تحقیق درباره گیاه جوجوبا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 31

مقدمه

امروزه با مشخص شدن اثرات سوء بسیاری از ترکیبات شیمیایی، توجه به تنوع تولید و بهره گیری از گیاهان موجود در طبیعت و اصلاح و کشف آنها، جزئی از مطالعات و نوآوری های مهم جوامع پیشرفته می باشد. امروزه به دلیل استفاده نادرست از منابع و عدم توجه به چرخه های اکولوژیک و مبانی تولید پایدار، کشت و پرورش گیاهان زراعی تنها به گونه های خاص محدود شده است. سازماندهی ژنتیکی این گیاهان بر اساس اقلیم و شرایط زراعی، ضمن افزایش آسیب پذیری محیط و کاهش تنوع، باعث حذف بسیاری از عوامل موثر اکولوژیک و افزایش عوامل خسارت زا گردیده لزوم برگشت به تولید اکولوژیک و حفظ توازن و ثبات چرخه های طبیعی- موضوعی است که کشورهای پیشرفته در قالب روشهای متنوع جنگل زراعی، کشت مخلوط و غیره و نیز توجه به گونه های جدید همچون کرامب، جوجوبا سعی در حصول به آن دارند. گیاه جوجوبا به دلیل ویژگی های زراعی منحصر به فرد خود از استعداد زیادی در کشت و توسعه در نواحی نیمه خشک کشور برخوردار است، ویژگی های منحصر به فرد آن باعث توجه بسیاری از محققان و حتی سوداگران به این گیاه شده است . کشورهای بزرگ تولید کننده گیاه جوجوبا ، آمریکا، استرالیا، مکزیک، کاستاریکا، برزیل، آرژانتین، پاراگوئه ، مصر، پرو، فلسطین بوده و در کشورهای عربستان سعودی، سودان کنیا و آفریقای جنوبی توسعه یافته و از تولید مطلوبی در این کشورها برخوردار است. در ایران با توجه به شرایط ویژه اقلیمی به ویژه کمبود آب، از گیاهان مناسب جهت کشت و توسعه خصوصا در نواحی جنوبی کشور و استانهای بوشهر، سیستان و بلوچستان، فارس، خوزستان و تا حدودی یزد و کرمان و اطراف کویر می بایست استفاده شود. ویژگی چند منظوره این گیاه به عنوان زراعی، صنعتی، علوفه ای و حفاظتی (موثر در کاهش فرسایش خاک) توجه جدی تر به این گیاه را می طلبد. این گیاه در پخش و کنترل سیلاب نیز نقش بسیار مهمی ایفا می نماید. گیاه جوجوبا از گیاهان بومی جنوب غرب آمریکای شمالی بوده و بذر آن حاوی 60 درصد روغن و 33-26 درصد پروتئین می باشد.

ترکیب خاص این روغن باعث تنوع در مصارف آن گردیده است. جوجوبا از جمله گیاهانی است که به دلیل ویژگی اقلیمی مناسب، قابلیت استقرار در نواحی دارای محدودیت های اقلیمی را دارد. ؟ در شرایط اقلیمی گرم و خشک و دامنه حرارتی بالا (با وجود خواب تابستانی) و همچنین مقاومت گیاه به شوری همراه با تنوع موارد مصرف از ویژگی های منحصر به فرد این گیاه روغنی می باشدکه آن را مناسب به منظور کشت در مناطق محروم حاشیه کویر نموده است. تعداد کشت بخش عظیمی از زمین های حاشیه کویرها هم اینک از بازدهی بسیار اندکی برخوردارند، با کشت این گیاه علاوه بر تکمیل ظرفیت خالی کارخانجات روغن کشی، کمک به اقتصاد منطقه و کشور و اشتغال زایی، در حفظ آب و خاک کشور نیز بسیار موثر است.

گیاه جوجوبا با توجه به ریشه عمیق خود که قدرت بهره برداری بالایی از منابع آب زیر سطحی را به آن می دهد و نیز نیاز آبی خاص این گیاه و همزمانی آن با اواخر فصل زمستان و فصل پر باران سال این گاه را به پتانسیلی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع روستایی مناطق حاشیه کویر تبدیل نموده است.

معرفی و گیاه شناسی جوجوبا:

Simmond sia chinensis از خانواده simmondsiacea و زیر شاخه Hamamelididae می باشد.

جوجوبا با نامهای دیگر دانه ؟، دانه گوزنی، دانه خوکی، فندق وحشی، هوهوبا ژوژوبا و یویوبا.

- جوجوبا بوته ای چند ساله، همیشه سبز و بومی صحرای سونوران و بادوام، روپایه که به وسیله باد گرده افشانی می کند.

طول آن 5-1 متر و عمر ان 200-100 سال می رسد. هر بعضی از گیاه شناسان آن را متعلق به تیره شمشاد می دانند دارای ترکیب کروموزومی 52= 2n می باشد عمر این گیاه در زیستگاه های طبیعی به 200 سال هم می رسد ولی در سایر زیستگاه ها بر حسب شرایط اکولوژیکی و میزان رسیدگی بین 30-15 سال عمر می کنند. این گیاه دو پایه با ساقه های متعدد و انشعابات ؟ که ارتفاع آن در شرایط عادی 2/5- 1 متر و حداکثر 5 متر می رسد.

برگها متقابل بیضوی، فاقد دمبرگ به طول 4-2 سانتی متر باکوتیکون ضخیم و چربی شکل با ریشه ای عمیق قابلیت دسترسی به منابع آب زیر سطحی تا اعماق 15-10 متر را مهیا می سازد. طول ریشه بالغ تا 30 متر هم می رسد. پس از کاشتن دانه تنها یک ماه بعد، همزمان با جوانه زدن گیاه از خاک، ریشه 75 سانتی متر در زمین نفوذ کرده است. گلهای نر خوشه مجتمع سبز مایل به زرد به طول 4-3 میلی متر می باشد. گلهای ماده با 5 گلبرگ درشت، منفرد سبز رنگ نازک و مویی به طول 20-10 میلی متر بوده که روی دمگل برگشته ای قرار دارند. میوه کپسری تخم مرغ شکل حاوی 3-1 دانه درشت قهوه ای رنگ می باشد. طول دانه حداکثر 2 سانتی متر و وزن هر دانه بین 1- 4/0 گرم متغیر می باشد. تعداد بذور هر کیلوگرم بین 5500- 650 عدد است. میزان دانه دهی هر پونه در ابتدای میوه دهی (3-2 سال پس از کاشت) 350 گرم بوده که در 10 سالگی به 5 کیلوگرم افزایش یافته، ثابت می ماند. میوه دهی اقتصادی آن از 4 سالگی به بعد بوده و این بدان معناست که تا 4 سال پس از کاشت امیری به سودهی آن نیست. بلوغ کامل گیاه بر حسب شرایط آب و هوایی، اقلیم منطقه و نگهداری بین 12-8 سال طول می کشد. حداکثر میزان تولید آن 11-10 سالگی است. پتانسیل تولید بذر این گیاه t/ha5/ t بوده که در مقایسه با سایر گیاهان روغنی تولید کمی است. پتانسیل تولید بذر سایر گیاهان در هر هکتار عبارتند از:

بادام زمینی: 17

آفتابگردان، سویا، کلزا: t6

گلرنگ: t5

کنجد: t3

تحقیق درباره کلیات گیاه شناسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

کلیات گیاه شناسی

عناب درختی است که ارتفاع آن تا 8 متر می رسد نوعی از این درخت مستقیم و باریک است و نوعی دیگر بصورت کج و معوج بالا می رود .

عناب بومی مناطق گرمسیر است کشت آن در شمال آفریقا ،جنوب اروپا و نواحی مدیترانه رواج درد .

برگهای این درخت کوچک ، زیبا ، شفاف ،‌متناوب و دندانه دار است . گلهای آن کوچک و برنگ سبز مایل به زرد می باشد. میوه این درخت که عناب نامیده می شود برنگ قرمز و بشکل تخم مرغ ودارای یک هسته است .طعم عناب کمی شیرین است.

درخت عنّاب Zizy phus vulgaris

درخت عنّاب از خانواده Rhona ceae است و آن را به لاتین zizyphum و به یــونانی zizyphun می گویند.

درخت عناب دارای خانواده نسبتاً بزرگی است و تاکنون چهل جور از آن شناسایی شده و بعضی مورد بهره برداری قرار گرفته است، بومی کناره های اقیانوس آرام و آمریکای شمالی است و در همه جـای ایـــران می روید. تنه اصلی آن صاف و نسبتاً راست ولی شاخه های فرعی ناهموار می باشد. در نواحی گرم پیوسته سبز است و در دیگر آب و هواها و مناطقی که چهار فصل دارد برگهایش مانند دیگر درختان خزان می کند. از دوره های بسیار دور چینیان این درخت را می شناخته و آن را پرورش می داده اند و از محصول آن بهره می برده اند، ولی از آنجا که قومی راز دارند تا مدتها در دیگر سر زمینها کسی از آن آگاهی نداشت.

درخت عناب، تیغ دار و دارای برگهای متناوب است تاکنون انواع مختلفی از آن در مناطق گرم قاره آسیا و آمریکا شناخته شده است. به علت زیبایی برگها و تنه درختان جوان، گونه ای از درخت عناب را جزء گیاهان زینتی در پارکها کشت می کنند. درخت عناب معمولی که برای استفاده از میوه آن کاشته می شود، بومی جنوب آسیا و جنوب اروپا بویژه حوضه مدیترانه است. پوست میوه رسیده سرخ خوشرنگ و بخش خوراکی آن سفید مایل به شیری است، مزه آن کمی شیرین، مطبوع، کمی لعابدار و چسبناک است. برگهای درخت عناب کوچک دندانه دار، بیضی شکل، براق و بدون کرک و دارای سه رگبرگ طولی است. تنه درخت جوان، سرخ مایل به زردی می باشد و در بهار و تابستان، با رنگ برگها که سبز روشن است، بویژه هنگامی که میوه اش می رسد هماهنگی ویژه و چشم انداز بسیار زیبایی دارد. در دو طرف هر دمبرگ، در روی ساقه، زایده هایی به شکل خارهای محکم و تیزی می روید، سپس چوبی می شود و بطور دایمی در روی شاخه ها باقی می ماند.

گلهای درخت عناب بیشتر خوشه ای، کوچک و زرد رنگ است. در برخی درختان دمگل آن بسیار کوتاه به نظر می رسد که به ساقه چسبیده است گلها روی شاخه های جوان در محل جوانه کنار برگها به شـــکل دسته های کوچک می روید و دارای پنج گلبرگ ریز، جدا و پنج پرچم و مادگی دوبرچه ای است.

میوه درخت عناب ناشکوفا، گوشتی، در آغاز سبز و براق است، کم کم زرد می شود و وقتی رسید به رنگ سرخ تیره و بسیار زیبا در می آید. عنابی، رنگ مخصوص این میوه است که در پاییز می رسد و در لابلای برگها خودنمایی می کند و مانند میوه های دیگر مصرف می شود.

پرورش درخت عناب برای تولید چوب :

بعضی درختان عناب که تا هشت متر قد می کشد برای بدست آوردن چوب قشنگی که دارد پرورش داده می شود. این درختان را معمولاً در درّه ها نزدیک به هم می نشانند. نزدیکی درختان به یکـدیگر مـوجب می شود که به جای شاخ و برگ فراوان و میوه دهی، فقط مانند درختان تبریزی قد بکشند. این درختان در چنین وضعی دارای تنه ای صاف، راست، بدون گره خواهند بود در نتیجه چوب مرغوبی حاصل می شود. چوب درخت عناب پس از برش، سرخ رنگ و خالدار، مایل به زردی و رگه دار می باشد. چون بسیار محکم و زیبا است برای ساختن اشیای زینتی مانند مجسمه، عصا، تسبیح به کار می رود و در منبت کاریها و همچنین در ساختن میز و صندلی و در و پنجره از آن استفاده می شود. داخل تنه درخت به خلاف چنار و گردو پوک نمی شود.

کشت و پرورش درخت عناب :

درخت عناب در تمام نقاط ایران می روید محصول می دهد و با بیشتر آب و هوای مناطق ایران سازگار است. این درخت در برابر کم آبی بسیار مقاوم است.

روش تکثیر :

برای زیاد کردن این گیاه چهار راه وجود دارد :

1- جابجایی پاجوشها

2- قلمه زدن

3- خوابانیدن

4- کشت بذر

تحقیق درمورد کاشت داشت برداشت گیاه صنعتی پنبه 32 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 47

دانشکده کشاورزی شیروان

عنوان تحقیق :

کاشت - داشت - برداشت گیاه صنعتی پنبه

زیر نظر استاد :

جناب آقای مهندس مکمل

تهیه کننده :

مریم امینی

تابستان 86

تایپ و تکثیر لاوان

مقدمه:

نباتات صنعتی به مجموعه ای از گیاهان صنعتی اطلاق می شود که فرآورده های آن بطور مستقیم یا غیر مستقیم مورد فرآیند سازی در کارخانه های مربوطه قرار می گیرد تا مورد استفاده گردد هر چند که ممکن است محصولات حاصله تا حدودی به طور مستقیم در اختیار انسان و یا دام قرار گیرد و در حال حاضر فرآورده های نباتات صنعتی نقش مهمی در اقتصاد کشور ها بازی می کند و اکثراً از محصولات استراتژیک محصوب می شوند به همین صورت شناخت دقیق نیاز اکولوژیکی و روش های تولید آن برای افزایش تولید در واحد سطح از اهمیت زیادی برخوردار است.

پنبه Gossy Diam SPP

از خانوادة Malraceae نام انگلیسیCadton و نام عربی القطن مهمترین گیاه لیفی است یا الیافی است در نقاط مختلف دمیا و از زمان هائی دور کشت می شده است عده ای منشاء آن را آفریقا و برخی هم هند و چین می دانند و معتقدند که از طریق آفریقا به هندوستان و سپس به چین برده شده است شواهد باستان شناسی قدیمی ترین نمونة پارچه ای پنبه ای را که مربوط به سه هزار سال قبل از میلاد است در پاکستان بدست آورده حدود 5 هزار سال قبل از میلاد در فیزیک به جهت استفاده از الیاف کشت می شده و بعداً توسط اعراب به اروپا برده شده که نام آن از نام عربی آن گرفته شده است. در هندوستان به آن Kapas گویند که از کلمة سانسکریتKarpasos گرفته شده است.

یا خود Gossy Piam یعنی ؟ چون میوه بصورت کپسول است.

تاریخچة کشت در ایران:

در دورة هخامنش کشت می شده که لباس های سربازان از همین بوده در دورة بعد از اسلام در اطراف ساوه و شوشتر انجام می شده تا سال 1282 مقدسی گونه های مختلف به نام های محلی و بومی مثل رسمی، ولایتی و غرقوزه، علی آبادی در نقاط مختلف کشت می شده به احتمال زیاد از هند به ایران وارد شده در سال 1298 ه؟؟ اولین کارخانه پنبه پاک کنی در ایران تأسیس شد و در زمان میرزا امیر خان از آمریکا وارد شد توسط یک کشیش مسیحی و در ارومیه اقدام به کشت کرد در سال 1302 شرکت مختلط پنبه ایران و روس به نام پرس خدلوپک تأسیس شد که در سال 1312 به انحصار دولت در آمد و شرکت دولتی به نام شرکت سهامی پنبه پشم و پوست تأسیس و تا سال 1320 ؟ سطح زیر کشت پنبه افزایش یافت طبق آمار کل سطح زیر کشت پنبه در جهان در سال 200 و 037/3 میلیون هکتار است در طول 9 سال 30 هکتار افزایش سطح زیر گشت کل تولید جهانی پنبه در سال 2005 یا 2006 حدود 103 میلیون عدل است که هر عدل بزر kg 225 است.

متوسط عملکرد پنبه در ایران بیش از 2 تا 5/2 تن است یا تن وش پنبه است.

(مجموعة الیاف پنبه + دانه پنبه = وش پنبه)

کا نسبت الیاف به وش را کِلل پنبه گویند.

حدوداً مازندران دو سوم پنبة جهان در کشورهای در حال توسعه تولید می شود در ایران در استان مازندران ، خراسان، فارس ، مرکزی، آذربایجان شرقی ، تهران ، کرمانشاه، سمنان ، کرمان ، گلستان و مناطق مشابه آب و هوایی کشت می شود.

اهمیت اقتصادی پنبه:

پنبه از نظر اقتصادی اهمیت فوق العاده ای دارد بدلیل استفاده های فراوانی که از آن می شود از ؟ انواع وسایلی که از فرآورده های آن تولید می شود.

روز به روز به سطح زیر کشت آن افزوده می شود چون در کل جهان است به آن طلای سفید هم

تحقیق درمورد کنترل گیاه هرز به روش بیولوژیکی 13ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

کنترل گیاه هرز به روش بیولوژیکی:

نخستین منظورازکنترل بیولوژیکی کاهش آلودگی گیاهان هرزدرسطحی غیراقتصادی

است.این منظور بابکارگیری مستقیم یا غیر مستقیم موجودات زنده ای مانند گیاهان زراعی،انگلها،شکارگرهاوعوامل بیماریزا برآورده می شود.

کنترل بیولوژیکی شامل دو روش اصلی است: 1)استفاده ازرقابت گیاه زراعی و گیاه هرز، 2)استفاده از انگل،شکارگر و عوامل بیماریزا.

1.استفاده از رقابت گیاه زراعی و گیاه هرز:

در این روش برای جلوگیری،کنترل یا کاهش استقرار گیاه هرز از استعدادهای تغییر پذیرگیاه مانند رشد،عادتها،سازشها و توانایی رقابت گیاهان هرز استفاده می شود.گیاه

ماده ای زنده و دارای فعالیتهای زیست شناختی است،بنابراین رقابت آن با گیاه دیگر به عنوان یکی از روشهای بیولوژیکی مورد بحث قرار می گیرد.

رقابت گیاهان.توانایی رقابت و نیرومندی گیاه یکی از معیارهای مهم انتخاب و پرورش ارقام اصلاح شده گیاهی است.گیاهان دارای توانایی رشد سریعتر،نسبت به گیاهان کند رشد و حساس در برابر گیاهان هرز،مزیتهایی دارند.گیاهان دارای توانایی رقابت،که گیاهان خفه کننده نامیده می شوند،ارزش گرانبهایی درهربرنامه ی

کنترل گیاه هرز دارند.اینها،بر سر ذخیره مواد غذایی،رطوبت خاک،نور خورشید،و

کربن دی اکسید به خوبی با گیاهان هرز رقابت می کنند.ذرت،ذرت خوشه ای،سویا،

و لوبیا چشم بلبلی از گیاهان مهم دارای توانایی رقابت با گیاهان هرزند و بسیار سریعتر از آنها رشد می کنند،بلندتر می شوند و زودتر فضای بین ردیفها را سایه می اندازند.در نتیجه،رشد گیاه هرز را خفه می کنند.محدودیت بسیار جدی این روش در آن است که نیازمندیهای محیطی گیاهان زراعی و گیاهان هرز حمراه آنها بسیار شبیه است.این روش را می توان با روشهای ریگر کنترل گیاه هرز ترکیب کرد.

تناوب زراعی.تناوب درست با گیاهان زراعی می تواند رشد گیاه هرز را کاهش دهد.کشت مداوم یک گیاه زراعی به افزایش چشم گیر توده ی گیاهان هرز می انجامد.

به علاوه،کشت مکرر یک گیاه زراعی موجب افزایش احتمال وقوع بیماریها و آفات گیاهی و تنک شدن مزرعه و در نتیجه هجوم گیاهان هرز می شود.در برنامه ریزی تناوب گیاه زراعی،گیاهان هرز و چرخه ی زندگی آنها را نباید نادیده گرفت.معمولا کشت گیاه دارای رشد عمودی بر کشت گیاهی کهسطح خاک را می پوشاند یا خوابیده است ترجیح دارد.تناوب مطلوب زراعی تناوبی است که هیچ گروه گیاه هرزی امکان ایجاد مزاحمت در آن را نداشته باشد.

تراکم گیاهی.با کاهش فاصله ی کشت گیاه زراعی ترکم آن در واحد سطح بیشتر می شود و امکان رقابت با گیاهان هرز را بوجود می آید.این تراکم گیاهی در واحد سطح اثر خفه کننده دارد و سر از خاک در آوردن و استقرار گیاه هرز را کاهش می دهد.استانی فورت(1962) گزارش داده است که تراکم 43 تا50 بوته ی سویا در هر متر بهتر از رشد گیاه هرز جلوگیری می کند و با تراکم 23 تا 30 بوته در متر سویا کمتر زیان می بیند. تراکم بوته های گیاه را می توان بوسیله کم کردن فاصله خطوط

کشت و فاصله بین بوته های ردیفها افزایش ئائ.این کار در مورد گیاهانی که فاصله خطوط آنها زیاد است و به گیاهان هرز امکان رشد فراوان می دهد مفید است.

2.استفاده از انگلها،شکارگرها و عوامل بیماریزا:

در این روش کنترل بیولوژیکی از دشمنان طبیعی گیاهان یعنی افات و بیماریها برای کنترل گیاهان هرز استفاده می شود.

می دانیم که حشرات از طریق مکیدن مواد غذایی ذخیره شده در گیاه،و گاه با از بین بردن سبزینه گیاه موجب مرگ آن می شوند. میزان خسارت به شدت حمله، اندازه و شرایط گیاه و محیط بستگی دارد. شرایط خاک،آب و هوا و توانایی رقابت گیاهان،در مقاومت گیاهان در برابر حمله حشرات و آفات تعیین کننده است. گیاه هرز معمولاً برای تامین نیازهای ضروری با گیاهان نزدیک به خود به رقابت می پردازند. هجوم حشره ممکن است این توانایی رقابت را کاهش دهد یا خنثی کند. این نوع اثر غیر مستقیم در کنترل بیولوژیکی گیاهان هرز دارای اهمیت است. تعداد حشرات مورد نیاز برای نابودی گیاه هرز به توانایی رقابت گیاه هرز بستگی دارد، برای مثال: برای نابودی گیاه هرز مهاجمی که در محیط مناسب قرار دارد به تعداد زیادی حشره نیاز است. تعداد حشرات لازم برای کنترل به اندازه حشره،شیوه حمله و امکان انتقال عامل بیماریزا نیز بستگی دارد.

عوامل بیماریزا از طریق کاهش انزیمی ترکیبات سلولی ،تولید سم ،ایجاد اختلال در سیستمهای هورمونی ،جلوگیری از انتقال مواد غذایی ومعدنی و اختلال در اعمال فیزیولوژیکی به گیاه میزبان خسارت می رسانند.در نتیجه ،تمام یا قسمتی از گیاه میزبان ممکن است ازبین برود. اگر گیاه از بین نرود یا از رشد شاخ وبرگ ان به حدی کاسته می شود که نتوان رقابت با گیاهان دیگر را از دست می دهد ویا سرعت تولید بذر آن به حدی کند می شود که گیاه دیگر نمی تواند به طور کامل تکثیر شود . نتیجه تمام اینها نابودی تدریجی یاسریع میزبان است .

انواع دشمنان. با توجه به دامنه وسیع ارگانیسم که برای کنترل گیاهان هرز مورد استفاده قرار میگیرد ،حشرات بیش از همه مورد توجه هستند . بعضی از راستهای حشراتی که مفید بودن انها پی برده شده است عبارت اند از:راسته دوبالان ،راسته سخت بالپوشان،راسته حشره خواران،راسته پروانه ها ،راسته بال ریشک داران و راسته بال غشاییان .ثابت شده است که کنه ها نیزگاهی درمبارزه بیولوژیکی موثر واقع شده اند.عوامل بیماریزا به وسیله باد،باران،حشرات وحیوانات،تماس با اندامهای میزبان،تکثیرمستقیم وبیرون ریختن وپراکنده شدن بذر پخش می شوند. بعضی عوامل بیماریزا درداخل یا روی گیاهان هر میزبان تولید می شوند .الودگی ممکن است مستقیماً از طریق سطح میزبان ،سوراخها یا منا فذ طبیعی ،یا از محل خسارت ناشی از حشرات ،حیوانات وانسان ایجاد شود .

موجودات بیماریزا در یافتن میزبان اختصاصی وبافت اختصاصی تخصص دارند. تعدادی از عوامل بیماریزا فقط به یک یا چند گونه میزبان معدود حمله می کنند .تعد ادی دیگراز عوامل بیماریزا حالت اختصاصی کمتری دارند وممکن استتعداد زیادی میزبان را مورد حمله قرار دهند . عامل بیماریزاممکن است به قسمتها ی خاصی از گیاه میزبان ،مثل بافتها،حمله کند یا به تمام گیاه.درجه اختصاصی بودن میزبان در کنترل بیولوژیکی موثر است،زیرا عوامل بیماریزایی که میزبانهای زیاد دارند احتمالاً به گیاهان مطلوب و غیر مطلوب خسارت وارد می اورند .

اختصاصی بودن میزبان. موفقیت در کنترل بیولوژیکی گیاهان هرز به کمک حشرات و عوامل بیماریزا،یستگی به اختصاصی بودن میزبان دارد،حشره ویژه ی گیاه هرز میزبان به گیاه زراعی حمله نمی کند.معمولا گیاهلن دارای انواع مواد غذایی مورد علاقه انواع حشرات اند،اما حشرات ویژه یک میزبان خاص در انتخاب غذای خود بسیار سخت می گیرند. وجود یا عدم وجود بعضی ترکیبات شیمیایی و ویژگیهای فیزیکی در گیاه میزبان برای جلب حشره بسیار تعیین کننده است،اختصاصی بودن میزبان به وسیله آزمایشها تعیین می شود.حشره در مضیقه ی گیاهان مختلف،از جمله گیاهان هرز،قرار می گیرد.حشره غیر از گیاه هرز مورد علاقه اش از گیاهان دیگری که در اختیارش قرار داده شده است تغذیه نمی کند،در نتیجه احتمالا به گونه های اقتصادی صدمه نخواهد زد.

رابطه بین حشره و میزبان دو مرحله رفتاری حشره را در بر می گیرد، یا حشره می خواهد ومی تواند که ابتدا جستجو کند و یا بلافاصله متوقف و مشغول تغذیه شود.

حشره ی گرسنه خود را به این طرف و آن طرف می کشاند تا با گیاه مطلوب و خوشخوراک مواجه شود. تشخیص گیاه مطلوب بر مبنای انگیزه شیمیایی و احتمالا انگیزه بینایی و لمسی است. معمولا بعضی از تحریک کننده های شیمیایی نیازهای عادی حشره،مانند قند یا آسکوربیک اسید راتشکیل می دهند.

عوامل موثر در کنترل بیولوژیکی. آشنا سازی یک دشمن خوب با گیاه هرز عامل موثری در کنترل بیولوژیکی است.موفقیت در این کار بستگی به موارد زیر دارد:

تحقیق درمورد نخود فرنگی 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

شرح گیاه

نخود فرنگی (Pisum satium) گیاهی است یکساله دارای ساقه نازک و رونده. برگ نخودفرنگی مرکب از سه برگچه است که برگچه انتهایی اغلب به یک پیچک منتهی می‌شود. علاوه بر این دمبرگ در این جنس اغلب نمو زیاد کرده و کاملا شبیه به یک برگچه می‌شود که دور ساقه می‌پیچید.

نخود فرنگی از قدیم توسط رومیان و یونانیان کشت می شده است و بعضی نویسندگان تاریخی بر این عقیده بوده اند که این گیاه متعلق به مصر است نخود سبز بنظر می رسد اولین بار در جنوب غربی آسیا کشت شده است و سپس از طریق دریای سیاه به روم منتقل شده است و از طریق تبت و هیمالیا هم به چین و هندوستان راه یافته است نخود فرنگی گیاهی است علفی، یکساله بالا رونده و به ارتفاع 30 تا 150 سانتی متر واریته های بلند قد آن با ساقه های نازک برای بالاخزیدن نیاز به قیم دارند. برگها دارای پری مرکب با یک تا سه جفت برگچه هستند. گلها معمولاً سفید صورتی و گاهی ارغوانی هستند غلافها فشرده و از نظر طول متفاوت بوده و دارای 4 تا 10 بذر هستند بذرهای آنها صاف یا چروکیده و به رنگ سبز، خاکستری یا متمایل به قهوه ای هستند. وزن یکصد دانه آنها 15 الی 25 گرم است.

ارقام نخود فرنگی

بر حسب وضعیت بذر دو تیپ نخود فرنگی تشخیص داده می شود بذر صاف و بذر چروکیده آن مهمترین واریته در تیپ بذر صاف است و اولین نخودی بود که جهت کنسرو مصرف شده است. در حال حاضر به علت کیفیت پائین واریته های دیگری جانشین آن شده اند.

کودیاک، آپستون، لینکلن، اسکات، اسپریت، مارو، باف و آنوارد از جمله ارقام خارجی آن هستند.

نیازهای اکولوژیکی

آب و هوا: نخود فرنگی نیاز به آب و هوایی سرد و نسبتاً مرطوب دارد ودر دمای 18 درجه سانتی گراد جوانه می زند و با افزایش درجه حرارت زمان مورد نیاز برای سبز شدن آن به سرعت کاهش می یابد. این گیاهان در مناطق گرمسیری بندرت در ارتفاعات کمتر از 1200 متر کاشته می شود.

خاک: نخود فرنگی در انواع زیادی از خاکها از لومی شنی سبک تا رسهای سنگین کاشته می شود. برای واریته های زودرس آن خاکهای سبک و برای عملکرد زیاد لوم رسی یا لوم سیلتی که بخوبی زهکشی شده اند ترجیح داده می شود PH مورد نیاز گیاه 5/5 الی 5/6 است.

نخود فرنگی قادر به تحمل ماندابی در خاک نیست در مناطقی که می توان آبیاری کرد بافت خاک اهمیت کمتری دارد. نخود فرنگی در آب وهوای گرم محصول خوبی نمی دهد مخصوصاً اگر این دوره گرما درطی گل دهی و تشکیل غلاف آن رخ دهد.

به همین دلیل در مناطقی که آن را در تابستان می کارند کشت هراکش آن مهم است.

کاشت

برای کاشت گیاهان زودرس شخم های پائیزه لازم است. زیرا کاشت اغلب تا آماده شدن زمین در پائیز به تعویق می افتد سطح خاک بایستی نرم و بدون کلوخه باشد تا به این ترتیب همه بذرها درعمق یکسان کاشته شوند. معمولاً نخودفرنگی را در ردیفهای با فاصله 60 الی 90 سانتی متر می کارند. عمق کاشت نیز 5/2 الی 5 سانتی متر و تقریباً حدود 120 الی 300 کیلوگرم بذر در هر هکتار مصرف می شود. محصول بیولوژیک آن 1250 تا 3750 کیلوگرم درهکتار بوده و محصول اقتصادی آن 2 تن در هکتار است در بعضی مناطق مهم پرورش نخود فرنگی به هنگام کاشت مقدار کمی کود نیزمصرف میکنند. روش استفاده از کود اهمیت زیادی دارد زیرا تماس کود با بذر باعث خسارت جدی در آنها می شود. بنابراین کود را به صورت نواری در 6 سانتی متر کنار بذرو 5/2 سانتی متر عمیق تر ازآن قرار می دهند. در صورت عدم وجود ماشین برای پخش کود به شکل گفته شده توصیه می شود که کود را قبل از کاشت با خاک مخلوط می کنند نخودفرنگی به آبیاری واکنش نشان می دهد اگر در مراحل گل دهی و متورم شدن غلافها آبیاری شود عملکرد آن افزایش می یابد. معمولاً آنرا پس از کاشت یکبار آبیاری کرده و سپس آبیاری آنرا با گردش 14 روز ادامه می دهند.

داشت

مبارزه با آفات و بیماریها و علفهای هرز:

آفات و بیماریها: از مهمترین آفات نخود فرنگی شته ها و سرخرطومی ها هستند. و بیماری های مهم آن نیز سفیدک دروغین Peronospora pisisyd و پوسیدگی قارچی Fusarium oxysporum و بیماری ویروسی مهم پیچیدگی برگ است. این بیماری درتمام مناطق حبوبات خیز کشور انتشار داشته و علاوه بر نخودفرنگی بر روی لوبیا سبز، باقلا، نخود لوبیا چشم بلبلی و عدس هم دیده می شود رشد گیاه متوقف می شود و قد گیاه کوتاه می ماند. برگهای جدید آن ممکنست پیچیده، ضخیم شده و فرم قاشقی بخود بگیرند. ویروس عامل این بیماری بوسیله شته منتقل می شود.

سوختگی قارچی، موزائیک، پژمردگی فوزایوم و آنتراکنوز از دیگر بیماریهای آن بشمار می روند.

علفهای هرز: برای مبارزه با علفهای هرز باید از روشهای کنترل شیمیایی استفاده شود. که برای کنترل علفهای پهن برگ یکساله و علفهای هرز برگ باریک یکساله از سموم شیمیایی خاص برای هرکدام باید استفاده نمود.

برداشت

در اکثر مناطق برای برداشت نخودفرنگی از دروگرهایی استفاده می شود که ضمن درو نخود را مستقیم به واگنهای حمل و نقل منتقل می کنند زمان برداشت با مشخصات ظاهری غلافها تعیین میشود. غلافها بایستی با بذرهای تازه و نرم پر شوند و رنگ غلافها از سبز تیره به سبز روشن گراییده باشد. کیفیت نخودفرنگی بوسیله عوامل مختلفی تعیین می شود اما صافی پوست و درصد قند زیاد از جمله عوامل مهم آن است.

در طی رسیدن قندکاهش می یابد و بسرعت بر مقدار نشاسته و دیگر پلی ساکاریدها، ترکیبات نامحلول ازت و پروتئین ها افزوده می شود.

با تأخیر در برداشت مقدار زیادی کلسیم به پوست بذر منتقل می شود و سختی بذر افزایش می یابد.

دامنه انتشار

دراکثر نقاط پرورش داده می شود.

گل و میوه نخود فرنگی

گل نخود فرنگی شبیه به گل لوبیا است یعنی نسبت به یک سطح متقارن است و از 5 گلبرگ که دو تای آنها بهم چسبیده‌اند تشکیل شده است. دستگاه تولید مثلی گل کامل است. یعنی نخود فرنگی دارای پرچم و مادگی هر دو می‌باشد. میوه این گیاه از نظر شکل شبیه به میوه لوبیا می‌باشد با این تفاوت غلاف که همان میوه است در نخود فرنگی سفت و لیفی و بیشتر از انواع غیر قابل استفاده می‌باشد.