تحقیق؛ نقش سرمایه انسانی در توسعه اقتصادی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

 نقش سرمایه انسانی در توسعه اقتصادی

اگر در نظر داشته باشیم که به احتمال زیاد منافع اجتماعی آموزش و بهداشت از منافع فردی شان بیشتر است. اگر این پیشگزاره را بپذیریم در آن صورت، واگذاری این خدمات به بخش خصوصی نمی تواند رفاه اقتصادی را به حداکثر برساند. چون نظام تدارک این خدمات بوسیله بازار، عمدتا بر منافع خصوصی استوار است و درآن صورت، این احتمال جدی وجود دارد که این خدمات به میزانی که برای حداکثر کردن رفاه جامعه لازم است تولید نشود. نقش سرمایه انسانی در توسعه اقتصادی هرآن چه که باعث می شود بازدهی کار بشر با افزایش مهارت هایش بیشتر شود، سرمایه انسانی نامیده می شود. بدیهی ترین نمونه اش هم آموزش وپرورش است.ولی ویژگی مهم سرمایه گذاری در سرمایه انسانی این است که بخش عمده منافع ناشی از آن به صورت درآمد بیشتر نصیب افرادی می شود که از این سرمایه گذاری ها بهره مند می شوند. همین ویژگی باعث شده است که شماری خواهان واگذاری آموزش و بهداشت به بخش خصوصی باشند.واما چنین نتیجه گیری ای- به گمان من- نشانه ساده انگاری است.- آموزش و بهداشت، در عین حال از اهداف پایه ای توسعه اقتصادی جوامع هستند.- علاوه بر منافع خصوصی، در هر دو مورد منافع عمومی هم وجود دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد.- مشکل تهیه و تدارک این خدمات از آن جا اندکی پیچیده می شود اگر در نظر داشته باشیم که به احتمال زیاد منافع اجتماعی آموزش و بهداشت از منافع فردی شان بیشتر است. اگر این پیشگزاره را بپذیریم در آن صورت، واگذاری این خدمات به بخش خصوصی نمی تواند رفاه اقتصادی را به حداکثر برساند. چون نظام تدارک این خدمات بوسیله بازار، عمدتا بر منافع خصوصی استوار است و درآن صورت، این احتمال جدی وجود دارد که این خدمات به میزانی که برای حداکثر کردن رفاه جامعه لازم است تولید نشود.هرچه که اختلاف نظر درباره چگونگی سامان دهی این خدمات در اقتصاد باشد، ولی دراهمیت و ضرورت این خدمات برای توسعه اقتصادی اختلاف نظری وجود ندارد. با این همه این که آموزش و بهداشت چگونه تولید شده و با چه مکانیسمی توزیع می شود مسایلی است بحث برانگیز.و اما از نقش سرمایه انسانی در توسعه انسانی چه می توان گفت؟آموزش مطلوب و کافی باعث می شود تا ظرفیت اقتصاد برای جذب فن آوری تازه و مدرن افزایش یابد.بهبود بهداشت عمومی موجب افزایش بازدهی نیروی کار خواهد شد. و از ترکیب این دو نیز، توان تولید کنندگی اقتصاد افزایش می یابد.درعرصه بهداشت عمومی، مسایل مورد توجه به قرار زیرند.-میزان مرگ و میر اطفال-بیماری ها-انتظار زندگیهمه این عوامل از توزیع درآمدو ثروت، توزیع خدمات بهداشتی و امکانات آموزشی تاثیر می گیرند.اگرتوجه را به بررسی سرمایه انسانی محدود کنیم، در آن صورت رابطه بین آموزش و بهداشت عمومی هم روشن می شود. کودکان سالم احتمالا دست آورد بهتری در مسایل آموزشی دارند وبه همین نحو، اگر متوسط آموزش جامعه درسطح بالائی باشد، به مسایل بهداشتی هم بی توجهی صورت نمی گیرد و در نتیجه، سرمایه گذاری در بهداشت نرخ بازگشت بالاتری خواهد داشت.همانند اغلب حوزه های مشابه، یکی از مشکلات ما در بررسی آموزش و بهداشت، به مقوله اندازه گیری مربوط می شود. یعنی پرسش این است که موفقیت و عدم موفقیت را چگونه اندازه گیری می کنیم؟درپیوند با آموزش، می توان به حوزه های زیر اشاره کرد.- میزان نام نویسی در موسسات آموزشی درسطوح مختلف- نسبت معلم به شاگرد در دوره های مختلف آموزشی- توزیع امکانات آموزشی براساس جنسیتمقوله جنسیت و امکانات آموزشی در شماری از کشورهای درحال توسعه اهمیت قابل توجهی دارد.نقش آموزش در رشد اقتصادیمی توان به سه صورت، نقش آموزش را دررشد اقتصادی بررسی کرد.- کارگران آموزش دیده و آموزش ندیده داده مشابهی در تولید اند و تفاوت در این است که بازدهی آموزش دیده ها بیشتر است. به عنوان مثال، یک کارگر آموزش دیده معادل سه کارگر آموزش ندیده.براین مبنا، بالارفتن سطح آموزش در اقتصاد اثری مشابه بکارگیری نیروی کار بیشتر را خواهد داشت.- شیوه دوم این که کارگران آموزش دیده و آموزش ندیده، درفرایند تولید مشابه نیستند. یعنی فرایند تولید این کارگران دارای سرمایه انسانی متفاوت یک سان نیست و فرق می کند. بااین شیوه بررسی، می توان نتیجه گرفت که بیشتر شدن امکانات آموزشی و در نتیجه، کاستن از شماره کارگران آموزش ندیده باعث می شود که اقتصاد بتواند فرایند های تولیدی پیچیده تری را بکار بگیرد.- ونگرش سوم هم این است که فن آوری تولید با سرعتی تغییر می کند که برای بالا بردن ظرفیت اقتصاد درجذب فن آوری تازه، آموزش اساسی است .نگرش سوم به واقع، فرم ساده شده تئوری رشد اقتصادی درون زاست که برآن اساس، آموزش بیشتر- یعنی سرمایه انسانی بیشتر باعث می شود که فن آوری تازه بیشتری تولید شود واین فن آوری بیشتر، نیز رشد اقتصادی را تشدید خواهد کرد.فن آوری جدید: یا به صورت نوآوری مورد استفاده قرار می گیرد و یا درشرایط دیگری باعث می شود که اقتصاد کم توسعه یافته، توسعه پیدا کند. در هر دو مورد، نقش سرمایه انسانی اساسی است.شواهد آماری موجود نشان می دهد که دراقتصادیات خانوارهای ثروتمند تر، مقولات آموزش و بهداشت اهمیت بیشتری دارد. همین جا باید اضافه کنم که این رابطه رابطه ای یک سویه نیست. یعنی، درعین حال، آموزش بیشتر هم می تواند به درآمد بیشتر منجر شود.کسانی که سطح آموزش بالاتری دارندو ازبهداشت عمومی بالاتری برخوردارند، معمولا درآمد بیشتری دارند و به همان نسبت می توانند، برای دست یابی به سرمایه انسانی بیشتر، بیشتر سرمایه گذاری کنند. ولی به عنوان یک سیاست توسعه، باید، دربرخورد به این رابطه دو سویه دقت زیادی به خرج داد. یعنی در جامعه ای که فقر گسترده ای وجود دارد، مسئله تولید و توزیع مناسب و مطلوب خدمات بهداشتی و آموزشی اهمیت فوق العاده ای پیدا می کند.

تحقیق درباره توسعه سیستم‌های کشاورزی سازگار با محیط زیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

توسعه سیستم‌های کشاورزی سازگار با محیط زیست:

اهداف کارآمد و محدودیت‌های اساسی

خلاصه: اینکه سیستم‌های کشاورزی با محیط زیست سازگار باشد از توجه زیادی در مباحث مربوط به وجود زندگی آیندۀ بی خطر برای انسان برخوردار شده است.

بیشترین مباحث به نظر می‌رسد که بر اساس تفسیر مدل‌های اکولوژیکی استوار می‌باشد. ما در اینجا اثرات دو راه کار و راه حل جدید برای سازگار بودن سیستم‌های کشاورزی با محیط زیست را بررسی می‌کنیم: دیدگاه محدودیت‌های اساسی که سیستم آیندۀ کشاورزی لازم دارد پذیرای محدودیت‌های مربوط به مسائل اکوسیستمی اثر گذار بود روی شماری از افراد در جهان و بر روی شیوۀ زندگی آن باشد و دیدگاه مربوط به ایجاد اهداف مفیدتر مربوط به سازگاری سیستم کشاورزی که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد و بتواند محیط زیست را کمتر آلوده کند و بتواند نیازهای مردم به غذا و مزیت‌های مربوط به استفاده از طبیعت را فراهم کند.

پیشرفت سیستم‌های کشاورزی در آینده بستگی به این دارد که کدام یک از این دیدگاه‌ها توسط طراحان و سیاستگذاران بخش کشاورزی اجرا شود.

1ـ معرفی: سؤالاتی راجع به سازگار بودن سیستم‌های کشاورزی ما از زمانی که ما مجبور به تهیه غذای جمعیت روز افزون دنیا شده‌ایم بوجود آمده است. به خاطر قیمت‌های شوکه آور نفت در سال‌های 3-1972، مسائل مربوط به سازگاری با محیط زیست قسمتی از نگرانی عمده دربارۀ کاهش شدید منابع می‌باشد. از سال 1945 این کاهش‌های شدید هم از نظر تولید کلی محصول کشاورزی اتفاق افتاده‌اند. مدرکی دال بر اینکه یک مقیاس جهانی که به ظرفیت‌های پیش‌بینی شده برای تولید محصول رسیده باشد دردست نیست. آمارهای مربوط به اروپا، استرالیا، آمریکای جنوبی و شمالی از نظر تولید کلی محصولات غذایی افزایش قابل ملاحظه‌ای را نشان می‌دهد. مناطقی که کشاورزی در آنها به طور قابل توجهی ناسازگار با اکوسیستم و محیط زیست بوده‌اند، شامل مناطق حاشیه‌ای از قبیل دامنه‌های شیب‌دار، خاک‌های ناحاصلخیز یا مناطقی که باران در آنجا کم می‌بارد می‌باشد. چنین سیستم‌های کشاورزی دشواری که سطح تولیدات کشاورزی آنها کم بوده است ممکن است قرن‌ها وجود داشته باشد و فقط زمانی که شیوه‌های کشاورزی تغییر کردند تا محصولات بهتر و بیشتری بوجود آید مثلاً شیوه‌های مربوط به کشاورزی نادرست یا استفاده بیش از یک زمین کشاورزی باعث شد که این نوع کشاورزی با محیط زیست ناسازگار باشد. نگرانی‌هایی دربارۀ ساختار خاک در مورد بعضی از این سیستم‌های کشاورزی وجود دارد و استفادۀ بیش از اندازه از آفت کُش‌ها می‌تواند باعث آسیب به اکوسیستم شود که تهدید جدی برای رشد محصولات در تمام مناطق مخصوص می‌باشد. اگر سیستم‌های کشاورزی در مناطق شیب دارد و سخت ممکن است تا حد خیلی کمی از نظر خود مسئله کشاورزی با محیط زیست سازگار باشد، اما اثرات غربی بر روی محیط زیست در دراز مدت خواهد داشت.

2ـ کشاورزی و توسعۀ سازگار با محیط زیست ـ مسائل تفسیری:

مفهوم توسعه سازگار با محیط زیست یک امر اجتماعی می‌باشد نه یک مسئله علمی. آن مربوط است به مدیریت یک منبع طبیعی برای اهداف انسانی و بنابراین تفسیرها و نظرات زیادی می‌شود راجع به این مسئله اظهار کرد. Farrell و Hart دو نظر متفاوت و قابل رقابت با یکدیگر در مورد کشاورزی سازگاری با محیط تعریف کرده‌اند.

* دیدگاه محدودیت‌های اساسی ناشی از نگرانی‌هایی دربارۀ ظرفیت نگهداری خاک و محدودیت‌های منابع می‌باشد و احتیاج است به کمک و تلاش برای ارائه خدماتی می‌باشد که انسان‌ها برای زنده ماندن به آن محتاج می‌باشند.

* دیدگاه اهداف رقابتی در مورد سازگاری با محیط زیست بر روی تعادل اهداف اجتماعی، اقتصادی و اکولوژیکی تمرکز دارد و هدف آن بر آورده کردن یک طیف وسیع از نیازهای انسانی می‌باشد، که شامل بهداشت، آموزش،‌تحصیلات، و آزادی‌های سیاسی و محیط سالم طبیعی و دیگر نیازهای کاملاً مادی می‌باشد.

تفاوت میان این و دیدگاه به ندرت در گزارش‌ها و مقالات مربوط به توسعه سازگار با محیط زیست مورد شفاف سازی قرار گرفته است. اگر چه دلیل مدرک آوردن از سر نخ‌های موجود در آنها در مباحثات ممکن بوده است. این ابهام کلی همراه با متضاد بودن و ناسازگار بودن این دو راه کار، باعث خیلی از بدبینی‌ها دربارۀ مفهوم و کار آمد بودن اصل سازگاری با محیط زیست می‌باشد. طرح و توسعه سیستم‌های کشاورزی آینده بستگی به این دارد که کدامیک از این دو دیدگاه دربارۀ توسعۀ سازگار بودن توسط طراحان و سیاستگذاران و مشاوران آنها قابل قبول می‌باشد. دیدگاه اهداف کارآمد باعث تعادل منافع سهامداران در هر گونه فعالیت در معادلۀ کلی سیاستگذاری می‌شود اما امکان دارد که خطر شیوه‌های غیر سازگار با محیط زیست نیز بوجود آید. دیدگاه ظرفیت‌ها و محدودیت‌های اساسی، اغلب اصول خود را بر مبنای اعتبار علمی بنا نهاده است، اگر چه ممکن است جنبه‌هایی از حفاظت محیط زیست را نیز در برداشته باشد.

3ـ اصول و مفاهیم اکولوژیکی و چشم انداز، محدوده‌های اساسی:

دیدگاه محدودیت‌های اساسی شیوۀ کشاورزی سازگار با محیط زیست بر اساس مفروضات علمی دربارۀ سازگاری با اکوسیستم‌ها بنا نهاده شده است.

با در نظر گرفتن رابطۀ میان سازگاری با محیط زیست و ثبات کلی (عدم تغییر معکوس وضعیت)، بعضی از اکوسیستم‌ها از قبیل جنگل‌های استوایی پر باران یا صخره‌های مرجانی اغلب از نظر سازگاری با محیط زیست در نظر گرفته می‌شوند. سیستم‌های دیگر اساساً بی ثبات می‌باشند. آنها به طور کلی بعنوان اجتماعات گونه‌ای مخصوص هر بر محیط فیزیکی اثر می‌گذارند و هم نسبت به تغییرات داخلی خود واکنش نشان می‌دهند. مدلی از فرآیندهای اکولوژیکی که مباحث مربوط به سازگاری سیستم‌های کشاورزی با محیط زیست را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ثبات اکوسیستم را به پیچیدگی مرتبط می‌کند. این ارتباط باعث بهبودی سریع اکوسیستم‌ها بعد از یک تغییر می‌شود و باعث توانایی آن‌ها در بهبودی و بدست آوردن ثبات ذاتی خود بعد از تغییرات می‌شود. بنابراین از نظر توسعۀ کشاورزی سازگار، اصول اکولوژیکی برای بعضی از طرح‌ها یک مبنا به حساب می‌آید. در حقیقت ما استدلال می‌کنیم که بعضی از کوشش‌ها برای سازگاری در این باره می‌تواند منجر به سیاستگذاری‌هایی در جهت توسعۀ سازگار درآیند شود که احتمالاً در دراز مدت نا کار آمد می‌باشد. برای مثال، استدلالات و دلایلی که اصول پیچیدگی و ثبات را به سازگاری با محیط زیست در مورد شیوۀ کشاورزی مرتبط می‌کند مستلزم ارتقاء یا حفاظت از سیستم‌های پیچیدۀ اکولوژیکی می‌باشد. شاید بهترین سازگاری با محیط زیست در آینده از طریق اتخاذ یک سلسله سیستم کشاورزی مختلف که شامل کشاورزی اُورگانیک و طبیعی و انواع شیوه‌های سفت و سخت سنتی می‌باشد بوجود بیاید، که باعث برآورده شده اصول مربوط به یک سلسله کارکردها و نیازهای اقتصادی، اجتماعی، و اکولوژیکی می‌باشد و نه این فرض که سازگاری با محیط زیست در هر نوع سیستم.

4ـ تهدیدات علیه کشاورزی سازگار با محیط زیست:

تحقیق درباره توسعه در اسلام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 31

نظر اسلام درباره توسعه

تعاریف غرب در مورد توسعه، و اشکالات آن را بیان نمایید؟ آیا در اسلام تعریف جامعى در مورد توسعه وجود دارد؟

lکلمه ى توسعه در زبان فارسى معادل development است. این واژه در زبان انگلیسى به معناى رشد کمىّ و افزایش مقدار است; به تعبیرى، رشد بادکنکى و افزایش کمیت و مقدار تولیدات و کالاها و خدمات و آنچه که موجب افزایش رفاه مادى بشر مى شود; به عبارت دیگر، توسعه در آغاز جلوه ى کمى داشته، ولى پس از گذشت حدود نیم قرن از مطرح شدن موضوع توسعه، خصوصاً دیدگاه هاى دو دهه ى اخیر، با توجه به بعضى حوایج بشر، توسعه را به صورت کیفى و انسان گرا لحاظ نموده اند.

در آغاز که توسعه مطرح شد، هر کشورى را که درآمد سرانه اش بالا بود، توسعه یافته مى شمردند; البته در آمد سرانه ى بالایى که هم چنان فزاینده بود، چون رشد و توسعه تفاوت دارند; رشد به معناى افزایش درآمد سرانه به صورت صرفاً کمى است ولى توسعه به این معناست که فزاینده بودن درآمد سرانه ى یک کشور با تحولى در زیرساخت هاى اقتصادى همراه است; به طورى که این فزاینده بودن در آمد سرانه، حالت مستمر پیدا مى کند.

به هر حال، در آغاز وجه مادى توسعه مدنظر بود; ولى در دو دهه ى اخیر به این نتیجه رسیدند که گاهى روى کرد یک جامعه به توسعه، داراى آثار و نتایج زیانبار اجتماعى، روانى و سیاسى خواهد بود; بنابراین، از جهت انسانى نیز به توسعه توجه شده است. و حتى توسعه اى مورد قبول قرار مى گیرد که علاوه بر افزایش درآمد سرانه و تحول در زیرساخت ها، با انسانى تر شدن زندگى، و تعمیم توزیع بهتر درآمد جامعه و گسترش رفاه فراگیر همراه باشد.

اگر بخواهیم با استفاده از منابع معرفت دینى در مورد توسعه نظر بدهیم، مناسب ترین واژه در این زمینه واژه ى عمران است که در قرآن و روایات نیز آمده است و آن را به عنوان یکى از اهداف خلقت انسان بر روى زمین معرفى کرده اند. خداوند در قرآن مجید از قول یکى از انبیا به قومش مى فرماید:(هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فِیها فَاسْتَغْفِرُوهُ);[1]

در این جا استعمار به آن معناى زشتى که در اثر کارکرد غرب پیدا کرده، نیست; بلکه کشانیدن به عمران و آبادانى است. همان گونه که در زبان فارسى به آبادى شهرها و در زبان عربى به عمران البلاد تعبیر مى کنیم. ابن خلدون، مفسر تاریخ، از آن به «علم العمران» تعبیر مى کند و مى توان آن را به جاى کلمه ى توسعه به کار برد و اعتقاد داشت که در آن علاوه بر معناى کمى جهات کیفى نیز نهفته است. خداوند انسان را در روى زمین آفرید تا زمین را آباد کند و آباد کردن زمین هم حدى ندارد; بلکه مى توان آباد و آبادتر شود. حضرت على(علیه السلام) در خطبه ى اول نهج البلاغه مى فرماید:فأهبطه بعد التّوبه لیعمر أرضه بنسله; خداوند آدم را بر روى زمین فرود آورد تا زمین خدا را با نسل خودش آباد کند.

حضرت على(علیه السلام) در نامه اى به مالک اشتر، یکى از وظایف والى را عمران بلاد و آبادانى شهرها معرفى نموده اند. این معنا مى تواند واژه ى مناسبى به جاى توسعه باشد. مفهوم عمران یک مفهوم چند بعدى است، یک بُعد آن، بُعد مادى است; یعنى افزایش امکانات مادى زندگى، توسعه ى کشاورزى، دام دارى، صنعت و گسترش بهره بردارى از زمین به عنوان مسکن و گسترش تجارت، که این ها را به عنوان بُعد مادى توسعه مى گیریم. در مجموعه اى از روایات اهل بیت(علیهم السلام) کلمه ى عمران با استفاده از مبانى و مسائل دیگرى تحقق پیدا مى کند; یعنى عمران علاوه بر بُعد مادى، نتیجه ى یک حرکت اخلاقى، عاطفى و اجتماعى است.(صلة الرحم تعمر الدیار و تزید فى الاعمار[2]);

از این روایت استفاده مى شود که حرکت اخلاقى و عاطفى، باعث فزونى عمر و آبادانى جامعه مى شود; نیز در اسلام، عمران یک پدیده ى صرفاً مادى و یک بعدى نیست. در روایت دیگرى از عبدالله بن عباس نقل شده است که رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)از خداوند نقل مى کنند:(بالقائم منکم أعمر أرضى بتسبیحى و تقدیسى و تهلیلى)[3]; به وسیله ى امام زمان(عج) من زمین را آباد مى کنم.در این جا وجه دیگرى از عمران، یعنى جلوه ى معنوى عمران و ازدیاد امکانات مادى در اثر روى کرد معنوى نشان داده مى شود. خداوند در قرآن مى فرماید:(وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیهِمْ بَرَکات مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا.)[4]این بیان کننده ى تأثیر یک بعد معنوى رفتار مردم است و نتیجه ى چنین رفتارى، یک حاصل مادى است; یعنى اگر ایمان داشته باشند، خداوند برکات مادى را بر آنها نازل مى کند; بنابراین عمران، یک حقیقت چند بعدى پیدا مى کند. غربى ها در تعریف توسعه، کم کم به این معنا نزدیک مى شوند; چون سخن از توسعه ى انسانى و امنیت خاطر و آرامش و رفع اضطراب دارند.

تحقیق درباره توسعه اجتماعی درکشور ایرن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

خلاصه :

کشور ما، رشد جمعیت نزدیک به 2 درصد، درکمتر از 38 سال شاهد دو برابر شدن جمعیت خود خواهد بود. تمرکز در شهرهای بزرگ نظیر تهران حدود 7569906 نفر، مشهد حدود 2113893 نفر، اصفهان حدود 1418000 نفر وتبریز حدود 1334300 نفر به حدود بالایی رسیده است و افزایش تراکم در آنها توصیه نمی شود. علاوه بر این محدود بودن امکان گسترش افقی شهرها از یک سو و پر هزینه بودن گسترش عمودی آنها از سوی دیگر، سبب می شود که ساخت شهرهای جدید بعنوان یکی از راه حل های مطلوب مطرح گردد. و نیز به همین دلیل توسعه شهرهای کوچک و متوسط وساخت شهرهای جدید به صورت یک ضرورت درآمده است.

شهرهای جدید می توانند بصورت حومه های تازه شهرهای کوچک ومتوسط و یا درمکان های دورتری از قطب های تمرکز جمعیتی و یا مگاپولیس ساخته شوند.

واژه های کلیدی: سرزمین آرایی-انرژی –بهینه سازی- کلان شهر

مقدمه

توسعه اجتماعی جوامع برگرفته از برنامه ریزی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی است واین برنامه ریزی عموما براساس مطالعاتی انجام می گیرد که بر روند تحول جامعه ای خاص در یک دوره مشخص صورت یافته باشد وبا استفاده از روش مدل سازی و فرا افکنی تلاش می شود. آینده نگری های لازم جهت تدوین آمایش سرزمین که از حدود سال های دهه 50 میلادی ابتدا در کشورهای اروپایی و با فاصله کمی در خط مشی ها وسیاست ها وراهکارهای اقتصادی- اجتماعی برای توسعه شهرها وایجاد شهرها جدید یافته شوند. به ویژه به این نکته تاکید میشد که در ایجاد شهرهای جدید بر مجموعه ای از معیارهای اقلیمی، اقتصادی- اجتماعی و فنی بهترین مکانیابی انجام گیرد.

درنهایت هدف غایی برنامه ریزی آن است که با بازنگری به پیشینه تاریخی از یک سو آینده قابل تصور از سوی دیگر، مهمترین شاخص ها و راه کارها برای بهینه سازی مصرف انرژی در ساخت شهرهای جدید و یا توسعه شهرهای کوچک ومتوسط و بازسازی شهرهای بزرگ ارائه گردد.

مطالعات مربوط به برنامه ریزی و آمایش سرزمین از ابتدا دهه 50 میلادی در کشورهای اروپایی که در طول جنگ جهانی دوم به شدت تخریب شده بودند آغاز شد.

در کشور ما سابقه طرح های کالبدی تحت عناوینی چون عمران کشوری و آمایش فضای اقتصادی و … از نیمه دهه 1350 ابتدا بر عهده سازمان برنامه و بودجه وسپس بر عهده وزارت آبادانی ومسکن وبعد وزارت مسکن و شهرسازی گذاشته شد.

در این برنامه ها نیز اهداف اصلی عبارتند از تعیین محل شهرها و مراکز جمعیت پذیر آینده تعیین حدود توسعه و ظرفیت شهرهای کنونی وآتی مکانیابی برای شهرک های صنعتی، تعیین کاربری های گوناگون برای فعالیت های کشاورزی، صنعتی، جهانگردی و

تحقیق درباره توسعه صنعت توریسم و نقش امنیت ملی و فراملی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

توسعه صنعت توریسم و نقش امنیت ملی و فراملی

دانشجوی رشته مدیریت جهانگردی –دانشگاه پیام نور واحد خمینی شهر

[e-mail]

چکیده

بحث امنیت و صنعت گردشگری دارای اثرگذاری متقابلی است به گونه ای که از یک سو تامین امنیت باعث رونق بازار گردشگری و از سوی دیگر رونقاین صنعت باعث ایجاد شناخت کشور و منطقه با ضرایب امنیتی بالا تر در جهان میگردد و میتواند ساختار سیاسی و اجتماعی کشور را در رسیدن بهاهدافش یاری کند.جمهوری اسلامی ایران با قرار گرفتن در منطقه غرب آسیاو در میان کشورهایی با بحران های سیاسی و اقتصادی، تا اندازه ایفرصت استفاده بهینه خود از تمام ظرفیت های موجود گردشگریش را در گرو نا امنی های منطقه ای از دست داده است.با نگاهی دیگر،عدم اتخاذ استراتژی های جدید در استفاده از سهم اقتصاد گردشگری جهانی توسط کشور وضعیت را مبهم تر نموده است.امنیت را می توان در گستره داخلی نیز مهم دانست و با نگاهی وسیع به تامین امنیت درون مرزی،شناخت مثبتی از کشوررا به بحث فرامنطقه ای کشاند و با طرح شاخصه های اصلی امنیت فردی و بکارگیری اصول استاندارد،تبلیغات سوء و نگرشهای منفی را پاسخ داد.از آنجایی که بحث امنیت ملی یکی از گسترده ترین عوامل موفقیت در عرصه صنعت گردشگری می باشدتوجه ویژه به این موضوع و سعی در بهبود آن با اصول روانشناسانه و نظری و استفاده بالفعل از ظرفیت های بالقوه کشور،می تواند راه را برای رسیدن ایران به سهم بیشتری از این صنعت هموار نماید.روش اجرا در این تحقیق کتابخانه ای و استفاده از آمارهای تحلیلی می باشد.در این تحقیق سعی بر آن است تا با ارائه چارچوب نظریدر بخش هایی نظیر اهمیت امنیت ملی و فراملی در صنعت توریسم،بررسی امنیت منطقه و کشور،تحلیل عوامل ناامنی،طرح دیدگاههای مختلف،نتیجه گیری،ارائه پیشنهادات و راهکارهای میان مدت و بلند مدت،واقعیت وجود امنیت و تفکیک مسائل پیرامون امنیتی تاثیر گذار را مورد بررسی قرار دهیم.

واژه های کلیدی:امنیت ملی،صنعت توریسم،گردشگری،ناامنی

1-مقدمه

امنیت را میتوان در ابعاد گوناگون زندگی انسان مورد تحلیل و بررسی قرار داد.این موضوع به تنهایی ادامه حیات جوامع عصر حاضر بلکه از دیر باز به آن از منظر یک نیاز فردی از سلسله نیازهای مازلو توجه شده است و رسیدن به آن ، آدمی را برای تحقق اهدافش یاری می نماید.امنیت نه تنها در زندگی فردی انسانها بلکه پس از تشکیل اجتماعات انسانی و مقابله آنها با ساز و کارهای جدید مدیریت جوامع و تلاش در پی یافتن راه حل های رهبری اهمیتی دوچندان یافت.امنیت یک نیاز غریزی است و تامین آن باعث آرامش درونی می گردد.چه بسا نیازهای دیگر آدمی همچونرشد استعدادها و نیاز به احترام و شان و شخصیت فراهم شود ولی آدمی به احساس امنیت و وجود در یک اجتماع امن نرسیده باشد.همواره با یک تردید خاص نسبت به آنچه دارد و آنچه در پی آنست روبروست.امنیت را در نگاهی ساده تر می توان در دو بعد مرتبط بیان نمود.یکی وجود امنیت و دیگری احساس امنیت.وجود امنیت را می توان فقدان تهدیدات نسبت به ارزش ها ، منافع و اهداف فرد و جامعه بیان کرد و وجود آن قابل بررسی و تحقیق است.اما بعد دیگر آن احساس امنیت است.احساس امنیت،آرامش،اطمینان و ااعتماد فرد و جامعه نسبت به آنچه ایمن بیان شده می باشد.تفاوت این دو بعد در این است که گاهی با وجود امنیت ما شاهد وجود احساس عدم امنیت هستیم به طوریکه در اذهان عمومی وجود امنیت به اثبات نرسیده است.به بیان ساده تر، اطمینان از وجود امنیت در تفکر اجتماع ایجاد نشده است با آنکه وجود امنیت تضمین شده باشد.چنانچه از تعاریف بر می آید وجود امنیت به معنای کاربردی بودن آن در میان افراد نیست بلکه پس از برقراری امنیت باید تلاش در پی تثبیت آن و تغییر نگرش افراد با هدف احساس امنیت درونی نمود.پس مرحله اول ایجاد امنیت در یک وضع موجود ، مرحله دوم تثبیت در ادامه آن و مرحله سوم تلاش در جهت تغییر نگرش مردم نسبت به کاهش ناامنی و افزایش ضریب امنیت است.

امنیت در ابعاد مختلف زندگی عصر حاضر مورد اهمیت است.برای هر پیشرفتی روی آوردن به راهکارهای ایمن و سرمایه گذاری های کم خطر و افزایش استفاده ار سیاستهای مدیریتی با ضریب خطرپذیری کمتر و اطمینان بیشتر نسبت به موفقیت آن مورد توجه می باشد.پیشرفت و توسعه جوامع،وابسته به گستره عوامل مختلفی نیر اقتصاد،شخصیت اجتماعی،فرهنگ،علم،بهداشت،اشتغالو... می باشد.با بهبود شرایط شاخص های ذکر شده می توان انتظار داشت که یک جامعه در مسیر توسعه،گامهای روبه جلو برداشته و آینده خوبی در پیش رو دارد.شاخص های ذکر شده در قبل و حین پیشرفت جوامع در گرو امنیت وضع موجود جامعه و فضای بیرونی آن قرار دارد.به طوری که با افزایش امنیت شاهد اثرگذاری بیشتر آنها در بحث توسعه اقتصادی،فرهنگی،علمی و انسانی می باشیم.در اینجا بحث ما در مورد امنیت و توسعه صنعت گردشگری در محـدوده هـای منطقه ای، ملی و فراملی می باشد،صنعت توریسم صنعت وابسته به حوزه های مختلف توسعه مثل اقتصاد و فرهنگ و ارزش های جغرافیایی و اجتماعی است.تلاش در جهت بهبود و بهره برداری از صنعت توریسم خواهان