دانلود تحقیق درباره ی بیماری ها و جلوگیری از ان 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

روش هاى پیشگیرى و درمان شش اصل درماندرمان زخم دیابتى آسان نیست براى اینکه عوامل زیادى در شروع و ادامه زخم دخالت دارند. براى درمان موفق و با دوام لازم است که به تمام این عوامل توجه شود: •برداشتن نسوج مرده •کاهش عوامل تشدید کننده •کنترل قند•کنترل عفونت•آموزش بیمار•در صورت نیاز ترمیم عروقى هدف اولیه سعى در بسته شدن زخم است.این امر بستگى مستقیم به عمق زخم و وجود هم زمان عفونت و یا کاهش خون رسانى دارد.به علت وجود بیمارى هاى هم زمان استفاده از تخصص هاى مختلف لازم است. روش فوق نتایج بهترى دارد و همراه با کاهش قطع پا است.برداشتن نسوج مرده و پینه و پانسمان زخم تکیه گاه اصلى درمان، برداشتن نسوج مرده و پینه است.نسوج سیاه و مرده و سفید و پوست دله توسط تیغ جراحى در اتاق عمل یا روى تخت بیمار و یا در مطب، برداشته مى شود. سعى مى شود تا حفره هاى کور، باز و چرک تخلیه و زخم تا حد پوست سالم باز شود.زخم پا براى بهبودى، به یک محیط گرم و مرطوب و عارى از آلودگى محیط نیاز دارد. گاز آغشته به سالین این کار را به خوبى انجام مى دهد ولى پانسمان هاى متعدد در بازار وجود دارند. مواد هیدروکولوید در پانسمان هاى جدید مورد استفاده قرار گرفته اند. این گروه خاصیت جذب آب را دارند.در مورد استفاده از عسل براى پانسمان زخم گزارش هاى مثبتى وجود دارد ولى با توجه به این مطلب که از هفت مطالعه امتحان بالینى شش مورد از یک محقق در هندوستان است و مطالعات از کیفیت بالا برخوردار نیستند در باور این مطلب کمى شک و تردید وجود دارد. کاهش عوامل تشدید کننده عواملى که باعث کاهش تشدیدکننده ها مى شوند عبارتند از:*استراحت*بالا بردن پا و یا استفاده از جوراب کشى براى کاهش ورم پا* برطرف کردن فشارهاى غیرطبیعى روى پا* تعویض کفش تنگ با کفش طبى• کنترل قندآیا کنترل دقیق قند خون همراه با کاهش عوارض بیمارى قند است؟یکى از آخرین و معتبرترین بررسى ها در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. در این بررسى ۱۴۴۱ بیمار جوان قندى از نوع یک براساس شانس به دو گروه درمانى تقسیم شده اند.گروه اول، درمان معمولى شامل تزریق مقدار معین انسولین و آزمایش خون در فواصل مشخص و هر سه ماه مراجعه به پزشک بود.گروه دوم، قند خون بیماران توسط خود بیمار در منزل حداقل روزى چهار بار اندازه گیرى شده با هدف کنترل قند بین ۷۰ تا ۱۲۰ بین غذا و کمتر از mg ۱۸۰ درصد بعد از غذا. باید توجه داشت که این شدت کنترل به ندرت توسط پزشکان و بیماران ما دنبال مى شود به دلیل افت بیش از حد قند خون. در ضمن رعایت رژیم غذایى ورزشى، مراجعه به پزشک هر ماه و تماس مرتب با مشاور جزء برنامه این گروه بود.پیگیرى به مدت ۵/۶ سال ادامه داشت و در این مدت بررسى مستمر و دقیق عوارض قند بر روى چشم، کلیه و اعصاب محیطى پا صورت گرفت. نتایج این بررسى کاهش چشمگیر عوارض قند را در گروه درمان فشرده و دقیق نشان داد. باید توجه شود که در این مطالعه بیشتر بیمارى عروق ریز تا عروق بزرگ مد نظر بود.در گروه کنترل دقیق قند خون موارد افت شدید قند خون (به حدى که نیاز به دخالت درمانى داشته باشد ) سه برابر گروه مقابل بود.در بررسى هاى دیگرى که در بیماران دیابتى نوع تیپ دو انجام شده یافته هاى فوق تائید شده اند ولى در این بیماران رابطه مشخصى بین قند خون و عوارض عروق بزرگ (مانند بیمارى عروق قلب و یا مغز و عروق محیطى) مشاهده نشده است.• کنترل عفونتبعد از تشخیص عفونت، پیش از آماده شدن جواب کشت، آنتى بیوتیک با طیف وسیع به بیمار تجویز مى شود. ولى بعداً تغییرات براساس نتیجه درمان، کشت و حساسیت میکروب و مشاوره با متخصص عفونى انجام خواهد گرفت.خارج کردن چرک و برداشتن نسوج مرده همراه با آنتى بیوتیک جهت کنترل عفونت لازم است.• آموزش بیماردر صورت داشتن دیابت چگونه مى توانیم از پاهاى خود مراقبت کنیم؟ اطلاعاتى که به بیمار در مطب داده مى شود.در بیمارى قند مراقبت از پاها اهمیت بسیارى دارد زیرا بیمارى قند مى تواند به اعصاب پا آسیب رسانده و موجب کاهش حس در پاها شود. در این حالت شما نمى توانید درد را به خوبى حس کنید و همچنین متوجه آسیب به پاهایتان نمى شوید و آسیب همچنان ادامه دارد. همزمان خون رسانى هم مى تواند کاهش یابد و پاى شما دیگر قادر به ترمیم زخم و مقابله با عفونت نیست. باید به این نکته توجه داشت که از هر صد نفر بیمار دیابتى پانزده نفر دچار زخم پا و سه نفر نیاز به قطع اندام دارند.با توجه به نکات زیر شما مى توانید از پاهاى خود محافظت کرده تا دچار زخم و احتمالاً قطع پا نشوید:*ثابت شده است که کنترل شدید و دقیق قند مى تواند از عوارض دیابت روى چشم، کلیه و کاهش حس پا جلوگیرى نماید. در صورت امکان و با کمک پزشک معالج خود سعى کنید تا بعد از هر وعده غذایى، قند شما بالاتر از ۲۰۰ نباشد.*از پزشک معالج خود بخواهید تا حس محافظتى پاى شما را به وسیله نایلون مونوفیلامانت آزمایش کند.*از پزشک معالج خود درخواست کنید تا نبض روى پاى شما حتماً گرفته شود زیرا در صورت نداشتن نبض نیاز به بررسى بیشترى خواهد داشت. در ضمن اندازه گیرى فشار مچ پا در مطب مى تواند راهنماى خوبى باشد.*همان طور که هر روز صبح دندان ها را مسواک مى زنید پاى خود را معاینه نمایید و به قرمزى پوست، ورم، بریدگى پوست و زخم شدن پوست توجه داشته باشید. براى دیدن تمام قسمت پا از یک آینه استفاده کنید و اگر مشکل بینایى دارید از دیگران کمک بگیرید.*براى درمان زخم پوست و ورم روى قسمت استخوانى پا به پزشک مراجعه کنید و از درمان «خانگى» جداً پرهیز کنید.*هر روز پاى خود را با آب ولرم شست وشو دهید. با توجه به کاهش حس پا براى اطمینان از درجه گرماى آب از آرنج خود استفاده نمایید و بعد از شست وشو، پاى خود را خشک کنید، به خصوص بین انگشتان.*ناخن را مرتب کوتاه کنید. برش ناخن باید صاف باشد و از بریدن گوشه هاى ناخن خوددارى کنید. اگر ناخن ضخیم شده و یا در اثر کاهش دید شما نمى توانید آن را ببینید، بهتر است از دیگران کمک بگیرید.سعى کنید پاى برهنه راه نروید و در منزل از دمپایى استفاده کنید.همیشه در انتخاب کفش دقت نمایید تا کفش تنگ نباشد (توصیه مى شود از کفش هاى چرمى استفاده شود) و در حد امکان از کفش هاى پلاستیکى دورى کنید.*کفش نو را به مدت کوتاه بپوشید تا کفش کاملاً نرم شود. زمانى که کفش نو را از پا

دانلود تحقیق درباره ی بیماری پروستات

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

به طور متوسط برای 8 نفر از هر 10 نفری که چند تا از این علایم را دارند، احتمال بزرگی خوش‌خیم پروستات (BPH) مطرح می‌شود. البته ممکن است این افراد دچار بیماری جدی‌تری چون سرطان پروستات باشند که احتمال آن کمتر است. بنابراین اگر پاسخ شما به هر یک از موارد بالا مثبت است، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.BPH چیست؟غده پروستات، غده‌ای به اندازه یک گردوی کوچک در بدن مردان است که بین مثانه و پیشابراه قرار دارد. یعنی بعد از گردن مثانه و در ابتدای مجرای ادراری یا همان پیشابراه، این پروستات شبیه یک کلوچه دونات گرد وجود دارد و در واقع پروستات، خود بخشی از این مجرا را تشکیل می‌دهد. تحت تأثیر بعضی عوامل، این غده شروع به بزرگ شدن (هایپرپلازی) می‌کند تا جایی که حتی می‌تواند به پیشابراه فشار بیاورد و آن را مسدود کند و به این ترتیب باعث کاهش نیرو و جریان ادرار یا حتی عدم جریان ادرار شود. اما این بزرگ شدن خوش‌خیم است؛ یعنی سرطانی نیست و در ضمن باعث ایجاد سرطان نیز نمی‌شود. هرچند حالت‌هایی هم وجود دارد که یک مرد همزمان دچار BPH و سرطان پروستات باشد.بالا رفتن سن، عامل بزرگی پروستاتهنگامی که یک مرد به میانسالی می‌رسد، غده پروستات شروع به بزرگ شدن می‌کند و این بزرگ شدن با افزایش سن ادامه پیدا می‌کند. طبق آمار به دست آمده، در حدود 60 سالگی، نیمی از مردان آمریکایی دچار BPH هستند و برآورد شده است که در حدود 85 سالگی، 90 درصد آن‌ها به این بیماری دچار می‌شوند.بزرگی پروستات به خودی‌خود مشکل‌ساز نیست. اما اگر پروستات به بزرگ شدن ادامه دهد می‌تواند باعث فشرده شدن پیشابراه و محدود شدن جریان ادرار شود. یعنی دیواره‌های داخلی کلوچه دونات شروع به بزرگ‌تر شدن می‌کنند و به تدریج پروستات به صورت سدی در برابر جریان ادرار قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی مثانه ناچار است ادرار را با فشار از پیشابراه باریک‌شده خارج کند که در این صورت عضلات جوار مثانه شروع به قوی و کلفت‌تر شدن می‌کنند و این باعث می‌شود که هم ‌جدار مثانه بسیار حساس شود و هم حجم داخلی آن کم شود، به طوری که حتی نتواند مقدار کمی از ادرار را در خود نگه دارد.علایم BPHبا توجه به توضیحاتی که داده شد، می‌توان علایم BPH را به 2 دسته تقسیم کرد: 1- آن دسته علایمی که مربوط به تنگی یا انسداد پیشابراه هستند، مثل: اشکال در شروع دفع ادرار جریان خفیف ادرار و قطع و وصل شدن آن چکیدن ادار بعد از اتمام دفع (یعنی برای ادرار کردن به دستشویی می‌روید ولی هر چه صبر می‌کنید ادرارتان نمی‌آید، در حالی‌که همچنان احساس ادرار دارید. بعد از چند مدت تازه ادرارتان شروع به آمدن می‌کند ولی به صورت باریکه‌ای نخی‌شکل از ادرار و تازه در حین آمدن همین باریکه هم چند بار جریان قطع و وصل می‌شود و بالاخره بعد از این‌که احساس کردید دیگر ادرار ندارید، هنوز جریان ادرار به صورت قطره قطره می‌آید و موجب آزارتان می‌شود.)  2- آن دسته علایمی که ناشی از تغییرات ثانویه در مثانه هستند، مثل: احساس فوریت در دفع ادرار دفع مکرر ادرار احساس عدم تخلیه کامل مثانه بعد از دفع ادراربیدار شدن مکرر از خواب جهت دفع ادرارهمان‌طور که گفته شد، پروستات بزرگ‌شده مثل یک سد در جلوی جریان ادرار قرار دارد. از طرفی کلیه‌ها به صورت طبیعی و بی‌خبر از این اتفاقات همچنان ادرار تولید می‌کنند و مثانه به تدریج پر می‌شود و برای دفع ادرار متوسل به زور شود. پس در نتیجه شروع به قوی‌ و کلفت‌تر کردن عضلات خود می‌کند. در حالی‌که این کار نتیجه معکوسی دارد، چون باعث می‌شود حجم مثانه کمتر شود و در برابر مقدار ادرار کمتری احساس پربودن کند. از طرف دیگر تجمع ادرار و راکد ماندن آن پشت پروستات و در مثانه، باعث می‌شود مواد موجود در ادرار روی جدار مثانه تأثیر بگذارند و آن را حساس کنند. این ادرار باقی‌مانده مستعد عفونت و سنگ مثانه هم هست و این‌ها باعث به وجود آمدن علایم فوق می‌شوند.  هنگامی که مثانه بسیار حساس شود به طوری که نتواند ادرار را در خود نگه دارد، بیمار دچار بی‌اختیاری ادرار می‌شود.فرد به علت کاهش حجم مثانه احساس فوریت می‌کند، یعنی احساس می‌کند اگر زود به دستشویی نرود ادرارش خودبه‌خود تخلیه و دفعات دفع ادرارش هم بیشتر می‌شود.سوزش یا درد در هنگام دفع ادرار در مواردی چون عفونت مثانه و سنگ مثانه دیده می‌شود.مشاهده خون در ادرار می‌تواند نشانه BPH باشد، ولی اغلب مردانی که دچار این بیماری هستند در ادرارشان خون دیده نمی‌شود.آیا می‌توان این علایم را نادیده گرفت؟علایم BPH شبیه علایم بیماری‌های جدی‌تری مثل عفونت مثانه، سرطان مثانه و سرطان پروستات است. به همین جهت در صورت بروز چنین علایمی حتماً با پزشک خود مشورت کنید. با این‌که BPH خوش‌خیم است و سرطان نیست و ایجاد سرطان نیز نمی‌کند، اگر به آن توجه نشود می‌تواند به مثانه و کلیه‌ها صدماتی جدی مثل: عفونت مثانه، سنگ مثانه و تخریب غیر قابل برگشت کلیه به علت پس زدن ادرار به درون کلیه وارد کند.درماناز آن جایی که این بیماری می‌تواند باعث عفونت مجاری ادراری شود، یک پزشک قبل از درمان خود BPH، معمولاً عفونت احتمالی را توسط آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌کند.در یک‌سوم موارد خفیف بیماری، علایم BPH بدون درمان و بعد از مدتی خودبه‌خود برطرف می‌شود؛ بنابراین در مواردی که علایم بیماری برای فرد قابل تحمل است، پزشکان غالباً درمانی را توصیه نمی‌کنند و تنها بیمار را تحت نظر می‌گیرند تا در صورت پیشرفت علایم یا تهدید سلامتی بیمار، درمان را آغاز کنند.برای درمان BPH راه‌های مختلفی وجود دارد که یکی از این راه‌ها استفاده از دارو است. اما داروها در تمامی بیماران مؤثر واقع نمی‌شوند و درضمن با قطع دارو پروستات دوباره شروع به بزرگ شدن می‌کند. از جمله داروهایی که در BPH استفاده می‌شوند می‌توان فیناستراید (Finasteride) و پرازوسین (Prazosin) را نام برد.فیناستراید  این قرص که برای برطرف کردن علایم BPH به کار می‌رود، به طور خوراکی مصرف می‌شود. این دارو با برخی داروهای ضد فشار خون، هورمون‌های مردانه با عصاره نخل اره‌ای و ... تداخل دارویی دارد؛ بنابراین مصرف هر دارویی را به پزشک خود اطلاع دهید. از عوارض جانبی آن می‌توان بزرگ و دردناک شدن پستان‌ها، ضایعات پوستی و مشکلات جنسی را نام برد.تا 6 ماه بعد از اتمام دوز کامل فیناستراید، از اهدا خون پرهیز کنید؛ٰ چون تزریق خونی که حاوی فیناستراید است برای خانم‌های حامله ضرر دارد.پرازوسین این دارو به صورت کپسول خوراکی موجود است. مصرف این کپسول همراه غذا می‌تواند به کاهش عوارض جانبی آن کمک کند. در صورت مصرف این دارو فشار خون خود را به طور منظم چک کنید.فیتوگرافی یا گیاه‌درمانی، یکی دیگر از روش‌های درمانی برای BPH است. که در این روش از گیاهان یا عصاره آن‌ها برای درمان بیماری استفاده می‌شود. از جمله این داروها می‌توان پوسته پیجئوم آفریکانوم (Pygeum Africanum)، ریشه اکیناسه پورپورا (Echinacea Purpurea) و میوه گیاه نخل اره‌ای (Saw Palmctto)، را نام برد. مکانیسم اثر این گیاهان ناشناخته است.روش‌های دیگری نیز وجود دارد که تنها برخی از علایم بیماری را برطرف می‌کنند و درواقع BPH را به طور کامل درمان نمی‌کنند و تنها در بیمارانی که جراحی در آن‌ها امکان‌پذیر نیست، استفاده می‌شود. این روش‌ها که کم‌تهاجمی نامیده می‌شوند، شامل موارد زیر هستند: 1- درمان با لیزر 2- تبخیر الکتریکی پروستات از راه پیشابراه (TVNA) 3- افزایش دما توسط مایکروویو 4- کندن یا جداکردن (ablation) سوزنی پروستات از راه پیشابراه 5- کاهش حجم پروستات با استفاده از فراصوت متمرکزشده با شدت بالا (HIFU). یعنی با استفاده از تجمع امواج صوتی حجم پروستات را کم می‌کنند  6- استنت‌های داخل پیشابراهی 7- گشاد کردن پروستات توسط بالون از راه پیشابراه.  اما درمان به طریق جراحی بهترین راه‌ حل برای بیماران مبتلا به BPH است. در این روش تنها قسمتی از پروستات که بزرگ شده (قسمت میانی) و به پیشابراه فشار می‌آورد برداشته می‌شود.روش‌های مختلف جراحی1- تراشیدن و برداشتن قسمتی از پروستات از راه پیشابراه (TURP). در این روش داخلی‌ترین قسمت پروستات (قسمت میانی) برداشته می‌شود. برای این کار وسایل

تحقیق در مورد بررسی سقط جنین 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

بررسی سقط جنین : انواع سقط جنین ، اهمیت ، خطرات ، نگاه اجتماعی و .. ( مرجع کامل اطلاعات )

چرا سقط جنین اهمیت دارد؟

حاملگی موفق به بارداری اطلاق می شود که طی آن جنین رشد و تکامل خود را پیدا کرده و ضمن حفظ سلامت مادر منجر به تولد نوزادی سالم شود.

در خلال حاملگی ، سه ماهه اول ، دوم و سوم هر کدام خصوصیات مهم و خاص خود را دارا هستند . هر مرحله دارای عوامل خاص برای مادر و جنین است که می تواند تهدید کننده سلامت آنها باشد.

سقط جنین شایعترین عارضه حاملگی در سه ماهه اول حاملگی می باشد که موجب استرس روحی شدید در زوجهای مشتاق فرزند می شود.۷۰-۸۰% حاملگی ها به مرحله حیات نمی رسد و براورد می شود ۵۰% بارداری ها قبل از تاخیر در اولین قاعدگی دفع می شوند.

حدود ۲۰-۱۵% بارداری های شناخته شده به سقط جنین منتهی می شوند.سقط جنین یعنی به مقصد نرسیدن حاملگی و  در واقع یکی از فوریتهای زنان و مامایی می باشد.

عوارض جدی سقط جنین شامل خونریزی ، عفونت ، شوک باکتریال( شوکی که در اثر عفونت ایجاد می شود) می باشند. همچنین خطر مرگ و میر مادر به دنبال سقط جنین وجود دارد .

در بیمارانی که سابقه یک بار سقط جنین داشته اند احتمال سقط جنین در حاملگی بعدی انها حدود ۲۰% است.

پیامدهای سقط جنین برای یک زن چیست؟

به دلیل اینکه در اکثر موارد سقط جنین به هر شکل همراه با خونریزی می باشد ادامه خونریزی به دنبال سقط جنین و یا خونریزی در طی آن می  تواند برای سلامت مادر زیان بار بوده و منجر به کمخونی و مشکلات جسمی و روحی حتی به مرگ مادر منجر شود.

بروز عفونت و زخمهای عفونی در خارج و داخل رحم به دلیل دستکاری های انجام شده در حین ختم حاملگی می تواند منجر به عفونت لوله و چسبندگی داخل رحمی و عقیمی  دائم زن شود.

زنانی که دچار سقط می شوند گرفتار واکنش سوگواری فوق العاده شدیدی می شوند. مهمترین پاسخ با احساس گناه مشخص می شود . کاملا” منطقی است که اگر فرض کنیم این ناراحتی عاطفی با از دست دادن بارداری های مکرر پیچیده تر خواهد شد.

 پدیده سقط جنین چگونه اتفاق می افتد؟

بیش از ۸۰% سقط ها در سه ماهه اول حاملگی رخ می دهد و پس از آن این میزان به سرعت کاهش می یابد. علت بروز سقط جنین همیشه مشخص نیست ولی در ماههای اول حاملگی تقریبا” در همه موارد مرگ جنین ، قبل از سقط جنین صورت می گیرد. به این دلیل بررسی علل سقط جنین شامل تعیین علت مرگ جنین در صورت امکان می باشد.

عوامل ایجاد کننده سقط جنین در زنان به دو دسته عمده تقسیم می شود که عبارتند از :

۱. عوامل جنینی شامل :

الف- نمو غیر طبیعی تخم  که در ۴۰% موارد اختلال رشد منجر به سقط جنین خود به خود می شود. ب-  ناهنجاریهای ارثی و ژنتیکی جنین: آمار به دست آمده نشان میدهد حدود ۲۰-۱۵% حاملگی ها منجر به سقط جنین می شود که ۶۰-۵۰% موارد سقط جنین به دلیل ناهنجاری های ارثی و ژنتیکی جنین می باشند.

۲.عوامل مربوط به مادر :

الف- بیماریهای عفونی مادر:  عفونتهای مادری به ویژه سرخچه ، تب مالت و عفونتهای مقاربتی می تواند منجر به سقط جنین شود. ب- بیماری های مزمن ناتوان کننده در مادر: بیماری هایی نظیر سل ، سرطان ، افزایش فشار خون ، بیماری کلیوی می تواند منجر به مرگ جنین و سقط جنین شود.ج - بیماریهای غدد: بیماری های غدد نظیر کم کاری تیروئید ، دیابت قندی می تواند منجر به سقط جنین شود.د- مصرف دارو و عوامل محیطی: مصرف سیگار ، الکل ، داروهای ضد بارداری و سموم محیطی نظیر سرب ، آرسنیک در مادر می تواند منجر به سقط جنین شود.ه - عدم پذیرش ایمنی بدن: جنین از لحاظ ژنتیک یک عامل خارجی برای مادر است و بدن مادر بر علیه آن آنتی بادی ساخته و جنین را دفع می نماید. در یک بارداری طبیعی جفت آنتی بادی های متوقف کننده می سازد که مانع دفع جنین می شود

و - ناهنجاری های رحمی: در بعضی زنان نقص تکاملی رحم در دوران جنینی منجر به ایجاد رحم دو شاخ یا یک شاخ و یا انواع ناهنجاری های شکلی رحم می شود که این نقایص می تواند منجر به سقط جنین شود همچنین وجود فیبروم یا چسبندگی رحم نیز می تواند باعث سقط جنین در زن باردار شود.

ز - نارسایی دهانه رحم: باز بودن بیش از حد دهانه رحم به دلیل مادرزادی یا کشش بیش از حد در باز کردن آن در هنگام سقط یا زایمان قبلی منجر به نارسایی و ضعف دهانه رحم شده و می تواند ایجاد سقط خود به خودی نماید. سقط در این موارد معمولا” پس از سه ماهه اول حاملگی اتفاق می افتد .

 خطر سقط جنین با تعداد زایمانها و نیز سن مادر زیاد می شود به طوریکه مطالعات انجام شده نشان می دهد که سقط جنین در زنان باردار زیر ۲۰ سال و بالای ۴۰ سال بیشتر است . همچنین در پدران خیلی جوان یا پیر نیز افزایش سقط جنین مشاهده شده

تحقیق در مورد آنالیز از طریق ایجاد پلاسما در جفتهای القایی (ICP) 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

« آنالیز از طریق ایجاد پلاسما در جفتهای القایی »

(ICP)

ICP یکی از روشهای مخرب تجزیه شیمیایی می باشد که بایستی نمونه را بصورت محلول در آورده و سپس آنرا تبخیر نمود.

اصول عملیات:

ICP یک منبع تحریک است برای طیف نمایی نشر اتمی. آن یک پلاسمای آرگون بکار رفته در فشار یک اتمسفر و نگهداشته شده بوسیله جفت کردن القایی بصورت یک میدان الکترومغناطیسی با فرکانس رادیویی می باشد. گاز آرگون بصورت محوری در درون یک تیوپ کوارتزی نگه داشته شده بوسیله سه یا چهار سیم پیچ از یک القاء یا هسته کار متصل شده به یک ژنراتور RF (رادیویی) جریان می یابد. فرکانسهای استاندارد عملکردی 12/27 مگاهرتز یا معمولاً کمتر از 68/40 مگاهرتز می باشند. فرکانسها توسط کمیسیون تبلیغات فدرال برای اسناد پزشکی و علمی تعیین شده است. جریان با فرکانس بالای بیش از 100 آمپر در هسته های القایی مس خنک شونده با آب جریان می یابد. خطوط نیروی تولید شده از میدانهای مغناطیسی نوسانی بصورت محوری در درون تیوپ کوارتزی جریان می یابند و از مسیر بستة بیضی شکل در خارج از تیوپ پیروی می کنند. اگر الکترونهای آزاد در تیوپ حضور داشته باشند، میدانهای مغناطیسی القایی ایجاد می کنند. الکترونهایی که در گاز جریان می یابند در مسیرهای منحنی نوسانی بسته در درون فضای تیوپ کوارتزی می باشند. این جریان الکترونی جریان گردابی نامیده می شود و الکترونها توسط تغییر زمان میدان مغناطیسی شتاب می گیرند. ایجاد برخورد که از یونیزاسیون بیشتر گاز آرگون و نیز گرمای مقاومتی نتیجه می شود، این میدانهای کغناطیسی و الکتریکی مسئول پلاسما در شکل (1) نشان داده می شود. انتقال انرژی در پلاسما مشابه مواد الکتریکی است که هسته های القایی سیم پیچ اولیه هستند و گاز یونیزه شده ثانویه می باشد زیرا گاز آرگون در ابتدا خنثی و غیر رسانا است. پلاسما باید با الکترونهای دانه آغاز شود. معمولاً بوسیله تخلیه خفیفی بر جسب تسلا تولید می شود. با قدرت فرکانس رادیویی بکار رفته، پلاسما بطور آنی روشن می شود، سپس خود پایدار می ماند. پلاسمای نتیجه شده گازی است بشدت یونیزه شده با درجه حرارتهایی در حدود 10000درجه کلوین. مشعل پلاسما از یک تیوپ کوارتزی تنها تشکیل نشده بلکه از سه تیوپ متحدالمرکز تشکیل شده است( شکل 2).

درجه حرارتهای بالای پلاسما دیواره های کوارتزی به عایقکاری حفاظتی

نیاز دارد. این کار بوسیله یک جریان تماسی از گاز خنک کننده بین دو تیوپ خارجی با سرعتی در حدود 15 لیتر بر دقیقه انجام می شود. این عایقکاری پلاسما را از دیواره های مشعل و موازنه ها و مراکز پلاسما جدا می کند. این عایقکاری گاهی اوقات بعنوان روشی برای تثبیت گرداب حفره أی استفاده می‌شود. یک جریان گاز محوری شناخته شده بعنوان گاز پلاسما گاهی اوقات در حین افروختن پلاسما یا با محلولهای آلی استفاده می شود. گاز پلاسما بین دو تیوپ داخلی با سرعت 1 تا 5 لیتر بر دقیقه جریان می یابد. یک تیوپ مرکزی با قطر کوچک برای تولید نمونة تحلیلی در پلاسما استفاده می شود. معمولاً بصورت یک ( آئروسول) مایع نازک حمل شده بوسیله یک جریان گاز حمل کننده در حدود یک لیتر بر دقیقه.

طراحی دقیق مشعل گاز حمل کننده نمونه را قادر می سازد یک رخنه در پایة پلاسما بطوریکه نمونه از داخل یک کانال در محور مرکزی پلاسما می‌گذرد. پلاسمای داغ چمبره أی می شود و نمونه یک کانال سرد کننده مرکزی با درجه حرارتهای از5000 تا8000 درجه کلوین را تجربه می کند. در حین یک زمان عبور از 1 تا3 میکروثانیه در این کانال مرکزی آئوروسول نمونه ته نشین می شود. تبخیر می شود، تفکیک می شود، اتمیزه می شود و در درجات گوناگون یونیزه می شود. اتمها و یونهای آزاد بطور الکتریکی برانگیخته می شوند. تشعشع طول موجهای مختلف در ماورای بنفش و قسمت مرئی طیف در مقیاس زمانی نانوثانیه بصورت الکترونهای برگشتی به سطوح انرژی پایینتر منتشر می شود. طول موج این تشعشع منتشر شده از نوع اتم حاضر در پلاسما مشخص می شود و شدت نشر تشعشع با کمیت هر نوع از اتمهای حاضر متناسب است. بنابراین تحلیل تشعشع منتشر شده، آنالیز کمی و کیفی عنصری را مهیا می کند.

ICP یک ساختار واضح( شکل 3) و یک سیستم فهرست مشتق شده بصورت شرح مناطق پلاسما دارد. ضعف در پلاسما بطور مسلم نشر اتمی مشاهده شده می باشد. منطقه تشعشع اصلی بطور تقریبی 0 تا 10 میلی متر بیشتر از هسته های القایی توسعه می یابد. بطور عمودی بلندتر

تحقیق در مورد آناتومی کاربردها 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

آناتومی کاربردها

استخوان ها

مهره‌های‌ کمری محل اتصال عضلات بسیار قدرتمند کمر، که وزن بدن را متحمل می شوند، می‌باشند. بنابراین محکم و بزرگتر بوده و دارای زوائد کوتاه و ضخیمی هستند. اجزای بین سطوح مفصلی در معرض نیروهای زاویه ای شدیدی هستند که از برخی ورزشها مثل فوتبال و ژیمناستیک بر این نواحی وارد می گردند. این فشارها منجربه اسپون دیلولی سیس و استرس فراکچرهای اجزای بین مهره ای می گردد.

ساکروم از بالا به پنجمین مهره کمری و از پائین به کوکسیس(دنبالچه) اتصال می یابد. دیسک بین مهره پنجم کمر و ساکروم در معرض نیروهای تاب ‌دهنده و جدا کننده شدید قرارا دارد، بطوری‌ که این دیسک بیشترین استعداد را برای بیرون زدن از محل و انعطاف از خود نشان می دهد.

استخوان دنبالچه به بخش دیستال ساکروم متصل می شود. این استخوان گاهی کوفته شده و منجر به ناراحتی هنگام نشستن می گردد.

لگن از یک استخوان حلقوی تشکیل یافته که از بخش خلفی با ساکروم و از بخش قدامی با خود و در ناحیه ای به نام التصاق عانه ای به هم می پیوندند. استخوانهای لگن شامل ایلئوم در بالا، ایسکیوم در پائین، و استخوان عانه درطرفین می باشند. نقاطی را که در این ناحیه می توان براحتی لمس کرد عبارتند از خارهای خاصره ای قدامی- فوقانی، تاج های خاصره، وخارها ی خاصره ای خلفی- فوقانی. هر سه قسمت استخوان لگن از پهلو به حفره حقه ای می رسند که این حفره عمیق همراه با سر استخوان ران، گردن آن وجود دارد که نسبت ‌به شفت استخوان ‌در یک زاویه قرار می‌گیرد. در این محل برجستگی های کوچک و بزرگ قرار دارند که عضلات مهمی بر روی آنها می‌نشیند.

دیسک های بین مهره ای

دیسکهای بین مهره ای ساختارهای مهمی هستند که غالبا، خصوصا در نواحی پائین کمر و کمری- دنبالچه در معرض آسیب دیدگی هستند. دیسک کمر شامل فیبرهای حلقوی می باشد که از ماده ژلاتینی درون آن به نام حفاظت می نمایند. دیسک از بالا و پائین بوسیله یک لایه غضروفی شفاف به مهره های بالا و پائین چسبیده است. این طور بنظر می رسد که بیشتر مقاومت در برابر استرس ناشی از چرخش و یا تاب بدن را فیبرهای حلقوی سطح دیسک غضروف شفاف، و سطوح مفصلی متقبل می شوند. مفاصل سطح مفصلی شامل سینویالی و غضروف مفصلی می باشد، کپسول احاطه ‌کننده این ‌مفاصل ‌در مقابل جنبش و فشار بسیار حساس می‌باشند و از همان عصبی تغذیه می‌شود‌که سخت‌شامه را مشروب می‌سازد. پوشش‌سینوویال از اجسام منسک‌مانندی تشکیل شده‌است که می توانند در میان مفصل را قفل کنند و در نتیجه موجب درد می شوند .

لیگامنتها

لیگامنت طولی بسیار محکم بوده و از هایپراکستنشن مهره و همین طور لغزش مهره برروی مهره دیگر ممانعت می کند. این محدویت بیشتر در مهره پنجم برروی ساکروم اعمال می گردد. این لیگامنت به دیسکهای بین مهره ای و فیبرهای حلقوی می چسبد و از جلو آمدن این فیبرها جلوگیری می نماید .

لیگامنت طولی خلفی در جلوی نخاع شوکی قرار گرفته و به لبه جسم مهره و بخش مرکزی فیبرهای حلقوی می چسبد. گوشه خلفی - جانبی فیبرهای حلقوی دیسک پوشش ناچیزی داشته و همین امر سبب می شود که دیسک از این ناحیه غالبا بیرون بزند.

سیستم لیگامنتی خلفی ناحیه لومبوسا کرال را بخوبی می پوشاند. این سیستم شامل نیام دور سال کمری و لیگامنتهای کمری و لیگامنتهای فوق و بین خاری می باشد. این سیستم به مقاومت در برابر استرس و خم شدن به جلو کمک مؤثری می کند. اما، گاهی اتفاق افتاده است که لیگامنت های فوق و بین خاری در افراد بالای30 سالدر نواحیl4-5 ،l5-s1 ضعیف یا پاره می شوند. مهمترین لیگامنت مفصل ران، خاصره ای- رانی نام داردکه معمولا بعد از در رفتگی مفصل ران پاره می شود.

عضلات

عضلات بیشماری وجود دارندکه پائین کمر را حمایت کرده و به ثبات لگن و حرکت پا در هنگام راه رفتن و دویدن کمک می کند. این عضلات به شرح زیر می باشند:

1- طویل پشتی :

از زوائد عرضی و مفصل مهره های کمری و فاسیای پشتی کمری شروع شده و به زوائد عرضی تمام مهره های پشتی و مهره های کمری فوقانی و دنده های نهم و دهم تحتانی ختم می شود. وظیفه: ستون فقرات را باز کرده وشکل ظاهر و طبیعی آن را حفظ می کند.

2- خاصره ای دنده ای- کمری:

از ستیغ خاصره ای شروع شده و به زوایای دنده‌های ششم و هفتم تحتانی ختم می شود.

وظیفه: مهره های کمری را باز می کند.

3- مربع کمری:

از ستیغ خاصره ای، نیام کمری- پشتی و مهره های کمری شروع شده و به دوازدهمین دنده و زوائد عرضی چهار مهره فوقانی کمر خم می کند.

4- پسواس برگ :

از زوائد عرضی مهره های کمری شروع شده و به برجستگی کوچک ران ختم می شود.

وظیفه: تا کردن مفصل ران و چرخش میانی ران می باشد.

5- عضله خاصره ای :

از لبه حفره خاصره ای شروع وبه بخش جانبی تندون عضله پسواس بزرگ ختم می شود.

وظیفه : تا کردن مفصل ران و چرخش میانی ران مباشد.

6- پسواس کوچک :

از آخرین مهره پشتی و اولین مهره کمری شروع شده و به برجستگی خاصره ای – شانه ای ختم می گردد. تا کردن تنه .

7- سرینی بزرگ :

از سطح طرفی استخوان خاصره، سطح خلفی استخوان های خاجی و دنبالچه و لیگامنت خاجی تکمه ای شروع شده و به نوار خاصره ای درشت نئی کشنده پهن نیام و برآمدگی سرینی استخوان ران ختم می شود. وظیفه : ران را باز می کند.

8- سرینی میانی :

از سطح جانبی استخوان خاصره ای شروع شده و به سطح جانبی برجستگی بزرگ استخوان ران ختم می شود . وظیفه: دور کردن ران و چرخش ران به داخل.

9- سرینی کوچک :

از سطح خارجی استخوان خاصره ای شروع و به حاشیه قدامی برجستگی بزرگ استخوان ران ختم می شود. وظیفه : دور کردن و چرخش ران به داخل.

10- عضلات هرمی مربع رانی:

از ساکروم، بخش خلفی ایسکیوم شروع شده و به برجستگی بزرگ استخوان ران ختم می شود. وظیفه : ران را اساسا به خارج می چرخاند.

11- عضلات شکم:

الف: راست شکم، از استخوان عانه شروع شده و به زائده خنجری و غضروفهای پنجمین، ششمین، و هفتمین دنده ختم می شود. وظیفه: به تا شده مهره های کمری کمک می کند، شکم را حمایت می نماید و وضعیت لگن را کنترل می کند.

ب: عرضی شکم: از غضروف های دنده ای شش دنده تحتانی ، نیام پشتی کمری، ستیغ خاصره ای، و لیگامنت شروع شده و به خط سفید از میان غلاف راست بزرگ و با تندون مختلط به عانه ختم می شود . وظیفه : به نگهداری و کنترل احشاء شکمی کمک می کند.

ج: مورب خارجی شکمی: از قسمت تحتانی هشت غضروف دنده ای شروع شده و از میان غلاف رکتوس عبور کرده و به ستیغ خاصره و خط سفید ختم می‌شود. وظیفه: خم کردن و چرخاندن ستون فقرات.

د- مورب داخلی شکم: از آپونوروز کمری، ستیغ خاصره و لیگامنت اینگوینال شروع و به سه یا چهار غضروف