لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 5 صفحه
قسمتی از متن .doc :
جایهای دیدنی استان اصفهان
مسجدها
مسجد جامع روستای اونج
مسجد جامع روستای پوده
مسجد حکیم
مسجد شیخ لطفالله
مسجد جامع گلپایگان
مسجد جامع عباسی
مسجد جمعه
مسجد جامع سراور
مسجد حجت السلام
مسجد سید تیران
مدارس مذهبی
مدرسه چهارباغ
مدرسه بزرگ صدر
مدرسه نیمآورد
مدرسه هنرستان ولیعصر(عج) تیران
کاخها و عمارتها
عمارت عالیقاپو
عمارت توحیدخانه که بخشی از کاخ عالیقاپو محسوب میشود.
عمارت چهلستون
عمارت هشت بهشت
عمارت رکیبخانه
دژ سارویه
پلها
پل شهرستان
پل مارنان
پل اللهوردیخان یا سی و سه پل
پل جویی
پل خواجو
پل جوق شا
پل قاضی زاهد
مادیها
مادی نیاصرم
مادی فرشادی
مادی حاجی
مادی شاهپسند
مادی جلفا
مادی کمال آباد-چم گردان
مادی خیاطی
بازار، سرا و تیمچهها
راسته بازار قیصریه
سرای ملکالتجار
بازار چهارسوق گلپایگان
منارهها
مناره باقوشخانه
مناره زیار
مناره شهر گلپایگان
مناره ساربان
منارجنبان
مناره علی
مناره گار
مناره سین
مناره رهروان
مناره برسیان
مناره چهلدختران
منارههای دارالضیافه
منارههای داردشت
غیره
ارگ گوگد
تپه اشرف
میدان نقش جهان
گذر چهارباغ
آتشگاه اصفهان
بازارهای تاریخی اصفهان
خانههای قدیمی اصفهان
باغهای تاریخی اصفهان
کبوترخانههای اصفهان
کلیساهای جلفا
کلیسای وانک
کلیسای مریم مقدس
کلیسای هاکوپ یا یعقوب مقدس
گورستان تخت فولاد
ارگ شیخ بهایی
غارهای قلعه بزی
این غارهای تاریخی درشمال حسن آبادقلعه بزی قرار گرفته اند وقدمتی بیش از 40سال رادارا می باشند. وکهن ترین محل سکونت انسان دراستان اصفهان به حساب می آید./مهدی خدادادی حسن آبادی//درگذرتاریخ//
مراکز تفریحی فرهنگی
باغ پرندگان
باغ گلها
مجموعه تفریحی ناژوان
مجموعه تفریحی سفه
کتابخانهها
تخت فولاد
تالارهای مطالعه
کانون اخترشناسی ادیب
حوزه هنری
فرهنگسراهای اصفهان
شهر اسباب بازیها
باغ غدیر
مجموعه تفریحی ملک شهر
پارک امام زاده محمد دیزیچه
کوه قلعه بزی حسن آباد قلعه بزی
این کوه تاریخی طبیعی درروستای حسن آبادقلعه بزی شهرستان مبارکه واقع گشته ودرسال 1386به عنوان یک محل نمونه گردشگری استان اصفهان ازطرف میراث فرهنگی استان اصفهان شناخته شد.//مهدی خدادادی حسن آبادی//درگذرتاریخ//9/6/1388
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 4 صفحه
قسمتی از متن .doc :
اصفهان
اصفهان (پارسی میانه: سپاهان؛ فارسی دری: اصفهان) [۲]شهری باستانی در مرکز ایران میباشد که به فاصله ۴۲۰ کیلومتری جنوب تهران، پایتخت ایران، قرار دارد. شهر اصفهان، مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است، و در فرهنگ ایرانی به «نصف جهان» مشهور شدهاست. به لحاظ جمعیت بعد از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ ایران میباشد. [۲] این شهر طبق سرشماری نفوس و مسکن، در سال ۱۳۸۵، ۱٬۵۸۳٬۶۰۹ نفر جمعیت داشتهاست.[۱] این شهر از دیر باز از مهمترین مراکز شهر نشینی در فلات ایران بودهاست. بناهای تاریخی متعددی در شهر وجود دارد که تعدادی از آنها بعنوان میراث تاریخی در UNESCO به ثبت رسیدهاست.
اصفهان در منطقهای نیمه کویری در مرکز ایران و در کنار رودخانهی زاینده رود قرار گرفته، و از مراکز گردشگری، فرهنگی و اقتصادی ایران است. آب و هوای آن معتدل و دارای فصول منظم است
پیرامون واژه
نوشتار اصلی: پیشینهٔ نام اصفهان
شهر اصفهان از روزگاران کهن تا کنون به نامهای: صفاهان، صفویان، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکان، جی، دارالیهودی، رشورجی، سپاهان، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، گی، نصف جهان و یهودیه سرشناس بودهاست.[۳]
بیشتر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، به ویژه در دوران ساسانیان، مرکز گردآمدن سپاه بود و سپاهیان مناطق جنوبی ایران، مانند:
کرمان، فارس، خوزستان، سیستان و... در این ناحیه گرد آمده و به سوی محل نبرد حرکت میکردند، آنجا را «اسپهان» گفته، سپس عربی شده و به صورت «اصفهان» درآمدهاست.[۴]
این شهر دارای واژگان کهنتری است که با نام کنونی آن، هیچ گونه پیوندی ندارد، مانند:
گابیان، گابیه، جی، گبی، گی، گابا
تاریخ
در طول تاریخ به آسانی نمیتوان رد شهر اصفهان را بطور پیوسته دنبال نمود. هر چند اصفهان در مرکز فلات ایران قرار داشت. به علت آنکه در دوران پیش از اسلام نقطه ثقل امپراتوریهای هخامنشی تا ساسانی، قلمرو غربی امپراتوریها و بخصوص بین النهرین بود، این شهر در کانون توجه این سلسلهها قرار نداشت. در طول تاریخ تا دوران اسلامی میتوان در محل فعلی شهر اصفهان ردپای شهرهای مختلفی تحت نامهای مختلف، محلهای مختلف و حتی مردمان متفاوتی را پیگیری نمود.[۵]هر چند در دوران اسلامی منطقه جغرافیایی اطراف شهر نام اَسپاهان که نام تقسیم بندی حکومتی زمان ساسانیان بودهاست را حفظ کردهاست. در هنگام حمله اسکندر مقدونی به ایران، این شهر مرکز گابیویی ها[۶] بودهاست و از آن تحت عنوان گابای یا تابای [۷] نام برده شدهاست.[۵] در قرون اولیه اسلامی، منابع اسلامی از دو شهر در مکان فعلی شهر اصفهان نام میبرند؛ شهری بنام جَی در مکان فعلی محله جِی و دیگری شهری در سه کیلومتری غرب جَی با نام یهودیه که جمعیتی قابل توجه از یهودیان را در خود جای داده بود. [۵] بعد از اسلام این شهر رو به پیشرفت نهاد. در دوره سلجوقی این شهر به عنوان پایتخت سلجوقیان برگزیده شد. اوج شکوفایی اصفهان به زمان صفویان بر میگردد؛ هنگامی که شاه عباس کبیر پایتخت صفویه را به این شهر منتقل نمود
سوغات شهر
معروفترین سوغات اصفهان گز است. گز یک نوع شیرینی است که با گز انگبین یا ترنجبین شکر بادکا و مغز پسته، بادام، فندق یا گردو و سفیده تخم مرغ و گلاب ساخته میشود. در گز از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمیشود
معماری و آثار تاریخی اصفهان
اصفهان سرشار از آثار هنری و تاریخی است که میدان نقشجهان، مِنارْ جُنبان، هتل عباسی، برج کبوترخانه، گذر چهارباغ عباسی، سبزه میدان، کاخ چهلستون، آتشگاه اصفهان، کاخ عالیقاپو، کاخ هشتبهشت و مدرسه چهارباغ از بارزترین آنها هستند.[۸][۹][۴][۱۰]
پلهای تاریخی : پل جویی، پل شهرستان، پل مارنان، سی و سه پل یا پل الله وردیخان و پل خواجو[۱۱]
بازارهای تاریخی : بازار اصفهان، بازار قیصریه اصفهان یا بازار صفویه یا بازار سلطانی، بازار شاهی یا بازارچه بلند بازار دردشت، بازار بیدآباد، بازار و ریسمان، بازار غاز، بازارهای معروفی اطراف میدان نقشجهان: بازار مسگرها، بازار ترکشدوزها، بازار کلاهدوزها، بازار لوافها و بازار آهنگرها[۱۲]
مساجد تاریخی: مسجد علی، مسجد امام، مسجد حکیم، مسجد حاج محمدجعفر آبادهای، مسجد علیقلیآقا، مسجد قطبیه، مسجد ایلچی، مسجد آقا نور، مسجد رکن الملک، مسجد سید، مسجد رحیم خان، مسجد صفا، مسجد ذوالفقار، مسجد خان، مسجد شیخ لطف الله، مسجد مصری، مسجد جمعه، مسجد لنبان و مسجد مقصودبیک[۱۳][۱۴][۱۵]
مسجد امام-نقش جهان
از دوره قبل از اسلام، چیزی به جز بقایای آتشکدهای در کوه آتشگاه، اکتشافات اندکی در تپه اشرف و همچنین پل شهرستان (متعلق به دوران ساسانیان) بجا نماندهاست که از میان آن سه تنها بنای برپا و برجا همین پل شهرستان است.
بیشتر آثار تاریخی بجا مانده در مربوط به دورهٔ اسلامی است. آثاری از تمامی دورههای تاریخی پس از اسلام بجا ماندهاست اما بویژه آثار دو دوره باشکوه از تاریخ اصفهان یعنی دورهٔ سلجوقی و دورهٔ صفوی برجستگی ویژهای دارد، که هر کدام دارای ویژگیها و سبک معماری یگانه خود است.