لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
تاثیر تنش خشکی برمراحل مختلف جوانه زنی ارقام رایج کلزا
با توجه به نیاز غذایی کشور به روغن های خوراکی و اهمیت گیاه روغنی کلزا (Brassica napus L.) در تامین کمی و کیفی این نیاز، بررسی عوامل موثر بر جوانه زنی بذر این گیاه که نقش مهمی در استقرار، رشد و عملکرد نهایی دارد، لازم به نظر می رسد . محدودیت های خاک، تحت عنوان تنش های محیطی به گیاه صدمه می زنند و تنش خشکی یکی از تنش های محیطی رایج در کشور است که بر مراحل مختلف رشد و متابولیزم گیاه اثر می گذارد . اثر تنش خشکی بر جوانه زنی بذر؛ به رقم گیاهی، پتانسیل اسمزی آب، مدت زمان تنش و مرحله زمانی اثر تنش بستگی دارد نظر به ضرورت مطالعه شرایط تنش خشکی در اکثر مناطق زراعی کشور و علم بر اینکه مراحل مختلف جوانه زنی، حساسیت های متفاوتی به خشکی دارند، این مطالعه با هدف یافتن زمان دقیق تر تاثیر تنش خشکی در مراحل مختلف جوانه زنی بذر ارقام رایج کلزا که در مناطق مختلف استان فارس ( سردسیری، گرمسیری و معتدله ) کشت می شوند، انجام گردیده است .
معرفی سه رقم انگور متحمل به تنش خشکی در استان قزوین
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین
چکیده:
خسارت ناشی از گرما و کمبود آب، بر محصولات زراعی و باغی بر کسی پوشیده نیست. بنابراین در گیاهان زراعی و باغی،مخصوصاً درختان انگور( Vitis vinifera) که دچار شرایط نامطلوب تنشهای آبی میشوند، مقاومت به خشکی از نظر جلوگیری از کاهش عملکرد بسیار مهم خواهد بود. لذا شناسایی، انتخاب و استفاده از ارقام انگور متحمل در برابر تنشهای خشکی از موارد بسیار مهم و ضروری در برنامههای بهنژادی انگور میباشد. این طرح در بهار 1381 با بررسی ارقام بومی انگور استان قزوین شروع شد، که انتخاب بصورت غیر مستقیم و غربال ارقام متحمل به تنش خشکی بر اساس صفات مورفولوژیک بود. یعنی اینکه کلیه ارقام موجود از نظر صفات سازگار با تنش خشکی موردیررسی قرار گرفته و ارقام دارای صفات سازگار به تنش خشکی گزینش شدند. بدین منظور طرحی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار طراحی و به مرحله اجرا در آمد، که ارقامی چون بیدانه سفید، بیدانه قرمز، میشپستان، شاهانی سیاه، چفته، گوهری، یزندایی، شاهانی پیکانی، یاقوتی، احمدی، سیاه انگور، ملایی سفید، ملایی قرمز، فخری، شاهرودی، صاحبی، مثقالی، شصت عروس، طلایی، عسگری و شلانگور شناسایی و یاداشتبرداری و مطالعات اولیه انجام گرفت که صفاتی چون ظرفیت نسبی آب برگ، قطر برگ، نسبت طول برگ به عرض آن،کرکدار بودن برگ و زمان رسیدن آنها اندازهگیری شده و مشاهدات بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که ارقام چفته، سیاه انگور و ملایی از نظر مورفولوژیکی متحمل به تنش خشکی شناخته شدند.که این ارقام می تواند جهت کشت وکار در مناطق کم آب مورد استفاده قرار گیرد.
واژههای کلیدی: استرس خشکی، متحمل به خشکی، انگور، Vitis vinifera
مقدمه:
خسارت ناشی از گرما و کمبود آب، بر محصولات زراعی و باغی بر کسی پوشیده نیست. بنابراین در گیاهان زراعی و باغی،مخصوصاً درختان انگور( Vitis vinifera) که دچار شرایط نامطلوب تنشهای آبی میشوند، مقاومت به خشکی از نظر جلوگیری از کاهش عملکرد بسیار مهم خواهد بود. لذا شناسایی، انتخاب و استفاده از ارقام انگور متحمل در برابر تنشهای خشکی از موارد بسیار مهم و ضروری در برنامههای بهنژادی انگور میباشد. اهداف این بررسی عبارتند از:
بررسی مقدماتی وضعیت مقاومت ارقام بومی انگور استان قزوین به تنش خشکی.
انتخاب غیر مستقیم و مورفولوژیک ارقام انگور مقاوم به تنش خشکی
تعیین مقاومترین ارقام انگور به تنش خشکی تحت شرایط تنش
زیلجیوان و همکاران(1981) اولین تحقیق را در مورد تیمارهای آبی انگور انجام دادند. آنها دریافتند که در رقم چنین، حداکثر ریشه دهی در منطقه 300 الی 400 میلیمتری عمق خاک بوده و 90% تراکم ریشه از عمقی کمتر از 900 میلیمتری خاک وجود داشت و حداکثر نیاز آبی در مرحله گلدهی و سبزی حبهها بود.
مریآکس(1981) رقم انگور گریناچی را توسط 200 لیتر آب آبیاری نمود و طی 6 مرحله از مراحل مختلف رشد، مورد تنش خشکی قرار داد. تجزیه دادههای حاصل از اندازهگیری تعداد برگ، وزن و مقدار قند حبهها نشان داد که 73% شاخهها و برگها در مراحل اولیه رشد تشکیل میشوند.میزان قند حبهها کاهش یافته و اندازه حبهها کچکتر گردید. این نتیج در آزمایشهای تأثیر تنشهای خشکی بر فشار اسمزی ارقام هسلینگ و سیلوانر نیز بدست آمد(دیورینگ، 1984).
ریکیآردی و همکاران(1989) واکنش به دمای کانوپی در کلتیوارهای مختلف انگور را در شرایط آب قابل دسترس و بدون آب قابل دسترس بررسی کردند. دمای تاج پوشه (کانوپی) بوسیله دماسنج مادون قرمز اندازهگیری شد. نتایج حاصله نشان داد که بین شرایط تنش خشکی و عدم تنش خشکی از نظر دمای تاج پوشه اختلاف معنیدار وجود داشت ولی بین کولتیوارها از نظر تاج پوشه اختلاف معنیداری مشاهده نگردید.
نوری )1989) مشاهده نمود که در بعضی از شرایط استرس خشکی، میزان نسبت فتوسنتز ، وزن مخصوص برگها، مساحت برگ و توده ماده خشک آن کاهش مییابد که ارقام ترامینر، پینوتو مولدووا بسیار مقاوم به استرس خشکی بوده در حالیکه رقم موسکات گامبریسکی خیلی حساس به تنش خشکی بود.
بارابال (1990)از روش واکنش الکتریکی برگ (electerical respons) در آزمایش های تنش خشکی استفاده نمودند . آنها واکنش برگ را قبل و بعد از تنش خشکی اندازه گیری نمود که رقم کیشمیش مقاوم به تنشهای خشکی بود ه ومیزان واکنش الکتریکی از 9/71%
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مشتزنی(بوکس)
بوکس، یا مشتزنی، نام یکی از رشتههای ورزش رزمی است. به شرکتکنندگان در این ورزش بوکسور یا مشتزن میگویند.
«یک مسابقه مشتزنی حرفهای با شرکت ریکاردو دومینگز (چپ) و رافائل اورتیس»
تاریخچه فن بوکس
مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد. اینکه قدیمیترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر میجنگیدند معلوم نیست. چنانکه در تواریخ روم ذکر شده است که طرفین مشتهای خود را به چرمهای خامی محکم بسته و سعی میکردند که با ضربات محکمی از این مشتهای سخت و سنگین حریف را از پای در آورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام میشد.
ملائکوماس که پدرش نیز چهل و پنج سال بعد از مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود عموم رقیبهای خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب میساخت. مسابقههایی که بدین صورت وقوع مییافت بدون انقطاع بود و دائماّ در میدانهای مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند میکرد. ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردها ورزشی بدین نوع فاتح میگردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد اشتهاری بسزا یافت. در این مسابقهها قهرمانان دوره امپراتوری روم دستهای خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز میکردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم در دست میگرفتند و مسابقه را شروع میکردند. با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتما سخت مجروح یا مقتول میشد سبب شد که مسابقههای بوکس بدین شکل ترک شود. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقههای المپیک توأم گردیده و در سال 400 بعد از میلاد قهرمانان ورزشهای مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند. در همان عصر یا چند قرن بعد ورزش کشتی گیری که مخاطرات ان کمتر از اینگونه بوکسها نبود متداول شد و از ورزشهای عمومی گردید.
مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت میشود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را میآموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان مییافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری میدانست از این رو او را پدر بوکس نامیده اند.
در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزهپرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود میآموخت.
جمس فیک برای مشتزنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطهای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتیگیری هر کس که بر زمین نمیخورد فاتح محسوب میشد. برای این چنین مسابقهها چنانکه ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک میشد و داوطلبان بوکس پس از محاربه مشت و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین میخوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل میشد.
پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال 1749 در مسابقهای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد. ولی هنوز این بازی به طور رسمی معول نشده بود و در هر جا که مشت زنها مسابقه میدادند پلیس آنها را متفرق میساخت.
در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلاء ترقی خود رسید و قهرمانان بسیاری دیده میشد به این دلیل هیچ اهمیتی به این ورزش نمیدادند و آن را ورزشی خطرناک میدانستند زیرا تصور میشد که یکی از داوطلبان حتما بایستی کشته یا سخت مجروح گردد.
جون جاکسون که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجا بوکس را رسمی کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد.
در سال 1835 جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد. ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازهای آمریکائیها به این ورزش راغب بودند که در سال 1860 یعنی 25 سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بودهاند فاتح گردد و در تمام دنیا بی رقیب باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد
عنوان تحقیق:
جوانه زنی
استاد ارجمند :
سرکار خانم گلثومه عزیزی
دانشجویان:
هلیا پویا- مرضیه ذبیهی
مهسا جلیلی راد
زمستان 85
خواب بذر
بذر رسیده موجودی متراکم و مستقل بیولوژیکی است که تحت شرایط مناسب دارای قدرت جوانه زدن جهت تشکیل گیاه جدید می باشد. اگر بذوری که تازه از مزرعه برداشته شده باشد کاشته شوند، معمولا جوانه نخواهند زد. در عین حال تعدای از بذور گیاهان زراعی از این قاعده مستثنی هستند، زیرا اصلاح انتخابی آن ها دوره جواب را کوتاه کرده است، اما بیشتر گونه ها بذوری تولید می کنند که هنگام رسیدن جوانه نخواهند زد. ان ها در این هنگام در حالت خواب هستند. خواب بذر به تاخیر در جوانه زدن آن بعد از رسیدن یا تشکیل شدن اطلاق می شود. گاهی اوقات این خواب بر اثر فقدان محیط مساعدمی باشد، مانند بذوری که در کیسه ها در انبار یا مغازه می ماند، اما معمولا این خواب بر اثر عللی غیر از این می باشد. اگر قرار باشد بذر به مدت کوتاهی بعداز تشکیل شدن در مزرعه جوانه بزند، امکان زنده ماندن گیاه بسیار کم می شود. چنین بذری در اواخر تابستان یا پاییز جوانه زده و گیاهان جوان بر اثر سرمای زمستان از بین خواهند رفت.
در صورتی که اگر مکانیسم هایی وجود داشته باشد که جوانه زدن را تا بهار سال بعد به تاخیر اندازد، امکان زنده ماندن گیاه جوان بسیار بیشتر خواهد شد و این ارزش خوب بذر را میرساند. در حقیقت خواب بذر جوانه زدن ان را تا زمانی که امکان زنده ماندن کمتر گردد به تاخیر می اندازد.
تکامل جهت جلوگیری از جوانه زدن بذور رسیده روش هایی را ابداع کرده است. در این جا نه تنها انواع متعدد خواب بذر وجود دارد، بلکه معمولا در هر بذر معین بیشتر از یک نوع خواب دیدهمیشود. اگر هر یک از این خوابها شکستهنشود، از جوانهزدن بذر جلوگیریبه عملخواهندآمد.
این خواب ها کدام اند؟
خواب پوسته بذر
گروهی از خواب های بذور گیاهی خواب پوسته بذر می باشد. این نوع خواب ها در درون پوسته قرار دارندو اولین نمونه آن ها خواب پوسته بذری است که نسبت به اب غیر قابل نفوذ میباشد. این نوع خواب در حبوبات و لاله های ابی متداول می باشد. اب جهت جوانه زدن بذر لازم است و پیش از هرگونه فعالیت فیزولوژیکی توام باجوانه زدن باید جذب آب صورت بگیرد.
این پدیده غیر منتظره نیست، زیرا فعالیت انزیم ها احتیاج به آب دارد و همین طور بیش از اینکه اعمال بزرگ شدن سلول اتفاق می افتد آب برای ایجادفشار تورژسانس لازم و ضروری می باشد. اگر بذر نتواند میزان آب خود را افزایش دهد، نمی تواند جوانه بزند. غیر قابل نفوذ بودن پوسته بذر را میتوان با قرار دادن شبانه آن در آب و توزین مجدد تعیین کرد. اگر وزن هر دو یکی باشد، پوسته بذر نسبت به آب غیر قابل نفوذ خواهد بود. اگر بذر آب دیده به مراتب دارای وزن بیشتری باشد، مسئله غیر قابل نفوذ بودن وجود نخواهد داشت.
اگر بذر درخت اقاقیا انتخاب شود، این نوع بذر نسبت به آب غیر قابل نفوذ است. در حقیقت بذر گیاه مزبور را می توان تا 15 سال در آب قرار داد و هیچ گونه جذب آب در آن انجام نگیرد. تنها زمانی که پوسته بذر صدمه ببیند خواب شکسته می شود. نمونه های دیگر گیاهانی که چنین بذوری تولید می کنند گونه هایی از خانواده های بقولات، نیلوفر آبی، کریستاسه، نلومبواسه و پنیریک شامل گونه هایی چون ارغوان، لوتوس آبی، پنبه، بامیه، درخت خرنوب و نیز symphorcarpus spp میباشد.
نوع دیگر خواب پوسته بذر بر اثر غیرقابل نفوذ بودن آن نسبت به گازها بویژه گاز کربنیک و اکسیژن می باشد. این نوع خواب در گیاهان بذر باریک و توق (رزدان) متداول است. نظر به اینکه سرعت تنفس در بذور رسیده کم می باشد و پیش از جوانه زدن مقدار آن افزایش می یابد تا انرژی لازم جهت بزرگ شدن سلولی را فراهم آورد، بنابراین تبادلات گازی جهت جوانه زدن بذر ضروری است. در صورتی که بذر نتواند مقدار کافی اکسیژن از هوا بگیرد و یا گاز کربنیکی را که در اثر تنفس جمع می شود بیرون نراند، چنین افزایشی در تبادلات گازی صورت نخواهد گرفت. این نوع خواب را می توان با صدمه زدن به پوسته بذر از بین برد.
جوانه زدن شامل رشد جنین و بنابراین افزایش در اندازه آن می باشد.
در صورتی که پوسته بذر سخت باشد و مانند پوشش مستقیم عمل کنندة این افزایش در آن صورت نمی گیرد. خوابی که براثر مقاومت مکانیکی پوسته بذر به وجود می اید در گیاهانی مانند گردو، آلو و سماق صاف، علف هرز قازایاغی، با رهنگ آبی و خردل یافت می شود. این خواب هم باید در اثر صدمه مکانیکی پوسته بذر شکسته شود.
چهارمین و آخرین نوع، خواب پوسته بذر در اثر وجود مواد شیمیایی بازدارنده در درون پوسته می باشد. کلیه بذور گندم دانه سفید بعد از رسیدن می توانندجوانه بزنند، اما در ارقام دانه قرمز به علت وجود مواد بازدارنده در پوسته بذر درجات گوناگون خواب در آن ها دیده می شود. بذر آن ها هنگامی جوانه خواهد زد که ماده بازدارنده از آن ها بیرون رانده شود.
سه نوع اول خواب پوسته بذر یعنی غیر قابل نفوذ بودن نسبتبه آب، غیرقابل نفوذ بودن نسبت به گازها و پوسته های سخت که مقاومت مکانیکی غیر قابل نفوذی را به وجود می آورند با عمل خراش دهی پوسته بذر از بین می رود. خراش دهی عبارت از روشی است که طی آن پوسته بذر صدمه می بیند. این روش ممکن است به صورت طبیعی یا مصنوعی انجام گیرد، اما نتیجه یکی خواهد بود. طی این عمل پوسته بذر شکسته شده و خواب بذر از بین می رود.
بیشتر عملیات خراش دهی در مزرعه به صورت بیولوژکی صورت می گیرد و در طی آن پوسته بذر توسط موجودات ذره بینی که آن را به عنوان غذا مورد استفاده قرار می دهند از بین می رود. اکثر عملیات مزبور چه در مزرعه و چه در آزمایشگاه از لحاظ نوع عمل شیمیایی محسوب می شوند. در آزمایشگاه خواب پوسته بذر اغلب با قرار دادن بذر در محلول های شیمیایی،مانند الکل، اسید سولفوریک و یا حتی اب گرم به مدت معینی از بین می رود اگر آب گرم روی همه بذور درخت خرنوب sporobolus sp
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
تأثیر فاینهای خمیر CMP و خمیر بروک بر آهار زنی داخلی کاغذ چاپ
محمد طلایی پور. استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.ایران.
mtalaeipoor@yahoo.com
مهدی علی زاده (کارشناسی ارشد) دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. ایران.
mams_13852006@yahoo.com
چکیده
در این تحقیق تأثیر فاینهای خمیر CMP و فاینهای خمیر بروک بر میزان Cobb (میزان جذب آب) کاغذهای چاپ مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر روش آهار زنی پیش مخلوط کردن (Premixing) آهار روزین - آلوم در PH خنثی – قلیایی و نسبتهای مختلف آلوم به روزین بر میزان Cobb (میزانجذبآب) کاغذهای چاپ مورد بررسی قرار گرفت. روش آهارزنی پیش مخلوط کردن باعث کاهش چشمگیر میزان Cobb گردید. با افزایش فاینهای خمیر CMP تا 5% میزان Cobb به طور قابل توجهی افزایش یافت ولی با افزایش بیشتر فاینهای خمیر CMP تا 10% میزان Cobb کاهش یافت. با افزایش فاینهای خمیر CMP تا 5%، افزایش فاینهای خمیر بروک باعث کاهش میزان Cobb گردیدند. فاینهای خمیر بروک و نسبتهای مختلف آلوم به روزین به تنهایی تأثیر معنی داری بر میزان Cobb نداشتند.
لغات کلیدی: فاین CMP، فاین بروک، میزان Cobb، Premixing
مقدمه
در ساخت کاغذ، آهارزنی داخلی به مقاومت کاغذ و مقوا در مقابل نفوذ و جذب آب کمک میکند. مواد شیمیایی آهارزنی رایج استفاده شده شامل آهار روزین، آلکیل کتن دایمر (AKD)، انیدرید ساکسینیک آلکنیل (ASA)، نشاسته و مشتقات سلولزی هستند. در بین این مواد شیمیایی آهار زنی آهارهای روزین مهمترین مواد آهارزنی مهمترین مواد آهار زنی داخلی هستند. بسیاری از کارخانجات شرایط کاغذ سازی خودشان را از اسیدی به خنثی – قلیایی تغییر داده اند تا بتوانند از پرکننده های کربنات کلسیم در کاغذ چاپ استفاده بکنند و مقاومت کاغذ را افزایش دهند و از فرسودگی ماشین کاغذ جلوگیری نمایند. یکی از تکنولوژیهای کارآمد، ساده و مفید فرآیند پیش مخلوط کردن است. در این روش روزین و آلوم را قبل از اضافه کردن به خمیر با هم مخلوط میکنند. دما، غلظت و نسبت آلوم به روزین در مخلوط آهارزنی (روزین– آلوم) بر درجه آهارزنی و میزان جذب آب تأثیر می گذارد.
با افزایش دمای مخلوط آهارزنی (روزین- آلوم) بارگذاری کاهش یافته و کارآیی روزین- آلوم کاهش مییابد. همچنین تیمار آهارزنی در غلظت پایین مخلوط (روزین- آلوم) ترجیح داده میشود. غلظت پایینتر، بارگذاری محلول را بیشتر می کند که برای آهار روزین- آلوم مساعد است البته هنگامی که غلظت بیش از حد پایین است (نزدیک صفر) بارگذاری منفی می شود و برای آهار روزین- آلوم نا مساعد است. همچنین به نظر می رسد یک نسبت بهینه آلوم به روزین برای مخلوط آهار زنی روزین- آلوم وجود دارد [2و1].
فاین در اغلب موارد به معنی مواد سلولزی ریزی به کار می رود که به اندازه کافی برای عبور از توری ورقه ساز ماشین کاغد کوچک می باشند. فاینها موادی هستند که به قدری کوچک هستند که قادرند از یک الک با مش 200 عبور کنند. وقتی کاغذ سازان در مورد فاینها صحبت می کنند ممکن است منظور آنها الیاف ریز یا همه مواد جامد ریزی باشد که در مخلوط خمیر کاغذ وجود دارد و می تواند از توری ورقه ساز ماشین کاغذ عبور کند. ولی بعضی از کاغذ سازان و پژوهشگران ذراتی چون پرکننده ها مثل خاک رس و کربنات
کلسیم و دیگر مواد سوسپانسیونی را هم جزو فاینها رده بندی می کنند. آنچه در این تحقیق مورد نظر است الیاف ریزی است که می توانند از الک با مش 200 و یا از توری ورقه ماشین کاغذ عبور کند. فاینها دو دسته اند: فاینهای اولیه و فاینهای ثانویه. فاینهای اولیه شامل سلول های پارانشیمی و سلولهای ریزی هستند که در چوب وجود دارند، این نوع فاینها سبب حجیم شدن و کدر شدن ورقه کاغذ می شود. فاینهای ثانویه در اثر پالایش خمیر کاغذ تولید میشوند که بیشتر در اثر ورقه ورقه شدن لایه های خارجی الیاف ایجاد میگردند. این نوع فاینها نرم، بلند و باریک هستند و برای تشکیل پیوند داخلی بین الیاف مناسب می باشند. مطالعات نشان داده که فاینها در مقایسه با الیاف معمولی دارای 3 تا 5 برابر سطح ویژه بیشتری هستند و به طور کلی هر دو نوع فاینها سبب کند شدن فرآیند آبگیری در کاغذ می شوند.
بطور کلی فاینها باعث افزایش ماتی می شوند و خواص مقاومتی کاغذ را بهبود می بخشند [3]. از جمله اثرات فاینها می توان به تأثیر آنها در رنگبری [5و4]، نگهداری الیاف روی توری، بارهای الکتریکی خمیر کاغذ، واکشیدگی و همکشیدگی الیاف و غیره اشاره کرد البته مقدار و میزان سطح ویژه فاینها در خمیر های مختلف اثرات گوناگونی خواهد داشت.
در این تحقیق تأثیر فاینهای خمیر CMP و خمیر بروک بر آهارزنی داخلی کاغذ چاپ مورد بررسی قرار می گیرد. به هر حال تنها مقالات کمی در مورد این فرآیند یعنی تأثیر فاینها بر آهارزنی بحث می کنند و مطالب منتشر شده در این مورد کمیاب است. Li و همکارانش [6] به بررسی فاینهای خمیر BCTMP (Bleached Chemi Thermo Mechanical Pulp) و اثرات آنها بر بازده آهارزنی پرداختند. آنها با استفاده از دو روش تصویر برداری SEM و XPS تفاوت های فاین BCTMP و خمیر BKP (Bleached Kraft Pulp) را بررسی کردند و دریافتند که فاینهای خمیر BCTMP سطح ویژه بزرگتر و بار منفی بیشتری از فاینهای خمیر BKP دارند و همچنین بطور مؤثری کارآیی رزین استر و AKD را کاهش می دهند. ولی بطور کلی در این تحقیق مشخص شد که اثرات منفی این دو نوع فاین با هم مشابه هستند. وجود فاین خمیر BCTMP ماندگاری آنها را افزایش می دهد اگر چه شدیداً درجه آهارزنی در کاغذ های دست ساز را در هر دوی آهارزنی AKD و رزین استر کاهش می دهد. نتایج نشان می دهند که وجود فاینها سبب دسترسی کمتر الیاف به آهار می شود و تحت شرایط مشابه خمیر BCTMP درجه آهارزنی بیشتری نسبت به خمیر BKP دارد و مخصوصاً الیاف بدون فاین BCTMP نسبت به الیاف بدون فاین خمیر BKP راحت تر آهارزنی میشوند.
مواد و روشها
مواد
آهار روزین، آلوم از مجتمع چوب و کاغذ مازندران تهیه گردید که تولید داخل کشور بودند. خمیر CMP سفید سازی نشده از خط تولید کاغذ روزنامه مجتمع چوب و کاغذ مازندران تهیه شد و در آزمایشگاه سفید سازی گردید. کاغذ چاپ آماده که در مجتمع چوب و کاغذ مازندران تولید شده بود در آزمایشگاه تبدیل به خمیر بروک شد.
آماده سازی ورقه های دست ساز
برای آماده سازی ورقه های دست ساز، کا درجه روانی خمیر ها را تعیین کردیم سپس ذرات فاین برای هر دو خمیر CMP و بروک جداسازی گردید. برای این کار از الک 200 و الک 325 استفاده شد. الک 200 در بالا و الک 325 در پایین آن قرار گرفت. مقدار ثابتی از خمیر روی الک 200 قرار داده شد و با جت آب شستشو گردید بعد از زمان 20 دقیقه الیافی که روی الک 200 وجود داشت به عنوان جزء الیاف بلند خمیر و الیافی که روی الک 325 وجود داشت بعنوان فاین محسوب شد. این عمل برای هر دو خمیر CMP و خمیر بروک آن انجام شد با این تفاوت که فقط فاین های خمیر بروک مورد نیاز بود و از جزء الیاف بلند خمیر بروک صرفنظر شد. پس از جداسازی الیاف بلند از ذرات فاین، انواع خمیر ها عبارت بودند از جزء الیاف بلند خمیر CMP، فاین CMP و فاین بروک. به منظور پی بردن به اثرات ذرات فاین خمیر CMP و خمیر بروک بر آهارزنی داخلی کاغذ چاپ، درصدهای مختلفی از ذرات فاین خمیر CMP و خمیر بروک و جزء الیاف بلند خمیر CMP را با هم مخلوط کردیم. جدول I درصدهای فاین CMP و فاین بروک و جزء الیاف بلند خمیر CMP مخلوط شده را نشان می دهد.
جدولI. در صدهای فاین CMP و فاین بروک و جزء الیاف بلند خمیر CMP.
برای افزودن مخلوط آهارزنی، خمیر تا درصد خشکی 4% رقیق گردید. بعد از رقیق سازی خمیر، PH خمیر با استفاده از PH سنج اندازه گیری شد و در 7=PH تنظیم گردید. چون PH خمیرها در هنگام اندازه گیری پایین تر از 7 بود برای رسیدن به 7=PH از NaoH با غلظت 3% استفاده گردید. مواد شیمیایی بصورت پیش مخلوط شده در دوغاب خمیر اضافه شدند. از آنجایی که در این تحقیق از روش پیش مخلوط کردن استفاده گردید نسبتهای روزین: آلوم بصورت 1:1، 1: 5/1 و 2:1 در نظر گرفته شده و با هم مخلوط گردیدند. میزان روزین استفاده شده 1% وزن خشک الیاف بود (gr15×1%). غلظت محلول Premixing با استفاده از آب به 3/0% رسید. پس از آماده سازی محلولهای Premixing (مخلوط آهارزنی)، آنها به خمیرها، با درصد خشکی 4% افزوده شدند و به مدت 30 ثانیه خمیر ها هم زده شدند. به دنبال آن دوغاب خمیر تا 3/0 درصد برای تشکیل ورقه رقیق شد. کاغذهای دست ساز طبق استادارد TAPPI به شماره 8-205 om ساخته شدند. ورقه ها با استفاده از یک دستگاه ورقه ساز از شرکت Lab Tech تشکیل شدند. سپس با استفاده از یک دستگاه پرس از شرکت Lab Tech در فشار PSI 50 در دو مرحله پرس شدند و در شرایط استاندارد به مدت حدود 24 ساعت بر روی حلقه خشک کن خشک شدند. پس از خشک شدن، کاغذهای دست ساز آماده انجام آزمون Cobb شدند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
بررسی روشهای مختلف تیغ زنی بر عملکرد و بقای گیاه دارویی آنغوزه
آنغوزه با نام علمی Ferula assa-foetida L از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان است. این گیاه علفی, چند ساله و منوکارپیک است به طوری که در طول رویش فقط یکبار به گل می رود و سپس دوره رویشی آن خاتمه می یابد. ریشه این گیاه شیره ای را در خود ساخته و ذخیره می کند که با عمل تیغ زدن مورد بهره برداری قرار میگیرد. این شیره مصارف دارویی داشته و جهت تهیه داروهای ضد انگل, ضد تشنج و قاعده آور مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه در مرتع آنغوزه منطقه خمروت شهرستان زرند ( واقع در شمال غرب کرمان ) به منظور تعیین بهترین روش تیغ زنی برای گیاه دارویی آنغوزه انجام شد . در این تحقیق اثرات پنج روش تیغ زنی عرضی ( شاهد ) , دو طرفه , یکطرفه , طولی و تلفیقی ( ترکیبی از یکطرفه و طولی ) برروی عملکرد شیرابه دهی و بقای گیاه آنغوره در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تکرار مورد بررسی قرارگرفت . نتایج تجزیه واریانس نشان دادکه اثر تیمارها (روشهای تیغ زنی ) بر عملکرد شیرابه و بقای گیاهان تیغ خورده در سطح احتمال ۱/۰ درصد معنی دار بود . میانگین عملکرد تولید شیرابه در روشهای تیغ زنی عرضی ( شاهد ) , دو طرفه , یکطرفه, طولی و تلفیقی به ترتیب ۹۴/۶۲ , ۶۴/۵۹ , ۰۸/۳۹ ,۶۶/۱۹ و۳۸/۴۲ گرم در هر بوته بود و درصد سبز شدن ( بقا ) گیاهان نیز به ترتیب ۱۲, ۸۶ , ۹۴, ۷۶, ۹۶ درصد بود . از آنجایی که روش تیغ زنی دو طرفه از نظر عملکرد تولید شیرابه (۶۴/۵۹ گرم در بوته) با روش تیغ زنی عرضی ( شاهد ) (۹۴/۶۲ گرم در بوته) تفاوت معنی داری نشان نداد و از طرف دیگر بقای گیاهان در روش دوطرفه (۸۶ درصد) تفاوت معنی داری (درسطح احتمال ۱/۰درصد) با روش تیغ زنی عرضی(۱۲درصد) داشت, لذا روش دوطرفه جهت بهره برداری ازگیاه آنغوزه توصیه می شود.
آنغوزه با نام علمی .Ferula assa-foetida L از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان(۱) می باشد. این گیاه علفی, چند ساله و مونوکارپیک۲ است به طوریکه در طول رویش فقط یکبار به گل می رود (سال پنجم یا ششم رویش ) و سپس دوره رویشی آن خاتمه می یابد. ارتفاع این گیاه متفاوت و بین ۲ تا ۵/۲ متر است. در انتهای ساقه های اصلی و فرعی گلهای زرد رنگ و مجتمع به صورت گل آذین چتر مرکب پدیدار می شود. برگهای قاعده ساقه این گیاه عموما گوشتدار, به طول متوسط ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر و فاقد دمبرگ و منقسم به قطعاتی با تقسیمات فرعی دندانه دار یا لوبدار است ( ۳و۴ ). این گیاه بومی استپ های ایران و قسمتهایی از افغانستان می باشد . در ایران این گیاه در استانهای فارس , کرمان , خراسان , یزد , سمنان , هرمزگان , سیستان و بلوچستان , اصفهان , لرستان, کهکیلویه و بویر احمد و بوشهررویش دارد (۲). قطر ریشه آنغوزه بین ۱۰ تا ۱۲ سانتی متر و طول آن ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر می باشد(۳). صمغ استخراج شده از این گیاه که با انجام عمل تیغ زنی راس طوقه انجام می گیرد, خاصیت دارویی دارد و منبع درآمد با ارزشی برای تعداد قابل توجهی از روستائیان و بهر ه برداران کشورمان می باشد . تقریبا تمام این صمغ آنغوزه دارای ترکیبات دی , تری و تتراسولفید , مشتقات کومارینی فئوتیدین۳ , کامولونفرول۴ , اپی سامارکاندین۵ , آمبلی پرنین وکانفرول۶ و ... می باشد(۷و۱۰) . محققین در اسانس حاصل از شیرابه آنغوزه چندین ترکیب مختلف شناسایی کردند(۸و ۹و ۱۱).
از بخشهای سبز گیاه نیز به عنوان سبزی خورده می شود(۷). شیرابه آنغوزه دارای اثر ضد تشنج , قاعده آور و ضد انگل است . در رفع ییوست افراد مسن نیز کاربرد دارد(۴و۱۲) . برای اولین بار شخصی بنام کامفر۷در سال ۱۶۸۷ میلادی روش تیغ زنی عرضی را در مراتع آنغوزه لارستان فارس اجرا کرد . سپس بومیان این منطقه این حرفه را آموختند واز آن زمان این روش ( عرضی ) در ایران اجرا گردیده است( ۱ ) . بدلیل اینکه در روش تیغ زنی عرضی پس از انجام مرحله پیچاندن و کشتن یک برش عرضی در راس طوقه گیاه زده می شود و جوانه انتهایی که در این ناحیه وجود دارد, قطع می گردد , لذا این روش تیغ زنی به مرگ گیاه می انجامد . به همین جهت تراکم بوته های آنغوزه در مراتع به شدت پائین آمده و نسل این گیاه مفید در معرض خطر انقراض قرار گرفته است . محمدی و علیها ( ۱۳۶۸) سه روش تیغ زنی گیاه باریجه۱ ( گونه نزدیک به آنغوزه ) را مورد بررسی قرار دادند . این سه روش , برش عرضی , برش طولی و نربری ( قطع ساقه گلدهنده ) می باشد. آنها گزارش کردند که دربرش عرضی بدلیل قطع جوانه انتهایی که در راس طوقه وجود دارد گیاه درسال بعد از تیغ زنی قادر به ادامه حیات نمی باشد. دربرش طولی چون جوانه انتهایی ازبین نمی رود به ادامه حیات گیاه صدمه ای وارد نمی گردد. در روش نربری چون فقط روی ساقه گل دهنده گیاهانی که درسال آخر عمر قرار دارند, اجرا می گردد, لذا گیاهان مرتع به مرحله بذر دهی نمی رسند و بدلیل عدم تشکیل بذ ر نسل گیاه در مرتع به مرور منقرض می گردد.
شاد در تحقیق خود(۱۳۷۴) سه روش, دو برشه (یک روش عمود بر محور غده و دومی موازی با محور غده) , روش اریب و روش سنتی (عرضی) را مورد بررسی قرار داد. وی گزارش کرد که از ۲۰ گیاه تیغ خورده به هر یک از روشهای اول و دوم ۱۲ گیاه باقی ماندند و در سال بعد برگ تولید نمودند و در روش سنتی از ۲۰ گیاه تیغ خورده هیچ کدام قادر به رشد در سال بعد نبودند و همگی خشک شدند. هدف از انجام این تحقیق یافتن روشی صحیح ازتیغ زدن ریشه است به طوری که نه تنها حداکثر مقدار شیرابه کسب گردد و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد بلکه به ادامه حیات گیاهان آنغوزه صدمه ای وارد نگردد.
● مواد و روش ها منطقه مورد مطالعه
این تحقیق در منطقه ای بنام خمروت در ۳۵ کیلومتری شمال شرق شهرزرند و ۱۰۰ کیلومتری شمال غرب شهر کرمان انجام شد . این منطقه دارای آب و هوای کوهستانی است و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۱۰۰ متر می باشد. حداکثر درجه حرارت مطلق آن۵/۳۸ درجه سانتیگراد در تیرماه و حداقل مطلق آن ۵/۱۲- درجه سانتیگراد در دیماه می باشد. متوسط سالیانه بارندگی حدود ۱۳۰ میلیمترمی باشد .