مقاله درباره طرز کار پردازنده ای دو هسته ای

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

طرز کار پردازنده ای دو هسته ای

بسم الله الرحمن الرحیم

در چندین ماه گذشته پیشرفت های جدیدی در طراحی پروسسورها، بویژه از طرف شرکت AMD حاصل شد. این شرکت علاوه بر اینکه یک cpu با طراحی کاملا ْ64 بیتی عرضه کرد که باعث برتری یافتن این شرکت در بازار کامپیوترهای رومیزی پیشرفته گردید، همچنین در حذف کنترل کننده‌های حافظه (MCH) پیشقدم شد که در عملکرد Athlon 64 و چیپهای"optron" یک پیشرفت قابل ملاحظه نسبت به پروسسورهای intel به حساب می‌آید. اینتل به طور متقابل پروسسور سازگار 64 بیتی را عرضه نمود. به تازگی نیز هر دو شرکت پردازشگرهای دوهسته ای را عرضه نموده‌اند، این پروسسورها بهتر از آن چیزی که شما انتظار دارید کار می‌کنند. پروسسورهای اینتل و AMD هر دو دارای دو هسته پروسسور، در حال کار در یک قالب می‌باشند که هر یک از هسته‌ها بصورت مستقل توابع و پردازشهای داده را انجام می‌دهند (در مورد اینتل این مورد کامل تر است) و هر دو این هسته‌ها توسط نرم افزار سیستم عامل هم آهنگ می گردند. در این مقاله سعی شده تا تکنولوژی که در این دو محصول استفاده شده و مقدار افزایش کارایی که شما می توانید از آنها انتظار داشته باشید بررسی گردد. در حال حاضر AMD فقط پروسورهای کلاس سرور opteron با دو هسته را بطور کامل به بازار عرضه کرده و بزودی Athlon 64x2 برای کامپیوترهای رومیزی را نیز به بازار عرضه می‌کند. در طرف مقابل اینتل در حال حاضر پنتیوم Extreme Edition 840 رومیزی با دو هسته را به بازار عرضه نموده در حالی که خطهای تولید Pentium D و dual xeons هنوز متوقف نشده اند. با توجه به اینکه پروسسورهای دو هسته‌ای در اصل یک سیستم چند پروسسوره که در یک قالب قرار گرفته اند، می باشد. اجازه بدهید اینک چندین تکنولوژی که در سیستم های چند پردازشگر استفاده می شود را مورد بررسی قرار دهیم. 

ساختار پردازنده های دو هسته ای

همانطور که از نام آن ها پیداست در این تراشه ها ، دو پردازشگر و دو کش L2 در یک واحد سیلیکونی قرار گرفته اند . مزیت این گونه پردازنده ها ، پردازش بهتر دستورات مالتی تسک است . در واقع مزایای پردازنده های دو هسته ای زمانی بهتر لمس خواهد شد که به طور همزمان چندین کار انجام پذیرد . تراشه های دو هسته ای اینتل نیاز به یک مادربرد جدید دارند در صورتی که پردازنده های دو هسته ای AMD نیاز به مادربورد جدید ندارند و فقط با به روز رسانی بایوس می توان این پردازنده ها را روی مادربورد های سوکت 939 نصب کرد .

چند پردازشگرهای متقارن SMP (symmetric Multi processing)

روش مشترکی می باشد که چندین پردازشگر بطور جداگانه با یکدیگر در یک مادربرد کار می‌کنند. سیستم عامل با هر دو cpu تقریباً بطور یکسان کار می‌کند و کارهای مورد نیاز را به آنها ارجاع می‌دهد. چیپ‌های دوهسته ای جدید intel و AMD توانایی SMP را بصورت داخلی مورد توجه قرار داده‌اند. پروسسورهای سرور opteron دوهسته ای می‌تواند همچنین بصورت خارجی با دیگر چیپ‌های دوهسته ای ارتباط برقرار کند. (بشرط آنکه چیپ متقابل نیز دارای این خاصیت باشد) محدودیت اصلیSMP در پشتیبانی سیستم عاملها و نرم افزارها از این تکنولوژی می‌باشد. خیلی از سیستم عاملها (مانند ویندوز XP سری خانگی ) توانایی پشتیبانی از SMP را ندارند و از دومین پردازشگر استفاده نمی‌کنند. همچنین بیشتر برنامه‌های پیشرفته بصورت تک رشته ای کار می‌کنند، در اصل در هر زمان فقط یک پردازشگر در حالت فعال می باشد. برنامه های چند رشته‌ای از پتانسیل موجود در سیستم‌های دو یا چند پرازشگر، می‌توانند نتایج مفیدتری بگیرند، ولی به صورت کامل عمومیت ندارد. در گذشته intel و AMD سعی داشته‌اند تا تکنولوژی جدیدی مثل SMP را بیشتر برای پردازشگرهای سرور پیشرفته مانند opteron و Xeon استفاده نمایند ( البته تا قبل از پنتیوم 3) Hyperthreading 

این تکنولوژی بصورت اختصاصی توسط اینتل در پردازشگرهای چند هسته‌ای بکار گرفته شده است. این تکنولوژی قبلاً نیز توسط این شرکت بکار گرفته ‌شده‌ بود. اینتل برای آنکه از منابع CPUبه نحو بهتری استفاده نماید فقط قسمتهایی که کار پردازش اطلاعات را انجام می دهد را تکثیر کرده است. یعنی آنکه منابع داده در داخل CPU بصورت مشترک استفاده می‌شد. ایده hyperthreading برای دو برابرکردن مقدار فعالیت چیپ می‌باشد تا آنکه کاهش عملکرد سیستم که در اثر فقدان حافظه Cache روی می‌دهد کمتر گردد همچنین بصورت تئوری نشان داده شده که منابع سیستم کمتر تلف می‌‌گردند. در صورتی که CPU های hyperthreading مانند دو پروسسور حقیقی بنظر می رسد. ولی این CPU ها نمی‌توانند عملکردی مشابه دو CPU مجزا مانند CPU های دوهسته ای داشته باشند. زیرا در CPU های دو هسته ای دو "Threads"مشابه بطور همزمان و با Cache ‌های جداگانه L1 و L2 می‌توانند اجرا گردند که این عمل در پردازشگرهای hyperthreading قابل انجام نمی‌باشد. یکی از چیپهای جدید اینتل بنام ، پردازشگر پنتیوم Extreme Edition 840 ، در داخل هر هسته خود از تکنولوژی hyperthreadings نیز پشتیبانی می‌کند، یعنی آنکه در یک سیستم عامل آن بصورت چهار پردازشگر حقیقی دیده می‌شود. 

دو چیپ در یک قالب ... چرا؟ 

چرا دو شرکت اینتل و AMD بطور ناگهانی شروع به توزیع پردازشگرهای دو هسته‌ای کردند؟ اول از همه رقابت چنانچه بعداً بیان خواهیم کرد AMD از ابتدا توانائی بالقوه دوهسته‌ای را در پردازشگرهای 64 بیتی خود داشت. ساختمان ورودی و خروجی برای دومین هسته در CPU های فعلی 64 بیتی AMD موجود می‌باشد. هیچ شرکتی نمی تواند دیگران را از بدست آوردن تکنولوژی‌های جدید منع نماید و AMD در حال حاضر با موفقیت چشمگیر خط تولید پرداشگرهای 64 بیتی آسودگی را از intel سلب نموده ‌است. برای اینتل ضروری می‌باشد که دارای یک تولید تخصصی در تکنولوژی دوهسته ای ‌باشد تا رقابت با شرکاء تجاری خود را حفظ نماید. دوم، کارایی می‌باشد. مطمئناً برنامه‌های کاربردی چند رشته‌ای در پردازشگرهایی که توانایی انجام چند پردازش را دارند در پردازشگرهایی که یک پردازش را در هر زمان انجام می‌دهند، بهتر عمل خواهند نمود. البته برای سیستم های چند پردازشگره یک ایراد عمومی وجود دارد و آن تاْخیری می‌باشد که این CPU ها در اجرای کار سیستم بوجود می آورند. به بیان ساده در حال حاضر روشی برای سیستم عامل‌های موجود وجود ندارند تا پردازشها را بطور کاملاً مساوی در بین پردازشگرها تقسیم نماید، پردازشگر دوم عموماً بایک مداخله کمتر و کارایی پایین‌تر کارمی‌کند، در صورتی که ممکن است پردازشگر اول بصورت 100% در حال پردازش ‌باشد. سومین دلیل کمتر نمایان است، ناامیدی AMD و اینتل می‌باشد، هر دو شرکت با یک مانع جدی برای افزایش سرعت پردازشگرها و کوچکتر کردن اندازه قالب آنها روبرو شده اند تا این مانع حذف نشود و یا اینکه تا کاربران عمومی متوجه نشوند که GHZ به تنهایی کارایی را بیان نمی‌کند. هر دو شرکت برای دست یافتن به هر پیشرفت که

نگاهی به تاریخچه ریز پردازنده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

نگاهی به تاریخچه ریز پردازنده (قسمت اول)

مترجم:مجید طاهری کنجین تیر 1384 شماره 13 اشاره :مقاله ای که در پیش رو دارید قسمت اول از یک مقاله بسیار جذاب و خواندنی 3 قسمتی در خصوص پردازنده هایIntel و AMD از ابتدا تا به امروز است . این مقاله بر گرفته از سایت بسیارمعروف TomsHardware می باشد. در بخش اول و دوم این مقاله به پردازنده های اینتل و در بخش سوم آن به پردازنده های AMD خواهیم پرداخت.

نگاهی به تاریخچه 111 نوع ریز پردازنده (قسمت اول) (با سرعت 100 تا 3800 مگا هرتز در بین سال های 1995 تا 2005 )مقدمه:خانم ها و آقایان کمربندهای خود را ببندید، چون عازم رفتن به سفری جذاب و منحصر بفرد هستیم. پس از 12 هفته آزمایش دقیق و بسیار خسته کننده در لابراتوار THG مونیخ، آزمایش ریز پردازنده های مربوط به تمامی دوره ها به پایان رسید. این پروژه بیش از یک آزمایش معمولی به حساب می آید. تغییر و تحولات CPU در 11 سال اخیر ، مسئولین لابراتوار THG را بر آن داشت تا این پدیده شگرف را مورد آزمایش قرار دهند و با هم مقایسه کند، در قسمت اول این سری از مقالات نگاهی داریم به نقطه آغازین ریزپردازنده های Intel و حرکت رو به رشد آنها تا به امروز و در بخش دوم مقاله تمرکز خود را بر تاریخچه توسعه ریزپردازنده های AMD معطوف می سازیم. اکثر خوانندگان این مقاله کامپیوترهای Pentium 100 و حافظه های 16 مگابایتی را به خاطر دارند که برای دانش آموزان با ذوق آن زمان به عنوان یک وسیله مهم به حساب می آمد. در سال 1994 این کامپیوترها با قیمتی برابر 3000 دلار ( چیزی بیش از 1 میلیون تومان در سال 73 ) به فروش می رسید اما امروزه تقریبا دیگر نامی از آنها شنیده نمی شود . صنعت کامپیوتر با چه سرعت سرسام آوری در حال پیشروی است !!در مجموع دو قسمت مقاله تعداد 111 عدد از ریزپردازنده های متعدد از تاریخ 1995 تا ابتدای  2005مورد آزمایش قرار می گیرند. این آزمایشات کامل می توانند به منزله سفری از میان زمان باشند که به روشنی، نحوه کار تراشه ها را انعکاسی می دهند و در ضمن تغییرات عمده در سیستم های PC که در این فاصله زمانی  کوتاه اتفاق افتاده اند را نشان می دهند. نحوه کارکرد بهینه سیستم یا همان Performance  تنها پارامتری است که بیشتر مشتریان در هنگام خرید به آن توجه می کنند ولی تغییرات و تحولات فنی و استانداردها از جمله مسائلی هستند که اکثریت کاربران از آنها بی اطلاع می باشند. مقاله مذکور می توانند اطلاعات جامعی را در این زمینه ارائه دهند.ابتدا به ساکن، به موضوع ریزپردازنده ها می پردازیم که در مورد ( ریز پردازنده های Intel از سال 1995 تا به کنون ، از سوکت شماره 5 تا سوکت شماره 775 ) شاهد بیش از 7 مرحله تکاملی می باشیم که در همین فاصله زمانی، شرکت AMD ریزپردازنده های خود را در 5 مرحله ( از سوکت شماره 7 تا سوکت شماره 939 ) طراحی نموده است.به جرات می توان گفت که این مقاله جامع ترین و کامل ترین آمار در زمینه مقایسه ریزپردازنده ها بصورت کلی می باشد. خواننده این مقاله می تواند مستقیماً نحوه کار این 111 عدد ریز پردانده را  مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند اما بالاتر از همه اینها، کاربرانی که در صدند تا سیستم های قدیمی خود را با یک سیستم جدید جایگزین نمایند، می توانند از این مقاله برای انتخاب پردازنده  راهنمایی بگیرند.در طی سالیان متوالی، طراحی و ساخت ریزپردانده ها با در نظر گرفتن مقدار حافظه، نوع تراشه ها و پلتفورم ها، تغییر یافته است به عنوان مثال، در حالیکه سرعت ساعت سیستم (  Clock Speed )  تقریباً 40 برابر از قبل افزایش داشته است ( سرعت ریزپردازنده های اینتل از میزان 100MHz در سال 1995 به میزان 3800MHz در سال اخیر می رسد) ، حافظه نهان نیز " Cache " به سرعت رشد یافته و  همچنین میزان پهنای باند ریزپردازنده های AMD K6-III/450 از مقدار 110MB/S ( در سال 1997 ) به مقدار 6000MB/S در نوع Athlon64 افزایش یافته است.با نظر به آزمایشات متفاوت اینچنین بر می آید که در بازی های سه بعدی ( 3D ) سرعت تکرار فریم ها از میزان 17/1FPS در ریز پردازنده AMD Duron 650 به میزان 171/7 FPS در ریزپردازنده AMD Athlon64 افزایش یافته است. اگر از ارقام و جزئیات دیگر چشم پوشی کنیم، شاهد 100% رشد خواهیم بود. این افزایش وقتی بسیار برجسته تر می شود که تفاوت سرعت رمزگذاری MPEG 2 فایل یک گیگابایتی DV را ملاحظه گردد  در یک سیستم های پنتیوم 4 با سرعت 3.8GHz برای انجام این کار زمانی در حدود دو دقیقه و نیم به طول می انجامد حال آنکه درسیستم قدیمی Pentium 233 MMX ( در سال 1997 )  برای انجام این کار تقریباً به یک ساعت زمان احتیاج داشت.نکته  دیگری که مورد مشاهده قرار گرفت تفاوت دو سیستم مذکور در رمز گذاری MPEG4 Divx می باشد . در سیستم Pentium 233 MMX، یک کدگذاری معمولی تقریباً دو ساعت به طول می انجامد حال آنکه سیستم P4 با سرعت 3.8GHz آن را در کمتر از دو دقیقه به انجام می رساند. کلام آخر آنکه سیستم P4 با سرعت 3.8GHz ، در حدود 64 برابر از ریزپردازنده های سال 1997 افزایش سرعت داشته است. موضوع کدگذاری MP3 در سال 1995 مساله ای بود که به قدرت پردازش کامپیوتر مربوط می شد: یک سیستم Pentium 100 برای کد گذاری یک فایل  صوتی 17 دقیقه ای به 77 دقیقه زمان احتیاج داشت حال آنکه در ریزپردازنده AMD Athlon 64 FX -55 همین کار را در یک دقیقه و سی ثانیه انجام می گیرد.تعداد ترانزیستورها در هر ریز پردازنده نیز بسیار جالب توجه می باشد. سیستم Pentium 100 در سال 1994 رقمی معادل 3 / 3 میلیون ترانزیستور را شامل می شد حال آنکه این رقم در Pentium 4 Extheme Edition به تعداد 178 میلیون ترانزیستور رسیده است. امروزه 54 ترانزیستور در خانه ای قرار می گیرند که در ریز پردازنده های 11 سال قبل تنها یک ترانزیستور در آنجا قرار می گرفت.ریزپردازنده Pentium 570 ( با سرعت 3.8GHz ) پردازنده هایی هستند که  گرمای  زیادی تولید و توان الکتریکی بیشتری مصرف می کنند و مقدار مصرفی در این پردازنده ها  معادل 9 عدد ریزپردازنده Intel Pentium 100 می باشد. این نکته بسیار قابل توجه و شگرف می باشد به خاطر اینکه در همین مدت ، اندازه ( سایز)  ترانزیستورها  6 برابر کاهش یافته است به همین دلیل برای تامین پایداری سیستم به خنک کننده های بزرگتر و همچنین به منظور تامین انرژی به منبع تغذیه بزرگ با توان بالاتر از 400 وات احتیاج است.مقاله ما در خصوص پردازنده های AMD با پردازنده های مدل AMD K6-III/450 که در سال 1996 با سوکت شماره 7 ساخته شدند شروع می شود و تا  مدل AMD Athlon 64 FX-55 ( که با سرعت 2600MHz  کار می کند که به عنوان آخرین و توانمندترین نوع ریزپردازنده ارائه شده توسط شرکت AMD می باشد ادامه پیدا می کند .

1978 : آغاز عصر تاریخی  X86در سال 1978 شرکت اینتل ریزپردازنده مدل 8086 را وارد بازار می کند که امروزه نیز به عنوان جزء اساسی در ریزپردازنده های X86 Compatible به حساب می آید. این پردازنده در سیستم کامپیوتری مدل XT با سرعت 77 / 4 که بعدها به 8MHz رسید و به بیشترین میزان حافظه یعنی 1MB دست می یابد. شکل 1،مادر تمام پردازنده های x86 . شکل فوق پردازنده 8086 اینتل با سرعت 4.77 MHz را نشان می دهد .در این دوران مقدار RAM هنوز در حدود کیلو بایت بود. بهترین و مجهزترین نوع سیستم ها تنها دارای 256 کیلو بایت RAM ( که تنها شامل یک تراشه بود )  می شد. اگر مقدار RAM به میزان 320 کیو بایت  افزایش می یافت، کامپیوتر قادر بود که سیستم عامل Windows 1.0 را بارگذاری می کند از سوی دیگر در آن زمان  هارد دیسک بسیار نادر و گران قیمت بود. اما آندسته از کسانی که استطاعت مالی داشتند، می توانستند سیستم شخصی خود را مجهز به دو Disk Drive نمایند. برخی از کاربران ممکن است فلاپی دیسک های 8 اینچی را بخاطر داشته باشند که بعد ها جای خود را به فلاپی دیسک های 25/ 5  اینچی دادند. در سال 1982 اینتل، ریزپردازنده مدل 286 خود را وارد بازار کرد که طراحی مادربرد آن از اسلات های 16 بیتی ISA استفاده کرده بود. بیشترین مقدار حافظه موقت SIMM به مقدار 1 مگابایت می رسید. سه سال بعد یعنی درسال 1985 ریزپردازنده مدل 386 وارد بازار شد که می توانست با بیشترین مقدار حافظه موقت یعنی 4GB کار کند اما مادربردی که بتواند با این تکنولوژی کار کند، وجود نداشت.شکل 2 : اولین پردازنده 32 بیتی که بر اساس تکنولوژی x86 بنا شده بود و بدون فن کار می کرد.ضمناً برای اولین بار سیستم عامل Windows توانست از حافظه مجازی (  Virtuel memory ) در مدل 386 بهره گیرد. اولین نوع ریز پردازنده مدل 386 با سرعت 16 MHz در همین سال ها وارد بازار گشت که چهار سال بعد مدل دیگری از این ریزپردازنده با سرعت 32 MHz ارائه شد.

1989:  سوکت 1 ، 2 و3 در سال 1989 شرکت اینتل ریزپردازنده مدل 486DX را با سوکت شماره 1 وارد بازار کرد. ریزپردازنده مذکور با فرکانس 25MHz کار می کرد که این میزان در سال های بعد به 133MHz رسید .در قسمت های بعدی مقاله نگاهی خواهیم داشت بر شروع استفاده از کامپیوترهای PC در اوایل دهه 1990. در این سال ها بیشتر کاربران ، سیستم های خانگی خود را اعم از Commodem Amige, Commodoer 64 و یا Atai ST با کامپیوترهای PC جایگزین کردند.

شکل 3 : پردازنده 486 DX با سرعت 33MHz

شکل 4 : پردازنده 486 DX2 با سرعت 66MHz و سوکت شماره 2

شکل 5 : پردازنده 486 DX4 100 با سرعت 100MHz و سوکت شماره 3 

تحقیق در مورد در باره پردازنده IO

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 60 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

در باره پردازنده IO

مادربورد بردی است که کلیه برد های کامپیوتر روی این نصب می شوند . بر روی آن محل هایی برای اتصال یا قرار گرفتن کارت های مختلف , کابل های مختلف و سی پی یو قرار دارد . ابعادی حدود ۲۵ * ۳۰ سانتی متر دارد . چند مدل رایج آن عبارتند از : GIGA , Asus , . ATC ۷۰۱۰ جزء اصلی ترین بردها محسوب می گردد . نوع سی پی یو و ایرادهایش مستقیما روی نحوه کاردکرد سیستم تاثیر می گذارد و کوچکترین ایراد آن باعث عدم کاردکرد کامپیوتر می گردد .

قسمت های روی برد به شرح زیر می باشد :

۱- سوکت مخصوص CPU : که در مادربرد های ۴۸۶ و پنتیوم به صورت مربع بوده , ولی در پنتیوم ۲ به صورت کارتی می باشد . نوع سوراخ های سوکت های ۴۸۶ موازی بوده و در سوکت های پنتیوم سوراخ ها به صورت اریب می باشد . هر دو دارای ضامنی جهت وصل کامل دارند .

۲- اسلات ها ( SLOT ) یا شیارهای گسترشی : توانایی مادربرد را گسترش می دهند . اسلات ها به سه صورت می باشند : آیزا ( AISA ) - پی سی آی ( PCI ) - ای جی پی ( AGP ) که به ترتیب سریعتر و جدیدتر می باشند .اسلات ها برای نصب انواع برد ها یا کارت ها روی مادربرد طراحی شده اند .

۳- ماژول های رم : که جهت نصب رم طراحی شده اند و انواع رم های ۴ مگابایت , ۱۶ مگابایت , ۳۲ مگابایت , ۶۴ مگابایت , ۱۲۸ مگابایت و … در این ماژول های مخصوص خود نصب می شوند که دارای ضامنی نیز می باشند .

۴- باطری ساعت و تاریخ : این باطری جهت نگهداری ساعت و تاریخ سیستم در مواقعی که کامپیوتر خاموش می باشد گذاشته شده است که به صورت جعبه ای و سکه ای و خازنی قابل تعویض می باشد .

۵- خروجی کیبورد :این خروجی که جهت نصب به صفحه کلید طراحی شده به دو صورت معمولی و PS۲ می باشد .

۶- خروجی های ONBOARD : بعضی از مادربردها , بردها را به صورت روی برد دارند که خروجی این برد ها روی مادر برد خواهند بود .

در روی مادربرد جامپرهایی جهت تنظیم ولتاژ و سرعت و نوع سی پی یو وجود دارد که حتما باید تنظیم شود , چرا که در غیر این صورت ممکن است به سی پی یو آسیب برساند .یک سری جامپرها در مادربرد دیده می شود که به کیس وصل می شود . جهت نمایش وضعیت روشن و خاموش بودن LED های روی کیس و کیبورد می باشد .

جعبه مادربرد معمولا شامل یک کابل IDE جهت اتصال به هارد درایو و یک کابل روبان برای اتصال به فلاپی درایو می باشد .یک سی دی شامل درایورهای چیپ ست مادربرد که در صورت داشتن کارت صدا و کارت گرافیک و کارت LAN به صورت ONBOARD دارای درایورهای أن ها نیز خواهد بود .

مادربرد ها مجموعه وسیعی از کانکتورها را در پنل I/O فراهم می کنند . به عنوان مثال در مادربرد EPOX ۸RDA+ از چپ به راست داریم : کانکتور داخل رنگ آبی کم رنگ یک کانکتور ماوس PS/۲ می باشد . کانکتور داخل رنگ ارغوانی یک کانکتور کیبورد PS/۲ می باشد . دو کانکتور داخل رنگ سبز کانکتورهای USB ۲.۰ می باشند . کانکتور داخل رنگ قرمز کانکتور پورت پارالل ( موازی ) می باشد ( LPT ) . دو کانکتور داخل رنگ زرد کانکتورهای پورت سریال ( COM۱, COM۲ ) هستند . کانکتور داخل رنگ نارنجی کانکتور RJ۴۵ LAN می باشد . دو کانکتور داخل رنگ سبز دو کانکتور اضافی USB ۲.۰ می باشند . کانکتور داخل رنگ صورتی برای میکروفن می باشد . کانکتور داخل رنگ آبی کانکتور خط ورودی کارت صدای BUILT IN و کانکتور داخل رنگ سبز کانکتور خط خروجی کارت صدای BUILT INمی باشد .

اتصال وسایل از طریق کانکتور USB به خاطر راحتی در استفاده روز به روز گسترش پیدا می کند و از آنجا که وسایل به صورت گردان می توانند به همدیگر زنجیره ای وصل شوند , بنابراین کانکتورهای USB تمام شدنی نیستند . اما استفاده از یک پرینتر یا سیستم BACK UP درایو نوار در پورت پارالل غیر معمول نیست یا اینکه کانکتورهای PS/۲ کیبورد و ماوس جهت استفاده کیبورد و ماوس .

کانکتورهای روی پنل I/O هنگامی که مادربرد نصب می شود از پشت کیس کامپیوتر برآمدگی دارند , بنابراین این کانکتورها بدون باز کردن کیس کامپیوتر قابل دسترسی هستند .

برای کارایی بهتر, سی دی رایتر و هارددرایو نباید روی یک IDE نصب شوند . جعبه مادربرد شامل یک کابل IDE است . بنابراین یک کابل IDE دیگر باید جداگانه خریده شود . در شکل زیر یک کابل IDE با طول ۱۸ اینچ استاندارد با کیفیت

مقاله درباره Intel، AMD و پردازنده های 64 بیتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

Intel، AMD و پردازنده های 64 بیتی

Bit چیست ؟

کلمه بیت مخفف عبارت binary digit است. اعداد دودویی یا باینری یعنی همان روشی است که یک کامپیوتر داده ها را با آن ذخیره کرده یا در قالب آن انتقال می دهد. یک بیت می تواند مقداری بین صفر یا یک را به خود بگیرد. اگر تعدادی از بیت را پشت سرهم ردیف کنیم ، به یک کد باینری می رسیم مثل 1001011000101 که می تواند بیانگر یک دستورالعمل ریاضی مثل جمع یا تفریق،‌یک محل خاص از حافظه جهت آدرس دهی، و یا یک داده مشخص مثلا عدد 12.456 باشد. یک پردازنده 32 بیتی، مثل پنتیوم قادر است بااستفاده از این رشته صفر و یک، تا عدد 2 به توان 32 را کد گذاری کند یا در اصطلاح، آن را به مبنای باینری ببرد. طبیعی است که این میزان برای یک پردازنده 64 بیتی به 2 به توان 64 می رسد و این بدان معنی است که یک پردازنده 64 بیتی، می تواند سقف بسیار بالاتری از اعداد را در واحد زمان پشتیبانی کند. بنابراین اگر یک پردازنده 32 بیتی بخواهد عددی بیشتر از2 به توان 32 را پردازش کند یا انتقال دهد، باید در دو سیکل زمانی این کار را انجام دهد که وقت بیشتری را نسبت به یک پردازنده 64بیتی صرف می کند. بدین ترتیب یک پردازنده 64 بیتی، صرف نظر از آن که چند سیکل زمانی در ثانیه بیشتر از یک پردازنده 32 بیتی دارد، در هر کدام از این سیکل های زمانی نیز قادر است دو برابر یک پردازنده 32 بیتی عمل پردازش را انجام دهد.

حافظه ، مسئله مهم تر

اما عامل دیگری که تحت تأثیر دامنه بیتی که پردازنده قرار می گیرد، میزان حافظه ای است که سیستم پشتیبانی می کند یا مورد دسترسی قرار می دهد. در پردازنده های 32 بیتی که با سیستم عامل های همگون 32 بیتی کار می کنند، تنها چهار گیگا بایت از فضای حافظه RAM قابل دسترسی است که حتی این مقدار هم توسط سیستم عامل های 32 بیتی ، اغلب به دو گیگا بایت کاهش می یابد. زیرا دو گیگا بایت دیگر از آن باید به برنامه های کاربردی جهت اجرا تخصیص داده شود. پردازنده پنتیوم 4 محصول اینتل و آتلون XP از AMD، از جمله همین پردازنده هایی هستند که علیرغم فرکانس بالا جهت اجرای تعداد بیشتری دستورالعمل در واحد زمان ، به دلیل عدم امکان دسترسی به مقادیر زیادتری از حافظه، گاه سرورهای محیط های Enterprise را با مشکل مواجه می کنند. در حالی که این مشکل ، در پردازنده های 64 بیتی البته به شرط اجرای برنامه های 64 بیتی تحت سیستم عامل های 64 بیتی با پشتیبانی از چند ترابایت فضای حافظه، برطرف شده است . اینتل و AMD

شرکت AMD، با ساخت اولین مدل آتلون 64 بیتی که البته برخلاف نام آن ، قابلیت پشتیبانی 40 بیتی از حافظه را داشت و می توانست 136 گیگا بایت از فضای حافظه را آدرس دهی کند و اینتل با ساخت پردازنده Xeon سری DP با قابلیت اجرای 32و 64 بیتی و برخورداری از تکنولوژی hyper threading ، اولین گام را جهت ساخت پردازنده های 64 بیتی برداشتند. این پردازنده ها علاوه بر مهیا ساختن قابلیت دسترسی به میزان حافظه بیشتر برای سیستم عامل، به هر برنامه کاربردی قابل اجرا برروی آن سیستم عامل ، یک بلاک چهر گیگا بایتی از حافظه را جهت اجرا اختصاص می دهند. این توانایی جدید به نحو بسیار محسوسی ، کاربران برنامه های طراحی مهندسی و بسیاری از بانک های اطلاعاتی را با افزایش کارایی و سرعت اجرای برنام ها مواجه کرد. این پردازنده ها که طبق نظر سازندگانشان به طور کامل از سیستم عامل ها و برنامه های 32 بیتی پشتیبانی کرده و هیچ خللی را به دلیل ارتقا به وضعیت 64 بیتی، در برنامه های قبلی وارد نمی کردند و به قول خودشان سازگار باقبل بودند، تنها در صورت اجرای سیستم عامل های 64 بیتی و همچنین اجرای برنامه های 64 بیتی، می توانستند قدرت خودشان را به نمایش بگذراند. در حالی که در زمان اجرای 32 بیتی بر روی سیستم عامل های 32 بیتی، تنها چیزهایی که می توانند عاید این محیط های قدیمی نماینده، عبارت است از:

1- استفاده ازفرکانس بالاتر از جهت اجرای تعداد بیشتری دستورالعمل در واحد زمان

2- استفاده از سطوح بالاتر cache جهت افزایش دسترسی به اطلاعات 3- استفاده از سیلیکون هایی با کیفیت بالاتر و دارای تعداد ترانزیستور بیشتر باز هم در راه افزایش سرعت.

به هر روی هر دو شرکت سرشناس تولید کنند پردازنده های 64 بیتی برای کامپیوتری x86 مدعی ساخت پردازنده های مذکور با کیفیت بالاتر بوده و در واقع هر دو ادعای پیشتازی در این عرصه را دارند.

راه حل های اینتل

این راه حل ها شامل سه دسته پردازنده بعد از ارائه Xeon DP و سه مدل پردازنده ایتانیوم به شرح زیر است :

1- پردازنده های سری 64bit xeon