تحقیق اصلاح نژاد دام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

اصلاح نژاد دام

اصلاح دام علمی است که در جهت بالا بردن ظرفیت ژنتیکی دامها کار می کند و کیفیت تولید دامها را با نیاز جامعه در زمان حال و آینده تطبیق می دهد.

علم اصلاح نژاد دام بدون فراهم آوردن زمینهء کافی از نظر بهداشت ، تغذیه و مدیریت عملاٌ بدون استفاده است.

ظرفیت تولید دام از دو چیز تشکیل شده است 1- وجود ژن لازم برای تولید در دام 2- محیط مناسب

در اصلاح دام ما سعی در تهیه ترکیبی از ژنها داریم که میزان تولید را بالا ببرد در این رابطه احتیاج به غذای خوب برای دام داریم .لذا در درجه اول برای اصلاح دام باید محیط فراهم شود ودر این محیط مناسب کار روی ژن برای تولید بیشتر انجام می گیرد.

برای بالا بردن ظرفیت تولید در اصلاح دام باید با موارد زیر اشنا شویم.

1-      ژنتیک : در این رابطه ترکیبی از ژنهای بدن دام را بدانیم . ژنهای نامطلوب را حذف و ژنهای مطلوب را در دام بالا ببریم .

2-   آمار : که حتی از علم ژنتیک هم مهمتر است . بررسی ما بر روی چندین جفت ژن است و روی تک تک افراد نمی باشد که با قوانین آماری سروکار داریم بنابراین دانستن علم آمار ضروری می باشد.

3-      فیزیولوژی : ( فیزیولوژی تولید و مثل )

با کم کردن فاصله زایش ، بالا بردن درصد زایش و کم شدن تعداد مرگ و میر میتوانیم دام بیشتری داشته باشیم . برای این کار باید علم فیزیولوژی را بدانیم . ما فاصله زایش را بخاطر کم شدن فاصله ژنها در رابطه با انتقال کم می کنیم که با کم شدن این فاصله زودتر به نسل بعد می رسیم در نتیجه نتاج بهتر در زمان کوتاهتری بدست می آید.

در اصلاح دام ابتدا افرادی انتخاب می شوند که یک مقداری از بقیه بهترند لذا در وهله اول کار اصلاح روی فرد است. پس هرچه مواد اولیه ( افراد ) بیشتر باشد می توانیم فرد بهتری را انتخاب کنیم . ماده اولیه ما دام درتعداد زیاد است. ( تعتداد فرزندان بیشتر ، کار اصلاح دام بهتر )در اصلاح نژاد دام، هدف بالا بردن تولید یک گله مطرح است نه یک راس گاو، هدف نهایی اصلاح کل گله است .

در کار اصلاح دام با صفات کمی سر و کار داریم از اختصاصات آنها این استکه چندین ژن آن را کنترل میکند .مثلاٌ یک جفت ژن ، صفت شیرواری را کنترل نمی کند .

در اصلاح دام تاثیر متقابل ژنها بر روی هم در حالت عدم غلبه و ماوراء غلبه اهمیت ویژه ای دارد.

حالات غلبه : 1- کامل 2- نا کامل 3 – عدم غلبه 4 – غلبهء ماورائی

aa × AA

|

Aa

|

aa 2Aa AA

ارزش فنوتیپی Aa با AA برابر است زیرا از نظر ظاهری Aa همان شکل AA را نشان می دهد.یعنی یک ژن A به اندازه دو ژن A برای ما اهمیت دارند وهمان کار را انجام میدهند.

** در غلبه کامل AA همان Aa است و این دو یک جور بروز می کنند بنابراین در اصلاح نژاد دام ، خالص کردن معنی چندانی ندارد. در دورگ گیریها استفاده میشود.

** در غلبه ناکامل فرد ناخالص Aa از لحاظ فنوتیپی بالاتر از میانگین دو فرد خالص قرار می گیرد ولی به فرد خالص غلبه نمی رسد.

** در حالت عدم غلبه ، ژنی بر دیگری غلبه نکرده و هر ژن کار خودش را انجام میدهد. در این حالت فرد ناخالص در وسط ( میانگین ) دو فرد خالص قرار می گیرد ( AB در گروه خونی انسان )

** در غلبه ماورائی فنوتیپی بالاتر از فرد خالص از خود نشان می دهد. در اصلاح نژاد دام در دورگ گیریها از این خاصیت استفاده میشود. اینها هتروزیس بوجود می آورند.

* ما در اصلاح دام بیشتر با صفات کمی سروکار داریم که ارزش اقتصادی دارند. صفات کمی صفاتی هستند که افراد دارنده آن را نمی توان به گروه های مجزا تقسیم کرد بلکه میتوان صفت را در افراد اندازه گیری کرد بنابراین در این نوع صفات با انواع سروکار نداریم بلکه با کمیت ها سروکار داریم. به صفات کمی صفات پلی ژن گویند چون چندین ژن آنها را کنترل می کند.

* هر صفتی بوسیله چندین جفت ژن کنترل میشود پس هر ژن اثر عمیقی نمی تواند داشته باشد هر ژن یک مقداری اثر می گذارد.

* محیط بر روی بروز صفت کاملاٌ مؤثر است و می تواند به اندازهء یک یا چند تا از این ژنها به صفت بیفزاید و یا بکاهد

*** از نظر اصلاح نژاد دام دانستن اینکه یک صفت را چندین ژن کنترل می کند مهم نیست و تاثیری در وضع اصلاح ندارد زیرا محیط میتواند تغییر بوجود آورد. در اصلاح نژاد دام مهم این است که یک صفت چه اندازه به ارث میرسد.

قانون هاردی و انبرگ : در یک جمیعت با جفت گیری تصادفی ودر غیاب عوامل تغییر دهنده فراوانی ژنها ( انتخاب ، مهاجرت ، جهش ، شانس ) فروانی ژنها در این جمیعت همیشه ثابت است.

بر اثر عواملی ممکن است ژنها در والدین بهم بخورد ولی فراوانی ژنوتیپها به هم نمی خورد.

در اصلاح نژاد هدف تغییر فراوانی ژنهاست باید قانون هاردی وانبرگ را بهم بزنیم . فراوانی ژنها را از نسلی به نسل بعد بهم بزنیم و با جفت گیری غیر تصادفی ، انتخاب ویا متاسیون و شانس، فراوانی ژنها را بهم می زنیم .

کار اصلاح دام شامل: { 1- انتخاب 2- مهاجرت3- متاسیون 4- شانس 5- جفت گیری غیرتصادفی }

ایرشایر: ایرشایر آخرین نژاد اصلاح شده است. آب وهوا در منطقه ایر در زمان زیادی از سال سرد و نمناک است. گاوهای ایرشایر در طی روند اصلاح نژاد خود به دلیل عدم حاصلخیزی زمینهای منطقه ،

نحقیق درمورد اصلاح نژاد دام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

اصلاح نژاد دام

اصلاح دام علمی است که در جهت بالا بردن ظرفیت ژنتیکی دامها کار می کند و کیفیت تولید دامها را با نیاز جامعه در زمان حال و آینده تطبیق می دهد.

علم اصلاح نژاد دام بدون فراهم آوردن زمینهء کافی از نظر بهداشت ، تغذیه و مدیریت عملاٌ بدون استفاده است.

ظرفیت تولید دام از دو چیز تشکیل شده است 1- وجود ژن لازم برای تولید در دام 2- محیط مناسب

در اصلاح دام ما سعی در تهیه ترکیبی از ژنها داریم که میزان تولید را بالا ببرد در این رابطه احتیاج به غذای خوب برای دام داریم .لذا در درجه اول برای اصلاح دام باید محیط فراهم شود ودر این محیط مناسب کار روی ژن برای تولید بیشتر انجام می گیرد.

برای بالا بردن ظرفیت تولید در اصلاح دام باید با موارد زیر اشنا شویم.

1-      ژنتیک : در این رابطه ترکیبی از ژنهای بدن دام را بدانیم . ژنهای نامطلوب را حذف و ژنهای مطلوب را در دام بالا ببریم .

2-   آمار : که حتی از علم ژنتیک هم مهمتر است . بررسی ما بر روی چندین جفت ژن است و روی تک تک افراد نمی باشد که با قوانین آماری سروکار داریم بنابراین دانستن علم آمار ضروری می باشد.

3-      فیزیولوژی : ( فیزیولوژی تولید و مثل )

با کم کردن فاصله زایش ، بالا بردن درصد زایش و کم شدن تعداد مرگ و میر میتوانیم دام بیشتری داشته باشیم . برای این کار باید علم فیزیولوژی را بدانیم . ما فاصله زایش را بخاطر کم شدن فاصله ژنها در رابطه با انتقال کم می کنیم که با کم شدن این فاصله زودتر به نسل بعد می رسیم در نتیجه نتاج بهتر در زمان کوتاهتری بدست می آید.

در اصلاح دام ابتدا افرادی انتخاب می شوند که یک مقداری از بقیه بهترند لذا در وهله اول کار اصلاح روی فرد است. پس هرچه مواد اولیه ( افراد ) بیشتر باشد می توانیم فرد بهتری را انتخاب کنیم . ماده اولیه ما دام درتعداد زیاد است. ( تعتداد فرزندان بیشتر ، کار اصلاح دام بهتر )در اصلاح نژاد دام، هدف بالا بردن تولید یک گله مطرح است نه یک راس گاو، هدف نهایی اصلاح کل گله است .

در کار اصلاح دام با صفات کمی سر و کار داریم از اختصاصات آنها این استکه چندین ژن آن را کنترل میکند .مثلاٌ یک جفت ژن ، صفت شیرواری را کنترل نمی کند .

در اصلاح دام تاثیر متقابل ژنها بر روی هم در حالت عدم غلبه و ماوراء غلبه اهمیت ویژه ای دارد.

حالات غلبه : 1- کامل 2- نا کامل 3 – عدم غلبه 4 – غلبهء ماورائی

aa × AA

|

Aa

|

aa 2Aa AA

ارزش فنوتیپی Aa با AA برابر است زیرا از نظر ظاهری Aa همان شکل AA را نشان می دهد.یعنی یک ژن A به اندازه دو ژن A برای ما اهمیت دارند وهمان کار را انجام میدهند.

** در غلبه کامل AA همان Aa است و این دو یک جور بروز می کنند بنابراین در اصلاح نژاد دام ، خالص کردن معنی چندانی ندارد. در دورگ گیریها استفاده میشود.

** در غلبه ناکامل فرد ناخالص Aa از لحاظ فنوتیپی بالاتر از میانگین دو فرد خالص قرار می گیرد ولی به فرد خالص غلبه نمی رسد.

** در حالت عدم غلبه ، ژنی بر دیگری غلبه نکرده و هر ژن کار خودش را انجام میدهد. در این حالت فرد ناخالص در وسط ( میانگین ) دو فرد خالص قرار می گیرد ( AB در گروه خونی انسان )

** در غلبه ماورائی فنوتیپی بالاتر از فرد خالص از خود نشان می دهد. در اصلاح نژاد دام در دورگ گیریها از این خاصیت استفاده میشود. اینها هتروزیس بوجود می آورند.

* ما در اصلاح دام بیشتر با صفات کمی سروکار داریم که ارزش اقتصادی دارند. صفات کمی صفاتی هستند که افراد دارنده آن را نمی توان به گروه های مجزا تقسیم کرد بلکه میتوان صفت را در افراد اندازه گیری کرد بنابراین در این نوع صفات با انواع سروکار نداریم بلکه با کمیت ها سروکار داریم. به صفات کمی صفات پلی ژن گویند چون چندین ژن آنها را کنترل می کند.

* هر صفتی بوسیله چندین جفت ژن کنترل میشود پس هر ژن اثر عمیقی نمی تواند داشته باشد هر ژن یک مقداری اثر می گذارد.

* محیط بر روی بروز صفت کاملاٌ مؤثر است و می تواند به اندازهء یک یا چند تا از این ژنها به صفت بیفزاید و یا بکاهد

*** از نظر اصلاح نژاد دام دانستن اینکه یک صفت را چندین ژن کنترل می کند مهم نیست و تاثیری در وضع اصلاح ندارد زیرا محیط میتواند تغییر بوجود آورد. در اصلاح نژاد دام مهم این است که یک صفت چه اندازه به ارث میرسد.

قانون هاردی و انبرگ : در یک جمیعت با جفت گیری تصادفی ودر غیاب عوامل تغییر دهنده فراوانی ژنها ( انتخاب ، مهاجرت ، جهش ، شانس ) فروانی ژنها در این جمیعت همیشه ثابت است.

بر اثر عواملی ممکن است ژنها در والدین بهم بخورد ولی فراوانی ژنوتیپها به هم نمی خورد.

نحقیق درمورد اصلاح نژاد دام6 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

اصلاح نژاد دام

اصلاح دام علمی است که در جهت بالا بردن ظرفیت ژنتیکی دامها کار می کند و کیفیت تولید دامها را با نیاز جامعه در زمان حال و آینده تطبیق می دهد.

علم اصلاح نژاد دام بدون فراهم آوردن زمینهء کافی از نظر بهداشت ، تغذیه و مدیریت عملاٌ بدون استفاده است.

ظرفیت تولید دام از دو چیز تشکیل شده است 1- وجود ژن لازم برای تولید در دام 2- محیط مناسب

در اصلاح دام ما سعی در تهیه ترکیبی از ژنها داریم که میزان تولید را بالا ببرد در این رابطه احتیاج به غذای خوب برای دام داریم .لذا در درجه اول برای اصلاح دام باید محیط فراهم شود ودر این محیط مناسب کار روی ژن برای تولید بیشتر انجام می گیرد.

برای بالا بردن ظرفیت تولید در اصلاح دام باید با موارد زیر اشنا شویم.

1-      ژنتیک : در این رابطه ترکیبی از ژنهای بدن دام را بدانیم . ژنهای نامطلوب را حذف و ژنهای مطلوب را در دام بالا ببریم .

2-   آمار : که حتی از علم ژنتیک هم مهمتر است . بررسی ما بر روی چندین جفت ژن است و روی تک تک افراد نمی باشد که با قوانین آماری سروکار داریم بنابراین دانستن علم آمار ضروری می باشد.

3-      فیزیولوژی : ( فیزیولوژی تولید و مثل )

با کم کردن فاصله زایش ، بالا بردن درصد زایش و کم شدن تعداد مرگ و میر میتوانیم دام بیشتری داشته باشیم . برای این کار باید علم فیزیولوژی را بدانیم . ما فاصله زایش را بخاطر کم شدن فاصله ژنها در رابطه با انتقال کم می کنیم که با کم شدن این فاصله زودتر به نسل بعد می رسیم در نتیجه نتاج بهتر در زمان کوتاهتری بدست می آید.

در اصلاح دام ابتدا افرادی انتخاب می شوند که یک مقداری از بقیه بهترند لذا در وهله اول کار اصلاح روی فرد است. پس هرچه مواد اولیه ( افراد ) بیشتر باشد می توانیم فرد بهتری را انتخاب کنیم . ماده اولیه ما دام درتعداد زیاد است. ( تعتداد فرزندان بیشتر ، کار اصلاح دام بهتر )در اصلاح نژاد دام، هدف بالا بردن تولید یک گله مطرح است نه یک راس گاو، هدف نهایی اصلاح کل گله است .

در کار اصلاح دام با صفات کمی سر و کار داریم از اختصاصات آنها این استکه چندین ژن آن را کنترل میکند .مثلاٌ یک جفت ژن ، صفت شیرواری را کنترل نمی کند .

در اصلاح دام تاثیر متقابل ژنها بر روی هم در حالت عدم غلبه و ماوراء غلبه اهمیت ویژه ای دارد.

حالات غلبه : 1- کامل 2- نا کامل 3 – عدم غلبه 4 – غلبهء ماورائی

aa × AA

|

Aa

|

aa 2Aa AA

ارزش فنوتیپی Aa با AA برابر است زیرا از نظر ظاهری Aa همان شکل AA را نشان می دهد.یعنی یک ژن A به اندازه دو ژن A برای ما اهمیت دارند وهمان کار را انجام میدهند.

** در غلبه کامل AA همان Aa است و این دو یک جور بروز می کنند بنابراین در اصلاح نژاد دام ، خالص کردن معنی چندانی ندارد. در دورگ گیریها استفاده میشود.

** در غلبه ناکامل فرد ناخالص Aa از لحاظ فنوتیپی بالاتر از میانگین دو فرد خالص قرار می گیرد ولی به فرد خالص غلبه نمی رسد.

** در حالت عدم غلبه ، ژنی بر دیگری غلبه نکرده و هر ژن کار خودش را انجام میدهد. در این حالت فرد ناخالص در وسط ( میانگین ) دو فرد خالص قرار می گیرد ( AB در گروه خونی انسان )

** در غلبه ماورائی فنوتیپی بالاتر از فرد خالص از خود نشان می دهد. در اصلاح نژاد دام در دورگ گیریها از این خاصیت استفاده میشود. اینها هتروزیس بوجود می آورند.

* ما در اصلاح دام بیشتر با صفات کمی سروکار داریم که ارزش اقتصادی دارند. صفات کمی صفاتی هستند که افراد دارنده آن را نمی توان به گروه های مجزا تقسیم کرد بلکه میتوان صفت را در افراد اندازه گیری کرد بنابراین در این نوع صفات با انواع سروکار نداریم بلکه با کمیت ها سروکار داریم. به صفات کمی صفات پلی ژن گویند چون چندین ژن آنها را کنترل می کند.

* هر صفتی بوسیله چندین جفت ژن کنترل میشود پس هر ژن اثر عمیقی نمی تواند داشته باشد هر ژن یک مقداری اثر می گذارد.

* محیط بر روی بروز صفت کاملاٌ مؤثر است و می تواند به اندازهء یک یا چند تا از این ژنها به صفت بیفزاید و یا بکاهد

*** از نظر اصلاح نژاد دام دانستن اینکه یک صفت را چندین ژن کنترل می کند مهم نیست و تاثیری در وضع اصلاح ندارد زیرا محیط میتواند تغییر بوجود آورد. در اصلاح نژاد دام مهم این است که یک صفت چه اندازه به ارث میرسد.

قانون هاردی و انبرگ : در یک جمیعت با جفت گیری تصادفی ودر غیاب عوامل تغییر دهنده فراوانی ژنها ( انتخاب ، مهاجرت ، جهش ، شانس ) فروانی ژنها در این جمیعت همیشه ثابت است.

بر اثر عواملی ممکن است ژنها در والدین بهم بخورد ولی فراوانی ژنوتیپها به هم نمی خورد.

در اصلاح نژاد هدف تغییر فراوانی ژنهاست باید قانون هاردی وانبرگ را بهم بزنیم . فراوانی ژنها را از نسلی به نسل بعد بهم بزنیم و با جفت گیری غیر تصادفی ، انتخاب ویا متاسیون و شانس، فراوانی ژنها را بهم می زنیم .

کار اصلاح دام شامل: { 1- انتخاب 2- مهاجرت3- متاسیون 4- شانس 5- جفت گیری غیرتصادفی }

ایرشایر: ایرشایر آخرین نژاد اصلاح شده است. آب وهوا در منطقه ایر در زمان زیادی از سال سرد و

سهم بیوتکنولوژی در اصلاح گیاهان زراعی 9 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

سهم بیوتکنولوژی در اصلاح گیاهان زراعی

بیوتکنولوژی به مجموعه روشهایی که در طی چند سال اخیر بر مبنای پیشرفت های حاصل در بیولوژی مولکولی و سلولی به وجود آمده است اطلاق می گردد برخی از تکنیک ها مانند نجات جنین ، ریزازدیادی و کشت گرده از چند دهه قبل توسط به نژادگران برای اصلاح گیاهان زراعی به کار گرفته شده اند اما روش های دیگر مانند تکنولوژی مارکرهای مولکولی ، دستکاری ژن و انتقال ژنتیکی هنوز در مراحل اولیه ورود در برنامه های به نژادی هستند در اکثر موراد اساسا محصول به نژادی زیاد تحت تاثیر تکنیک ها و ابزار قرار نمی گیرند بلکه فرآیند به نژادی بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند ارقام اصلاح شده ای که به کمک روش های مولکولی یا سلول تولید شده اند هنوز هم به روش متداول و به صورت بذر عرضه می شوند.

تکنولوژی مولکولی و سلولی از دو روش اساس فرآیندهای اصلاحی را تحت تاثیر قرار می دهند:

1- افزایش راندمان گزینش .

2- تولید فرم های جدیدی از تنوع ژنتکی

این که آیا این ابزار جایگزین موثر و عملی برای روش های به نژادی متداول هستند یا خیر ، به اهداف ، نوع گیاه زراعی و منابع قابل دسترسی بستگی دارد.

هدف از این فصل اشاره به فرصت های موجود برای استفاده از بیوتکنولوژی جهت رسیدن به ثبات و پایداری بیشتر نظام های کشاورزی است یک نظام کشاورزی برای پایدار بودن به ده ها و یا قرن ها سال نیاز دارد تا ضمن اینکه در جهت رفاه انسان عمل می کند کیفیت محیط نیز حفظ می شود.

محیط های اجتماعی و فیزیکی متفاوت دارای انواع مختلفی از نظام های تولید گیاهان زراعی یا ارقام مختلف عملیات زراعی و شبکه های توزیع و فروش هستند علی رغم وجود راه های مختلف برای رسیدن به پایداری ، افزایش بیش از حد جمعیت عاملی است که در حد نسبتا زیادی نظام های تولید کشاورزی را تهدید می کند کشاورزی پایدار باید از نظر تولید غذا و توانایی توزیع آن برای جمعیت موجود ، خودگردان باشد چنانچه جنبه اصولی نیازها و محدودیت های بلند مدت نظام های اجتماعی و بیولوژیکی بیشتر از منافع کوتاه مدت آن مورد توجه قرار می گیرند در آن صورت نوآوری های بیوتکنوژی در راه رسیدن به یک زندگی مطلوب جهت انسان موثر واقع خواهد شد.

این بحث منحصرا به بخش هایی از تحقیقات بیوتکنولوژی محدود می شود که در آن پیشرفت های کافی به دست آمده است و امکان بررسی نقش این روش ها در افزایش ثبات و پایداری نظام های تولید کشاورزی میسر است بحث پیرامون این موضوع خواهد بود که چگونه مارکرهای مولکولی ، کشت بافت و تکنولوژی انتقال ژنتیکی در ارزیابی کاربرد افزایش تنوع ژنتیکی گیاهان زراعی و کاهش وابستکی به عومال خارجی همانند نهادهای کشاورزی ، مفید واقع خواهد شد .بسیاری از مثالهایی که مورد بحث قرار خواهد گرفت در خصوص مقاومت به آفت و کاربردهای آن در اصلاح برنج خواهد بود.تاکید ما بر روی برنج به دلیل اهمیت این گیاه زراعی برای انسان و به دلیل فعالیت های هماهنگ بین المللی برای توسعه و نیز بکارگیری رهیافت های یبوتکنولوژیکی در اصلاح برنج می باشد.

در عین حال این مطلب به ارزیابی محدودیت های موجود در بیوتکنولوژی و اینکه چگونه پیشرفت های آتی ممکن است واقعیت های فعلی را تغییر دهد خواهد پرداخت علی رغم تحول سریع تکنیک های مولکولی و سلولی نکته مهمی که باید مد نظر داشت این است که احتمالا هنوز موثرترین فرصت ها برای استفاده از بیوتکنولوژی در اصلاح گیاهان زراعی برای کشاورزی پایدار بکار گرفته نشده است.

ارزیابی و استفاده از تنوع ژنتیکی

تنوع ژنتیکی از ملزومات اصلاح نباتات است که از تکامل طبیعی ناشی شده و جزء مهمی از پایداری نظامهای بیولوژیکی می باشد که از نظر اکولوژیکی متعادل هستند. تنوع باعث تامین قابلیت سازگاری دراز مدت و بقای جمعیت می شود. در مواردی که درجه تطابق افراد بستگی به اقلیم، عوامل خاکی و اجزای زنده محیط تغییر می کند، جمع آوری افرادی با درجه تطابق مختلف به تنوع ژنتیکی جمعیت کمک می کند. نظامهای طبیعی از نظر ژنتیکی پیچیده هستند، در حالی که نظامهای کشاورزی موجود جلوة ساده ای از آن پیچیدگی هستند. در بخش آینده نقش سه نوع از ابزار بسیار متفاوت بیوتکنولوژی تعریف و سهم آنها در ارزیابی و ارتقای تنوع ژنتیکی برای استفاده در گیاهان زراعی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

در طول زمان، اصلاح گیاهان زراعی برای کشاورزی نوین، همواره منجر به کاهش تنوع ژنتیکی شده است. زیرا غالباً ژنوتیپهای سودمند و پرمحصول در سطح وسیع به صورت تک کشتی، کشت می شوند. برای مثال در سال 1984 سطح زیر کشت واریته برنج در حدود 5/10 میلیون هکتار برآورد شده است چنین استقبال وسیعی از یک واریته این برد حاکی از گسترش تعداد اندکی از ژنها در سطح یک منطقه جغرافیایی وسیع است. علی رغم اینکه این پدیده موفقیت شایان ذکری را در به نژادی گیاهان بدنبال داشته است ولی با مشکلاتی مانند چرخه های اپیدمی آفت که قبل از انقلاب سبز غیرقابل پیش بینی بود، مواجه شده است.

کشت گسترده گیاهان زراعی که از نظر ژنتیکی یکنواخت هستند ممکن است، علی رغم مزایای کوتاه مدتی که از نظر بهبود عملکرد دارد، از طریق تاثیر سطوح غیرقابل دسترس گزینش بر جمعیت آفت، در طولانی مدت ثبات عملکرد را بهم بزند. این فشار گزینشی ممکن است در محیطهایی که برای شیوع آفات مستعد هستند، نتایج جبران ناپذیری را بدنبال داشته باشد. از جمله مهمترین مثالها در این خصوص می

روشهای سنتی اصلاح نباتات مبتنی بر دستکاری ساختار ژنتیکی 119 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 119

فصل اول

مقدمه و کلیات

فصل اول

مقدمه:

روشهای سنتی اصلاح نباتات مبتنی بر دستکاری ساختار ژنتیکی گیاه کامل و از طریق تولید جنسی است. در سالهای اخیر روشی برای دستکاری ژنتیکی در سطح سلولی پیدا شده است که روشهای اصلاحی را بطور منحصر بفرد کامل می کند. موجودیت پیدا کردن روشهای کشت بافت و سلول را می توان به پیشرفتهای ناشی از دانش کشت سلولی و زیست شناسی مولکولی دانست (4 و 51)

بیوتکنولوژی یا فناوری زیستی مجموعه ای از فنون را تشکیل می دهد که امکان بکارگیری، توانایی و کارآیی سلولهای موجودات زنده اعم از حیوانی یا گیاهی را فراهم می سازد. در سالهای اخیر با انجام تحقیقات متعدد در حوزة بیوتکنولوژی کشاورزی این بخش دارای جایگاه مهم و باارزشی شده است و این امکان را در رابطه با گیاهان زراعی فراهم نموده است که بسیار مطالب کارآتر از روشهای کلاسیک اصلاح نباتات با استفاده از تکنیکهای مختلف از قبیل دست ورزی ژنتیکی (Genetic manipulation)، کشت بافت و سلول گیاهی در شرایط In Vitro و غیره، گیاهانی با سازگاری متناسب تر و بیشتر به شرایط محیطی و همچنین سازگار با نیاز انسانها تولید نماید.

تکنیک کشت بافت و سلول گیاهی در شرایط In Vitro ازجمله فنون بیوتکنولوژی است که کاربرد آن به اوایل سالهای 1950 می رسد. بر اساس این تکنیک، سلول گیاهی یا بافت از اندامهایی مثل ریشه، ساقه، برگ و گل آذین یا هر اندام دیگری از گیاه جدا شده و در شرایط کاملاً استریل و گندزدایی شده، در درون لوله های آزمایش محتوی محیط غذایی مصنوعی قرار گرفته و با تأمین نیازهای نوری و حرارتی مناسب تبدیل به یک گیاه کامل می گردد. این تکنیک همانطور که اشاره شد امکان تولید هزاران گیاهچه مشابه گیاه مادری را در مدت زمان بسیار کوتاهی و در فضای فیزیکی بسیار محدودی فراهم می‌سازد که با انتقال این گیاهچه ها به سطح گلخانه و مزرعه تولید انبوهی از گیاهان مورد نظر را می توان باعث شد. در اصلاح نباتات با استفاده از تکنیک کشت بافت و نیز تولید کالوس یا گیاهچه ها در مقیاس وسیع و انجام گزینش در بین نمونه ها می توان از ارقام مقاوم به استرسهای محیطی را تولید نمود. فنون فوق فرصتهای مناسبی در بخشهای مختلف تحقیقاتی، اقتصادی بوجود آورده است که با تقویت بخش دولتی و فعال نمودن بخش خصوصی کارایی این بخشها را برای تأمین و تولید محصولات اساسی کشور را، بطور قابل ملاحظه ای می توان افزایش داد. (51 و 98)

تاریخچة اهمیت کشت بافت:

مفهوم کشت بافت گیاهی خلاصة عبارت کشت پروتوپلاست گیاهی، سلول گیاهی، بافت و کشت اندام گیاهی است. کشت بافت و سلول گیاهی بر اساس نظریة شوان مبنی بر دارا بودن خاصیت توتی پوتنسی سلولها پایه گذاری شد. توتی پوتنسی خاصیتی است که بر