تحقیق درباره طراحی سیستم جمع‌آوری شیرابه در مدفن پیمانه (رشته کارشناسی محیط زیست بازیافت)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 129

رشته تحصیلی:

کارشناسی محیط زیست - بازیافت

فهرست مطالب

فصل اول کلیات

-1-1-اطلاعاتی راجع به شیرابه در مدفن پسماند

-2-1-شکل گیری شیرابه در مدفن پسماند

1-2-1- آماده سازی تعادل آبی مدفن پسماند

2-2-1- گنجایش زمینةپسماندهای جامد.

3-1 عوامل مؤثر بر کیفیت شیرابه.

1-3-1 ترکیب پسماند

2-3-1- زمان سپری شده

3-3-1- دمای محیط

4-3-1-رطوبت موجود.

5-3-1-اکسیژن موجود.

4-1-ارزیابی کیفیت شیرابه

1-4-1 تست های آزمایشگاهی

1-1-4-1- تست نفوذ آب(ASTM)

2-1-4-1- تست استاندارد نفوذ یا تراوش.

3-1-4-1-تست TCLP

4-1-4-1-روش بارندگی مصنوعی شیرابه

5-1-4-1-روش استخراج چند گانه(MEP)

2-4-1- مطالعه و بررسی شیرابه با استفاده از Lysimeter

3-4-1- طراحی پیشگویانه

5-1- عوامل مؤثر بر کمیت شیرابه

1-5-1- مقدار بارندگی.

2-5-1- نفوذ آبهای زیرزمینی

3-5-1- میزان رطوبت پماند

4-5-1- طراحی پوشش نهایی

-6-1-ارزیابی کمیت شیرابه:

1-6-1-میزان تولید قبل از بسته شدن مدفن پسماند

1-1-6-1-حجم شیرابه بدلیل تراکم فشار.

2-1-6-1-افت شیرابه بدلیل تبخیر

3-1-6-1- افت شیرابه بدلیل جذب در پسماند.

4-1-6-1- مدل کامپیوتری

2-6-1- میزان تولید پس از بسته شدن مدفن پسماند.

1-2-6-1- روش متعادل نگه داشتن آب.

2-2-6-1-مدل های کامپیوتری در تلفیق و پیوند روش تعادل آب(در ارتباط با روش متعادل نگه داشتن آب.)

3-2-6-1- معادله تجربی

4-2-6-1- مدل ریاضی

5-2-6-1-سنجش مستقیم نفوذ

6-2-6-1-خلاصه اظهارنظرهاروی تولید دراز مدت شیرابه

-7-1- ترکیب شیرابه

1-7-1- تغییرات و دگرگونیها در ترکیب شیرابه

2-7-1- پیدا کردن منشأ ترکیبات(ردیابی ترکیبات)

-8-1-مدل های توزیع شیرابه

فصل دوم طراحی سیستم جمع آوری شیرابه مدفن پسماند

-1-2-سیستم جمع آوری شیرابه

1-1-2- پوشش مدفن پسماند

2-1-2-کنترل شیرابه در مدفن پسماند

1-2-1-2-سیستم لایه پوششی تحتانی (لاینز)برای MSW

2-2-1-2- سیستم لایه پوششی تحتانی(لاینز)برای Monofill ها.

3-2-1-2-ساختار لایه پوششی خاک رس

4-2-1-2-ساختار لایه پوششی ژئوممبرن

3-1-2- لایه زهکشی

4-1-2-طرح گودال(چالة)و لوله جمع آوری شیرابه

1-4-1-2-گودال (چاله)شیرابه

2-4-1-2- لوله جمع آوری شیرابه

5-1-2-تسهیلات جمع آوری شیرابه

6-1-2-احداث گودال جمع آوری شیرابه

7-1-2-تسهیلات نگهداری و نقل مکان شیرابه

8-1-2-دریچه پاکسازی خط شیرابه

9-1-2- ایستگاه بالابری و پمپ جمع آوری شیرابه

10-1-2-مخزن نگهداری شیرابه

11-1-2-سیستم های زدایش شیرابه

تحقیق درباره طبقه بندی محیط برنامه ریزی سازمان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

طبقه بندی محیط برنامه ریزی سازمان

مقدمه

جهان امروز را می‌توان جهان پرتلاطم تغییر نام نهاد، سازمانهای گوناگون به خصوص سازمانهای تولیدی برای تامین هدفهای خود یعنی بقاء، توسعه و رقابت نیاز شدیدی به استفاده از الگوهای علمی داشته و در صورت عدم شناخت،‌ کاربردی و انجام تحقیقات پویا از صحنه محو خواهند شد. می‌توان سیستم را کل نگری، مدیریت را هنر و تولید را به عنوان سلاح رقابتی تلقی کرد. اما علیرغم اهمیت رو به تزاید این مهم، تصمیم سازان و تصمیم گیران حوزه مدیریت و عملیات در صنایع کشور توجه کمی نسبت به توسعه دانش تولید،‌ تفاوتهای محیطی و کاربرد آن در سیستم‌های مورد تصدی خود مبذول می‌دارند و از این روست که توان رقابتی خود را از دست داده وبه سازمانهای منفعل تبدیل گردیده‌اند، امروزه برای اداره کارخانه و برنامه ریزی تولید سیستم‌های متنوع تولیدی معرفی و به کار گرفته‌ شده‌اند و در چهار چوب هر یک از این سیستم‌ها، روشهایی جهت برنامه‌ریزی در سطوح مختلف و موضوعهای متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این بین یکی از عواملی که تاثیر بسزایی در موفقیت سازمان بازی می‌کند انتخاب روش برنامه‌ریزی صحیح و متناسب با خصوصیات محیط برنامه‌ریزی آن است. ایجاد چنین انطباق بدون شناخت محیط و تفکیک منطقی آن امکان پذیر نخواهد بود.

واقعیت این است که انتخاب روش مناسب جهت برنامه‌ریزی به ابزاری نیاز دارد که بتواند به صورت پویا انطباق مورد نیاز را به وجود آورده و مدیران سازمان‌ها به خصوص مدیران تولد و عملیات ما را یاری کند، تا ابزارهای مناسب را برای برنامه‌ریزی با توجه به ویژگیهای محیط برنامه‌ریزی برگزینند. مقاله حاضر خلاصه‌ای از رساله دکتری نویسنده است که در تاریخ 29/8/81 ازآن دفاع کرده است.

تعاریف محیط برنامه‌ریزی

محیط برنامه‌ریزی سازمان به کلیه عواملی اطلاق می‌شود که بر سازمان اثر گذاشته و از آن تاثیر می‌پذیرند.

محیط شامل تمام عوامل خارج از مرز سازمان است که ممکن است بالقوه بر سازمان اثر گذار باشد.«نجف بیگی 1380)

محیط برنامه ریزی سازمان به تعامل ابعاد درونی سازمان با یکدیگر و با عوامل خارج از سازمان اطلاق می گردد.

محیط و کار عمومی: ‌بنا بر عقیده صاحبنظران مدیریت، محیط را می توان به محیط کار و محیط عمومی تقسیم کرد. محیط کار به محیطی گفته می‌شود که سازمان به طور مستقیم با عوامل اساسی آن در ارتباط است و از آن تاثیر می‌پذیرد، مانند بازار، رقبا، بخش تهیه مواد اولیه، منابع انسانی، سهامداران و اتحادیه‌های کارگری، محیط عمومی به عواملی تاکید دارد که به طور غیر مستقیم بر سازمان عملکردهای آن تاثیر می گذارد، مانند عوامل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی،‌ اقتصادی و فناوری.

مکتب اقتضایی ونگرش آن نسبت به محیط برنامه ریزی: نظریه اقتضایی بر این مبنا استوار است که رابطه یک سازمان با سازمانهای دیگر و انتخاب روشهای برنامه ریزی آن می‌بایست با توجه به مجموعه عوامل متشکله محیط برنامه ریزی صورت ‌پذیرد. طبق این نگرش،‌ نظریه پردازان و مدیران باید در فرایند تصمیم گیری و برنامه ریزی انعطاف و ابتکار بیشتری از خود نشان دهند. بنابراین، تئوری اقتضایی اصول نظریات کلاسیک‌ها کلیه مکاتبی که عقاید شبیه آنان را دارند رد می‌کند،‌ زیرا سازمانها و شرایط محیطی آنها نیز به تبعیت از تغییرات محیطی، متفاوت خواهد بود.

«هوج» عوامل تشکیل دهنده محیط سازمانها را به سه دسته تقسیم می‌کند که عبارتند از:

محیط کلان که شامل فرهنگ، رقبا، اقتصاد سیاست وفناوری است؛

محیط واسطه‌ای؛

محیط خرد که عوامل درونی سازمان را مدنظر قرار می‌دهد.

نکته مهم و قابل بررسی در تقسیم بندی فوق توسط «هوج» رد این است که اکثر سازمان های کشور ما در

تحقیق در مورد زنان ، صرفه جویی و محیط زیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

زنان ، صرفه جویی و محیط زیست

زنان برابر اراده پروردگار،حیات بخش و پرورش دهنده انسان هستند و به خاطر همین قدرت نهفته در وجودشان اگر آگاهانه قدم بردارند، می توانند نقش موثری در الگوی مصرف جامعه داشته و سرمشق فرزندان و دیگر افراد محیط اطراف خود باشند. اگر می خواهیم فردایی سالم و دنیایی قابل سکونت برای فرزندانمان و نسلهای آینده داشته باشیم، باید در روش مصرف خود تجدید نظر کنیم. در قرآن کریم خداوند می فرمایند: ” ما هر چیز را به اندازه خلق کردیم“ پس هر چیز مقدار و حدودی دارد و بایستی به طور صحیح و درست بهره برداری شود تا نابهنگام و منهدم نگردد.

متاسفانه در جامعه ما، فرهنگ غلطی در مورد مصرف جا افتاده است.به این صورتک که هر چه بیشتر یعنی بدون حساب و کتاب و در هر مورد مصرف کنیم نشانه تمول بیشتر، بلندی طبع و بی اهمیتی به مادیات تلقی می شود. به یقین هر جامعه ای باید پیامدهای خود را بپذیرد و این باور برای جامعه ما، اسراف را به دنبال دارد. آیا هنگام آن نرسیده است که پرونده باورهای خود را دوباره ارزیابی کنیم؟

حتماً اصطلاح بهره وری را شنیده اید و می دانید که در کشور ما نیز مانند بسیاری از کشورهای جهان سازمان ملی بهره وری به وجود آمده است که کار آن تلاش در جهت گسترش فرهنگ بهره وری به معنای استفاده حداکثر از امکانات موجود می باشد. این امکانات می تواند امکانات ملی، نیروی انسانی، امکانات طبیعی و غیره باشد. به عبارت دیگر کشورهای پیشرفته تری توسعه یافته تر است که قادر باشد از کلیه منابع موجود خود به بهترین شکل و برای رفاه حال همه مردم خود استفاده کند.

آمار بعضی از کشورهای صنعتی نشان می دهند مردمی که در دهه 90 زندگی می کنند، چهار و نیم برابر از اجداد خود در شروع این قرن ثروتمند ترند.ولی آیا چهارونیم برابرنیز خوشحال ترند؟ شواهد روانشناختی نشان می دهد که رابطه بین مصرف و خشنودی یک رابطه ضعیف است.بدتر از آن این است که ظاهراً در جریان هجوم به سمت دو چشمه اصلی رضایت خاطر بشر یعنی روابط اجتماعی و اوقات فراغت می خشکد یا راکد می ماند.بنابراین بسیاری از ما، در جوامع مصرفی چنین احساس می کنیم که دنیای پرنعمت ما به گونه ای خالی است و ما فریفته فرهنگ مصرفی بیهوده سعی می کنیم که با مادیات برای خود خشنودی فراهم کنیم.

نگرانی تمام والدین، زندگی بهتر برای فرزندان است.اما زندگی بهتر به ازای داشتن اتومبیل، وسایل لوکس، غذای یخ زده بیشتر و مراکز خرید بزرگتر نیست. فرزندان ما باید وارث دنیایی باشند که نیاز همگان به غذا، آموزش، کار، سرپناه و بهداشت مناسب را برآورد. این مهم فقط زمانی امکان پذیر است که مردم جوامع مصرفی در شیوه زندگی خود تجدید نظر کنند، زیرا کره زمینه دیگر توان پاسخگویی به این مصرف روزافزون را ندارد.

رشد بی رویه جمعیت تغییرات فن آوری و مصرف گرایی سه آفت عمده حفظ سلامت کره زمین برای نسلهای آینده است ولی مصرف گرایی همیشه کمتر مورد توجه قرار گرفته است.برای مردم جوامع مصرفی هر روز روشن تر می شود که مصرف بیش از حد متعادل به معنی موفقیت و خوشبختی بیشتر نیست. خشنودی واقعی را باید در چهار عامل: زندگی خانوادگی(ازدواج)، رضایت از کار، داشتن اوقات فراغت به منظور پیشبرد استعدادها و روابط دوستی جستجو نمود. حال بهتر است با هم پیشنهادهایی را در مورد تغییر روش مصرف بررسی کنیم.

خرید وسایل منزل

هنگام خرید لوازم منزل به جاست که بهترین و محکم ترین نوع را خریداری کنیم. هر چند که هزینه بیشتری باید بپردازیم ولی در دراز مدت استحکام و دوام آن جبران قیمت بالاتر را خواهد کرد.

یک ضرب المثل انگلیسی می گوید: ” من هنوز آنقدر ثروتمند نشده ام که جنس ارزان بخرم“ . در این زمینه لازم است با کمک دولت، صنایع و کارخانجات ضمن استفاده از تکنولوژی جدید مواردی را مورد استفاده قرار دهند که محصولات حاصل از آنها عمر طولانی تری داشته باشندو مجدداً قابل استفاده باشندیا بتوان آنها را مرمت، بازسازی و تعمیر نمود.در این مورد شهروندان با ترغیب به خرید اجناس با دوام می توانند نقش مهمی داشته باشند.

هر وسیله ای که برای منزل خریده می شود یک دفترچه راهنما و یا برچسب روش استفاده از آن را در راهنما به همراه دارد.مسلماً سازنده هر وسیله یا ماده ای، بهترین روش استفاده از آن را در راهنما توضیح داده است. پس ابتدا راهنما را مطالعه نموده و از آن پیروی می کنیم. چه بسا شنیده شده در اثر استفاده نادرست از یک وسیله، جان افراد خانواده به خطر افتاده است.

در 40 سال گذشته تبلیغات یکی از سریع الرشدترین صنایع جهان بوده است. ما در مدت شبانه روز دائماً با تبلیغات فریبنده مبتنی بر روانشناسی و جامعه شناسی رو به رو هستیم. این تبلیغات می تواند افراد سطحی و ظاهربین را به خریدهای نامناسب ترغیب کند. برای خنثی کردن اثر تبلیغ می توان خانواده را قانع کرد که جنس خوب نیاز به تبلیغ ندارد. پس برای این تبلیغ و هزینه ای که برای پخش آن صرف می کنند، منظوری گمراه کننده وجود دارد.

ما ایرانی ها مهمانی رفتن و مهمانی دادن را دوست داریم. اما اگر قرار باشد در منزل هر کدام از ما وسایل پذیرایی برای حداقل 30 نفر مهمان وجود داشته باشد، چه سرمایه بزرگی برای موارد خاص کنار گذاشته می شود. یک راه حل این مساله این است که خانواده های نزدیک به هم در فامیل سرویسهای ظروف پذیرایی یکسان تهیه کنند و در مهمانی های بزرگ از ظروف یک شکل استفاده نمایند و البته برای سالم ماندن آنها،اجازه شستن ظرفها را به مهمانها ندهند تا مبادا ظروف چینی لب پر شوند!

نظافت منزل

مدیریت امور منزل با زنان است. با توضیحات قانع کننده می توان افراد خانواده را به رعایت نظم و نظافت و صرفه جویی تشویق نمود که در این صورت از نظر مالی و صرفه جویی در وقت بسیار کارساز است. مانند هر کار دیگر که ” پیشگیری بهتر از درمان است“ وضع مقرراتی برای برقراری نظم و نظافت که در آن تمام اعضای خانواده نقش فعال داشته باشند بسیار موثر است. پس تمیز کردن مهم است ولی تمیز نگهداشتن مهم تر. به خصوص در این مورد روشهایی اتخاذ شود که کمترین مقدار مواد پاک کننده و کمترین مدت زمان را لازم داشته باشد. توجه داریم که مواد پاک کننده اغلب آلوده کننده آبها هستند. ما می خواهیم خانه ای تمیز داشته باشیم اما نه به بهای از دست رفتن سلامتی خانم خانه. همانگونه که در بعضی افراد این افراط در کار دیده می شود.

خرید مواد غذایی

چون بیشترین درآمد خانواده معمولاً صرف تهیه مواد غذایی می شود، توجه به نکاتی چند ضروری است: کیفیت غذاهای تازه ای که از مواد خام اولیه به صورت بهداشتی در منزل تهیه می شود بهتر از غذاهای آماده و نیمه آماده بیرون است و هزینه کمتری دربردارد. آگاهی ما از مواد نگهدارنده که به مواد غذایی به اصطلاح با دوام افزوده می شود و اثر شیمیایی این مواد بر بدن می تواند در نوع غذایی که مصرف می کنیم تعیین کننده باشد. متخصصین می گویند تا آنجا که می توانید فاصله میز غذای خود را تا مزرعه کوتاهتر کنید.هنگام خرید تا آنجا که ممکن است همیشه بزرگترین اندازه مواد مورد نیاز را تهیه کنیم چون در این صورت هزینه بسته بندی کمتر و مقدار بیشتری دریافت می کنیم. آگاهانه توصیه می کنند هنگامی که گرسنه هستید، برای خرید مواد غذایی اقدام نکنید زیرا موادی را خواهید خرید که لازم ندارید. بهتر است تا آنجا که می توانیم از ظروف یکبار مصرف استفاده نکنیم زیرا هم هزینه اضافه بر خانواده تحمیل می شود و هم این زباله ها باعث آلودگی محیط زیست می شوند.

برای آنکه نشان دهیم انسانهایی موقعیت شناس و حساس نسبت به مسائل جهان خود هستیم، روشی در زندگی اتخاذ کنیم تا به محیط زندگی خود آسیبی نرسانیم. به عنوان مثال:

1- 1- با مصرف کمتر، زباله خانگی را تا آنجا که مقدور است کاهش دهیم.

2- 2- زباله های خشک مانند کاغذ و مقوا ،شیشه، پلاستیک و فلزات را جداگانه جمع آوری و به مراکز بازیافت تحویل دهیم.

3- 3- از دستمالهای پارچه ای به جای کلینکس و از کیسه های پارچه ای برای خرید استفاده کنیم و کیسه نایلونی کمتر به منزل بیاوریم.

4- 4- در صورت امکان یاد بگیریم از مواد غذایی زائد، کمپوست یا کود گیاهی تهیه نموده و در باغچه گلدان یا ظرفهای یکبار مصرف سبزیکاری کنیم.

5- 5- قبل از آنکه هر چیزی دور انداخته شود، فکر کنیم چگونه می توان آن را به یک شی قابل استفاده تبدیل نمود.مثل تهیه کاور لباس از ملحفه های کهنه، استفاده از شیشه های دهانه گشاد برای نگهداری شکر، برنج، آرد و ...

6- 6- اگر برای تغذیه کودکان در مدرسه به جای استفاده از کیسه نایلونی از کیسه های پارچه ای که خود تهیه کرده ایم استفاده کنیم روزانه فقط در تهران 4 میلیون کیسه فریزر کمتر مصرف خواهد شد.

صرفه جویی در برق

استفاده از لامپهای کم مصرف که به تازگی از طریق رسانه ها به مردم شناسانده می شود کمک زیادی به صرفه جویی در برق می کند.

لامپهای اضافی را باید خاموش کرد. البته در مدارس و ادارات باید تابلوهایی در کنار پریز برق باشد تا افراد هنگام خروج چراغها را خاموش کنند.

لامپهای روشنایی باید مرتباً گردگیری شوند.لامپهای غبار گرفته روشنایی کمتری دارند و باعث اتلاف انرژی می شوند.

اگر نیاز بیشتری به نور هست استفاده از یک لامپ بزرگتر با صرفه تر است.مثلاً یک لامپ 100 واتی بیشتر از 2 لامپ 60 واتی نور می دهد.

صرفه جویی در آب

در سیارات دیگر شاید آب وجود داشته باشد ولی بسیار کم است. کره زمین را در واقع باید کره آب نامید. زیرا قسمت بیشتر آن را آب تشکیل می دهد.البته در این کرده 29 درصد آب به صورت بخار در اتمسفر و 71 درصد آب اقیانوسها، دریاها، دریاچه ها، منابع زیرزمینی و یخ و برف قطبها هستند. آبی که ما مصرف می کنیم آب شیرین است که فقط 1/1 درصد آبها را تشکیل می دهد .ایران کشوری نیمه خشک و کم آب است.با وجود چنین

تحقیق در مورد دریای خزر و محیط زیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

موضوع دوم:

محیط زیست: بدون شک، بهره بردارى از منابع نفتى موجب خطر آلودگى دریا به وسیله نفت است. محیط دریاى خزر حسّاس بوده و آلودگى نفتى موجب بروز تأثیراتى مضّر بر محیط دریایى است. این مطلب با این حقیقت تقویت مى شود که دریا، یک «دریاى بسته» است و نیاز به محافظت ویژه دارد. مطابق آن، برخى جنبه هاى حقوقى، سیاسى، اقتصادى و زیست محیطى دریا باید به وسیله دولت هاى ساحلى با نقطه نظر دست رسى به تفاهم عمومى مورد بحث قرار گیرند و موافقت نامه جدیدى که مسائل مهم را حل و فصل نمایند، منعقد گردند.

موضوع عمده اى که از موقعیت جدید دریاى خزر ناشى مى شود، این است که موافقت نامه هاى بین ایران و اتحاد شوروى (سابق) در خصوص دریاى خزر، پس از ایجاد پنج دولت ساحلى جدید، به حال خود باقى هستند. موافقت نامه هاى دو جانبه ایران و روسیه از آن رو به اعتبار خود باقى هستند که در عمل، روسیه جانشین اتحاد شوروى (سابق) است. مشکل از ابقاى رژیم حقوقى موجود دریاى خزر ناشى مى شود، به گونه اى که آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان را دربرگیرد.

از نقطه نظر بین المللى، دولت هاى جانشین ملزم نیستند همانند همه طرف ها، موافقت نامه ها و معاهدات دوجانبه و چندجانبه را ادامه دهند، در حالى که دولت اصلى [فقط] یک عضو آن بوده است. به هر حال، یک اعتراض [استثن] نسبت به ماهیت این موافقت نامه هاى دوجانبه یا بین المللى وجود دارد. ممکن است هیچ مشکلى در اختتام یک معاهده یا یک موافقت نامه، که بیانگر همکارى دو جانبه یا چند جانبه در زمینه هاى اقتصادى، فرهنگى، سیاسى موضوعات مشابه است، وجود نداشته باشد. اما اگر موضوع اصلى یک معاهده یا یک موافقت نامه اشاره به موضوعات مرزى داشته باشد، ممکن نیست که هیچ دولت جانشینى آن را رد نماید. حتى اگر یک دولت به دولت هاى جدید تجزیه گردد. ممکن است موافقت نامه هاى مرزى، اعم از اینکه نسبت به مرزهاى خشکى یا آبى باشد، دوام یابد. این یک موضوع جدال انگیز مربوط به دریاى خزر است.

یکى از موضوعاتى که به وسیله ایران و اتحاد شوروى (سابق) مورد بررسى قرار گرفته، در ارتباط با خط تحدید حدود دریاى خزر است. در مجموع، هیچ قانونى در موافقت نامه هاى موجود بین این دو دولت در ارتباط با تحدید حدود، وارد نشده است.

روسیه در مکاتبه با سازمان ملل متحد، اعلان کرد که موافقت نامه هاى موجود هنوز داراى اعتبارند. این کشور تصریح کرد: «رژیم حقوقى دریاى خزر، که بر اساس موافقت هاى 26 فوریه 1921 و 25 مارس 1940 مقرّر شده، هنوز هیچ تغییرى نکرده است.»

همچنین روسیه به طور رسمى موقعیت کشورش را در زمینه قدرت قانونى موافقت نامه ها در ارتباط با همه دولت هاى ساحلى بیان داشت. آن کشور اعلام کرد: «مطابق اصول و قوانین حقوق بین الملل، روسیه و دیگر دولت هاى ساحلى ـ جمهورى هاى سابق اتحاد شوروى سابق (شامل آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان) ـ و ایران بر اساس مقرّرات موافقت نامه هاى 1921 و 1941 ملزم هستند. روسیه به دقت شرح نداد آنچه را اصول و قوانین بین الملل به آن بازگشت دارد، چیست.

ایران همان موضع روسیه را اتخاذ کرده است، چه در مورد اعتبار موافقت نامه ها، چه قدرت الزام آورى این موافقت نامه بر دولت هاى ساحلى دریاى خزر، تا موقعى که بر یک رژیم حقوقى فراگیر توافق حاصل گردد. این مطلب مورد تردید نیست که موضع ایران و روسیه، تأثیرات مثبتى داشته است; زیرا بدون وجود [یک ]چهارچوب قانونى، دریاى خزر، مکان جدال و ستیزه خواهد بود.

گسترش اعتبار موافقت نامه ها نسبت به همه دولت هاى ساحلى بدین معناست که تا زمانى که یک رژیم حقوقى جدید براى دریاى خزر برپا مى شود، موافقت نامه هاى موجود یک چهارچوب معقول براى اعمال حقوق و اجراى وظایف دولت هاى ساحلى دریاى خزر، تأسیس مى نمایند. این مطلب ممکن است از ادعاها و اعمال یک جانبه جلوگیرى نماید.

مطابق آن، همه دولت هاى هم مرز دریاى خزر، شامل آذربایجان، ایران، قزاقستان، روسیه و ترکمنستان داراى حقوق آزاد کشتى رانى و پرواز هواپیما ـ با توجه به شرایط خاصى که براى کشتى ها و هواپیماهاى نظامى وجود دارد ـ هستند که از یک محدوده انحصارى ماهى گیرى ده مایلى استفاده مى نمایند; همچنین از حقوق انحصارى کابوتاژ (تجارت ساحلى) بهره مند هستند یا ممکن است چنین حقى را بر اساس رفتار متقابل به دیگران اعطا نمایند. همچنین هر دولت ساحلى دریاى خزر ممکن است با کشتى هاى بازرگانى دیگر دولت ها شبیه کشتى هاى ملّى خودش در خصوص ورود، توقف و ترک بنادر چنین دولتى، رفتار نماید.

هر مقدار که موافقت نامه داراى ارزش حقوقى باشد، ضرورى است که یک رژیم حقوقى براى دریاى خزر ترسیم گردد. این [ضرورت] ناشى از نارسایى موافقت نامه هاى موجود در پوشش دادن همه جنبه هاى دریاى خزر، بخصوص با نقطه نظر پیشرفت هایى است که در نیم قرن اخیر اتفاق افتاده اند. در حال حاضر، رژیم حقوقى دریاى خزر در حال تحوّل قرار دارد. بنابراین، پیشنهاد این مطلب منطقى است که دولت هاى ساحلى طى این دوره انتقالى، به موافقت نامه هاى موجود احترام بگذارند تا سرانجام، به یک رژیم حقوقى جامع و جدید براى دریاى خزر دست رسى یابند. این رژیم حقوقى باید انعکاس دهنده موازنه منابع پنج دولت ساحلى به انضمام مقرّراتى با ساز و کار واحد براى شراکت منابع طبیعى دریا باشد.

آنچه مهم است این است که دولت هاى ساحلى دریاى خزر باید درک کنند که این به نفع آن هاست که مراحل مذاکرات را با نقطه نظر[ توجه به ضرورت انعقاد ]یک موافقت نامه جدید، سرعت بخشند. اگرچه باید هر تأخیرى در این مراحل به حداقل برسد، تمام جریانات با دقت قطعیت پیدا کنند و متضمّن دقیق همه جنبه هاى دریاى خزر باشند.

طرح روسیه در مورد رژیم حقوقى بین المللى براى دریاى خزر و موضع دیگر دولت هاى ساحلى

همان گونه ذکر شد، در 5 اکتبر 1995، فدراسیون روسیه به طور رسمى موضع خود را به سازمان ملل اعلام کرد. روسیه تأکید نموده که تا [حصول] یک موافقت نامه جدید از سوى دولت هاى ساحلى، موافقت نامه 1921 و 1940 بین ایران و شوروى، داراى اعتبارند. این کشور پذیرفته است که تغییرات جدید در حالى که شامل دولت هاى ساحلى نوبنیاد مى شوند، نیاز به تأسیس رژیم حقوقى جدید براى دریاى خزر دارند. به هر حال، روسیه مدّعى است مقرّرات ویژه موافقت نامه 1921 و 1940 م مى توانند در تنظیم موافقت نامه هاى جدید استفاده گردند. روسیه اظهار مى دارد: اهمیت انعقاد موافقت نامه جدید در نگه دارى اکوسیستم آسیب پذیر دریاى خزر است.

روسیه اعلام کرده است که هیچ گونه اقدام یک جانبه در دریاى خزر، که متناقض با ماهیت حقوقى دریاى خزر است، نمى تواند به رسمیت شناخته شود. ایران هم داراى همین موضع بوده و به وسیله وزیر امورخارجه ایران، این موضوع مورد تأیید قرار گرفته است که «ایران و روسیه هر اقدام یک جانبه راجع به دریاى خزر را رد مى نمایند.»

روسیه با تکیه بر غیرکاربردى بودن قواعد حقوق دریاها، ادعاهاى یک جانبه در دریاى خزر را رد مى نماید. در این زمینه، دو موضوع باید مورد بحث قرار گیرند:

موضوع اول آنکه دولت هاى مجاور دریاهاى محصور در خشکى نمى توانند به طور یک جانبه ادعاهایى نسبت به [این ]دریاها داشته باشند. اما این براى همیشه این گونه نیست; از آن نظر که قواعد حقوق دریاها نسبت به این گونه دریاها اعمال نمى گردند. دلیل عمده این است که ماهیت جمعى این مجموعه هاى آبى، که ممکن است به عنوان «اموال مشترک» در نظر گرفته شوند، در حقیقت دریاهاى محصور در خشکى هستند که با چندین کشور ساحلى هم مرزند و متعلّق به این کشور مى باشند. به این دلیل، هیچ ادعاى یک جانبه اى مورد پذیرش واقع نمى شود. ادعاهاى یک جانبه ممکن است تأثیرات مضرّى بر دیگر دولت هاى ساحلى داشته باشند. این ماهیت طبیعى دریاهاى محصور در خشکى است که دولت هاى ساحلى را از اظهار ادعاهاى یک جانبه منع مى نماید.

موضوع دوم این است که هیچ مانعى براى دولت هاى ساحلى دریاهاى محصور در خشکى در اعمال حقوق دریاها نسبت به این مجموعه هاى آبى وجود ندارد، اگر همه دولت هاى ساحلى نسبت به چنین درخواستى موافقت داشته باشند. براى مثال، دولت هاى ساحلى ممکن است مناطق گوناگونى در دریاهاى محصور در خشکى تأسیس نمایند. به هر حال، ممکن است عوامل متعدد، راه حل هاى گوناگونى را در تأسیس رژیم حقوقى براى دریاهاى محصور در خشکى فراهم سازند.

روسیه پیش نویس یک موافقت نامه در مورد حفظ و استفاده از منابع آبزى دریاى خزر را به دولت هاى ساحلى ارائه داده است، اما این پیش نویس باید به وسیله این کشورها امضا گردد. همچنین روسیه طرفدار پیش نویس ایرانى است که با همکارى دیگر دولت هاى ساحلى تهیه شده باشد. این پیش نویس مبنایى براى همکارى منطقه اى مى باشد. روسیه نفوذ خود را در انعقاد این دو موافقت نامه اعمال نموده است.

روسیه اخیراً یک محدوده بیست مایلى براى «منطقه ماهى گیرى» و یک محدوده ده مایلى براى «قلمرو دریایى انحصارى» به منظور بهره بردارى مواد معدنى روى بستر دریا مطرح ساخته است. روسیه پیشنهاد نموده است که براى ماهى گیرى وراى بیست مایل منطقه ماهى گیرى انحصارى، و بهره بردارى منابع معدنى و نفتى وراى ده مایل انحصارى، یک گروه مرکّب از نمایندگان دولت هاى ساحلى را مى توان به عنوان یک «مجموعه صالح» براى صدور مجوّز ماهى گیرى و بهره بردارى از منابع معدنى و نفتى مطرح کرد و تا آنجا که به وجود موافقت نامه ها مربوط مى شود، حقوق کشتى رانى به همه دولت هاى ساحلى اعطا شود.

به دنبال نشست نمایندگان مجالس پنج کشور ساحلى در خصوص «قلمرو قدرت» [حوزه قضایى] دریاى خزر در 20 اکتبر 1995 ـ که در «مخاچ قلعه»، پایتخت جمهورى داغستان، برگزار شد ـ معاون وزیر امور خارجه روسیه پیش نویس یک کنوانسیون و سه موافقت نامه را مطرح ساخت. راجع به پیش نویس کنوانسیون، وزیر امور خارجه چنین مطرح ساخت: «ایران نظرات خاصى نسبت به این [پیش نویس ]کنوانسیون دارد و قصد دارد در این مورد، با روسیه در سطح معاون حقوقى ـ بین المللى وزیر امور خارجه مذاکره نماید.» وزیر امورخارجه ایران همچنین گفت: «پنج دولت ساحلى باید نشست مذاکراتى داشته باشند; چون هر عضوى ممکن است دیدگاه هاى مشخصى داشته باشد که باید مورد توجه قرار گیرند.»

تقریباً یک توافق [همه جانبه] در خصوص نیاز به ایجاد یک «سند حقوقى جدید»، که حاکم بر روابط دولت هاى ساحلى در مورد دریاى خزر باشد، وجود دارد. در نشست سه جانبه «عشق آباد»، معاونان وزراى خارجه ایران، قزاقستان و ترکمنستان تأکید کردند: «رژیم حقوقى دریاى خزر باید بر اساس توافق هاى همه دولت هاى ساحلى تنظیم گردد.»، همچنین آن ها براى تأسیس یک «سازمان همکارى جمعى دولت هاى ساحلى» [از همه اعض] دعوت نمودند.

طرح روسیه ممکن است اساسى را براى بحث میان پنج دولت ساحلى فراهم سازد. این دولت ها باید منافع خود را به عنوان یک «نفع جمعى» ملاحظه نمایند و لازم است از «منافع شخصى»، که مانع پیشرفت مراحل مذاکرات در انعقاد یک موافقت نامه مى شود، خوددارى ورزند.

 راهکارهاى مناسب براى شراکت منابع نفتى دریاى خزر

چند راهکار وجود دارند که ممکن است به عنوان راهنما براى ایجاد یک رژیم حقوقى جدید براى بهره بردارى منابع طبیعى دریاى خزر مورد استفاده قرار گیرند. اگرچه این مطلب مورد تأیید قرار گرفته است که باید «رژیم حقوقى جدید» تنظیم گردد، ولى این سؤال مطرح است که چه راهکارى باید این «رژیم حقوقى» را شکل دهد. تا آنجا که به تقسیم منابع طبیعى مربوط مى شود، ممکن است سه راهکار عمده براى ایجاد یک رژیم حقوقى در دریاى خزر وجود داشته باشند:

راهکار اول این است که کل منطقه دریاى خزر به پنج قسمت برابر تقسیم گردد; هر قسمت متعلّق به یکى از دولت هاى ساحلى باشد. این راهکار به سادگى قابل انجام نیست; چون چند خلیج کوچک در مناطق ساحلى و چندین جزیره در دریا وجود دارند. این نحوه تقسیم ممکن است روى منافع همه دولت ها تأثیر بگذارد; زیرا ممکن است قواعد و حقوق متفاوتى در مناطق خاص قابل اعمال باشند، حتى اگر موضوع تقسیم منابع طبیعى حل و فصل گردد. علاوه بر این، تقسیم کامل دریاى خزر ممکن است تأثیرات منفى بر همکارى دولت هاى ساحلى داشته باشد، حتى اگر تقسیم دریاى خزر امکان پذیر باشد. هنوز به همکارى دولت هاى ساحلى، بخصوص در زمینه حفاظت محیط دریایى و نیز حفظ و اداره منابع آبزى، نیاز است، حتى اگر دریاى خزر به طور برابر قابل تقسیم باشد. در یک روش خاص، به نظر نمى رسد که این سازوکار خاص براى همه دولت هاى ساحلى مفید باشد. این بدان روست که دولت هاى ساحلى، که داراى خطوط اساسى بزرگ تر هستند، ممکن نیست به سادگى یک تقسیم برابر دریایى را بپذیرند. همچنین تقسیم دریا براساس طول خط ساحلى ممکن نیست دولت هاى ساحلى را راضى نماید که از سهم کمترى از دریا استفاده نمایند. در چنین حالتى [به خاطر مشکلات مزبور]، این راهکار امکان پذیر نیست; چون رژیم حقوقى دریاهاى محصور در خشکى باید به وسیله توافق همه دولت هاى ساحلى ذى ربط تأسیس گردد.

مقاله درباره حفظ محیط زیست با مدیریت زباله در منزل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

حفظ محیط زیست با مدیریت زباله در منزل

زباله اصطلاحا به فضولات جامد، نیمه جامد یا مایعی گفته می شود که ظاهرا به درد نخور بوده و دور ریخته می شود. زباله خانگی شاید مهمترین بخش زباله محسوب شوند که در صورت تفکیک و مدیرت صحیح بتوانند بخشی از سرمایه های ملی را باز گرداند.

امروزه به دلیل افزایش جمعیت، زباله های شهرها نیز افزایش یافته است. از آن گذشته رواج فرهنگ مصرف سبب شده است در شهرهای بزرگی چون تهران هر فرد روزانه 900 گرم زباله تولید کند. زباله های خانگی عبارتند از: پس مانده های مواد خوراکی، کاغذ، شیشه، فلزات، پلاستیک، پارچه و غیره.

بخش بزرگی از زباله های خانگی را پس مانده های گیاهی و حیوانی مثل پس مانده سبزی ها، پوست و ضایعات میوه و استخوان و ضایعات گوشت و مرغ و ماهی تشکیل می دهند که زباله تر به حساب می آید. کاغذ و مقوا اعم از روزنامه، کتاب، دفتر و کاغذ بسته بندی نیز بخش بزرگ دیگری از زباله را تشکیل می دهد.

انواع پلاستیک، ظروف یک بار مصرف، اسباب بازی و قوطی های فلزی و شیشه ای نیز بخشی از زباله های منازل است.

باید توجه داشت تمام موادی که از نظر ما به درد بخور نیستند، دور ریختنی نیست. اگر به هزینه های جمع آوری و دفن زباله نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم که با کمی دقت می توان از استهلاک چه سرمایه قابل توجهی جلوگیری کرد.

هزینه جمع آوری و دفن هر تن زباله 35 هزار ریال است. برای تولید هر تن کاغذ باید 15 اصله درخت تنومند قطع شود و برای تولید هر تن آلومینیوم 4 تن سنگ معدن و 7 تن زغال سنگ و قیر لازم است. برای تولید شیشه باید مقدار زیادی شن و ماسه از زمین استخراج شود. عمل حفاری و استحراج منظره زشتی به محل معدن می دهد و علاوه بر آن مقدار زیادی سوخت و آب نیز مصرف می شود.

هر تن زباله حدود 400 متر مکعب گاز گلخانه ای دی اکسید کربن متصاعد می کند و از هر تن زباله 400 تا 600 لیتر شیرابه خارج می شود که می تواند تاثیر خطرناکی روی آب و خاک داشته باشد و محل های دفن زباله هر روز گسترش بیشتری پیدا می کنند. اگر تولید زباله به همین ترتیب ادامه داشته باشد، مدت زیادی طول نخواهد کشید که تمام اراضی اطراف شهرها پر از زباله شده و محلی برای دفن زباله باقی نخواهد ماند.

بازگشت به طبیعت در مورد بسیاری از مواد موجود در زباله به طول می انجامد و این مواد سالها باعث آلودگی و آسیب به محیط زیست می شوند. شیشه و قوطی های فلزی و بویژه آلومینیومی صدها سال روی زمین باقی می مانند. کیسه ها و ظروف پلاستیکی که یک روز به دلیل سبکی و دوام آنها ساخته شدند، امروزه عامل بزرگترین مشکلات زیست محیطی هستند. پلاستیک غیر قابل تجزیه است و کیسه های نایلونی به طور متوسط 500 سال در محیط باقی می مانند. کیسه های پلاستیکی همراه باد همه جا پخش می شوند و بیشتر آنها سر از دریا در آورده با بلعیده شده به وسیله جانداران سبب مرگ آنها می شوند. چنانچه پلاستیک و نایلون موجود در زباله سوزانده شود، اسید کلریدریک ایجاد می کند که باعث آلودگی هوا و آسیب رساندن به انسان و دیگر موجودات می شود.

از سوی دیگر، انباشته شدن زباله در محل و شهرها مکان خوبی برای رشد میکروبها و تولید و تکثیر حشرات و جانوران موذی نظیر موش است؛ زیرا زباله 3 عامل رشد و تکثیر این جانداران یعنی مواد غذایی، رطوبت و پناهگاه را با خود دارد. طبق برآوردهای علمی در هر گرم خاکروبه بین 50 هزار تا 10 میلیون باکتری مختلف وجود دارد. مگس که ناقل انواع اسهال، حصبه، وبا، سل و … است و موش که تکثیر آن بستگی به میزان زباله دارد و تیفوس و طاعون را اشاعه می دهد، در اثر انباشتگی زباله سلامت محیط انسانی را تهدید می کنند.

بعضی از زباله های خانگی مثل انواع باکتری، لامپهای مهتابی و جیوه ای و لوازم الکترونیکی به علت داشتن سرب، جیوه و کادمیوم در ترکیب خود خطرناک هستند.

همچنین تعویض خانگی روغن موتور ماشین و جاری کردن آن در فاضلاب شهری به دلیل وجود مواد سمی باعث آلودگی آبها می شود. یک لیتر روغن موتور می تواند تا یک میلیون لیتر آب سالم را آلوده کند.

در حالی که این روغن موتور قابل بازیافت و استفاده مجدد است و می توان آن را به تعویض روغنی ها تحویل داد تا آن را برای تصفیه مجدد تحویل پالایشگاه دهند.

چگونه مدیریت زباله های خانه را به عهده بگیریم؟

مصرف درست می تواند تا حد زیادی هزینه های خانواده و مصرف آب و انرژی را پایین بیاورد و از تولید بیش از اندازه زباله جلوگیری کند.

برای مدیریت زباله های منزل در درجه اول مواد قابل تجزیه مثل پس مانده های آشپزخانه و مواد غذایی را از سایر مواد جدا کنید. این مواد بسرعت تجزیه شده به طبیعت باز می گردد.

پس مانده های گیاهی نیز به کود کمپوست تبدیل می شود که برای اصلاح خواص خاک و جبران مواد غذایی از دست رفته آن مفید است و با اجرای دقیق این طرح می توان روزانه 530 هکتار خاک کشور را احیا کرد.

روزنامه ها و کاغذهای باطله و دفترچه های تمام شده مشق نیز قابل بازیافت است که باید جداسازی شود. همچنین شیشه های به درد نخور منزل علاوه بر قابلیت مجدد تبدیل به شیشه در صورت بازیافت، فضای دفن زباله را نیز اشغال نمی کند. بنابراین شیشه ها را نیز در محل دیگری نگهداری کنید و وقتی انباشته شد آن را به ماموران بازیافت یا خریداران دوره گرد بفروشید.

ظروف و قوطی های فلزی آلومینیوم را دور نیندازید. بازیافت آلومینیوم می تواند 90 درصد انرژی لازم برای ساخت آن را به صرفه جویی کند. آلودگی مرحله تولید آن نیز 95 درصد کمتر است. این قوطی ها را نیز جدا نگهدارید و به فروشنده های دوره گرد بفروشید تا به قوطی، ظرف جدید، فویل و ظروف یکبار مصرف آلومینیومی تبدیل شود.

برای کاهش خطرات میکروبها و حشرات، در سطل زباله از کیسه های پلاستیکی سالم جای میوه یا خریدهای دیگر استفاده کنید و هر شب در زمان مناسب زباله را به رفتگر تحویل دهید. کیسه های پلاستیکی، ضایعات پلاستیکی و لوازم پلاستیکی شکسته را جمع آوری کنید و به خریداران دوره گرد تحویل دهید. تا جایی که ممکن است از لباسها و پارچه ها استفاده کنید. از پارچه های پنبه ای برای گردگیری و استفاده در آشپزخانه می توان بهره گرفت.

لوازم برقی از انواع باتری بهتر است تا حد ممکن از اسباب بازیها و لوازم باتری دار استفاده نکنید. باتری ها حاوی مواد سمی هستند و قرار گرفتن آن در دسترس بچه ها کار درستی نیست.

از قرار دادن لامپهای سوخته در محلی که قابل شکستن است، خودداری کنید. مواد موجود در آنها بشدت آلاینده است.

ظروف غذا را ابتدا کاملا تخلیه کنید و سپس بشویید. این کار باعث می شود رطوبت کمتری وارد زباله ها شود. خرده نان و پس مانده سفره را نیز می توانید برای پرنده ها بریزید. سعی کنید فقط مواد قابل تجزیه را در کیسه ریخته و تحویل رفته گر بدهید.

هنگام خرید از بسته بندیهای زیاد از سوی فروشنده جلوگیری کنید. خرید را به طور کلی انجام دهید. مثلا برنج را برای مصرف سالانه خریداری کنید.

با این روش کیسه های کمتری برای بسته بندی استفاده می شود. برای خرید نیز می توانید از ساکهای پارچه ای که پارچه های موجود در خانه ساخته اید، استفاده کنید در صورت امکان شیرینی و آجیل را در پاکتهای کاغذی بخرید. از ظروف یک بار مصرف نیز کمتر استفاده کنید.

اگر در حیاط خانه تان باغچه دارید، می توانید مقداری از زباله ها و پس مانده های آشپزخانه مثل پوست تخم مرغ، استخوان، ضایعات سبزی و میوه و ضایعات گوشتی و دیگر مواد قابل تجزیه را در گوشه باغچه تان به کمپوست تبدیل کنید.

منبع: بنیاد اندیشه اسلامی

/س