بیست و چهارمین گردهمایی فصلی کمیته ملی انرژی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

بیست و چهارمین گردهمایی فصلی کمیته ملی انرژیفرصتی تهدیدآمیز برای اقتصاد

تاثیر افزایش قیمت جهانی نفت خام بر سیاستهای انرژی کشور، موضوع نشست مهرماه کمیته ملی انرژی بود که در سالن شهید مطهری ساختمان معاونت انرژی پژوهشگاه نیرو برگزار شد.در این نشست که با حضور آقایان دکتر داود منظور از دفتر برنامه ریزی معاونت امور انرژی وزارت نیرو، دکتر مهدی عسلی، رئیس موسسه مطالعات بین المللی انرژی، دکتر حجت الله غنیمی فرد، قائم مقام معاون مدیرعامل در امور بین الملل شرکت نفت و مهندس سیدمحسن یحیوی، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی ایران، همراه بود، خبرنگاران، مسئولان و صاحبنظران مسایل نفت و انرژی نیز حضور داشتند.آقای دکتر عسلی به عنوان سخنران نخست این نشست، به بحث درآمدهای مالیاتی دولت اشاره و آن را درجهت ایجاد امنیت در جامعه موثردانستند.وی افزود، امروز رابطه میان منابع مالی و دولتها به گونه ای شده است که بهترین شیوه خرج کردن منابع توسط دولتها انجام می شود. به عبارتی منابع باید به گونه ای توسط دولتها خرج شوند تا اختلالی در روند اقتصادی و بازار کار کشورشان ایجاد نشود.باتوجه به افزایش قیمت نفت در سطح جهان، مهمترین مسئله در بازارهای نفتی امروز، نقش اوپک درحل بحران نفت است. باید مطالعه شود که آیا اوپک طی چند سال اخیر به گونه ای عمل کرده است تا امروز قادر باشد به حل بحرانهای نفتی بپردازد؟ اما درهرحال افزایش قیمت نفت در جهان می تواند برای کشورها بویژه کشورمان هم فرصت تلقی شود و هم تهدید.دکتر منظور، گرداننده ویکی دیگر از سخنرانان این نشست طی سخنانی به چگونگی صرف درآمدهای نفتی اشاره کرده و چنین گفتند: ورود درآمدهای نفتی به کشور فرصتهایی را ایجاد می کند که می تواند به نوعی تشدیدکننده رانت خواری شود و یا در نظام مالی کشور اختلال ایجاد کند. بنابراین باید کاری کرد تا چنین درآمدهایی به خوبی جذب اقتصاد شود. به نظر می رسد باید درآمدهای ناشی از افزایش قیمت نفت درجهان را در توسعه صنایع بالادستی خود به کارگیریم.دکتر عسلی: اگر افزایش قیمت نفت را تهدیدی برای رشد اقتصادی کشورها بدانیم باید بگویم که تا مرز 10 درصد، تاثیر چندانی ندارد ولی اگر بیشتر باشد، کشورهای بزرگ مصرف کننده، با افزایش تولیدات خود، اثرات افزایش قیمت های جهانی نفت را خنثی می سازند. ایران و اوپک نیز برای جلوگیری از کاهش رشد اقتصادی کشورهای عضو می توانند به افزایش تقاضا برای نفت بپردازند و ظرفیت خود را متناسب با تقاضاها توسعه دهند. فراموش نکنیم که معمولا برای