تحقیق در مورد ورزش و پوکی استخوان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

Physical Activity and Bone Measures in Young Children

Received Aug 14, 2000; accepted Nov 20, 2000.

Objectives.  Physical activity has a beneficial effect on bone development in circumpubertal children, although its effect on younger children is uncertain. In this cross-sectional study, we examined associations between physical activity and bone measures in 368 preschool children (mean age: 5.2 years, range: 4-6 years).

Design.  Physical activity was measured using 4-day accelerometry readings, parental report of children's usual physical activity, and parental report of children's hours of daily television viewing. Total body and site-specific bone mineral content and area bone mineral density (BMD) were measured by dual energy radiograph absorptiometry.

Results.  After adjustment for age and body size, accelerometry measures of physical activity and parental report of usual physical activity were consistently and positively associated with bone mineral content and BMD in both boys and girls (r = 0.15-0.28). Television viewing was inversely associated with hip BMD in girls (r = 0.15). The proportion of variance in bone measures explained by physical activity in linear regression models ranged from r2 = 1.5% to 9.0%. In all of these models except total body BMD, at least 1 and often several of the physical activity variables entered as independent predictors. Activity variables most likely to enter the regression models were vigorous physical activity (as determined by accelerometry) and parental ranking of child's usual physical activity.

Conclusions.  Findings indicate that there are statistically significant and, perhaps important, associations between physical activity and bone measures during early childhood, well ahead of the onset of peak bone mass. This would suggest that intervention strategies to increase physical activity in young children could contribute to optimal bone development

Effect of physical activity on femoral bone density in men

A G Need, director,a J M Wishart, research assistant,b F Scopacasa, research assistant,b M Horowitz, associate professor,b H A Morris, principal hospital scientist,a B E C Nordin, visiting professor c

a Division of Clinical Biochemistry, Institute of Medical and Veterinary Science, Adelaide, South Australia 5000, b Department of Medicine, Royal Adelaide Hospital, Adelaide, South Australia, c Department of Pathology, University of Adelaide

Correspondence to: Dr Need.

Although most patients with osteoporosis are women, up to one third of hip fractures occur in men. There is little information about which factors influence bone density in men.1 Vigorous activity may lead to bone gain, while immobilisation causes bone loss. A sedentary lifestyle could, therefore, increase the risk of fractures.2 We therefore examined the relation between physical activity and bone density in normal men.

Subjects, methods, and results

One hundred and thirty seven healthy white men, comprising husbands of women attending our osteoporosis clinic, laboratory staff, and hospital workers who were enrolled in a normal bone study, listed their regular physical and sporting activities. Subjects taking drugs or with diseases likely to affect calcium metabolism were excluded. Forty eight were smokers (mean 15 cigarettes/day), and 120 drank alcohol (mean 8.6 g of alcohol/day). The time per week spent on each activity was multiplied by the energy expenditure for that activity and expressed in METs per week (a MET is an arbitrary unit of metabolic activity equivalent to average sitting oxygen consumption); 56 METs per week were subtracted for sleeping time.3

Bone density was measured in the forearm by single photon absorptiometry (Molsgaard Bone Mineral Analyser) and in the spine (L2-L4), femoral neck, Ward's triangle, and trochanter by dual energy x ray absorptiometry (Lunar DPX-L). Results were analysed by Student's t test and linear regression; age correction was done by multiple linear regression with age expressed as a quadratic function. Since bone loss accelerates in men over 50,1 measurements were evaluated separately in men aged 50 and over and in those aged under 50. A P value < 0.05 was considered significant.

The subjects' mean age was 47 (range 20-83), weight 77 kg (range 60-98), height 177 cm (range 157-200), and body mass index 24.7 kg/m2 (range 18.8-32.1). Forearm bone density was lower in those aged 50 and over than in those aged under 50 (472 (SD 77.6) v 522 (56.5) 95% confidence interval for difference: 25.6 to 74.4; P<0.001), but energy expenditure was similar in the two groups (129 (14.7) METs per week in the former and 131 (17.1) in the latter), equivalent to about 2.5 hours' jogging or 5.5 hours' walking. In the whole set activity was related to age-corrected bone density in the femoral neck (r=0.26, P<0.01) but not in the forearm or spine (r=-0.056 and 0.140 respectively). Activity and bone density were not related in men aged 50 and over. In those aged under 50 they were significantly related in the spine, femoral neck, Ward's triangle, and trochanter. These relations were unaffected by adjustment for age (table). Femoral neck bone densities in all subjects who jogged (22), walked regularly (53), or were sedentary (21) were 1.098 (0.121), 0.984 (0.152), and 0.962 (0.120) g/cm2 respectively; the difference between the joggers and sedentary men was significant (0.136; 95% confidence interval: 0.097 to 0.225; P<0.01).

Partial coefficients of correlation (age corrected) of bone density

variables and activity score

-------------------------------------------------------------------

Age < 50 Age >/=50

(n=71) (n=66)

-------------------------------------------------------------------

Site r P value r P value

-------------------------------------------------------------------

Forearm 0.028 0.796 -0.148 0.304

Lumbar 0.245 0.039 0.031 0.929

Femoral neck 0.394 0.001 0.106 0.552

Ward's triangle 0.305 0.010 0.221 0.142

Trochanter 0.257 0.031 0.126 0.378

Comment

تحقیق در مورد ورزش و پوکی استخوان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ورزش ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می‌دهد

یکی از متخصصین استخوان و مفاصل، فعـالیت‌های ورزشـی را یکی از راهـکارهای پیشگیری و درمان بیماری‌های مفصلی ذکر و تاکید کرد:

ورزش از بروز پوکی استخوان نیز جلوگیری می‌کند. وی ورزش‌های آیزومتریک،‌ آیزوتونیک و آیزو را از جمله ورزش‌های بهبود دهنده بیماری‌های مفصلی دانست و افزود: ورزش‌های آیزومتریک باعث افزایش قدرت عضلات بدن و حرکت مفاصل مجاور آنها و ‌کاهش فشار به مفاصل و غضروف‌ها می‌شود. ورزش‌های آیزومتریک ضمن کاهش درد در نواحی مفاصل،‌ بیماری‌های مفاصل زانو، ‌کمر و ناحیه گردن را نیز بهبود ‌بخشیده و باعث کاهش فشار به مفاصل کشکک و ران می‌شود. از دیگر فواید ورزش‌ به ‌افزایش تراکم استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان، بهبود در راه‌رفتن، ایستادن و انجام فعالیت‌های روزانه، تاثیر بر سیستم عضلانی واسکلتی‌ و در نتیجه بهبود عملکرد سایر ارگان‌های بدن از جمله قلب می توان اشاره کرد. افزایش کارایی فرد در سنین جوانی، میانسالی و پیری از جمله تاثیرات ورزش مداوم در رابطه با بیماری‌های مفصلی است. تاثیر ورزش بر مفاصل ناحیه ستون فقرات فراوان است، ورزش ایستادن صحیح را تقویت و فشار بر دیسک و لیگامان‌های مهره‌های فقرات‌ و همچنین میزان بیرون زدگی دیسک در ناحیه کمر و بالطبع دردهای ناحیه کمر را کاهش می‌دهد. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی در پایان از اصول پایه‌ای درمان دردهای نواحی کمر را انجام ورزش‌های ناحیه کمر بیان کرد و متذکر شد: در حال حاضر به منظور کاهش دردهای کمر از ورزش‌های تقویتی و تکنیک‌هایی از قبیل ماساژ درمانی، آب درمانی، طب سوزنی و کشش درمانی بهره گرفته می‌شود.

پوکی استخوان چیست؟

* حالتی است که در آن استخوان شکننده می شود و با کوچکترین ضربه ای می شکند.شکستگی ها عمدتآ در نواحی استخوان ران ، مچ دست و مهره ها می باشد. البته گاهی اوقات وزن خود افراد نیز می تواند سبب شکنندگی خودبخودی شود.

افراد مستعد ابتلا به پوکی استخوان

* افراد مسن* خانم ها در طول 10 سال اول پس از یائسگی* کسانیکه از داروهای زیر به مدت طولانی استفاده می کنند:

1. کورتیزون2. داروهای ضد انعقاد خون ( مانند هپارین)3. داروهای ضد تشنج ( مانند فنی توئین، باربیتورات ها)4. بعضی از داروهای ادرار آور ( مانند: فورزماید)

* افرادی که از برخی اختلالات هورمونی مشخص ، مثل پرکاری و کم کاری تیروئید ، بیماری کوشینگ و دیابت رنج می برند.

* افرادی که مجبورند برای مدت طولانی از جای خود حرکت نکنند.

آیا مبتلا به پوکی استخوان هستیم؟

* غالبآ پوکی استخوان به طور تصادفی و در پی عکسبرداری با اشعه X مشخص می شود.* در بسیاری از موارد ، تنها علامت پوکی استخوان می تواند درد پشت ، پس از ایستادن طولانی مدت باشد که با استراحت در بستر به سرعت برطرف می شود.* گاهی از اوقات ، هیچ نشانه ای از پوکی استخوان وجود ندارد تا اینکه شکستگی رخ می دهد.

پوکی استخوان را چگونه می سنجند؟

تنها آزمایشی که می تواند برای سنجش استحکام استخوان به کارود ، تراکم سنجی ( دانسیتومتری) است. این آزمایش می تواند بر روی مچ دست یا ستون مهره ها انجام گیرد که ارزش تشخیصی هر دو ، یکسان است.

آزمایش سنجش تراکم استخوان بدون درد است و فقط چند دقیقه وقت می گیرد. در طی آن مقادیر کمی از اشعه را از استخوان متراکمتر ، پرتوکمتری را از خود عبور می دهند. استخوان متراکمتر، پرتوکمتری را از خود عبور می دهد. این سنجش پزشک را قادر می سازد تا میزان استخوانی را که گرفتار پوکی است ارزیابی کند و در نتیجه استحکام استخوان را بسنجد.

برای پیشگیری از پوکی استخوان چه باید کرد؟

* پزشکان به خانم ها توصیه می کنند در سنین قبل از یائسگی بطور مرتب سالانه حداقل 1 تا 2 بار آزمایش تراکم استخوان را انجام دهند.

* ویتامین D برای سلامت استخوان ها لازم است. اوقاتی را بیرون از خانه بگذرانید تا آفتاب بتواند پوست شما را برای ساختن ویتامین D  تحریک کند.

 * یک رژیم غذایی سر شار از کلسیم بسیار مفید است. کلسم یکی از اجزای سازنده استخوان است و غذای روزانه شما باید حداقل حاوی 1200 تا 1500 میلی گرم کلسیم باشد.

* از عواملی چون کشیدن سیگار و نوشیدن زیاد قهوه و زندگی بی تحرک که احتمال بروز پوکی استخوان را زیاد می کند پرهیز کنید.

* ورزش به استحکام استخوان کمک میکند . در حد اعتدال ورزش هایی چون پیاده روی ، دوچرخه سواری] شنا و نرمش را برای خود ترتیب دهید.

چگونه از شکستگی های ناشی از پوکی استخوان جلوگیری کنیم؟

* با پزشک خود برای ارزیابی دقیق خطر ایجاد شکستگی ناشی از پوکی استخوان مشورت کنید. پزشکتان درمان مناسب را به شما خواهد گفت.

* از زندگی بی تحرک دوری کنید .

* در روز یک تا دو ساعت راه بروید . این زمان را می توان به چند بخش 10 تا 15 دقیقه ای تقسیم کرد.