تحقیق درمورد مقایسه خمیردهی پخت کرافت سه گونه کاج صنوبر کاه گندم 58 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

دانشکده جنگلداری و فناوری چوب

«پروژه»

عنوان:

مقایسه خمیردهی پخت کرافت سه گونه

کاج، صنوبر، کاه گندم

استاد راهنما:

دکتر محمدرضا دهقانی

پژوهش و نگارش:

آذیــن ابراهیــم‌نــژاد

تابستان 87

فهرست مطالب

عنوان صفحه

1- کلیات

مقدمه 1

تاریخچه کاغذسازی در جهان 3

روند مصرف خمیر کاغذ 4

روند مصرف کاغذ و کارتن در جهان 4

تاریخچه تولید کاغذ در ایران 5

صنوبر 7

- خواص عمومی چوب 7

- خواص اکولوژیک 7

- خواص آناتومیکی 8

- خواص شیمیایی و خمیردهی 8

- امتیازات استفاده از صنوبر در صنایع کاغذسازی 9

کاج: 10

- مشخصات عمومی کاج الدریکا 10

- خواص آناتومیکی 10

- ترکیبات شیمیایی 11

کاه گندم 11

- ساختمان فیزیکی و خصوصیات شیمیایی 11

- خواص آناتومی 12

- خواص خمیردهی 13

- فرایندهای تهیه خمیر کاغذ از کاه 13

- امتیازهای استفاده از کاه در صنعت کاغذسازی 14

ترکیبات شیمیایی چوب و تأثیر آن بر خمیر کاغذ 17

- سلولز 17

- لیگنین 17

- مواد استخراجی 18

- خاکستر 19

مقایسه گیاه سوزنی برگ و پهن برگ و گیاه غیر چوبی 19

پروسه‌های تهیه خمیر کاغذ 21

فرایندکرافت (سولفات) 24

اصطلاحات فرایند کرافت 26

نکاتی در رابطه با لیگنین زدایی 28

متغیرهای مؤثر بر فرآیند 30

1- اثر اندازه خرده چوبها 31

2- اثر مقدار قلیا 32

3- اثر دمای پیشینة‌ پخت 33

4- اثر سولفیدیته 34

5- اثر نسبت مایع پخت به چوب 34

2- روش تحقیق

هدف 35

تهیه نمونه و اطلاعات مربوط به آنها: 35

اندازه‌گیری درصد رطوبت: 35

آماده‌سازی مایع پخت Liquor 36

عملیات خمیرسازی 37

- وسایل مورد استفاده 37

نسبت مایع پخت به خرده چوب و آماده‌سازی دایجستر 37

- درجه حرارت و زمان پخت 37

- شستشو و جداسازی الیاف خمیر کاغذ 37

- تعیین درصد رطوبت و بازده خمیر 38

تعیین عدد کاپا 39

الف – مقدار تهیه محلولهای موردنیاز جهت یک تکرار آزمون کاپا 39

ب- مراحل آزمون 39

محاسبه کاپا 41

3- تجزیه و تحلیل و نتایج

اثر زمان پخت بر روی عدد کاپا و راندمان و درصد وازد خمیر 49

اثر قلیائیت بر روی عدد کاپا و راندمان 49

نتیجه‌گیری 50

منابع: 51

تحقیق درمورد مقایسه خمیردهی پخت کرافت سه گونه کاج صنوبر کاه گندم 58 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 61

دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

دانشکده جنگلداری و فناوری چوب

«پروژه»

عنوان:

مقایسه خمیردهی پخت کرافت سه گونه

کاج، صنوبر، کاه گندم

استاد راهنما:

دکتر محمدرضا دهقانی

پژوهش و نگارش:

آذیــن ابراهیــم‌نــژاد

تابستان 87

فهرست مطالب

عنوان صفحه

1- کلیات

مقدمه 1

تاریخچه کاغذسازی در جهان 3

روند مصرف خمیر کاغذ 4

روند مصرف کاغذ و کارتن در جهان 4

تاریخچه تولید کاغذ در ایران 5

صنوبر 7

- خواص عمومی چوب 7

- خواص اکولوژیک 7

- خواص آناتومیکی 8

- خواص شیمیایی و خمیردهی 8

- امتیازات استفاده از صنوبر در صنایع کاغذسازی 9

کاج: 10

- مشخصات عمومی کاج الدریکا 10

- خواص آناتومیکی 10

- ترکیبات شیمیایی 11

کاه گندم 11

- ساختمان فیزیکی و خصوصیات شیمیایی 11

- خواص آناتومی 12

- خواص خمیردهی 13

- فرایندهای تهیه خمیر کاغذ از کاه 13

- امتیازهای استفاده از کاه در صنعت کاغذسازی 14

ترکیبات شیمیایی چوب و تأثیر آن بر خمیر کاغذ 17

- سلولز 17

- لیگنین 17

- مواد استخراجی 18

- خاکستر 19

مقایسه گیاه سوزنی برگ و پهن برگ و گیاه غیر چوبی 19

پروسه‌های تهیه خمیر کاغذ 21

فرایندکرافت (سولفات) 24

اصطلاحات فرایند کرافت 26

نکاتی در رابطه با لیگنین زدایی 28

متغیرهای مؤثر بر فرآیند 30

1- اثر اندازه خرده چوبها 31

2- اثر مقدار قلیا 32

3- اثر دمای پیشینة‌ پخت 33

4- اثر سولفیدیته 34

5- اثر نسبت مایع پخت به چوب 34

2- روش تحقیق

هدف 35

تهیه نمونه و اطلاعات مربوط به آنها: 35

اندازه‌گیری درصد رطوبت: 35

آماده‌سازی مایع پخت Liquor 36

عملیات خمیرسازی 37

- وسایل مورد استفاده 37

نسبت مایع پخت به خرده چوب و آماده‌سازی دایجستر 37

- درجه حرارت و زمان پخت 37

- شستشو و جداسازی الیاف خمیر کاغذ 37

- تعیین درصد رطوبت و بازده خمیر 38

تعیین عدد کاپا 39

الف – مقدار تهیه محلولهای موردنیاز جهت یک تکرار آزمون کاپا 39

ب- مراحل آزمون 39

محاسبه کاپا 41

3- تجزیه و تحلیل و نتایج

اثر زمان پخت بر روی عدد کاپا و راندمان و درصد وازد خمیر 49

اثر قلیائیت بر روی عدد کاپا و راندمان 49

نتیجه‌گیری 50

منابع: 51

تحقیق درمورد انواع کاه 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع تحقیق :

انواع کاه

تهیه کننده :

کوروش ابراهیمیان

ورودی 83 – مرکز گلبهار

اردیبهشت 86

مقدمه

کاه شامل ساقه های الیافی حاصل از جو ، گندم ، یولاف و یا لگوم ها است . همچنین ساقه و برگهای غلات را که بعد از جدا نمودن دانه های رسیده آن بر جای می مانند را در بر می گیرد.

استفاده در تغذیه دام

این محصول یک منبع خوب الیاف محسوب میشود ، اما میزان پروتئین و انرزی آن کم است . غالبا عقیده بر این است که کاه یولاف خوش خوراک ترین کاه است . ترکیبات کاه بیشتر تحت تاثیر مرحله بلوغ گیاه در زمان برداشت و شرایط محیطی قرار داشته و اصولا واریته گیاه در این مورد اهمیت کمتری دارد . پروتئین خام در این محصول کم بوده (5-2 % ) و از قابلیت هضم اندکی برخوردار است . کاه از 45-40 % سلولز ، 50-30 % همی سلولز ، 12-8 % لیگنین تشکیل می شود .

کاه حاصل از نخود و لوبیا حاوی پروتئین ، کلسیم و منیزیم بیشتری نسبت به کاه غلات است . کاه این گیاهان نسبت به کاه غلات دارای ساقه های ضخیمتر و الیافی تری بوده و لذا خشک کردن آنها مشکل تر بوده و به همین خاطر به آسانی کپک میزند .

یکى از مهمترین مسائل یک دامدارى، چگونگى تامین خوراک دامهاست. چون خوراک دام یک ماده حیاتى است که باید به‏صورت دایمى (روزانه و به‏موقع) در اختیار دام باشد. بنابراین، تامین غذاى دام به عنوان یک اصل مهم اهمیت زیادى دارد. یک دامدار باید براى تامین غذاى سالیانه دام و جلوگیرى از خطر کمبود غذاى دام یا افزایش هزینه آن، در فصل تابستان با جمع‏آورى علوفه یا سیلوکردن، توشه زمستانه را براى دام ‏ها

مهیا کند . در دامدارى‏هاى ایران معمولا نیاز غذایى دام را کنسانتره و دیگر علوفه تشکیل مى‏دهد . انواع علوفه‏اى را که به دام شیرى یا گوشتى مى‏دهند، عبارتند از: کاه گندم، کاه جو ، سیلوى ذرت، ذرت علوفه‏اى، علف باغات، پَس چَر مزارع، برگ درختان، یونجه، شبدر و کاه برنج مى‏باشد که دراین میان کاه برنج بیشترین مواد را در تغذیه دام تشکیل مى‏دهد.

    کاه به علت خشک و پُرحجم‏بودن، ارزش غذایى زیادى براى دام‏ها ندارد. از نظر ارزش غذایى، کاه جو از کاه گندم بهتر است. همچنین کاه گندم از کاه برنج بهتر است. براى دام‏هاى سنگین بهتر است که کاه به صورت رشته‏هاى بلند باشد. مصرف کاه باید کم و به مقدار لازم باشد. هر چه مقدار این علوفه در جیره

غذایى دام‏ها بیشتر باشد، جلوى هضم و مصرف بیشتر غذا را مى‏گیرد. بهت راست کاه را همیشه بعد از خوراک‏هاى دیگر به دام‏ها داد.

در ابتداى دوره شیروارى چون دام وزن زیادى را از دست داده و اشتهاى کمترى دارد، باید از علوفه‏هاى مرغوب و کنسانتره خوب استفاده کرد. به علاوه از دادن علوفه‏هایى مانند کاه و سبوس برنج باید خوددارى شود.

- براى جلوگرى از نفخ دام باید کاه غنى‏شده را همراه با علوفه‏هاى خشک دیگر استفاده کرد. مقدار کاه  غنى‏شده را براى گوسفند از دویست گرم و براى گاو از سیصد گرم در روز شروع مى‏کنند. کم‏کم این مقدار را بیشترى مى‏کنند.

- پوستههای تخم آفتابگردان دارای انرژی معادل سه هزار و 300 کیلو کالری هستند که از این لحاظ یا کاه غلات مانند کاه گندم ، سوبل و غیره قابل رقابت است و می توان به راحتی آن را جایگزین کاه غلات کرد.

رنگ/بافت : کاه غلات به رنگ زرد کمرنگ و کاه لگوم ها سبز هستند

خوش خوراکی : برای تحریک مصرف آن باید کاه را با ملاس مخلوط نموده و یا روی کاه ملاس ریخت .

محدودیت های مصرف ( عوامل ضد تغذیه ای )

سطوح پائین انرزی این مواد (7-6 مگا زول در کیلوگرم ماده خشک ) مصرف آن را به جیره نشخوارکنندگان می سازد . ماهیت الیافی این محصول بیانگر آن است که فرآورده مزبور برای تغذیه غیر نشخوار کنندگان مناسب نیست .

میزان مصرف تقریبی در گونه های مختلف ( در صد از علوفه )

تحقیق در مورد تیتراسیون های اکسایش کاهش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تیتراسیون های اکسایش کاهش

در تیتراسیونهای معمولی مانند تیتراسیون های خثی شدن، به عنوان مثال یک اسید باغلظت نامعین، به وسیله بازی با غلظت کاملا، معین تیتر می شود. نقطه ی هم ارزی، نقطه ای است که در آن کاملاً تعداد یونهای H+ با تعداد یونهای OH- هم ارز یا برابر می شود. یک شناساگر به محلول اضافه می شود که در نقطه ی pH خنثی تغییر رنگ می دهد. در این زمان افزودن حجم باز قطع می شود و از روی مقدار حجم مصرفی باز، غلظت اسید باحجم معین را می توان محاسبه نمود.

تیتراسیون های اکسایش کاهش بر اساس اکسایش یا کاهش مواد بنا شده اند. فرآیند اکسیداسیون (اکسایش)فرآیندی است که در آن یک جسم (اکسید کننده) الکترون می‌گیرد و عدد اکسایش یک اتم افزایش می‌یابد.

فرآیند احیا (کاهش)فرایندی است که در آن یک جسم (احیا کننده) الکترون از دست می‌دهد و عدد اکسایش یک اتم کاهش می‌یابد.

مثالی از واکنشهای اکسایش و کاهش

بر این اساس ، واکنش زیر یک واکنش اکسایش و کاهش می‌باشد. چون عدد اکسایش اتم S از صفر به +4 افزایش پیدا می‌کند و می‌گوییم گوگرد اکسید شده است و عدد اکسایش اتم O از صفر به -2 کاهش پیدا کرده است و می‌گوییم اکسیژن کاهیده شده است:

S + O2 → SO2

که در آن ، در طرف اول عدد اکسیداسیون هر دو ماده صفر و در طرف دوم ، عدد اکسیداسیون گوگرد در ترکیب +4 و اکسیژن ، -2 است.

اما در واکنش زیر اکسایش- کاهش انجام نمی‌شود، زیرا تغییری در عدد اکسایش هیچ یک از اتمها به وجود نیامده است:

SO2 + H2O → H2SO4

که در SO2 ، عدد اکسیداسیون S و O بترتیب ، +4 و -2 و در آب ، عدد اکسیداسیون H و O بترتیب +1 و -2 و در اسید در طرف دوم ، عدد اکسیداسیون H و S و O بترتیب ، +1 ، +4 و -2 است.

عامل اکسنده و عامل کاهنده

با توجه به چگونگی نسبت دادن اعداد اکسایش ، واضح است که نه عمل اکسایش و نه عمل کاهش بتنهایی انجام پذیر نیستند. چون یک ماده نمی‌تواند کاهیده شود مگر آن که هم‌زمان ماده ای دیگر ، اکسید گردد، ماده کاهیده شده ، سبب اکسایش است و لذا عامل اکسنده نامیده می‌شود و ماده‌ای که خود اکسید می‌شود، عامل کاهنده می‌نامیم.

بعلاوه در هر واکنش ، مجموع افزایش اعداد اکسایش برخی عناصر ، باید برابر مجموع کاهش عدد اکسایش عناصر دیگر باشد. مثلا در واکنش گوگرد و اکسیژن ، افزایش عدد اکسایش گوگرد ، 4 است. تقلیل عدد اکسایش ، 2 است، چون دو اتم در معادله شرکت دارد، کاهش کل ، 4 است.

مطلب زیر را می توانید جهت تئوری هر واکنش اکسایش کاهش به کار ببرید:

در تیتراسیونهای اکسایش –کاهش نیز اکثر شناساگرهای مورد استفاده در تیتراسیونهای اکسایش-کاهش خود عوامل اکسنده یا کاهنده اند که به جای حساس بودن به تغییر غلظت، نسبت به تغییر پتانسیل سیستم جواب می دهند. به این دلیل در عمل به جای تابع P مانند pH، پتانسیل الکترود سیستم را در محور yهای منحنی برای یک تیتراسیون اکسایش-کاهش رسم می کنند. این پتانسیل E از معادله ی نرنست به دست می آید.

فرم و شکل کلی منحنی تیتراسیونهای اکسایش-کاهش با تیتراسیونهای خنثی شدن تفاوتی ندارد.

به عنوان مثال می توان آهن II را با سریم IV به کمک یک تیتراسیون اکسایش-کاهش تیتر نمود و غلظت آن را تعیین کرد. واکنش اکسایش –کاهش انجام گرفته به صورت زیر است:

Ce4+ + Fe2+ Ce3+ + Fe3+

در واکنش فوق، سریم 4+ احیا می شود و به سریم 3+ تبدیل می شود. آهن 2+ نیز اکسید شده و به اهن 3+ تبدیل می شود. این واکنش سریع است و بلافاصله بعد از افزایش یک جزء، تعادل برقرار می شود و پتانسیل تمام اجزا از جمله پتانسیل یون سریم، یون آهن و پتانسیل شناساگر برابر می شود.یعنی در اینحالت:

E سیستم=ECe4+ = EFe2+ = EIn

پتانسیل سیستم را می توان به وسیله ی تعیین emf یک سلول مناسب مانند SCE اا Ce4+, Ce3+, Fe3+, Fe2+ ا Pt

به طور تجربی اندازه گرفت.

برای بدست آوردن پتانسیل نقطه ی اکی والان، دو معادله ی پتانسیل نقطه ی پایان مربوط به ماده ی اکسید شده و احیا شده، هر دو را با هم جمع می کنیم.Eeq=E0Fe3+ - 0.0592log[Fe2+]/[Fe3+]