آداب سخن گفتن پیامبر اعظم 4 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

آداب سخن گفتن پیامبر اعظم(ص) 

پیامبر هرگز بدون جهت‏سخن نمى‏گفت، و اگر سخنى مى‏گفت‏ بیشتر جنبه موعظه و پند داشت، یا مطلبى را مى‏آموخت و یا به معروف و خیرى امر مى‏کرد و یا از شر و منکرى مردم را باز مى‏داشت، تمام‏سخنانش سودمند و یک کلمه، نه بلکه یک حرف، پوچ و بى‏ارزش نبود، زیرا خوب مى‏دانست که: «و ما یلفظ من قول الا لدیه رقیب عتید» وانگهى پیامبر اسوه است و الگو و اوست انسان کامل. پیامبر کسى‏است که نخستین آفریده پروردگار، نور مبارکش است: «اول ما خلق‏الله نورى‏» پس، از این نور کامل چیزى تراوش نمى‏کند جز نور، و هر چه مى‏گوید گفته خدا است «و ما ینطق عن الهوى ان هو الا وحى‏یوحى‏».  پیامبر هرگز از ذکر خدا غافل نمى‏شد. در روایت است: «ولایجلس و لایقوم الا على ذکر» او نمى‏نشست و برنمى‏خاست جز با ذکر و یاد خدا. پیامبر در هر آن قرین و همنشین ذکر خدا بود چه بر زبان آورد و چه در دل گوید. او خود ذکر خدا را کفاره مجلس‏ مى‏دانست و اعلام مى‏داشت که اگر در مجلسى یاد خدا نباشد یا ذکرى ‏از اهل بیت که آن نیز یاد خدا است، پس آن مجلس بر اهلش وزر و وبال است و نحس است و شوم. و اگر حضرت مى‏خندید از تبسم تجاوز نمى‏کرد «جل ضحکه التبسم‏» زیرا قهقهه و خنده با صدا با شئون ‏انسان مودب منافات دارد چه رسد به انسان کامل و چه رسد به اشرف‏ مخلوقات.

پیامبر آرام و آهسته سخن مى‏گفت و هیچ گاه فریاد نمى‏زد و صدا را بلند نمى‏کرد. و مجلس آن حضرت نیز از چنان آرامشى‏ برخوردار بود که عین ادب و تواضع است و کسى در مجلس پیامبر بلند سخن نمى‏گفت «و اغضض من صوتک‏» و دستور هم همین بود که ‏کسى صدایش را بالاتر از صداى رسول الله نکند «لاترفعوا اصواتکم‏فوق صوت النبى‏» و چون خود حضرت آهسته و آرام سخن مى‏گفت لذا مجلسش بسیار آرام و باوقار بود که حتى صداى به هم زدن بال ‏پرنده به گوش مى‏رسید. «لایقطع على احد کلامه‏» هرگز سخن کسى را قطع نمى‏کرد و تاشخصى مشغول سخن گفتن بود، به او خوب گوش مى‏داد و پس از تمام‏شدن سخنش آرام پاسخش را مى‏گفت. و چنان اصحابش را تربیت کرده ‏بود که هرگاه لب مبارکش به سخن وا مى‏شد، تمام حاضران ساکت‏ مى‏شده و سرا پا گوش مى‏شدند «کان على رووسهم الطیر» و هرگاه‏ سخن حضرت تمام مى‏شد بدون آنکه سخنانشان با هم تزاحم کند، با هریک به نوبت‏ حرف مى‏زد.

اهمیت و تربیت و کنترل زبان

اگر قبول کردیم که زبان شرورترین و پر منعفت ترین عضو بدن و قابل کنترل ترین عضو در بدن است بالطبع این سؤال پیش می آید که چگونه می توان این عضو مهم را تربیت کرد و تحت کنترل درآورد نتیجتاً بنا به اهمیتی که این عضو دارد تربیت آن و آداب سخن گفتن نیز اهمیت بسیاری دارد.

بنابراین بحث  آداب سخن گفتن ارزش و اهمیت بسیار فراتر و زیادتری از آداب تربیت اعضا و عادات دیگر دارد و مثلاً آداب سخن گفتن بسیار مهمتر از آداب غذا خوردن یا آداب خوابیدن است. چراکه کیفیت سخن گفتن تأثیر  بسیار بیشتری در زندگی و آینده انسانها از کیفیت غذا خوردن و یا نحوه خوابیدن انسانها دارد. در اینجا دو حدیث راجع به اثرات بسیاری سخن و  اثرات سخن کم آورده می شود تا خود تفاوت این دو را و تأثیرات این مطالب را بفهمید.

اثرات بسیاری سخن:

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

«من کثر کلامه کثرخطاؤه و من کثر خطاؤه قل حیاؤه و من قل حیاؤه قل ورعه و من قل ورعه مات قلبه و من مات قلبه دخل النار(1) ؛

 کسی که زیاد سخن بگوید، خطایش زیاد می گردد و کسی که خطایش زیاد گردد، حیایش کم می شود و کسی که حیایش کم شود تقوایش کم گردد و کسی که تقوایش کم شود، قلبش می میرد و کسی که قلبش بمیرد داخل آتش می شود.»

اثرات سازنده سخن کم:

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند:

«إن من حسن اسلام المرء قلة الکلام(2) ؛

به درستی که از خوبی اسلام برای انسان، کم سخن گفتن او است.»

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

«ان احببت سلامة نفسک و ستر معایبک فقلل کلامک و اکثر صمتک یتوفر فکرک و یستنر قلبک(3)؛

 اگر سلامت جانت را دوست داری و به پوشش عیب هایت علاقمند هستی، سخن را کم و سکوت را زیاد نما، در این صورت فکر و اندیشه ات زیاد و قلبت نورانی می گردد.»

د: نیک سخن گفتن هنر است

راستی چگونه باید سخن بگوییم، چه چیزهایی را باید بگوییم و چه چیزهایی را نباید بگوییم و اگر قرار است سخن بگوییم چه بگوییم، و چگونه بگوییم و چقدر بگوییم، به چه کسی و کجا بگوییم. مجموعه این آداب بقدری ظریف و دقیق است که امروزه نیک سخن گفتن از حدّ یک عادت به یک هنر تبدیل شده است و امروزه در روانشناسی از گفتگو به عنوان «هنر گفتگو» بحث می شود. یعنی اگر بخواهیم گفتگوی خوبی داشته باشیم باید ماهرانه و هنرمندانه سخن بگویم و آداب و مقررات آن را رعایت کنیم.

پی نوشت و منابع :

1- محمد بن حسن حر عاملی، وسائل الشیعه، ج12، انتشارات مؤسسه آل بیت قم، چاپ سوم، 1416ق، ص

2- محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ح 17578.

3- عبدالواحد آمدی، غرر الحکم، حدیث 4252، مترجم: محمد حسین جعفری، انتشارات فائز قم، 1379.

فضایل و سیره فردی رسول خدا(ص)- گوشه ای از اخلاق عظیم پیامبر- استاد محمد جواد مهری

دانلود تخقیق در مورد گفتن حکایت دل (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

گفتن حکایت دل

1-درست ! خیلی عصبی، خیلی وحشتناک عصبانی من خواهم شد و هستم ،اما چرا شما می خواهید بگویید که من دیوانه هستم؟

بیمار چشمهایم تند است، مختل کننده نیست، خسته کننده نیست. در با همه حالتها (حس) از شنیدنیهای بحران است.

من شنیده بودم همه چیزها در بهشت و در زمین من چیزهای زیادی در جهنم شنیده ام. چگونه من دیوانه هستم ؟ هر کن! چگونه به سلامتی-چگونه به آرامی من می توانم به شما کل داستان را بگویم.

2-این غیرممکن است که از اول چگونه بگویم، نظر بدست آمده مغزم است، اما یکبار حامله شدم،آن شب من در روز و شب بود. هیچ هدفی وجود نداشت . هوس وجود نداشت . من پیرمرد دوست داشتم. او هرگز به من بی احترامی نمی کرد. او هرگز توهین به من نکرد. برای طلایش من هیچ آرزویی نداشتم. من فکر می کردم آن چشمش است بعد ان بود! او چشمی از یک گرکس-یک چشم آبی کمرنگ ،یک فیلم بالای آن داشت. هر وقت آن روی من می افتاد، خونم سرد جاری می شد، بنابراین بوسیه درجه بندی خیلی بتدریج –من ذهنم را آماده زندگی با آن پیرمرد می کردم و بنابراین خودم از چشم برای همیشه خلاص کردم.

3-حالا این نکته است .شما خیال می کنید من دیوانه هستم. مرد دیوانه هیچ چیزی نمی داند. اما شما باید مرا ببنید. شما باید ببنید چگونه عاقلانه من پیش می روم – با چه احتیاطی- با چه پیشرنگری- با چه وانمودی من می خواهم کار کنم. من هرگز مهربانتر از پیرمرد در طول یک هفته قبل از اینکه بکشم او را نبودم.و هر شب ، حدود نیمه شب من درش را قفل کردم و باز گردم آن را –ان او سپس وقتی من به اندازه سرم در را باز کردم و من فانوس را خاموش کردم.

همه بستند ، بستند، بنابراین هیچ نوری وجود نداشت. وسپس من به سرم فشار آوردم. او ، شما خواهید خندید و ببنید چگونه به حیله بازی من بر آن ضربه زدم. من آهسته حرکت کردم خیلی خیلی آهسته ، که حتی ممکن نبود خواب آن پیرمرد رامختل کند. آن برای من یک ساعت گرفته بود. تا حالا من میتوانستم ببینمش او در تختش خوابیده بود. ها ، آیا مرد دیوانه عاقل خواهد شد؟چه موقع سرم در اتاق خوب بود. اوه- با احتیاط- با احتیاط من نبودم، آن فقط لاغر تنهایی که پرتوروی چشم کرکسی افتاده است. من برای هفت شب طولانی –در شب فقط در نیمه شب- اما من فهمیدم چشم همیشه بسته است و آن غیرممکن بود که کار کند برای آن نبود که پیرمرد کسی که مرامی رنجاند اما چشمهای شیطانی اش. هر صبح وقتی روز تمام می شود من جسورانه داخل چمبر می روم و با او صحبت می کنم، با اسم صدایش می کنم و او در شب می گذرد. بنابراین شما می بینید، او خیلی عمیق خواهد داشت. در واقع شک داشت که هر شب فقط ساعت 12 من در رویش نگاه می کردم در حالیکه اوخواب بود.

4 ساعت 8 شب من محتاط تر از همیشه دررا باز می کنم. دقیقه ساعت دستی به آرامتر از ذهن حرکت می کنند. هرگز قبل از شب من دچار نیروی قوی می شوم از هوشیاریم من میتوانم در سختی احساسات پیروزی را خودداری کنم. فکر کن که من بودم که در را باز کردم یواشکی او حتی در و یا نیز به رفتار مرموز من فکر نمی کرد.

من به ایده پیش خودم خندیدم وشاید او مرا می شنید ، او در رختخواب ناگهان جابجا شد اگر وحشت زده می شد. حالا شما ممکن است فکر کنید که من به پشت کشیدم. اتاقش مثل سیاهی زیر وبمی با تیک تیره بود و من می دانستم که او نمی تونست ببیند تا در را باز کند و من با فشار وسعی و تلاش آن را نگه داشتم سعی و تلاش.

5-من سرم بودو درباره باز کردن فانوس بود وقتی مچم روی حلب چفت سرخورد وپیرمرد از رختخوابش پرید و فریاد زد چه کسی اونجاست؟

6-من آرامش را حفظ کردم وگفتم هیچی. وجود یک ساعت ماهیچه ام را حرکت ندادم ومن برای نیم ساعت نمی شنیدم که چیزی بگوید. او در رختخوابش نشسته بود و گوش می کرد وفقط من انجام می دادم، شب بعد از شب ومرگ در دیوار را تماشا می کردم.

6-حال من ناله کمی می شنوم، و من می دانم ناله مرگبار او بود. آن ناله از درد یا غم وغضه نیست! آن صدای کمی طاقت فرسا بودکه از روح بلند می شد وقتی باترس واندوه همراه بود. من صدا را به خوبی می شناختم. شب های زیادی فقط در نیمه شب وقتی هم دنیا در خواب بودند‌،‌آن به خوبی از ‎آغوشم به عمیق با آن لحن خشن ووحشتانک حواسم را پرت می کرد. من گفتم من آن را به خوبی می شناسم. من می شناسم حالت پیرمرد وشرمندگی اش اگر چه من در دل به او می خندم. من می شناسم که او می گوید که همیشه بیدار باش و صدای ضعیفی دارد وقتی او از خواب بیدار می شود. ترسی او همیشه از پیری اش بود.او سعی می کرد به خیالبافی علتهای آن اما نمی توانست. او به خودش می گفت، آن چیزی نیست اما باد در دودکش آن فقط یک موش در میان زمین یا یک کریلت که فقط جیرجیر می کرد. بله ، او تلاش برای راحتی خودش با تصورهایش راحت بود. اما فهمیده بود که همرانیها بیهوده است.

همه بیهوده است زیرا مرگ در نزدیکی اش ومثل سایه در کمینش نشسته است و پاکت قربانی است.

وآن تاثیر عزاداری غیرقابل درک سایه که علتش احساس کردن اگر چه او نه می بیند ونه می شنود احساس سرم داخل اتاق مجسم می کند.

8-وقتی من مدت طولانی منتظر بودم خیلی دردآور بود بدون شنیدن او استراحت می

دانلود تخقیق در مورد گفتن حکایت دل 7 ص (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

گفتن حکایت دل

1-درست ! خیلی عصبی، خیلی وحشتناک عصبانی من خواهم شد و هستم ،اما چرا شما می خواهید بگویید که من دیوانه هستم؟

بیمار چشمهایم تند است، مختل کننده نیست، خسته کننده نیست. در با همه حالتها (حس) از شنیدنیهای بحران است.

من شنیده بودم همه چیزها در بهشت و در زمین من چیزهای زیادی در جهنم شنیده ام. چگونه من دیوانه هستم ؟ هر کن! چگونه به سلامتی-چگونه به آرامی من می توانم به شما کل داستان را بگویم.

2-این غیرممکن است که از اول چگونه بگویم، نظر بدست آمده مغزم است، اما یکبار حامله شدم،آن شب من در روز و شب بود. هیچ هدفی وجود نداشت . هوس وجود نداشت . من پیرمرد دوست داشتم. او هرگز به من بی احترامی نمی کرد. او هرگز توهین به من نکرد. برای طلایش من هیچ آرزویی نداشتم. من فکر می کردم آن چشمش است بعد ان بود! او چشمی از یک گرکس-یک چشم آبی کمرنگ ،یک فیلم بالای آن داشت. هر وقت آن روی من می افتاد، خونم سرد جاری می شد، بنابراین بوسیه درجه بندی خیلی بتدریج –من ذهنم را آماده زندگی با آن پیرمرد می کردم و بنابراین خودم از چشم برای همیشه خلاص کردم.

3-حالا این نکته است .شما خیال می کنید من دیوانه هستم. مرد دیوانه هیچ چیزی نمی داند. اما شما باید مرا ببنید. شما باید ببنید چگونه عاقلانه من پیش می روم – با چه احتیاطی- با چه پیشرنگری- با چه وانمودی من می خواهم کار کنم. من هرگز مهربانتر از پیرمرد در طول یک هفته قبل از اینکه بکشم او را نبودم.و هر شب ، حدود نیمه شب من درش را قفل کردم و باز گردم آن را –ان او سپس وقتی من به اندازه سرم در را باز کردم و من فانوس را خاموش کردم.

همه بستند ، بستند، بنابراین هیچ نوری وجود نداشت. وسپس من به سرم فشار آوردم. او ، شما خواهید خندید و ببنید چگونه به حیله بازی من بر آن ضربه زدم. من آهسته حرکت کردم خیلی خیلی آهسته ، که حتی ممکن نبود خواب آن پیرمرد رامختل کند. آن برای من یک ساعت گرفته بود. تا حالا من میتوانستم ببینمش او در تختش خوابیده بود. ها ، آیا مرد دیوانه عاقل خواهد شد؟چه موقع سرم در اتاق خوب بود. اوه- با احتیاط- با احتیاط من نبودم، آن فقط لاغر تنهایی که پرتوروی چشم کرکسی افتاده است. من برای هفت شب طولانی –در شب فقط در نیمه شب- اما من فهمیدم چشم همیشه بسته است و آن غیرممکن بود که کار کند برای آن نبود که پیرمرد کسی که مرامی رنجاند اما چشمهای شیطانی اش. هر صبح وقتی روز تمام می شود من جسورانه داخل چمبر می روم و با او صحبت می کنم، با اسم صدایش می کنم و او در شب می گذرد. بنابراین شما می بینید، او خیلی عمیق خواهد داشت. در واقع شک داشت که هر شب فقط ساعت 12 من در رویش نگاه می کردم در حالیکه اوخواب بود.

4 ساعت 8 شب من محتاط تر از همیشه دررا باز می کنم. دقیقه ساعت دستی به آرامتر از ذهن حرکت می کنند. هرگز قبل از شب من دچار نیروی قوی می شوم از هوشیاریم من میتوانم در سختی احساسات پیروزی را خودداری کنم. فکر کن که من بودم که در را باز کردم یواشکی او حتی در و یا نیز به رفتار مرموز من فکر نمی کرد.

من به ایده پیش خودم خندیدم وشاید او مرا می شنید ، او در رختخواب ناگهان جابجا شد اگر وحشت زده می شد. حالا شما ممکن است فکر کنید که من به پشت کشیدم. اتاقش مثل سیاهی زیر وبمی با تیک تیره بود و من می دانستم که او نمی تونست ببیند تا در را باز کند و من با فشار وسعی و تلاش آن را نگه داشتم سعی و تلاش.

5-من سرم بودو درباره باز کردن فانوس بود وقتی مچم روی حلب چفت سرخورد وپیرمرد از رختخوابش پرید و فریاد زد چه کسی اونجاست؟

6-من آرامش را حفظ کردم وگفتم هیچی. وجود یک ساعت ماهیچه ام را حرکت ندادم ومن برای نیم ساعت نمی شنیدم که چیزی بگوید. او در رختخوابش نشسته بود و گوش می کرد وفقط من انجام می دادم، شب بعد از شب ومرگ در دیوار را تماشا می کردم.

6-حال من ناله کمی می شنوم، و من می دانم ناله مرگبار او بود. آن ناله از درد یا غم وغضه نیست! آن صدای کمی طاقت فرسا بودکه از روح بلند می شد وقتی باترس واندوه همراه بود. من صدا را به خوبی می شناختم. شب های زیادی فقط در نیمه شب وقتی هم دنیا در خواب بودند‌،‌آن به خوبی از ‎آغوشم به عمیق با آن لحن خشن ووحشتانک حواسم را پرت می کرد. من گفتم من آن را به خوبی می شناسم. من می شناسم حالت پیرمرد وشرمندگی اش اگر چه من در دل به او می خندم. من می شناسم که او می گوید که همیشه بیدار باش و صدای ضعیفی دارد وقتی او از خواب بیدار می شود. ترسی او همیشه از پیری اش بود.او سعی می کرد به خیالبافی علتهای آن اما نمی توانست. او به خودش می گفت، آن چیزی نیست اما باد در دودکش آن فقط یک موش در میان زمین یا یک کریلت که فقط جیرجیر می کرد. بله ، او تلاش برای راحتی خودش با تصورهایش راحت بود. اما فهمیده بود که همرانیها بیهوده است.

همه بیهوده است زیرا مرگ در نزدیکی اش ومثل سایه در کمینش نشسته است و پاکت قربانی است.

وآن تاثیر عزاداری غیرقابل درک سایه که علتش احساس کردن اگر چه او نه می بیند ونه می شنود احساس سرم داخل اتاق مجسم می کند.

8-وقتی من مدت طولانی منتظر بودم خیلی دردآور بود بدون شنیدن او استراحت می

تحقیق در مورد گفتن حکایت دل (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

گفتن حکایت دل

1-درست ! خیلی عصبی، خیلی وحشتناک عصبانی من خواهم شد و هستم ،اما چرا شما می خواهید بگویید که من دیوانه هستم؟

بیمار چشمهایم تند است، مختل کننده نیست، خسته کننده نیست. در با همه حالتها (حس) از شنیدنیهای بحران است.

من شنیده بودم همه چیزها در بهشت و در زمین من چیزهای زیادی در جهنم شنیده ام. چگونه من دیوانه هستم ؟ هر کن! چگونه به سلامتی-چگونه به آرامی من می توانم به شما کل داستان را بگویم.

2-این غیرممکن است که از اول چگونه بگویم، نظر بدست آمده مغزم است، اما یکبار حامله شدم،آن شب من در روز و شب بود. هیچ هدفی وجود نداشت . هوس وجود نداشت . من پیرمرد دوست داشتم. او هرگز به من بی احترامی نمی کرد. او هرگز توهین به من نکرد. برای طلایش من هیچ آرزویی نداشتم. من فکر می کردم آن چشمش است بعد ان بود! او چشمی از یک گرکس-یک چشم آبی کمرنگ ،یک فیلم بالای آن داشت. هر وقت آن روی من می افتاد، خونم سرد جاری می شد، بنابراین بوسیه درجه بندی خیلی بتدریج –من ذهنم را آماده زندگی با آن پیرمرد می کردم و بنابراین خودم از چشم برای همیشه خلاص کردم.

3-حالا این نکته است .شما خیال می کنید من دیوانه هستم. مرد دیوانه هیچ چیزی نمی داند. اما شما باید مرا ببنید. شما باید ببنید چگونه عاقلانه من پیش می روم – با چه احتیاطی- با چه پیشرنگری- با چه وانمودی من می خواهم کار کنم. من هرگز مهربانتر از پیرمرد در طول یک هفته قبل از اینکه بکشم او را نبودم.و هر شب ، حدود نیمه شب من درش را قفل کردم و باز گردم آن را –ان او سپس وقتی من به اندازه سرم در را باز کردم و من فانوس را خاموش کردم.

همه بستند ، بستند، بنابراین هیچ نوری وجود نداشت. وسپس من به سرم فشار آوردم. او ، شما خواهید خندید و ببنید چگونه به حیله بازی من بر آن ضربه زدم. من آهسته حرکت کردم خیلی خیلی آهسته ، که حتی ممکن نبود خواب آن پیرمرد رامختل کند. آن برای من یک ساعت گرفته بود. تا حالا من میتوانستم ببینمش او در تختش خوابیده بود. ها ، آیا مرد دیوانه عاقل خواهد شد؟چه موقع سرم در اتاق خوب بود. اوه- با احتیاط- با احتیاط من نبودم، آن فقط لاغر تنهایی که پرتوروی چشم کرکسی افتاده است. من برای هفت شب طولانی –در شب فقط در نیمه شب- اما من فهمیدم چشم همیشه بسته است و آن غیرممکن بود که کار کند برای آن نبود که پیرمرد کسی که مرامی رنجاند اما چشمهای شیطانی اش. هر صبح وقتی روز تمام می شود من جسورانه داخل چمبر می روم و با او صحبت می کنم، با اسم صدایش می کنم و او در شب می گذرد. بنابراین شما می بینید، او خیلی عمیق خواهد داشت. در واقع شک داشت که هر شب فقط ساعت 12 من در رویش نگاه می کردم در حالیکه اوخواب بود.

4 ساعت 8 شب من محتاط تر از همیشه دررا باز می کنم. دقیقه ساعت دستی به آرامتر از ذهن حرکت می کنند. هرگز قبل از شب من دچار نیروی قوی می شوم از هوشیاریم من میتوانم در سختی احساسات پیروزی را خودداری کنم. فکر کن که من بودم که در را باز کردم یواشکی او حتی در و یا نیز به رفتار مرموز من فکر نمی کرد.

من به ایده پیش خودم خندیدم وشاید او مرا می شنید ، او در رختخواب ناگهان جابجا شد اگر وحشت زده می شد. حالا شما ممکن است فکر کنید که من به پشت کشیدم. اتاقش مثل سیاهی زیر وبمی با تیک تیره بود و من می دانستم که او نمی تونست ببیند تا در را باز کند و من با فشار وسعی و تلاش آن را نگه داشتم سعی و تلاش.

5-من سرم بودو درباره باز کردن فانوس بود وقتی مچم روی حلب چفت سرخورد وپیرمرد از رختخوابش پرید و فریاد زد چه کسی اونجاست؟

6-من آرامش را حفظ کردم وگفتم هیچی. وجود یک ساعت ماهیچه ام را حرکت ندادم ومن برای نیم ساعت نمی شنیدم که چیزی بگوید. او در رختخوابش نشسته بود و گوش می کرد وفقط من انجام می دادم، شب بعد از شب ومرگ در دیوار را تماشا می کردم.

6-حال من ناله کمی می شنوم، و من می دانم ناله مرگبار او بود. آن ناله از درد یا غم وغضه نیست! آن صدای کمی طاقت فرسا بودکه از روح بلند می شد وقتی باترس واندوه همراه بود. من صدا را به خوبی می شناختم. شب های زیادی فقط در نیمه شب وقتی هم دنیا در خواب بودند‌،‌آن به خوبی از ‎آغوشم به عمیق با آن لحن خشن ووحشتانک حواسم را پرت می کرد. من گفتم من آن را به خوبی می شناسم. من می شناسم حالت پیرمرد وشرمندگی اش اگر چه من در دل به او می خندم. من می شناسم که او می گوید که همیشه بیدار باش و صدای ضعیفی دارد وقتی او از خواب بیدار می شود. ترسی او همیشه از پیری اش بود.او سعی می کرد به خیالبافی علتهای آن اما نمی توانست. او به خودش می گفت، آن چیزی نیست اما باد در دودکش آن فقط یک موش در میان زمین یا یک کریلت که فقط جیرجیر می کرد. بله ، او تلاش برای راحتی خودش با تصورهایش راحت بود. اما فهمیده بود که همرانیها بیهوده است.

همه بیهوده است زیرا مرگ در نزدیکی اش ومثل سایه در کمینش نشسته است و پاکت قربانی است.

وآن تاثیر عزاداری غیرقابل درک سایه که علتش احساس کردن اگر چه او نه می بیند ونه می شنود احساس سرم داخل اتاق مجسم می کند.

8-وقتی من مدت طولانی منتظر بودم خیلی دردآور بود بدون شنیدن او استراحت می

تحقیق در مورد گفتن حکایت دل 7 ص (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

گفتن حکایت دل

1-درست ! خیلی عصبی، خیلی وحشتناک عصبانی من خواهم شد و هستم ،اما چرا شما می خواهید بگویید که من دیوانه هستم؟

بیمار چشمهایم تند است، مختل کننده نیست، خسته کننده نیست. در با همه حالتها (حس) از شنیدنیهای بحران است.

من شنیده بودم همه چیزها در بهشت و در زمین من چیزهای زیادی در جهنم شنیده ام. چگونه من دیوانه هستم ؟ هر کن! چگونه به سلامتی-چگونه به آرامی من می توانم به شما کل داستان را بگویم.

2-این غیرممکن است که از اول چگونه بگویم، نظر بدست آمده مغزم است، اما یکبار حامله شدم،آن شب من در روز و شب بود. هیچ هدفی وجود نداشت . هوس وجود نداشت . من پیرمرد دوست داشتم. او هرگز به من بی احترامی نمی کرد. او هرگز توهین به من نکرد. برای طلایش من هیچ آرزویی نداشتم. من فکر می کردم آن چشمش است بعد ان بود! او چشمی از یک گرکس-یک چشم آبی کمرنگ ،یک فیلم بالای آن داشت. هر وقت آن روی من می افتاد، خونم سرد جاری می شد، بنابراین بوسیه درجه بندی خیلی بتدریج –من ذهنم را آماده زندگی با آن پیرمرد می کردم و بنابراین خودم از چشم برای همیشه خلاص کردم.

3-حالا این نکته است .شما خیال می کنید من دیوانه هستم. مرد دیوانه هیچ چیزی نمی داند. اما شما باید مرا ببنید. شما باید ببنید چگونه عاقلانه من پیش می روم – با چه احتیاطی- با چه پیشرنگری- با چه وانمودی من می خواهم کار کنم. من هرگز مهربانتر از پیرمرد در طول یک هفته قبل از اینکه بکشم او را نبودم.و هر شب ، حدود نیمه شب من درش را قفل کردم و باز گردم آن را –ان او سپس وقتی من به اندازه سرم در را باز کردم و من فانوس را خاموش کردم.

همه بستند ، بستند، بنابراین هیچ نوری وجود نداشت. وسپس من به سرم فشار آوردم. او ، شما خواهید خندید و ببنید چگونه به حیله بازی من بر آن ضربه زدم. من آهسته حرکت کردم خیلی خیلی آهسته ، که حتی ممکن نبود خواب آن پیرمرد رامختل کند. آن برای من یک ساعت گرفته بود. تا حالا من میتوانستم ببینمش او در تختش خوابیده بود. ها ، آیا مرد دیوانه عاقل خواهد شد؟چه موقع سرم در اتاق خوب بود. اوه- با احتیاط- با احتیاط من نبودم، آن فقط لاغر تنهایی که پرتوروی چشم کرکسی افتاده است. من برای هفت شب طولانی –در شب فقط در نیمه شب- اما من فهمیدم چشم همیشه بسته است و آن غیرممکن بود که کار کند برای آن نبود که پیرمرد کسی که مرامی رنجاند اما چشمهای شیطانی اش. هر صبح وقتی روز تمام می شود من جسورانه داخل چمبر می روم و با او صحبت می کنم، با اسم صدایش می کنم و او در شب می گذرد. بنابراین شما می بینید، او خیلی عمیق خواهد داشت. در واقع شک داشت که هر شب فقط ساعت 12 من در رویش نگاه می کردم در حالیکه اوخواب بود.

4 ساعت 8 شب من محتاط تر از همیشه دررا باز می کنم. دقیقه ساعت دستی به آرامتر از ذهن حرکت می کنند. هرگز قبل از شب من دچار نیروی قوی می شوم از هوشیاریم من میتوانم در سختی احساسات پیروزی را خودداری کنم. فکر کن که من بودم که در را باز کردم یواشکی او حتی در و یا نیز به رفتار مرموز من فکر نمی کرد.

من به ایده پیش خودم خندیدم وشاید او مرا می شنید ، او در رختخواب ناگهان جابجا شد اگر وحشت زده می شد. حالا شما ممکن است فکر کنید که من به پشت کشیدم. اتاقش مثل سیاهی زیر وبمی با تیک تیره بود و من می دانستم که او نمی تونست ببیند تا در را باز کند و من با فشار وسعی و تلاش آن را نگه داشتم سعی و تلاش.

5-من سرم بودو درباره باز کردن فانوس بود وقتی مچم روی حلب چفت سرخورد وپیرمرد از رختخوابش پرید و فریاد زد چه کسی اونجاست؟

6-من آرامش را حفظ کردم وگفتم هیچی. وجود یک ساعت ماهیچه ام را حرکت ندادم ومن برای نیم ساعت نمی شنیدم که چیزی بگوید. او در رختخوابش نشسته بود و گوش می کرد وفقط من انجام می دادم، شب بعد از شب ومرگ در دیوار را تماشا می کردم.

6-حال من ناله کمی می شنوم، و من می دانم ناله مرگبار او بود. آن ناله از درد یا غم وغضه نیست! آن صدای کمی طاقت فرسا بودکه از روح بلند می شد وقتی باترس واندوه همراه بود. من صدا را به خوبی می شناختم. شب های زیادی فقط در نیمه شب وقتی هم دنیا در خواب بودند‌،‌آن به خوبی از ‎آغوشم به عمیق با آن لحن خشن ووحشتانک حواسم را پرت می کرد. من گفتم من آن را به خوبی می شناسم. من می شناسم حالت پیرمرد وشرمندگی اش اگر چه من در دل به او می خندم. من می شناسم که او می گوید که همیشه بیدار باش و صدای ضعیفی دارد وقتی او از خواب بیدار می شود. ترسی او همیشه از پیری اش بود.او سعی می کرد به خیالبافی علتهای آن اما نمی توانست. او به خودش می گفت، آن چیزی نیست اما باد در دودکش آن فقط یک موش در میان زمین یا یک کریلت که فقط جیرجیر می کرد. بله ، او تلاش برای راحتی خودش با تصورهایش راحت بود. اما فهمیده بود که همرانیها بیهوده است.

همه بیهوده است زیرا مرگ در نزدیکی اش ومثل سایه در کمینش نشسته است و پاکت قربانی است.

وآن تاثیر عزاداری غیرقابل درک سایه که علتش احساس کردن اگر چه او نه می بیند ونه می شنود احساس سرم داخل اتاق مجسم می کند.

8-وقتی من مدت طولانی منتظر بودم خیلی دردآور بود بدون شنیدن او استراحت می