تحقیق در مورد نقاشی مینیاتور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

نقاشی مینیاتور

مینیاتوردر لغت به معنی کوچکتر نشان دادن است. این کلمه در اصل یک لغت خارجی است و نیمه ی اول قرن حاضر در زبان فارسی امروز مصطلح گردید که در معنای واقعی، به مینیاتورهای ایرانی یا کشورهای دیگر منحصر نمی شود؛ بلکه هر شیئ هنری ظریف و ریز که به هر سبک و شیوه ای ساخته شده باشد، مینیاتور نامیده می شود.در حال حاضر در ایران به نقاشی های ایرانی، چه قدیم وچه جدید، که از سبک و روش اروپایی پیروی نکرده و دارای خصوصیات نقاشی سنتی باشد، مینیاتور گفته می شود و این موضوع به صورت یک غلط مصطلح پذیرفته شده است.

در نقاشی های مینیاتور، تصاویر، شباهتی با عالم واقعی ندارند. حجم و سایه روشن هم به کار نمی رود و قوانین مناظر و مرایا رعایت نمی شود. مناظر نزدیک، در قسمت پایین نقاشی و مناظر دور در قسمت بالای آن به تصویر در آمده است. تمام چهره ها به صورت "سه ربع" دیده می شوند و حدود آن را از بناگوش تا حدقه ی چشم مقابل است. البته گاهی هم چهره ها به صورت نیم رخ و به ندرت از پشت سر، تصویر شده است. هنرمند به کشیدن پیکرهای انسانی تاکید چندانی ندارد، بلکه علاقه ی او بیش از هر چیز به کشیدن لباس های فاخر بر تن شخصیت های تصویری خود است و گاهی برای نشان دادن شکل خاص پوشاک، دست و پا را می پوشاند، حتی گاه قامت را بلند تر نشان می دهد تا بهره گیری از امتیاز قبای بلند، مُیسر شود.

با بررسی نقاشی های بدست آمده از ادوار مختلف، می بینیم که در ابتدا، تفاوت زیادی بین جامه ی مرد و زن دیده نمی شود. تا این که در زمان شاه عباس صفوی قباهای بلند و گشاد، جای خود را به نیم تنه های کوتاه چین دار می دهد. این قباها که بلندی آنها تا بالای زانو می رسید، غالباً با پوست، لبه دوزی می شد و روی آن کمربند می بستند. در این ایام، شالی به لباس زنها اضافه شد که روی شانه می انداختند و گوشه ی آن را مانند روسری روی سر می کشیدند.در دوره های مختلف، مهمترین تغییرات در شکل کلاهها و دستارها پدید آمد. در عهد مغولها، از کلاههای ناقوسی شکل فلزی استفاده می شد و در زمان تیموریان شکل کلاهها اندکی تغییر یافت. با روی کار آمدن سلسله ی صفویه، قزلباش (کلاه) به صورت میله ای بلند درآمد که دستار به دور آن پیچیده می شد. در زمان شاه عباس شکل این کلاه نیز تغییر یافت و کلاه جدیدی جای آن را گرفت. این کلاه جدید از جلو و پشت، نوک تیز بود و حاشیه ی آن با پوست لبه دوزی می شد. به طور کلی می توان گفت که کلاه معمولی و دستار در همه ی دوره های نقاشی (مینیاتور) مورد استفاده قرار گرفته است. در بعضی از ادوار، جلوی دستارها را با شاخه های گل و یا پرهای رنگی تزئین می کردند و پارچه هایی که دستارها از آن ساخته می شد، خود نیز از تزئینات زیبایی برخوردار بود.

در مینیاتور چهره ی افراد بیشتر در سنین جوانی ترسیم شده است که این چهره ها به آدمکهای بدون جنسیت شباهت دارند. اما در چهره های پیر این گونه بی جنسیتی وجود ندارد. در اغلب تصاویر آفتاب بهاری می درخشد. درختان میوه، غالباً مملو شکوفه و برگ است؛ اما گاهی هم با درختانی عاری از برگ روبرو می شویم. اسبها نیز غالباً از پهلو دیده می شوند و به ندرت می توان اسبی را از روبرو و یا پشت مشاهده کرد.

هنرمندان در کنار نقاشی مینیاتور، طراحی به شیوه ی قلمگیری را نیز انجام می دادند و برای آن ارزش خاصی قائل بودند. این طرح ها را مجموعه ای از خطوط منحنی کوتاه و بلند، در نهایت ظرافت و زیبائی تشکیل می دهند که گاهی با استفاده از یک یا دو رنگ، همراه با رنگ طلائی، اثر به پایان می رسید.با نگاهی به این طرحها می بینیم که عنصر خط و حالت های مختلف آن، بر رنگ ترجیح دارد. قدیمی ترین این طرح ها که با قوانین نقاشی های مینیاتور منطبق است، به دوران مغول و تیموریان می رسد.در طراحی این هنرمندان، خطوط، گویی می خواهند حرکت کنند، ظاهراً در جهت معینی می روند، چیزی را نشان می دهند، خم می شوند، بر می خیزند و یا گرد هم می آیند و در همه حال چشم در تعقیب آنهاست و نمی توانند از حرکت بازایستد. این خطوط گاهی به صورت مارپیچ در فضای بالا، ابر را القاء می کنند و گاه به صورت منحنی های کوتاه و بلند مطرح می شوند. این حرکت نه تنها در طراحی، بلکه در دیگر آثار هنری ما نیز به چشم می خورد. در اشعار عُرفای بزرگ نیز این حرکت دیده می شود . در اشعار مولوی در قصه ی طوطی و بازرگان، طوطی ، روح در قفس جسم زندانیست و در فراق هندوستان به سر می برد و یا در قصه ی نی، نی از نیستان دور شده است و از درد هجران می نالد و می خواهد به اصل خویشتن برگردد. یا در اشعار حافظ، جان را زندانی جسم می شمارد و آرزویش پرواز از قالب تن است و...

در نقوش کاشیکاریها هم شاهد این حرکت هستیم، در بیشتر آنها حرکت نقوش به سوی یک نقطه است و گاهی هم این موضوع در پیچش اسلیمی ها بیان شده است. بر این اساس ، در تمام آثار هنرمندان اهل نظر این حرکت وجود دارد که هر کدام به زبان خویش بیان کرده اند و هنرمند طراح هم برای آرامش درونی و راز و نیاز، این خطوط را بر روی کاغذ آورده است.در زمان کمال الدین بهزاد و شاگردانش ، به این شیوه توجه بیشتری شد و این توجه تا زمان صفویان ادامه داشت. اما هنرمندان دوره ی صفوی به طراحی قلم گیری رغبت بسیار نشان دادند. در ابتدا محمدی مصور بیش از هر هنرمند دیگری به این شیوه پرداخت. هنرمندان کارگاه شاه عباس نیز بیشتر کارهایشان به طراحی های تک ورقی اختصاص پیدا کرد. تا اینکه سبک "طراحی با قلم" به وسیله ی رضا عباسی – مهمترین نقاش مکتب اصفهان- به اوج کمال خود رسید و تا اواخر قرن یازده هجری به وسیله ی شاگردان رضا عباسی اشاعه یافت.موضوع این طرحها، معمولاًشکار و شکارچیان، حیوانات مختلف،پرندگان،اژدها،سیمرغ و اژدها،فرشتگان، دیوان ،دراویش،چوپانان همراه با گوسفندان خود،استاد و شاگرد،جوانان در حالتهای مختلف نشسته و ایستاده،زندگی روستایی و کشاورزی واتفاقات مهم تاریخی است و گاهی برای تزئینحاشیه ی اشعار و نوشته های کتب خطی نیز استفاده شده است.

روشهای مختلف طراحی مینیاتور:شیوه های نقاشی در ایران بسیار متنوع است. هر یک از استادان معروف ، تغییراتی در روش و شیوه هایی که قبل از خود متداول بوده، وارد نموده

تحقیق درمورد گل رز 2

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

رُز مینیاتور

اگر به انواع گل رُز ( گل سرخ ) علاقمند هستید ولی فضای کافی برای نگاهداری گل سرخ های معمولی را ندارید ، چرا به فکر پرورش رُز مینیاتور نمی باشید ؟.

رُزهای مینیاتور مانند رُزهای معمولی از خانواده گل سُرخیان میباشند که شامل درختچه های کوچک با برگهای ریزان و تقریبآ بدون خار میباشند . برگهای کوچک و مرکب آنها از پنج یا هفت برگچه بیضی شکل و دندانه دار تشکیل شده است . گلهای آن به صورت تکی یا جفت از غنچه های خوش فرم شکفته و باز می شوند.

عرض گلها تقریبا ۲ – ۴ سانتیمتر است .

غنچه ها به صورت خوشه ای یا دسته های کوچک در فروردین ماه آشکار شده و معمولا گل دادن آن دوباره تکرار می شود .

انواع زرد رنگ این گلها در تابش شدید آفتاب کم رنگ میشوند.

نیاز رویشی :

احتیاجات رُزهای مینیاتور ، مانند رُزهای معمولی است و عبارت از خاک حاصلخیز ، آفتاب کافی ، زهکشی خوب ، هَرَسِ منظم سبک و بالاخره محافظت در مقابل آفات آن به ویژه " کنه ، شته ن سفیدک رُز " می باشند . رُزهای مینیاتور را می توان در گلدانهای پلاستیکی که دارای منافذ زیادی برای رد کردن آب می باشند کاشت و به درون آپارتمان منتقل نمود و از آنها گلدانی با آرایش ۱۰ – ۱۲ سانتیمتر برای پشت پنجره اتاق ترتیب داد . تعویض گلدانها به طور سالیانه در ماههای اسفند یا فروردین انجام میگیرد .

در بهار زمانی که گلدانها به گل رفته اند میتوان گلدان را برای مدتی به داخل ساختمان آورد . چنانچه این مدن طولانی شود و نور به اندازه کافی نباشد ، ممکن است جوانه ها پوک شده و چروک خورده و منجر به ریزش برگها شود . طول زمان روشنایی برای این نوع رُز ۱۲ ساعت در روز است. گلدانهای رُز را در فصل زمستان در فضای باز گذاشته و برای جلوگیری از سرمازدگی پوششی از " پهن " یا " تورب " روی خاک گلدان و پای بوته داده میشود . از مصرف کودهای شیمیایی و به ویژه کودهائی که دارای مقدار زیادی ازت هستند خودداری شود، زیرا باعث ریزش گل و برگ میشود. جذابیت رُزهای مینیاتور زمانی چشمگیر است که بستر آنها در باغ کمی بلند تر از سطح خاک قرار گرفته و فاصله بوته ها ۱۵ – ۲۵ سانتیمتر از یکدیگر باشد .

رُزهای مینیاتور برای باغچه های سنگی مناسب نیستند .

روش ازدیاد :

رُزهای مینیاتور باید همیشه به وسیله قلمه زدن ازدیاد شوند .

اگر روی پایه های ریشه دار پیوند شوند ، حالت پاکوتاهی خود را از دست خواهند داد .قلمه ها پس از سه تا چهار ماه کامل خواهند شد .

گل سرخ ها

پرورش و نگهداری گل سرخ ها

گُل سُرخ ها

« رُزها »

LES ROSIERS

رُزها یا گل سُرخ ها یکی از مهمترین دسته گیاهان میباشد که انواع شناخته شده آن به بیش از ۲۰۰۰۰ گونه و واریته مختلف تخمین زده میشود .

رُز، یا گل سُرخ ، جنسی ازخانواده گل سُرخ ها یا(Rosacea) رُزاسِه میباشد که بوته هایش پاکوتاه و پا بلند و رونده با ساقه های چوبی است و در بعضی گونه ها برگهایش غیر دائمی و در برخی دائمی میباشد .

در اقسام اصلی و اولیه بوته ها صورت بدوی خود را داشته ، بصورت کُرپه و پُر تیغ و خار میباشد ، ولی پس از گشنگیری و بدست آوردن اقسام و جورهای تازه که بیشتر بوسیله پیوند روی پایه های اقسام وحشی درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه ای به میل پرورش دهندگان تغییر صورت داده به اشکال مختلف : کُرپه ، چتری ، مجنون ( آویزان ) و بقول فرانسویان ( گل رُز گریان ) و غیره درآمده است .

اشکالی که بیشتر مورد توجه و در باغات بوته های گل سُرخ را (بسته به وضعیت محل کاشت ) به آن صورت در می آورند ۵ شکل بشرح زیر میباشد :

۱ – گل سُرخ پاکوتاه : بوته هائیست که پیوند آنرا روی ریشه یا ساقه نزدیک بخاک زده و میگذارند از پیوند چند شاخه بیرون آید و در اثر هَرَس همه ساله آنرا کوتاه نگهمیدارند ، بطوری که بسته به جنس آن بلندی بوته ها از ۲۰ سانتیمتر تا یک متر بلند تر نمی شود .

دانلود پروژه هنر در ایران

پروژه هنر در ایران پژوهشی کامل می باشد و در 4 فصل تنظیم شده است. شما میتوانید فهرست مطالب پروژه را در ادامه مشاهده نمایید.

پروژه بصورت فایل قابل ویرایش ورد(WORD) در 102 برگه برای رشته های هنری در پایین همین صفحه قابل دانلود میباشد. شایسته یادآوری است که پروژه از ابتدا تا پایان ویرایش وتنظیم , سکشن بندی (section) و فهرست گذاری اتوماتیک کامل شده وآماده تحویل یا کپی برداری از مطالب مفید آن است.

بلافاصله بعد از پرداخت و خرید ، لینک دانلود نمایش داده می شود، علاوه بر آن لینک فایل مربوطه به ایمیل شما نیز ارسال می گردد.

1-1- مقدمه

هنر یکی از نیازهای اساسی زندگی انسان است ، متمایزترین شکل فعالیت اجتماعی که به طور قطع در پیدایش و تکامل شخصیت و بهبود و پالایش روان وی سهم بسزایی داشته است زایشی مطلقاً شاق و طاقت فرسا و رنج آور که مولودی شادی آور الهام بخش ، اقناع کننده و سرشار از زیبایی پدید می آورد . اشتیاق انسان به هنر عمیق و ریشه دار است و از ماقبل تاریخ تاکنون نمایان و شهود آنچه از بشر اولیه می دانیم مطالعه هنر دوستی اوست و انسان محصور در اندیشه بقاء ، معیشت ، هراسها ، شکستها و ... از زیبایی و گویایی هنر بوجود می آمده واز طریق آن اندیشه ها و عواطفی که در ذهن داشته متجلی میساخته است ، او با افزودن خطوط و پیچ و خم های اضافه بار ابزار کار و زندگی اش علاوه بر سودمندی به زیبایی ، در جهت خط و چشم و روانش می اندیشیده .

هنر جلوه ی انسانیت انسان است ، یک حقیقت متعالی و پاسخ گوی نیاز های انسان ، همچون کمال جویی ، معنویت طلبی ، احراز و اعلام هویت ودر مراتب پایین تر تبعیت ، تقلید ، تحصیل، رفاه مادی و پر کردن اوقات فراقت .

آثار هنری جلوه گاه ذات شاعرانه و تفکر و کار انسانی هستند و از این رو نفوذ تعال بخش فوق العاده ی نیرومندی بر انسان و جامعه اعمال می کنند.

فهرست مطالبفصل اول، مقدمه1-1- مقدمه. 21-2- نقاشی.. 21-3- تاریخ نقاشی.. 31-4- تکنیک های نقاشی.. 41-5- سبک های معروف نقاشی.. 51-6- اصطلاحات معمول نقاشی.. 6فصل دوم ، خط و خوشنویسی، انواع آن و ارزش های بصری هر یک2-1- خط و خوشنویسی.. 82-2- خط کوفی.. 102-3- کوفی بنایی(معقلی)112-4- خط محقق.. 122-5- خط ثلث ونسخ.. 132-6- خط تعلیق و دیوانی.. 142-7- خط رقعه. 162-8- خط نستعلیق.. 162-9- ارزش های بصری خط کوفی.. 172-10- ارزش های بصری خط ثلث ونسخ.. 172-11- ارزش های بصری خط نستعلیق.. 182-12- ارزش های بصری خط شکستهنستعلیق.. 182-13- تعریف تذهیب... 182-14- مکتب های تذهیب... 192-15- پیشیه تذهیب... 202-16- چگونگیانجام یک اثر تذهیب... 202-17- ابزارهای تذهیب... 212-17-1- قلم مو. 212-17-2- طلا و نقره. 222-17-3- مهره. 222-17-4- کاغذ. 232-17-5- رنگ... 232-17-6- پرگار، ترلینگ، خط کش.... 242-18- واژگان تذهیب... 242-19- ترنج.. 25فهرست منابع فصل دوم. 28فصل سوم ، مینیاتور و طراحی مینیاتور3-1- مقدمه. 303-2- روش های مختلف طراحی مینیاتور. 323-3- سیری در مینیاتور ایران.. 323-4- فرش ایران و چگونگی طبقه بندی آن.. 353-5- نقوش گلستان.. 443-6- نقوش لچک و ترنج.. 463-7- سفالگری.. 483-8- فن و هنر سفالگری.. 503-9- مهمترین تکنیک های تزیین ظروف در نیشابور. 523-9-1- سفال با پوشش گلی.. 523-9-2- سفالینه با نقوش رنگارنگ... 533-9-3- سفالینه با تزیین زرین فام. 533-9-4- سفالینه با لعاب پوشیده. 533-9-5- سفالیه با نقش کنده. 533-9-6- سفالینه با لعاب یکرنگ... 533-10- کلیاتی درباره سفال اسلامی.. 54فصل چهارم ، هنر سفالگری و بررسی نقوش آن در ادوار اسلامی4-1- مقدمه. 584-2- بررسی نقوش انسانی با توجه به جهان بینی عرفانی.. 584-3- بررسی نقوش انسانی مرتبط با مراسم ماه محرم. 584-4- بررسی نقوش انسانی و ارتباط آن با ادبیات.. 594-5- بررسی نقوش انسانی و ارتباط آن با مفاهیم نجومی.. 594-6- نگارگری.. 644-7- تذهیب... 654-8- تشعیر. 654-9- کارگاه نگارگری سازمان میراث فرهنگی کشور. 684-10- مراحل اجرای یک طرح معرق.. 694-11- مختصری از کارگاه منبت و معرق.. 704-12- آثار ونمونه‌های تاریخی دراین هنر. 714-13- آشنایی با هنر خاتم‌سازی.. 724-14- مراحل تولید خاتم.. 744-15- خصوصیات یک خاتم و محصول مرغوب وهنری.. 754-16- قلم زنی.. 754-17- وسایل و ابزار قلم زنی.. 774-18- کارگاه قلم زنی سازمان میراث فرهنگی کشور. 784-19- رشته نقاشی.. 794-20- رشته هنرهای تجسمی.. 814-21- رشته صنایع دستی.. 864-22- دانشکده هنر نیشابور. 904-23- نتیجه گیری.. 93منابع.. 94

دانلود تحقیق درباره گل رز 2 (کشاورزی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

رُز مینیاتور

اگر به انواع گل رُز ( گل سرخ ) علاقمند هستید ولی فضای کافی برای نگاهداری گل سرخ های معمولی را ندارید ، چرا به فکر پرورش رُز مینیاتور نمی باشید ؟.

رُزهای مینیاتور مانند رُزهای معمولی از خانواده گل سُرخیان میباشند که شامل درختچه های کوچک با برگهای ریزان و تقریبآ بدون خار میباشند . برگهای کوچک و مرکب آنها از پنج یا هفت برگچه بیضی شکل و دندانه دار تشکیل شده است . گلهای آن به صورت تکی یا جفت از غنچه های خوش فرم شکفته و باز می شوند.

عرض گلها تقریبا ۲ – ۴ سانتیمتر است .

غنچه ها به صورت خوشه ای یا دسته های کوچک در فروردین ماه آشکار شده و معمولا گل دادن آن دوباره تکرار می شود .

انواع زرد رنگ این گلها در تابش شدید آفتاب کم رنگ میشوند.

نیاز رویشی :

احتیاجات رُزهای مینیاتور ، مانند رُزهای معمولی است و عبارت از خاک حاصلخیز ، آفتاب کافی ، زهکشی خوب ، هَرَسِ منظم سبک و بالاخره محافظت در مقابل آفات آن به ویژه " کنه ، شته ن سفیدک رُز " می باشند . رُزهای مینیاتور را می توان در گلدانهای پلاستیکی که دارای منافذ زیادی برای رد کردن آب می باشند کاشت و به درون آپارتمان منتقل نمود و از آنها گلدانی با آرایش ۱۰ – ۱۲ سانتیمتر برای پشت پنجره اتاق ترتیب داد . تعویض گلدانها به طور سالیانه در ماههای اسفند یا فروردین انجام میگیرد .

در بهار زمانی که گلدانها به گل رفته اند میتوان گلدان را برای مدتی به داخل ساختمان آورد . چنانچه این مدن طولانی شود و نور به اندازه کافی نباشد ، ممکن است جوانه ها پوک شده و چروک خورده و منجر به ریزش برگها شود . طول زمان روشنایی برای این نوع رُز ۱۲ ساعت در روز است. گلدانهای رُز را در فصل زمستان در فضای باز گذاشته و برای جلوگیری از سرمازدگی پوششی از " پهن " یا " تورب " روی خاک گلدان و پای بوته داده میشود . از مصرف کودهای شیمیایی و به ویژه کودهائی که دارای مقدار زیادی ازت هستند خودداری شود، زیرا باعث ریزش گل و برگ میشود. جذابیت رُزهای مینیاتور زمانی چشمگیر است که بستر آنها در باغ کمی بلند تر از سطح خاک قرار گرفته و فاصله بوته ها ۱۵ – ۲۵ سانتیمتر از یکدیگر باشد .

رُزهای مینیاتور برای باغچه های سنگی مناسب نیستند .

روش ازدیاد :

رُزهای مینیاتور باید همیشه به وسیله قلمه زدن ازدیاد شوند .

اگر روی پایه های ریشه دار پیوند شوند ، حالت پاکوتاهی خود را از دست خواهند داد .قلمه ها پس از سه تا چهار ماه کامل خواهند شد .

گل سرخ ها

پرورش و نگهداری گل سرخ ها

گُل سُرخ ها

« رُزها »

LES ROSIERS

رُزها یا گل سُرخ ها یکی از مهمترین دسته گیاهان میباشد که انواع شناخته شده آن به بیش از ۲۰۰۰۰ گونه و واریته مختلف تخمین زده میشود .

رُز، یا گل سُرخ ، جنسی ازخانواده گل سُرخ ها یا(Rosacea) رُزاسِه میباشد که بوته هایش پاکوتاه و پا بلند و رونده با ساقه های چوبی است و در بعضی گونه ها برگهایش غیر دائمی و در برخی دائمی میباشد .

در اقسام اصلی و اولیه بوته ها صورت بدوی خود را داشته ، بصورت کُرپه و پُر تیغ و خار میباشد ، ولی پس از گشنگیری و بدست آوردن اقسام و جورهای تازه که بیشتر بوسیله پیوند روی پایه های اقسام وحشی درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه ای به میل پرورش دهندگان تغییر صورت داده به اشکال مختلف : کُرپه ، چتری ، مجنون ( آویزان ) و بقول فرانسویان ( گل رُز گریان ) و غیره درآمده است .

اشکالی که بیشتر مورد توجه و در باغات بوته های گل سُرخ را (بسته به وضعیت محل کاشت ) به آن صورت در می آورند ۵ شکل بشرح زیر میباشد :

۱ – گل سُرخ پاکوتاه : بوته هائیست که پیوند آنرا روی ریشه یا ساقه نزدیک بخاک زده و میگذارند از پیوند چند شاخه بیرون آید و در اثر هَرَس همه ساله آنرا کوتاه نگهمیدارند ، بطوری که بسته به جنس آن بلندی بوته ها از ۲۰ سانتیمتر تا یک متر بلند تر نمی شود .

دانلود مقاله درباره تاریخچه مینیاتور (معماری)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

تاریخچه مینیاتور

مینیاتوردر لغت به معنی کوچکتر نشان دادن است. این کلمه در اصل یک لغت خارجی است و  نیمه ی اول قرن حاضر در زبان فارسی امروز مصطلح گردید که در معنای واقعی، به مینیاتورهای ایرانی یا کشورهای دیگر منحصر نمی شود؛ بلکه هر شیئ هنری ظریف و ریز که به هر سبک و شیوه ای ساخته شده باشد، مینیاتور نامیده می شود.

در حال حاضر در ایران به نقاشی های ایرانی، چه قدیم وچه جدید، که از سبک و روش اروپایی پیروی نکرده و دارای خصوصیات نقاشی سنتی باشد، مینیاتور گفته می شود و این موضوع به صورت یک غلط مصطلح پذیرفته شده است.

در نقاشی های مینیاتور، تصاویر، شباهتی با عالم واقعی ندارند. حجم و سایه روشن هم به کار نمی رود و قوانین مناظر و مرایا رعایت نمی شود. مناظر نزدیک، در قسمت پایین نقاشی و مناظر دور در قسمت بالای آن به تصویر در آمده است. تمام چهره ها به صورت "سه ربع" دیده می شوند و حدود آن را از بناگوش تا حدقه ی چشم مقابل است. البته گاهی هم چهره ها به صورت نیم رخ و به ندرت از پشت سر، تصویر شده است. هنرمند به کشیدن پیکرهای انسانی تاکید چندانی ندارد، بلکه علاقه ی او بیش از هر چیز به کشیدن لباس های فاخر بر تن شخصیت های تصویری خود است و گاهی برای نشان دادن شکل خاص پوشاک، دست و پا را می پوشاند، حتی گاه قامت را بلند تر نشان می دهد تا بهره گیری از امتیاز قبای بلند، مُیسر شود.

با بررسی نقاشی های بدست آمده از ادوار مختلف، می بینیم که در ابتدا، تفاوت زیادی بین جامه ی مرد و زن دیده نمی شود. تا این که در زمان شاه عباس صفوی قباهای بلند و گشاد، جای خود را به نیم تنه های کوتاه چین دار می دهد. این قباها که بلندی آنها تا بالای زانو می رسید، غالباً با پوست، لبه دوزی می شد و روی آن کمربند می بستند. در این ایام، شالی به لباس زنها اضافه شد که روی شانه می انداختند و گوشه ی آن را مانند روسری روی سر می کشیدند.

در دوره های مختلف، مهمترین تغییرات در شکل کلاهها و دستارها پدید آمد. در عهد مغولها، از کلاههای ناقوسی شکل فلزی استفاده می شد و در زمان تیموریان شکل کلاهها اندکی تغییر یافت. با روی کار آمدن سلسله ی صفویه، قزلباش (کلاه) به صورت میله ای بلند درآمد که دستار به دور آن پیچیده می شد. در زمان شاه عباس شکل این کلاه نیز تغییر یافت و کلاه جدیدی جای آن را گرفت. این کلاه جدید از جلو و پشت، نوک تیز بود و حاشیه ی آن با پوست لبه دوزی می شد. به طور کلی می توان گفت که کلاه معمولی و دستار در همه ی دوره های نقاشی (مینیاتور) مورد استفاده قرار گرفته است. در بعضی از ادوار، جلوی دستارها را با شاخه های گل و یا پرهای رنگی تزئین می کردند و پارچه هایی که دستارها از آن ساخته می شد، خود نیز از تزئینات زیبایی برخوردار بود.

در مینیاتور چهره ی افراد بیشتر در سنین جوانی ترسیم شده است که این چهره ها به آدمکهای بدون جنسیت شباهت دارند. اما در چهره های پیر این گونه بی جنسیتی وجود ندارد. در اغلب تصاویر آفتاب بهاری می درخشد. درختان میوه، غالباً مملو شکوفه و برگ است؛ اما گاهی هم با درختانی عاری از برگ روبرو می شویم. اسبها نیز غالباً از پهلو دیده می شوند و به ندرت می توان اسبی را از روبرو و یا پشت مشاهده کرد.

هنرمندان در کنار نقاشی مینیاتور، طراحی به شیوه ی قلمگیری را نیز انجام می دادند و برای آن ارزش خاصی قائل بودند. این طرح ها را مجموعه ای از خطوط منحنی کوتاه و بلند، در نهایت ظرافت و زیبائی تشکیل می دهند که گاهی با استفاده از یک یا دو رنگ، همراه با رنگ طلائی، اثر به پایان می رسید.

با نگاهی به این طرحها می بینیم که عنصر خط و حالت های مختلف آن، بر رنگ ترجیح دارد. قدیمی ترین این طرح ها که با قوانین نقاشی های مینیاتور منطبق است، به دوران مغول و تیموریان می رسد.

در طراحی این هنرمندان، خطوط، گویی می خواهند حرکت کنند، ظاهراً در جهت معینی می روند، چیزی را نشان می دهند، خم می شوند، بر می خیزند و یا گرد هم می آیند و در همه حال چشم در تعقیب آنهاست و نمی توانند از حرکت بازایستد. این خطوط گاهی به صورت مارپیچ در فضای بالا، ابر را القاء می کنند و گاه به صورت منحنی های کوتاه و بلند مطرح می شوند. این حرکت نه تنها در طراحی، بلکه در دیگر آثار هنری ما نیز به چشم می خورد. در اشعار عُرفای بزرگ نیز این حرکت دیده می شود . در اشعار مولوی در قصه ی طوطی و بازرگان، طوطی ، روح در قفس جسم زندانیست و در فراق هندوستان به سر می برد و یا در قصه ی نی، نی از نیستان دور شده است و از درد هجران می نالد و می خواهد به اصل خویشتن برگردد. یا در اشعار حافظ، جان را زندانی جسم می شمارد و آرزویش پرواز از قالب تن است و...

در نقوش کاشیکاریها هم شاهد این حرکت هستیم، در بیشتر آنها حرکت نقوش به سوی یک نقطه است و گاهی هم این موضوع در پیچش اسلیمی ها بیان شده است. بر این اساس ، در تمام آثار هنرمندان اهل نظر این حرکت وجود دارد که هر کدام به زبان خویش بیان کرده اند و هنرمند طراح هم برای آرامش درونی و راز و نیاز، این خطوط را بر روی کاغذ آورده است.

در زمان کمال الدین بهزاد و شاگردانش ، به این شیوه توجه بیشتری شد و این توجه تا زمان صفویان ادامه داشت. اما هنرمندان دوره ی صفوی به طراحی قلم گیری رغبت بسیار نشان دادند. در ابتدا محمدی مصور بیش از هر هنرمند دیگری به این شیوه پرداخت. هنرمندان کارگاه شاه عباس نیز بیشتر کارهایشان به طراحی های تک ورقی اختصاص پیدا کرد. تا اینکه سبک "طراحی با قلم" به وسیله ی رضا عباسی – مهمترین نقاش مکتب اصفهان- به اوج کمال خود رسید و تا اواخر قرن یازده هجری به وسیله ی شاگردان رضا عباسی اشاعه یافت.

موضوع این طرحها، معمولاًشکار و شکارچیان، حیوانات مختلف،پرندگان،اژدها،سیمرغ و اژدها،فرشتگان، دیوان ،دراویش،چوپانان همراه با گوسفندان خود،استاد و شاگرد،جوانان در حالتهای مختلف نشسته و ایستاده،زندگی روستایی و کشاورزی واتفاقات مهم  تاریخی است و گاهی برای تزئینحاشیه ی اشعار و نوشته های کتب خطی نیز استفاده شده است.

تاریخچة مینیاتور در ایران

واژة «مینیاتور» که مخفف شدة کلمة فرانسوی «مینی موم ناتورال» و به معنی طبیعت کوچک و ظریف است و در نیمة اول قرن اخیر و حدوداً از دورة قاجاریان وارد زبان فارسی شده، اصولاً به هر نوع پدیدة هنری ظریف (به هر شیوهای که ساخته شده باشد) اطلاق میشود و در ایران، برای شناسایی نوعی نقاشی که دارای سابقه و قدمتی بسیار طولانی است به کار میرود .این هنر که به اعتقاد اکثر محققان در ایران تولد یافته ، بعد به چین راه برده و از دورة مغولها به صورتی تقریباً کاملتر به ایران برگشته و هنرمندانِ ایرانی ،تلاش بی شائبهای را صرف تکمیل و توسعة آن کردهاند ،از جمله هنرهایی است که قابلیت به تصویر در آوردن تمامی طبیعت را در قالبی کوچک دارد ؛ اما نباید چنین پنداشت که چون مقیاس تصاویر در مینیاتور سازی بسیار کوچک است، بنابراین تنها بخش کوچکی از طبیعت را میتوان در این نوع تابلوها تصویر نمود و یا چون الهام بخش مینیاتوریست، طبیعت است ،وی ناچار میباشد فقط مناظری از طبیعت را ترسیم کند ؛ هرگز چنین نیست ؛ بلکه کوشش در ایجاد و القای هر چه بیشتر زیبایی و تفهیم آن صفت ویژهای است که مینیاتور سازی را از سایر انواع نگارگری ایران جدا میکند و مینیاتوریست، هنرمندی است که آنچه را خود میاندیشد ،یا میپندارد که بیننده علاقهمند به دیدن آن است، تجسم میبخشد و به هیچ وجه تابع مقررات و قوانین حاکم بر فضای نقاشی نیست .مکاتب مینیاتورهای ایرانی، از قرون بعد از اسلام آغاز شده و در قرون اولیة بعد از ظهور اسلام، هنر ایران با ابتکاراتی در خطوط عربی تداوم یافته و بهترین نسخههای قرآن کریم را هنرمندان مبتکر ایرانی نوشته و به تزئین و تذهیب مصحف شریف پرداختهاند. طلاکاری حواشی و سرلوحة قرآن و طرحهای اسلیمی و ختایی و گردشهای ترکیب بندی آنها را به شیوة مخصوصی که امروزه آن را «استیلیزه» مینامیم ،ایرانیان ابداع کردند و در ادامة این ابداع و ابتکار بود که نقاشی براساس متن کتب و نوشتهها نیز رواج یافت که مینیاتورهای مکتب بغداد ، سرآغاز آن است .مکتب بغداد، از آن جهت که نوعی نقاشی بدوی است ،تا حدودی نشان از فقدان مهارت و قدرت هنری سازندگانش دارد و بیشتر در بردارندة قصهها و روایات مذهبی است. هنرمندان مکتب بغداد ،اکثراً ایرانی بودهاند و معمولاً نیز به سفارش و دستور رؤسای قبایلِ عرب ،کتب خطی را با ذوق خود تزئین میکردند و روش کار آنها به اکثر نقاط دورو نزدیک ایران راه یافته بود و تا دوران سلجوقیان که نقاشی ایران ترقّیِ محسوسی کرد، ادامه یافت.با حملة چنگیز به ایران و از رونق افتادن بغداد ،نخستین فرمانروایان مغول در شمال غربی ایران و در تبریز و مراغه مستقر شدند و خواه نا خواه هنرمندان نیز در آن منطقه گرد آمدند و به دلیل علاقه و تمایل مغولان به هنر چینی، جذب ذوق آزمایی در این زمینه شدند .نا گفته نباید گذشت که نقاشی به شیوة چینیها، با هجوم مغولان به ایران نیامد، بلکه نقاشی ایران سالها قبل از تهاجم چنگیز با اسلوب و روشهای هنر چین در سراسر خاورمیانه شهرت و اعتبار داشت و در شاهنامة فردوسی نیز به این مطلب اشاره شده است .و احتمال میرود که ترکان سلجوقی ،مروج