تحقیق پاسخ های هورمونی نسبت به فعالیت های ورزشی و تمرینات جسمانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

پاسخ های هورمونی نسبت به فعالیت های ورزشی و تمرینات جسمانی

فعالیت ها و تمرینات جسمانی سبب آن می گردد که سطوح برخی از هورمون ها در مقایسه با مقادیر استراحت افزایش یا کاهش پیدا کنند. اگر چه اهمیت فیزیولوژیکی بسیاری از این تغییرات در حال حاضر شناخته نشده؛ این واقعیت که آن ها حتی نسبت به فعالیت های ورزشی عکس العمل نشان می دهند، خود کمال اهمیت را دارد. یکی از بررسی های عالی و عمیق روی این موضوع توسط متی ور به رشته تحریر در آمده است.

هورمون رشد (GH)

هورمون رشد (GH) که از هیپوفیز قدامی ترشح می شود، در هنگام فعالیت های ورزشی در خون افزایش یافته و بیشتر تحت تأثیر شدت تمرین قرار می گیرد. مثالی از پاسخ هورمون رشد در شکل 2 نشان داده شده است. در این تحقیق تمرین جسمانی برای مدت 20 دقیقه روی یک دوچرخه کارسنج انجام گرفت. توجه گردد که با استفاده از بار کار سبک (مثلاً 300 کیلوگرم – متر در دقیقه) افزایشی در غلظت هورمون رشد در حدود 35 برابر مقدار استراحت بود. اگر چه در شکل نشان داده نشده، ولی هورمون رشد در هنگام اعمال ورزشی سریعاً افزایش پیدا نمی کند، بلکه با ادامه تمرین به تدریج زیاد می شود.

هورمون رشد یک عامل متابولیک قوی است این هورمون، رشد و هیپوتروفی عضله را به وسیله تسهیل در انتقال اسیدهای آمینه به درون سلول ها افزایش می دهد. علاوه بر این، هورمون رشد به طور مستقیم متابولیسم چربی (لیپولیز) را به وسیلة افزایش ساخته شدن آنزیم های درگیر در این فرآیند تحریک می کند. در جریان فعالیت های هوازی و متناسب با شدت تمرین، سطوح هورمون رشد افزایشی می یابد و به نوبه خود پس از تمرین نیز در سطح بالایی باقی می ماند.

پاسخ هورمون رشد نسبت به تمرین ظاهراً مربوط به سطح آمادگی فرد دارد. این موضوع به دو طریق قابل بررسی است؛ 1) هورمون رشد هنگام اعمال ورزشی با شدت بار یکسان در افراد تمرین کرده نسبت به افراد تمرین نکرده افزایش کمتری را داشته است؛ و 2) کاهش هورمون رشد پس از اعمال ورزشی خسته کننده در افراد تمرین کرده نسبت به افراد تمرین نکرده سریع تر بوده است. اگر چه اهمیت این تفاوت بین افراد تمرین کرده و تمرین نکرده کاملاً شناخته نشده، لیکن چنین پیشنهاد شده که تمرینات جسمانی طولانی وجه تمایزی را بین مراحل کنترل هورمون رشد ایجاد می نماید.

یک بررسی عالی مربوط به اثرات فعالیت های ورزشی و تمرینات جسمانی روی پاسخ هورمون رشد توسط شفارد و سیدنی به رشته تحریر آمده است.

هورمون های تیروئید و پاراتیروئید

هورمون تیروئید، تیروکسین و تریودوتیرونین همان طور که در شکل 6-22 نشان داده شده است، هنگام اعمال ورزشی افزایش پیدا می کنند. سطوح هورمون محرک تیروئید (TSH) خون نیز در شکل دیده می شود. در این تحقیق، تمرین شامل یک مسابقه 70 کیلومتری (4/43 مایل) اسکی صحرانوردی است که جهت اتمام آن نیز به 5 الی 7 ساعت وقت می باشد. جالب ترین تغییر این واقعیت نیست که تیروکسین و تریودوتیرونین هر دو بلافاصله پس از تمرین افزایش پیدا می کنند، بلکه آن است که سطح هورمون های مذکور در حقیقت تا چندین روز پس از مسابقه پایین تر از سطح پیش از مسابقه بوده اند. این موضوع با افزایش هورمون TSH پس از مسابقه که منعکس کننده انحرافات ظاهری در تعادل طبیعی بین ترشح، توزیع و دفع هر یک از هورمون هاست همخوانی دارد.

شکل 2- پاسخ هورمون رشد (GH) به تمرینات دوچرخه سواری. توجه شود هک در بار کار سبک سطوح هورمون رشد موجود در خون افزایش پیدا نمی کند. هر چند، در بار کار بالاتر هورمون رشد به صورت اساسی افزایش پیدا می کند. (بر اساس اطلاعات Lazarus , Sutton)

تری یدوتیرونین و تیروکسین

تری یدوتیرونین و تیروکسین به عنوان دو هورمون تیروئیدی متابولیک، عملکردهای یکسانی دارند. این دو هورمون میزان متابولیسم تقریباً تمامی بافت های بدن را افزایش می دهند و می توانند موجب 60 تا 100 درصد افزایش در میزان متابولیسم پایه شوند. تری یدوتیرونین و تیروکسین همچنین:

( ساخته شدن پروتئین و به دنبال آن ساخته شدن آنزیم ها را افزایش می دهند.

( اندازه و تعداد میتوکندری ها را در بیشتر سلول ها افزایش می دهند.

(برداشت سلولی گلوکز را سرعت می بخشند.

( گلیکولیز و گلوکونئوژنز را افزایش می دهند.

( میزان متابولیسم چربی را بالا می برند و فراهمی اسیدهای چرب آزاد برای اکسیداسیون را افزایش می دهند.

رها سازی هورمون محرک تیروئید TSH از هیپوفیز قدامی در جریان ورزش افزایش می یابد. TSH رها سازی تری یدوتیرونین و تیروکسین را کنترل می کند؛ بنابراین افزایش ناشی از ورزش در TSH موجب تحریک قابل پیش بینی غدة تیروئید خواهد شد. در واقع، ورزش موجب افزایش سطوح تیروکسین پلاسما می شود، اما بین افزایش سطوح TSH در جریان ورزش و افزایش سطوح تیروکسین پلاسما تاخیر زمانی وجود دارد. به علاوه در جریان ورزش های زیر پیشینه دراز مدت، سطوح تیروکسین پس از افزایش سریع اولیه به هنگام شروع ورزش، در مراحل بعدی به طور نسبی ثابت می ماند، ولی سطوح تری یدوتیرونین کاهش پیدا می کند.

شکل 3- هورمون های تیروکسین، تریودوترنین و محرک تیروئید TSH قبل، هنگام و پس از مسابقه اسکی صحرانوردی 70 کیلومتری (4/43 مایل). مهمترین تغییر این واقعیت نیست که تیروکسین، تریودوترنین هنگام تمرین افزایش پیدا می کند، بلکه در واقع این هورمون ها پس از گذشت چند روز از مسابقه پایین تر از سطح قبل از مسابقه بودند. (براساس اطلاعات Stromme , Refsum)

تحقیق بیومکانیک ورزشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

بیومکانیک ورزشی

هنگام تماشای مسابقات فوتبال جام جهانی از تلویزیون، می بینید که یک بازیکن با موفقیت یک ضربه برگردان را به زیبایی تمام به ثمر می رساند و در پی آن فریاد شادی هزاران تماشاگر به آسمان بلند می شود. ظاهرا تکنیک مورد استفاده او بسیار پیچیده است. او بالا تنه خود را به عقب باز کرده، دست خود را روی زمین می گذارد و با پرتاب ناگهانی پای خود به سوی توپ، آن را با روی پا به قعر دروازه حریف می فرستد. سپس در حالی که خودش چگونگی به ثمر رسیدن گل را به چشم ندیده، و تنها با احساسی که از گیرنده های درونی مفاصلش دریافت می کند، در یک لحظه، با نگاهی به سوی دروازه و در حالی که از روی زمین بلند می شود ، به بازیکنان داخل زمین نگاه می کند. او با شنیدن فریاد شادی تماشاگران از به ثمر رسیدن ضربه اش مطمئن می شود. با خود می اندیشید او چگونه می تواند با این روش عجیب به توپ ضربه بزند و خودش کم ترین آسیبی نبیند؟!

بیومکانیک حرکات ورزشی علمی است که می تواند اطلاعاتی را در پاسخ به این گونه سوالات درباره حرکات انسان در اختیارتان قرار دهد. اما بیومکانیک چیست؟ واژه بیومکانیک را می توان به دو بخش تقسیم کرد: پیشوند بیو و ریشه کلمه مکانیک. پیشوند بیو نمایانگر این است که بیو مکانیک در ارتباط با سیستم های زنده یا بیولوژیکی ( زیست شناختی) است. ریشه مکانیک نیز نشاندهنده این است که بیومکانیک با تجزیه نیروها و اثرات آن ها ارتباط دارد. بنابراین می توان بیومکانیک را به عنوان مطالعه ساختار و عملکرد سیستم های بیولوژیکی با استفاده از روش های مکانیکی تعریف کرد؛ و بالاخره بیومکانیک ورزشی را با عنوان مطالعه نیروها و اثرات آن ها بر انسان در ورزش و تمرین تعریف می کنیم.

هدف اصلی بیومکانیک ورزش و تمرین، بهبود اجرا در تمرینات یا در مسابقات ورزشی است. هدف دوم آن جلوگیری از آسیب دیدگی و توانبخشی است که می تواند جزئی از هدف اصلی بیومکانیک نیز در نظر گرفته شود:

الف - بهبود اجرا در تمرینات یا در مسابقات ورزشی

1-      بهبود اجرا

متداول ترین روش برای بهبود اجرا در بسیاری از ورزش ها، اصلاح تکنیک ورزشکار است. این عمل به دو روش امکان پذیر است. در روش اول مربیان ورزشی روش های کیفی تجزیه و تحلیل بیومکانیکی را در امر آموزش و مربیگری روزانه خود به کار می بندند تا موجب اصلاح تکنیک ورزشکاران شوند. در روش دوم یک محقق بیومکانیک ورزشی، روش های کمّی تجزیه و تحلیل بیومکانیکی را برای یافتن تکنیک های جدید به کار می برد، که این روش ها بعدا به معلمان و مربیان انتقال می یابد تا از آن ها استفاده کنند.

برای مثال فرض کنید به عنوان یک مربی می بینید که یکی از ورزشکاران شما در رشته فوتبال، هنگام تکمیل اجرای ضربه کرنر و ارسال توپ به روی دروازه، و در صورت امکان وارد کردن آن به داخل دروازه، مشکل دارد. ممکن است برای کمک به تکمیل موفقیت آمیز این تکلیف،4 پیشنهاد به او بدهید:

1-      پای ضربه خود را بیشتر به عقب ببرد.

2-      با قدرت و سرعت تمام پای ضربه خود را به جلو پرتاب کند.

3-      به کنار توپ ضربه بزند.

4-      پس از اجرای ضربه، پای خود را به سمت مخالف ادامه حرکت دهد.

این پیشنهادات منجر به اجرای بهتر ورزشکار می شوند، زیرا منطبق بر اصول بیومکانیکی هستند. موارد 1 و 2 موجب می شوند تا پای ورزشکار بدون آسیب دیدگی بتواند قدرت و سرعت لازم را برای ارسال توپی به فاصله حدود 25- 20 متری اعمال کند. مورد سوم کمک می کند تا یک ضربه کات دار به توپ وارد کند و موجب بروز اثر مگنوس بر توپ شود؛ و مورد چهارم باعث می شود توپ به سمت دروازه پرواز کند و در صورتی که به درستی نواخته شود، به طور مستقیم وارد آن شود. به درستی که یکی از زیباترین و نادر ترین ضربه های ارسال از روی نقطه کرنر همین نوع است.

این رایج ترین حالتی است که در آن بیومکانیک به نتیجه یک مهارت تاثیر می گذارد. مربیان ورزشی بدین ترتیب از دانش بیومکانیک خود برای تعیین اینکه چه کارهایی می تواند برای بهبود اجرا کمک کند، بهره می برند.

2-      اصلاح تکنیک ها

دومین حالت کلی که بیومکانیک در بهبود اجرا مشارکت می کند، زمانی رخ می دهد که محققان بیومکانیک تکنیک های جدید تر و موثر تر را توسعه می دهند. آنان با یافتن اصلاحات کوچک در نحوه اجرای آن ها تغییرات کوچکی را پیشنهاد می کنند که گاهی نتایج بزرگ و جالبی را به بار می آورد.

برای مثال فکر می کنید اگر فاصله یک ضربه آزاد مستقیم با دروازه 30 متر باشد، بازیکن با چه زاویه ای باید به

تحقیق؛ پاسخ های هورمونی نسبت به فعالیت های ورزشی و تمرینات جسمانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

پاسخ های هورمونی نسبت به فعالیت های ورزشی و تمرینات جسمانی

فعالیت ها و تمرینات جسمانی سبب آن می گردد که سطوح برخی از هورمون ها در مقایسه با مقادیر استراحت افزایش یا کاهش پیدا کنند. اگر چه اهمیت فیزیولوژیکی بسیاری از این تغییرات در حال حاضر شناخته نشده؛ این واقعیت که آن ها حتی نسبت به فعالیت های ورزشی عکس العمل نشان می دهند، خود کمال اهمیت را دارد. یکی از بررسی های عالی و عمیق روی این موضوع توسط متی ور به رشته تحریر در آمده است.

هورمون رشد (GH)

هورمون رشد (GH) که از هیپوفیز قدامی ترشح می شود، در هنگام فعالیت های ورزشی در خون افزایش یافته و بیشتر تحت تأثیر شدت تمرین قرار می گیرد. مثالی از پاسخ هورمون رشد در شکل 2 نشان داده شده است. در این تحقیق تمرین جسمانی برای مدت 20 دقیقه روی یک دوچرخه کارسنج انجام گرفت. توجه گردد که با استفاده از بار کار سبک (مثلاً 300 کیلوگرم – متر در دقیقه) افزایشی در غلظت هورمون رشد در حدود 35 برابر مقدار استراحت بود. اگر چه در شکل نشان داده نشده، ولی هورمون رشد در هنگام اعمال ورزشی سریعاً افزایش پیدا نمی کند، بلکه با ادامه تمرین به تدریج زیاد می شود.

هورمون رشد یک عامل متابولیک قوی است این هورمون، رشد و هیپوتروفی عضله را به وسیله تسهیل در انتقال اسیدهای آمینه به درون سلول ها افزایش می دهد. علاوه بر این، هورمون رشد به طور مستقیم متابولیسم چربی (لیپولیز) را به وسیلة افزایش ساخته شدن آنزیم های درگیر در این فرآیند تحریک می کند. در جریان فعالیت های هوازی و متناسب با شدت تمرین، سطوح هورمون رشد افزایشی می یابد و به نوبه خود پس از تمرین نیز در سطح بالایی باقی می ماند.

پاسخ هورمون رشد نسبت به تمرین ظاهراً مربوط به سطح آمادگی فرد دارد. این موضوع به دو طریق قابل بررسی است؛ 1) هورمون رشد هنگام اعمال ورزشی با شدت بار یکسان در افراد تمرین کرده نسبت به افراد تمرین نکرده افزایش کمتری را داشته است؛ و 2) کاهش هورمون رشد پس از اعمال ورزشی خسته کننده در افراد تمرین کرده نسبت به افراد تمرین نکرده سریع تر بوده است. اگر چه اهمیت این تفاوت بین افراد تمرین کرده و تمرین نکرده کاملاً شناخته نشده، لیکن چنین پیشنهاد شده که تمرینات جسمانی طولانی وجه تمایزی را بین مراحل کنترل هورمون رشد ایجاد می نماید.

یک بررسی عالی مربوط به اثرات فعالیت های ورزشی و تمرینات جسمانی روی پاسخ هورمون رشد توسط شفارد و سیدنی به رشته تحریر آمده است.

هورمون های تیروئید و پاراتیروئید

هورمون تیروئید، تیروکسین و تریودوتیرونین همان طور که در شکل 6-22 نشان داده شده است، هنگام اعمال ورزشی افزایش پیدا می کنند. سطوح هورمون محرک تیروئید (TSH) خون نیز در شکل دیده می شود. در این تحقیق، تمرین شامل یک مسابقه 70 کیلومتری (4/43 مایل) اسکی صحرانوردی است که جهت اتمام آن نیز به 5 الی 7 ساعت وقت می باشد. جالب ترین تغییر این واقعیت نیست که تیروکسین و تریودوتیرونین هر دو بلافاصله پس از تمرین افزایش پیدا می کنند، بلکه آن است که سطح هورمون های مذکور در حقیقت تا چندین روز پس از مسابقه پایین تر از سطح پیش از مسابقه بوده اند. این موضوع با افزایش هورمون TSH پس از مسابقه که منعکس کننده انحرافات ظاهری در تعادل طبیعی بین ترشح، توزیع و دفع هر یک از هورمون هاست همخوانی دارد.

شکل 2- پاسخ هورمون رشد (GH) به تمرینات دوچرخه سواری. توجه شود هک در بار کار سبک سطوح هورمون رشد موجود در خون افزایش پیدا نمی کند. هر چند، در بار کار بالاتر هورمون رشد به صورت اساسی افزایش پیدا می کند. (بر اساس اطلاعات Lazarus , Sutton)

تری یدوتیرونین و تیروکسین

تری یدوتیرونین و تیروکسین به عنوان دو هورمون تیروئیدی متابولیک، عملکردهای یکسانی دارند. این دو هورمون میزان متابولیسم تقریباً تمامی بافت های بدن را افزایش می دهند و می توانند موجب 60 تا 100 درصد افزایش در میزان متابولیسم پایه شوند. تری یدوتیرونین و تیروکسین همچنین:

( ساخته شدن پروتئین و به دنبال آن ساخته شدن آنزیم ها را افزایش می دهند.

( اندازه و تعداد میتوکندری ها را در بیشتر سلول ها افزایش می دهند.

(برداشت سلولی گلوکز را سرعت می بخشند.

( گلیکولیز و گلوکونئوژنز را افزایش می دهند.

( میزان متابولیسم چربی را بالا می برند و فراهمی اسیدهای چرب آزاد برای اکسیداسیون را افزایش می دهند.

رها سازی هورمون محرک تیروئید TSH از هیپوفیز قدامی در جریان ورزش افزایش می یابد. TSH رها سازی تری یدوتیرونین و تیروکسین را کنترل می کند؛ بنابراین افزایش ناشی از ورزش در TSH موجب تحریک قابل پیش بینی غدة تیروئید خواهد شد. در واقع، ورزش موجب افزایش سطوح تیروکسین پلاسما می شود، اما بین افزایش سطوح TSH در جریان ورزش و افزایش سطوح تیروکسین پلاسما تاخیر زمانی وجود دارد. به علاوه در جریان ورزش های زیر پیشینه دراز مدت، سطوح تیروکسین پس از افزایش سریع اولیه به هنگام شروع ورزش، در مراحل بعدی به طور نسبی ثابت می ماند، ولی سطوح تری یدوتیرونین کاهش پیدا می کند.

شکل 3- هورمون های تیروکسین، تریودوترنین و محرک تیروئید TSH قبل، هنگام و پس از مسابقه اسکی صحرانوردی 70 کیلومتری (4/43 مایل). مهمترین تغییر این واقعیت نیست که تیروکسین، تریودوترنین هنگام تمرین افزایش پیدا می کند، بلکه در واقع این هورمون ها پس از گذشت چند روز از مسابقه پایین تر از سطح قبل از مسابقه بودند. (براساس اطلاعات Stromme , Refsum)

تحقیق؛ بیومکانیک ورزشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

بیومکانیک ورزشی

هنگام تماشای مسابقات فوتبال جام جهانی از تلویزیون، می بینید که یک بازیکن با موفقیت یک ضربه برگردان را به زیبایی تمام به ثمر می رساند و در پی آن فریاد شادی هزاران تماشاگر به آسمان بلند می شود. ظاهرا تکنیک مورد استفاده او بسیار پیچیده است. او بالا تنه خود را به عقب باز کرده، دست خود را روی زمین می گذارد و با پرتاب ناگهانی پای خود به سوی توپ، آن را با روی پا به قعر دروازه حریف می فرستد. سپس در حالی که خودش چگونگی به ثمر رسیدن گل را به چشم ندیده، و تنها با احساسی که از گیرنده های درونی مفاصلش دریافت می کند، در یک لحظه، با نگاهی به سوی دروازه و در حالی که از روی زمین بلند می شود ، به بازیکنان داخل زمین نگاه می کند. او با شنیدن فریاد شادی تماشاگران از به ثمر رسیدن ضربه اش مطمئن می شود. با خود می اندیشید او چگونه می تواند با این روش عجیب به توپ ضربه بزند و خودش کم ترین آسیبی نبیند؟!

بیومکانیک حرکات ورزشی علمی است که می تواند اطلاعاتی را در پاسخ به این گونه سوالات درباره حرکات انسان در اختیارتان قرار دهد. اما بیومکانیک چیست؟ واژه بیومکانیک را می توان به دو بخش تقسیم کرد: پیشوند بیو و ریشه کلمه مکانیک. پیشوند بیو نمایانگر این است که بیو مکانیک در ارتباط با سیستم های زنده یا بیولوژیکی ( زیست شناختی) است. ریشه مکانیک نیز نشاندهنده این است که بیومکانیک با تجزیه نیروها و اثرات آن ها ارتباط دارد. بنابراین می توان بیومکانیک را به عنوان مطالعه ساختار و عملکرد سیستم های بیولوژیکی با استفاده از روش های مکانیکی تعریف کرد؛ و بالاخره بیومکانیک ورزشی را با عنوان مطالعه نیروها و اثرات آن ها بر انسان در ورزش و تمرین تعریف می کنیم.

هدف اصلی بیومکانیک ورزش و تمرین، بهبود اجرا در تمرینات یا در مسابقات ورزشی است. هدف دوم آن جلوگیری از آسیب دیدگی و توانبخشی است که می تواند جزئی از هدف اصلی بیومکانیک نیز در نظر گرفته شود:

الف - بهبود اجرا در تمرینات یا در مسابقات ورزشی

1-      بهبود اجرا

متداول ترین روش برای بهبود اجرا در بسیاری از ورزش ها، اصلاح تکنیک ورزشکار است. این عمل به دو روش امکان پذیر است. در روش اول مربیان ورزشی روش های کیفی تجزیه و تحلیل بیومکانیکی را در امر آموزش و مربیگری روزانه خود به کار می بندند تا موجب اصلاح تکنیک ورزشکاران شوند. در روش دوم یک محقق بیومکانیک ورزشی، روش های کمّی تجزیه و تحلیل بیومکانیکی را برای یافتن تکنیک های جدید به کار می برد، که این روش ها بعدا به معلمان و مربیان انتقال می یابد تا از آن ها استفاده کنند.

برای مثال فرض کنید به عنوان یک مربی می بینید که یکی از ورزشکاران شما در رشته فوتبال، هنگام تکمیل اجرای ضربه کرنر و ارسال توپ به روی دروازه، و در صورت امکان وارد کردن آن به داخل دروازه، مشکل دارد. ممکن است برای کمک به تکمیل موفقیت آمیز این تکلیف،4 پیشنهاد به او بدهید:

1-      پای ضربه خود را بیشتر به عقب ببرد.

2-      با قدرت و سرعت تمام پای ضربه خود را به جلو پرتاب کند.

3-      به کنار توپ ضربه بزند.

4-      پس از اجرای ضربه، پای خود را به سمت مخالف ادامه حرکت دهد.

این پیشنهادات منجر به اجرای بهتر ورزشکار می شوند، زیرا منطبق بر اصول بیومکانیکی هستند. موارد 1 و 2 موجب می شوند تا پای ورزشکار بدون آسیب دیدگی بتواند قدرت و سرعت لازم را برای ارسال توپی به فاصله حدود 25- 20 متری اعمال کند. مورد سوم کمک می کند تا یک ضربه کات دار به توپ وارد کند و موجب بروز اثر مگنوس بر توپ شود؛ و مورد چهارم باعث می شود توپ به سمت دروازه پرواز کند و در صورتی که به درستی نواخته شود، به طور مستقیم وارد آن شود. به درستی که یکی از زیباترین و نادر ترین ضربه های ارسال از روی نقطه کرنر همین نوع است.

این رایج ترین حالتی است که در آن بیومکانیک به نتیجه یک مهارت تاثیر می گذارد. مربیان ورزشی بدین ترتیب از دانش بیومکانیک خود برای تعیین اینکه چه کارهایی می تواند برای بهبود اجرا کمک کند، بهره می برند.

2-      اصلاح تکنیک ها

دومین حالت کلی که بیومکانیک در بهبود اجرا مشارکت می کند، زمانی رخ می دهد که محققان بیومکانیک تکنیک های جدید تر و موثر تر را توسعه می دهند. آنان با یافتن اصلاحات کوچک در نحوه اجرای آن ها تغییرات کوچکی را پیشنهاد می کنند که گاهی نتایج بزرگ و جالبی را به بار می آورد.

برای مثال فکر می کنید اگر فاصله یک ضربه آزاد مستقیم با دروازه 30 متر باشد، بازیکن با چه زاویه ای باید به

دانلود تحقیق درمورد کارآموزی مجموعه ورزشی شهید شیرودی (سالن اختصاصی بدمینتون) 57 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 53

دانشگاه آزاد اسلامی

واحد شهر ری

گزارش کارآموزی

موضوع:

بدمینتون

محل کارآموزی :

مجموعه ورزشی شهید شیرودی (سالن اختصاصی بدمینتون)

استاد راهنما:

دکتر علی اکبر بهبهانی

دانشجو:

نیما دارین (m8461013042)

بهمن 1386

تقدیر و تشکر

از آقای دکتر بهبهانی مدیر گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

با تشکر از مسئولان مجموعه ورزشی شهید شیرودی و سالن بدمینتون به خاطر همکاری لازم جهت ارتقای سطح کیفی و کمی کارآموزی

تشکر و قدردانی از مسئولان و کارمندان زحمت کش دفتر ارتباط با صنعت

نیما دارین

فهرست مطالب

عنوان

مقدمه 4

گزارش کار آموزی 7

تاریخچه بدمینتون در ایران 8

زدن ضربه های بالای سر با پرش جفت 11

زدن ضربه ها از سمت راست انتهای زمین با پرش جفت برای بازیکنان راست دست.. 15

چرا قوانین بازی بدمینتون به خصوص امتیاز گرفتن به صورت رالی درآمد؟ 17

جایگاه بدمینتون قاره آسیا در المپیک 18

بازی بدمینتون چند گیم دارد و در هر گیم چه امتیازی تمام می شود 21

نحوه زدن سویس و دریافت آن در بازی یک نفره 21

نحوه زدن سرویس دو نفره و ارزش و امتیاز گیری آن 23

تصویر سازی و سرعت یادگیری 26

خلاصه مطالب 30

طرح درسی 32

منابع 44