نیمکت ها و صندلی های در فضای سبز 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

نیمکت ها و صندلی های در فضای سبز

پیشینه صندلی در ایران

بی گمان در اندیشه بسیاری از ما میز و صندلی یک ره آورد اروپایی یا غربی و به گونه ای دیگر بخشی از فرهنگ تحمیلی غرب است. اما هنگامی که با نگاهی گذرا به پیشینه نزدیک به پنج هزار ساله آن می نگریم در می یابیم میز و صندلی _ که امروز چنین در زندگی روزمره ما ریشه و پای گرفته و از ضروریات هر فضای اجتماعی شده است _ از اختراعات و ابتکارات شرقی ها بویژه مردم آسیای باختریست. در اینکه کدام ملت یا قوم باستانی نخستین بار از آن سود جستند اطلاع دقیقی در دست نیست. چه پیشینه آن در نجد ایران، میان رودان و دیگر مراکز تمدنی این حوزه کمابیش هم زمان است. گو اینکه کاربرد آن ویژه دربار شاهان، خلفا و امرا بوده است. در این راستا هر از چند گاه وقفه یا شکستی هم به چشم می خورد اما این وقفه چندان پایدار نیست که نتوان خط تداوم و دیرپایی آن را به دست آورد.از هزاره های دور تا یکی دو سده پیش نشستن بر صندلی یا کرسی گونه یی برتری و تمایز از دیگران به شمار می آمده است.حتی در زندگی انسان غارنشین آنان که سمت ریاست و برتری داشتند برای القای برتری خود از دیگران بر سکو یا فراز تخته سنگی می نشستند و بقیه بر زمین.این نتیجه ایست که ازسفالینه ها، دیوارنگاره ها و نقوش به جای مانده از گذشتگان حاصل می شود. از باشکوه ترین نقوش صندلی نقش داریوش بزرگ در آستانه جنوب خاوری تالار صدستون در تخت جمشید است. تخت شاهی بر دستهای سررج نمایندگان ملل تابع هخامنشیان است و در فرازترین رج داریوش بر روی تخت_صندلی یی که تکیه گاهی بلند دارد نشسته است. چه در این نقوش و چه در نقش خزانه، صندلی داریوش آراسته و بلند است و میز کوچکی در زیر پا گذاشته شده است.

با سقوط شاهنشاهی هخامنشی و چیرگی مقدونیان بر ایران نه تنها در دوران حکومت اسکندر و جانشینان او بل در دوران فرمانروایی پارتی ها و ساسانیان نیز _به گواهی مسکوکات این دوران_ میز و صندلی کاربردی چون گذشته دارد. در سده های نخستین اسلام امرا و خلفا بر نشستن بر جایی بلندتر از دیگران و تکیه دادن بر پشتی بسنده می کردند و تنها مستوفیان و نویسندگان از میزهایی کوچک (چهار زانو پشت آن می نشستند و به کتابت می پرداختند) استفاده می کردند. اما پس از چندگاهی تخت یا کرسی های گسترده جایگزین آنها شد و کم و بیش رسوم شاهان ساسانی در دربار خلفا و امرا راه یافت. در این سده ها هنوز مردم عادی نشستن بر زمین یا تشکچه را ترجیح می دادند و تنها به پشتی یا تکیه گاهی بسنده می کردند. در بیشتر مینیاتورهای دردست از نخستین سده های ایران اسلامی تا اوایل دوران قاجار یعنی نزدیک به دوازده سده، رسم نشستن کمو و بیش همین بوده است

در بیشتر مینیاتورهای سده های میانی تا اوایل قاجاریه تخت گسترده ای با پایه های کوتاه و تکیه گاهی نه چندان بلند نقش شده است که شاه بر آن نشسته و وزیران و دیگر بزرگان دربار در دو سوی آن ایستاده یا بر زمین نشسته اند. .

بر روی اشیاء فلزی یا سفالینه هایی که از سده های میانی دردست است کمتر نقش میز یا صندلی آمده است. زنان یا مردان بر زمین نشسته اند و تکیه گاهی چون متکا دارند و این به روشنی گویای شیوه زندگی آن زمان است. از موارد استثنایی تکه سفالینه ای از اواخر سده هشتم هرجری قمری است که بر روی آن زنی به چهره مغولی نشسته بر صندلی منقوش که پشتی آراسته و بلندی دارد نقش شده است. تقریبا در بیشتر سفرنامه های سفیران یا ایران گردانی که از زمان صفویه پای به ایران گذاشتند در زمینه چگونگی زندگی ایرانیان به گونه نشستن آنها نیز پرداخته اند. روشن است که تخت (اورنگ) صندلی و میز هنوز ویژه شاهان و دربار است.در اوایل حکومت قاجاریه همچنان تخت پادشاهی است که در نقوش آمده و از صندلی یا میز کاربردی چون امروز خبری نیست. مردم به همان روش سده های پیشین بر زمین می نشستند و میز و صندلی عموما جایگاهی نداشته است.در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه و بویژه پس از سفرهای او به اروپا و ارتباط بیشتر ایرانیان با دیگر کشورها میز و صندلی به منازل بزرگان ، بازرگانا و ثروتمندان راه پیدا می کند اما هنوز گونه ای وسیله برتری و تشخص شمرده می شود. گویایا این ویژگی در عکس ها و کاشی های این دهه هاست. میز ونیمکت های سنگی با نقوش کنده کاری شده برای استفاده در باغ ها و باغچه ها نیز گونه ای دیگر از کاربرد میز و صندلی در دوره ناصری است. بر بخشی از یک کاشی تخت هفت رنگ دهه 1320 تا 1330 هجری قمری یک مرد جوان قلیان به دست بر روی یک صندلی چوبی نشسته است که نمایانگر کاربرد صندلی در خانه بزرگان و اشراف است.

به هر صورت با گذشت سالین صندلی دیگر ویژگی خدایی_شاهی خود را از دست می دهد. از دیوارهای بلند دربار شاهان می گذرد و نخست به منازل بزرگان و پس از آن به چاردیواری مردم عادی راه می یابد. از اوایل دوره پهلوی است که طبقات مرفه و متوسط هریک به فراخور بودجه خود از مبل، میز و صندلی سود جسته اند.اما راه پیدا کردن میز و صندلی به محیط های آموزشی ایرانی به تاسیس اولین مدرسه به سبک اروپایی در دوره پهلوی بازمی گردد. تا پیش از آن دانش آموزان در مکتب گرد استاد روی زمین می نشسته و به یادگیری می پرداخته اند. گاهی میزهای کوچک و کوتاه یا رحل هایی هم پیش روی آنها روی زمین قرار می گرفته است. امروزه دیگر برای بیشتر مردم ما عادت نشستن بر ر وی زمین با آن گونه دشواری که ایران گردان و سیاحان در سفرنامه های خود نوشته اند کم و بیش از میان رفته است و میز و صندلی بیش از آن که یک وسیله تشخص و برتری باشد برای آسان نشستن و سلامت بدن است.

 مقدمه:  در مجهز سازی فضاهای سبز و باز شهری ابتدایی ترین روش برای احساس آرامش و راحتی در پارک ها صندلی ها و نیمکت های پارک می باشد . طرز قرار گرفتن این صندلی ها باید به صورتی باشد که دسترسی به آنها آسان و راحت بوده یعنی در سراسر پارک و به تعداد زیاد موجود باشد .صندلی ها باید در روبروی مناظر زیبا اما در جایی که در مسیر رفت وآمد افراد قرار نگیرد ، واقع شود.

فضا های زیبا و مناسب عمومی به شهروندان این امکان را می دهد تا در کنار یکدیگر از طبیعت اطراف لذت ببرند و با داشتتن مکان مناسبی برای نشستن احساس رضایت آنها چندین برابر شود . افراد مختلف نوع های متفاوتی از صندلی های پارک یا فضا های سبز را می پسندند ، که این سلایق متفاوت نحوه طراحی صندلی های پارک را تعیین میکند و به آن تغییراتی می دهد .

برای مثال جوانان اغلب بر روی بالای صندلی یعنی تکیه گاه آن می نشینند تا بر روی خود صندلی واین مورد باید در طراحی صندلی های پارک یا فضاهای آزاد شهری مورد توجه قرار گیرد و صندلی هایی را که به این مراکزاختصاص می دهند از استحکام بیشتری در ناحیه پایه ها برخوردار باشد.

یا بطور مثال برای افراد مسن نیمکت هایی که دارای پشت یا تکیه گاه است راحت تر از نوع بدون پشت آن می باشد .

در صورتی که برای افراد معمولی صندلی های بدون پشت به آنها این امکان را می دهد تا در دو طرف نیمکت بنشینند .

پس این را باید در نظر گرفت که در پارک یا فضاهای سبز شهری که امکان استفاده اقشار مختلف است باید تمام امکانات رفاهی در نظر گرفته شود و صندلی ها و نیمکت ها طوری برای این مکان ها ساخته شوند تا مورد استفاده بیشتری برای همگان داشته باشد .

در همین راستا و برای پیشگیری از خراب کردن مبلمان عمومی شهر باید به این نکته توجه داشت که خرابی بیشتر شامل چه چیزهایی میشود ، چه زمانی این خرابکاری ها صورت می گیرد و توسط چه کسانی ، سپس برنامه های پیشگیری را بکار بست.

نیمکتها را معمولاً برای نشستن موقت یا طولانی در نظر می گیرند . محل نشستن طولانی نیاز بیشتری به راحت بودن دارد . در این نیمکتها که در پارکها بکار برده می شوند ، بیشتر شکلی قالب ریزی شده داشته و دارای دسته و تکیه گاه نیز می باشند

. محل نشستن کوتاه مدت می توانند ساده تر بوده و از انعطاف بیشتری برخوردار باشند ،مثلا نیمکتهائیکه با دیوارها ادغام می شوند و یا حصاری برای باغچه های بلند تشکیل می دهند و یا نیمکتهای یکپارچه با گلدان و روشنایی

و به طور کلی نیمکتها وصندلی ها با استفاده ی کوتاه مدت در گروه بدون پشتی وبا استفاده ی بلند مدت در گروه نیمکتهای با پشتی قرار میگیرند.نیمکتهای بدون پشتی: در تکمیل فضاهای معماری ساخت عمومیت بیشتری دارند.اکثر نشستگاهها اهداف زیبایی شناسی و تزئینی دارند و کمتر به راحتی انها فکر شده است .نزدیک کردن انها به اجزای تندیس وار در محوطه های مورد نظر طراحان عرف رایج است .بدین ترتیب اغلب این وسایل از مصالح بنایی و ساختمانی نظیر سیمان سنگ واجر همانند عمارت های پیرامونشان ساخته میشوند.این اجزا با محیط اطراف هماهنگی نسبی خوبی دارند ودر برابر تخریب گران هم مقاومند.

نیمکتهای بدون پشتی با مصالحی هماهنگ با پیرامون(پارک پردیس)

نیمکتهای بدون پشتی

نیمکتهای با پشتی :پراستفاده ترین و راحت ترین نیمکتها انهایی هستند که از پشتی و جا دستی برخوردارند و فرمی راحت و مطابق با بدن دارند این گونه نشستگاهها افراد را به تامل در نشستن و سپری کردن اوقات با آسودگی خاطر در محیط شهری تشویق میکنند.

نیمکتها را می توان به طرق مختلف تنظیم کرد :

- به طرف هم دیگر جهت محاوره

- به طرف خارج و یا پشت به پشت جهت نظاره مناظر

- نشستن در کانون توجه و فعالیت مانند میدانها و تفریحگاهها

- نیمکتهائی که در واحدهای کوچک می تواند یک شکل منحنی بوجود آورده و پیرامون درختان و یا بین آنها بکار برده شوند .

- قرار گیری نیمکتهایی به منظور انجام فعالیتهای ورزشی

نیمکتهای میز شکل در محیطهای باز و میدانی شکل ، نیمکتهائی که پشتی و دسته دارند ممکن است مناسب نباشند چون روی به یک سو دارند . یک نیمکت کوتاه و پهن ، تقریباً چهار گوش در چنین مواردی مناسب تر هستند ، چون مردم می توانند روی آن روزنامه خود را گسترده و بخوانند و یا افراد در هر گوشه آن که بخواهند بنشینند و بدین ترتیب نمای مورد علاقه خود را انتخاب کنند

صندلیهای دیواری می توان دیوارها را با فرو رفتگی هایی جهت نشستن طراحی کرد این نشست گاهها می توانند در امتداد دیوار به صورت سکو و یا نیمکت هایی مجزا باشند . تک صندلیهایی را نیز می توان روی دیوارهای حائل کوتاه سوار کرد

تا آنجا که ممکن می باشد ، نیمکت را می بایست در محلی که از عوامل جوی بخصوص باد بر حذر باشد قرار داد . نظم و ترتیب نیمکتها می بایست منطقی بوده و باید از پراکندگی آنها جلوگیری نمود تا باعث آن نشود که صرفاً محل عبور و مرور را مسدود و یا شلوغ نمایند.تعدادی از نیمکتها و صندلی ها را در سایه و تعدادی را در افتاب قرار میدهند .موقعیت نیمکتها و صندلی ها باید به گونه ای باشد که استفاده کننده بیش از انکه مردم و ترددشان را نظاره کند طبیعت و منظر اطراف را مشاهده کند.

نتیجه گیری :هنگام طراحی نیمکت وصندلی باید به این نکات توجه کنیم: در عین داشتن سادگی فرم و ثبات باید دارای راحتی، دوام، جذب حرارت، مصالح به کار رفته،عدم تجمع اب روی سطوح ،تعمیر و نگهداری اسان و مقاوم در برابر عوامل تخریبی باشد.با توجه به بررسی های انجام شده روی صندلی و نیمکت پارکها و فضای سبز مشهد به این نتیجه رسیدیم که این عوامل در طراحی این نیمکت ها رعایت نشده است و نیز با بررسی برخی نمونه های خارجی به این نتیجه رسیدیم که به علت پژوهش قبل از طراحی نکات بالا بیشتر رعایت شده است.

مصالح:برخی مواد سطوح دلپذیری را برای نشستن بوجود می آورند ، چوب خصوصاً چنین ماده ای است . فلزات و سنگ گرچه عملی هستند ولی برای نشستن حتی برای مدت کوتاهی سرد و نامطلوب هستند چوب هم برای اماکن قدیمی و هم محیط مدرن مناسب بنظر می رسد . چوب می بایست از همه طرف صیقل شده باشد . چوبهای سخت بخصوص از دوام بیشتری برخوردارند ولی باید با دقت کامل انتخاب شوند تا از منابع تجدید شدنی مورد تاییدی تهیه شده باشند

بهترین مصالح برای نشستگاه های عمومی انهایی هستند که در برابر خشونت سرما و گرما و رطوبت و خشکی کیفیت خود را از دست نمیدهند . نیمکت ها و صندلی ها در معرض تخریبگران هستند و باید در زمین ثابت شوند یا بطور مستقیم در زمین کاشته شوند .

در کل اگر نشستگاه سنگین باشد بطور مثال بتنی باشد نیازی به تثبیت ندارد. در مواردی نیز میتوان انها را به دیوار یا رویدیوارهای کوتاه نصب کرد.

در فضاهای باز که حرکت جریانی ازاد دارد استقرار نیمکت هایی با پشتی .دسته.ارایه و تزئینات زیاد .خیلی سنگین و مصنوعی به نظر میرسد .توصیه میشود برای جلوگیری از بر هم خوردن نظام هماهنگ غالب در محیط از سکوهای چهارگوش کوتاه و پهن در فرم نشستگاه استفاده شود . در این حالت تعبیه میزهایی مناسب و هماهنگ با نیمکت .برای کتاب،روزنامه یا وسایل همراه کاری شایسته است.انتخاب سمت مطلوب از سوی استفاده کننده ،امتیاز بزرگ این نشستگاه چهار سویه است. نوعی نیمکت بلند دنباله دار وجود دارد که هدف خاصی را دنبال میکند . معمولا در مکان هایی که افراد زیاد گرد هم می ایند و ملاقات و گفتگو بازار گرمی دارد ،اینگونه نشستگاه ها رواج دارد.

در زمین های مسطح ، نیمکت را بطور مستقیم میتوان ثابت کرد ولی در سطوح شیب دار نیاز به زیر سازی و تراز نمودن سطح مبنا وجود دارد . این عمل باعث هماهنگی بیشتر استفاده راحتتر،نظم معمول تر و ازدحام بصری کمتر در محیط میباشد

صندلی های چوبی:(نمونه خارجی)

صفحات فلزی مشبک ، توری سیمی یا فلزات منبسط شده مصالح با دوامی هستند که بخصوص برای محیط شهری مناسب هستند.

-  نگهداری مصالح

تحقیق در مورد بررسی ویژگی های فضای مورد نیاز جهت آموزش و پرورش (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

مقدمه:

تمام تلاش انسان در طول تاریخ، ایجاد محیطی بوده است که در آن راحت تر بتواند زندگی کند و نیازهای معیشتی خویش را به بهترین شکل ممکن پاسخ گوید.

مفهوم پیشرفت در راستای این تلاشهای انسان به عنوان موجودی متفکر و تحول پذیر، تجلّی می یابد. این مفهوم در طول تاریخ تمدن بشری همواره با انسان قرین بوده ، بنابر این برای شناخت نیازهای انسانی امروز ناگزیریم که مسیر طبیعی پیشرفت وی در طول تاریخ را بررسی نمائیم.

مورخان و جامعه شناسان این مسیر تحول و تکوین را به سه بخش یا اصطلاحاً سه موج طبقه بندی کرده اند:

موج اول: (عصر کشاورزی) که از قبل از میلاد مسیح شروع شده و عمری 29500 ساله داشته. هدف از ایجاد این موج حل مشکلات معیشتی و غذایی بشر آن زمان بوده است.

موج دوم: (عصر صنعت) که هدف از موج دوم یا انقلاب صنعتی تولید مواد و ابزار کار بوده است. در موج اول که نیروی کار متکی بر بازوان افراد بود، بشر از پس مشکلات زندگی بر نمی آمد و نیاز جدیدی در جامعه بوجود آمد که تغییرات اساسی را می طلبید. عمر موج دوم که دوران موفقی را سپری کرد و بشر در آن به پیشرفتهای بزرگی نائل آمد به 500 سال می رسد.

موج سوم (عصر اطلاعات): بعد از اختراع رایانه و سرعت توسعة مخابرات و ارتباطات بشر نیاز به تغییر جدیدی را درک نمود و آن چیزی جز دسترسی به اطلاعات و دانش نبود. هدف از موج سوم دسترسی به اطلاعات و دانش با استفاده از ابزار و فن آوری روز می باشد. در حال حاضر ورود 50 سال از آن می گذرد و به گفتة اکوین تافلر فیلسوف و جامعه شناس بزرگ معاصر، جامعه امروز بشر در حال گذار از این موج و ورود به موج چهارم یا (عصر مجازی) است که در آینده ای نه چندان دور شاهد آن خواهیم بود. این موج در واقع توسعه یافتة عصر اطلاعات و دانش است.

آنچه انسان هزارة سوم را در معرض آزمونی جدی قرار می دهد نحوة برخورد وی با عصر فن آوری اطلاعات است برخی جوامع انسانی به خوبی از مواهب و فرصت های این عصر و جریان آْزاد اطلاعات استفاده می کنند و در این میان اغلب کشورهای جهان سوم در گروه دوم جای می گیرند.

آنچه از دید این دسته از کشورها مغفول مانده این است که نمی توان با مصرف کنندة مطلق تکنولوژی بودن و در بهترین حالت تولید و مونتاژ تکنولوژی کشورهای پیشرفته در زمرة آنان قرار گرفت و آنچه کشورهای پیشرفته را از سایرین متمایز ساز تنها توجه به ویژگی های بارز این ؟ -(اطلاعات و فن آوری)- و تلاش در جهت استفاده از فرصت های بوجود آمده در این راستا است.

هموراه باید خود این سئوال را بپرسید:

چرا کشور ما هموراره یکی از بزرگترین صادر کنندگان مغزهای متفکر به جهان متمدن امروز بوده اما خود کمترین میزان استفاده را از این مواهب و سرمایه های ملّی برده است؟

آیا غیر این است که هر انسان نخبه ای برای پرورش و بارور نمودن استعدادهای خویش و همچنین استفاده صحیح از این موهبت خدا دادی نیازمند آن است که در معرض این موج فن آوری اطلاعات قرار گیرد تا هوش و استعداداش به ؟ نرود؟

چگونه می توانیم در جایی که معتقد به بستن درها به روی خود و فرو رفتن در کنج باورهای خویش هستیم توقع داشته باشیم که روح کمال طلب انسان نخبه خود را در این زندان اسیر بیند و دم بر نیاورد؟!

پیامدهای اجتماعی آْن برای ما چه می تواند باشد جز فرار مغزها و از دست دادن این سرمایه های ملّی آنهم به سود کشورهایی که هوشمندانه از این فرصت ها استفاده می کنند و در نهایت این مائیم که علارقم همة ؟ و ادعاهایمان هیچ نیستیم جز دنباله رو و وابسته به آنان؟!

مسلّماً بررسی عللو عوامل عقب ماندگی کشورهایی چون ما مسائل بسیاری دخیل است که در حوصلة این بحث نمی کنجد و مانیز قصد وارد شدن به حیطة مسائل فرهنگی و مدیریتی را نداریم.

آنچه دغدغة ماست نیاز امروز جوانان ، به داشتن محیطی برای پرورش استعدادهایشان است داشتن محیطی برای بروز خلاقیت هایشان، محیطی که در آن یاد بگیرند مصرف کنندة صرف نباشند و محیطی که بتواند برای حفظ نخبگان و استفادة بهینه از آنان فرهنگ سازی کند.

شاید روزی بتوانیم از سرمایه های ملی خویش به درستی بهره بریم و دیگر شاهد مهاجرت نخبگان نباشیم. به امید آن روز

عنوان پژوهش:

بررسی ویژگی های فضای مورد نیاز جهت آموزش و پرورش ؟

بیان مسئله:

بیان اهداف:

جذب نخبگان، ارائه خدمات آموزشی در خور استعداد آنها ، شکوفایی و در نهایت پرورشی استعدادهای بالقوة تیز هوشان

هماهنگ و همگام بودن با جریانهای آموزش روز دنیا

ایجاد بستری مناسب برای تحقیق و پژوهش و حفظ نخبگان به عنوان سرمایه های ملّی

ایجاد بستری مناسب برای فرهنگ سازی در زمینة تولید علم و خلاقیت

برقراری نوعی رابطه و تعادل سازنده میان جامعه و تیز هوش

توجه به نیازهای عاطفی و بحرانهای روحی خاص نوجوانان تیز هوش

ایجاد روحیّة گروه پذیری در تیز هوش و فعالیت وی در قالب گروه

توجه به همة جنبه های تیزهوشی و خلاقیت اعم از علمی – عنری – ادبی و ...

بیان مسئله:

نظر به اهمیت امر آموزش و پرورش در پیشرفت و اعتلای جامعه و همچنین نیاز کشور ما به عنوان یک کشور در حال توسعه به بهر گیری از سیستم های نوین آموزشی و باور نمودن استعدادهای این مرزو بوم، می بایست به صورت پایه ای به امر آموزشیو شکوفایی این استعدادها اهتمام ویژه ای داشته باشیم و این مهم صورت نمی پذیرد مگر با به روز نمودن ؟ امکانات و تجهیزات علمیمان در این حیطه، با توجه به پیشرفت های جهانی در این زمینه و همچنین استانداردهای آموزشی روز دنیا .

توجه زیر بنایی به امر آموزش و پرورش ، شاه کلید پیشرفت جوامع بشریت.

برای اینکه بتوانیم در صحنة جهانی به عنوان کشوری قدرتمند و صاحب علم و تکنولوژی مطرح باشیم نیازمند خلق فضاهایی پویا هستیم که در آن قابلیت تحقیق و تولید علم وجود داشته باشد. و اینجاست که بحث فضاهای آموزشی جدید با تجهیزات و تکنولوژی نوین و امکانات تفریحی و کمک آموزشی

تحقیق/ کاربری فضای تفریحی و باز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

عنوان پروژه :

کاربری فضای تفریحی و باز

مقدمه :

برای بحث پیرامون فضای تفریحی و باز ابتدا نیاز به شناخت مفهوم فراغت در فضای شهری داریم .

فراغت:

مجموعه‌‌ای از اشتغالهایی است که فرد کاملاً برای استراحت و رضایت خاطر خود و یا برای تفریح یا به منظور توسعه آگاهی‌‌ها و یا فراگیری غیر انتفاعی و مشارکت اجتماعی داوطلبانه بعد از رهایی از الزام‌‌های شغلی، خانوادگی و اجتماعی به آن می‌‌پردازد. ( جهاد دانشگاهی ، 1379 )

با توجه به مفهوم جامع فراغت انواع فعالیت های فراغتی به 6 دسته زیر تقسیم میگردد که شامل طبقه بندی عمومی فعالیت فراغتی و تفریحی است . ) گذرا ن فراغت در خانه 2 ) فعالیت های اجتماعی 3 ) فعالیت های فرهنگی ، آموزشی 4 ) فعالیت های ورزشی 5 ) فعالیت تفریح وگردش 6 ) توریسم و مسافرت ( مهدیزاده ، 1380 )

بخشی از این فعالیت ها در درون شهر و بخشی در بیرون از شهر و قسمتی در درون منزل صورت می گیرد .

فضا های گذران اوقات فراغت شهروندان در شهر نیازمند مدیریت خاص می باشد . که البته این فضا های شهری شامل فضاهای فرهنگی و فضای سبز نیز می باشند که همان طور که دیده می شود بوستان و پارک ها نیز به عنوان فضای تفریحی محسوب می شوند که در مبحث فضای سبز به آن پرداخته می شود .

فضاهایی که به طور خاص به فضاهای تفریحی اختصاص دارند و با کاربری های فضای فرهنگی و فضای سبز و فضای ورزشی مشترک نمی گردندزمین های بازی و تفرجگاه های پیرامون شهری ( فضای باز ) است .

نقش و وظیفه شهرداری در برنامه ریزی و مدیریت فضای فرهنگی و تفریحی :

بند 6 از ماده 55 قانون شهرداری ها ، وظایف شهرداری را این گونه تعریف می کند :

« تاسیس موسسه های فرهنگی و بهداشتی و تعاونی مانند بنگاه حمایت مادران ، نوانخانه ، پرورشگاه ، درمانگاه ، شیر خوارگاه ، تیمارستان ، کتابخانه ، کلاس های مبارزه با بی سوادی ، کودکستان ، باغ کودکان و امثال آن در حدود اعتبارات مصوب » به عهده شهداری های است « شهرداری در این قبیل از موارد و همچنین در مورد موزه ها ، خانه های فرهنگی و زندان ، با تصویب انجمن شهر از اراضی و ابنیه متعلق به خود با حفظ مالکیت ، به رایگان و یا با شرایط معین به منظور ساختمان و استفاده به اختیار موسسه های مربوط خواهد گذاشت . » ( سعید نیا ، 1379 )

وظیفه شهرداری در احداث و مدیریت زمینهای بازی :

تحقیق درمورد کاربری فضای تفریحی و باز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

عنوان پروژه :

کاربری فضای تفریحی و باز

مقدمه :

برای بحث پیرامون فضای تفریحی و باز ابتدا نیاز به شناخت مفهوم فراغت در فضای شهری داریم .

فراغت:

مجموعه‌‌ای از اشتغالهایی است که فرد کاملاً برای استراحت و رضایت خاطر خود و یا برای تفریح یا به منظور توسعه آگاهی‌‌ها و یا فراگیری غیر انتفاعی و مشارکت اجتماعی داوطلبانه بعد از رهایی از الزام‌‌های شغلی، خانوادگی و اجتماعی به آن می‌‌پردازد. ( جهاد دانشگاهی ، 1379 )

با توجه به مفهوم جامع فراغت انواع فعالیت های فراغتی به 6 دسته زیر تقسیم میگردد که شامل طبقه بندی عمومی فعالیت فراغتی و تفریحی است . ) گذرا ن فراغت در خانه 2 ) فعالیت های اجتماعی 3 ) فعالیت های فرهنگی ، آموزشی 4 ) فعالیت های ورزشی 5 ) فعالیت تفریح وگردش 6 ) توریسم و مسافرت ( مهدیزاده ، 1380 )

بخشی از این فعالیت ها در درون شهر و بخشی در بیرون از شهر و قسمتی در درون منزل صورت می گیرد .

فضا های گذران اوقات فراغت شهروندان در شهر نیازمند مدیریت خاص می باشد . که البته این فضا های شهری شامل فضاهای فرهنگی و فضای سبز نیز می باشند که همان طور که دیده می شود بوستان و پارک ها نیز به عنوان فضای تفریحی محسوب می شوند که در مبحث فضای سبز به آن پرداخته می شود .

فضاهایی که به طور خاص به فضاهای تفریحی اختصاص دارند و با کاربری های فضای فرهنگی و فضای سبز و فضای ورزشی مشترک نمی گردندزمین های بازی و تفرجگاه های پیرامون شهری ( فضای باز ) است .

نقش و وظیفه شهرداری در برنامه ریزی و مدیریت فضای فرهنگی و تفریحی :

بند 6 از ماده 55 قانون شهرداری ها ، وظایف شهرداری را این گونه تعریف می کند :

« تاسیس موسسه های فرهنگی و بهداشتی و تعاونی مانند بنگاه حمایت مادران ، نوانخانه ، پرورشگاه ، درمانگاه ، شیر خوارگاه ، تیمارستان ، کتابخانه ، کلاس های مبارزه با بی سوادی ، کودکستان ، باغ کودکان و امثال آن در حدود اعتبارات مصوب » به عهده شهداری های است « شهرداری در این قبیل از موارد و همچنین در مورد موزه ها ، خانه های فرهنگی و زندان ، با تصویب انجمن شهر از اراضی و ابنیه متعلق به خود با حفظ مالکیت ، به رایگان و یا با شرایط معین به منظور ساختمان و استفاده به اختیار موسسه های مربوط خواهد گذاشت . » ( سعید نیا ، 1379 )

وظیفه شهرداری در احداث و مدیریت زمینهای بازی :

تحقیق درباره؛ کاربری فضای تفریحی و باز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

عنوان پروژه :

کاربری فضای تفریحی و باز

مقدمه :

برای بحث پیرامون فضای تفریحی و باز ابتدا نیاز به شناخت مفهوم فراغت در فضای شهری داریم .

فراغت:

مجموعه‌‌ای از اشتغالهایی است که فرد کاملاً برای استراحت و رضایت خاطر خود و یا برای تفریح یا به منظور توسعه آگاهی‌‌ها و یا فراگیری غیر انتفاعی و مشارکت اجتماعی داوطلبانه بعد از رهایی از الزام‌‌های شغلی، خانوادگی و اجتماعی به آن می‌‌پردازد. ( جهاد دانشگاهی ، 1379 )

با توجه به مفهوم جامع فراغت انواع فعالیت های فراغتی به 6 دسته زیر تقسیم میگردد که شامل طبقه بندی عمومی فعالیت فراغتی و تفریحی است . ) گذرا ن فراغت در خانه 2 ) فعالیت های اجتماعی 3 ) فعالیت های فرهنگی ، آموزشی 4 ) فعالیت های ورزشی 5 ) فعالیت تفریح وگردش 6 ) توریسم و مسافرت ( مهدیزاده ، 1380 )

بخشی از این فعالیت ها در درون شهر و بخشی در بیرون از شهر و قسمتی در درون منزل صورت می گیرد .

فضا های گذران اوقات فراغت شهروندان در شهر نیازمند مدیریت خاص می باشد . که البته این فضا های شهری شامل فضاهای فرهنگی و فضای سبز نیز می باشند که همان طور که دیده می شود بوستان و پارک ها نیز به عنوان فضای تفریحی محسوب می شوند که در مبحث فضای سبز به آن پرداخته می شود .

فضاهایی که به طور خاص به فضاهای تفریحی اختصاص دارند و با کاربری های فضای فرهنگی و فضای سبز و فضای ورزشی مشترک نمی گردندزمین های بازی و تفرجگاه های پیرامون شهری ( فضای باز ) است .

نقش و وظیفه شهرداری در برنامه ریزی و مدیریت فضای فرهنگی و تفریحی :

بند 6 از ماده 55 قانون شهرداری ها ، وظایف شهرداری را این گونه تعریف می کند :

« تاسیس موسسه های فرهنگی و بهداشتی و تعاونی مانند بنگاه حمایت مادران ، نوانخانه ، پرورشگاه ، درمانگاه ، شیر خوارگاه ، تیمارستان ، کتابخانه ، کلاس های مبارزه با بی سوادی ، کودکستان ، باغ کودکان و امثال آن در حدود اعتبارات مصوب » به عهده شهداری های است « شهرداری در این قبیل از موارد و همچنین در مورد موزه ها ، خانه های فرهنگی و زندان ، با تصویب انجمن شهر از اراضی و ابنیه متعلق به خود با حفظ مالکیت ، به رایگان و یا با شرایط معین به منظور ساختمان و استفاده به اختیار موسسه های مربوط خواهد گذاشت . » ( سعید نیا ، 1379 )

وظیفه شهرداری در احداث و مدیریت زمینهای بازی :