تحقیق درمورد کود شیمیایی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

کود شیمیایی: تولید هر تن وش ( دانه همراه با الیاف ) موجب خروج 32 تا 46 کیلو ازت ،‌12 تا 15 اکسید فسفر ، 32 تا 43 کیلو اکسید پتاسیم ، 30 الی 40 کیلو اکسید کلسیم (cao) و 8 تا 10 کیلو منیزیوم (Mgo) از زمین می گردد . بطور معمول 90 الی 150 کیلو ازت ، 90 تا 120 کیلو فسفر و در صورت کمبود پتاسیم 50 تا 60 کیلو اکسید پتاسیم در هکتار بکار می برند .تاریخ کاشت: حداقل درجه حرارت برای جوانه زدن بذر پنبه حدود 15 درجه سانتی گراد می باشد . بهترین درجه حرارت برای جوانه زدن و رشد گیاهچه پنبه حدود 34 درجه سانتی گراد است . میانگین درجه حرارت شبانه روزی هوا به حداقل 15 درجه سانتی گراد رسیده . روش کاشت: بذر سالم پنبه می تواند تا 11 سال قوه نامیه خود را حفظ نماید مشروط بر آنکه در شرایط مساعدی نگهداری شود .چنانچه درصد جوانه زدن بذری از 80 درصد کمتر باشد بایستی از کشت آن خودداری شود .مساله دیگر در کشت پنبه وجود کرک روی پنبه دانه است . کرک نه تنها بر کار دستگاه ردیف کار ایجاد اختلال می نماید بلکه در جذب آب دخالت نموده و جوانه زدن را به تأخیر می اندازد .برای کرک زدائی می توان از وسایل مکانیکی سانیده استفاده نمود .اما مواد شیمیایی ماند اسید سولفوریک ( فرو بردن بذر در محلول 1 نرمال اسید برای 10 تا 15 دقیقه و سپس شستن کامل و خشک کردن بذر ) و یا قرار دادن پنبه دانه تحت تأثیر بخار اسید کلریدریک نتیجه بهتر و کامل تری می دهد و کرکها بهتر حذف می کند .کنترل علفهای هرز: پنبه به علف کشهای هرونی بسیار حساس است . علف کشی مانند تریفلورالین را می توان قبل از کاشت با خاک مخلوط نمود . این علف کش اثر بقائی داشته و بذر علفهای هرز را در مرحله جوانه زدن تا 2 الی 3 ماه پس از سبز شدن محصول کنترل می کند بدون اینکه بر پنبه اثر نامطلوبی گذارد .

تحقیق/ سلاح های شیمیایی در دوران باستان 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

1

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه....................................................................................1

فصل اول

تاریخچه جنگ ابزار های شیمیایی...................................................2

فصل دوم

بررسی حقوق بیمار وجانباز شیمیایی................................................7

فصل سوم

بررسی پر حساسیتی مجاری هوایی جانبازان.....................................21

فصل چهارم

گالری عکس های شهدای شیمیایی..................................................26

فصل پنجم

سرود هایی پیرامون جانبازان شیمیایی.............................................28

فصل ششم

خاطراتی از دوران جنگ تحمیلی...................................................30

-1سلاح های شیمیایی در دوران باستان:

گرچه تاریخ دقیق نخستین کاربرد مواد سمی در ادوار گذشته نامعلوم است، با این حال می توان به کارگیری آتش از جانب انسان را به عنوان نخستین حربه شیمیایی نام برد.

کاربرد مواد شیمیایی سمی حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح در کتاب های پوزانیاس (Pausanias) مولف یونانی در شهر دلفی گزارش شده است.

 در آن زمان مهاجمان یونانی برای از پای در آوردن مدافعان دلفی آب رودخانه را به ریشه گیاه خرق سفید (Veratrum از جنس Hellebore) که حاوی مواد سمی بود آغشته کردند و بدین گونه به سادگی شهر محاصره شده را تصرف کردند.

همچنین پروکیپوس، مورخ روم شرقی، در مورد جنگ های ساسانیان و رومیان می نویسد که؛ سپاه ساسانی برای تسخیر دژهای رومی ها زیر دیوار آن نقب می زدند.

 گاهی این نقب ها با نقب دشمن که برای مقابله حفر شده بود برخورد می کرد، در چنین شرایطی دو طرف می کوشیدند با سوزاندن گوگرد، سربازان حریف را بیرون رانند.

همچنین در تاریخ حمل و نقل دریایی از آتش مشهور یونانی (The Greek Fire) فراوان صحبت شده است.

مخلوط آتش زا معمولاً شامل قیر، گوگرد و مواد چسبنده همراه با روغن خام و آهک زنده بوده است. آتش یونانی در تماس با آب، خود به خود مشتعل می شد.

در 1453 میلادی که ترک های عثمانی به قسطنطنیه یا استانبول امروزی، آخرین سنگر روم شرقی (بیزانس) حمله بردند، به کندن نقب پرداختند؛ مدافعان شهر برای مقابله با آنها، در نقب ها با پخش دود حاصل از سوزاندن گوگرد که همان SO2 می باشد، ترک‌ها را دچار خفگی نمودند.

در 1862 و در جریان جنگ داخلی آمریکا پیشنهاد به کارگیری گاز کلر در عملیات نظامی مطرح شد. گرچه، کلر مورد استفاده واقع نشد ولی بدون شک فکر کاربرد گسترده و تولید صنعتی عوامل شیمیایی متعلق به آمریکایی هاست. بعدها یک دوره تلاش جدی در مورد توسعه عوامل شیمیایی و وسایل حمل آنها به صورت نارنجک، گلوله توپ و غیره آغاز گردید.

در اواخر قرن نوزدهم انگلیسی ها در جنگ بوثر از گلوله های توپ محتوی اسید پیکریک استفاده کردند. بدین گونه به کارگیری متفرقه از عوامل شیمیایی بتدریج زمینه را برای کاربرد گسترده آن در فاجعه 1915 فراهم آورد.

 1ـ2 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی اول:

با آغاز قرن بیستم و توسعه بیش از پیش دانش شیمی، زنگ خطر به کارگیری احتمالی و گسترده مواد شیمیایی در جنگ ها برای دولتمردان اروپایی به صدا درآمد و آنها را واداشت طی قراردادی به کارگیری این مواد را منفع کنند. این قرارداد در سال 1907 بسته شد و به تصویب بیشتر کشورهای اروپایی رسید. با این حال برخلاف قرارداد منع کاربرد سلاح شیمیایی، این جنگ افزار مخوف در مقیاس گسترده ای طی جنگ جهانی اول به کار گرفته شد و چنانچه در تاریخ ثبت شده، جنگ شیمیایی نخستین بار، زمانی که آلمانی ها در اکتبر 1914 در نوشاپل گلوله های حاوی گاز اشک آور به سوی فرانسوی ها پرتاب کردند، آغاز شد ولی به سبب پراکندگی سربازان و محدود بودن شمار گلوله ها این تاکتیک چندان کارساز نبود و حتی فرانسوی ها متوجه کاربرد آن نشدند. با این حال آلمانی ها دست از تلاش برنداشته و گاز کلر را نیز نخستین بار در 22 آوریل 1915 در یپرس (Ypres) بلژیک علیه سربازان مستعمراتی فرانسه و پیاده نظام کانادایی که هیچ ماسکی برای حفاظت نداشتند به کار بردند. علاوه بر این آلمانی ها به سرعت به فسژن و خردل روی آورده و آنها را در جبهه آزمودند. [1] به طوری که عامل تاول زای خردل گوگردی به وسیله آلمانی ها در 1917 و در نزدیکی دهکده یپرس بر ضد سربازان فرانسوی به کار گرفته شد و به همین دلیل فرانسویان نام ایپریت (Yperite) را نیز به عامل خردل دادند. همچنین خردل با نام دیگری به نام صلیب زرد (Yellow Cross) نیز شناخته شده بود چرا که برای مشخص کردن مخازن حاوی آن علامت صلیب زرد به کار می رفته است.

به طور کلی در جنگ جهانی اول حدود 125000 تن عوامل سمی مشتمل بر 45 نوع عامل شیمیایی مختلف به کار رفت که در بین آنها 18 عامل کشنده و 27 عامل تحریک کننده بود. از میان عوامل ذکر شده به طور عمده فسژن و خردل حدود یک میلیون و 300 هزار سرباز را از صحنه نبرد خارج کرد که تعداد بیشماری از آنها برای همیشه نابینا شدند و تقریباً 100 هزار نفر جان باختند.

1ـ3 سرنوشت سلاح های شیمیایی پس از جنگ جهانی اول

روند سریع ساخت جنگ افزارهای شیمیایی جدید و کاربرد وسیع آن طی جنگ جهانی اول و مهمتر از همه برانگیخته شدن احساسات عمومی باعث شد بیش از پنجاه کشور معاهده ای مبنی بر عدم کاربرد جنگ افزارهای شیمیایی را در ژنو امضا کنند که به پروتکل 1925 ژنو (Geneva Protocol) معروف شد. اما تصمیمی درباره منع ساخت این سلاح ها گرفته نشد. علاوه بر این با توجه به ویژگی های مواد شیمیایی جنگی (پوشش وسیع، خواص مصدوم کنندگی شدید، افت روحیه شدید دشمن و نیاز به نیروی متخصص و کارآمد جهت درمان و رفع آلودگی) نظر کارشناسان نظامی پس از جنگ جهانی اول، به شدت به طرف این جنگ افزارها معطوف و موجب توسعه این سلاح ها در کشورهای غربی شد و بدین شکل روش های تولید بسیاری از ترکیبات شیمیایی به دست آمد. بعضی ها گمان می کردند که در پناه این معاهده جهانی در جنگ ها و درگیری ها از این سلاح استفاده ای به عمل نخواهد آمد ولی تاریخ شاهد وقایع ناخوشایند دیگری بود.

در 1936، 650 تن عامل شیمیایی توسط ایتالیا در جنگ علیه اتیوپی به کار رفت که جان 15 هزار نفر را گرفت.

در جنگ های یمن، (67 ـ 1963) مصری ها از سلاح شیمیایی استفاده کردند.

در 1938 ژاپنی ها بمب های حاوی عوامل شیمیایی، بر روی سربازان چینی فرو ریختند.

در جنگ های داخلی اسپانیا که از 1936 آغاز شد و سه سال به طول انجامید به فرمان استالین و در حمایت از جمهوری خواهان که علیه ملی گرایان به رهبری فرانکو می جنگیدند، در دو منطقه اسپانیا گازهای سمی و همچنین عامل خردل به کار برده شد که طی آن شمار زیادی از افراد غیرنظامی به هلاکت رسیدند.

1ـ4 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی دوم

در جریان جنگ جهانی دوم مراکز پژوهشی ـ نظامی در آلمان، انگلستان، آمریکا و ژاپن به کوشش های خود جهت تهیه عوامل شیمیایی با سمیت زیاد ادامه دادند. در آلمان سنتز عوامل بسیار سمی اعصاب تابون و ساربن آغاز و با تهیه سومان در سال 1944 دنبال شد که سمی ترین عامل شیمیایی در جنگ جهانی دوم بود. آلمانی ها همراه با تلاش های پژوهشی جدی، کارخانه بزرگی برای تولید جنگ افزارهای شیمیایی و مهمات آن تاسیس کردند که تولید سالیانه آن در 1943 حدود 180 هزار تن (این مقدار 5/1 برابر عوامل شیمیایی به کار رفته به وسیله دول متخاصم طی جنگ جهانی اول) بوده است. طبق گزارش ورماخت (wehrmaht) در اواخر جنگ، ذخیره عوامل شیمیایی آلمان 70 هزار تن شامل 32 هزار تن ایپریت یا خردل و 13 هزار تن گازهای اعصاب بوده است.

اسپی یر (Speer) وزیر صنایع هیتلر در دادگاه بین المللی نورنبرگ اعلام کرد که هیتلر خود طی جنگ جهانی اول مصدوم شیمیایی بوده و بدین جهت به جنگ افزارهای شیمیایی جدید اهمیت زیادی قائل بود. نیروهای هیتلری همواره ذخایر جنگ افزارهای شیمیایی خود را افزایش می دادند. آلمانی ها در جریان جنگ دوم مرتکب بیرحمانه ترین جنایات علیه بشریت شدند. اتاق های گاز در اردوگاه های بوخن والد (Buchenwald)، آشویتس (Auschwitz)، زاخرزن هاوزن (Sachsenhausen)، نوین گام (Neuengamme)، لوبلین (Lublin)، گروسه روزن (Grosse -Rosen)، راونز بروخ (Ravensbruck) و تربلینکا (Treblinka) کار می کردند.

در 14 ژوئیه 1942 هیملر (Himmler) اجازه داده بود که در برخی اردوگاهها از زندانیان برای آزمایش عوامل شیمیایی استفاده کنند. در کل، تا پایان جنگ تنها 5/4 میلیوم زندانی بر اثر به کارگیری انواع عوامل سمی به وسیله شرکت دگش وابسته به مجتمع صنعتی فاربین در اردوگاه آشویتس مسموم شده بودند.

انگلیسی ها سنتز تابون و سارین را تکرار کردند و علاوه بر آن مکانیسم اثر عوامل شیمیایی ترکیبات آلی فسفردار را کشف نموده و بر این اساس شیوه های جدیدی را برای سنتز عوامل شیمیایی پیشنهاد کردند. گرچه کوشش های انگلیسی ها سری نگه داشته شد با این حال گزارش های پژوهشی منظم و کاملی از طریق وزارت دفاع انگلستان به آمریکایی هایی که در همین زمینه کار می کردند فرستاده می شد. ژاپنی ها نیز در سال های جنگ هزاران ماده شیمیایی سمی سنتز

تحقیق درمورد کنترل غیر شیمیایی علفهای هرز در سیستمهای کشاورزی طبیعی 43 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 44

کنترل غیر شیمیایی علفهای هرز در سیستمهای کشاورزی طبیعی

خلاصه

نگرانی در مورد افزایشهای بالقوه د رجمعیتهای علفهای هرز بدون استفاده از علکش ها به بالا گیری کشاورزی طبیعی محدود شده است. با این وجود در سالهای اخیر همه خواستهای عموم برای تولید طبیعی و هم نمای کشاورزی طبیعی افزایش یافته است و دامنه ای از راههای کنترل علفهای هرز وجود دارد. پیشرفت در روشهای کشت کنترل علف هرز شامل استفاده از محصولات پوششی جدید ریشه کننده علف و تشخیص ویژگیهای محصول خاص برای از بین بردن علفهای هرز بوده است . کنترل مستقیم علفهای هرز با ابزار جدید موجود در بازار نیز پیشرفتهایی را دیده که می تواند در آینده از طرح ریزی پیچیده ماشین آلات و تکنولوژی کشف علفهای هرز سود برد. پیشرفت در روشهای جدیدی مثل بخار دادن نیز ایجاد شده است . سیاری از عملکرد های کنترل علف های هرز در سیستمهای طبیعی رویاننده را با تضادهایی ارائه می دهند، و هم اینجا و هم بسیاری از پیشرفتهای اخیر در کنترل طبیعی علفهای هرز بررسی می شوند. افزایش درک ما از بیولوژی علفهای هرز پویایی جمعیت هبودهای دراز مدت در کنترل پایدار علفهای هرز را پشتیبانی می کند. از پیامد این بررسی ها افراد چون رویانندگان معمولی و طبیعی سود می برند. تاکید روی نیاز به انعطاف پذیری و آگاهی از بیولوژی عفهای هرز ، روشهای کشت و کنترل مستقیم علفهای هرز برای حفظ جمعیتهای علفهای هرز در حد قابل کنترل می باشد.

لغات کلیدی : کشت ، چرخش ، کنترل مکانیکی ،کنترل حرارتی ، کوددهی.

طبق ثبت آمار استاندارهای مواد غذایی طبیعی بریتانیا و رهنمودهای ملی مشابه در هر جای دیگر در اروپا که مبتنی بر قانون شماره 91/2092 اتحادیه اروپاست، استفاده از مواد شیمیایی برای اهداف کنترل علفهای هرز در سیستمهای کشاورزی طبیعی مجاز نیست. در بررسی اخیر، رویانیدگان طبیعی بریتانیا تصور کردند که کنترل رایج علفهای هرز نشان کافی می باشد اما عده کمی برآورد می کردند که روشهای موجود برای کنترل مستقیم علفهای هرز بسیار موثر می باشند.

یک تجزیه و تحلیل فرآوانی نسبی علفهای هرز، سه سال بعد از تبدیل به رشد طبیعی، نشان می داد که کل تعداد دانه های موجود در خاک از 4050m-2به 17320m-2 افزایش یافته بودند.

درک در مورد پیامدهای کنترل علفهای هرز بدون استفاده از علفکش ها یکی از عوامل اصلی ای است که افزایش کشاورزی طبیعی را توسط رویانندگان معمولی محدود می کند.

در سیستمهای کشاورزی طبیعی روشهای وجین کردن حرارتی و مکانیکی قبل و بعد از وقوع و استفاده کردهای پلاستیکی و قابل تجزیه برای کنترل علفهای هرز مجازی می باشند.

با این وجود پیشنهاد می شود ارزیابی های کشتی مورد استفاده باشند که تا کمترین حد مداخله مستقیم دارند. مقصد کشاورزان طبیعی ریشه کنی کامل علفهای هرز نیست، هرچند فقط علفهای هرز در یک سیستم کشاورزی می تواند هم نعمت باشد و هم یک مزاحمت و آزار. بعلاوه بین ارزیابی ها برای کنترل علفهای هرز و اهداف دیگر سیستم طبیعی تضادهایی وجود دارد.

برای مثال کشت زود چراگاه برای کمک کردن به کنترل علفهای هرز می تواند خطر فرو نشست نیترات خاک را افزایش دهد و کشت فشرده برای از بین بردن علفهای هرز بزرگ می تواند به ساختار خاک آسیب بزند. با این وجود سنگ معدن فزاینده نیترات خاک بعد از کشت می تواند استفاده شودتا برای رویانندگان طبیعی جهت بالا بردن رشد محصول مفید باشد.

بررسی های متعددی در مورد پیشرفتهای موجود در سیستمها و روشهای کنترل غیر شیمیایی علفهای هرز صورت گرفته و همه جنبه های کنترل علفهای هرز در سیستمهای کشاورزی ارزیابی شده اند . برای رویانندگان طبیعی دامنه گسترده ای از راههای کنترل علفهای هرز موجود می شود چون تکلیف های جدید توسعه می یابند و روشهای محقق بهبود می یابند. بیشتر اطلاعاتی که این پیشرفتها را شرح می دهند در مقالات روزنامه و در مقالات گوناگونی ارائه می شوند که در معرض بررسی همترازان نبوده اند. با این وجود بدین منظور به این نشریات اشاره شده که تا حد امکان مرور کاملی انجام شود. این مقاله پیشرفتهای موجود در کشاورزی و روشهای کنترل غیر شیمیایی علفهای هرز و جنبه های بیولوژی علفهای هرز وهم آوری علفهای هرز را که ارتباط خاصی با کنترل علفهای هرز د رسیستمهای کشاورزی طبیعی دارند را بررسی می کند.

کنترل علفهای هرز کشاورزی

در عملکرد های کشاورزی طبیعی و بادروند اد نه چندان برونی دیگر، روش کنترل علفهای هرز شامل سیستم کامل چیدن می شود. هدف حفظ تعادل بین علفهای هرز و گیاهان محصول ، با رویاننده ای که تعادل را در هر زمان ممکن به نفع محصول تنظیم می کند، می باشد. چرخش و تناوب محصول در مرکز سیستم طبیعی است و اگر چه این روش و زمان بندی کشت های خاک و انتخاب محصول معمولاً مرتبط هستند، اما هر دو به شیوه های متفاوت به دستکاری جمعیت علفهای هرز کمک می کنند.

کشت خاک قبل از محصول دادن و بعد از برداشت

تحقیق درباره سلاح های شیمیایی در دوران باستان 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

1

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه....................................................................................1

فصل اول

تاریخچه جنگ ابزار های شیمیایی...................................................2

فصل دوم

بررسی حقوق بیمار وجانباز شیمیایی................................................7

فصل سوم

بررسی پر حساسیتی مجاری هوایی جانبازان.....................................21

فصل چهارم

گالری عکس های شهدای شیمیایی..................................................26

فصل پنجم

سرود هایی پیرامون جانبازان شیمیایی.............................................28

فصل ششم

خاطراتی از دوران جنگ تحمیلی...................................................30

-1سلاح های شیمیایی در دوران باستان:

گرچه تاریخ دقیق نخستین کاربرد مواد سمی در ادوار گذشته نامعلوم است، با این حال می توان به کارگیری آتش از جانب انسان را به عنوان نخستین حربه شیمیایی نام برد.

کاربرد مواد شیمیایی سمی حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح در کتاب های پوزانیاس (Pausanias) مولف یونانی در شهر دلفی گزارش شده است.

 در آن زمان مهاجمان یونانی برای از پای در آوردن مدافعان دلفی آب رودخانه را به ریشه گیاه خرق سفید (Veratrum از جنس Hellebore) که حاوی مواد سمی بود آغشته کردند و بدین گونه به سادگی شهر محاصره شده را تصرف کردند.

همچنین پروکیپوس، مورخ روم شرقی، در مورد جنگ های ساسانیان و رومیان می نویسد که؛ سپاه ساسانی برای تسخیر دژهای رومی ها زیر دیوار آن نقب می زدند.

 گاهی این نقب ها با نقب دشمن که برای مقابله حفر شده بود برخورد می کرد، در چنین شرایطی دو طرف می کوشیدند با سوزاندن گوگرد، سربازان حریف را بیرون رانند.

همچنین در تاریخ حمل و نقل دریایی از آتش مشهور یونانی (The Greek Fire) فراوان صحبت شده است.

مخلوط آتش زا معمولاً شامل قیر، گوگرد و مواد چسبنده همراه با روغن خام و آهک زنده بوده است. آتش یونانی در تماس با آب، خود به خود مشتعل می شد.

در 1453 میلادی که ترک های عثمانی به قسطنطنیه یا استانبول امروزی، آخرین سنگر روم شرقی (بیزانس) حمله بردند، به کندن نقب پرداختند؛ مدافعان شهر برای مقابله با آنها، در نقب ها با پخش دود حاصل از سوزاندن گوگرد که همان SO2 می باشد، ترک‌ها را دچار خفگی نمودند.

در 1862 و در جریان جنگ داخلی آمریکا پیشنهاد به کارگیری گاز کلر در عملیات نظامی مطرح شد. گرچه، کلر مورد استفاده واقع نشد ولی بدون شک فکر کاربرد گسترده و تولید صنعتی عوامل شیمیایی متعلق به آمریکایی هاست. بعدها یک دوره تلاش جدی در مورد توسعه عوامل شیمیایی و وسایل حمل آنها به صورت نارنجک، گلوله توپ و غیره آغاز گردید.

در اواخر قرن نوزدهم انگلیسی ها در جنگ بوثر از گلوله های توپ محتوی اسید پیکریک استفاده کردند. بدین گونه به کارگیری متفرقه از عوامل شیمیایی بتدریج زمینه را برای کاربرد گسترده آن در فاجعه 1915 فراهم آورد.

 1ـ2 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی اول:

با آغاز قرن بیستم و توسعه بیش از پیش دانش شیمی، زنگ خطر به کارگیری احتمالی و گسترده مواد شیمیایی در جنگ ها برای دولتمردان اروپایی به صدا درآمد و آنها را واداشت طی قراردادی به کارگیری این مواد را منفع کنند. این قرارداد در سال 1907 بسته شد و به تصویب بیشتر کشورهای اروپایی رسید. با این حال برخلاف قرارداد منع کاربرد سلاح شیمیایی، این جنگ افزار مخوف در مقیاس گسترده ای طی جنگ جهانی اول به کار گرفته شد و چنانچه در تاریخ ثبت شده، جنگ شیمیایی نخستین بار، زمانی که آلمانی ها در اکتبر 1914 در نوشاپل گلوله های حاوی گاز اشک آور به سوی فرانسوی ها پرتاب کردند، آغاز شد ولی به سبب پراکندگی سربازان و محدود بودن شمار گلوله ها این تاکتیک چندان کارساز نبود و حتی فرانسوی ها متوجه کاربرد آن نشدند. با این حال آلمانی ها دست از تلاش برنداشته و گاز کلر را نیز نخستین بار در 22 آوریل 1915 در یپرس (Ypres) بلژیک علیه سربازان مستعمراتی فرانسه و پیاده نظام کانادایی که هیچ ماسکی برای حفاظت نداشتند به کار بردند. علاوه بر این آلمانی ها به سرعت به فسژن و خردل روی آورده و آنها را در جبهه آزمودند. [1] به طوری که عامل تاول زای خردل گوگردی به وسیله آلمانی ها در 1917 و در نزدیکی دهکده یپرس بر ضد سربازان فرانسوی به کار گرفته شد و به همین دلیل فرانسویان نام ایپریت (Yperite) را نیز به عامل خردل دادند. همچنین خردل با نام دیگری به نام صلیب زرد (Yellow Cross) نیز شناخته شده بود چرا که برای مشخص کردن مخازن حاوی آن علامت صلیب زرد به کار می رفته است.

به طور کلی در جنگ جهانی اول حدود 125000 تن عوامل سمی مشتمل بر 45 نوع عامل شیمیایی مختلف به کار رفت که در بین آنها 18 عامل کشنده و 27 عامل تحریک کننده بود. از میان عوامل ذکر شده به طور عمده فسژن و خردل حدود یک میلیون و 300 هزار سرباز را از صحنه نبرد خارج کرد که تعداد بیشماری از آنها برای همیشه نابینا شدند و تقریباً 100 هزار نفر جان باختند.

1ـ3 سرنوشت سلاح های شیمیایی پس از جنگ جهانی اول

روند سریع ساخت جنگ افزارهای شیمیایی جدید و کاربرد وسیع آن طی جنگ جهانی اول و مهمتر از همه برانگیخته شدن احساسات عمومی باعث شد بیش از پنجاه کشور معاهده ای مبنی بر عدم کاربرد جنگ افزارهای شیمیایی را در ژنو امضا کنند که به پروتکل 1925 ژنو (Geneva Protocol) معروف شد. اما تصمیمی درباره منع ساخت این سلاح ها گرفته نشد. علاوه بر این با توجه به ویژگی های مواد شیمیایی جنگی (پوشش وسیع، خواص مصدوم کنندگی شدید، افت روحیه شدید دشمن و نیاز به نیروی متخصص و کارآمد جهت درمان و رفع آلودگی) نظر کارشناسان نظامی پس از جنگ جهانی اول، به شدت به طرف این جنگ افزارها معطوف و موجب توسعه این سلاح ها در کشورهای غربی شد و بدین شکل روش های تولید بسیاری از ترکیبات شیمیایی به دست آمد. بعضی ها گمان می کردند که در پناه این معاهده جهانی در جنگ ها و درگیری ها از این سلاح استفاده ای به عمل نخواهد آمد ولی تاریخ شاهد وقایع ناخوشایند دیگری بود.

در 1936، 650 تن عامل شیمیایی توسط ایتالیا در جنگ علیه اتیوپی به کار رفت که جان 15 هزار نفر را گرفت.

در جنگ های یمن، (67 ـ 1963) مصری ها از سلاح شیمیایی استفاده کردند.

در 1938 ژاپنی ها بمب های حاوی عوامل شیمیایی، بر روی سربازان چینی فرو ریختند.

در جنگ های داخلی اسپانیا که از 1936 آغاز شد و سه سال به طول انجامید به فرمان استالین و در حمایت از جمهوری خواهان که علیه ملی گرایان به رهبری فرانکو می جنگیدند، در دو منطقه اسپانیا گازهای سمی و همچنین عامل خردل به کار برده شد که طی آن شمار زیادی از افراد غیرنظامی به هلاکت رسیدند.

1ـ4 سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی دوم

در جریان جنگ جهانی دوم مراکز پژوهشی ـ نظامی در آلمان، انگلستان، آمریکا و ژاپن به کوشش های خود جهت تهیه عوامل شیمیایی با سمیت زیاد ادامه دادند. در آلمان سنتز عوامل بسیار سمی اعصاب تابون و ساربن آغاز و با تهیه سومان در سال 1944 دنبال شد که سمی ترین عامل شیمیایی در جنگ جهانی دوم بود. آلمانی ها همراه با تلاش های پژوهشی جدی، کارخانه بزرگی برای تولید جنگ افزارهای شیمیایی و مهمات آن تاسیس کردند که تولید سالیانه آن در 1943 حدود 180 هزار تن (این مقدار 5/1 برابر عوامل شیمیایی به کار رفته به وسیله دول متخاصم طی جنگ جهانی اول) بوده است. طبق گزارش ورماخت (wehrmaht) در اواخر جنگ، ذخیره عوامل شیمیایی آلمان 70 هزار تن شامل 32 هزار تن ایپریت یا خردل و 13 هزار تن گازهای اعصاب بوده است.

اسپی یر (Speer) وزیر صنایع هیتلر در دادگاه بین المللی نورنبرگ اعلام کرد که هیتلر خود طی جنگ جهانی اول مصدوم شیمیایی بوده و بدین جهت به جنگ افزارهای شیمیایی جدید اهمیت زیادی قائل بود. نیروهای هیتلری همواره ذخایر جنگ افزارهای شیمیایی خود را افزایش می دادند. آلمانی ها در جریان جنگ دوم مرتکب بیرحمانه ترین جنایات علیه بشریت شدند. اتاق های گاز در اردوگاه های بوخن والد (Buchenwald)، آشویتس (Auschwitz)، زاخرزن هاوزن (Sachsenhausen)، نوین گام (Neuengamme)، لوبلین (Lublin)، گروسه روزن (Grosse -Rosen)، راونز بروخ (Ravensbruck) و تربلینکا (Treblinka) کار می کردند.

در 14 ژوئیه 1942 هیملر (Himmler) اجازه داده بود که در برخی اردوگاهها از زندانیان برای آزمایش عوامل شیمیایی استفاده کنند. در کل، تا پایان جنگ تنها 5/4 میلیوم زندانی بر اثر به کارگیری انواع عوامل سمی به وسیله شرکت دگش وابسته به مجتمع صنعتی فاربین در اردوگاه آشویتس مسموم شده بودند.

انگلیسی ها سنتز تابون و سارین را تکرار کردند و علاوه بر آن مکانیسم اثر عوامل شیمیایی ترکیبات آلی فسفردار را کشف نموده و بر این اساس شیوه های جدیدی را برای سنتز عوامل شیمیایی پیشنهاد کردند. گرچه کوشش های انگلیسی ها سری نگه داشته شد با این حال گزارش های پژوهشی منظم و کاملی از طریق وزارت دفاع انگلستان به آمریکایی هایی که در همین زمینه کار می کردند فرستاده می شد. ژاپنی ها نیز در سال های جنگ هزاران ماده شیمیایی سمی سنتز

شرکت تولیدی و شیمیایی پاکشو شوینده ها شیمی 63 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 65

دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد شهر ری

رشته شیمی کاربردی

گزارش کارآموزی

شوینده‌ها

محل کارآموزی

شرکت تولیدی و شیمیایی پاکشو

فهرست

فصل (1)

ـ تاریخچه شرکت تولید پاکشو

اهداف اصلی شرکت پاکشو

تحقیق و توسعه

صادرات شرکت پاکشو

محصولات تولیدی شرکت پاکشو

فصل (2)

ـ مواد پاک کننده اصلی (مواد فعال در سطح)

سورفکتانت‌های آنیونی

سورفکتانت‌های غیر یونی

سروفکتانت‌های آمنوتری

سروفکتانت‌های کاتیونی

سورفکتانت‌های چند عاملی

تغلیط کننده‌ها و تثبیت کننده‌ةای فرم

فصل (3)

ـ کاربردهای اساسی موادفعال در سطح

ویژگی‌های بنیادی مواد فعال در سطح

ـ مشخصه‌های سمت سورفکتانت‌ها

ـ عوامل افزودنی و مواد اولیه بهداشتی

فصل (4)

تهیه و تولید شامپوها

ـ انواع اصل شامپوها

شامپوهای خشک

شامپوهای معمولی

شامپوهای ملایم

شامپوهای بچه

تاریخچه شرکت تولیدی و شیمیایی پاکشو

شرکت پاکشو از سال 1340 با مدیریت آقای محمد کریم فضلی در کارخانه‌ای کوچک به مساحت m2 400 که 5 نفر در آن مشغول به کار بودند، آغاز به کار کرد و اولین محصول خود را با نام «مایع ظرفشویی گلرنگ» به بازار فرستاد. در سل 1345 مایع سفید کننده گلرنگ و در سال 1346 جرم گیر گلرنگ را وارد بازار نمود.

در سال‌های 1353 و 1354 محصولاتی چون پودر لباسشویی و مایع ظرفشویی و صابون را تولید کرد.

پس از انقلاب فرآورده‌هایی در اولویت توید قرار گرفت که مواد اولیه آن در کشور وجو داشته باشد. در اجرای این سیاست از سال 1368 به بعد تولیدات منحصر به فرد مایع ظرفشویی، سفید کننده، جرم گیر توالت و شیشه‌شوی مورداستفاده فراوان و غیر قابل پیش بینی از طرف مصر کنندگاه قرار گرفت و در نتیجه شرکت، تشکیلات خود را گسترش داد، به طوری که اکنون فعالیت تولیدی این شرکت با استفاده از خدمات کارکنان این واحد در بخش‌های گوناگون تولید، تحقیقات، توسعه کنترل کیفیت، امور اداری و همچنین نظرت دقیق چندین کارشناس مجرب و ماهر در دماهای مختلف با موفقیت ادامه دارد.