تحقیق درباره ی پیشینه تحقیق قلب و ورزش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

پیشینه تحقیق

مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد/ دوره 9، شماره 2/ تابستان 1386/ 19-14 تأثیر ورزشهای هوازی با شدت پایین بر فشارخون سید محسن حسینی بروجنی

1، زیبا فراهانی**، حسین شیری**، دکتر ژیلا عابد سعیدی***، دکتر حمید علوی مجد†، سعید حمیدی زاده†† *مربی گروه پرستاری- دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ** مربی گروه پرستاری – دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، *** استادیار گروه پرستاری – دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، †استادیار گروه آمار زیستی – دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ††کارشناس ارشد پرستاری – دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد.

کاهش فعالیتهای جسمی (کم تحرکی) و پرفشاری خون هر دو از عوامل خطر در ایجاد بیماریهای قلبی و عروقی و سکته های مغزی می باشند. کنترل فشارخون در محدوده طبیعی می تواند از ایجاد این عوارض پیشگیری کند یا آنها را به تعویق اندازد. استفاده از روشهای غیر دارویی یکی از اقدامات مهم در کنترل فشارخون می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ورزش پیاده روی با شدت پایین بر فشارخون کارمندان مبتلا به پرفشاری خون اولیه، انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 36 کارمند مبتلا به پرفشاری خون اولیه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر بروجن در یک برنامه ورزشی پیاده روی با شدت پایین به مدت 4 هفته، هر هفته 3 بار و هر بار به مدت 30-20 دقیقه شرکت کردند. سرعت پیاده روی در حدی تعیین شد که ضربان قلب در محدوده 60-50 درصد حداکثر ضربان قلب باشد. قبل از ورود به برنامه ورزشی، بلافاصله بعد از آن و یک هفته بعد متغیرهای پژوهش (فشارخون، نبض، وزن و شاخص توده بدنی) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری t زوجی و آنالیز واریانس با اندازه گیریهای مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 5±13/46 سال بود. قبل و پس از مداخله به ترتیب میانگین فشارخون سیستولیک 12±04/150 و 11±5/149 (05/0p>)، فشارخون دیاستولیک 6±6/88 و 5±6/84 (001/0p<) و فشارخون متوسط شریانی 6±4/109 و 6±3/106 (01/0p<) میلی متر جیوه به دست آمد. همچنین قبل و پس از مداخله در تعداد ضربان قلب، وزن و شاخص توده بدنی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیاده روی با شدت پایین می تواند اقدام مؤثری در کنترل بیماری فشارخون باشد. واژه های کلیدی: فشارخون، پیاده روی، کارمند، ورزش هوازی. مقدمه: شهرنشینی و زندگی صنعتی باعث ایجاد تغییراتی در سبک زندگی امروزی گردیده که بسیاری از این دگرگونی رفتار، تأثیرات منفی بر روی بهداشت و سلامت فرد دارد. نداشتن برنامه ورزشی منظم و کم تحرکی یکی از این پیامدها می باشد (1). در بــررسی شهـر تهــران، 80 درصــد مــردان و 85 درصد زنان هیچگونه فعالیت بدنی در خارج از محیط کار یا منزل حتی به صورت قدم زدن منظم را ذکر نکردند (2). کم تحرکی در بالغین به عنوان یک عامل خطر برای بروز بیماری دیابت نوع 2 و در دوران کودکی باعث افزایش شیوع چاقی می شود (3،4). در شخص کم تحرک غلظت کلسترول LDL و تری گلیسریدها افزایش و کلسترول HDL کاهش پیدا میکند (1). فعالیت فیزیکی باعث کاهش خطر تبدیل اختلال تحمل گلـــوکز به دیـــابت، افزایش برداشت گلوکز توسط سلول های عضلانی و بــافت چربی، حساسیت به انســـولین و ذخیره گلوکز توســط کبـــد (3،4). پیشگیری یا تأخیر در شروع اختلالات شناختی مرتبط با سن یا دمانس (5) افزایش ذخیره جریان خون کرونری در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر (6) کاهش هایپرتروفی بطن چپ، بهبود کیفیت زندگی و کاهش فشارخون در بیماران مبتلا به پرفشـــاری خون میشود (4، 10-7). پرفشاری خون نیز یک عامل خطر برای بروز بیماریهای قلبی عروقی بوده و می تواند منجر به فیبریلاسیون دهلیزی، نارسایی احتقانی قلبی و سکته مغزی و نارسایی کلیوی شود. همچنین پرفشاری خون یک جزء مهم سندرم متابولیک می باشد (4). بر اساس آخرین تعریف، پرفشاری خون فشار سیستولیک بیشتر از 140 میلی‌متر جیوه و فشار دیاستولیک مساوی یا بیشتر از 90 میلی‌متر جیوه در یک دوره مداوم و حداقل در 2 اندازه گیری جداگانه می باشد (11). حفظ فشارخون سیستولیک در حد 140 میلی متر جیوه بسته به سن بیمار، منجر به کاهش 44-28 درصدی سکته مغزی و 35-20 درصدی بیماری ایسکمیک قلبی می شود (4). تعدیل در سبک زندگی شامل ورزش، کاهش وزن و محدود کردن سدیم دریافتی نقش مهمی در کنترل فشارخون ایفا میکند (9). ورزش هــوازی با شدت متوسط (70%-40% حداکثر اکسیژن مصرفی) باعث کاهش معنیدار فشارخون در بیماران مبتلا به پر فشاری خون و همچنین در افراد دارای فشارخون طبیعی دارای اضافه وزن یا وزن طبیعی می شود (4). ورزشهای منظم هوازی از درمانهای غیر دارویی در کنترل فشارخون میباشند. ورزش منظم هوازی باعث کاهش فشارخون سیستولیک به میزان 11 میلی‌متر جیوه و کاهش فشارخون دیاستولیک به میزان 8 میلی‌متر جیوه می‌شود. یک برنامه فعالیت فیزیکی منظم باید به تدریج شروع شود و به مدت 45-30 دقیقه در اغلب روزهای هفته تداوم پیدا کند. این سطح از فعالیت می‌تواند فشارخون را بدون درمان دارویی کنترل کند (12). با توجه به اینکه تأثیر ورزشهای هوازی بر فشارخون عموماً در برنامه های ورزشی طولانی مدت (حداقل 3 ماه) و شدت بالا (70%-60% حداکثر سرعت قلب) و تعداد جلسات زیاد در هفته (5 روز در هفته) مورد بررسی قرار گرفته است (14،13) و از آنجا که افزایش تعداد جلسات ورزشی در هفته و بالا بودن شدت ورزش در افرادی که وقت کافی برای انجام برنامه های ورزشی ندارند (به علت مشغله کاری) یا از نظر جسمی قادر به انجام ورزش با شدت بالا نیستند ممکن است مانعی در شرکت در این گونه برنامه های ورزشی شود، این مطالعه با هدف بررسی تأثیرات یک برنامه ورزشی با شدت پایین و حداقل جلسات توصیه شده (از نظر فرکانس و طول مدت ورزش) بر فشارخون کارمندان مبتلا به پرفشاری خون اولیه انجام گرفت. عدم مشاهده تفاوت معنی دار بین دو گروه سنی ممکن است ناشی از کم بودن تعداد نمونه و کوتاهتر بودن طول مدت برنامه ورزشی در این پژوهش باشد. از نگاه دیگر می توان به این نتیجه رسید که ورزش در هر دو گروه سنی مفید بوده و اختصاص به گروه سنی خاصی ندارد. در این مطالعه داشتن سابقه فامیلی پر فشاری خون یا فقدان آن پاسخ فیزیولوژیک به برنامه ورزشی را تغییر نداد. اما در مطالعه دیگری مشاهده شد در افرادی که سابقه فامیلی پر فشاری خون دارند، کاهش فشارخون ناشی از ورزش به مراتب کمتر از افرادی می باشد که این سابقه را در اقوام خود نداشتند (17). متا آنالیزی نشان داد که در 76 درصد مطالعات انجام شده کاهش معنیداری در فشارخون بعد از ورزش مشاهده شده است. این کاهش در مورد فشارخون سیستولیک حدود 10 میلیمتر جیوه و در مورد فشارخون دیاستولیک حدود 8 میلی متر جیوه بوده است. این متاآنالیز نشان داد کاهش فشارخون در بین هفته های یک تا ده اتفاق افتاده است. به عبارت دیگر زمان زیادی برای مشاهده اثرات مفید ورزش در پرفشاری خون لازم نیست. همچنین کاهش فشارخون سیستولیک در افراد میانسال نسبت به افراد مسن تر یا جوانتر بیشتر است اما کاهش فشار خون دیاستولیک در تمام سنین مشابه می باشد (18). به نظر می رسد تفاوت های موجود بین نتایج این پژوهش با دیگر مطالعات در ارتباط با تفاوت های نژادی، جنسی و معیارهای انتخاب واحدهای مورد پژوهش، روشهای اندازهگیری فشارخون، شدت و طول مدت برنامه ورزشی باشد. به هر حال با توجه به عدم وجود گروه کنترل و محدودیت های نسبتاً زیاد در این پژوهش، پیشنهاد می گردد مطالعات با تعداد نمونه بیشتر و گروه کنترل انجام شده و تأثیر آن در کیفیت زندگی بیماران مورد ارزیابی قرار گیرد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیاده روی با شدت پایین می تواند اقدام مؤثری در کنترل هر چه بیشتر بیماری فشارخون باشد. تشکر و قدر دانی: در پایان از زحمات پرسنل محترم شبکه بهداشت درمان شهرستان بروجن کمال تقدیر و تشکر داشته و آرزوی سلامت و موفقیت برای این عزیزان دارم. منابع: Hambrecht R, Gielen S. Essay: h

نتیجه گیری

یک مشکل جهانی برای سلامت جامعه است. زندگی بی تحرک علت عمده مرگ و میر،بیماری و ناتوانی میباشد.حدود 2 میلیون مرگ هر سال به علت عدم فعالیت بدنی اتفاق می افتد و یافته های اولیه از تحقیق سازمان بهداشت جهانی حاکی از آنست که زندگی بی تحرک یکی از 10 علت عمده مرگ و میر در جهان می باشد.عدم فعالیت بدنی باعث افزایش تمام انواع مرگ ومیر،دو برابر شدن خطر بیماریهای قلبی عروقی،نوع 2 دیابت و چاقی میشود.همچنین خطر سرطان روده و پستان،بالا رفتن فشار خون،اختلالات چربی،استئوپروز،افسردگی و اضطراب را افزایش میدهد.میزان بی تحرکی در تمام کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه بالاست.در کشورهای توسعه یافته بیش از نیمی از بالغین به اندازه کافی تحرک ندارند.

این مسأله در شهرهای بزرگ کشورهای توسعه یافته که به سرعت هم رشد می کنند مشکل عمده تری میباشد.شلوغی،فقر،جنایت،ترافیک،آلودگی هوا و فقدان پارک و امکانات ورزشی و تفریحی و پیاده رو،انتخاب فعالیت بدنی را مشکل میسازد. برای مثال در سائوپائولوی برزیل70 درصد جمعیت غیر فعال هستند.حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه وقت گذرانی غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است.نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش