تحقیق در مورد اختلالات ریتم قلب و ورزش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

رابطه اختلالات ریتم قلب و ورزش

جهت بررسی احتمال حضور بیماران مبتلا به آریتمی در فعالیت‌های ورزشیلازم است که موارد مختلفی به شرح ذیل مد نظر قرار گرفته شوند:

1- در صورت وجود کاردیومیوپاتی، نوع و شدت آن

2- شکل آریتمی، منشا آن (فوق بطنی یا بطنی ) حداکثر تعداد ضربان قلبحین آریتمی، مدت حمله، علائم همراه، تناوب و عودها

3- احتمال پسرفت یا تشدید حمله آریتمی

4- میزان پاسخ آریتمی به دارو

5- نوع و شدت درگیری قلب وجریان خون در فعالیت ورزشی

کمپلکس‌های زودرس دهلیزی و بطنی(PAC،PVC)

بررسی PVC ,PAC وابسته به عامل ایجاد آنها و وضعیت زمینه‌ای قلب می‌باشد.

PAC , PVC  را می‌توان در بیش از 60 درصد افراد بالغ و سالم مشخص نمود. این کمپلکس‌ها معمولا بدون علامت و خوش‌خیم هستند اما در بیماران مستعد قادرند تاکی آریتمیفوق بطنی حمله‌ای ایجاد نمایند اغلب ‌PAC‌ها اختلال بالینی ایجاد نمی‌کنند و نیاز بهدرمان ندارند.

موارد توصیه :در PVC و PAC ساده فرد مجاز به انجام تمامی فعالیت‌های ورزشی می‌باشد. PVC  با شدت بالاتر نیاز به بررسی دقیق علت زمینه ای دارد.

مواد منع: تمام ورزش‌های مسابقه ای در کلاس‌های 5-3 به خصوص وقتی تناوبو تعداد آنها با فعالیت بدنی افزایش می‌یابد باید ممنوع گردند.

توجه: در انواع خفیف PVC وPAC  فعالیت ورزشی حتی در سطح مسابقه‌ایمجاز است اما در شدت‌های بالاتر احتمالا فعالیت‌های غیرشدید و غیر حرفه‌ای زیرحداکثر (کمتر از 70 درصد ظرفیت هوازی) و در صورت لزوم با درمان دارویی، مجاز است.

فیبریلاسیون دهلیزی (AF)

این آریتمی شایع،به صورت فرم‌های حمله‌ای و مداوم دیده می‌شود و ممکناست در اشخاص طبیعی در استرس‌های روحی یا بعد از عمل جراحی، فعالیت عضلانی یا مسمومیتحاد با الکل ظاهر شود. همچنین در بیماران قلبی ریوی که هیپوکسی حاد (کاهش اکسیژن خون)، هیپر کاپنی (افزایش دی‌اکسیدکربن خون) واختلالات متابولیک یا همودینامیک پیدا می‌کنند، تولید می‌شود.

AFمداوم معمولا درمبتلایان به بیماری قلب و عروق مخصوصا رماتیسمقلبی، بیماری دریچه میترال غیر روماتیسمی،ASD (سوراخ بین دهلیزی)و... شایع است. این آریتمی ممکن استیکی از علایم تیروتوکسیکوز باشد. احتمال انجام فعالیت ورزشی در AF وابسته به عاملزمینه‌ای آن، وضعیت همودینامیکی و سرعت ضربان بطنی می‌باشد.

موارد توصیه: ورزش‌های هوازی و مهارتی در صورتی که تعداد ضربان بطنکم بوده و به خوبی با درمان کنترل شود و فعالیت ورزشی عامل افزایش شدید در ضرباننباشد مجاز است. همچنین این موضوع در مورد یک حمله AF تا زمانی که از نظرهمودینامیکی به خوبی تحمل شود صدق می‌کند.

موارد منع: باید از ورزش‌های مسابقه‌ای پرهیز شود. به خصوص اگر عاملزمینه‌ای آن بیماری ارگانیک قلبی باشد. ورزش‌های بی هوازی و قدرتی نیز ممنوع است.

بحث: ورزش‌های مهارتی حتی در سطح مسابقه‌ای تا مدتی که فرد در محیطخطرناک قرار نگرفته است، مجاز است ورزش‌های هوازی نیز می‌تواند به شکل اولیه و در سطحزیر حداکثر (60 درصد ظرفیت هوازی) و سه بار در هفته انجام گیرد.

فلوتر دهلیزی

فلوتر دهلیزی معولا در بیماران مبتلا به بیماران ارگانیک قلبی دیده می‌شود. ممکن است به صورت دائمی باشد و یا حمله‌ای که معمولا یک عامل مساعد کننده مانند پریکاردیت عامل آن است. در اکثر موارد اگر فلوتر بیش از یک هفته ادامه داشته باشد بهفیبریلاسیون دهلیزی تبدیل خواهد شد. معمولا از نظر همودینامیک بخوبی تحمل نمی‌شودزیرا تعداد ضریات دهلیز سریع است، همچنین تعداد ضربان بطن بالا بوده و جهت کنترل انبا مشکل روبرو هستیم. لذا انجام فعالیت‌های ورزشی در این بیماران قابل پیشنهاد نیستهر چند ممکن است فعالیت فیزیکی و ورزشی در فردی که حمله تک فلوتر دهلیزی که از نظرهمودینامیکی به خوبی تحمل شده دارد و در بیمار نشانه‌ای از وجود کاردیومیوپاتی وسندرم ولف پارکینسون - وایت موجود نیست مجاز باشد.

موارد توصیه: منع و بحث شبیه به فیبریلاسیون دهلیزی است.

تاکی‌کاردی حمله‌ای فوق بطن:

عامل عمده در تولید PSVT (که قبلا موسوم به تاکیکاردی حمله‌ایدهلیزی بود) اختلال عملکردی در هدایت و تحریک‌ناپذیزی گروه AV و یا وجود راه‌های فرعیدهلیزی بطنی می‌باشد. بررسی‌های الکتروفیزیولوژیک نشان داده است که مکانیسم اصلیاکثر تاکیکاردی‌های فوق بطنی حمله‌ای جریان ورد مجدد است. بر پایه وضعیت عمومی قلبیو بالینی بیمار، مشخصه بالینی این آریتمی‌ها وابسته به تعداد ضربان بطن و تعداد ومدت حملات می‌باشد. تعداد ضربان طنی، مدت حمله و وضعیت پایه‌ای قلب، تحملهمودینامیکی را تعیین می‌کند. لذا تاکیکاردی با تعداد ضربان قلب پایین در بیماردارای بیماری دریچه‌ای با میوکارد به خوبی تحمل نمی‌شود و یک تاکی‌کاردی با تعدادضربان قلب بالا می‌تواند در یک بچه یا فرد جوان بدون بیماری ارگانیک قلبی به خوبی تحمل شود.

موارد توصیه:

ورزش‌های هوازی یا مهارتی مجاز است. مشروط بر اینکه حمله تاکی‌کاردی، کثیرالوقوع نباشد، بیشتر از 30 ثانیه طول نکشد، باعث ضربان قلب سریع (بیش از 110 درصدحداکثر ضربان قلب با توجه به سن یا حداکثر ضربان قلبی که طی استرس تست محدودشده به وسیله علائم به آن نائل شده است) نشود. به شکل مشخص به وسیله فعالیت ایجاد می‌شود وبه وسیله درمان دارویی بهبود یابد.

موارد منع: ورزش‌های قدرتی و غیر هوازی

بحث:

ورزش‌های هوازی باید در سطح سطح زیر حداکثر (60 درصد ظرفیت هوازی) انجامشود. جهت قضاوت در رابطه با جواز انجام فعالیت‌های ورزشی مسابقه‌ای توصیهمی‌شودمایعات داخل حفره ای الکتروفیزیولوژیک برای مشخص کردن راه‌های فرعی مخفی انجامشود. اگر مدرکی دال بر وجود چنین راهاهای وجود نداشت راه‌هایی فعالیت‌های ورزشی مسابقهای مشروط بر اینکه فرد را در محیط‌های خطرناک قرار ندهد مجاز خواهد بود.

سندرم تحریک زودرس (سندرم ولف - پارکینسون - وایت): در این مواردفعالیت‌های ورزشی غیرحرفه‌ای می‌تواند فقط در بیماران بدون علامت و بدون بیماریارگانیگ قلبی اجرا شود. بیماران بدون علامت برای حضور در ورزش‌های مسابقه‌ای باید تحتمطالعات کامل الکتروفیزولوژیک قرار گیرند.

تاکی کاردی بطنی

تاکی کاردی بطنی می‌تواند به اشکال و انواع مختلف بالینی ایجادشود. تاکی کاردی بطنی معمولی، بدترین تظاهر بالینی را دارد. به علت آنکه معمولا تعدادضربان قلب بالا و اثرات همودینامیکی مشخص ایجاد می‌نماید و معمولا همراه بابیماری‌های ارگانیک قلبی مانند کاردیوپاتی ایسکیمیک یا کاردیومیوپاتی‌ها می‌باشد لذافعالیت‌های ورزشی در آنها توصیه نمی‌شود. نوع خاص VT (چرخش نوک‌ها) نیز می‌تواند عاملفیبریلاسیون بطنی باشد. لذا مشخصات آن شبیه VT معمولی یا حتی بدتر می‌باشد.

VT‌های آهسته نیز وجود دارد که در بیماران جوان، بدون علائمکاردیومیوپاتی و با کاهش اتوماتیسم گره سینوسی در اثر افزایش تون واگ ایجاد می‌شود. این نوع VT معمولا خوش خیم به حساب آمده و منعی در فعالیت ورزشی برای آن نیست. همچنین VT‌های غیر مداوم به خوبی از نظر همودینامیک تحمل می‌شوند. VTهای غیر مداوممعمولا دوره‌ای بوده، تعداد ضربان بیشتر از 150-130 نمی‌شوند، تمایل به بدتر شدنندارد. با کوشش ناپدید می‌شود و لزوما همراه با کاردیومیوپاتی نیست. در این موارد درصورت عدم وجود بیماری ارگانیک قلبی تحت درمان ضدآریتمی، فعالیت ورزشی با درگیریقلبی عروقیکم تا متوسط (فعالیت‌های ورزشی هوازی زیر حداکثرارگانیک در 60 درصد ظزفیت هوازی وورزش‌های مهارتی) می‌تواند مجاز باشد.

برادی آریتمی‌ها

برادی کاردی (کاهش ضربان قلب) و بلوک سینوسی- دهلیزی: گره سینوسی در شرایط طبیعی، مولد غالب ضرفان قلب است زیرا ضربانات (شارژ داخلی ) آن سریعتر از سایر پیس میکرهای قلبی است. تغییر ضربانات این گره در اثر تحریک سیستم عصبی اتونومیک سبب بالا رفتن ضربان قلبی در جریان فعالیت و کاهش آن در موقع استراحت و خواب می‌شود. بالا رفتن ضربانات سینوسی به علت افزایش تونوس سمپاتیکی توسط رسپتورهای بتا آدرنرژیک و یا کاهش تونوسسمپاتیک از طریق رسپتورهای موسکارینی صورت می‌گیرد. در افراد بالغ ضربانات سینوسی طبیعی در شرایط عادی 100-60 عدد در دقیقه و تاکی کاردی (افزایش ضربان قلب) سینوسی بیش از 100 عدد دردقیقه اطلاق می‌شود.

برادی کاردی خفیف تا متوسط و حتی شدید: با تعداد کمتر از 40 ضربه دردقیقه – به طور شایع در ورزشکاران مشاهده می‌شود ولی به طور خیلی نادر ایجاد مشکل می‌نماید.

اما ایجاد برادی کاردی مشخص در جوانان یا افراد بزرگتر توصیه نمی‌کنند و افرادی که علائمی مانند سنکوب دارد و یا حتی حمله‌ای شبیه آن وضعیتی کاملامتفاوت دارد. وجود علائم مشخص سندرم سینوس بیمار و سندرم برادی کاردی تاکی کاردی عوامل دلسرد کننده جهت انجام فعالیت‌های ورزشی می‌باشد.

بلوک‌های دهلیزی بطنی AVBlock

بلوک‌های دهلیزی بطنی معمولا به بلوک درجه یک، دو، و سه تقسیم می‌شود. بلوک AV دوره‌ای درجه یک و دوم قبل از هیس، یافته شایعی در میان ورزشکاران استقامتی با سطح آمادگی بالاست و همچنین ممکن است در بچه‌ها و جوانان ظاهرا سالم وبدون علامت در معاینات قبل از ورزش مشاهده شود. در این اختلال شیوه بررسی شامل مواردزیر است.

1- سایقه کلینیکی: عدم وجود حمله سنکوب یا پره سنکوب، عدم سابقه فامیلی برادی آریتمی، بلوک AV یا اختلالات هدایتی داخل بطنی

2- ECG با تحریک غیر تهاجمی و تست دارویی

3- تست ورزش: ناپدید شدن AVBlock، افزایش ضربان قلب به حد کافی

4- ‌هالتر مانیتورینگ

موارد توصیه

در بلوک درجه یک و دو با وجود بررسی‌های فوق تمام فعالیت‌های ورزشی حتی در سطح مسابقه‌ای مجاز است. در AVB فعالیت‌های هوازی و مهارتی در سطح غیر حرفه‌ای مشروط به اینکه فعالیت درجه بلوک را تحت تاثیر قرار ندهد مجاز است.

در موارد بلوک کامل مادرزادی AV فعالیت‌های هوازی مهارتی در سطح غیرحرفه‌ای می‌تواند اجرا شود، وباید توجه شود که این فقط در مواردی است که بیماروضعیت کلینیکی و همودینامیکی خوبی داشته باشد.

موارد منع: ورزش‌های بی‌هوازی و قدرتی بخصوص وقتی که خطر برخورد بدنیوجود دارد. بایستی در بیماران با AVB ارگانیک ممنوع شود

بحث: تمام فعالیت‌های ورزشی می‌تواند به وسیله بیماران بدون علامت مبتلا به AVBlock فانکشنال انجام شود به علت آنکه ممکن است تعدادی از مبتلایان به این بیماری با افزایش شدت فعالیت ورزشی، مبتلا به حمله سنکوب شده یا درجه بلوک انهابدتر شود. در بیماران با AVBlock ارگانیک ورزش‌های مهارتی حتی در سطح مسابقه می‌تواندانجام شود. و فعالیت‌های هوازی فقط باید در سطح اولیه و زیر حداکثر (50 60-درصد حداکثرهوازی) سه بار در هفته انجام شود.

تحقیق در مورد اختلالات ریتم قلب و ورزش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

رابطه اختلالات ریتم قلب و ورزش

جهت بررسی احتمال حضور بیماران مبتلا به آریتمی در فعالیت‌های ورزشیلازم است که موارد مختلفی به شرح ذیل مد نظر قرار گرفته شوند:

1- در صورت وجود کاردیومیوپاتی، نوع و شدت آن

2- شکل آریتمی، منشا آن (فوق بطنی یا بطنی ) حداکثر تعداد ضربان قلبحین آریتمی، مدت حمله، علائم همراه، تناوب و عودها

3- احتمال پسرفت یا تشدید حمله آریتمی

4- میزان پاسخ آریتمی به دارو

5- نوع و شدت درگیری قلب وجریان خون در فعالیت ورزشی

کمپلکس‌های زودرس دهلیزی و بطنی(PAC،PVC)

بررسی PVC ,PAC وابسته به عامل ایجاد آنها و وضعیت زمینه‌ای قلب می‌باشد.

PAC , PVC  را می‌توان در بیش از 60 درصد افراد بالغ و سالم مشخص نمود. این کمپلکس‌ها معمولا بدون علامت و خوش‌خیم هستند اما در بیماران مستعد قادرند تاکی آریتمیفوق بطنی حمله‌ای ایجاد نمایند اغلب ‌PAC‌ها اختلال بالینی ایجاد نمی‌کنند و نیاز بهدرمان ندارند.

موارد توصیه :در PVC و PAC ساده فرد مجاز به انجام تمامی فعالیت‌های ورزشی می‌باشد. PVC  با شدت بالاتر نیاز به بررسی دقیق علت زمینه ای دارد.

مواد منع: تمام ورزش‌های مسابقه ای در کلاس‌های 5-3 به خصوص وقتی تناوبو تعداد آنها با فعالیت بدنی افزایش می‌یابد باید ممنوع گردند.

توجه: در انواع خفیف PVC وPAC  فعالیت ورزشی حتی در سطح مسابقه‌ایمجاز است اما در شدت‌های بالاتر احتمالا فعالیت‌های غیرشدید و غیر حرفه‌ای زیرحداکثر (کمتر از 70 درصد ظرفیت هوازی) و در صورت لزوم با درمان دارویی، مجاز است.

فیبریلاسیون دهلیزی (AF)

این آریتمی شایع،به صورت فرم‌های حمله‌ای و مداوم دیده می‌شود و ممکناست در اشخاص طبیعی در استرس‌های روحی یا بعد از عمل جراحی، فعالیت عضلانی یا مسمومیتحاد با الکل ظاهر شود. همچنین در بیماران قلبی ریوی که هیپوکسی حاد (کاهش اکسیژن خون)، هیپر کاپنی (افزایش دی‌اکسیدکربن خون) واختلالات متابولیک یا همودینامیک پیدا می‌کنند، تولید می‌شود.

AFمداوم معمولا درمبتلایان به بیماری قلب و عروق مخصوصا رماتیسمقلبی، بیماری دریچه میترال غیر روماتیسمی،ASD (سوراخ بین دهلیزی)و... شایع است. این آریتمی ممکن استیکی از علایم تیروتوکسیکوز باشد. احتمال انجام فعالیت ورزشی در AF وابسته به عاملزمینه‌ای آن، وضعیت همودینامیکی و سرعت ضربان بطنی می‌باشد.

موارد توصیه: ورزش‌های هوازی و مهارتی در صورتی که تعداد ضربان بطنکم بوده و به خوبی با درمان کنترل شود و فعالیت ورزشی عامل افزایش شدید در ضرباننباشد مجاز است. همچنین این موضوع در مورد یک حمله AF تا زمانی که از نظرهمودینامیکی به خوبی تحمل شود صدق می‌کند.

موارد منع: باید از ورزش‌های مسابقه‌ای پرهیز شود. به خصوص اگر عاملزمینه‌ای آن بیماری ارگانیک قلبی باشد. ورزش‌های بی هوازی و قدرتی نیز ممنوع است.

بحث: ورزش‌های مهارتی حتی در سطح مسابقه‌ای تا مدتی که فرد در محیطخطرناک قرار نگرفته است، مجاز است ورزش‌های هوازی نیز می‌تواند به شکل اولیه و در سطحزیر حداکثر (60 درصد ظرفیت هوازی) و سه بار در هفته انجام گیرد.

فلوتر دهلیزی

فلوتر دهلیزی معولا در بیماران مبتلا به بیماران ارگانیک قلبی دیده می‌شود. ممکن است به صورت دائمی باشد و یا حمله‌ای که معمولا یک عامل مساعد کننده مانند پریکاردیت عامل آن است. در اکثر موارد اگر فلوتر بیش از یک هفته ادامه داشته باشد بهفیبریلاسیون دهلیزی تبدیل خواهد شد. معمولا از نظر همودینامیک بخوبی تحمل نمی‌شودزیرا تعداد ضریات دهلیز سریع است، همچنین تعداد ضربان بطن بالا بوده و جهت کنترل انبا مشکل روبرو هستیم. لذا انجام فعالیت‌های ورزشی در این بیماران قابل پیشنهاد نیستهر چند ممکن است فعالیت فیزیکی و ورزشی در فردی که حمله تک فلوتر دهلیزی که از نظرهمودینامیکی به خوبی تحمل شده دارد و در بیمار نشانه‌ای از وجود کاردیومیوپاتی وسندرم ولف پارکینسون - وایت موجود نیست مجاز باشد.

موارد توصیه: منع و بحث شبیه به فیبریلاسیون دهلیزی است.

تاکی‌کاردی حمله‌ای فوق بطن:

عامل عمده در تولید PSVT (که قبلا موسوم به تاکیکاردی حمله‌ایدهلیزی بود) اختلال عملکردی در هدایت و تحریک‌ناپذیزی گروه AV و یا وجود راه‌های فرعیدهلیزی بطنی می‌باشد. بررسی‌های الکتروفیزیولوژیک نشان داده است که مکانیسم اصلیاکثر تاکیکاردی‌های فوق بطنی حمله‌ای جریان ورد مجدد است. بر پایه وضعیت عمومی قلبیو بالینی بیمار، مشخصه بالینی این آریتمی‌ها وابسته به تعداد ضربان بطن و تعداد ومدت حملات می‌باشد. تعداد ضربان طنی، مدت حمله و وضعیت پایه‌ای قلب، تحملهمودینامیکی را تعیین می‌کند. لذا تاکیکاردی با تعداد ضربان قلب پایین در بیماردارای بیماری دریچه‌ای با میوکارد به خوبی تحمل نمی‌شود و یک تاکی‌کاردی با تعدادضربان قلب بالا می‌تواند در یک بچه یا فرد جوان بدون بیماری ارگانیک قلبی به خوبی تحمل شود.

موارد توصیه:

ورزش‌های هوازی یا مهارتی مجاز است. مشروط بر اینکه حمله تاکی‌کاردی، کثیرالوقوع نباشد، بیشتر از 30 ثانیه طول نکشد، باعث ضربان قلب سریع (بیش از 110 درصدحداکثر ضربان قلب با توجه به سن یا حداکثر ضربان قلبی که طی استرس تست محدودشده به وسیله علائم به آن نائل شده است) نشود. به شکل مشخص به وسیله فعالیت ایجاد می‌شود وبه وسیله درمان دارویی بهبود یابد.

موارد منع: ورزش‌های قدرتی و غیر هوازی

بحث:

ورزش‌های هوازی باید در سطح سطح زیر حداکثر (60 درصد ظرفیت هوازی) انجامشود. جهت قضاوت در رابطه با جواز انجام فعالیت‌های ورزشی مسابقه‌ای توصیهمی‌شودمایعات داخل حفره ای الکتروفیزیولوژیک برای مشخص کردن راه‌های فرعی مخفی انجامشود. اگر مدرکی دال بر وجود چنین راهاهای وجود نداشت راه‌هایی فعالیت‌های ورزشی مسابقهای مشروط بر اینکه فرد را در محیط‌های خطرناک قرار ندهد مجاز خواهد بود.

سندرم تحریک زودرس (سندرم ولف - پارکینسون - وایت): در این مواردفعالیت‌های ورزشی غیرحرفه‌ای می‌تواند فقط در بیماران بدون علامت و بدون بیماریارگانیگ قلبی اجرا شود. بیماران بدون علامت برای حضور در ورزش‌های مسابقه‌ای باید تحتمطالعات کامل الکتروفیزولوژیک قرار گیرند.

تاکی کاردی بطنی

تاکی کاردی بطنی می‌تواند به اشکال و انواع مختلف بالینی ایجادشود. تاکی کاردی بطنی معمولی، بدترین تظاهر بالینی را دارد. به علت آنکه معمولا تعدادضربان قلب بالا و اثرات همودینامیکی مشخص ایجاد می‌نماید و معمولا همراه بابیماری‌های ارگانیک قلبی مانند کاردیوپاتی ایسکیمیک یا کاردیومیوپاتی‌ها می‌باشد لذافعالیت‌های ورزشی در آنها توصیه نمی‌شود. نوع خاص VT (چرخش نوک‌ها) نیز می‌تواند عاملفیبریلاسیون بطنی باشد. لذا مشخصات آن شبیه VT معمولی یا حتی بدتر می‌باشد.

VT‌های آهسته نیز وجود دارد که در بیماران جوان، بدون علائمکاردیومیوپاتی و با کاهش اتوماتیسم گره سینوسی در اثر افزایش تون واگ ایجاد می‌شود. این نوع VT معمولا خوش خیم به حساب آمده و منعی در فعالیت ورزشی برای آن نیست. همچنین VT‌های غیر مداوم به خوبی از نظر همودینامیک تحمل می‌شوند. VTهای غیر مداوممعمولا دوره‌ای بوده، تعداد ضربان بیشتر از 150-130 نمی‌شوند، تمایل به بدتر شدنندارد. با کوشش ناپدید می‌شود و لزوما همراه با کاردیومیوپاتی نیست. در این موارد درصورت عدم وجود بیماری ارگانیک قلبی تحت درمان ضدآریتمی، فعالیت ورزشی با درگیریقلبی عروقیکم تا متوسط (فعالیت‌های ورزشی هوازی زیر حداکثرارگانیک در 60 درصد ظزفیت هوازی وورزش‌های مهارتی) می‌تواند مجاز باشد.

برادی آریتمی‌ها

برادی کاردی (کاهش ضربان قلب) و بلوک سینوسی- دهلیزی: گره سینوسی در شرایط طبیعی، مولد غالب ضرفان قلب است زیرا ضربانات (شارژ داخلی ) آن سریعتر از سایر پیس میکرهای قلبی است. تغییر ضربانات این گره در اثر تحریک سیستم عصبی اتونومیک سبب بالا رفتن ضربان قلبی در جریان فعالیت و کاهش آن در موقع استراحت و خواب می‌شود. بالا رفتن ضربانات سینوسی به علت افزایش تونوس سمپاتیکی توسط رسپتورهای بتا آدرنرژیک و یا کاهش تونوسسمپاتیک از طریق رسپتورهای موسکارینی صورت می‌گیرد. در افراد بالغ ضربانات سینوسی طبیعی در شرایط عادی 100-60 عدد در دقیقه و تاکی کاردی (افزایش ضربان قلب) سینوسی بیش از 100 عدد دردقیقه اطلاق می‌شود.

برادی کاردی خفیف تا متوسط و حتی شدید: با تعداد کمتر از 40 ضربه دردقیقه – به طور شایع در ورزشکاران مشاهده می‌شود ولی به طور خیلی نادر ایجاد مشکل می‌نماید.

اما ایجاد برادی کاردی مشخص در جوانان یا افراد بزرگتر توصیه نمی‌کنند و افرادی که علائمی مانند سنکوب دارد و یا حتی حمله‌ای شبیه آن وضعیتی کاملامتفاوت دارد. وجود علائم مشخص سندرم سینوس بیمار و سندرم برادی کاردی تاکی کاردی عوامل دلسرد کننده جهت انجام فعالیت‌های ورزشی می‌باشد.

بلوک‌های دهلیزی بطنی AVBlock

بلوک‌های دهلیزی بطنی معمولا به بلوک درجه یک، دو، و سه تقسیم می‌شود. بلوک AV دوره‌ای درجه یک و دوم قبل از هیس، یافته شایعی در میان ورزشکاران استقامتی با سطح آمادگی بالاست و همچنین ممکن است در بچه‌ها و جوانان ظاهرا سالم وبدون علامت در معاینات قبل از ورزش مشاهده شود. در این اختلال شیوه بررسی شامل مواردزیر است.

1- سایقه کلینیکی: عدم وجود حمله سنکوب یا پره سنکوب، عدم سابقه فامیلی برادی آریتمی، بلوک AV یا اختلالات هدایتی داخل بطنی

2- ECG با تحریک غیر تهاجمی و تست دارویی

3- تست ورزش: ناپدید شدن AVBlock، افزایش ضربان قلب به حد کافی

4- ‌هالتر مانیتورینگ

موارد توصیه

در بلوک درجه یک و دو با وجود بررسی‌های فوق تمام فعالیت‌های ورزشی حتی در سطح مسابقه‌ای مجاز است. در AVB فعالیت‌های هوازی و مهارتی در سطح غیر حرفه‌ای مشروط به اینکه فعالیت درجه بلوک را تحت تاثیر قرار ندهد مجاز است.

در موارد بلوک کامل مادرزادی AV فعالیت‌های هوازی مهارتی در سطح غیرحرفه‌ای می‌تواند اجرا شود، وباید توجه شود که این فقط در مواردی است که بیماروضعیت کلینیکی و همودینامیکی خوبی داشته باشد.

موارد منع: ورزش‌های بی‌هوازی و قدرتی بخصوص وقتی که خطر برخورد بدنیوجود دارد. بایستی در بیماران با AVB ارگانیک ممنوع شود

بحث: تمام فعالیت‌های ورزشی می‌تواند به وسیله بیماران بدون علامت مبتلا به AVBlock فانکشنال انجام شود به علت آنکه ممکن است تعدادی از مبتلایان به این بیماری با افزایش شدت فعالیت ورزشی، مبتلا به حمله سنکوب شده یا درجه بلوک انهابدتر شود. در بیماران با AVBlock ارگانیک ورزش‌های مهارتی حتی در سطح مسابقه می‌تواندانجام شود. و فعالیت‌های هوازی فقط باید در سطح اولیه و زیر حداکثر (50 60-درصد حداکثرهوازی) سه بار در هفته انجام شود.