لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
گل لاله
بافت گیاه:متوسط نوع گیاه:علفی چند ساله
دوام برگ:خزان کننده گل دهی:بهار
منشا وگسترش:آسیاواروپا ارتفاع:۶۰-۱۲سانتیمتر
ریخت شناسی: لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و...)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند.
نیازهای طبیعی:
نور:آفتاب کامل تاسایه آفتاب
خاک:خاک باغچه+خاک برگ پوسیده+ماسه(بدون کود دامی)
عمق کاش۲۰-۱۲سانتیمتر
فاصله کاش۱۰-۵سانتیمتر
رطوبت:آبیاری معمولی
کاشت و نگهداری:پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کردهودر آبان ماه بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.
ازدیاد:کاشت بذرو پیاز
کاربرد در فضای سبز:مناسب کاشت در باغچه ها-حاشیه ها-گلدانها-باغهای صخره ها و گل شاخه بریده
آفات و بیماریها:لاله به قارچها حساس است.
لاله سیاه:
یکی از انواع گونه های گل لاله است .
نام علمی: Talipa ,Pueen of night
خانواده: LILIACEAE
گیاه پیازی است که بلندی آن به ۶۰ سانتیمتر می رسد. گلهای آن به رنگ خرمایی تیره مایل به مشکی بوده و تیره ترین نوع گل لاله است که روی ساقه های قوی در اواخر بهار ظاهر می شود.
نیازها: به مکان آفتابی و خاک با زهکشی خوب نیاز دارد. پیازها را پس از خشک شدن برگها از خاک درآورده در محل خشک جهت کاشت در پاییز انبار می کنند.ازدیاد: به وسیله تقسیم پیازها در پاییز یا کاشت بذر در بهار یا پاییز امکان پذیر است.
روش تکثیر گل لاله:
تمام انواع لاله ها به سرما مقاوم هستند و می توان آنها را در پائیز ، حوالی مهر و آبان در باغچه کاشت و از گل آنها در بهار استفاده نمود .
معهذا اگر بخواهند پیاز لاله را پیش رس کنند باید پیازها را در مهر و آبان در گلدان بکارند .خاک مناسب برای گشت گل لاله خاکهای رُسی ، شنی میباشد که در زمستان آنرا با کود شیمیایی مخلوط کرده باشند .در زمینهای خیلی سبک شنی باید به اندازه کافی کود گاوی پوسیده با خاک مخلوط کرد .برای گاشت پیاز در گلدان ابتداء قطعه تیله شکسته ای را در ته گلدان قرار داده سپس گلدان را از خاک پر می کنند و آنگاه چهار پیاز را در آن میکارند. نوک پیازها باید از خاک بیرون باشد .
تولید کنندگان گل فقط یک پیاز لاله را در یک گلدان نشائی می کارند .
معمولا در موقع گاشت دور پیاز را ماسه میریزند تا رطوبت زیاد به آن صدمه نزند .
محیط پیاز لاله ۱۱- ۱۲ سانتیمتر و وزنش در حدود ۳۵ – ۴۰ گرم باید باشد .
یادآوری و تذکر این نکته ضرورت دارد که پیازها باید سالم و عاری از امراض باشند .
پیاز معیوب و ترک خورده را باید دور ریخت .بعد از کاشت بلافاصله باید خاک را خوب
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
گل صد تومانی
عکس زیر غنچهی گیاه صدتومانی است.گیاهی دائمی و مقاوم به سرماست و عمر بسیار طولانی دارد. گلهای سفید و صورتی و سرخ آن بسیار بزرگ پرپر، در بعضی ارقام معطر و بینظیر است. در نواحی که زمستانهای سرد و طولانی دارد پائونیا به خوبی رشد و نمو کرده، تکثیر میشود.... تکثیر پائونیا از طریق تقسیم ریشههای گوشتی ضخیم در محل طوقهی گیاه صورت میگیرد.
گیاه صد تومانی دارای برگهای بسیار زیاد است. نام انگلیسی آن پائونی و اسم جنس این گیاه پائونیا است. پائونیا گیاهانی هستند پُر پَر که برگهای رنگین (در رنگهای مختلف)، ساقه گل دهندهی بسیار بلند و قابلیت کات فلاوری خیلی زیاد و ریزوم دارند. این گیاهان علاوه بر خاصیت کات فلاوری به عنوان گیاهان فضای سبز هم قابل استفاده هستند. پائونیها میتوانند برای مدت طولانی در یک منطقه باقی بمانند و دچار خسارت از عوامل محیطی نشوند، در موقع تکثیر و ازدیاد این گیاهان، ریشههای گوشتی آنها را تقسیم میکنند و به روش تقسیم بوته گیاه جدید را در محل مورد نظر کشت میکنند. تکثیر صد تومانی در فصل پاییز به روش تقسیم بوته است.شقایق صحرایی که در مناطق کوهستانی میروید از خانواده رانونکولاسه نیست بلکه بخشی از نهنج این گیاه مواد آلکالوئیدی دارد و از خانواده پاپاراسه است.* خانواده اورتیکاسه Urticaceae گیاهان خانواده اورتیکاسه، پیلئای معمولی (سبز) و پیلئای رنگی یا رونده هستند. گیاه حالت کپهای دارد و اندازه یکنواخت ساقهها مهم است. پیلئای معمولی Pillea با ریشهدار کردن قلمههای ساقه تکثیر میشود. لذا برای یکنواخت کردن گیاهان، کاربرد تنظیم کنندههای رشد از نوع باز دارندهها مفید میباشد. بهترین بازدارنده برای یکنواخت کردن گیاهان ترکیبات شیمیایی نظیر سایکوسل است. زمانی از این ترکیبات استفاده میشود که گیاهان ریشهدار شده، از بستر ریشهزایی جدا و در یک خاک مناسب کشت شوند. وقتی دوباره اولین علائم رشد ظاهر شد به کمک محلول پاشی یا افزودن این مواد بازدارنده به آب آبیاری، دوباره به فاصله پانزده روز اندازه گیاهان را یکنواخت و یکسان میسازند.پیلئای رنگی بدلیل شاخههای رونده و خزنده آن عمدتاً به عنوان یک گیاه آبزی مورد استفاده قرار میگیرد، و دارای شاخههای افتاده است که در سبدهای آویزان Hanging baskets زیبا دیده میشود. تکثیر بوسیلهی قلمه انتهایی و میانی ساقه صورت میگیرد. بعد از حذف برگهای اضافی، ساقه درون بستر ریشهزایی قرار میگیرد. قلمهها را میتوان در آب یا در ماسه ریشهدار کرد. در سطوح بزرگ کاربرد آب به عنوان عامل ریشهزا توصیه نمیشود زیرا ریشههای آبکی خیلی حساس هستند و برای سازگاری با محیط جدید مشکل دارند. اما برای گیاهان Hydroponics این روش نتیجه خوبی دارد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
گل شمعدانی
Pelargonium
شمعدانی گونه ای است از خانواده ژرامیناسه Geraminaceae . این گیاه بومی آفریقای جنوبی است .
در حدود 220 گونه و 5000 – 6000 واریته دارد ، که غالب آنها جنبه بوته دارد و در گلکاری چندان مورد توجه نیستند .
ارقام شمعدانی که در باغبانی مورد استفاده است اکثرا برای گل آنها و عده ای برای برگهای زینتی آن و برخی نیز از عطرشان کاشته می شود .
انواع شمعدانی هائی را که در گلکاری مورد استفاده قرار می گیرند به چهار طبقه تقسیم می نمایند :
اول – جنس شمعدانی معمولی p.x hortorum: که در چنس شمعدانی معمولی هورتوروم مجتمع شده اند . بیشتر در باغات و باغچه ها کشت می شود .
در این جنس ، گونه شمعدانی معمولی زونال zonale که در روی برگ آنها حلقه تیره رنگی بشکل نعل مشاهده میشود مورد استفاده است .
گلها به رنگهای قرمز ، صورتی ، سفید ، کم پَر ، پُرپَر ، دیده می شود .
گونه حلقه ای یا زونال zonale دارای واریته های متعددی است و رایران اکثرا ازارقام زیر استفاده میشود .
1 - شمعدانی حرامزاده : پاکوتاه و دارای گلهای قرمز و خیلی پُرگل است .
2 – شمعدانی یهار هلوئی : واریته ای است به ارتفاع 40 – 50 سانتیمتر ، برگها درشت گلها صورتی مایل به نارنجی .
3 – شمعدانی سفید : برگها کوچک ، گلها سفید کم پَر یا پُر پَر .
4 – شمعدانی نقره ای : اطراف برگها در این واریته به رنگ سفید نقره ای و وسط آن سبز رنگ و گلها برنگ قرمز تند است .
5 – شمعدانی ترمه ای : در این واریته حلقه وسطی دایره ای شکل به رنگ زرد مایل به قرمز و خود برگها به رنگ زرد تیره میباشد .
گلها به رنگ صورتی تند و کم پَر است . برگهای این واریته زینتی میباشد .
6 – شمعدانی طلائی : برگها به رنگهای زرد و سبز است . گلها قرمز و پُرپَر .
در این دسته حلقه وسطی برگها در بعضی بکلی از بین رفته و در برخی کاملا نمایان است .
این واریته هم برگش زینتی است .
دوم – شمعدانی پیچ یا شمعدانی برگ عشقه ای p.peltatum: شاخه های این نوع شمعدانی نازک و بعضی از ارقام آن بطول یک متر یا بیشتر می رسد .
سوم – شمعدانی اژدر p.domesticum: که بیش از یک واریته از آن بنام شمعدانی گل درشت grandiflorum در ایران کشت نمی شود . بلندی این واریته 50 – 60 سانتیمتر است .
برگها درشت ، به رنگ سبز تیره و چین دار ، گلها درشت به رنگهای مختلف قرمز ، زرد ، بنفش ، و سفید ، یک رنگ و یا دو رنگ می باشد .
چهارم – شمعدانی عطری p.capitatum: برگها کرکدار و دارای عطری است شبیه عطر گل سرخ و برای تهیه اسانس از آن استفاده میشود . گلها کوچک برنگ ارغوانی .
گل شمعدانی عطری در درجه دوم اهمیت قرار دارد .
روشهای کاشت : کوشش یک باغبان مجرب بر این است که شرایط مطلوب برای هر گیاه را بقسمی فراهم کند که آن گیاه بتواند حد اکثر ظرفیت خود را آشکار سازد .
هر گیاه به چهار ماده اصلی و اساسی که عبارتند از: هوا ، آب ، غذا و نور احتیاج دارد .
شناخت محیط طبیعی هر گیاه راهنما و کمک ارزنده ای برای باغبان است .
ولی تصور اینکه شرایط طبیعی همیشه کمال مطلوب میباشد اشتباه بزرگی است .
گیاهان وحشی به شرایط سخت و نا پایدار مقاومت و سازگاری پیدا کرده اند و قادر به ادامه زندگی و تولید مثل می باشند .
درحالیکه گیاهان اهلی در نتیجه دورگ گیری و انتخاب بعضی از صفات مورد نظر ، خاصیت مقاومت خود را به مقدار زیاد از دست داده اند .
بهمین دلیل نباید تصور کرد که چون شمعدانی به شرایط نا مساعد مقاوم است ، نباید شرایط بهتری برای آنها مهیا نمود .
شرایط لازم برای شمعدانی بشرح زیر است :
خاک : خاک مناسب شمعدانی خاکی است که اگر آنرا در دست بفشاریم به زحمت بهم بچسبد یعنی کمی سنگین باشد . اگر زیاد بهم بچسبد معلوم می شود رس آن زیاد است و خاک تکه تکه می شود .
اگر به آسانی دانه های خاک از هم بپاشد معلوم می شود خیلی سبک است و مناسب شمعدانی نیست .
خاک شمعدانی تشکیل میشود از یک قسمت خاک برگ پوسیده ، دو قسمت خاک مرغوب باغچه ، و یک قسمت شن زبر و یک قسمت کود گاوی پوسیده .
در نقاطی که تابستان خیلی گرم دارد ، %50 از خاک گلدان از تورب توصیه می شود .
برای اینکه رطوبت را بهتر نگهدارد .
هرچند تورب زیاد و خاک برگ زیاد مانع رشد شمعدانی است زیرا ترشی ( اسیدیته ) خاک را بالا میبرد ( اسیدیته برای شمعدانی باید بین شش و نیم تا هفت باشد ) .
غذا : همانطوریکه می دانید کود فسفره برای تقویت ریشه و کود ازته برای ازدیاد شاخ و برگ و کود پتاسی برای تولید گل و میوه مفید است .
تناسب این عناصر موثرتر از میزان مواد غذائی است .
باید توجه داشت اگر یکی ازاین عناصر زیاده ازحد به شمعدانی داده شود ، برای شمعدانی مضر است .
اگر با دادن کود دامی ، کود ازته هم زیاد بدهیم ، شاخه های شمعدانی طویل می شود و برگها هم بزرگ می گردد .
و این همان گلدانهائی است که باغبان به آنها گرسنگی می دهد و مدتی به آنها کود نمی دهد ، بطور خلاصه از
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
گل شمعدانی
Pelargonium
شمعدانی گونه ای است از خانواده ژرامیناسه Geraminaceae . این گیاه بومی آفریقای جنوبی است .
در حدود 220 گونه و 5000 – 6000 واریته دارد ، که غالب آنها جنبه بوته دارد و در گلکاری چندان مورد توجه نیستند .
ارقام شمعدانی که در باغبانی مورد استفاده است اکثرا برای گل آنها و عده ای برای برگهای زینتی آن و برخی نیز از عطرشان کاشته می شود .
انواع شمعدانی هائی را که در گلکاری مورد استفاده قرار می گیرند به چهار طبقه تقسیم می نمایند :
اول – جنس شمعدانی معمولی p.x hortorum: که در چنس شمعدانی معمولی هورتوروم مجتمع شده اند . بیشتر در باغات و باغچه ها کشت می شود .
در این جنس ، گونه شمعدانی معمولی زونال zonale که در روی برگ آنها حلقه تیره رنگی بشکل نعل مشاهده میشود مورد استفاده است .
گلها به رنگهای قرمز ، صورتی ، سفید ، کم پَر ، پُرپَر ، دیده می شود .
گونه حلقه ای یا زونال zonale دارای واریته های متعددی است و رایران اکثرا ازارقام زیر استفاده میشود .
1 - شمعدانی حرامزاده : پاکوتاه و دارای گلهای قرمز و خیلی پُرگل است .
2 – شمعدانی یهار هلوئی : واریته ای است به ارتفاع 40 – 50 سانتیمتر ، برگها درشت گلها صورتی مایل به نارنجی .
3 – شمعدانی سفید : برگها کوچک ، گلها سفید کم پَر یا پُر پَر .
4 – شمعدانی نقره ای : اطراف برگها در این واریته به رنگ سفید نقره ای و وسط آن سبز رنگ و گلها برنگ قرمز تند است .
5 – شمعدانی ترمه ای : در این واریته حلقه وسطی دایره ای شکل به رنگ زرد مایل به قرمز و خود برگها به رنگ زرد تیره میباشد .
گلها به رنگ صورتی تند و کم پَر است . برگهای این واریته زینتی میباشد .
6 – شمعدانی طلائی : برگها به رنگهای زرد و سبز است . گلها قرمز و پُرپَر .
در این دسته حلقه وسطی برگها در بعضی بکلی از بین رفته و در برخی کاملا نمایان است .
این واریته هم برگش زینتی است .
دوم – شمعدانی پیچ یا شمعدانی برگ عشقه ای p.peltatum: شاخه های این نوع شمعدانی نازک و بعضی از ارقام آن بطول یک متر یا بیشتر می رسد .
سوم – شمعدانی اژدر p.domesticum: که بیش از یک واریته از آن بنام شمعدانی گل درشت grandiflorum در ایران کشت نمی شود . بلندی این واریته 50 – 60 سانتیمتر است .
برگها درشت ، به رنگ سبز تیره و چین دار ، گلها درشت به رنگهای مختلف قرمز ، زرد ، بنفش ، و سفید ، یک رنگ و یا دو رنگ می باشد .
چهارم – شمعدانی عطری p.capitatum: برگها کرکدار و دارای عطری است شبیه عطر گل سرخ و برای تهیه اسانس از آن استفاده میشود . گلها کوچک برنگ ارغوانی .
گل شمعدانی عطری در درجه دوم اهمیت قرار دارد .
روشهای کاشت : کوشش یک باغبان مجرب بر این است که شرایط مطلوب برای هر گیاه را بقسمی فراهم کند که آن گیاه بتواند حد اکثر ظرفیت خود را آشکار سازد .
هر گیاه به چهار ماده اصلی و اساسی که عبارتند از: هوا ، آب ، غذا و نور احتیاج دارد .
شناخت محیط طبیعی هر گیاه راهنما و کمک ارزنده ای برای باغبان است .
ولی تصور اینکه شرایط طبیعی همیشه کمال مطلوب میباشد اشتباه بزرگی است .
گیاهان وحشی به شرایط سخت و نا پایدار مقاومت و سازگاری پیدا کرده اند و قادر به ادامه زندگی و تولید مثل می باشند .
درحالیکه گیاهان اهلی در نتیجه دورگ گیری و انتخاب بعضی از صفات مورد نظر ، خاصیت مقاومت خود را به مقدار زیاد از دست داده اند .
بهمین دلیل نباید تصور کرد که چون شمعدانی به شرایط نا مساعد مقاوم است ، نباید شرایط بهتری برای آنها مهیا نمود .
شرایط لازم برای شمعدانی بشرح زیر است :
خاک : خاک مناسب شمعدانی خاکی است که اگر آنرا در دست بفشاریم به زحمت بهم بچسبد یعنی کمی سنگین باشد . اگر زیاد بهم بچسبد معلوم می شود رس آن زیاد است و خاک تکه تکه می شود .
اگر به آسانی دانه های خاک از هم بپاشد معلوم می شود خیلی سبک است و مناسب شمعدانی نیست .
خاک شمعدانی تشکیل میشود از یک قسمت خاک برگ پوسیده ، دو قسمت خاک مرغوب باغچه ، و یک قسمت شن زبر و یک قسمت کود گاوی پوسیده .
در نقاطی که تابستان خیلی گرم دارد ، %50 از خاک گلدان از تورب توصیه می شود .
برای اینکه رطوبت را بهتر نگهدارد .
هرچند تورب زیاد و خاک برگ زیاد مانع رشد شمعدانی است زیرا ترشی ( اسیدیته ) خاک را بالا میبرد ( اسیدیته برای شمعدانی باید بین شش و نیم تا هفت باشد ) .
غذا : همانطوریکه می دانید کود فسفره برای تقویت ریشه و کود ازته برای ازدیاد شاخ و برگ و کود پتاسی برای تولید گل و میوه مفید است .
تناسب این عناصر موثرتر از میزان مواد غذائی است .
باید توجه داشت اگر یکی ازاین عناصر زیاده ازحد به شمعدانی داده شود ، برای شمعدانی مضر است .
اگر با دادن کود دامی ، کود ازته هم زیاد بدهیم ، شاخه های شمعدانی طویل می شود و برگها هم بزرگ می گردد .
و این همان گلدانهائی است که باغبان به آنها گرسنگی می دهد و مدتی به آنها کود نمی دهد ، بطور خلاصه از
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 22
گل سرخ - گل محمدی
Rosa در لاتین به معنای گل سرخ می باشد. از آغاز تاریخ، گل سرخ بیش از همه گلها در قلوب بشر جای گرفته و از وقتی که مردم از زیبایی درخشان گل، آگاهی یافته اند، گل سرخ یک سرو گردن از آنها بلند تر بوده است. گل سرخ میراث بزرگی از افسانه و تاریخ را به همراه دارد.
● تاریخچه گل سرخ:
Rosa در لاتین به معنای گل سرخ می باشد. از آغاز تاریخ، گل سرخ بیش از همه گلها در قلوب بشر جای گرفته و از وقتی که مردم از زیبایی درخشان گل، آگاهی یافته اند، گل سرخ یک سرو گردن از آنها بلند تر بوده است. گل سرخ میراث بزرگی از افسانه و تاریخ را به همراه دارد. این درختچه زیبا، میلیونها سال قبل از بوجود آمدن بشر در روی زمین، زیسته و زیبائی و عطر را در همه جا گسترده است. فسیلهائی که از شکوفه های گل سرخ در آرگون (Oregon)و کولورادو(Colorado)بدست آمده، محتملاً به ۳۵ تا ۷۰ میلیون سال قبل، مربوط بوده است. رزهای خشکیده ای از ۳۰۰ سال قبل ازمیلاد از گورهای مصریان بدست آمده تصور میرود که نشان اولین آشنائی مصریان با گل سرخ باشد. معهذا تحقیقات وسیعتر نشان می دهد که این گل بومی مصر نبوده، بلکه از آسیای صغیر به آنجا آورده شده است. تاریخ افسانه وار گل سرخ طی قرنها توسط هنرمندان، صنعتگران، نویسندگان و درختکاران بوجود آمده که بوسیله این گل زیبا افسون شده اند و شرح فریفتگی شان را برای آیندگان نگه داشته اند تا از آن لذت ببرند. از جمله شاعرانی که افسانه های اساطیری پیرامون گل سرخ در مدایح و ستایشگرها گفته، می توان به اثر اناکرئون (Anaceron) قرن ۶ میلادی شاعر غزل سرای یونانی پی برد و رو نسازد (P.de Ronsard) ۱۵۸۵-۱۵۲۴، شاعر فرانسوی ، فرانسوادومالحرب (F.de Malherbe) ۱۵۵۵-۱۶۴۸ ، شاعر فرانسوی درباره هنری چهارم و لوئی سیزدهم و بالاخره غزلهای سلیمان (Cantiouses des cantiques) را می توان نام برد.
اپوله (Apuless)۱۸۰- ۱۲۵ نویسنده لانتی در داستان خر زرین می گوید، چگونه بصورت آدم در می آید گه گل سرخ می چرد. پیندار (Pindar)۴۳۸-۵۱۸ قبل از میلاد، شاعر غزل سرای یونانی، دیونیزیوس باکوس (Diony sios Bacchus) گل سرخ را به رب النوع شراب یاد گشته است و در روم باستان، گل سرخ مطلقاً وابسته و تقدیم به دیونیزیوس باکوس و ونوس محسوب میگشت، برای مثال عید سالانه دختران شادی که در بهاران برگزار شده است، در این روز که متعلق به ونوس (Venus Erycina) بوده، درباریان کوچه و خیابانها و باغات را با گل سرخ و مورد (Myrtus communis) تزئین می کردند. در میهمانیها جشن گل سرخ می گرفتند و همه جا را با این گل افسونگر می آراستند و از قدحها شربت گل سرخ می نوشیدند، امپراطوران و همسرانشان روی تختخوابهایی از گل سرخ می خوابیدند و در حمامهایشان از عطر گل استفاده می کردند. در تراس ( Thrace) (محلی بین یونان و ترکیه ) گل سرخ به مانند سمبل ویژه اصلی خداوندی بوده است و در دوران تسلط رومیان در آن سرزمین، یکی ازاعیاد دیونیزی باکوس، بنام روزالیا (Rosalia) نام داشت. افسانه هایی که درباره گل سرخ نقل شده، نسبت به سرزمینها، نواحی، عادات و رسوم، فرهنگها و معتقدات مردم زیاد و متنوع است. مسلمانان معتقدند که گل سرخ از قطره عرق جبین پیغمبر بوجود آمده است. بنا به افسانه ای، گل سرخ در بهشت عدن برنگ سفید بوده است و هنگامی که حوا آنها را بوسید رنگشان قرمز شده و تا به حال بدان رنگ باقی مانده است. در افسانه های یونانی آمده است که گل سرخ از چند قطره خون افرودیت، الهه ی زیبائی و عشق که در اثر خار و خس ها ( کیهه کوتی Ronce) جنایتکار مجروح گشته بود، برنگ قرمز در آمده است. همچنین تعریف کرده اند که رنگ گل سرخ بر اثر خون ادونیس(Adonios) خدای زیبائی و جمال فینیقیان است که بوسیله خوک وحشی مجروح گشته و افرودیت او را بصورت گل شقایق نعمائی (Anemone)در آورده است. گل سرخ را یونانیها برای رومیها به ارمغان آورده اند که مجذوب آن شدند و پرورش داده و گلهای خوبی بار آوردند. در ایام نرون(Neron) استعمال تزئینی گل سرخ در جشنهای رومی به حد دیوانه وار رسیده بوده چنانکه گویند، نرون ۴۰ میلیون سسترس (Sesterce) خرج تهیه گل سرخ برای یک مهمانی گل سرخ برای یک مهمانی کرده بوده بطور کلی هر جائی که مراسم یا جش رومی بطورخصوصی یا عمومی برگزار می شد، مشکل می نمود که گل سرخ جلب توجه نکند. گل سرخ را ۴۰ قرن قبل از میلاد در آسیا روی سکه ها و ۱۶ قرن قبل از میلاد مسیح در اروپا روی گچ بریها و سکه ها نقش می شد. نقش معماری گل رز در بابل و آسور نشان می دهد که این تمدنها، گل سرخ را می شناختند. نسخه های خطی قبلی از پرورش گل سرخ را ملکه گلها می نامیدند. شعراء، تاریخ نویسان، گیاهشناسان یونان باستان احساس خود را از گل سرخ در نوشته هایشان ثبت کرده اند، سافوی شاعره (Sappho) در ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، لقب ملکه گلها برخود نهاد. هومر در ادیسه از گل سرخ در توصیف