دانلود تحقیق در مورد علایم و تشخیص بیماری هپاتیت B

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

هپاتیت B

علایم و تشخیص بیماری هپاتیت B

با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل می‌شود، تا سال‌ها علامتی بروز نمی‌کند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در می‌آید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، پررنگی ادرار و زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می‌ماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.

تشخیص بیماری هپاتیت B

براساس اکثر گزارش‌های علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت‌ B آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع می‌شوند. راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنی‌دار می‌کند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایش‌های مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی می‌شوند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

مهم‌ترین مسئله در ارتباط با ناقلین هپاتیت B

این بیماران هیچ گونه علامت، نشانه و ناراحتی ندارند، ولی در خونشان ویروس وجود دارد. مهم‌ترین مسئله در مورد این گروه از افراد، مراجعه به پزشک هر 6 ماه یک بار و بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین وضعیت کبدی است. این امر جنبه حیاتی دارد و با انجام آن می‌توان به فعال شدن بیماری در مراحل اولیه پی برد.

عاقبت ناقلین هپاتیت B

در اکثر موارد، شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلول‌های کبدی دیده نمی‌شود. در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروس‌ها و سیستم دفاعی بدن به وجود می آید. این سازگاری ممکن است تا سالیان سال باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند، سالیانه 1 تا 2نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HB S AG آنها منفی می‌شود. تعداد بسیار کمی از این افراد در عرض چند سال، دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجدداً از سر گرفته می‌شود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت B توصیه می‌شود تا برای معاینه و انجام آزمایش‌های کبدی و بررسی وضعیت‌شان هر 6 ماه یک بار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

آیا امکان ابتلای ناقلین هپاتیت B به سیروز وجود دارد؟

در تعداد کمی از این بیماران که اختلال در کار کبد به صورت پیشرونده است، این احتمال وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهای جدید امکان جلوگیری و یا به تأخیر انداختن این روند وجود دارد.

تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یک‌ماه و 6 ماه می‌تواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود.

هپاتیت مزمن B

تحقیق در مورد انتقال هپاتیت B

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

انتقال هپاتیت B  بوسیله ناخنگیر، قیچی و تیغ آلوده

هپاتیت ، یک بیماری عفونی ویروسی کبدی است که انواع مختلفی از جمله نوعA  ،B وC  دارد که نوع A بیشتر از راه خوراکی و عمدتا از طریق سبزیها و میوه های ضدعفونی نشده و آب آلوده انتقال می یابد همچنین نوع بی وسی عمدتا از طریق خون و فرآورده های خونی ، وسایل دندانپزشکی ، تزریق خون آلوده و سرنگهای مشترک و طریق جنسی مشکوک منتقل می شود.

از میان 5 نوع هپاتیت های ویروسی ، هپاتیت های  Aو B وC   موجب بیماری مزمن کبدی می شود.

هپاتیت A: دوره کمون بیماری 15 تا45 روز بوده و انتشار بیماری عمدتا از طریق مدفوعی دهانی است. این بیماری ، بیشتر در کودکان و با ازدحام جمعیت ، فقر و پایین بودن سطح بهداشت محیط و بهداشت فردی شیوع بیشتری پیدا می کند. بیماری در کودکان معمولا بدون عارضه جدی بهبود می یابد.

هپاتیت  B: دوره کمون بیماری 50 تا180 روز است.بیماری از3 طریق : برقراری تماس جنسی با فرد آلوده ، استفاده از خون و فرآورده های خونی آلوده و ابزار آلوده به خون همانند ناخنگیر، قیچی و تیغ آلوده ، از مادر آلوده به کودک قبل و حین زایمان و پس از تولد، به شخص سالم سرایت می کند. 

هپاتیت C در تعدادی از افراد به صورت هپاتیت مزمن C در می آید که این شکل بیماری موجب دوام و انتشار بیشتر بیماری در جامعه می شود هشتاد تا نود درصد کودکانی که در موقع تولد آلوده می شوند، به هپاتیت مزمن C مبتلا می شوند و به همین دلیل واکسیناسیون کودکان در بدو تولد بتدریج می تواند موجب کاهش میزان عفونت بیماری شود.

هپاتیت B عامل اصلی سیروز کبدی و سرطان سلولهای کبدی است.

هپاتیت "C" : آمریکا از5 میلیون بیمار مبتلا به هپاتیت های ویروسی مزمن ، یک میلیون به ویروس هپاتیت "B" و4 میلیون به ویروس"C" مبتلا شده اند.دوره کمون بیماری 60 300 تا روز است. بیماری از راههای خون ، فرآورده های خونی آلوده ، تزریقات و ابزار آلوده و همچنین از مادر به جنین سرایت می کند. هپاتیت "C"  یک مشکل جهانی است.این بیماری ، بیشتر در میان معتادان تزریقی شایع است ؛ به طوری که حدس می زنند50 درصد موارد، این گونه باشد.هپاتیت "D" :عامل هپاتیت "D" یا دلتا که به همراه هپاتیت ویروسی "B" ایجاد عفونت می کند، دوره کمون و راه سرایت و طول مدت بیماری مانند هپاتیت ویروسی "B" است.  

هپاتیت "E" : نتقال بیماری از راه مدفوعی دهانی است.