تحقیق درمورد پوسیدگی غلاف

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

پوسیدگی غلاف (Sheath Rot)

Sarocladium oryzae (sawada) w. Gams & D. Hawksw

Syn. Acrocylindrium oryzae sawada

این بیماری در کلیه نواحی آسیا شایع است و در تایوان خیلی خسارت می‌زند. علائم بیماری بصورت لکه‌های خاکستری قهوه‌ای با حاشیه قهوه‌ای و مرکز خاکستری در سطح فوقانی غلاف برگ نزدیک به خوشه است.

خوشه‌ها پوشیده و قسمت عمده‌ای از آن داخل غلاف باقی می‌ماند. این بیماری در حرارت 20 تا 28 درجه سانتی‌گراد به شدت توسعه یافته و در زیر 13 درجه، رشد نمی‌نماید این بیماری گاهی روی ساقه‌های آلوده به کرم ساقه خوار برنج و ویروس زرد کوتولگی همراه است. میزان حساسیت ارقام در ابتلاء به این بیماری متفاوت است.

سیاهک پنهان (Falsesmut یا Greem smut)

Ustilaginoidea viren (cke) Tak.

این بیماری در اکثر نواحی برنج خیز وجود دارد ولی خسارت قابل توجهی ندارد. بیماری در شرایط مرطوب اکثراً دیده می‌شود و چند دانه‌ای روی هر خوشه تولید می‌گردد.

دانه‌ها تغییر شکل یافته و گرد شده، به قطر بیش از 1 سانتی‌متر می‌رسند و حاوی اسپر قارچ می‌شوند. رنگ پوست ابتدا نارنجی و سپس خاکستری زرد یا سیاه می‌گردد.

در جهت مبارزه استفاده از ارقام مقاوم، جمع آوری دانه‌های آلوده و سم پاشی با قارچکشی روی خوشه‌ها چند روز قبل از خوشه دادن توصیه شده است.

سفیدک داخلی برنج

Sclerophthora macrospora (sace Thrium.,

Shaw & Naras

ساکاردو در 1890 عامل بیماری را از استرالیا روی Alopecurus SP. به نام sclerospora macrospora گزارش کرده و توسط Yamada در 1911 از ژاپن، و سپس بوسیله Brizi در 1912 و 1919 در ایتالیا روی برنج گزارش شده است بعدا در استرالیا ، چین، تایوان، آرکاتراس و آمریکا وجود آن روی برنج ذکر گردید.

علائم بیماری بصورت لکه‌های رنگ پریده زرد یا سفید روی برگها است. در حالت آلودگی شدید، برگها امکان دارد پیچیده یا لوله‌ای شود.

خوشه‌ها نامنظم بوده و پیچیده است، غلاف برگ امکان دارد پیچیده اندازه خوشه کاهش یافته و مدت بیشتری از حالت طبیعی سبز می‌ماند.

Aki و Fukutomi در 1964 گزارش نمودند که علائم بیماری در زمستان در حرارت کمتر از 5/4 درجه ناپدید شده و در حرارت 8 تا 10 و بیشتر مجددا ظاهر می‌گردد و در حرارت بیش از 30 تا 35 کنترل می‌شود. حرارت مناسب ظهور بیماری 15 تا 25 درجه سانتیگراد است.

مترادف‌های عامل بیماری – Sclerospora oryzae Brizi و بدلیل داشتن مرحله کنیدی‌دار مشابه با phytophthora به نام P. oryzae و P. macrospora گفته شده است.

سپس نام sclerophthora برای مرحله کنیدی‌دار آن و برای مرحله ائوگونی‌دار آن sclerospora انتخاب شد. که در حال حاضر نام آن sclerophthora macrospora ، (Sacc.) Thirum., shaw & Narasimham می‌باشد.

زمستان گذرانی قارچ بوسیله oospore در برگهای آلوده صورت می‌گیرد. Tokura & furuy, 1954 دریافتند.

که علفهای هرز، منابع مهم آلودگی اولیه برای گیاهچه‌های برنج در خزانه هستند.

در مورد مبارزه با این بیماری، مطالعاتی از جنبه مقاومت ارقام، ضد عفونی بذر و عملیات زراعی صورت گرفته، ولی راه عملی مبارزه شناخته نشده است. قارچ عامل بیماری 43 جنس از گرامینه‌ها مانند گندم، جو، ارزن و ذرت را مبتلا می‌سازد.

تهیه : مهندس کریم باباجانی

منبع: از کتاب کاشت، داشت، برداشت برنج

تالیف: دکتر محمود اخوت

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران

تحقیق درمورد بیماری سوختگی غلاف برگ برنج Sheath blight

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

بیماری سوختگی غلاف برگ برنج Sheath blight

Miyake (1910), (1912) در ابتدا این بیماری را در ژاپن شرح داده و عامل آن Sclerotium irregulare ذکر کرده است.

Sawada بعداً دریافت که عامل بیماری، Hypochnus sasakii بود. که shirui (1906) آن را شرح داده بود. در فیلیپین و سیلان عامل آن را Khizoctonia solani kuhn دانسته‌اند. Woi (1934) این بیماری را در چین پیدا کرده و در بسیاری از کشورهای آسیایی نیز مشاهده شده است. در آمریکا عامل بیماری را گونه دیگری به نام Roryzae Ryker & Gooch ذکر کرده‌اند.

مطالعات وسیعی در ژاپن، خاصه در مورد مبارزات شیمیایی روی این بیماری صورت گرفته است. گزارشات علوم کشاورزی انستیتوی ملی ژاپن در سال 1956 نشان می‌دهد که در این کشور حدود 120 تا 190 هزار هکتار از شالیزارها، آلوده بوده که سبب 24 تا 38 هزار تن تقلیل محصول می‌گردد.

Mizuta (1950) تخمین زده که چنانچه بیماری توسعه یافته و تا سطح رویی برگها ادامه یابد، کاهش محصول تا حدود 20% می‌رسد. در ایران این بیماری در سالهای اخیر جلب توجه نموده و روی اکثر ارقام زیر کاشت در آزمایشهای مقایسه عملکرد و کلکسیون در ایستگاه تحقیقات برنج آمل مشاهده گردید، روی غلافهای آلوده جاهایی مرطوب، پوشش سفید رنگ مسیلیوم قارچ و همچنین اسکلروتهای آن به رنگ کری دیده شد که در اثر کوچکترین تکانی جدا شده و می‌افتد. از نظر اقتصادی این بیماری، اکنون که کودهای بیشتری مصرف شده و واریته‌های پرمحصول جدید کشت می‌گردد. به علت پنجه‌زنی فراوانتر و وجود رطوبت نسبی بالا در لابلای بوته‌ها، اهمیت زیادتری پیدا کرده است.

علائم بیماری:

نشانه‌های اولیه بیماری بصورت لکه‌هایی بیضوی بطول 10 میلی‌متر و برنگ سبز خاکستری، روی غلاف برگ می‌باشد. این لکه‌ها وسعت یافته و به طول 2 تا 3 سانتی‌متر می‌رسد. مرکز لکه‌ها خاکستری سفید شده و حاشیه آنها قهوه‌ایست. روی این لکه‌ها یا در نزدیکی آنها اسکلرت قارچ تشکیل می‌گردد که بسهولت جدا شده و می‌افتد. اندازه و رنگ لکه‌ها و همچنین تشکیل اسکلرت بستگی به شرایط محیطی دارد. در محیط مرطوب مسیلیوم قارچ بشدت رشد کرده و سطح غلاف برگ را بصورت پوشش سفید رنگی بطور وسیع فرا می‌گیرد.

در مزرعه لکه‌ها معمولا ابتدا روی غلاف برگها در نزدیک سطح آب مشاهده می‌شود و بعدا وقتیکه شرایط برای رشد قارچ مساعد شد لکه‌ها در قسمتهای بالایی غلاف و حتی روی سطح برگ ایجاد می‌گردد. در اثر اتصال چندین لکه وسیع به یکدیگر معمولا سبب خشک شدن تمامی برگ و حتی کلیه برگهای بوته برنج می‌شود.

Hori (1969) خسارت بیماری را وقتی که ادامه لکه‌ها به سطح بیشتر برگی برسد 25% محصول ذکر کرده است.

عملیات سمپاشی در مواقعی که به ترتیب 0 و 50 و 100 درصد غلافها (hills) آلوده شده‌اند، باعث می‌شود که 6/1 و 1/7 – 4/6 و 1/10-9/8 درصد محصول افزایش یابد.

عامل بیماری:

در مورد نام قارچ عامل بیماری خشکیدگی غلاف برگ برنج اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. محققین ژاپنی آن را Hypochnus sakakii shirai گفته‌اند. که ابتدا sasaki آنرا روی درختان کامفور یافته است. در سیلان و فیلیپین آن را Rhizoctonia solani kuhn نامیده‌اند.

Gadd & Bertus (1928) نام آن را Corticium vagum Berk & curt ذکر کرده‌اند و Rogers & Galz نام R.solani را فرم غیر جنسی قارچ corticium solani (prill & Delacr) Bourd دانسته است. Matsumoto وعده‌ای دیگر نام C. Sasakii (shirai) Mat را در مقایسه با گونه‌های دیگر از روی پنبه و سیب‌زمینی، بیشتر قابل قبول دانسته‌اند.

را ذکر نمود. قارچ از روی برنج به نام P.filamentosa (Pat.) Rogers f. sasakii و P.sasakii (shirai) S. Ito نامیده شده است. که تعداد از محققین این اسامی را مناسب نمی‌دانند.