مقدمه نماز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

مقدمه

نعمت، سپاس را به گردن انسان می گذارد، و درک و شعور وجدان، عامل اصلی سپاسگزاری انسان است. بدون شک، بالاترین و بهترین نعمت ها را خداوند در اختیار ما گذاشته است.

به ما عقل و جان و اراده و فکر و استعداد بخشیده، در راه زندگی، راهفایانی بدای سعادتمندی ما فرستاده، هستی و حیات ما، در دست اوست. همه چیز ما از آفریدگار ماست. او خالق است و ما بنده و مخلوق او.

او بی نیاز و تواناست، ما بنده ای نیازمند و ناتوان و محدود ناچیز. اگر نفسی می کشیم و به حیات خود ادا می دهیم، بخاطر امکاناتی است که آن خدای خوب و دوست داشتنی و زیبا و کامل، برای ما فراهم کرده است.

ا زیک «بنده محتاج» چه انتظاری می رود، جز عبادت و پرستش؟

ا زیک «مخلوق ناتوان» چه توقعی است، جز نیایش و توجه و خضوع و اظهار بندگی و کوچکی و نیاز، در آستان آن خالق بزرگوار؟ ما عاقلیم و با وجدان، حق شناسیم و سپاسگزار، بنده ایم و نیازمند و اگر در پیشگاه آفریدگار مان، سر بر خاک می نهیم و «عبادت » می کنیم و«نماز» می خوانیم و «نیاز» می طلیم و «دراز» می گوییم، برای اینست که «خدایی او» و «بندیگ خود» را آشکار و ابراز کنیم.

اگر عبادت نکنیم، از هدف اصلی خلقت دور شده ایم. چرا که خداوند، هدف آفرینش ما را پرستش خداوند دانسته و فرموده است:

«و ان اعبدونی، هذا صراط مستقیم»

ترجمه:مرا عبادت کنید، راه راست همین است. و در آیه دیگری فرموده است:

«و ما خلقت الجن ولان سالا لیعبدون»

ترجمه: من جن و آدمی را نیافریدم مگر برای آنکه مرا بندگی کنند.

پس اگر بندگی خدا نکنیم و مطیع فرمانش نباشیم و پیروی از آئین آسمانی و جاوید او نکنیم، همه ناسپاسی کرده ایم، هم از رحمت او دور می شویم و هم غفلت خود را از هدف زندگی و شناختن صاحب نعمت، نشان داده ایم.

آنکه بندگی خدا را نکند، به بنده شیطان و دام ابلی سها و طاغوت ها و قدرت های ضد خدایی می افتد. بندگی خدا، انسان را چنان عزیز می کند که از بردگی قدرت های جبار، رها می سازد.

چرا و چگونه «نماز» بخوانیم؟

خدای بزرگ، نه از نماز خواندن ما سود می برد، و نه بی نمازی ما به او زیان می رساند. اگر بخوانیم، خودمان به پاکی جان و صفای روح و دوری از پلیدی ها می رسیم و اگر بی اعتنا به نماز باشیم محروم شدن از برکات و آثار معنوی و اجتماعی آن، را منگیر خودمان خواهد شد و در آخرت هم به خاطر ناسپاسی و دوری از خدا و آلودگی به فسادها، کیفر خواهیم دید.

وقتی کمال و سعادت ما در «بندگی خدا» است،این بندگی ، در شکل «نماز» و انجام این فرضیه الهی آشکار می شود پس نماز، همان عبودیت و پرستش و راز و نیاز به درگاه آفریدگار، و توجه به او و نعمت هایش می باشد که روزی چند مرتبه انجام می گیرد.

این عبادت، ما را همواره به یاد خدا می اندازد، و یاد خدا ما را از پستی و ستم و گناه و فساد، باز می دارد. آنکه بنده خدا باشد، دیگر السید شیطان و برده هوا و هوس نمی شود.

نماز می خوانیم، تا یاد خدا در طول شبانه روز و در همه عمر، در دل مازنده باشد و توجه به خدا، ما را به یاد آن اندازد که «بنده» ایم و او صاحب درب و سرپرست ماست، و هیچ بنده ای نباید بر خلاف میل و خواسته و فرمان صاحب اختیار خودش رفتار کند.

قرآن کریم دستور می دهد: «و اقم الصلاه لذکری» ترجمه: بخاطر یاد من، نماز برپایدار (سوره کهن، آیه 101)

در آیه دیگر می خوانیم: «ان الصلاه تنهی عن الفحشاء والمنکر» ترجمه: نماز از کارهای زشت و ناپسند، باز می دارد. (سوره عنکبوت آیه 45) اما اینکه «چگونه» باید نماز خواند؟گر چه هر کاری که خضوع و توجه و بندگی ما را نسبت به آفریدگار مهربان برساند، می تواند شکلی از عبادت به حساب آید، اما چون او پروردگار و مربی ماست، و ما فرمانبردار و بنده اوییم، پس در این هم که چگونه و ما کدام کلام، او را بپرستیم و به درگاهش اظهار بندگی کنیم، خود او هر طور که بپسندد و هر فرمانی که بدهد، برای ما لازم است اجرا کنیم.

نماز، به صورتی که می خوانیم، خواسته خود خداوند و فرموده پیامبرش می باشد. اگر بنده خالص باشیم، باید بی چون و چرا و بدون کم و زیادی، هر چه که در دین و دستورهای فقهی بیان شده، عمل کنیم تا این عبادت، ما را به خدا برساند. طبق آنچه خدا و پیامبر و امامان فرموده اند، عبادت و نماز ما، باید:

1-آگاهانه باشد.

عبادت های کورکورانه و بی فکر و تعقل، ارزش و ثواب هم ندارد. یعنی انسان باید در نماز، توجه به خدا و معنای عبادت و جملات و ذکرها و دعاها داشته باشد و بداند در مقابل چه کسی ایستاده و چه می گوید.

پیامبر اسلام (ص) فرمود: دو رکعت نماز با توجه، بهتر از شب زنده داری غافلانه است

2-عاشقانه باشد.

نمازی که از روی تنبلی، بیحالی، سستی باشد، اثر ندارد. نمازگزار باید محبت خدا را در دل داشته باشد و با عشق و علاقه و شوق انجام دهد. رسول خدا (ص) ، نما زرا نور چشم خود می دانست. آن حضرت فرموده است:

کسی که صدای اذان را بشنود و بی تفاوت باشد، جفا کرده است

3-خالصانه باشد

به دستور قرآن، دین و کارهای دینی، باید خالص برای خدا باشد و نیت و هدف غیر خدایی در آن ها راه نیابد:

«و ما امروا الا لیعبدوالله مخلصین له الدین» ترجمه: به آنان دستور داده نشد مگر آنکه خدا را بندگی کنند و دین را برای او خالص نمایند.

ریا کاری، نوعی شرک است و کار را از ارزش می اندازد. خداوند هم نمازی را که برای غیر خدا، برای

مقاله درباره عوامل گرایش نوجوانان و جوانان به نماز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

مقدمه

تلاش برای آشنا ساختن دیگران با نماز، کاری بس ارزشمند و مورد پسند است. دعوت مردم به آشنایی با خداوند و عبادت او، از برجسته ترین و متعالی ترین امور است.

برای ترغیب و تشویق به نماز:

1.در آغاز بایستی زیر بناهای فکری فرد را مورد بررسی قرار داد و در اصلاح آن کوشید.

دیدگاه فرد در مورد خداوند، جهان هستی، انسان، معاد و... اموری است که نتیجه مستقیم برعملکرد فرد دارد. پس باید ه تقویت و اصلاح این مبانی کوشید.

نماز عملی است که در مجموعه عقیده توحیدی، دارای معنا و فلسفه است.پس در آغاز بایستی این مجموعه شناخته شود تا نماز جایگاه خود را در ذهن و اندیشه فرد باز یابد. در بینش توحیدی اسلام و دیگر ادیان الهی، انسان موجودی است که به سوی کمال و لقای پروردگار در حرکت است:« انالله و انا الیه راجعون:از خداییم و به سوی او باز می گردیم. »

(سوره بقره، آیه 156).

حال در مسیر، ابزارهایی یه مدد انسان می آید، تا او را از فراموش کردن مسیر و هدف باز دارد که از مهمترین آنها «نماز» است: «اقم الصلاه لذکری: نماز را برای یاد من به پا دار.»

(سوره طه، آیه 14).

آدمی بدون نماز راه را گم خواهد کرد. نماز های پنج گانه، همانند چراغهای برق هستند که مسیری طولانی و پر خطر را روشن کرده اند تا کسی راه را گم نکند و به بیراهه و سقوط کشانده نشود.

آنچه که موجب می گردد برخی از نماز رویگردان باشند و یا نسبت به آن تساهل کنند، ندانستن فلسفه نماز و یا درکی غلط از آن است. برخی چنین می ندارند که نماز انسان، نیازی را از خداوند برطرف می کند که البته واهی است. خداوند نیازی به هیچ مخلوقی ندارد. از این رو آنچه که به عنوان عبادت بر آن تأکید شده، جملگی در جهت کمال انسان است.

 نماز دارای آثار و فلسفه های نتعدد دیگری نیز هست که به آن اشاره

می کنیم:

1.نماز، تقدیر و ساس گزاری از خداوند است،

2.موجب ارامش انسان است:

3.موجب یاد خدا است:

4.نماز زمینه پرهیز از گناه را در انسان فراهم می کند:

5.تأکیدی بر نظارت و سلامتی است:

6.موجب انضباط و وقت شناسی است،

7.دارای آثار وحدت بخش اجتماعی است.

2.بیان فلسفه و اسرار نماز به اندازه فهم هر شخص: مثلاً به او گفت که اگر کسی به شما خدمتی هر چند کوچک انجام دهد، از او تشکر می کنید و یا اگر کسی شما را به مهمانی دعوت کرد و انواع غذاها و میوه ها و شیرینی ها را برای شما فراهم و همه گونه از شما پذیرایی نمود، از او تشکر و قدردانی می کنید واگر بدون این که یک کلمه از او سپاسگزاری کنید، از منزل او خارج شوید، همه کسانی که این برخورد را می بینند، شما را سرزنش می کنند.

 حال خداوند عالم که همه چیز از اوست: و نه تنها هستی ما از او است: بلکه تمام این نعمتهای گوناگون را برای ما آفریده است و در سختی ها و مریضی ها و مشکلات ما را کمک می کند و نجات می بخشد، همیشه بر سر سفره کرم او مهمان هستیم، تشکر نمی خواهد؟ نماز و عبادات ما تشکر بسیار ناچیز از خدای عالم، است گر چه او به این تشکر نیاز ندارد و سود آن عاید خود ما می شود. به طور کلی ازاین راه ها برای تشویق کودکان و نوجوانان می توانید بهره بگیرید:

1. تشویق کودکان و نوجوانان هنگامی که نماز می خوانند:

2.تهیه لباس مخصوص و سجاده و تسبیح زیبا و یا دختر بچه ها مقنعه و چادر مناسب است:

3. تشکیل نماز جماعت حتی در منزل و بردن بچه ها در جلسات نماز:

4.نقل قفسه ها و داستانهای شیرین در حد فهم

آنان از نماز بزرگان و اشعار و احادیث زیبا در این باره: چ

5. ترک مستحبات در ابتدای کار، طول ندادن نماز و رعایت توانایی کودکان و جوانان:

6. رعایت نظافت محل نماز و بردن آنها در مساجدی که نظیف است و جلب توجه می کند:

7.خود مربیان به نماز اهمیت بدهند و در اول وقت آمادگی خود را نشان دهند:

8.بیان عظمت نماز و این که از هر کاری اهمیت آن بیشتر است:

9.آنها را از مصاحبت با افراد بی نماز و یا آنانی که به نماز اهمیت نمی دهند: دور نگاه داشتن:

10.این کارها باید به وسیله مربیان از ابتدای سنین جوانی شروع شود: به طوری که کودک و نوجوان از آغاز به نماز عادت کند.

در روایات اسلامی آمده است: کودکان را از سن هفت سالگی  و قبل از