لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 39
زعفران
/
کاشت ,داشت و برداشت
کاشت زعفران توسط بنه آن و به طریق کپه ای یا ردیفی انجام می گیرد. بنه های درشت برای انتخاب ارجح می باشد. بنه زعفران را از اوایل خرداد تا اواسط مهر ماه می توان کشت نمود. در مناطق زعفران خیز ایران غالبا در فاصله ماههای مرداد تا پایان شهریور کشت صورت می گیرد، ولی در بعضی نقاط در ماههای تیر و گاهی خرداد زارعین مبادرت به کشت می نمایند. بهترین زمان انتقال و کشت بنه زعفران در خردادماه توصیه می شود. پیازهای درشت زعفران را که معمولا پوست گیری شده است در عمق 20-15 سانتی متری خاک قرار می دهند و پس از پایان عملیات کاشت مزرعه آبیاری می شود.
داشت زعفران شامل کوددهی، آبیاری، سله شکنی، وجین و مبارزه با علف های هرز می باشد. زعفران به آب کمی نیاز دارد و بنابراین در مناطق خشک و نیمه خشک بسیار مطلوب است. آبیاری از اواسط مهر تا دهه اول آبانماه شروع می شود و برای اینکه برداشت با مشکل مواجه نشود آبیاری بین قطعات و با فواصل چند روز تقسیم می شود تا گلدهی مزرعه در اوج خود همزمان نشود. شخم پاییزه و بعد از آن شخم بهاره که انجام گردید, در مرداد ماه و یا شهریور که زمان مناسب کاشت است کود حیوانی به زمین داده و آنرا با خاک مخلوط می کنند. پس از صاف کردن, زمین کرت بندی می شود . در اینحالت زمین برای کاشت آماده است . پس از اولین آبیاری به محض اینکه زمین گاوروشد آنرا شخم سطحی می زنند تا خروج گل زعفران راحت تر صورت گیرد. پس از برداشت گل عمل وجین علفهای هرز وسله شکنی لازم است .وجین علفهای هرز بهاره نیز در فروردین صورت می گیرد .
/
برداشت زعفران بسته به وضعیت آب و هوا از اوایل آبان ماه تا اوایل آذرماه بطول می انجامد. زمان چیدن گل صبح زود است. پس از برداشت گل در هر روز ,به محل سکونت منتقل شده و در آنجا کلاله و خامه که محصول اصلی زعفران را تشکیل می دهد از سایر اجزای گل جداشده و خشک می شود .
چغندر قند
روش کاشت
1-روش کرتی:
در این روش پس از آنکه عملیات تخلیه زمین انجام شد بوسیله بیل، کرت بند و یا مرزکش های مخصوص در زمین کرتهائی احداث می شود سطح داخلی کرت ها باید کاملاً صاف باشد. سپس اطراف آنها را مرزبندی کرده بذر را با دست در داخل کرتها پاشیده و بوسیله بیل یا شانه مخصوص آنها را با خاک مخلوط می نمایند دراین روش دانه ها را هم به صورت هیرم و هم خشکه کشت می نمایند.لیکن روش هیرم به مراتب بهتر از خشکه کاری است.
2- روش پشته ای :
ابتدا زمین را پشته بندی می کنند بطوریکه ارتفاع پشته ها 25 تا 50 سانتی متر باشد. سپس زمین را آبیاری کرده و بذرها را به فاصله 20 تا 25 سانتی متر درکنار پشته ها می کارند در این روش فواصل پشته ها از هم حدود 50 تا 60 سانتی متر می باشد.
3- روش خطی:
در این روش با استفاده از بذر افشانهای مخصوص بذر را روی خطوط موازی به فواصل مساوی و عمق برابر و معین می کارند سپس درزمین جویچه های آبیاری ( فارو) ایجاد نموده تا گیاهان از دو طرف آبیاری شده و در نتیجه آب هیچگاه به پای گیاه نمی رسد و در نتیجه اطراف طوقه و روی سطح فاروها سله ایجاد نشده و سرایت بیماری های گیاهی کمتر خواهد شد. علاوه بر آن عملیات تنک کردن، وجین، کود پاشی،
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 38
زعفران
/
کاشت ,داشت و برداشت
کاشت زعفران توسط بنه آن و به طریق کپه ای یا ردیفی انجام می گیرد. بنه های درشت برای انتخاب ارجح می باشد. بنه زعفران را از اوایل خرداد تا اواسط مهر ماه می توان کشت نمود. در مناطق زعفران خیز ایران غالبا در فاصله ماههای مرداد تا پایان شهریور کشت صورت می گیرد، ولی در بعضی نقاط در ماههای تیر و گاهی خرداد زارعین مبادرت به کشت می نمایند. بهترین زمان انتقال و کشت بنه زعفران در خردادماه توصیه می شود. پیازهای درشت زعفران را که معمولا پوست گیری شده است در عمق 20-15 سانتی متری خاک قرار می دهند و پس از پایان عملیات کاشت مزرعه آبیاری می شود.
داشت زعفران شامل کوددهی، آبیاری، سله شکنی، وجین و مبارزه با علف های هرز می باشد. زعفران به آب کمی نیاز دارد و بنابراین در مناطق خشک و نیمه خشک بسیار مطلوب است. آبیاری از اواسط مهر تا دهه اول آبانماه شروع می شود و برای اینکه برداشت با مشکل مواجه نشود آبیاری بین قطعات و با فواصل چند روز تقسیم می شود تا گلدهی مزرعه در اوج خود همزمان نشود. شخم پاییزه و بعد از آن شخم بهاره که انجام گردید, در مرداد ماه و یا شهریور که زمان مناسب کاشت است کود حیوانی به زمین داده و آنرا با خاک مخلوط می کنند. پس از صاف کردن, زمین کرت بندی می شود . در اینحالت زمین برای کاشت آماده است . پس از اولین آبیاری به محض اینکه زمین گاوروشد آنرا شخم سطحی می زنند تا خروج گل زعفران راحت تر صورت گیرد. پس از برداشت گل عمل وجین علفهای هرز وسله شکنی لازم است .وجین علفهای هرز بهاره نیز در فروردین صورت می گیرد .
/
برداشت زعفران بسته به وضعیت آب و هوا از اوایل آبان ماه تا اوایل آذرماه بطول می انجامد. زمان چیدن گل صبح زود است. پس از برداشت گل در هر روز ,به محل سکونت منتقل شده و در آنجا کلاله و خامه که محصول اصلی زعفران را تشکیل می دهد از سایر اجزای گل جداشده و خشک می شود .
چغندر قند
روش کاشت
1-روش کرتی:
در این روش پس از آنکه عملیات تخلیه زمین انجام شد بوسیله بیل، کرت بند و یا مرزکش های مخصوص در زمین کرتهائی احداث می شود سطح داخلی کرت ها باید کاملاً صاف باشد. سپس اطراف آنها را مرزبندی کرده بذر را با دست در داخل کرتها پاشیده و بوسیله بیل یا شانه مخصوص آنها را با خاک مخلوط می نمایند دراین روش دانه ها را هم به صورت هیرم و هم خشکه کشت می نمایند.لیکن روش هیرم به مراتب بهتر از خشکه کاری است.
2- روش پشته ای :
ابتدا زمین را پشته بندی می کنند بطوریکه ارتفاع پشته ها 25 تا 50 سانتی متر باشد. سپس زمین را آبیاری کرده و بذرها را به فاصله 20 تا 25 سانتی متر درکنار پشته ها می کارند در این روش فواصل پشته ها از هم حدود 50 تا 60 سانتی متر می باشد.
3- روش خطی:
در این روش با استفاده از بذر افشانهای مخصوص بذر را روی خطوط موازی به فواصل مساوی و عمق برابر و معین می کارند سپس درزمین جویچه های آبیاری ( فارو) ایجاد نموده تا گیاهان از دو طرف آبیاری شده و در نتیجه آب هیچگاه به پای گیاه نمی رسد و در نتیجه اطراف طوقه و روی سطح فاروها سله ایجاد نشده و سرایت بیماری های گیاهی کمتر خواهد شد. علاوه بر آن عملیات تنک کردن، وجین، کود پاشی، سمپاشی، و برداشت به سهولت انجام گرفته و مقدار آب مصرفی به مراتب کمتر خواهد بود.
فاصله بین خطوط و بوته ها در روی خطوط با در نظر گرفتن تیپ های مختلف چغندر متفاوت است. در مورد انواعی که ریشه کوچک دارند فواصل بین خطوط 50 تا 60 سانتی متر و فواصل بوته ها در روی خطوط 20 تا 25 سانتی متر و درمورد انواعی که ریشه بزرگ دارند فواصل خطوط 50 تا 60 سانتی متر و فواصل بوته ها درروی خطوط 40 تا 45 سانتی متر در نظر گرفته می شود
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
زعفران ( تولید و صادرات )
رشته کارشناسی تولید و بهره برداری گیاهان دارویی و معطر
مقدمه:
زراعت زعفران از ویژگیهای خاص برخوردار است . نیاز اندک آن به آب، امکان بهره برداری محصول به مدت 7 سال ،سهولت در امر نگهداری محصول زعفران ، حمل و نقل آن و نیز عدم نیاز مراحل کاشت ، داشت و برداشت محصول به ماشین آلات زراعی سنگین و اشتغالزایی و بازده اقتصادی بالا از پتانسیل های زراعت زعفران محسوب می شود . افزایش مصارف صنعتی دارویی و غذایی زعفران می تواند در امر افزایش سطح زیر کشت این محصول که به طلای سرخ ایران معروف می باشد بیانجامد . افزایش قیمت زعفران توجیه اقتصادی این محصول را بدنبال دارد.
( عظیمی . علی اکبر.1383 . مقاله زعفران)
زعفران از جنبه های مختلف غذایی ،دارویی ، زینتی و صنعتی اهمیت دارد . این محصول یک ماده غذایی مقوی است که مردم از آن به منظور خوشرنگ و خوشبو کردن انواع غذاها استفاده می کنند . زعفران محصولی است که از آن استفاده های دارویی فراوانی می شود . دلیل آن نیز وجود در صدی رو غن در زعفران است . از زعفران به عنوان ماده ای رنگزا و خوشبو کننده در صنعت داروسازی ، پنیر سازی ، شیرینی سازی و تهیه انواع شربت و بستنی استفاده می شود . در صنایع دیگر از جمله رنگ آمیزی کاغذ و ابریشم نیز از زعفران استفاده می کنند . در گذشته های دور از زعفران به عنوان مرکب برای نوشتن و نقاشی استفاده می شده است .
(مجله صالحین روستا . 1383)
نمای شماتیک گیاه زعفران
مشخصات گیاهشناسی :
زعفران گیاهی است علفی، چند ساله ، بدون ساقه که از طریق غیر جنسی و توسط پیاز آن تکثیر می شود.تعداد گونه های زعفران بین 80 تا 100 گونه است. پیاز زعفران از نوع توپر به قطر تقریباً 3تا5 سانتیمتر و پوششی قهوه ای رنگ داردو هر پیاز زعفران شش تا نه برگ چمنی مانند و نیزه ای شکل بوجود می آورد. گل زعفران دارای سه گلبرگ و سه کاسبرگ تغییر شکل یافته و به رنگ بنفش با سه پرچم که طول میله پرچم دو برابر بساک است . حاوی یک تخمدان است و از قسمت تخمدان خامه باریکی خارج می شود این خامه طویل و کشیده بوده و به رنگ زرد کمرنگ است که ببه سه کلاله شفاف قرمز رنگ سه شاخه بطول 20 تا 30 میلی متر منتهی می گردد ، که پس از خشک شدن به عنوان زعفران تجارتی مورد استفاده قرار می گیرد . زعفران خیلی مرغوب قسمت کلاله گل یعنی قسمت انتهایی خامه است و میله خامه ، زعفران درجه دو و نامرغوب را تشکیل می دهد .
( عظیمی . علی اکبر .1383. مقاله زعفران)
زیستگاه :
گیاهی است بومی هند و مدیترانه شرقی و در ایران ، اسپانیا ، هند ، فرانسه ، ایتالیا و خاور میانه کشت می شود .
قسمتهای مورد استفاده گیاه :
کلاله و خامه
ترکیبات شیمیایی :
زعفران حاوی یک اسانس مرکب از ترپنها ، الکلهای ترپنیث و استر ها ، گلیکوزید های تلخ (شامل کروسین ) ، کارتنوئید ، ویتامینها ، پیکروتین و پیکروکروسین .
( مواد معطر (اسانس ) که مهم ترین ترکیب آن سافرانال می باشد که گاهی تا 1درصد زعفران را تشکیل می دهد )
( زارع زاده .عباس. 1378 .گزارش طرح تحقیقاتی )
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 39
زعفران
/
کاشت ,داشت و برداشت
کاشت زعفران توسط بنه آن و به طریق کپه ای یا ردیفی انجام می گیرد. بنه های درشت برای انتخاب ارجح می باشد. بنه زعفران را از اوایل خرداد تا اواسط مهر ماه می توان کشت نمود. در مناطق زعفران خیز ایران غالبا در فاصله ماههای مرداد تا پایان شهریور کشت صورت می گیرد، ولی در بعضی نقاط در ماههای تیر و گاهی خرداد زارعین مبادرت به کشت می نمایند. بهترین زمان انتقال و کشت بنه زعفران در خردادماه توصیه می شود. پیازهای درشت زعفران را که معمولا پوست گیری شده است در عمق 20-15 سانتی متری خاک قرار می دهند و پس از پایان عملیات کاشت مزرعه آبیاری می شود.
داشت زعفران شامل کوددهی، آبیاری، سله شکنی، وجین و مبارزه با علف های هرز می باشد. زعفران به آب کمی نیاز دارد و بنابراین در مناطق خشک و نیمه خشک بسیار مطلوب است. آبیاری از اواسط مهر تا دهه اول آبانماه شروع می شود و برای اینکه برداشت با مشکل مواجه نشود آبیاری بین قطعات و با فواصل چند روز تقسیم می شود تا گلدهی مزرعه در اوج خود همزمان نشود. شخم پاییزه و بعد از آن شخم بهاره که انجام گردید, در مرداد ماه و یا شهریور که زمان مناسب کاشت است کود حیوانی به زمین داده و آنرا با خاک مخلوط می کنند. پس از صاف کردن, زمین کرت بندی می شود . در اینحالت زمین برای کاشت آماده است . پس از اولین آبیاری به محض اینکه زمین گاوروشد آنرا شخم سطحی می زنند تا خروج گل زعفران راحت تر صورت گیرد. پس از برداشت گل عمل وجین علفهای هرز وسله شکنی لازم است .وجین علفهای هرز بهاره نیز در فروردین صورت می گیرد .
/
برداشت زعفران بسته به وضعیت آب و هوا از اوایل آبان ماه تا اوایل آذرماه بطول می انجامد. زمان چیدن گل صبح زود است. پس از برداشت گل در هر روز ,به محل سکونت منتقل شده و در آنجا کلاله و خامه که محصول اصلی زعفران را تشکیل می دهد از سایر اجزای گل جداشده و خشک می شود .
چغندر قند
روش کاشت
1-روش کرتی:
در این روش پس از آنکه عملیات تخلیه زمین انجام شد بوسیله بیل، کرت بند و یا مرزکش های مخصوص در زمین کرتهائی احداث می شود سطح داخلی کرت ها باید کاملاً صاف باشد. سپس اطراف آنها را مرزبندی کرده بذر را با دست در داخل کرتها پاشیده و بوسیله بیل یا شانه مخصوص آنها را با خاک مخلوط می نمایند دراین روش دانه ها را هم به صورت هیرم و هم خشکه کشت می نمایند.لیکن روش هیرم به مراتب بهتر از خشکه کاری است.
2- روش پشته ای :
ابتدا زمین را پشته بندی می کنند بطوریکه ارتفاع پشته ها 25 تا 50 سانتی متر باشد. سپس زمین را آبیاری کرده و بذرها را به فاصله 20 تا 25 سانتی متر درکنار پشته ها می کارند در این روش فواصل پشته ها از هم حدود 50 تا 60 سانتی متر می باشد.
3- روش خطی:
در این روش با استفاده از بذر افشانهای مخصوص بذر را روی خطوط موازی به فواصل مساوی و عمق برابر و معین می کارند سپس درزمین جویچه های آبیاری ( فارو) ایجاد نموده تا گیاهان از دو طرف آبیاری شده و در نتیجه آب هیچگاه به پای گیاه نمی رسد و در نتیجه اطراف طوقه و روی سطح فاروها سله ایجاد نشده و سرایت بیماری های گیاهی کمتر خواهد شد. علاوه بر آن عملیات تنک کردن، وجین، کود پاشی،