لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 43
تبخیر – تعرق و نیاز آبیاری
سیستم آب – خاک – گیاه – اتمسفر
رابطه بین آب و خاک و گیاه و اتمسفر را میتوان به این صورت توصیف کرد که گیاه برای زنده ماندن نیاز به آب دارد و آب به صورت ذخیره در خاک موجود است. اتمسفر انرژی لازم برای گیاه را تأمین میکند تا بتواند آب مورد نیاز خود را از خاک دریافت کند. این فرایندهای به ظاهر ساده در یک سیستم بسیار پیچیده و مرتبط صورت میگیرد که به آن زنجیره آب – خاک – گیاه – اتمسفر گفته میشود. هر یک از عناصر این زنجیره متأثر از اجزاء دیگر بوده و بر سایر عناصر نیز اثر میگذارد. بطوری که هیچ فرایندی از آن را نمی توان به صورت ساده و مستقل در نظر گرفت و اگر عملا گاهی اوقات از فرایندهای جداگانه ای مانند تعرق، جذب، تبخیر و یا امثال آن بحث میشود فقط از نظر ساده کردن موضوع و تبیین آن میباشد.
گیاه در مناطق خشک و نیمه خشک که مسأله کمبود آب یکی از معضلات کشاورزی میباشد تعرق اساسی ترین فرایندی است که در زنجیره آب – خاک – گیاه – اتمسفر صورت میگیرد. حدود 90درصد اجزاء فعال گیاه از آب تشکیل شده و بیش از 99درصد مصرفی گیاه مصرف تعرق و تبخیر میشود. تعرق فرایندی است که طی آن آب از طریق روزنه های گیاه تبدیل به بخار شده و از آن خارج میشود. تعرق زمانی انجام میشود که فشار بخار آب در داخل گیاه بیشتر از فشار بخار آب در هوای مجاور بوده و روزنه ها نیز باز باشند تا دی اکسیدکربن بتواند برای انجام فتوسنتز وارد گیاه شود. بنابراین هر زمان که روزنه ها باز باشند ولو این که در داخل خود برگ و یا در حد فاصل برگ و هوای مجاور مقاومت هایی صورت بگیرد، عمل تعرق انجام میپذیرد. مگر این که مقدار این مقاومت ها بسیار زیاد باشد.
اگر فشار بخار آب در داخل برگ را با علامت eleaf، فشار بخار آب در هوای مجاور برگ را با eair، مقاومت در برابر حرکت بخار آب در داخل روزنه ها را با rair نشان دهیم در این صورت سرعت یا میثزان تعرق (T) برابر خواهد بود با:
مقاومت هوا در برابر خروج بخار آب عمدتا بستگی به حرکت هوا در لایه مجاور برگ داشته و اگر هوای مجاور برگ ساکن باشد این مقاومت به دلیل اشباع شدن سریع از بخار آب زیاد شده و تعرق یکباره کاهش مییابد. به همین دلیل یکی از سازگاری های گیاه با کم آبی کرک دار شدن سطح برگهاست تا بدین وسیله هوا در بین کرکها محبوس و ساکن شود اما هنگامی که هوا به سادگی در حد فاصل برگ و هوا جریان داشته باشد تعرق نیز جریان پیدا میکند. اما مقاومت روزنه ها (rleaf) در برابر جریان بخار آب یک خصوصیت فیزیولوژیکی است که توسط خود گیاه کنترل میشود. مثلا برخی از گیاهان بر سلولهای روزنه کنترل داشته و در مواقع لزوم آن را باز و بسته میکنند.
همزمان با خروج آب از برگها، گیاه آب را از طریق ریشه ها جذب میکند تا آبی که در اثر تعرق از دست رفته است جبران شود. برای این منظور آب در داخل خاک به سمت ریشه ها حرکت نموده و پس از وارد شدن به داخل گیاه از طریق آوندها به برگها میرسد. حرکت آب از خاک به داخل ریشه و سپس از ریشه به برگ در اثر اختلاف پتانسیل بین خاک و برگ است. میزان جریان آب طی این فرایند عبارت است از:
که در آن
Q = سرعت جریان آب از خاک بطرف برگها
= پتانسیل کل آب در داخل برگ که مجموع پتانسیل آماس (فشاری) سلولهای برگ ( ) و پتانسیل اسمزی ( ) در برگ است.
= پتانسیل کل آب در خاک، شامل ماتریک و اسمزی
rplant = مقاومت در برابر جریان آب در داخل گیاه مشتمل بر مقاومت در داخل ریشه ها، مقاومت درداخل آوندها و مقاومت در برگها.
rsoil = مقاومت در برابر جریان آب در داخل خاک.
با خارج شدن آب از خاک، رطوبت کاهش یافته و پتانسیل کل آن ( ) کاهش پیدا میکند. در این وضعیت ضریب هدایت موئینگی خاک با درصد رطوبت رابطه مستقیم دارد کاهش یافته و در نتیجه مقاومت خاک (rsoil) افزایش پیدا میکند. کاهش و افزایش rsoil باعث میشود که آب کمتری داخل گیاه شده و با کم شدن آماس سلولها، پتانسیل آب برگ ( ) نیز کاهش یابد. با کم شدن سرانجام روزنه ها بسته شده و مقاومت در برابر خروج آب در برگ (rleaf) افزایش و نهایتا براساس معادله 8-1 سرعت تعرق کاهش پیدا میکند. چون گازکربنیک نیز از همان مسیر وارد گیاه میشود این عمل باعث کاهش ورود آن نیز شده و مقدار فتوسنتز که در.اقع کمیت و کیفیت محصول است تقلیل پیدا میکند.
خاک در زنجیره « آب – خاک – گیاه – اتمسفر » خاک را میتوان مخزنی دانست که آب را موقتا در خود ذخیره کرده و سپس به تدریج در اختیار گیاه قرار میدهد. نیروهای موئینه ای و جاذبه خاک که به نام نیروهای ماتریک (matric) معروفند مقدار قابل توجهی آب را در داخل منافذ خاک نگهداری میکنند.نیروهای موئینه ای به دلیل چسبندگی ذرات خاک با آب و کشش سطحی مولکولهای آب بوجود میآید و نیروهای جاذبه ای به دلیل بار منفی سطح ذرات رس است که بخش مثبت مولکولهای قطبی آب را بخود میچسباند. برای این که آب بتواند در خاک جریان پیدا کند باید نیرویی که آب را به طرف ریشه میکشاند بر این نیروها غلبه نماید. حداقل نیروی لازم برای استخراج آب بستگی به رطوبت خاک و نوع خاک دارد. منحنی مشخصه رطوبتی خاک که رابطه بین درصد رطوبت خاک و پتانسیل آب میباشد نشان دهنده آن است که با یک نیروی معین چه مقدار آب میتوان از خاک استخراج کرد.
اتمسفر انرژی لازم برای گیاه به منظور تأمین آب مورد نیاز از خاک توسط اتمسفر تأمین میشود. چنانچه روزنه ها باز باشند و آب نیز محدود نباشد وضعیت اتمسفر عامل کنترل کننده سرعت تعرق است. مهمترین پارامتر در این مورد دما و رطوبت است. بالا بودن دما باعث افزایش تعرق و مرطوب بودن هوا موجب کاهش آن میشود. عامل مهم دیگر سرعت باد است که باعث میشود بخار آب تجمع یافته در سطح برگها از محیط خارج شده و اختلاف فشار بخار بین گیاه و هوا را تشدید نماید. البته باید توجه داشت که اتمسفر خود فاقد انرژی است و کلیه انرژی های آن توسط تابش خورشید تأمین میشود که از طریق اتمسفر برگیاه اعمال میگردد.
اگر یک دوره زمانی مشخص، مثلا یک شبانه روز، را در نظر بگیریم معادله بیلان انرژی خورشید در آن بصورت زیر خواهد بود.
Rn = (1-a)Rs + I1-I2
که در آن:
Rn = انرژی خالص وارد شده به سطح زمین
Rs = انرژی ورودی به سطح زمین بصورت طول موج کوتاه
I1 = انرژی ورودی به سطح زمین بصورت طول موج بلند
I2 = انرژی خارج شده از سطح زمین بصورت طول موج بلند
a = ضریب بازتاب تابش (albedo)
ضریب بازتاب تابش بستگی به خصوصیات فیزیکی سطح زمین و پوشش آن دارد. برای پوششهای گیاهی این مقدار معمولا 25/ در نظر گرفته میشود.
با توجه به معادله فوق که در آن انرژی خالص خورشید توصیف گردید، مقدار تابش خالصی که به سطح زمین میرسد به سه قسمت اساسی تقسیم میشود. بخشی از این انرژی در صورت وجود آب و پوشش گیاهی صرف تبخیر (یا تبخیر – تعرق)، بخشی صرف گرم کردن هوا و بخش دیگر بمصرف گرم کردن زمین میرسد.
Rn = E + H + G
که در این معادله
Rs = تابش خالص خورشیدی
E = تبخیر یا تبخیر – تعرق
H = گرمای محسوس که صرف گرم کردن هوا میشود
G = مقدار انرژی که صرف گرم کردن زمین میشود
این که چه مقدار از انرژی خالص بمصرف هر کدام از اجزاء سه گانه فوق گردد بستگی به شرایط آب و هوایی و موجودیت آب در سطح زمین دارد. در شکل 8-1 بیلان اندازه گیری شده انرژی در سه وضعیت آب و هوایی در طی یک شبانه روز، از طلوع خورشید تا طلوع روز دیگر، نشان داده شده است. در این جا مشاهده میشود که به دلیل وجود رطوبت برای تبخیر – تعرق، توزیع انرژی بین E ، H و G بطور متعادل صورت میگیرد. مقدار بیشتری صرف تبخیر – تعرق، مقداری صرف گرم کردن هوا و بخش کمتری بمصرف گرم شدن زمین میشود. در یک سطح پوشیده از چمن در آب و هوای گرم و خشک آریزونا نه تنها تمام انرژی صرف تبخیر – تعرق میگردد بلکه به دلیل اثر واحه ای (oasis effect) که باعث انتقال گرما از اطراف نیز میشود، انرژی صرف شده برای تبخیر حتی بیش از مقدار انرژی خالص خورشیدی در منطقه است. حال آنکه در یک منطقه بدون آب مانند سطح دریاچه خشک المیراژ در جنوب کالیفرنیا کل انرژی خورشید باعث گرم شدن هوا و سپس گرم کردن خاک میگردد. آنچه در ر.ابط آب و خاک و گیاه از نظر ما حائز اهمیت است مقدار انرژی است که فرایند تبخیر – تعرق را موجب میگردد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 29
دانشکده کشاورزی
عنوان تحقیق:
محاسبه تبخیر و تعرق گیاه آفتابگردان
زیر نظر مربی محترم:
جناب آقای مشیری
تهیه کننده:
امین شفق مطلق
زمستان 83
فهرست
عنوان صفحه
آفتابگردان 1
تاریخ کشت 1
روش کاشت 2
آبیاری 5
تبخیر و تعرق در پوشش گیاهی 9
روشهای محاسباتی ETo 11
روش بلانی کریدل محاسبه شده توسط FAO 13
محاسبه ضریب گیاهی 15
محاسبات 19
نتیجه گیری 23
منابع 24
آفتابگردان
امروزه آفتابگردان از نظر مجموع محصول و تجارت جهانی یکی از دانه های روغنی عمده جهان محسوب می شود و احتمالا حتی اهمیت آن باید بیشتر شود. این روند نخست مرهون معرفی ارقام پاکوتاه هیبرید است که میزان بازدهی آنها بالاست. این انواع نه تنها میزان روغن را در هر هکتار افزایش داد بلکه امکان کاشت مکانیزه سودمندتری را فراهم آورد. تاکید بر فواید چربیهای اشباع نشده در غذای انسان، استفاده از روغن آفتابگردان را در روغهای خوراکی و غذاهی پختنی افزایش داد.
تاریخ کشت:
حداقل حرارت لازم برای جوانه زدن بذر آفتابگردان حدود 8 تا 10 درجه سانتیگراد در خاک است. معمولا این حرارتها در خاک با رسیدن میانگین شبانه روزی حرارت هوا به 10 تا 15 درجه سانتیگراد (بسته به عوامل خاک و اقلیم) تامین می گردد. طول فصل رشد مورد نیاز رقم، زمان وقوع اولین سرمای کشنده (حدود2- درجه سانتیگراد ) در پائیز، برخورد دوران گرده افشانی با فعالیت حشرات و فرار دوران گرده افشانی و اوایل دانه بندی از گرمای شدید تابستان(حرارت های ماکزمم بیش از 35 درجه سانتیگراد ) از عوامل تعیین کننده در انتخاب تاریخ مناسب کشت آفتابگردان است.
روش کاشت:
آفتابگردان را در شرایط دیم روی بستر مسطح یا داخل جوی کم عمق می کارند. ولی تحت شرایط آبیاری روی پشته کشت می گردد. معمولا کاشت با ردیف کار ذرت انجام می شود. عمق کاشت بذر روب پشته 5 تا 7 سانتیمتر و در روی بستر مسطح 3 تا 5 سانتیمتر می باشد. فاصله ردیفهای کاشت 70 تا 90 سانتی متر و فاصله بین بوته ها 15 تا 30 سانتیمتر مناسبت است. تراکم بوته به روقم، وضعیت رطوبتی خاک و ماشین آلات بستگی داشته و معمولا بین 4 تا 8 بوته در متر مربع می باشد.
در شرایطی که برداشت کاملا مکانیزه است از ارقامی استفاده می کنند که بیش از یک طبق در
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن .doc :
اهمیت تبخیرکننده ها در صنایع گوناگون برای کسانی که با آنها سروکار دارند پوشیده نیست، مخصوصا در پالایشگاه های نفت و گاز برای استفاده از آب های نامرغوب و جلوگیری از ورود آنها به محیط زیست، آنها را بازیافت می کنند و به صورت آب مقطر یا آب های سرویس در می آورند که آب های سرویس برای شستشو استفاده می شود، اما آب مقطر می تواند استفاده های گوناگون داشته باشد که از جمله می تواند در دیگ های بخار برای تهیه بخار استفاده شود، لذا برای تهیه آب مقطر روش های گوناگونی وجود دارد که یکی از آنها روش تبخیر است که در تبخیرکننده های چند مرحله ای صورت می گیرد. در این جا خواص مایع تبخیر شونده و انواع تبخیرکننده ها و مشکلات حاکم بر آنها شرح داده می شود.
• تبخیر
تبخیر یا غلیظ کردن یک محلول، شامل یک ماده حل شونده غیرفرار و یک حلال فرار است. در اکثریت تبخیرها، حلال ما، آب است. در تبخیر، بخشی از حلال، بخار می شود و یک محلول غلیظ تولید می شود. تبخیر کردن با خشک کردن فرق می کند، زیرا در تبخیر کردن، آن چه باقی می ماند مایع است (بعضی اوقات مایعی با لزجی سطح بالا) نه یک جامد. همین طور تبخیر با تقطیر نیز فرق دارد، زیرا در تبخیر معمولا بخار آب، خالص است و حتی هنگامی که بخار آب مخلوط است، هیچ کوششی در مرحله تبخیر برای جداسازی بخار آب در قسمت های مختلف صورت نمی گیرد. تبخیر با بلورسازی نیز تفاوت دارد، زیرا در تبخیر تأکید برغلیظ کردن محلول است نه برشکل دادن و ساختن بلورها در وضعیت معین، مثلا در تبخیر آب نمک برای تولید نمک معمولی، خط بین تبخیر و بلورسازی خیلی دور از نوک تیز بودن است.معمولا، در تبخیر، مایع غلیظ، محصول با ارزشی است و بخار آب بعد از چگال شدن دور ریخته می شود، اما در یک وضعیت ویژه، عکس این مطلب صادق است.
آب حاوی مواد معدنی اغلب برای مصرف در بویلرها، فرایندهای ویژه و مصرف انسان، تبخیر می شود و محصول عاری از مواد جامد است. این روش اغلب، تقطیر آب نامیده می شود، اما از دید فنی، تبخیر می باشد. فرآیندهای تبخیر در مقیاس بزرگ توسعه یافته است و برای تهیه آب شیرین از آب دریا به کار می رود. فقط مقدار کمی از کل آب تغذیه بازیافت و شیرین می شود و باقی مانده به دریا برمی گردد.
• خواص ویژه ی مایع
مشکل اساسی تبخیر، کاملا به وسیله خاصیت مایعی که باید غلیظ شود، تحت تأثیر قرار می گیرد. تغییرات وسیعی در خواص مایع وجود دارد (که تشخیص و تجربه را در طراحی و عملیاتی کردن تبخیرکننده ها طلب می کند) که این عملیات را از انتقال حرارت ساده به یک هنر مجزا مبدل می کند. بعضی از مهمترین خواص مایع در حال تبخیر به شرح زیر است:
1- غلظت: مایع رقیق ورودی به تبخیرکننده، ممکن است به اندازه کافی رقیق باشد، اما هم چنان که غلظت افزایش می یابد، محلول بیشتر و بیشتر حالت خاص به خود می گیرد. چگالی و لزجی با حجم مواد جامد افزایش می یابد تا این که محلول اشباع شود یا این که به خاطر خود مایع، انتقال حرارتی صورت نگیرد. با جوش دادن بیشتر مایع اشباع شده، کریستال تشکیل می شود که باعث انسداد لوله ها می شود.
2-کف کردن: بعضی مواد مخصوصا مواد آلی، در مدت تبخیر، کف تشکیل می دهند. کف پایدار، با بخار آب خروجی بیرون می رود و باعث کاهش بخار خروجی می شود. در بسیاری از حالت کل مایع، ممکن است در جوش زیاد به همراه بخار آب خارج شود.
3- حساسیت دما: بعضی از مواد شیمیایی ظریف، محصولات دارویی و غذاها، در حین حرارت دیدن متوسط در زمان نسبتا کوتاه، صدمه می بینند. در تغلیظ چنین موادی، تکنیک های ویژه ای هم برای کاهش دمای مایع و هم برای مدت حرارت دادن، لازم است.
4- جرم: بعضی محلول ها روی سطح حرارتی، جرم تشکیل می دهند که باعث کاهش شدید ضریب انتقال حرارت می شود. در چنین حالتی باید تبخیر کننده را از کار انداخت و جرم ها را از بین برد.
5- مواد ساختمانی تبخیرکننده: معمولا از بعضی انواع فولاد ساخته می شوند، اما بعضی از محلول ها، فلزات آهنی را مورد حمله قرار می دهند یا آنها را آلوده می کنند. بعضی مواد گران قیمت ممکن است در ساختمان تبخیر کننده برای جلوگیری از خوردگی به کار رود که باید نرخ انتقال حرارت بالایی داشته باشند تا گرانی را توجیه کند. بعضی خواص مایع هم باید توسط طراح درنظر گرفته شود، مثل: حرارت ویژه، حرارت غلظت، نقطه انجماد، سمی بودن، خطرات انفجار، رادیو اکتیویته و عملیات استریل.
• عملیات یک مرحله ای و چند مرحله ای
بیشتر تبخیرکننده ها به وسیله بخار چگال شونده برروی لوله های فلزی، حرارت داده می شوند. تقریبا همیشه موادی که تبخیر می شوند، درون لوله ها جریان دارند. معمولا بخار، در فشار پایین یعنی زیر atm 3می باشد. مایع جوشنده نیز در خلأیی زیر خلأ متوسط، تا حدود Kpa 5می باشد. کاهش دمای جوش مایع، اختلاف دما بین بخار و مایع جوشنده را افزایش می دهد که موجب افزایش نرخ انتقال حرارت در تبخیر کننده می شود. در تبخیر کننده های یک مرحله ای، بخار به صورت غیر مؤثر استفاده می شود (کارایی پایین). در تبخیر کننده یک مرحله ای برای تبخیر یک پوند آب حدود یک تا یک و سه دهم پوند ( lb1.3 - 1) بخار مصرف می شود.در تبخیر کننده دو مرحله ای، بخار آب تولید شده با بخار ورودی به سیستم، ترکیب می شود و در مرحله دوم مورد استفاده قرار می گیرد. در این مرحله بخار آب تولید شده به وسیله واحد جرم بخار ورودی به سیستم تقریبا دوبرابر است. به طورکلی، روش عمومی افزایش تبخیر در واحد جرم بخار ورودی به سیستم، با استفاده از سری های تبخیرکننده ها، بین منبع بخار و چگالنده، تبخیر چند مرحله ای نامیده می شود.
• انواع تبخیرکننده ها
1-تبخیرکننده های عمودی با لوله دراز
• جریان صعودی:Climbing film))
• جریان نزولی:(Falling film)
• چرخش وادار شده:(Forced circulation)
2-تبخیرکننده های مغشوش(Agitated-film)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
1- تبخیر
هنگامی که فشار سیال بسیار کاهش یابد یا دمای آن زیاد بالا رود ، پدیده تبخیر اتفاق می افتد . تمام پمپهای سانتریفوژ برای ممانعت از این تبخیر به هدی در خط مکش نیاز دارند که توسط سازنده پمپ تعیین می گردد و با فرض اینکه سیال پمپ شده ، آب خنک و تازه در دمای C 200 است ، محاسبه می شود .
از آنجا که خطوط لوله بین منبع تا مکش پمپ باعث ایجاد تلفات می شوند ، باید بعد از محاسبه ی این تلفات هد را تعیین کرد . روش دیگر بیان این مطلب این است که یک هد مثبت خالص مکش لازم (NPSHR) است تا از تبخیر سیال ممانعت کند .
با تفریق هد مثبت خالص مکش موجود (NPSHA) و فشار بخار سیال پمپ شده، عددی بدست می آید که باید برابر یا بزرگتر از هد مثبت خالص مکش لازم باشد . برای حل مشکل تبخیر باید هد مکش را افزایش ، دمای سیال را تنزل و یا NPSH لازم را کاهش داد که در این قسمت هر یک بررسی می شوند :
الف)افزایش هد مکش :
(سیال داخل مخزن را افزایش دهید .
( سطح مخزن را بالا ببرید .
( پمپ ها در گودال (سطح پایین تر از مخزن) بگذارید .
( تلفات لوله را کاهش دهید . این تلفات به دلایل مختلفی اتفاق می افتند از جمله:
- طراحی سیستم غلط است . اتصالات بسیار زیاد و یا قطر لوله بسیار کوچک است
- خط لوله ترکیده است .
- مواد جامد بر روی جداره های لوله تشکیل شده است .
- لوله مکش توسط یک ماشین سنگین زیر گرفته شده و ترکیده است .
- صافی توری لوله مسدود شده است. .
- هواگیرها ممکن در هوای سرد یخ بزنند ؛ مطمئن شوید که هواگیر مخزن باز است و مسدود نیست .
- چیزی داخل لوله گیر کرده که ممکن است همانجا به وجود آمده و یا طی آخرین باز کردن سیستم از آن خارج و تمیز نشده باشد . مثلاً احتمال دارد شیر یکطرفه بشکند و نشیمنگاه آن در داخل لوله گیر کند .
- جداره لوله یا اتصال خورده شده است .
- پمپی بزرگتر نصب شده و سیستم موجود بخاطر دبی افزایش یافته ، تلفات بسیار زیادی دارد .
- به جای شیر کشویی از شیر سوپاپی استفاده شده است .
- پوششهای گرمایی یخ زده و لوله ترکیده است .
- واشری داخل لوله گیر کرده است .
- سرعت پمپ افزایش یافته است .
( یک پمپ کمکی نصب کنید .
( مخزن را پر فشار کنید .
ب) پایین آوردن دمای سیال :
( تزریق مقدار کمی از سیال خنک کاری به مکش پمپ ، اغلب قابل اجرا است .
( لوله کشی را از تابش آفتاب ایزوله کنید .
( نسبت به خطوط باز چرخش رانش دقت کنید ، چرا که می توانند باعث گرم شدن سیال مکش شود .
ج) کاهش NPSH لازم :
( از پمپ دو مکشه استفاده کنید . این کار می تواند NPSHR را تا 27% کاهش داده و یا در بعضی موارد به شما اجازه دهد که سرعت پمپ را تا 41% افزایش دهید .
( از پمپی با سرعت پایین تر استفاده کنید .
( از پمپی با دهانه بزرگتر چشم پروانه استفاده کنید .
( در صورت امکان ایندیوسر نصب کنید ؛ چرا که می تواند NPSHR را تا حد 50% کاهش دهد .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
سیستم کنترل انتشار تبخیر
تقریباً 20% از کل هیدروکربن هایی که از اتومبیل متصاعد می گردند از منابع تبخیر ناشی میشود.
سیستم کنترل انتشار تبخیر (EVAP) به گونه ای طراحی شده تا بخارهای سوخت را که به طور نرمال در سیستم سوخت ایجاد شده ذخیره و دفع کند. سیستم EVAP این بخارها را به چند راهه مکش تحویل می دهد تا همراه با ترکیب طبیعی هوا و سوخت سوزانده شود. این بار سوخت نیز حین دورة های عملیات حلقه بسته اضافه میشود در حالی که تجهیزات مازاد را میتوان بوسیله سیستم کنترل سوخت حلقة بسته اداره کرد. عملیات ناقص سیستم EVAP می تواند مشکلات کنترلی حادی به وجود بیاورد مثل عدم موفقیت در آزمایش Two speed یا آزمایش پاکسازی و یا فشار تبخیری پیشرفته 88/1.
سیستم EVAP دقیقاً طراحی میشود تا فشارهای ثابت مخزن سوخت را بدون اینکه اجازه دهد بخارهای سوخت وارد اتمسفر شوند، نگه دارد. بخار سوخت معمولاً در نتیجه تبخیر در مخزن سوخت بوجود می آید. سپس وقتی فشارهای مخزن سوخت بیشتر میشود، وارد محفظة زغال چوب می شود. وقتی شرایط عملیات میتواند افزوده های بیشتری را تحمل کنند، این بخارهای سوختی وارد چند راهة مکش میشوند و به ترکیب هوا – سوخت ورودی اضافه میشوند.
در ماشین های تویوتا از دو نوع مختلف از سیستم های کنترل انتشار تبخیر استفاده میشود. سیستم های EVAP کنترل شده غیر EMC: تنها از وسایل مکانیکی برای جمع آوری و پاکسازی بخارهای سوخت ذخیره استفاده میکند. به طور کلی این سیستم ها از یک دریچة مکشی پاکسازی و یک سوپاپ ترمومکشی (TVV) برای جلوگیری از عملیات موتور سرد استفاده می کنند.
سیستم EVAP کنترل شدة غیر ECM
معمولاً سیستم های کنترل شدة EVP غیر ECM از مؤلفه های زیر استفاده میکنند:
مخزن سوخت
کلاهک مخزن سوخت (با سوپاپ اطمینان مکش)
محفظه زغال چوب (با سوپاپ های کنترل فشار و مکش)
سوپاپ ترمومکش (TVV)
دریچة مکش پاکسازی
سیستم های کنترل شده EVP
از یک منبع پاکسازی مکشی چند راهه همراه با یک سوپاپ کلیدی مکشی و چرخه ای (VSV) استفاده می کنند. این نوع سیستم EVP توانایی فراهم آوردن کنترل دقیقتری از حجم جریان تصفیه شده و جلوگیری از عملیات را دارد.
عملیات سیستم EVP
در برخی شرایط مخزن سوخت تحت فشار کمی عمل می کند تا امکان خلاء زایی پمپ را بدلیل تبخیر سوخت کاهش دهد. بر اثر بازگشت سوخت استفاده نشده به مخزن فشار ایجاد می شود که با سوپاپ اطمینان #2 در محفظه زغال چوب و سوپاپ کنترل در سرپوش مخزن سوخت حفظ می شود.
تحت شرایط دیگر نیز سوخت که از مخزن بیرون کشیده می شود، در مخزن مکش ایجاد میشود. این امر به دلیل فشار جوی که از طریق سوپاپ کنترل #3 در محفظة زغال چوب یا سوپاپ کنترل سرپوش محفظه سوخت، وارد محفظه میشود، ممانعت می گردد. سیستم EVAP به گونه ای طراحی میشود تا ماکزیمم مکش و فشار در مخزن سوخت را محدود کند.
وقتی موتور در حال کار است، بخارهای ذخیره شدة سوخت از محفظه، تصفیه میشوند، در حالی که دمای مادة خنک کننده نیز بالاتر از حد معمول (معمولاً حدود F1290) است. بخارهای سوخت نیز از یک منطقه فشار بالا در محفظه جریان می یابند و از سوپاپ کنترل در محفظه #1 و سوپاپ ترمومکشی (TVV) عبور می کنند و وارد منطقه ای در بدنة دریچة کنترل می شوند. فشار جوی نیز از طریق یک فیلتر در انتهای محفظه وارد آن می گردند. این امر اطمینان ایجاد می کند که جریان هوای تصفیه شده، در حالی که مکش تصفیه ای در محفظه بکار گرفته می شود، حفظ میشود. در حالی که دمای عامل خنک کننده زیر نقطه معمول می رود (معمولاً زیر F950) ، TVV از پاکسازی در سوپاپ اطمینان #1 که با ایجاد سیگنال مکش ایجاد می شود، جلوگیری می کند.
عملیات سیستم EVAP کنترل کنندة ECM
همانطور که در آوالون 95 برای CA توضیح داده شد. این سیستم مشابه سیستم های کنترل شده غیر ECM است به جز یک سوپاپ کلیدی مکشیس کنترل شدة ECM که به جای سوپاپ ترمومکش (TVV) بکار میرود. معمولاً VSV بسته و کنترل شده است که موجب می گردد ECM بسرعت راه عبور VSV را باز و بسته کند تا منجر به کنترل متغیر و دقیق حجم جریان تصفیه شده شوند و از عملیات جلوگیری کنند. از آنجا که این سیستم از یک دریچة پاکسازی مکش چند راهه استفاده می کند، در نتیجه اگر شرایط موجود بتوانند افزودگی آن را تحمل کنند، منجر به جریان اندک پاکسازی شده در حالت بدون بار می شوند. ECM از سرعت موتور، حجم هوای ورودی، دمای عامل خنک کننده و اطلاعات