پاورپوینت در مورد تکنو لوژی جراحی مغز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 171 اسلاید

 قسمتی از متن .ppt : 

تکنو لوژی جراحی مغز

سیستم عصبی انسان به دو بخش

1-سیستم عصبی مرکزی CNS(Central Nervous System)

2-سیستم عصبی محیط( Peripheral Nervous System) PNS

سیستم عصبی مرکزی خود شامل مغز وطناب نخاعی است و سیستم عصبی محیطی شامل اعصاب 12 گانه مغزی وتمامی ریشه هایی است که از نخاع منشا گرفته است.

سیسم عصبی به طور کلی دارای 3وظیفه اصلی است

حسی sensory کلیه تحریکات داخلی و خارجی بدن را شناسایی می کند.

هماهنگی ویکپارچگیintegration مسئول آنالیز کلیه اطلاعات وتحریکات وارده به بدن وتعیین واکنش مناسب در برابر انهاست.

حرکتیmotor مسئول تعیین واکنش مناسب در برابرتحریکات است.

سیستم عصبی محیطی خود به دو نوع سیستم عصبی سوماتیک (SNS) وسیستم عصبی اتونومیک(ANS)تقسیم میگردد.شاخه های سیستم عصبی سوماتیک در درون اعصاب مغزی ونخاعی قرار داشته و پوست وعضلات ارادی را عصب دهی میکند.وپاسخ های ارادی را منتقل می کند.

سیستم عصبی اتو نومیک شامل نورون ها و الیاف عصبی است که به عضلات صاف ٰعضله قلب و غددمترشحه به صورت غیر ارادی عصب دهی میکند. و به دو بخش سمپاتیک و پاراسمپاتیک تقسیم می شود.

پاسخ های سیستم سمپاتیک بدن را در برابر تنشها آ ماده میکند.(پاسخ ستیز وگریز) که این واکنش به مصرف انرژی همراه است.

پاسخ های پاراسمپاتیکی بر خلاف سمپاتیک باعث آرامش و حفظ انرژی شده وتعادل را بر قرار میکند.

کرانیوم Cranium

سطح جمجمه یا کرانیوم به ترتیب از خارج به داخل توسط لایه های زیر پوشیده شده است.

پوست –بافت زیر جلد –گالیا آپونروز Galea aponeurotica))---پریوست

وقتی مند یبول (استخوان فک تحتانی) که تنها استخوان متحرک صورت است را از جمجمه جدا می کنیم.آنچه باقی می ماند کرانیوم نام دارد که شامل کاسه سر یا کالواریا با 8 قطعه استخوانی و استخوانهای ثابت صورت با 13 قطعه استخوانی می باشد.

استخوانهای کالواریا عبارتند از:

--یک استخوان فرونتال Frontal bone این استخوان در فرم دهی پیشانی ٰ حفره بینی ٰوسقف کاسه چشم شرکت دارد.

دو استخوان آهیانه Parietal boneاین دو استخوان در در عقب فرونتال قرار دارند و در فرم دهی سقف و طرفین جمجمه نقش دارند.

دانلود تحقیق درباره ی مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی 30 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

مراقبت پرستاری قبل از عمل جراحی در بخش جراحی

کار در بخش جراحی ایجاب می‌کند که پرستار در همة شئون مراقبت بیماری که احتیاج به جراحی دارد سهیم باشد. ضمن اینکه پرستار می‌تواند انتظار این را داشته باشد که در بخش بعنوان یکی از اعضای تیمی بسیار ماهر و با مقررات زیاد در مراقبت قبل از جراحی بیمار مشارکت داشته باشد.

اصول مراقبت کامل از بیمار جراحی قبل از عمل در بخش شامل موارد زیر است:

1- ارزیابی وضعیت فیزیکی و روانی بیمار جراحی در تمام اقدامات قبل از عمل جراحی

2- برنامه‌ریز، انجام و بررسی جهت مراقبت مناسب

3- ثبت احتیاجات بیمار و فعالیتهای پرستاری

4- آموزش و حمایت والدین و یا دیگر افراد خاص مربوط به بیمار

5- آماده‌سازی لوازم مورد لزوم برای یک مراقبت دقیق بدنبال انواع مختلف بیهوشی و بی‌حسی.

6- مشارکت مؤثر، در جهت کاهش اضطراب بیمار و فراهم آوردن ارتباط کاری خوب در یک تیم با مقررات.

7- تعیین و کار کردن روی مواردی که ایجاد خطر هم برای بیمار و هم برای پرستار دارد و همچنین فعالیت مناسب در جهت جلوگیری از صدمات مربوطه.

8- مشخص نمودن عوارض احتمالی داروهای خواب‌آور و بیهوشی مختلف.

9- تشخیص علائم اولیه عوارض و عملکرد مناسب در جهت رفع آنها.

مراقبت بیمار در اتاق عمل

توجه این فصل کتاب روی جهات مختلف مراقبت بیمار در اتاق عمل و حین انجام عمل جراحی معطوف گردیده است. در اتاق عمل، پرستار می‌تواند به عنوان عضوی از تیم جراحی هم نقش پرستار در گردش و یا پرستار اسکراب را داشته باشد.

در خلال مدتی که پرستار درگیر مراقبت بیمار در اتاق عمل می‌باشد از وی انتظار می‌رود که:

در برنامه‌ریزی جلسات اتاق عمل و اداره و ترتیب لیست اتاق عمل شرکت داشته باشد.

در مراقبت کلی و برنامه‌ریزی و کمک به بیمار بیهوش و خواب‌آلود دخالت داشته باشد.

در مرحله حین عمل جراحی در برنامه‌ریزی مراقبت از بیمار و اثبات آن همکاری داشته باشد.

یک محیط ایمن و درمانگر هم برای کارکنان و هم برای بیمار ایجاد کند.

طرز صحیح پوشیدن لباس اتاق عمل را عملا نشان دهد.

تمام عملیات وی هماهنگ با رعایت اصول استریلیتی داشته باشد.

همکاری و ارتباط مؤثر با دیگر اعضای تیم جراحی داشته باشد.

نقش و مسئولیتهای دستیار اسکراب

دستیار اسکراب یکی از اعضای اصلی تیم می‌باشند که وسایل و تجهیزات استریل را آماده می‌کند. او ممکن است یک پرستار و یا یک دستیار اتاق عمل ب اشد.

قبل از عمل جراحی، وظایف دستیار اسکراب عبارتند از:

1- کنترل کارت مخصوص جراح و آماده‌سازی تجهیزات لازمه، نخ‌های بخیه وسایل دست جراحی.

2- پوشیدن گان و دستکش بطریقه استریل.

3- پوشاندن ترالی با پارچه‌های استریل با یا بدون استفاده از ست‌های قبلا بسته‌بندی شده.

4- کنترل وسایل هر ست با حضور پرستار در گردش و لیست اصلی.

5- آماده‌سازی نخ‌های بخیه، سوزنها، تیغهای جراحی (بستوری) و دیگر وسایل

6- کنترل و شمارش گازها، بسته‌بندی‌ها، لوازم جراحی و سوزنها با پرستار در گردش در اعمال جراحی موضعی.

7- اطمینان از ثبت موارد فوق.

8- پوشاندن میز یا ترالی اضافی در صورت نیاز.

9- بر حسب نیاز پرستار در گردش مشخصات بیمار و تطابق با باند دور دستش و لیست اتاق عمل انجام گیرد.

10- وقتی بیمار وارد اتاق عمل می‌شود، از وجود وضعیت مناسب و ایمن بیمار روی تخت اتاق عمل اطمینان حاصل کند.

در شروع عمل جراحی، دستیار اسکراب:

11- برای آماده کردن پوست کمک کند و گاز را با sponge-holder به جراح بدهد.

12- در پوشاندن بیمار کمک کند.

13- وضعیت مناسب به ترالی و ست جراحی بدهد.

14- وصل کردن رابط الکتروکوتر و لولة ساکشن و کنترل آنها.

15- چیدن و در دسترس گذاشتن وسایل زیر:

دسته تیغ جراحی (بستوری) Scalpel

قیچی‌های تشریح dissecting scissors.

فورسپس دندانه‌دار و بدون دندانه toothed and non-toothed dissecting forceps وسایل الکتروکوتر.

16- دادن گاز به جراح و کمک جراح.

17- رد و بدل کردن وسایل لازم و گازها و نخهای بخیه.

18- شمارش دقیق گازها و سوزنهای اضافی و اطمینان از ثبت آنها توسط پرستار در گردش.

19- مشارکت فعال با جراح در حین جراحی و رساندن وسایل مورد لزوم به وی.

20- کوشش در جهت اینکه سر و صدا و حرکت در اتاق عمل به حداقل برسد.

قبل از اینکه جراح هر حفره‌ای را ببندد، دستیار اسکراب:

دانلود تحقیق در مورد روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

بستن لوله ها یا عقیم سازی توسط جراحی پر طرفدارترین شکل پیشگیری از بارداری در میان زوجهای واقع در سنین باروری می باشد.در سال 1987 مطابق با اظهار انجمن داوطلبان بستن لوله به طریق جراحی نزدیک به 976000 عمل بستن لوله در ایالات متحده انجام شده که 66 درصد آنها روی زنان صورت گرفته است.

تا چندین سال اخیر ,بستن لوله در زنان به عنوان یک روش تنظیم خانواده توسط گروههای مختلف اجتماعی محکوم شده بود. برای مثال تا سال 1969 ,کالج آمریکائی متخصص زنان و زایمان توصیه می کرد که هر خانم 30 ساله پیش از بستن لوله ها,باید چهار بچه سالم داشته باشد. حتی امروزه محدودیتهای اعمال شده توسط دولت مرکزی باعث گردیده که نانی که تمکن مالی لازم ندارند از بستن لوله ها بی نصیب بمانند چرا که ممکن است بودجه سازمان ارائه دهنده این خدمات قطع شود. این محدودیتها علاوه بر نسلهای آینده در نظر نردانی که آنها را اعمال کرده و ترویج داده اند هم مسخره بنظر خواهند رسید.

بستن لوله ها در زنان

بیش از 5 میلیون زن در ایالات متحده و در خلال سالهای دهه 1970 تحت عمل جراحی بستن لوله ها قرار گرفتند . از لحاظ پزشکی , این عمل را در حین سزارین انجام می دهند.در زنانی که به صورت واژینال زایمان می کنند, اوایل دوره نفاس زمان دلخواهی برای بستن لوله هاست. لوله های فالوپ به طور مستقیم در زیر دیواره شکم قرار داشته و در دسترس هستند که البته این حالت به مدت چند روز پس از زایمان وجود دارد.

بنابراین انجام عمل جراحی ساده بوده و نیاز به بستری شدن دراز مدت ندارد .وجود تمامی این عوامل باعث می شود که انجام عمل را در این زمان کم خطر تر از هر زمان دیگر بدانیم.

بستن لوله ها بلافاصله پس از زایمان واژینال ,معایبی به دنبال دارد. از آنجا که مادر معمولاً چند زاست ,احتمالاً بدون دریافت بی حسی مناسب برای وارد شدن به حفره صفاق زایمان نموده است.به این دلایل بعضی تمایل دارند که 12 تا 24 ساعت صبر کنند. برای مثال در بیمارستان پارکلند به منظور کاهش دوره اقامت در بیمارستان ,بستن لوله ها در اوایل دوره نفاس در بخش جراحی مامائی و در صبح روز پس از زایمان صوت می گیرد. احتمال ایجاد خونریزی پس از زایمان در زنان چند زا بعد از 12 ساعت نخست پس از زایمان , به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.مسئله دیگر آنکه وضعیت نوزاد را می توان در چند ساعت پس از تولد بصورت دقیق تری تعیین نمود.

بستن لوله ها در دوره نفاس

نخستین مورد بستن لوله ها در ایالات متحده در بیش از صد سال پیش صورت گرفت که شامل بستن لوله های فالوپ بوسیله نخ سیلیک در حد یک اینچی از محل اتصال لوله ها به رحم بود و پس از دومین عمل سزارین مادر صورت می گرفت . پس از آن میزان عدم موفقیت بالا به خاطر بستن لوله بدون رزکسیون لوله گزارش شد.امروزه روشهای متعددی جهت قطع لوله وجود دارند.

روش Irving : احتمال عدم موفقیت در این روش به کمترین حد می رسد. همانطور که در شکل مشخص شده است لوله فالوپ را قطع نموده و از مزوسالپنکس جدا می کنند تا یک قطعه داخلی از لوله حاصل شود.انتهای دیستال بخش داخلی لوله را در داخل مجرایی در میومتر و در قسمت خلفی قرار داده و انتهای پروگزیمال بخش دیستال لوله را در درون مزوسالپنکس جا می دهند.برای انجام این روش نیاز به میدان عمل بیشتری است.

روش Pomeroy : از میان تمامی روشهایی که جهت قطع لوله بکار می روند,ساده ترین روش Pomeroy می باشد.تاکید اصلی در این روش بر استفاده از نخ کاتگوت ساده برای بستن لوله تا شده می باشد زیرا که اساس این روش بر پایه جذب فوری نخ و جدا شدن انتهاهای بریده لوله است.

روش Parkland : این روش در سالهای دهه 1960 در بیمارستان پارکلند ابداع شد.در این روش بر خلاف روش pomeroy ,از نزدیک شدن دو انتهای بریده شده لوله فالوپ جلو گیری می شود.(شکلc 1-62 ).یک برش شکمی کوچک در زیر ناف ایجاد می گردد.بوسیله کلامپ Babcock بخش میانی لوله را مشخص می نمایند تا بتوانند فیمبریا را در بخش دیستال بطور مستقیم مشاهده کرد.این عمل سبب تشخیص میان لیگامان گرد وبخش میانی لوله فالوپ می شود .هر گاه لوله فالوپ بطور سهوی پائین بافتد ,می بایست عملیات شناسایی اوله را مجددا وبطور کامل اجرا نمود.

پس از این با استفاده از یک پنس هموستات کوچک بخشی از مزوسالپنکس را که بدون رگ بوده (با توجه به شکل)و در نزدیکی لوله فالوپ می با شد سوراخ می کنند,سپس پنس را آزاد کرده و لوله فالوپ را به طول 5/2 سانتی متر از مزوسالپنکس جدا می نمایند. لوله فالوپ آزاد شده را در انتهای پروگزیمال و دیسمتال با نخ کرومیک صفر می بندند و بخش حدفاصل لوله به طول 2 سانتی متر را با قیچی بریده و از هموستاز اطمینان حاصل می کنند. هر دو قسمت لوله فانلوپ رزکسیون شده را علامت گذاری نموده و برای تائید بافت شناسی به آزمایشگاه می فرستند .میزان عدم موفقیت حدود یک در 400 می باشد.

دانلود تحقیق درباره ی پروژه سیستم کلینیک جراحی 101 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 110

«بسم الله الرحمن الرحیم»

عنوان پروژه :

سیستم کلینیک جراحی

استاد گرامی:

خانم مهندس برادران

دانشجویان:

عقیل رکنی

کسری مجبوری یزدی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

دانشکده فنی و مهندسی

پایان نامه دوره کارشناسی کامپیوتر

شهریور ماه 86

با تشکر از :

سرکار خانم مهندس برادران و مهندس علی رضا معظمی

بخاطر زحمات فراوان و بی دریغشان.

و با قدردانی از زحمات جناب آقای دکترمحمدرضا نصری مدیر مرکز جراحی فارابی.

فهرست

چکیده 11

مقدمه 12

تکنولوژی های مورد استفاده 13

1 معرفی Actor های سیستم 14

1-1 بیمار 14

1-1-1 مواردی که باید برای بیمار ثبت شود 14

2-1-1 فیلد های اطلاعاتی بیمار 14

2-1 مسئول پذیرش 15

3-1 مسئول ترخیص 15

1-3-1 اعمال انجام شده در زمان ترخیص 15

2-3-1 ثبت هایی که باید توسط ترخیص گر انجام شود 15

4-1 مدیر مرکز 16

1-4-1 ثبت هایی که باید زیر نظر مدیریت انجام شود. 16

2-4-1 اطلاعات مهم برای مدیر 16

5-1 اپراتور اتاق عمل 16

6-1 پزشک (تیم پزشکی) 16

2 Use Case های سیستم ........17

1-2 مقدمه 17

2-2 Use Case های تعریفی 17

1-2-2 Use Case تعریف پزشک 19

2-2-2 Use Case تعریف گروه های پزشکی 19

3-2-2 Use Case تعریف بیمه 20

4-2-2 Use Case تعریف گروه های عمل 21

5-2-2 Use Case تعریف عمل 22

6-2-2 Use Case تعریف بخش 23

7-2-2 Use Case تعریف دارو 24

8-2-2 Use Case تعریف نوع پذیرش 24

9-2-2 Use Case تعریف سرویس 25

10-2-2 Use Case تعریف کمک جراح 26

11-2-2 Use Case تعریف نوع ترخیص 27

12-2-2 Use Case انواع بیهوشی 28

13-2-2 Use Case تعریف واحد های دارویی 28

14-2-2 Use Case تعریف تعرفه ها 29

15-2-2 Use Case تعریف کای عمل 30

16-2-2 Use Case تعریف دارو های یک عمل 31

17-2-2 Use Case تعریف ست های عمل 31

18-2-2 Use Case تعریف استوک اتاق عمل 32

19-2-2 Use Case شرح عمل 33

20-2-2 Use Case تعریف کاربران 34

3-2 Use Case های عملی 35

1-3-2 Use Case پذیرش بیمار 35

2-3-2 Use Case درج مشخصات بیمار 36

3-3-2 Use Case درج مشخصات همراه (هان) بیمار 37

4-3-2 Use Case اتاق عمل 38

5-3-2 Use Case بخش 40

6-3-2 Use Case ترخیص 40

4-2 Use Case های گزارش گیری 42

1-4-2 Use Case بیماران بستری شده بیمه 42

2-4-2 Use Case بیماران سرپایی بیمه 43

3-4-2 Use Case بیماران بستری شده بیمه تکمیلی 44

4-4-2 Use Case بیماران سرپایی بیمه تکمیلی 45

5-4-2 Use Case همه بیماران 46

6-4-2 Use Case شخصی پزشک 46

7-4-2 Use Case مشخصات بیماران بستری شده 47

8-4-2 Use Case عمل های انجام شده پزشکان 48

9-4-2 Use Case عمل های یک بیمار 48

3 BPM (Business Process Model) های سیستم 50

1-3 پذیرش و ترخیص از دیدگاه بیمار 50

1-1-3 بیمار در خواست پذیرش می کند 50

2-1-3 مسئول پذیرش مشخصات بیمار را در سیستم ذخیره می کند 50

3-1-3 براساس نوع پذیرش به بیمارسرویس داده می شود وموردمعالجه قرارمی گیرد. 50

4-1-3 صورت حساب بیمار بوسیله مامور ترخیص محاسبه می شود 50

5-1-3 صورت حساب را پرداخت کرده وترخیص می شود 51

2-3 بررسی عملکرد از دیدگاه مدیریت مرکز 51

3-3 بررسی گزارشات مالی توسط پزشک 51

4 شرح فنی ماژول(Form) ها 52

1-4 مشخصات ظاهری فرم لیست پزشکان 52

1-1-4 امکانات فرم 52

2-1-4 فیلترهای فرم 52

دانلود تحقیق درباره ی بیهوشی و بی حسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

بیهوشی و بی حسی ، نداشتن احساس درد هنگام جراحی یا موقع تشخیص بیماری های دردناک است که معمولاً به وسیله داروهای مختلف ایجاد می شود .

بیهوشی و بی حسی ، نداشتن احساس درد هنگام جراحی یا موقع تشخیص بیماری های دردناک است که معمولاً به وسیله داروهای مختلف ایجاد می شود .

بیهوشی عمومی برای جراحیهای بزرگ به کار می رود . معمولاً قبل از شروع آن به بیمار پیش دارو داده می شود تا آرام بگیرد و به خواب رود . در اتاق عمل ، پزشک متخصص بیهوشی از روش داخل وریدی یا استنشاقی برای بیهوش نمودن بیمار استفاده می کند .

در این روش ، نخست داروهای بیهوشی از راه لوله ی باریکی به نام " انژیوکت " که در سیاهرگی در بازو یا دست قرار داده شده است، به جریان خون تزریق می شود .

در شیوه استنشاقی ، بیمار گاز بیهوش کننده را از طریق ماسک صورت تنفس می کند و ریه ها گاز بیهوشی را به جریان خون منتقل می کنند .

پس از القای بیهوشی ، برقراری تنفس معمولاً به وسیله لوله ای که به آرامی از راه دهان به نای وارد می شود صورت می پذیرد .

در لحظات ابتدایی دریافت دارو یا گاز بیهوشی ، صداها بلندتر شنیده می شود و به تدریج با افزایش مقدار داروی بیهوشی در مغز ، سرگیجه ، خواب آلودگی و بلافاصله بیهوشی کامل حادث می شود.

در مدت جراحی ، متخصص بیهوشی ممکن است داروها را تجدید کند یا داروهای دیگری برای ادامه بیهوشی و بی دردی به بیمار بدهد .

در حین بیهوشی فعالیت های بدن کـُند می شود و تنفس در دستگاه بیهوشی برقرار می شود. بجزعمق بیهوشی ، ضربان قلب، دمای بدن و فشارخون که علائم حیاتی هستند توسط متخصص بیهوشی به طور مداوم ، تا وقتی که جراحی به اتمام برسد ، بررسی می شود .

در بی حسی موضعی ، متخصص بیهوشی ، داروی بی حسی را به موضع مناسب تزریق می نماید . البته این داروها به صورت پماد، کرم ، قطره یا اسپری نیز وجود دارند که در موارد لازم استفاده می شوند .

در بی حسی منطقه ای داروی بی حس کننده ، یا در اطراف مایع نخاع کمری تزریق می شود که در این حالت بسته به وضعیت بیمار تمام نیمه ی پایین بدن یا فقط یک طرف بدن بی حس می شود ؛ یا این که دارو در فضای مجاور پوشش طناب عصبی تزریق می شود ، در این حالت پیام درد از نیمه ی پایینی بدن ارسال نمی شود ولی در عین حال بیمار می تواند حرکت نماید . در بی حسی موضعی و منطقه ای معمولاً داروی آرام بخشی نیز به بیمار داده می شود .

آماده شدن برای بیهوشی همیشه مستلزم انجام دادن آزمایش هایی ویژه با توجه به سن و جنس بیمار و همچنین مصاحبه پیش از بیهوشی است . بیمار معمولاً روز قبل از عمل با متخصص بیهوشی خود ملاقات می کند و می تواند حتی درباره انتخاب داروی بیهوشی یا بی حسی خود با او مشورت نماید . پزشک درباره بیماری های جسمی حاد یا مزمن مثل سرماخوردگی یا بیماری قلبی و دیابت ، داروهایی که بیمار مصرف می نماید ، حساسیت ها، سابقه بیهوشی و مصرف الکل ، سیگار یا مواد مخدر سؤال می کند ، آنچه که فرد به گروه پزشکی می گوید محرمانه است و برای سلامتی بیمار لازم است پس باید صادقانه جواب داده شود.

بیمار باید پیش از مراجعه به بیمارستان برای عمل جراحی دقت کند که اشیاء گران قیمت را در منزل بگذارد. برای عینک ، لنز یا دندان مصنوعی خود قاب همراه داشته باشد و قبل از رفتن به اطاق عمل آنها را خارج نماید . همچنین به دستور ننوشیدن و نخوردن یا نکشیدن چیزی در مدتی مشخص ، معمولاً ۱۰ ساعت پیش از عمل جراحی ، حتماً عمل کند . در غیر این صورت ممکن است با استفراغ درهنگام عمل یا بعد از آن به علت ورود غذا یا مایعات هضم نشده به ریه ها دچار خفگی شود . پس از انجام جراحی ، بیمار به بخش هوش آوری یا "ریکاوری" برده می شود و آنجا تا زمانی که اثر داروهای بیهوشی برطرف شود می ماند .

شنوایی معمولاً نخستین حسی است که بر می گردد . متخصص بیهوشی در این بخش نیز علائم حیاتی و مراحل به هوش آمدن بیمار را تحت نظر دارد . بیمار ممکن است در این مدت دچار عوارض جانبی ناشی از بیهوشی شود، تهوع ، تشنگی ، لرز، نفخ ، گلو درد ا زعوارض بیهوشی عمومی ، و بی حسی و مورمور شدن، تهوع و درد پشت از عوارض بی حسی منطقه ای یا موضعی است .

بیمار پس از خروج از بخش ریکاوری ، به بخش مربوطه خود فرستاده می شود. اگر قرار است همان روز به خانه بازگردد اعمالی وجود دارند که باید برای احتیاط دست کم تا ۲۴ ساعت از آنها خودداری نماید . رانندگی ، کار با ماشین آلات ، گرفتن تصمیم های مهم ، مصرف دارو بدون مشورت با پزشک و مصرف الکل از جمله ی این اعمال هستند . بیمار می تواند در صورت بروز نگرانی یا داشتن هر سؤال با بیمارستان یا پزشک خود تماس بگیرد .

نحوه عملکرد بیهوش کننده ها

مواد بیهوش کننده داروهائی هستند که سبب ایجاد بی دردی، از بین رفتن هوشیاری، شل شدن عضلات و فعالیت رفلکسی شده و این عمل را با تضعیف سیستم اعصاب مرکزی به طور غیر انتخابی و برگشت پذیر انجام می‌دهند.

● دید کلی

نظریات متعددی برای بیان نحوه عملکرد بیهوش کننده های عمومی ارائه شده است چرا که عملکرد آنها را نمی‌توان با یک نظریه واحد توضیح داد. در واقع این نظریات تنها آثار ایجاد شده با این بیهوش کننده ها را توصیف می‌کنند، بدون شرح اینکه چگونه این آثار ایجاد می‌گردند. به سبب اینکه ساختمان شیمیایی، خواص فیزیکوشیمیایی و آثار فارماکولوژیک این ترکیبات بسیار متفاوت است، پذیرفته شده است که آنها به طور غیر انتخابی سیستم اعصاب مرکزی را از طریق یک مکانیسم فیزیکوشیمیایی تضعیف می‌نمایند. یعنی اثر این مواد مدیون خواص شیمیایی بوده و با یک گیرنده فارماکولوژیک، تشکیل کمپلکس نمی‌دهند. به عبارت دیگر بیهوش کننده های عمومی داروهائی فاقد ویژگی ساختمانی هستند.

● مواد بیهوش ‌کننده

مواد بیهوش کننده داروهائی هستند که سبب ایجاد بی دردی، از بین رفتن هوشیاری، شل شدن عضلات و فعالیت رفلکسی شده و این عمل را با تضعیف سیستم اعصاب مرکزی به طور غیر انتخابی و برگشت پذیر انجام می‌دهند. بیهوش کننده های عمومی به دو دسته بیهوش کننده های استنشاقی و داخل وریدی تقسیم میشوند معمولا این داروها را همراه با داروهای الحاقی تجویز می کنند.

● عملکرد مواد بیهوش کننده

نظریات موجود درباره عملکرد بیهوش کننده ها را می‌توان به نظریات فیزیکی و نظریات بیوشیمیایی طبقه‌بندی نمود.

نظریات فیزیکی عمدتا بر اساس دو خاصیت فیزیکوشیمیایی مولکول ماده بیهوش کننده یعنی قابلیت قطبی شدن و حجم مولکول بنا نهاده شده است.

نظریات بیوشیمیایی بر پایه آثاری است که بیهوش کننده‌های عمومی در سیستم های بیوشیمیایی ایجاد می‌نمایند. ولیکن، هیچ یک از این نظریات با شواهد تجربی بدون شبهه حمایت نشده است. چند تن از محققین پیشنهاد کرده اند که اثر اصلی که توسط بیهوش کننده های عمومی ایجاد می‌شود از تداخلات فیزیکی مانند تداخلاتی که سبب تغییرات هم‌آرائی در ماکرومولکولها می‌گردد ناشی می‌شود و نقش دوم را تغییرات بیوشیمیایی داراست.

● نظریات فیزیکی

▪ نظریات چربی: این نظریه توسط میر در سال ۱۸۹۹ و اورتون در سال ۱۹۰۱ پیشنهاد شده است. در این نظریه چنین فرض شده است که اثر بیهوش کننده ها مستقیما به ضریب توزیع عامل بیهوش کننده بین روغن زیتون و آب بستگی دارد، به این ترتیب که، هر چه این ضریب بزرگتر باشد فعالیت بیهوش کنندگی دارو نیز بیشتر است. این نظریه صرفا بیانگر یک مسیر موازی بین حلالیت در چربی و اثر بیهوش کنندگی می‌باشد و در هر حال، نحوه اثر بیهوش کننده ها را توضیح نداد.

تعمیمی در نظریه اورتون- میر توسط ولینز در سال ۱۹۵۴ پیشنهاد شده است. طبق نظر او قدرت یک داروی بیهوشی نه فقط به غلظت آن در غشا بلکه به فضائی که اشغال می‌کند بستگی دارد. بیهوشی هنگامی رخ می‌دهد که در نتیجه جذب در یک ناحیه آب گریزی، بخشی از داروی بیهوشی که حجم آن دارای اهمیت است به درون فاز غشائی برسد. متعاقبا غشا با جذب مایع یا ایجاد ناهنجاری، منبسط شده و غشای دو لایه فسفولیپیدی سبب می‌شود که یا مستقیما هدایت یونی مهار شود و یا از تغییرات ضروری در هم‌آرائی پروتئین های غشا که برای هدایت یونی لازم است جلوگیری می‌کند.

شواهدی مبنی بر اینکه محل اثر بیهوش کننده‌های عمومی غشاست وجود دارد. تداخل این داروها با چربی‌ها سبب آثار غیر اختصاصی بیهوشی عمومی می‌شود، در حالی که تداخل با پروتئین غشا دلیلی برای اثر انتخابی و ویژگی می‌باشد.

▪ نظریات محیط مائی

طبق نظر میر در سال ۱۹۶۱ و پاولینگ در سال ۱۹۶۱، محیطی که در سیستم اعصاب مرکزی برای بیهوشی مهم است، محیط چربی نبوده بلکه محیط مائی است. با در نظر گرفتن بعضی مواد مانند کلروفروم و گزنون که در محیط خارج از بدن بلورهای ریز هیدراته تشکیل می‌دهند، پاولینگ تاکید کرد که بلورهای مشابهی توسط مولکول های آب در مایع مغزی تشکیل می‌شود که" کلاتریت" نامیده می‌شود. این بلورها در اثر تشکیل پیوند مواد بیهوش کننده با زنجیره های جانبی پروتئین ها و دیگر مواد حل شده از طریق نیروهای واندروالس پایدار می‌شوند. این بلورهای ریز هیدراته هدایت پیامهای الکتریکی را که برای نگهداری هوشیاری لازم است تغییر می‌دهند. متعاقب این عمل تخدیر یا بیهوشی رخ می‌دهد.