لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
خواجه عبدالله انصاری
عالم و عــارف مشهور کشــــور شیخ الاسلام خواجه عبدالله انصاری رح در سال 396 هجری قمری در کهندژ شهر تاریخی هرات تولد گردید. پدرش ابو منصور محمد که درزمان خود یکی از عالمان و پزهیزگاران و حافظ قرآن وقت بود از راه کار دکانداری امرار معاش می نمود.
خواجه عبدالله انصاری که از آوان خورد سالی دارای استعداد قوی و ذهن وقاد بود. تا ده سالــــگی تحت رهنمایی پدر خـــــود به فراگیری تعلیمات متداوال علوم دینی پرداخت . زمانی که پدرش کسب و کــار را فرو گذاشت و راهی بلخ گردید و در آنجا سکونت اختیار نمود، خواجه عبدالله بدون سرپرست باقی ماند. اما دوستان پدر وی که از علما عرفا و متصوفین بزرگ بودند اهتمام تعلیم و تربیت او را به عهده گرفته از وی مراقبت می نمودند از این جمله یحیی بن اعمار شیبانی مشهور به خواجه غلتان ولی و شیخ ابو اسمیعل و محمد بن حمزه به صورت اخص قابل تذکر اند.
خواجه عبدالله انصاری به اثر ذکاوت آگاهی و استعداد خود در کمترین زمان بسیاری از علوم دینی وادبی رافرا گرفت و مطالعات عمیقی به عمل آورد که به نام یک عالم و عارف بزرگ مشهور گردید. در سال 417 هجری قمری به منظور آموزش عالی در علوم دینی پرداخت و بار دیگر به سوی وطن عزیمت نمود. آنگاه به تدریس و سلوک و طریقت رو آورد شیخ عمو کــه وی را پسرم خطاب می نمـــــود امور مربوط به خانقاه را برایش سپرد و خـــود مثل گذشته به گشت و سفر پرداخت در ســـال 422 هجری قمری یحیی بن اعمار استاد خواجه عبدالله انصاری فوت نمود که نظر به وصیت او بر مسند علمی اش تکیه زد و به تـــدریس علوم دینی و عـرفانی پرداخت و چندین بار سفر حج نمود و به زیارت کعبه معظمه مشرف گـــــردید و با بسیاری از علما و فضلا دیار به عمل آورد و از آنها کسب فیض کرده، استفاده های علمی نمود.
خواجه عبدالله انصاری به اثر علم و آگاهی و عرفانش در تمام نقاط پر آوازه گردید و به نام یک عارف و صوفی و اهــل طریقت مشهور شد و علاقه مندان زیادی از گـــوشه و کنار بدورش جمع آمدند و از محضرش کسب فیض و استفاده معنوی میکردند.
در آن زمان که غزنوی ها زمام امور را بــه دست داشتند سلطان مسعود بن محمود امیر بــــود و خواجه عبدالله انصاری که غرقه در دریای عرفان و طریقت بسر میبرد چندان پروایی به سیاست و حـــاکم و حکومت نداشت. در این فرصت برخی از حاسدین و بد بینان که شیوه معتزلی واشعریه داشتند و مقام عــلمی و عرفانی خواجه انصار را به دربار خواست و او پس از یک سلسله گفت و شنود سلطان را قناعت داده خاضع ساخت و آنگاه با عزت تمام مرخصش نمودند پس از غزنویان در وقت حکمروایی سلجوقیان بر هرات نیز مخالفین از پا ننشستند و یکبار دیگر دست به تهمت و بد گویی آلودند. بدین رو زمامداران وقت خواجه عبدالله انصاری را در نزدیکی پوشنج زندانی ساختند که در سال 439 هجری قمری پس از یک سال بند آزاد شد و باز هم به تدریس و تعلیم علوم دینی پرداخت، خواجه عبدالله انصاری نه تنها یک مفسر، محدث، عالم و عارف بزرگ بود، بلـــکه شاعر و نویسنده توانایی هم بود نویسندگی را از دوره خوردسالی آغاز کرده و بر مبنای یک روایت در سن نه سالگی به نقل و نوشتن احادیث پرداخت که به یاری حافظه قوی خود هزار ها حدیث ، اشعار دری و عربی را حفظ داشت . وی در دوره پربار علمی خود ، قلم را نیز از دست نگذاشت و تعداد زیادی آثار گونه گون به جا نهاد. آثار او به دو بخش تقسیم میشود. یکی از آثار دوره جوانی اش بوده که در پخته سالی همراه با درس و تدریس نـــوشته و آثاری که شاگرادنش در جریان تدریس و توضحیات وی نگاشته و به او منسوب کرده اند. خواجه عبدالله انصاری که در آخــــرین دوره حیات بینایی چشمانش را از دست داده بود روی یک موضوع مشخص و مهم برای شاگردانش توضحیاتی ارایه می نمود که آنها یاد داشت بر میداشتند و بگونه آثار مستقل به جا مانده است ، این داشته های گرانبها جلوه های ارزشناکی از علم و عرفان میباشد. علاوه بر این دو گونه آثار برخی آثار دیگر هم وجود دارد که به نام خـــواجه عبدالله انصاری مشهور و منسوب است و بعضی دانشمندان صاحب نظـــر معترض اند چنـــــدی از این آثار منسوب به خواجه عبدالله انصاری مبتنی بر ضعف نگارش و دگرگونه بودن سبک معلوم می شود که از او نیست. لیکن به نامش چاپ گردیده است.
خواجه عبدالله انصاری ، آثار خود را با نثر زیبای مسجع به زبانهای عربی و دری نوشته است وی چندین کتاب را تالیف نموده که تعداد نوشته هایش به 32 اثر میرسد در این جا چند کتاب از این عالم عارف را معرفی می نمایم.
تفسیر قرآن عظیم اشان
طبقات الصوفیه
منازل السارین
صد میدان
مناجات نامه یا الهی نامه
کتاب القواعد
شرح التعریف المذهب التصوف
مناقب الامام احمد ابن حنبل
ذم الکلام
مذاکرات و غیره
این عارف ، صوفی بزرگ ، عالم دینی ، مبلغ، مدرس ، نویسنده و شاعر در سال 481 هجری قمری فوت نمود و در گازرگاه هرات به خـــاک سپرده شد و تا کنون آرامــگاه این بزرگمرد اندیشه و صفا زیارتگاه سوخته گان معرفت الهی است.
متسفانه باید گفت: که عمارت آرامگاه این عارف نامی شرق با گذشت زمان تمام زیبایی و کاشی هایش فرو ریخته است و در قرن حاضر هیچگونه توجه به باز سازی آن نشده است
و مـــــا خواهشانه از حکومت و مسوولین تقاضا داریم تا در حصه مرهمت و باز سازی این بنا تاریخی و آرامگاه مقدس اهل تصوف توجه جدی مفضول دارند.
نمونه ای از مناجات پیر هرات
الهی! ما را پیراستی چنانکه خواستی
الهی! نه خرسندم نه صبور، نه رنجورم نه مهجور
الهی ! تا با تو آشنا شدم ، از خلایق جدا شدم، در جهان شیدا شدم، نهان بودم پیدا شدم.
بر سه چیز اعتماد مکن، بر دل و بر وقت و بر عمر؛ که دل رنگ گیر است و وقت تغیر پذیرست و عمر همه تقصیر.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
ارنست رادرفورد
ارنست رادرفورد فیزیکدان هستهای اهل نیوزلند بود.
کودکی و نوجوانی
او در تاریخ ۳۰ ماه اوت سال ۱۸۷۱ در حومه برایتواتر شهر نلسون واقع ساحل شمالی جزیره جنوبی نیوزلند به دنیا آمد. او چهارمین فرزند از دوازده فرزند جیمز و مارتا رادرفورد نیوزیلندیهای نسل اول بود که از کودکی از اسکاتلند به زلاند نو آورده شده بودند. خانواده رادرفورد در یک خانواده پر جمعیت دوازده بچهای بود که اعضای آن همه در انجام کارهای روزمره خانواده مشارکت میکردند اهل خانه همه افرادی جدی کلیسا رو، خوشحال و با فرهنگ بودند. علاقه مندی رادرفورد به علوم در مرحله زودی بروز کرد. او ده ساله بود که کتاب پرطرفداری بنام خواندنیهای اولیه در فیزیک تالیف معلمی بنام بالفور استوارت به دست آورد. کتاب استوارت مشابه کتابهای خود آموز فیزیک اموزی بود که در آنها نحوه به نمایش درآوردن اصول پایه فیزیک یا استفاده از اشیای ساده موجود در خانه مانند سکه، شمع، سنگ وزنه و وسایل آشپزخانه به خواننده یاد داده میشود. رادرفورد جوان سخت شیفته آن کتاب شده بود نخستین بورس از بورسهای تحصیلی متعدد زندگی خود را در سال ۱۸۸۷ که ۱۶ ساله بود به دست آورد.
تحصیل در دانشگاه
بورس تحصیلی دومی وی را قادر به ثبت نام در دانشکده کنتربوری شهر کرایستچرچ کرد که مؤسسهای بود که در سال پیش از تولد خود او بوجود آمده بود. وی رشتههای تحصیلی اصلی خود را فیزیک و ریاضیات انتخاب کرد که از بخت مساعد در هر دوی آنها معلمان خوبی هم داشت. رادرفورد در پایان دوره آموزشی سه ساله خود درجه کارشناسی ریاضی و فیزیک – ریاضی و (بطور کلی) علوم فیزیکی به پایان رسانید. نکته قابل ذکر در رابطه با زندگی خصوصی وی در ایام اقامت در کریستچرچ اینکه وی در آنجا با ماری نیوتن دختر صاحبخانه خود آشنا و پیبند عشق او شد. رادرفورد در پی انتشار دو مقاله مهم در باره فعالیت تشعشعی مواد در سال ۱۸۹۵ بر خلاف دوم شدن در گزینش جایزه مهمی به شکل یک بورس تحصیلی دریافت کرد مقررات اعطای جایزه حق انتخاب مؤسسه آموزشی را به خود برنده جایزه میداد که رادرفورد آزمایشگاه کاوندیش دانشگاه کمبریج به مدیریت جی .جی تامسون(صاحب نظر پیشتاز جهان در زمینه الکترومغناطیس) را برگزید در آن سال ویلهلم کنراد رونتگن فیزیکدان آلمانی موفق به کشف اشعه ایکس شد کشف مهم دیگری که منجر به شروع کار اصلی رادرفورد شد.
کارهای علمی
کشف هانری بکرل فرانسوی در سال ۱۸۹۸ بود. رادرفورد در سال ۱۸۹۵ به آزمایشگاه کاوندیش دانشگاه کمبریج آمد تا در آنجا تحت مدیریت جی.جی امسون مشغول به کار شود تامسون که استاد فیزیک تجربی بود رادرفورد را فعالانه در آزمایشگاه به کار گرفت رادرفورد در اوایل کار تحقیقاتی خود با انجام آزمایشی که فکر آن از خود وی بود دو تابش رادیواکتیوی ناهمانند شناسایی کرد او پی برد که بخشی از تابش با برگهای به ضخامت یک پانصدم سانتی متر قابل ایستادن بود اما برای متوقف کردن بخش دیگر برگههای بس ضخیم تری لازم بود او اولین اشعهای را که تابشی با بار الکتریکی مثبت و یونیده کنندهای قوی بود و به سهولت در مواد جذب میشد اشعه آلفا نام داد. اشعه دوم را که تابشی بار الکتریکی منفی بود و تشعشع کمتری ایجاد میکرد اما قابلیت نفوذ آن در مواد زیاد بود اشعه بتا نامید. تابش نوع سومی که شبیه پرتوهای ایکس بود در سال ۱۹۰۰ بهوسیله پل اوریچ ویلارد(فیزیکدان فرانسوی) کشف شد این پرتو نافذترین تابش را داشت. طول موج آن بسیار کوتاه و بسامد آن فوق العاده زیاد بود تابش جدید، پرتو گاما نام گرفت. رادرفورد و همکارانش کشف کردند که فعالیت تشعشعی طبیعی مشهود در اورانیوم: فرآیند خروج ذره آلفا از هسته اتم اورانیوم بصورت یک هسته اتم هلیم و بر جای ماندن اتمی سبکتر از اتم اورانیوم در اورانیوم به ازاء هر خروج ذره آلفا از آن است از کشف آنها نتیجه گیری شد که رادیوم تنها عنصر از شرته عناصر حاصل از فعالیت تشعشعی اورانیوم است.
رادرفورد در سال ۱۹۰۳ به عضویت انجمن سلطنتی لندن در آمد و در سال ۱۹۰۴ نخستین کتاب خود به نام فعالیت تشعشعی را که امروزه از کتب کلاسیک نوشته شده در آن زمینه شناخته میشود، منتشر کرد شهرت رو به افزون رادرفورد در جوامع علمی سبب شد که از طرف دانشگاهها تصدی کرسیهای زیادی به وی پیشنهاد شود او در سال ۱۹۰۷ به انگلستان بازگشت تا تصدی مقام مذکور را در دانشگاه منچستر به عهده بگیرد رادرفورد در دانشگاه منچستر رهبر گروهی شد که به سرعت دست به کار تدوین نظریههای تازه در باره ساختار اتم شد آن دوره پر ثمرترین دوره زندگی دانشگاهی او بود رادرفورد به پاس کوششهای علمی خود در دانشگاه منچستر نشانها و جوایز زیادی دریافت کرد که دریافت جایزه نوبل سال ۱۹۰۷ در شیمی نقطه اوج آن بود این نشان افتخار را البته برای کارهایی که در کانادا در زمینه فعالیت تشعشعی عناصر کرده بود به او دادند بزرگترین دستاورد رادرفورد در دانشگاه منچستر کشف ساختار هسته اتم بود پیش از رادرفورد اتم به گفته خود او یک موجود نازنین سخت و قرمز و یا به حسب سلیقه خاکستری بود اما اینک یک منظومه شمسی بسیار ریز متشکل از ذرات بی شمار بود که مظنون به نهفته داشتن اسرار ناگشوده متعدد دیگر در سینه هم بود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
حسن دهلوى
(سعدى هندوستان)، امیر نجمالدّین حسنبن علاء سجزى از شاعران بزرگ پارسىگوى هندوستان در قرن هفتم و هشتم هجرى و در علوّ مقام همطراز از امیر خسرو دهلوى و دست معاصر و معاشر و مصاحب او است. غالباً از او بهجاى سجزى ”سنجری“ یاد کردهاند که با خواجه معینالدّین حسن معروف به سنجرى اشتباه شده است. به هر حال اگر نسبت ”سجزی“ براى امیر حسن صحیح باشد باید چنین پنداشت که نیاکان وى از جمله مهاجران ایرانى سیستان بودهاند. برخى نیز نسبت ”سنجری“ را مخفف ”سنجاری“ یعنى اهل سنجار شمردهاند.
تخلص او در شعر ”حسن“ است. مولدش را تذکرهنویسان دهلى ولى او خود در قصیدهاى به دیوان (= بداؤان) و منشاء خود را دهلى معرفى کرده است. ولادتش در میانه قرن هفتم (حدود ۶۴۹-۶۵۰) هجرى اتفاق افتاده است. وى انتساب به خاندان رسالت داشته و در قصیدهاى که در حسب حال خود سروده اشارهٔ صریح به این امر مىکند:
... قرشى اصل و هاشمى نسبم کز هوایش برآمد این شجرم
با وجود این امیر حسن صوفى حنفىمذهب و از مریدان شیخنظامالدّین اولیاء است. تربیت امیرحسن در آخرهاى دورهٔ پادشاهان شمسیه و بلَبانیّه انجام گرفت و آن دورهاى بود که بر اثر حملهٔ مغول گروه بزرگى از دانشمندان عالمان دین و صوفیان و ادیبان و شاعران ایرانىنژاد به هندوستان پناهنده شدند و آن سرزمین را مرکز نشر زبان و فرهنگ و ادب ایرانى ساختند. در این عهد که شمال هندوستان بهوجود بزرگانى چون معینالدّین حسنسجزی، قطبالدّین بختیار کاکى اُوشی، شیخنظامالدّین اولیاء، قاضى محیىالدّین کاشانی، سراجالدّین سجزی، رفیعالدّین کازرونى و بسیارى دیگر از آنان مزین بود دو شاعر جلیلالقدر یعنى امیرحسن و امیرخسرو دهلوى پرورش یافتند. دربارهٔ بدایت دوستى امیرحسن با امیرخسرو و شیخنظامالدّین اولیاء، مانند همهٔ صوفیه، داستانهائى نقل کردهاند اما مسلم است که گرایش امیر حسن دهلوى به تصوف و به خدمت نظامالدّین اولیاء در سن کهولت او یعنى حدود سال ۷۰۰ هـ انجام گرفت و بعید نیست که این گرایش و آشنائى بر اثر دوستى فیمابین حسن و خسرو صورت پذیرفته باشد.
خدمتهاى دربارى حسن دهلوى مدتى پیش از آشنائى او با امیرخسرو آغاز شد اما بعد از آشنائى دیرگاه با یکدیگر در اینگونه خدمتها اشتراک داشتند؛ و چندگاهى در مُولتان در خدمت ملکمحمد قاآن پسر غیاثالدّین بَلَبَنْ، امیر حسن سمت ”دواتداری“ شاهزاده و امیر خسرو سمت ”مصحفداری“ او را داشت.
امیرحسن در دیوان خود علاوه بر ملک محمدبن غیاثالدّین، علاءالدّین محمدشاه خَلَجى (۶۹۵-۷۱۵) و جانشینانش (یعنى عمرشاه، مبارکشاه و خسروشاه) و سپس تُغْلَقْشاه (۷۲۰-۷۲۵هـ) و فرزند او محمدشاه را مدح کرده است. حسن به سال ۷۳۷ یا ۷۳۸ درگذشت و نزدیک دولتآباد به خاک سپرده شد و گویا در آن ناحیه به ”حسن شیر“ شهرت یافت.
مولانا ضیاء بَرَنى در کتاب معروف خود تاریخ فیروزشاهى که به سال ۷۵۸ ختم کرده است خود را از دوستان و معاشران امیرخسرو و امیرحسن دهلوى شمرده و امیرحسن را به فراوانى نظم و نثر و روانى سخن ستوده است و مولانا سیدمحمد مبارک علوى در کتاب سیرالاولیاء در زمرهٔ مریدان و اصحاب نظامالدّین اولیاء نام حسن و شرحى از احوال امیر حسن اشارتهائى شده است.
دیوان امیر حسن متجاوز از نه هزار بیت مشتمل بر قصیده، غزل، ترجیع، ترکیب، رباعى و مثنوى است. از کارهاى تازهٔ او یکى این است که بعضى از مدیحهها را بهصورت مثنوىهاى کوتاه و در بحرهاى مختلف به نظم کشیده و بعضى دیگر از مثنوىهاى او نیز حکایتهاى منفرد یا مطلبهائى است به مناسبت واقعههاى خاص از قبیل ولادتها، عمارتهاى نو و نظیر آنها. یکى از مثنوىهاى او بهنام ”عشقنامه“ و حاوى ۶۰۶ بیت معروف است و موضوع آن عشق جوانى است از هندوان به دختر و مردن آن دختر و سوزاندن او به مذهب هندوى و سوختن عاشق بر موافقت معشوق.
امیر حسن بعد از امیرخسرو بزرگترین شاعر هندوستان در دو قرن هفتم و هشتم و یکى از شاعران خوب فارسى زبان است. اهمیت و شهرت او بیشتر در غزلسرائى است. غزلهایش داراى مضمونهاى دقیق، کلام ساده و روان و او در این شیوه پیرو سعدى است و شاید بهعلت همین پیروى است که او را ”سعدى هندوستان“ لقب دادهاند (بهارستان سخن، ص ۳۲۷). وى کتابى بهنام ”فوائدالفواد“ به نثر فارسى در احوال شیخنظامالدّین اولیاء و حکایتهائى که به زبان شیخ جارى شده است تصنیف کرد که مورد قبول مرادش شیخنظامالدّین واقع گشت (تاریخ فرشته، ج۲، ص ۷۳۷-۷۳۸).
از شعرهاى او است:
تا نظر بازگرفتنى ز گرفتارى چند جز جگر هیچ نخوردند جگرخوارى چند
دل ما خستهٔ چشم تو شد و تو همه عمر نشدى رنجه بپرسیدن بیمارى چند
چند ازین غمزهٔ زنان بر سر کوى آمدنت تو مرا کشته شده گیر و چو من یارى چند
صفت نعمت دیدار ترا نشنیدند طرفه مرغان که فتادهند به گلزارى چند
گر حسن را نظرى بر غلط افتاد ببخش چشم بر عفو تو دارند گنهکارى چند
ما را بهجز تو در همه آفاق یار نیست مشفقتر از غم تو دگر غمگسار نیست
دامن چو گل سرشک چو لاله مژه چو ابر ما را هواى عشق کم از نوبهار نیست
روزى به دیده چینم خاک ره ترا شب نگذرد که بر دلم این خار خار نیست
گفتم ز شاخ وصل تو بارى به ما رسد آوازى از در تو برآمد که بار نیست
گفتى برو بکوى دگر کس قرار گیر در عهدنامهٔ من و تو این قرار نیست
تا آسمان برآورم ایوان آرزو لیکن بناى عمر چنین استوار نیست
ناز تو بیش باشد یا نالهٔ حسن این هر دو را که نام گرفتم شمار نیست
به دل پدید و نه دلبر نه زر بهدست و نه زورم رها کنید که لختى چو بخت خویش بشورم
چو مرد عشق زنخدانش بودهام من مسکین بِچَه فگند در آخر دلالت دل کورم
نخواستم که دگر ره روم به مجلس مستان کمند گیسوى ساقى کشید و برد بزورم
به زلف چون حبش او هزار چین چو بدیدم گه از حبش گهى از چین رسید غارت غورم
پرى رخا تو سلیمان دستگاه مرادى به زیر پاى رعونت فرو ممال چو مورم
ز زلف خویش نسیمى به من رسان گه مردن که آن فرشتهٔ رحمت بس است مونس گورم
حسن چه گفت که اى سر به جیب ناز کشیده به دامن کرم خود مرا بپوش که عورم
شاید ار یار کشد پرده بر آن روى چو ماه چه توان کرد در آن روى بدین دیده نگاه
گر به دارو برم او را که دلم را بر دست نبود راست تر از قامت او هیچ گواه
آب حیوان نستانم بَدَل خاک رهش نور یوسف که بدل کرد بتاریکى چاه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
ازبکان
اُزبکان میتواند در موارد زیر بکار رود:ازبکان، یک قوم ترک تبار ساکن در ازبکستان و شمال افغانستان است.
ازبکان، در تاریخ ایران به دولت ازبکان یا شیبانیان به سرکردگى محمد شیبانی گفته میشود.
روابط ایرانیان و ازبکان در دوره شاه طهماسب صفوی
بحث در عوامل رویارویی
مرگ شاه اسماعیل اول و جوان بودن طهماسب و نزاعهای سران قزلباش در دربارفرصتی فراهم ساخت تا بلا انقطاع خوانین اوزبک بر سرزمینهای ایران بتازند. هرچندمرگ محمدخان شیبانی در خراسان در سال 916 ه¨ . ق . 1510 م بهعنوان مقتدرترینرهبر اوزبک، بر حیات سیاسی اوزبکان در ماوراءالنهر تأثیر تضعیفکننده نهاد، لیکنعبیداللهخان اوزبک با داشتن فقیهی برجسته و شیعه ستیز (ابنروزبهان)، که طرححکومت اسلامی را بر مبنای خلافت در سلوک الملوک گرد آورده بود، همچنان روحیاترزمنده مذهبی و عقیدتی را در قوم اوزبک حفظ کرد. این جانشین پرتوان و قدرتمند، کهوارث شکست سنگین مرو بود، با پیروزی در ماوراءالنهر و قتل یار احمد اصفهانی،(5 . ص174ـ170) مقام وکالت، که قدرتمندترین امیر تاجیک ایرانی بود، نشان داد که مرگبنیانگذار دولت اوزبکان بر فروکش کردن ایدئولوژی مذهبی و سیاسی آنان درماوراءالنهر تأثیری نکرده است و آن دولت همچنان به ریاست عبیداللهخان اوزبکدوران جدیدی را در حیات سیاسی اوزبکان گشود و با گردآوری علما و فقیهانی چونخنجی بر حیات مذهبی پیشین و امیال ناکام محمدخان شیبانی تداوم بخشید. لذا دردوران شاه طهماسب در شرق ایران بحران مذهبی و سیاسی مشتعل بود.
اندکی بعد، هم صفویان و هم اوزبکان بهتدریج بعد از فروکش کردن حرارتهایاولیه که زاییده برپایی دولتهای نوبنیاد بود از دید صرفاً مذهبی در برخورد با رقیبان دوریگزیدند و «ملکداری و جهانداری» چهره بارزتری یافت. ادعاهای موروثی بودن خراسان وکوشش برای کسب مشروعیت تاریخی، که در دورههای بعدی در مناقشات اوزبکان وصفویان طرح شد، نشان از روند تدریجی دگرگون شدن استدلالهای توسعهطلبانه بود.
طبیعی است که نخستین هدف این تاخت و تازها علاقهمندی به تجملات وعناصر تمدن شهری از سوی بیابانگردانی بود که بهسوی زندگی پیشرفتهتری گام نهادهبودند و با دنیای جدیدی جدای از صحرا ارتباط یافتند. استقرار در ماوراءالنهر وخراسان و قرار گرفتن در بخشی از یک حوزه تمدنی گسترده که پهنه وسیعی از دنیایباستان تا سدههای میانه را در بر گرفته بود، طبعاً میبایست عناصر متحرک و دور ازفرهنگ شهرنشینی را تحت تأثیر عمیق قرار دهد. این تأثیر در شکل مناسبات فرهنگی واقتصادی بروز نیافت، بلکه در قالب روابط خونین نظامی از جنبه حساسیتهای عقیدتی و«جاهطلبی»(7) دولتها تجلی کرد.
از نظر مذهبی، جنگ بر ضد شیعیان رافضی برای برانگیختن علایق و تعصباتمذهبی مردم عاملی قاطع و مؤثر بود. ایمان مذهبی، مردم را در زیر لوای خان اوزبک وحتی صفویان گرد آورده بود، زیرا بنیان هر دو جامعه بر مذهب استوار بود. جنگ ومبارزه، جهاد و مجاهده در راه خدا قلمداد گردید و عنوان «غزا» یافت و از اینرو سپاهیانرا غازی خواندند، همان اصطلاحی که از دوره پیامبر و سدههای اولیه قرون اسلامی بهارث مانده بود.
تحولات سیاسی و نظامی شرق ایران
در دوران شاه طهماسب شش تهاجم عمده از جانب اوزبکان به شرق ایران صورتگرفت. اما هر بار با رهسپار شدن شاه صفوی به خراسان، اوزبکان بهسوی ماوراءالنهر ودشت باز گشتند و بیش از یک دهه با لگدکوب کردند خراسان، آسایش و امنیت منطقه رابرهم زدند.
با مرگ شاه اسماعیل اول، اتحادیهای از سلاطین اوزبک متشکل ازکوجونجیخان و ابوسعید سلطان و سونجک محمد سلطان به رهبری عبیداللهخاناوزبک در بخارا شکل گرفت و هرات و دورمیشخان شاملو، لله سام میرزا و بیگلربیگیخراسان، را در محاصره نافرجام قرار دادند. در جانب دیگر ایران، نزاعهای امیران درپایتخت مانع فرستادن نیروی امدادی به هرات گردید و دیوسلطان روملو در رقابت باچوههسلطان تکلو به بهانه دفع اوزبکان در لار اردو زد، لیکن اردوی لار بهجایرویارویی با اوزبکان در جنگ داخلی قدرت بهکار گرفته شد. مرگ دورمیشخان و قتلخواجه حبیبالله و اختلاف دو طایفه تکلو و استاجلو بر سر فرمانروایی خراسان، باردیگر فرصت مناسبی به عبیداللهخان اوزبک داد، اما به جهت قلت آزوقه و شیوع قحطیدر مشهد ناکام ماند.
در محاصره شهر طوس در سال 932 ه¨ . ق . 1526 م بهرغم مقاومت مردم وارتزاق آنان ار چرم جوشیده و تغذیه اسبان خود با چوب تراشیده بهجای علوفه، بهسبب عدم یاری حکام خراسان، طوس سقوط کرد و اندکی بعد عبیداللهخان اوزبکاسترآباد را متصرف شد و در بسطام دو امیر قزلباش، دمریسلطان و اخیسلطان، راشکست داده و به قتل رسانید و سپس حسینخان شاملو را با مسدود ساختن مسیرآزوقه و آب در محاصره سخت قرار داد. در مقابل این شیوه جنگی اوزبکان، بزرگانهرات و خان شاملو صلاح در آن دیدند که جمعی از «اوساط الناس و ادانی و آنانی که بهتشیع شهرت ندارند»، (12 . ص177 و 4 . ص144ـ143 و 17 . ص346) برای حفظ آزوقه ازشهر رانده شوند. در واقع اهل سنت و جماعت میبایست جلای وطن کنند و از اوزبکان،همکیشان سنیمذهب خود، ارتزاق نمایند. مشابه این اقدام را ما در آزار شیعیان بههنگام استیلای اوزبکان میبینیم. در نهایت، با استقرار شاه طهماسب در خراسان وشکست اوزبکان در استرآباد، عبیداللهخان
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
طرح درس یک ساعت درس تربیت بدنی
کلاس: دوم ابتدایی
وسایل: توپ – طناب نخی 10 متر- گچ – سوت
زمان: 45 دقیقه
محوطه: حیاط آموزشگاه
گروه تربیت بدنی استان اصفهان
موضوع: مهارت در پرتاب کردن
هدف کلی: پرتاب دو دستی
حیطه دانش: آشنایی با نحوه صحیح پرتاب دودستی
حیطه مهارتی: مهارت در گرفتن توپ در دست و پرتاب آن
حیطه نگرشی: تمایل به یادگیری صحیح پرتاب دو دستی و به کارگیری آن در ورزشها
مراحل تدریس
زمان به دقیقه
شرح فعالیت
آمادگی
آمادگی سازمانی
3
تعویض لباس – استقرار بازیکنان در زمین ، سلام و احوالپرسی حضور و غیاب خواندن سوره ای کوچک از قرآن توسط یکی از بچه ها – بازدید از محوطه از نظر ایمنی و بهداشتی – بازدید نظافت صف بندی و وضعیت جسمی و روانی بچه ها بررسی می شود.
آمادگی بدنی
گرم کردن عمومی 3
گرم کردن اختصاصی 7
انواع راه رفتنها- دویدنها – پریدنها – لی لی کردن ها – حرکات تقلیدی و تشبیهی با شعر ( شعر در پشت برگه)
راه رفتنهای سریع – دویدن آرام- نرمشهای کششی در بالاتنه با شمارش من 3-2-1 بچه ها (1) – دستها را روی شانه تا و سپس باز و دوباره تا و در بالای سر به هم می زننند تا 8 شماره حرکت عضلات گردن- چرخش شانه ها به سمت جلو و عقب حرکت مچ دست به طرف پایین و بالا
ارزشیابی تشخیصی
2
توپ را به طرف بالا پرتاب کنند و بگیرند
پیاده کردن هدف
مرحله اصلی
20
طنابی را بوسیله میله ی پرچم و حفاظهای پنجره یا میله ی هندبال یا بسکتبال و ... ثابت می بندیم و به تعداد توپهای موجود که داریم به بچه ها می دهیم ( مثلاً چهار توپ در چهار گروه)
از نفرات اول هر گروه خواسته می شود به طور همزمان توپ را به بالای طناب پرتاب کرده و بلافاصله به طرف دیگر طناب رفته و توپ پرتاب شده را دریافت کنند.
توپها را به نفرات بعدی بدهند و به آخر صف خود برگردند در این فاصله بچه ها شعر ورزش خوبه که در زیر نوشته شده را با هم می خوانند.
ورزش خوبه چه جورش نه بی نمک نه شورش
ورزش کنیم یه عالم یواش یواش و با هم
غصه خوبه یا شادی البته شادی شادی
شادی کجاست همین جا تو قلب ما بچه ها
دنیا داره تماشا به چشم ما بچه ها
هر طرفش یک رنگه وای که چقدر قشنگه
به روی هم بخندیم راه غمو ببندیم
ضمناً نفری که پرتاب صحیح را انجام داده به بچه ها معرفی شده و از او می خواهیم یک بار دیگر فعالیت قبل را تکرار کنند.
پس از اتمام بازی اول نفس گیری کرده بلافاصله دانش آموزان در چهار گروه مقابل هم بطوریکه دو گروه از دانش آموزان در آن طرف طناب مستقر شوند فاصله بین دو گروه 5/1 متر تعیین کرده از نفرات اول هر گروه خواسته می شود تا با صدای سوت مربی توپ را از بالای سر بدون برخورد به طناب برای نفر اول گروه مقابل پرتاب کند و سریع به آخر صف گروه مقابل برود. اینکار تا نفرات آخر هر گروه ادامه پیدا می کند.
بازی تفریحی
3
بازی درخت و گنجشک
مربی دانش آموزان را در گروه های سه نفری قرار داده به طوری که یک نفر درخت و دو نفر دیگر به عنوان گنجشک زیر درخت نشسته . و چند نفر را هم در وسط گروه ها بدون جا قرار می دهیم و به بچه ها می گوییم با صدای سوت من گنجشکها با هم جا به جا می شوند و در این بین گنجشکهای بدون درخت سریع زیر درخت گروه ها بروند، بعد از دو سه بار جای درخت و گنجشکها با هم عوض می شوند.
دانش آموزان ( درختها) خود را به حالتهای مختلف نشان می دهند.
بازگشت به حالت اولیه
7
از بچه ها می خواهیم که در یک صف قرار گرفته و با خواندن شعر زیر همراه با دویدن آرام شروع کرده و با راه رفتن آنها را به حالت اولیه بر می گردانیم.
دویدم دویدم از سرجوی پریدم
به جنگلی رسیدم( دستها در بالای سر کشیده می شود) چون خیلی خسته بودم
روی دستها خوابیدم ( حرکت گردن به سمت چپ و راست)
با قطره های باران با دانه های تگرگ ( دست زدن روی بازوها و رانها)
از خواب خوش پریدم
پرنده ای پر می زد ( حالت بال زدن)
به هر طرف سر می زد ( دستها از بالای سر به طرف چپ و راست)
شکارچی بر اسبی سوار ( حالت یورتمه)
در دست او تیر کمان ( کشیدن دستها به حالت کشیدن زه کمان)
گرفتن پرنده از او جان
خم شدم خم شدم از روی زمین برداشتم ( نشستن)
روی درخت گذاشتم خوشحال از کارم برگشتم ( نفس گیریهای عمیق)
سپس تذکراتی در مورد تغذیه و بهداشت می دهیم وسایل توسط سرگروه ها جمع آوری شده و ترک زمین و راهنمایی بچه ها جهت شست و شو و نظافت به سمت دستشویی می رویم.
شعر راه رفتن هنگام گرم کردن
راه میرم راه میرم
چه جور چه جور راه میرم
اینجور اینجور راه راه میرم ( با پاشنه پا)
راه میرم راه میرم