دانلود تحقیق درباره ی هپاتیت مزمن B

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

اهداف مهم درمان بیماران با هپاتیت مزمن B

بهبودی سمپتوماتیک

مهار یا از بین بردن HBVDNA

سروکانورژن Hbe Ag به anti-HBe

طبیعی شدن ALT

کاهش التهاب و فیبروز کبد

جلوگیری از عوارض طولانی مدت

کاهش در مورتالیته

جلوگیری از انتشار ثانویه بیماری

در حال حاضر FDA، 5 دارو را برای درمان هپاتیت مزمن B تأئید نموده است:

2bINF- در (1992)

لامی ودیدین در (1998)

آدفویر در (2002)

Entecavir در مارس (2005)

2bPeg interferon - در می (2005)

اینترفرون 2b: اولین درمان پذیرفته شده در بسیاری از کشورها برای هپاتیت مزمن B بوده است.

ساب کوتانه برای 4-6 ماه با دوز 5 میلیون واحد زیرجلدی روزانه یا 10 میلیون سه بار در هفته استفاده می شود. ویژگی بیمارانی که به INF پاسخ بهتریمی دهند:

1-ALT بالا

2-HBVDNA پایین

3- مدت ابتلای کوتاه مدت با عفونت

4- هپاتیت فعال

لامی ویدین: مهارکننده ریورس ترانس کریپتاز، دوز 100 میلی گرم روزانه و درمان اولیه حدود 1 سال طول می کشد و معمولاً تا 6 ماه بعد از سروکانورژن HbeAg ادامه می یابد.

- درمان با لامی ویدین با توجه به ریسک مقاومت 20% در سال محدود شده است.

- مقاومت به لامی ویدین با افزایش >1-log در HBVDNA و یا افزایش ALT با یا بدون تغییر کلینیکال یا هیستولوژیکال مشخص می شود.

- در بیماران با فیبروز پیشرفته یا سیروز کبدی ثابت شده که درمان طولانی مدت با لامی ویدین ریسک پیشرفت بیماری و HCC را کاهش می دهد.

آدفوویر- آنالوگ نوکلئوتیدی که با مهار ترانس کریپتاز معکوس ویروس هپاتیت B از تکثیر ویروس جلوگیری می کند و در ضمن از فعالیت DNA پلیمراز نیز جلوگیری می کند.

دانلود تحقیق درباره ی هپاتیت Bچیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

هپاتیت B چیست ؟

تهیه کننده:عباس مرادی

دبیر:آقای داودی

کبد عضوی است که در بسیاری از فعالیتهای حیاتی بدن ، مانند مقابله با عفونت ها ، متوقف کردن خونریزی، پاک کردن خون از سموم و داروها ، و ذخیره انرژی در بدن نقش دارد .هپاتیت یک بیماری است که کبد را متورم کرده و فعالیتهای آن را مختل میسازد . این بیماری به علتهای مختلفی ایجاد میشود . یکی از این علتها آلودگی به ویروس هپاتیت B است.  

نشانه های هپاتیت B

آ لودگی به ویروس هپاتیت B به سه حالت متفاوت ممکن است دیده شود. هپاتیت حاد:در این حالت بیمار پس از یک دوره مقدماتی با نشانه های مانند تب ، سرما خوردگی، تهوع ، استفراغ ، و درد شکم دچار زردی می شوند.اولین عضوی که زردی در آن مشاهده می شود. سفیدی چشم ها است . بطور معمول خود به خود بهبود می یابد . و پس از شش ماه خون از ویروس پاک می شود. و فقط 10% -5% بیماران بالغ ممکن است آلودگی مزمن شود.  

هپاتیت مزمن :

در این حالت ، نشانه ها بسیار غیر اختصاصی است . شایعترین نشانه هپاتیت مزمن ، ضعف و خستگی طولانی است . گاهی ممکن است زردی خفیف یا خارش وجود داشته باشد . با پیشرفت بیماری ممکن است نارسایی کبد بروز کند . این افراد باید تحت نظر پزشک قرار گیرند . و در صورت نیاز ، دارو درمانی شوند.

   علل‌ : هپاتیت‌ A و E : ویروس‌ معمولاً از راه‌ آب‌ یا غذا وارد بدن‌ می‌شود، خصوصاً صدف‌ خام‌ که‌ توسط‌ فاضلاب‌ آلوده‌ شده‌ باشد. هپاتیت‌ B : معمولاً از راه‌ آمیزشی‌، تزریق‌ خون‌، و تزریق‌ یا سرنگ‌ آلوده‌ انتقال‌ می‌یابد. مادری‌ که‌ هپاتیت‌ B دارد ممکن‌ است‌ عفونت‌ را به‌ نوازش‌ انتقال‌ دهد. بعضی‌ از موارد هم‌ بدون‌ دلیل‌ مشخص‌ و راه‌ شناخته‌ شده‌ای‌ برای‌ انتقال‌ عفونت‌ رخ‌ داده‌اند. هپاتیت‌ C : معمولاً از راه‌ تزریق‌ موادمخدر داخل‌ رگ‌، تزریق‌ خون‌ و سایر انواع‌ مواجهه‌ با خون‌ یا محصولات‌ خونی‌ آلوده‌ انتقال‌ می‌یابد. البته‌ در 40% از موارد، راه‌ انتقال‌ معلوم‌ نیست‌. هپاتیت‌ D : به‌طور جداگانه‌ از هپاتیت‌ B نمی‌تواند رخ‌ دهد. هپاتیت‌ G : الگوی‌ انتقال‌ مشابهی‌ مثل‌ هپاتیت‌ C دارد؛ معمولاً از راه‌ خون‌ انتقال‌ می‌یابد.

آلودگی بدون علامت :

در این حالت ، فرد بدون هیچگونه نشانه بالینی و یا آزمایشگاهی بیماری کبدیس ویروس هپاتیت را در خون خود دارد .و می تواند آن را به سایرین انتقال دهد .آین افراد به درمان دارویی نیاز ندارند ، ولی خطر ابتلا به حالت مزمن هپاتیت در آنان زیاد است  و باید هر 6 ماه یکبار توسط پزشک بررسی شوند.  

بیشترین موارد آلودگی به هپاتیت B بدون نشانه ، است بنابراین بهترین روش تشخیص بیماری ، آزمایش خون از نظر وجود ویروس هپاتیت B است

راه های انتقال هپاتیت B

آلودگی به هپاتیت B بطور عمده در نتیجه تماس با خون و ترشحات جنسی آلوده ، به روشهای زیر صورت می گیرد:تولد از مادر آلوده به هپاتیت B،تماس جنسی حفاظت نشده با افراد آلوده ،استفاده مشترک از ابزار آلوده تیز و برنده نظیر سوزن و سرنگ ، تیغ اصلاح و مسواک.تزریق مکرر خون یا فرآورده های آلوده ( امروزه کنترل خون های اهدایی ، احتمال آلودگی از این طریق را بسیاراندک نموده است )  .دیالیز با وسایل آلوده و پیوند اعضای آلوده ،خالکوبی ، حجامت ، سوراخ کردن گوش ، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل های نامطمئن و آلوده یا هر اقدامی که منجر به سوراخ شدن پوست با وسایل آلوده و غیر استریل شود .   

هپاتیت B از طریق دست دادن ، در آغوش گرفتن ،بوسیدن و نشستن در کنار فرد آلوده وسایر تماسهای معمول منتقل نمی شود و حضور افراد آلوده در محیط های کار و اجتماع بلا مانع است .

پیشگیری‌

از خطرات‌ ذکر شده‌ در بالا دوری‌ کنید. اگر با فرد هپاتیتی‌ در تماس‌ بوده‌اید، با پزشک‌ خود در رابطه‌ با تزریق‌ گاما گلوبولین‌ برای‌ پیشگیری‌ یا کاهش‌ خطر هپاتیت‌ مشورت‌ کنید. اگر در زمره‌ افرادی‌ هستید که‌ خطر هپاتیت‌ آنها را تهدید می‌کند، مثل‌ کارکنان‌ بیمارستان‌ها، دندانپزشکان‌ و غیره‌، واکسن‌ هپاتیت‌ A و B را دریافت‌ کنید. واکسن‌ سایر انواع‌ هپاتیت‌ ویروسی‌ در دست‌ بررسی‌ است‌. گاهی‌ ممکن‌ است‌ ایمونوگلوبولین‌ نیز لازم‌ شود. واکسیناسیون‌ هپاتیت‌ B برای‌ همه‌ نوزادان‌ و شیرخواران‌

دانلود تحقیق درباره ی هپاتیت B

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

هپاتیت B در ایران :

در ایران مبتلایان حدود 3%  کل جمعیت را شامل می شود که با در نظر گرفتن جمعیت ایران حدود 2 میلیون نفر به این ویروس آلوده هستند . از این تعداد حدود 200 تا300 هزار از این افراد دچار هپاتیت مزمن B می باشند که نیازمند تشخیص شدت التهاب کبد و در صورت نیاز درمان می باشند .

تعریف بیماری :

هپاتیت B  نوعی بیماری عفونی است که در اثر ورود  ویروس HBV به بدن و حمله آن به بافت کبد ایجاد می شود .

مخزن عفونت :

انسان تنها مخزن و نگهدارنده ویروس در طبیعت است .

مواد آلوده کننده :

 خون آلوده منبع اصلی ویروس هپاتیت B است .سایر مایعات بدن که ویروس در آن ها وجوددارد عبارتند از مایع منی ، ترشحات مهبل و بزاق . البته ویروس در ترشحات دیگری از بدن افراد آلوده نیز شناسایی شده است ولی این ترشحات اهمیتی در انتقال عفونت ندارند .

 علائم و نشانه های بیماری :

باید دانست که علائم انواع هپاتیت های ویروسی تقریبا مشابه است و براساس علائم بالینی نمی توان نوع هپاتیت را تشخیص داد .

از زمان ویروس هپاتیت B به بدن فرد غیر ایمن تا بروز اولین علائم بیماری از 4 هفته تا 6 ماه زمان لازم است .

سپس فرد علائمی غیر اختصاصی مانند تب ،‌درد مفاصل و بثورات پوستی ، بی حالی ، خستگی ، بی اشتهایی ، درد عضلانی ، تهوع و استفراغ را نشان می دهد و در معاینه ممکن است بزرگی کبد و عقده های لنفاوی وجود داشته باشد .

پس از این علائم زردی آغاز می گردد  که  در سفیدی چشم واضح تر و بهتر دیده می شود و به تدریج تمامی پوست بدن را در بر می گیرد . در مرحله زردی معمولا تب کاهش می یابد . ممکن است ادرار پررنگ و مدفوع کم رنگ شود .

کاهش زردی معمولا پس از چند روز تا یک هفته شروع می شود ولی ممکن است 4 تا 6 هفته طول بکشد . اصولا هر چه علائم بیماری شدید تر باشد بدان معنی است که پاسخ های دفاعی بدن به عفونت شدیدتر بوده و در صورت رفع علائم ، احتمال مزمن شدن بیماری کمتر است .

پس از این علائم ، مرحله نقاهت و بهبودی فرا می رسد . بسته به شرایط مختلف ، عده ای از بیماران بهبودی کامل خود را به دست می آورند و در برخی دیگر عفونت به حالت مزمن در می آید .

هپاتیت مزمن :

چنانچه ویروس هپاتیت B طی 6 ماه از بدن بیمار پاک نشود ، بیماری مزمن شده است .احتمال مزمن شدن به چند عامل بستگی دارد :

1 ـ سن : مهمترین عامل تعیین کننده مزمن شدن بیماری است . در صورت ابتلای به هپاتیت B%95 نوزادان  ،20% کودکان و 1 تا 10 % بالغین به فرم مزمن بیماری تبدیل می شوند.

2 ـ زمینه ژنتیکی

3 ـ ابتلا به عفونت خفیف و بدون علامت

4 ـ ضعیف بودن دستگاه ایمنی و دفاعی بدن

5 ـ عفونت با حجم زیاد ویروس

6 ـ عفونت در معتادان و افراد مبتلا به هموفیلی

علائم هپاتیت B مزمن :

در اغلب افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن ، عفونت به صورت خاموش است و فرد علامتی ندارد . به این گروه ، ناقل سالم می گویند .

در درصد کمی از افراد مبتلا به فرم مزمن( 1 تا 5% )  ، عفونت نهفته فعال می شود و آسیب کبد ادامه می یابد . در این موارد اصطلاحا هپاتیت مزمن فعال روی داده است که در صورت عدم پاسخ به درمان ، زردی ، بی حالی ، بی اشتهایی ، تهوع و کسالت ادامه می یابد و در نهایت ، بافتی جایگزین بافت طبیعی کبد می شود که توانایی انجام وظایف کبد در بدن را ندارد . به  این مرحله سیروز کبدی گفته می شود که علائم آن به صورت جمع شدن مایع و تورم شکم ،تورم پاها ، تمایل به خونریزی های زیر پوستی و گوارشی ، بزرگ شدن سینه ها در مردان ، کوچکی بیضه ها و علائم مغزی                         است . درصد کمی از موارد هپاتیت مزمن به سرطان کبد مبتلا می شوند .

راه های انتقال :

1 ـ انتقال از مادر آلوده به نوزاد ( شایع ترین راه ابتلا در کشور )

دانلود تحقیق درباره ی هپاتیت B 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

هپاتیت B در ایران :

در ایران مبتلایان حدود 3%  کل جمعیت را شامل می شود که با در نظر گرفتن جمعیت ایران حدود 2 میلیون نفر به این ویروس آلوده هستند . از این تعداد حدود 200 تا300 هزار از این افراد دچار هپاتیت مزمن B می باشند که نیازمند تشخیص شدت التهاب کبد و در صورت نیاز درمان می باشند .

تعریف بیماری :

هپاتیت B  نوعی بیماری عفونی است که در اثر ورود  ویروس HBV به بدن و حمله آن به بافت کبد ایجاد می شود .

مخزن عفونت :

انسان تنها مخزن و نگهدارنده ویروس در طبیعت است .

مواد آلوده کننده :

 خون آلوده منبع اصلی ویروس هپاتیت B است .سایر مایعات بدن که ویروس در آن ها وجوددارد عبارتند از مایع منی ، ترشحات مهبل و بزاق . البته ویروس در ترشحات دیگری از بدن افراد آلوده نیز شناسایی شده است ولی این ترشحات اهمیتی در انتقال عفونت ندارند .

 علائم و نشانه های بیماری :

باید دانست که علائم انواع هپاتیت های ویروسی تقریبا مشابه است و براساس علائم بالینی نمی توان نوع هپاتیت را تشخیص داد .

از زمان ویروس هپاتیت B به بدن فرد غیر ایمن تا بروز اولین علائم بیماری از 4 هفته تا 6 ماه زمان لازم است .

سپس فرد علائمی غیر اختصاصی مانند تب ،‌درد مفاصل و بثورات پوستی ، بی حالی ، خستگی ، بی اشتهایی ، درد عضلانی ، تهوع و استفراغ را نشان می دهد و در معاینه ممکن است بزرگی کبد و عقده های لنفاوی وجود داشته باشد .

پس از این علائم زردی آغاز می گردد  که  در سفیدی چشم واضح تر و بهتر دیده می شود و به تدریج تمامی پوست بدن را در بر می گیرد . در مرحله زردی معمولا تب کاهش می یابد . ممکن است ادرار پررنگ و مدفوع کم رنگ شود .

کاهش زردی معمولا پس از چند روز تا یک هفته شروع می شود ولی ممکن است 4 تا 6 هفته طول بکشد . اصولا هر چه علائم بیماری شدید تر باشد بدان معنی است که پاسخ های دفاعی بدن به عفونت شدیدتر بوده و در صورت رفع علائم ، احتمال مزمن شدن بیماری کمتر است .

پس از این علائم ، مرحله نقاهت و بهبودی فرا می رسد . بسته به شرایط مختلف ، عده ای از بیماران بهبودی کامل خود را به دست می آورند و در برخی دیگر عفونت به حالت مزمن در می آید .

هپاتیت مزمن :

چنانچه ویروس هپاتیت B طی 6 ماه از بدن بیمار پاک نشود ، بیماری مزمن شده است .احتمال مزمن شدن به چند عامل بستگی دارد :

1 ـ سن : مهمترین عامل تعیین کننده مزمن شدن بیماری است . در صورت ابتلای به هپاتیت B%95 نوزادان  ،20% کودکان و 1 تا 10 % بالغین به فرم مزمن بیماری تبدیل می شوند.

2 ـ زمینه ژنتیکی

3 ـ ابتلا به عفونت خفیف و بدون علامت

4 ـ ضعیف بودن دستگاه ایمنی و دفاعی بدن

5 ـ عفونت با حجم زیاد ویروس

6 ـ عفونت در معتادان و افراد مبتلا به هموفیلی

علائم هپاتیت B مزمن :

در اغلب افراد مبتلا به هپاتیت B مزمن ، عفونت به صورت خاموش است و فرد علامتی ندارد . به این گروه ، ناقل سالم می گویند .

در درصد کمی از افراد مبتلا به فرم مزمن( 1 تا 5% )  ، عفونت نهفته فعال می شود و آسیب کبد ادامه می یابد . در این موارد اصطلاحا هپاتیت مزمن فعال روی داده است که در صورت عدم پاسخ به درمان ، زردی ، بی حالی ، بی اشتهایی ، تهوع و کسالت ادامه می یابد و در نهایت ، بافتی جایگزین بافت طبیعی کبد می شود که توانایی انجام وظایف کبد در بدن را ندارد . به  این مرحله سیروز کبدی گفته می شود که علائم آن به صورت جمع شدن مایع و تورم شکم ،تورم پاها ، تمایل به خونریزی های زیر پوستی و گوارشی ، بزرگ شدن سینه ها در مردان ، کوچکی بیضه ها و علائم مغزی                         است . درصد کمی از موارد هپاتیت مزمن به سرطان کبد مبتلا می شوند .

راه های انتقال :

1 ـ انتقال از مادر آلوده به نوزاد ( شایع ترین راه ابتلا در کشور )

دانلود تحقیق درباره ی هپاتیت B 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

هپاتیت B

علایم و تشخیص بیماری هپاتیت B

با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل می‌شود، تا سال‌ها علامتی بروز نمی‌کند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در می‌آید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، پررنگی ادرار و زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می‌ماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.

تشخیص بیماری هپاتیت B

براساس اکثر گزارش‌های علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت‌ B آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع می‌شوند. راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنی‌دار می‌کند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایش‌های مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی می‌شوند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

مهم‌ترین مسئله در ارتباط با ناقلین هپاتیت B

این بیماران هیچ گونه علامت، نشانه و ناراحتی ندارند، ولی در خونشان ویروس وجود دارد. مهم‌ترین مسئله در مورد این گروه از افراد، مراجعه به پزشک هر 6 ماه یک بار و بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین وضعیت کبدی است. این امر جنبه حیاتی دارد و با انجام آن می‌توان به فعال شدن بیماری در مراحل اولیه پی برد.

عاقبت ناقلین هپاتیت B

در اکثر موارد، شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلول‌های کبدی دیده نمی‌شود. در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروس‌ها و سیستم دفاعی بدن به وجود می آید. این سازگاری ممکن است تا سالیان سال باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند، سالیانه 1 تا 2نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HB S AG آنها منفی می‌شود. تعداد بسیار کمی از این افراد در عرض چند سال، دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجدداً از سر گرفته می‌شود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت B توصیه می‌شود تا برای معاینه و انجام آزمایش‌های کبدی و بررسی وضعیت‌شان هر 6 ماه یک بار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

آیا امکان ابتلای ناقلین هپاتیت B به سیروز وجود دارد؟

در تعداد کمی از این بیماران که اختلال در کار کبد به صورت پیشرونده است، این احتمال وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهای جدید امکان جلوگیری و یا به تأخیر انداختن این روند وجود دارد.

تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یک‌ماه و 6 ماه می‌تواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود.

هپاتیت مزمن B