سمینار کارشناسی ارشد (عمران) 197 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 260

فصل اول

پیشگفتار

1-1-پیشگفتار:

زمین لرزه پدیده ای طبیعی است که با شدت های گوناگون ودر نقاط مختلف کره زمین اتفاق می افتد و به دلیل عدم شناخت لایه های زیرین نمی توان زمان وشدت آن را پیش بینی نمود.

گستره زلزله های واقع شده در نقاط مختلف کره زمین، ارتباطی را بین این نقاط نمایان می نماید. امروزه مشخص شده است که اکثر زلزله های دنیا بر روی نوارهایی به نام کمربند زلزله خیزی واقع شده اند.با توجه به تکتونیک صفحه ای موجود، ایران در حال فشرده شدن بین صفحه اروپا،آسیا وصفحه عربستان است. بهترین نشانه این عمل نیز رشته کوه های زاگرس والبرز می باشدکه در فصل مشترک این صفحات واقع شده اند. اکثر زلزله های مهم ایران نیز در حوالی این فصل مشترک ها رخ داده است.

نقشه پهنه بندی لرزه خیزی ایران نشان دهنده این است که هیچ نقطه ای از کشورمان را نمی توان در مقابل اثر زلزله مصون پنداشت.در شکل( 1-1)نقشه پهنه بندی لرزه خیزی ایران طبق آیین نامه 2800 را مشاهده می نمایید.]8[

بنابراین طراحی وساخت سازه هایی که بطور مناسب بتوانند در مقابل زلزله ها پایدار باشد الزامی است،این موضوع درک وشناخت رفتار سیستم های سازه‌ای را آشکار می سازد.

برای طراحی یک سازه مقاوم در برابر زلزله رکورد شتاب و مشخصات زمین لرزه نیز نیاز می‌باشد، تا اثرات زمین لرزه بر سازه شناسایی گردد اثرات زمین لرزه بر سازه های طراحی شده از موضوعات جالب توجه می‌باشد، زیرا نتیجه آزمایش واقعی روی سازه های طراحی شده براساس آخرین آیین نامه های تدوین شده هستند.

معمولا هر چاپ جدید از آیین نامه ساختمانی بازتابی از نتایج حاصل از آخرین زمین لرزه های ثبت شده و تجزیه وتحلیل آنها می‌باشد.

به طور کلی دو روش برای ساخت سازه ای مقاوم در برابر زلزله موجود است:]18[

1-سازه صلب

2-سازه نرم

سازه صلب: در اینگونه سازه ها، پارامتر طراحی تغییر شکلهای جانبی سازه تحت اثرات زلزله است بطوریکه سازه به قدری صلب ساخته می شود که کلیه انرژی را جذب می نماید و بایستی با انتخاب اجزا بسیار مقاوم، توانایی جذب انرژی را به سازه داد.

سازه نرم: در اینگونه سازها، پارامتر انعطاف پذیری سازه در برابر حرکات رفت وبرگشتی که ناشی از خاصیت خمیری آن است مورد استفاده قرار می گیرد. بدین صورت که سازه، انرژی را با حرکات نوسانی و درصد میرایی آزاد می‌کند.

با توجه به مطالب گفته شده تعیین سیستم مقاوم(این سیستم مقاوم شامل ترکیبی از عناصر سازه ای افقی وعناصر مهاربندی عمودی می‌باشد) در برابر نیروهای جانبی یک موضوع اساسی در طراحی سازه ها می باشد، که در اینجا روی سیستم های مهاربندی عمودی بحث خواهد شد.

تحقیق در مورد صفحه اول (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

صفحه اول

سیاسی

اجتماعی

فرهنگی

صفحه داخلی 6

صفحه داخلی 7

بین‌الملل

ورزشی

اقتصادی

دادگاه

صفحه آخر

بایگانی

تماس با ما

آیینه مجازیاتاق تیتربا روزگاراناقبال شمااصلاحات ایرانیکاریکاتور

Free counter

به مناسبت 29 خرداد، سالروز درگذشت دکترعلی شریعتی-شریعتی و تشیع-سیدمحسن حسینی‌طه

بی‌شک یک از زوایای اصلی شناخت هر نویسنده و متفکری، پرداختن به این موضوع است که او دارای چه مذهب و ایدئولوژی بوده و این مذهب و ایدئولوژی در دنیای اندیشه او چه تأثیری گذارده است؟به عبارت دقیق‌تر، پاسخ این سؤال که یک نویسنده، چگونه به معرفی یا احیاناً‌ نقد مذهب و ایدئولوژی خود می‌پردازد، به منزله برداشت یک گام بلند و استوار به سوی شناخت اوست، چون یک نویسنده بیش از هر چیز انسانی است که به یک مکتب و ایدئولوژی خاص گرایش دارد و بررسی تعاملات روانی او با مکتب و ایدئولوژی‌اش، ما را در کشف چند گزینه مهم درباره آن فرد و آن مکتب یاری می‌دهد.ناگفته پیداست که هرچه حساسیت یک متفکر در شناساندن مکتبش به دیگران بیشتر باشد، تعمق و موشکافی‌اش در مسائل از یک سو و تعصب بجا و تعهد آگاهانه‌اش از سوی دیگر مشخص می‌گردد.تعصب بجا و تعهد آگاهانه، دو عنصری هستند که اگر در یک انسان مذهبی ظهور کنند، دینداری را در وی به اوج می‌رسانند. زیرا تعصب نابجا، ارمغان‌آور تحجر است و تعهد ناآگاهانه، عامل استیصال فکری و گاه موجب گرفتارآمدن انسان در منجلاب نابودی است.دکتر علی شریعتی از معدود متفکرانی است که یکی از آرمان‌های بزرگ فکری خود را شناساندن دین اسلام به نسل جوان قرارداده است اما تفاوت اصلی وی با سایر متفکرین این بود که در این معرفی، نوعی موشکافی عالمانه را به کار می‌بست و از اسلام،‌ تشیع و از تشیع، تشیع سرخ علوی را برمی‌گزید.شاید در نگاه سطحی، این تنگ نمودن حلقه شناخت از سوی آن مرحوم، نشانه تنگ‌نظری، تعصب و به نوعی، نشانه عدم کثرت‌گرایی دینی او باشد.اما حقیقت آن است که روش شریعتی به قول امروزی‌ها، مو از ماست بیرون کشیدن است و اگر بخواهیم عمیق‌تر به موضوع بنگریم، نوعی زنگارزدایی از حقیقت اسلام است. در واقع شریعتی به دنبال اصالت‌های دین است. اصالت‌هایی که گذشت زمان از یک سو و غرض‌و‌رزی‌ها از سوی دیگر. آن را به باد فراموشی سپرده است. سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا شریعتی در راه بازگشت به اصالت‌های دینی، به معرفی تشیع علوی می‌پردازد؟نخست ببینیم که تشیع از دیدگاه این متفکر چه ویژگی‌هایی را دارا است که رجوع به آن، بازگشت به حقیقت اسلام است؟ شریعتی اعتقاد دارد همانطور که اسلام با نفی و حصر آغاز می‌گردد، تشیع نیز اساسش به همین دو رکن استوار است. به این معنی که اسلام با شعار لااله‌الاالله جان می‌گیرد، یعنی پرستش هر خدایی را-به معنای لغوی-جز الله نفی می‌کند. تشیع نیز در ادامه این تفکر، در حاکمیت جامعه نفی شرط قائل می‌شود و حاکمیت‌های متعدد را به جز حاکمیت خاندان پیامبر نفی می‌کند. این گزاره ریشه در عالی‌ترین مفاهیم جامعه‌شناسی دارد. به این معنا که اگر ما این بنا را در مسائل اجتماعی-مذهبی بدانیم، در دومین مرتبه یا بهتر بگوییم در درجه دوم اهمیت به حاکمیت می‌رسیم. توجه به این نکته ضروری است که این مسأله در شرایط زمانی و مکانی جامعه اسلامی بعد از پیامبر مطرح می‌شود. یعنی فقر فرهنگی و معرفتی دنیای عربی که تازه از دوره جاهلیت رها شده و اسلام را چیزی کمتر از سه دهه تجربه کرده است، اقتضا می‌کند که پیامبر کسی را ولی و وصی و جانشین خود قرار دهد که از کودکی او را در دامان خویش پرورده است. اینجاست که پیامبر برای اولین بار، نفی و حصر ایجاد می‌کند. البته نباید پنداشت که این نفی و حصر از سوی پیامبر، نوعی انحصارگرایی قومی و خویشاوندی به معنی امروزی است. بدیهی است روشن‌بینی و درایت پیامبر بسیار بالاتر از اینها است که جامعه نوپای اسلامی را به حال خود رها کند.به هر حال به تعبیر دکتر شریعتی، شیعه به عنوان یک «نه» و به عنوان یک اعتراض شکل می‌گیرد. به این مفهوم که تمام پیروان علی(ع) در آن دوره، به صورت یک معترض و یک نقاد جدی حکومت، هم از نظر سیاسی و هم از نظر سایر موارد ظهور می‌کنند که مرحوم شریعتی در شناساندن هر یک از این چیزها به جامعه، به عنوان یک سمبل سعی وافر داشت. اما شناساندن شیعه توسط آن بزرگوار به جامعه، به همین جا ختم نمی‌شود.شریعتی برای شیعه دو چهره قائل است: تشیع علوی و تشیع صفوی.نخست این سؤال مطرح می‌شود که چرا شریعتی برای شیعه دو چهره قائل است؟ و تفاوت این دو چهره در نظر وی چیست؟شریعتی شیعه را در قالب یک تقسیم‌بندی تاریخی ارائه می‌دهد. شیعه علوی از علی(ع) تا دوران صفوی، شیعه صفوی از عهد صفوی تا امروز و تفاوت اصلی این دو را در جایگاه اجتماعی آن می‌داند. زیرا بر اساس یک اصل در جامعه‌شناسی، افکار و بینش افراد را تابع جایگاه و موقعیت اجتماعی‌شان برمی‌شمرد. اینجاست که شیعه بدون پایگاه اجتماعی و سیاسی، از علی(ع) تا صفویه را، با شیعه به حکومت و جایگاه اجتماعی رسیده بعد از آن مقایسه می‌کند و در این قیاس، از یک اصل دیگر جامعه‌شناسی کمک می‌گیرد؛ اصلی که می‌گوید: «یک گروه انقلابی و تحول‌خواه انقلاب و دگرگونی را تا زمانی امری پسندیده می‌داند که به موقعیت و جایگاه اجتماعی نرسیده باشد و به محض رسیدن به آن موقعیت، تمام انقلابی‌گری و تحول‌خواهی بعد از خود را سرکوب می‌کند.»شریعتی پس از مطرح کردن این اصول، به شیعه می‌نگرد. همان شیعه‌ای که آن را مذهب اعتراض خوانده بود و اعتراض در یک کلام، جان‌مایه همه انقلاب‌ها و تحول‌هاست و همان است که به گفته توی‌بی، به یک حزب حالت تهاجمی می‌دهد.حال دو شیعه داریم. یک شیعه از علی(ع) تا صفویه که به موقعیت اجتماعی نرسیده، انقلابی است، دگرگون‌طلب است و چون چیزی ندارد که از دست بدهد، اعتراض می‌کند، نقد می‌کند و پیوسته به بهتر بودن و نو بودن می‌اندیشد، اما یک شیعه دیگر نیز داریم، شیعه‌ای که به حکومت می‌رسد در سر جایش محکم می‌شود و دیگر از تحول و دگرگونی و تزلزل می‌هراسد. چون کوچک‌ترین تحول ممکن است همه چیز را از او بگیرد، حکومت را، مقام اجتماعی را و... اینجاست که اعتراض به سکوت مبدل می‌شود. زیرا اعتراض، سرآغاز تحول و انقلاب است. اینجاست که رودی خروشان و جاری به سنگی سخت می‌رسد و از حرکت بازمی‌ایستد و تهاجم به تدافع بدل می‌شود. بدین جهت شریعتی، شیعه صفوی را یک شیعه بدل شده و وارونه شده می‌داند زیرا می‌گویند که اصل شیعه بر دو رکن «انتظار» و «اجتهاد» استوار است و ژرف‌اندیشی در حقیقت این دو واژه است که به شیعه معنا می‌بخشد. اگرچه گاهی زنگار جهالت موجب شده این دو واژه نیز معکوس جلوه داده شود.انتظار، عزلت گزیدن و فرار از مسؤولیت اصلاح جامعه به امید ظهور یک منجی نیست. انتظار مهیا کردن و آماده ساختن جامعه برای یک انقلاب جهانی است. انتظار، آگاه و بیدار ساختن توده‌های مستضعف و به استثمار کشیده شده است و هنگامی که انتظار رکنی برای شیعه باشد، اعتراض و اصلاح و فریاد را به دنبال می‌آورد و جامعه و حکومت دائماً در معرض نقد خواهند بود، زیرا نقد، فساد و تباهی را از میان می‌برد و جامعه را مهیای ظهور می‌سازد و اجتهاد، تنها یک راه رهایی از شک نجس یا پاک بودن نیست، بلکه راهی است که دین را از بن‌بست‌های زمانی و مکانی رهایی می‌بخشد.اینجاست که شریعتی اعتقاد دارد شیعه با رکن اجتهاد همیشه حالت تهاجمی به خود می‌گیرد زیرا می‌تواند تمام نیازهای انسان و جامعه را در هر عصری پاسخگو باشد.

Copyright 2005 Eqbal.ir :.: Html And Program: وب هاست :.: Graphic And Design: ULTRAPAIN STUDIOS

ریخته گری 39 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 39

ریخته گری جلسه اول

فهرست مطالب

1- مقدمه تاریخچه ریخته گری

2- انواع کوره های ریخته گری

3- تقسیم بندی آلیاژها آهنی و غیرآهنی

4- فرایندهای ریخته گری

5- انجماد قطعات ریخته گری

6- طراحی سیستم های راهگاهی و تغذیه گذاری

7- عیوب قطعات ریخته گری

8- بررسی قطعات ریخته گری مورد مصرف خودرو

تاریخچه: ریخته گری قدیمی ترین فرایند در تولید فلزات است و آثار باستانی موزه ها نشان می دهد که این هنر قدمت چند هزار رساله دارد. قلع و سرب و مس و امیژان (آلیاژ به فارسی) آنها مفرغ و برنج اولین فلزات است در دوران باستان کشف و مورد استفاده قرار گرفت. کانی های این فلزات است در مجاورات حرارت بسادگی احیاع شده و بدلیل دمای ذوب پایین جریان یافته و در انتهای اجاق یا کوره منجمد می شدنند. به نظر می رسد اکثر فلزات بصورت اتفاقی کشف شده اند ریخته گری نیز برحسب تصادف کشف که دید وقتی بشر اولیه فهمید مذاب حاصل از فرایند اجساد در کف کوره و به شکل آن منجمد می شود کف کوره را شکل داد تا محصول به شکل دلخواه منجمد شود. و به این ترتیب صنعت ریخته گری پایه ریزی شد.

تعریف ریخته گری: ایجاد شکل مورد نظر از طریق ذوب ماده اولیه و ریختن آن به داخل قالب به منظور رسیدن به شکل نهایی قالب پس از انجماد را ریخته گری گویند.

انواع ریخته گری: شامل دو نوع می باشد 1- شکلی ریزی Shape easting

2- شمش ریز ingot casting

شمش ریزی براساس روش تولید تکباری- نیمه پیوسته- پیوسته

شکل ریزی براساس قالب موقت- دائمی

انواع کوره های ریخته گری:

عناصر اصلی ذوب:

1- فلزات خالص

2- برگشتی ها (ضایعات) (مزیت اصلی ترکیب شیمیایی مطابق با نیاز) 15%

مانند را گاه های ریخته گری که بعد از ریخته گری کنده می شود .

3- عناصر آلیاژی (فسفر- گوگرد- منگنز و ...) 5%

4- قراضه ها (ضایعات ورق و غیره 70%

5- شمش های ثانویه (ترکیب شیمیایی مطابق با نیاز یا سفارش 10%

مقدار حرارت لازم برای رسیدن به دمای مشخص در حالت مذاب

1- حرارت لازم برای رسیدن از دمای محیط به دمای ذوب

2- حرارت لازم برای طی کردن مرحله نهان گداز

3- حرارت لازم برای رسیدن به دمای فوق گداز مورد نظر

تعریف کوره های ذوب: واحدی جهت ایجاد حرارت لازم برای ذوب وزن معینی از یک فلز یا آلیاژ خاص با سرعت لازم و هزینه قابل قبول

انواع کوره ها از لحاظ روش تولید: 1- تکباری 2- مداوم

کوره تکباری یعنی هر سری ظرف ریخته گری تغذیه شده سپس حرارت داده و قالب ریخته می شود. و سپس بعد از اتمام دوباره ظرف پر شده و عملیات را انجام می کنند.

کوره های مداوم: دائم از بالا تزیق شده و جهت شمش ریزی استفاده می گردد.

انواع کوره ها از جهت متالوژیکی

1- پس سوخت و شارژ تماس مستقیم وجود دارد. (کوره کوپلاس جهت تولید سنگ آهن استفاده می شود.)

2- بین سوخت و شارژ تماس مستقیم وجود ندارد (کوره های شعله های مانند دیگ که زیر آن آتش روشن شده باشد)

3- بین سوخت و شارژ تماس غیر مستقیم برقرار می کنند (کوره انعکاس)

4- بین سوخت و شارژ هیچ گونه تماس ندارد (الکتریکی) شامل قوس الکتریکی و القایی طبقه بندی می شود.

جلسه سوم ریخته گیری

کوره های القایی بدون هسته

انواع کوره ها از لحاظ ایجاد ذوب مورد نیاز تولید

1- آلیاژ سازی 2- نگهدارنده ها holder 3- میانی

تاریخچه تصویرسازی 34 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

فصل اول

تاریخچه تصویرسازیتصویرسازی در طول تاریخ چیزی جز روایت گری یا داستان پردازی نبوده است.اما شروع داستان سرایی به صورت مکتوب خود با آغاز تمدن های اسطوره ای و پیدایش اشکال خطوط نوشتاری بوده است که به کمک آنها افسانه های اساطیری در کتیبه های سنگی و مهرها یا پاپیروس نوشته می شد.هنر تصویر سازی قبل از پیدایش خط در دوران پارینه سنگی ومیان سنگی در نمونه هایی مثل نقاشی غارها چیزی جز نقاشی جادویی نبوده است. در آن دوران نقوش در ارتباط با انتقال جادویی قدرتهای مرموز جهان طبیعت به درون زندگی جمعی انسانها و در مواقع شکار برای سیطره بر قدرت حیوانات یا در مواقع دیگر به همراه مراسم در رقص های آئینی به منظوره چیرگی بر قدرتهای تخریبگر طبیعت و … به تصویر کشیده می شوند.در مشرق زمین مثلا در سرزمین چین تصویر سازی بازگویی نمادین گونه نقوش بود و به تدریج تحت تاثیر تعلیمات فرزانگانی چون لائوسه تصویر سازی،حکایتی اندرزگونه و پرداختی شاعرانه ازپدیده های طبیعی می شود.در سرزمین ایران سنت نقاشی مینیاتور پس از دوره عباسی وسلجوقی تا دوره تیموریان و پس از آغاز عصر نوین در عهد صفویه،نقوش تصویری روایی راوی قصص و حکایت های منظوم بوده اند . در دوره صد ساله اخیر تصویر سازی معاصر در سبک قهوه خانه ای و سقاخانه ای، دیگر بار داستان های حماسی شاهنامه درپرده سازی ها و حکایت های مذهبی مانند داستان های مربوط به واقعه کربلا به تصویر کشیده اند. تصویر سازی(تعریف)هنر تصویر سازی از شاخه هنرهای کاربردی می باشد که تصویرگر برای بیان ایده ها و ادراک خود از عناصر تجسمی به بهترین نحو سود می جوید.تصویرساز باید فرا گیرد که ضمن ایجاد تصویر و رعایت اصول آن سلایق مختلف سفارش دهندگان و اذهان عمومی را زیر نظر داشته باشد. تصویرگر باید سعی کند پیام هایی را که در صدد انتقال آن می باشد از نظر موضوع و محتوای فکری و شکل و قالب افکارش را بسیار غنی وباارزش وبارعایت همه جانبه ی اصول زیبا شناسی ارائه نماید.درگذشته وقبل از پیدایش هنرهای کاربردی فعالیت های برخی از هنرمندان بیشتر در حیطه چاپ بود و هنرمندان تصویرساز تنها تصویرگران صنعت چاپ بودند. هنر تصویرسازی که از جمله هنر های کاربردی است شاخه ای از گرافیک می باشد.تصویرسازی هنری است که تصویرگر در آن اقدام به روایت گری مصور می نماید. موضوع کار تصویرگر می تواند یکی از داستان های مذهبی، ادبی، تاریخی ، علمی و ... می باشد.هنرهای مختلف علی رغم این که هر کدام از وسایل و شیوه های اجرایی خاصی استفاده می‌کنند ولی نقطه مشترک در بین آنها بیان تصویری می باشد. استفاده از همه امکانات در هنر تصویرگری، موجب تعدد و گوناگونی تخصص هاو روش ها در این هنر شده است که با گسترش فن آوری بشری روز به روز به این اشعابات افزوده می شود و منجر به پیدایش شگردهای بدیع و نوظهور گردیده است.تصویر سازی صورتهای مختلفی دارد که برخی از هنرمندان به تصویرسازی کتب با موضوعات مختلف مشغول می باشد. این موضوعات می توانند شامل متون داستانی، تصویرسازی خبری مطبوعاتی، تصویر سازی فرهنگ عامیانه (فولکلوریک) ، تصویرسازی آموزشی، تصویرسازی فنی و تصویرسازی کاربردی که بیشتر با محیط جوامع انسانی سرو کار دارند و ... را شامل می شود.تصویرسازان علاوه بر مصور ساختن کتاب ها و جملات، پوسترهای تبلیغاتی ، در زمینه تصویرسازی برای فیلم های نقاشی متحرک و همچنین تابلوهای محیطی رایانه ای تبلیغاتی مشغول می باشد. در یک تعریف کلی می توان گفت کار تصویرگری تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب و در نهایت درک بهتر آن می باشد که عناصر بصری را در غالبی زیبا ترکیب نموده و عرضه نماید.اهداف تصویرسازیامروزه، تصویر محیط زندگی انسان را احاطه کرده و در فعالیت های اجتماعی او نقش اساسی را بر عهده دارد. همان گونه که کلام و نوشته ازعناصرارتباطی انسان ها با یکدیگر می باشد، تصویر نیز با ویژگی های منحصر به فرد خود، بدون محدودیت زمانی و مکانی نقش مهمتر و عام تری را در ارتباطات انسانی دارا می باشد.

تئاتر مدرن 67 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 66

فصل اول

مقدمه

تئاتر مدرن ، معنی گسترده ای است که وقوع آن دست کم زمانی نزدیک به یک قرن را در خود نهفته دارد . مدرن بودن در تئاتر صور مختلفی را در بر می گیرد و هر روشنفکری که در امر تئاتر تجربه ای را به انجام رسانده ، وجهه نظر خاصی را ارائه کرده است که در نوع خود تاثیر گذار بوده است ...گاهی در نزد آنان همه چیز در قدرت بازیگران شکل می گرفت ، زمانی سخن و دیالوگ تئاتری سلطه داشت ، نور و دکور یکباره و در مقطعی اهمیت تعیین کننده یافت و یا آموزش به جنسی از تئاتر پیوند خورد ...

استانیسلاوسکی، گریک، میرهولد، راینهارت، آپیا، پیسکاتور، آرتو، گروتوفکی، برشت و ... بانیان چنین تحولاتی بودند . در این میان آراء فلسفی و اجتماعی آرتو، برشت و گروتوفکی با توجه به اهمیت تاثیر شگرف در تئاتر دهه های 50 و 60 مورد ملاقه است ، تا زمینه بررسی جنبش های هنری و تئاتری فراگیر این دو دهه مانند بیتینک ها، بیتل ها، هیپی ها و در نهایت انواع مکاتبی همچون Living theatre ، Happening ، Open theqtre ، Performance به دست آید .

اگر چه مراد نهایی این مساله بررسی آرا و آثار پیتر شومان است اما ایجاد فضایی با موضوعات فوق الذکر که به درک موضوع اصلی یاری می رساند ضروری است . نقطه مرکزی آثار پیتر شومان مخاطب هوشمندی است که خود در نهایت بازیگر است ، این نگرش وجه تشابه تمامی آنان است که به نوعی مدافع تئاتر نو بوده اند یا از طریق تجربه خود در این راه کوشیده اند . گریز از صحنه کلاسیک به معنی فراگیر آن و رسیدن به مکانی که در آن مخاطب تاثیر عمل گرایانه تری در حضور در تئاتر بیابد مراد و مقصود تئاتر های مدرن بوده و هست ؛ آگوست بوال چنین می گوید : ((فکر ندانستن ، آگاه نبودن بر این که کسی در حضور بازیگر است که دارد عملی را بازی می کند همیشه مرا واداشته تا بکوشم دیگری در تئاتر را پیدا کنم که در آنها تماشاگر ، ‌(( تماشا – بازیگر )) ((Forumtumtheatre )) ما نه فقط تماشاگری Spect –Actor که از صحنه می گیرد ، بلکه کسی که محتملا شرکت و مداخله می کند . آن وقت بود که به شکل دیگری از تئاتر بنام تئاتر مناظره ای Spectator رسیدم که در آن تماشاگر مستقیما مداخله می کند و می داند که مداخله او بر عمل تاثیر تغییر دهنده ای دارد .

آنتوتن (( آرتو )) (( Antonin Artaud )) 1948 – 1869

اندیشه ، بسان زندگی و طبیعت نخست از درون به برون می رود پیش از آنکه از برون به درون آید . من اندیشیدن را در حاله آغاز می کنم ، از تهی به پژی می روم و چون به پژ رسیدم ، می توانم دوباره در تهی فرو افتم . من از مجرد به انضمامی می روم نه از انضمامی به مجرد .

متوقف ساختن اندیشه در برون وبررسی آنچه می تواند کرد ، در حکم باز نشناختن سرشت باطنی و پویای اندیشه و امتناع از احساس جنبش سرنوشت باطنی اندیشه است که هیچ تجربه ای قادر به ضبطش نیست . من امروز شناخت این سرنوشت باطنی و پویان اندیشه را شعر می نامم .

آنتوتن آرتو

آرتو در این خطبه به موضوعی سرنوشت ساز در دوره معاصر اشاره دارد ، با کشف ، جستجو و اصالت انسان در تباین با تفکری که قیاس مدار است و قواعدی نهاده شده را تبلیغ می کند . اساس مدرنیسم آرتو در هنر تئاتر مبتنی بر حرکت ، شناخت و فراموشی داری های بدست آمده در این فرآیند است . تا آدمی بتواند خلاء را پرکند و پژی ها را خلاء سازد .

خلاء در نظر او ثبات یا مطلق عدم حضور و حیات نیست او همواره هر واژه را با حضور انسان درنظر می آورد ، خلاء جنبشی دیگر ... از این رو آنتونن آرتو تمامی گذشته تئاتر جهان را مورد پرش قرار می دهد و حتی نادیده می گیرد تا بالقوه آنچه که ممکن است در راه باشد در حضوری درونی و حرکتی به بیرون ظهور یابد . در این پروسه تئاتر موجود زنده و پویاست و می باید سازندگان آن نیز زنده و پویا باشند در این راستا ، نگاه به تماشاگر به عنوان موجودی زنده اهمیت می یابد . سرانجام تفکر آرتو در آغوش گرفتن تماشاگران و احساس همبستگی با آنان از طریق سپردن نقش نظاره گری در بدو امر ونقش فاعل تئاتر در پایان یک نمایش است . آرتو برای رسیدن به اهدافش حتی ماهیت هنری یک نمایش را به نفع آئینی بودن آن نفی می کند .

گذر از وضع موجود ، ذهن متحد تماشاگر و بازیگر ، زمان آرمانی و نمادین که واقعیت است محیط بر نجاز هنری اش خواهد بود ، تفسیر و تاویل نگاه آرتو است .

امنیت آیین به این است که در واقعیت اتفاق نمی افتد ، بلکه در زمان نمادین و دراذهان اجرا کنندگان و شرکت کنندگان به عنوان فرایند از وضع موجود به یک وضع دیگر و تاثیرش به تاثیری که اگر در واقع ( واقعیت ) اتفاق افتاده بود یکسان است .

آرتو در نگاه به گذشته قصد ماندن و سکنی گزیدن ندارد او اگر چه نگاه به گذشته دارد اما قدمهایش او را به جلو می برد . وی از طریق آئین های تئاتری در آرزوی کشف ارتباط زبان گذشتگان با محیط بیرون و اشیاء پیرامون زندگی است . در واقع زبان عاملی برای همگانی بودن در مجرد آدمی است ، همان چیزی که تئاتر به خاطر آن به اجرا در می آید . زبان مورد نظر او زبان