لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
گیاهان دریایی و آبزی
گیاهان دریایی و کنترل گازهای گلخانه ای
اندونزی- بالی: همه ما حداقل به طور نسبی با جلبک ها و خزه های دریایی آشنایی داریم، ولی شاید ندانیم که این گیاهان سبز رنگ و لغزنده که به سختی قابل رویتند، با فروتنی تمام به جذب کربن محیط زندگی ما مشغول هستند.
گروهی ازدانشمندان که در همایش در بالی گردهم آمده بودند، می گویند که این گیاهان همچنین قادرند از طریق مکش دی اکسید کربن مضر جو به صورت سلاحی موثر در مقابل گرم شدن جهانی کره زمین به کار روند. قدرت گیاهان دریایی در این عمل قابل مقایسه با قدرت انبوه ترین جنگل هاست.
“چانگ- ایک- کیر” دانشمندی اهل کره جنوبی می گوید: نقش اقیانوسها در این کار نادیده گرفته شده چرا که ما نمی توانیم نشو و نمای گیاهی درون آب را مشاهده کنیم. اما واقعیت این است که درون دریاها خزه ها و جلبک های زیادی وجود دارد که دی اکسید کربن را جذب می کند.
تحقیق بر گیاهان دریایی که توسط دانشمندان ایرانی از 12 کشور آسیایی دنبال می شود، بخشی از تحقیق عظیمی است که سعی در اندازه گیری کربن جذب شده توسط گیاهان و افزایش این مقدار از طریق درختکاری و دیگر طرق ممکن دارد.
این جاذب های کربن در کنترل گازهای گلخانه ای نقش حیاتی دارند. گازهای گلخانه ای موجب تجمع گرما در جو شده و بدین شکل عاملی موثر در افزایش دمای کره زمین به حساب می آیند.
همایش بالی به منظور شروع مذاکراتی دوساله در جهت ایجاد معاهده ای جدید در مورد گرم شدن کره زمین تشکیل شده است. قرار است این معاهده در سال 2012، یعنی زمان انقضای پروتکل کیوتو، جایگزین آن شود. یکی از موضوعات اصلی بحث در این معاهده، استفاده از منابع طبیعی زمین در جهت از بین بردن کربن هواست.
در حالی که تاکنون جنگل ها بزرگترین جاذب های کربن محیطی به حساب می آمده اند دانشمندان متخصص در زمینه گیاهان دریایی معتقدند که باید به اقیانوس ها توجه بیشتری مبذول نمود، این در حالی است که سالانه هشت میلیون تن جلبک و خزه دریایی کشت می شود.
چین تاکنون بزرگترین تولیدکننده گیاهان دریایی بوده است و کره جنوبی و ژاپن در رده های بعدی قراردارند. در مجموع حدود هشتاد درصد خزه و جلبک دریایی جهان، در دریاهای مرتبط با اقیانوس آرام کشت می شود. مردم کشورهای حاشیه این دریاها، از خزه و جلبک در غذای روزانه خود استفاده می کنند.
طرفداران استفاده از گیاهان دریایی درکاهش کربن محیط می گویند که سرعت سریع فتوسنتز در جلبک ها، روند تولید دی اکسید کربن و نور خورشید به انرژی و اکسیژن، گیاهان دریایی را تبدیل به گزینه ای مهم و برجسته برای جذب کربن محیط می کند.
برخی گونه های خزه های دریایی می توانند در عرض سه ماه حدود 9 تا 12 فوت رشد کنند. “لی- جا-یونگ” نماینده وزارت شیلات کره جنوبی اظهار کرد که بعضی انواع گیاهان دریایی قادرند تا پنج برابر بیش از گیاهان زمینی دی اکسید کربن را جذب کنند. “جان بردال” نیز اعلام داشت که اقیانوس ها 50 درصد کل فتوسنتز کره زمین را بر عهده دارند. او ادامه داد: گیاهان دریایی اکوسیستم های بسیار فعالی هستند. آنها کربن زیادی را در خود جذب می کنند.
کره جنوبی و ژاپن نظارت بر این تحقیق را بر عهده دارند. سئول در سال گذشته یک و نیم میلیون دلار را به تحقیق در مورد قابلیت های دریاها در جذب کربن محیط اختصاص داده بود. دولت ژاپن و چند شرکت نیز درصدد ایجاد یک منطقه زراعتی بزرگ دریایی در ساحل غربی این کشور هستند.
“بردال” در یک سخنرانی در همایش بالی استدلال نمود که روش های موثرتر کشت گیاهان دریایی می تواند تولید رادر کشورهای دارای زمین های ساحلی وسیع به نحو بارزی افزایش دهد. دانشمندان مکان مشخصی را برای کشت خزه و جلبک مشخص نکرده اند، البته بردال تخمین زد که فیلیپین می تواند با استفاده از تکنیک های پیشرفته تولید، بازده خود را در این زمینه تا صد برابر افزایش دهد.
گیاهان دریایی علاوه بر جذب و ذخیره سازی کربن می بایست در تولید سوخت های زیست محیطی سالم به کار برده شوند چرا که در این صورت می توان اطمینان حاصل کرد که دی اکسید کربن جذب شده به راحتی به چرخه طبیعی خود باز نخواهد گشت.
در هر صورت این مسئله مشکلاتی نیز با خود به همراه دارد. مخالفان این نظریه می گویند که درختان به دلیل عمر چندین ساله خود در ذخیره و جذب کربن بسیار موثرتر از گیاهان دریایی هستند که طول زندگی آنها تنها به چند ماه می رسد. این بدان معنی است که اندازه گیری و کنترل جذب کربن از طریق خزه ها و جلبک ها کار مشکلی خواهد بود.
“نیومان سوریا دیپدترا” می گوید: جذب کربن توسط گیاهان دریایی به زمان نگهداری این گیاهان بستگی دارد. چرا که اگر این گیاهان به هر دلیلی در طول یک ماه از بین بروند، دی اکسید کربن دوباره به جو باز خواهد گشت.
موانع دیگری نیز وجود دارد. برخی منتقدان می گویند که ممکن است گرفتن آب گیاهان دریایی به میزان زیادی انرژی نیاز داشته باشد، بنابراین برای محیط زیست مفید نخواهد بود. طرفداران استفاده از گیاهان دریایی می گویند که خشک کردن به وسیله خورشید می تواند گزینه مناسبی باشد، اما این روش نیز وقتی در مقیاس بزرگ از آن استفاده می شود، روش سختی خواهد بود. در ضمن اثرات محیطی کشت سریع گیاهان دریایی نیز در نظر گرفته نشده است. چانگ تصدیق نمود که این نظریه هنوز در دوران جنینی خود به سر می برد.
گیاهان آبزی
گیاهان آبزی در جلوگیری از فرسایش خاک پیرامون در یاچه ها و برکه ها بوسیله پوشش دادن خط ساحلی در برابر امواج , جریانات شدید آبی و اثرات باد و همچنین در تثبیت کردن رسوبات کمک شایان توجهی می نمایند . علاوه بر موارد گفته شده این گیاهان قادر به افزایش شفافیت آب و کاهش میزان آلودگی وارد شده در مسیرهای دریایی از میان فرسایش رسوبات نیز می باشند . این گیاهان یک بخش حیاتی از مسیر گردش شیمیایی در دریاچه ها و برکه ها می باشند . آنها می توانند مواد مغذی موجود در آب را که تمایل دارند در آب تجمع یابند را جذب نموده که این امر می تواند باعث افزایش مقدار اکسیژن محلول در آب شده و یک
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
پیشینه تاریخی و ارزیابی گذشته و حال آبزی پروری سردابی در ایران
بر اساس اسناد و مدارک موجود، فعالیت آبزی پروری سردابی در ایران به استناد یک گزارش کارشناسی در سال 1339 از رودخانه کرج مبنی بر کاهش ذخاتیر قزل آلای خال قرمز این رودخانه طی یک دهه قبل آن (1339-1329) با هدف بازسازی ذخایر آسیب دیده و توسعة صید ورزشی آغاز گردید بر این اساس با واردات تعداد 3 میلیون عدد تخم چشم زده و همزمان با تأسیس با تأسیس شرکت ماهی سرای کرج در سال 1341 این فعالیت وارد عرصه می شود بر این اساس از زمان ورود تخم چشم زن تا کنون بیش از 4 دهه می گذرد(مأخذ مکالمات جامع آبهای داخلی ایران، دفتر طرح و توسعه)
بر اساس همین مدارک طی سالهای دهه 40 و دهه 50 تا سال 1357 اقدامات گسترده ای برای فعالیت های تکثیر و پرورش ماهی قزل آلا در نقاط مختلف کشور بعمل آمد اولین سمینار ملی آبزی پروری در سال 1347 گزارش گردید در برنامة پنجم عمرانی نیز فعالیت آبزی پروری آب های داخلی نیز مورد توجه قرار گرفت هرچند اطلاعات مستندی از عملکرد این دوره درست نمی باشد چنین استنباط می گردد که میزان تولید ماهی قزل آلا در این دورة زمانی بسیار محدود بوده است.
در دورة زمانی 1367-1358 (دورة بعد از انقلاب تا قبل از برنامه پنجساله اول) نیز اقدامات قابل توجه و گسترده ای خصوصاً در سالهای 1361 به بعد برای توسعه آبزی پروری سردابی آبهای داخلی صورت گرفت علی رغم این اقدامات میزان تولید قزل آلا در دورة منتهی به سال 1367 کمتر از 500 تن گزارش گردید.
در دورة زمانی 1373- 1368 (برنامة پنجساله اول آبهای داخلی) میزان تولید ماهی قزل آلا از 500 تن به 1200 تن افزایش یافت (میزان افزایش تولید 700 تن طی برانامه)
در دورة زمانی 1378-1374 (برنامه پنجساله دوم آبهای داخلی) میزان تولید قزل آلا از 1200 تن به 7000 تن افزایش یافت (میزان افزایش تولید 5800 تن طی برنامه)
در دوره زمانی 1383-1379 (برنامه پنجساله سوم آبهای داخلی) میزان تولید قزل آلا از 7000 تن به 30000 تن افزایش یافت (میزان افزایش تولید 23000 تن طی برنامه)
بر طبق اطلاعات فوق در یک جمع بندی می توان گفت که دورة پنجساله سوم (1383-1379) نقطه عطف افزایش تولید ماهی قزل آلا در آبهای داخلی ایران محسوب می شود که عمده ترین دلایل این روند را می توان بشرح زیر تحلیل نمود:
الف- ارتقاء سطح سازمانی و توسعه تشکیلاتی شیلات آبهای داخلی در مرکز . استانها
ب- استقبال گستردة بخشهای خصوصی در اجرای طرحهای تکثیر و پرورش ماهی قزل آلا
ج- گسترش فعالیت های تکثیر و تولید بچه ماهی در بخشهای خصوصی
د- تنوع شیوه های پرورش ماهی قزل آلا(تلفیقی با آب کشاورزی – سایت های متمرکز- استخرهای خاکی- توسعه در شالیزارها- پرورش در قفس- سیستم های مدار بسته- سیستم های هوادهی- پرورش در کانالهای گرد و دراز
هـ – تکمیل و افزایش ظرفیت تولید در مزارع موجود که عمده ترین سهم در روند افزایش تولید برنامة سوم داشته اند
و- اختصاص اعتبارات عمرانی به بخش شیلات
ز- بهره برداری تعدادی از سایت های متمرکز پرورش ماهی قزل آلا
ح- سیاست های انبساطی بانکها در جهت تخصیص منابع مالی به واحدهای تولید (خصوصاً سرمایه در گردش)
ط- گسترش فن آوری تکثیر و پرورش ماهی قزل آلا در کشور
ی- گسترش و تنوع فعالیت های آموزشی و ترویجی
ک- وجود منابع محیطی گسترده در پهنه آبهای داخلی برای فعالیت
ل- گسترش تولید غذای پلیت شده و نقش مهم آن در روند توسعه
م- افزایش سطح تقاضا برای مصرف ماهی قزل آلا
ن- شرایط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جامعه در این دوره نیز کمک مؤثری به توسعه فعالیت نموده است.
ارزیابی آینده فعالیت آبزی پروری سردابی در ایران:
طبق سند برنامة پنجساله چهارم (1388-1384) میزان تولید ماهی قزل آلا از 30000 تن در سال 1383 (سال پایه) به 59000 تن در سال پایانی برنامه (1388) پیش بینی شده است.
بر این اساس میزان افزایش در برنامه چهارم به میزان 29000 تن پیش
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 27
پیشینه تاریخی و ارزیابی گذشته و حال آبزی پروری سردابی در ایران
بر اساس اسناد و مدارک موجود، فعالیت آبزی پروری سردابی در ایران به استناد یک گزارش کارشناسی در سال 1339 از رودخانه کرج مبنی بر کاهش ذخاتیر قزل آلای خال قرمز این رودخانه طی یک دهه قبل آن (1339-1329) با هدف بازسازی ذخایر آسیب دیده و توسعة صید ورزشی آغاز گردید بر این اساس با واردات تعداد 3 میلیون عدد تخم چشم زده و همزمان با تأسیس با تأسیس شرکت ماهی سرای کرج در سال 1341 این فعالیت وارد عرصه می شود بر این اساس از زمان ورود تخم چشم زن تا کنون بیش از 4 دهه می گذرد(مأخذ مکالمات جامع آبهای داخلی ایران، دفتر طرح و توسعه)
بر اساس همین مدارک طی سالهای دهه 40 و دهه 50 تا سال 1357 اقدامات گسترده ای برای فعالیت های تکثیر و پرورش ماهی قزل آلا در نقاط مختلف کشور بعمل آمد اولین سمینار ملی آبزی پروری در سال 1347 گزارش گردید در برنامة پنجم عمرانی نیز فعالیت آبزی پروری آب های داخلی نیز مورد توجه قرار گرفت هرچند اطلاعات مستندی از عملکرد این دوره درست نمی باشد چنین استنباط می گردد که میزان تولید ماهی قزل آلا در این دورة زمانی بسیار محدود بوده است.
در دورة زمانی 1367-1358 (دورة بعد از انقلاب تا قبل از برنامه پنجساله اول) نیز اقدامات قابل توجه و گسترده ای خصوصاً در سالهای 1361 به بعد برای توسعه آبزی پروری سردابی آبهای داخلی صورت گرفت علی رغم این اقدامات میزان تولید قزل آلا در دورة منتهی به سال 1367 کمتر از 500 تن گزارش گردید.
در دورة زمانی 1373- 1368 (برنامة پنجساله اول آبهای داخلی) میزان تولید ماهی قزل آلا از 500 تن به 1200 تن افزایش یافت (میزان افزایش تولید 700 تن طی برانامه)
در دورة زمانی 1378-1374 (برنامه پنجساله دوم آبهای داخلی) میزان تولید قزل آلا از 1200 تن به 7000 تن افزایش یافت (میزان افزایش تولید 5800 تن طی برنامه)
در دوره زمانی 1383-1379 (برنامه پنجساله سوم آبهای داخلی) میزان تولید قزل آلا از 7000 تن به 30000 تن افزایش یافت (میزان افزایش تولید 23000 تن طی برنامه)
بر طبق اطلاعات فوق در یک جمع بندی می توان گفت که دورة پنجساله سوم (1383-1379) نقطه عطف افزایش تولید ماهی قزل آلا در آبهای داخلی ایران محسوب می شود که عمده ترین دلایل این روند را می توان بشرح زیر تحلیل نمود:
الف- ارتقاء سطح سازمانی و توسعه تشکیلاتی شیلات آبهای داخلی در مرکز . استانها
ب- استقبال گستردة بخشهای خصوصی در اجرای طرحهای تکثیر و پرورش ماهی قزل آلا
ج- گسترش فعالیت های تکثیر و تولید بچه ماهی در بخشهای خصوصی
د- تنوع شیوه های پرورش ماهی قزل آلا(تلفیقی با آب کشاورزی – سایت های متمرکز- استخرهای خاکی- توسعه در شالیزارها- پرورش در قفس- سیستم های مدار بسته- سیستم های هوادهی- پرورش در کانالهای گرد و دراز
هـ – تکمیل و افزایش ظرفیت تولید در مزارع موجود که عمده ترین سهم در روند افزایش تولید برنامة سوم داشته اند
و- اختصاص اعتبارات عمرانی به بخش شیلات