لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن .doc :
دانشگاه جامع علمی کاربردی
واحد 11 تهران
موضوع:
شرکتهای تعاونی
درس :
حقوق بازرگانی
استاد راهنما:
غلامی
گردآورنده:
هانیه خاکپور
سال تحصیلی 87-86
1- مقدمه
نظام تعاونی، بر بنیاد آرمان هایی استوار است که خصوصیات به مراتب انسانی و اجتماعی در آن وجود دارد . این نظام در ابتدا در ناحیه «و چدیل» انگلستان شکل گرفت و بعدها گسترش یافت. به طوری که در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز اقتصاد کشور به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی تقسیم شده است .
در ایران قانون تشکیل شرکت های تعاونی در تاریخ 16/3/1350 تصویب شد و «وزارت تعاون و امور روستاها» نیز به عنوان بانی بخش تعاونی کشور شناخته شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و انحلال وزارت تعاون و امور روستاها و بنا به ضرورت هایی اجتماعی مجدداً در سال 1370 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی به تصویب مجلس رسید که به موجب ماده 65 همین قانون، به منظور اعمال نظارت دولت در اجرای قوانین مقررات مربوط به بخش تعاونی و پشتیبانی از این بخش، وزارت تعاون تشکیل شد.
سازمان بین المللی کار (ILO) نیز در سال 1966 در تعریف شرکت تعاونی چنین اظهار داشت :
«شرکت تعاونی، جمعیتی است مرکب از اشخاصی که داوطلبانه برای وصول به هدفی مشترک گرد هم جمع شده، سازمانی اقصادی که بر اساس دمکراسی اداره می گردد، تشکیل می دهند و هر یک از اعضای آن ، به طور منصفانه در تأمین سرمایه لازم سهیم می شوند و نسبت به سهم خود، مسئولیت سود و زیان ناشی از عملیات و کارهایی را که خود به نحو موثر در آن شرکت داشته اند بر عهده می گیرند.
2- تعریف شرکت تعاونی
به موجب ماده (190) قانون تجارت ، شرکت تعاونی تولید، شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند و همین قانون درباره شرکت تعاونی مصرف اظهار می دارد: «شرکت تعاونی مصرف، شرکتی است که برای مقاصد زیر تشکیل می شود:»
فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از این که اجناس مذکور را شرکا ایجاد کرده یا خریده باشند.
تقسیم نفع و ضرر بین شرکا به نسبت خرید هر یک از آن ها.
اما ماده (2) قانون تشکیل شرکت های تعاونی مصرف 16/3/1350 اعلام داشته است: «شرکت تعاونی، شرکتی ست از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در این قانون مطرح است، تشکیل می شود، از طرف دیگر به موجب ماده (2) قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 «شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند.»
ماده اول قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، اهداف بخش تعاونی سیم اقتصادی ایران و شرکت های تعاونی به شرح زیر معرفی می کند:
ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که قادر به کارنرولی وسایل کار ندارند.
پیش گیری از تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه های خاص به منظور تحقق عدالت اجتماعی.
جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت.
قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منافع حاصله در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود.
پیش گیری از انحصار، تورم، احتکار، اضرار به غیر .
توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه ی مردم.
3- انواع شرکت تعاونی
در فصل پنجم قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، به دو نوع شرکت تعاونی اشاره می شود:
الف- تعاونی تولید ب- تعاونی توزیع
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 17 صفحه
قسمتی از متن .doc :
دانشگاه جامع علمی کاربردی
علامه طبرسی
موضوع:
شرکتهای تضامنی
درس :
کارگاه حسابداری
استاد:
جناب آقای اسماعیلی
دانشجو:
ملیحه توکلی
سال تحصیلی 87
مقدمه
شرکت تضامنی در زمره شرکت های تجاری است که قانونگذار در قانون تجارت بدان اشاره کرده است و به علت ویژگی های خاص برای عضویت از جمله شرکت های مناسب برای فعالیت های تجاری است. در این مجال ما به دنبال پاسخ دادن به پرسش هایی درباب تأسیس شرکت تضامنی، ارائه تعریف از این شرکت، تحلیل وضعیت شرکاء و نیز چگونگی اداره شرکت تضامنی و مسئولیت شرکاء و انحلال آن هستیم. امید است که در این مقاله بتوانیم تا حد توان ساختار این نوع شرکت را برای خوانندگان عزیز تبیین نماییم .
شرکتهای تجاری را می توان به سه نوع تقسیم کرد: نوع اول آنهایی هستند که در آنها دخالت دارند و نوع دوم شرکتهایی که اعتبار و شخصیت شرکا و در آن دخالت دارد، شرکت سهامی بارزترین آنها در نوع اول است و شرکت تضامنی کامل ترین آنها در نوع ثانی است. شرکت های سهامی و تضامنی را درست در مقابل یکدیگر قرار می دهند، در شرکت سهامی شخصیت و اعتبار شرکاء به هیچ وجه دخالتی ندارد و فقط سرمایه نقش اساسی را دارد، ولی در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکاء بیش از هر چیز شاخص شرکت است. طبق ماده 116 قانون تجارت شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخوص برای امور تجاری بین دو و یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تأدیدی تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام تروض شرکت است هر قراردادی که بین شرکاء بر خلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود. بنابراین شرکاء شرکت مسئول پرداخت کل دیون و تعهدات شرکت می باشند علاوه بر آن مسئولیت تضامنی نیز دارند. یعنی در صورت کسر سرمایه، هر یک از آنها به تنهایی در مقابل طلبکاران و اشخاص ثالث برای تأدید تمام حقوق آنها مسئول اند. مثلاً شرکتی که بین پنج نفر با سرمایه یک میلیون ریال تشکیل شود هرگاه دومیلیون ریال تروض شود نسبت به یک میلیون ریال که علاوه بر استهلاک سرمایه بقیه طلب بستانکاران هر پنج نفر شریک متضامناً مسئول پرداخت اند و طلبکاران می توانند به هر یک از شرکاء که خواهند یا هر پنج نفر آنها متضامناً مراجعه کرده طلب خود را وصول نمایند. تعقیب یکی از شرکاء و مطالبه ی کلیدی طلب مانع از مطالبه از دیگری نخواهد بود . البته شریکی که در چنین موقعی طلب بستانکاران را پرداخته، می تواند به یکی از شرکاء خود مراجعه و سهم زیان آنها را به تناسب سرمایه ای که در شرکت داشته اند وصول نماید.
اهمیت شرکت تضامنی به قدری است که هرگاه شرکاء برخلاف آن در شرکت نام تراضی نمایند گرچه باطل نبوده و بین خودشان موثر و نافذ است ولی در مقابل بستانکاران به هیچ وجه ارزشی نخواهد داشت . مثال : هرگاه در شرکت قرار شود یکی از شرکاء از نفع و ضرر به میزان نصف سهمی که به سهم الشرکه او تعلق می گیرد استفاده نماید، این تراضی در بین شرکاء موثر است ولی در مقابل طلبکاران تأثیری نداشته و بستانکاران می توانند آن راکان لم یکن دانسته و به هر یک از شرکاء که مایل باشند مراجعه نمایند.
تشکیل شرکت
شرکت نام مطابق قانون تنظیم شده باشد.
تمام سرمایه نقدی تأدید و سهم الشر که غیر نقدی تماماً تقویم و تحویل شده باشد.
شرکت های تضامنی غالباً احتیاج به اساسنامه ندارند ولی اگر قراری بین شرکاء باشد که با تراضی قبلی بوده و محتاج به تعیین تکلیف باشد در اساسنامه قید می
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 31 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
تا پایان قرن هجدهم میلادی، واحدهای انتفاعی یا به صورت مؤسسات انفرادی و یا به صورت شرکتهای غیر سهامی یعنو با مالکیت چند نفر شریک تأسیس میگردیدند. به علت اوضاع مساعد سیاسی در اروپا در قرن هفدهم و هجدهم و پیشرفت علوم، مخصوصاً علوم تجربی و استفاده کاربردی از آنها در معیشت افراد بشر، مثلاً در کشاورزی، استفاده از ماشین تخمپاشی و استفاده از نیروی بخار در ماشینها همگی باعث پیدایش انقلاب صنعتی در جهان که در اواخر قرن هجدهم شروع شده و همچنان تداوم یافته، گردیده است.
همزمان با پیشرفت علوم تجربی، کشورهای اروپایی معروف ، شروع به گسترش قلمرو تجارتی خود نموده و علاوه بر تسلط بر بازارهای اروپایی دیگر، مستعمرات خود را بسط و توسعه دادند، در نتیجه عوامل فوق، سرمایهداران برای استفاده بیشتر به فکر استفاده از پولهای اندک مردم افتاده و اقدام به تأسیس شرکتهای سهامی کردند و بدین ترتیب در سال 1830 میلادی اولین شرکت سهامی به کار انداختن سرمایههای نقدی در مقیاس وسیعتر به منظور کسب سود بیشتر و حفظ سرمایههای افراد میباشد، زیرا در شرکتهای غیر سهامی و مالکیت فردی میزان سرمایه به کار انداخته شده کم و از طرفی ریسک از بین رفتن سرمایه مالکین آن بیشتر میباشد. در صورتی که در شرکتهای سهامی میزان سرمایه و تعداد مالکین شرکت میتواند خیلی بیشتر از شرکتهای غیرسهامی میباشد و خطر از بین رفتن سرمایه نیز اولاً کاهش یافته و ثانیاً باعث از بین رفتن تمام سرمایه اشخاص نمیگردد. بدیهی است که تأسیس شرکتهای سهامی به دلیل مزایای متعددی که نسبت به سایر شرکتهای دیگر دارد سال به سال افزایش یافته و از طرف دیگر شرکتهای سهامی تکامل یافته و امروزه شرکتهای سهامی عام که در تمام دنیا مهمترین شرکتها را تشکیل میدهند، تبلور تکامل شرکتهای سهامی میباشند.
تعریف شرکت سهامی
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست.
انواع شرکتهای سهامی
تقسیمبندی شرکتهای سهامی از نظر قانون تجارت به شرح زیر است:
الف) شرکت سهامی عام: شرکتهایی که مؤسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می کنند، شرکت سهامی عام نامیده میشود.
ب) شرکت سهامی خاص: شرکتهایی که تمام سرمایه آنها در موقع تأسیس توسط مؤسسین تأمین گردیده است، شرکت سهامی خاص نامیده میشود.
حقوق صاحبان در شرکتهای سهامی
منافع متعلق به صاحبان واحد تجاری از طریق محاسبه تفاوت بین داراییها و بدهیها اندازهگیری میشود. به همین دلیل، حقوق صاحبان سهام در یک واحد تجاری را منافع و علایق باقیمانده نیز تعریف کردهاند. حقوق صاحبان سهام بیانگر انباشت خالص آورده صاحبان سرمایه به اضافه منافع ثبت شدهای است که باقی مانده است. حقوق صاحبان سهام به عنوان منافع باقی مانده جدا از داراییها و بدهیها واحد تجاری نیست بلکه معادل خالص داراییهاست. مبلغ حقوق صاحبان سهام ثابت یا مشخص نیست بلکه میزان آن به قابلیت سودآوری واحد تجاری بستگی دارد. چنانچه واحد تجاری سودآور باشد حقوق صاحبان سهام افزایش مییابد و در غیر این صورت کاهش مییابد.
حقوق صاحبان سهام در شرکتهای سهامی عموماً از اجزاء زیر تشکیل میشود:
1. سرمایه ـ سهام (سرمایه قانونی یا ثبت شده)
2. صرف سهام (پرداخت علاوه بر مبلغ اسمی سهام)
3. سود (زیان) انباشته
هنگام تهیه ترازنامه در صورت وجود صرف سهام مبلغ آن با سرمایه قانونی جمع شده و از جمع آن سرمایه پرداخت شده حاصل میگردد.
صرف سهام
صرف سهام معمولاً در اثر موارد زیر حاصل میشود:
1. دریافت مبلغی بیش از مبلغ اسمی سهام
2. تبدیل اوراق قرضه یا سهام ممتاز قابل تبدیل به سهام عادی
3. دریافت مبلغی بیش از مبلغ اسمی هنگام فروش مجدد سهام خزانه و یا توزیع سهمی که ارزش آن بیش از مبلغ اسمی سهام باشد.
4. کاهش مبلغ اسمی سهام عادی
5. کمک بلاعوض دارائی ها به شرکت توسط سهامداران و یا دولت
تقسیم سود (سود (زیان) انباشته)
حساب تقسیم نشان دهنده انباشت سود در شرکتهای سهامی منهای مبلغی که به عنوان سود سهام بین سهامداران تقسیم شده و اندوختهها میباشد. سود در پایان هر دوره مالی به حساب تقسیم سود منتقل میگردد.
حقوق مکتسبه در رابطه با تملک سهام
اگر شرکتی فقط دارای یک نوع سهام باشد، صاحبان سهام معمولاً از حقوق مشخصی که در رابطه با نسبت سهام آنها میباشد برخوردارند که عبارتند از:
1. حق انتخاب هیأت مدیره
2. حق دریافت سود سهامی که توسط مجمع عمومی تصویب، یا توسط هیأت مدیره پس از تصویب اعلام میشود.
3. حق تقدم در خرید سهام اضافی در شرایطی که صاحبان سهام دیگر تصمیم به فروش سهام خود داشته باشند و یا اینکه میزان سهام خود را افزایش دهد.
4. حق دریافت دارائی یا وجه نقد به تناسب سهام خریداری شده هنگام انحلال شرکت
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 57
توضیح مختصری درباره شرکتهای سهامی عام
برای انجام پروژه های بزرگ عمرانی صنعتی کشاورزی وجود شرکتهای بزرگ لازم و ضروری است در اینگونه شرکتها سرمایه های اندک در قالب سهام به عمومی مردم واگذار می شود موسسین یا مدیران با اداره شرکت سرمایه حاصله را در جریان گردش صحیح اقتصادی قرار می دهند و در اثر این عمل دو منفعت حاصل می گردد در مرحله اول سودی از سرمایه گذاری یا انجام فعالیت های عمرانی نصیب سهامدار می شود و در مرحله دوم رونق و آبادانی را برای کشور به ارمغان می آورد. شرکت سهامی عام نوع بخصوص ومنحصر بفرد شرکت های بزرگ می باشد که اجازه فروش سهام به عموم مردم را دارد و مردم می توانند در هنگام اعلام پذیره نویسی به شعب بانک اعلام شده مراجعه و ورقه تعهد سهم را امضا و وجوه معینه را به حساب شرکت واریز نمایند. ذیلا توضیحات مختصری در خصوص این نوع شرکت با استفاده از مفاد لایحه اصلاحی قانون تجارت بیان می گردد. شرکت هایی که موسسین آنها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند شرکت سهامی عام نامیده می شود و باید بلافاصله قبل یا بعد از نام شرکت عبارت سهامی عام در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و اگهی های شرکت بطور روشن و خوانا قید شود (مستفاد از ماده ٤ ل.ا.ق.ت) و سرمایه در موقع تاسیس شرکتهای سهامی عام نباید از پنج میلیون ریال کمتر باشد و در صورتی که بنا به موجباتی سرمایه شرکت سهامی عام در هر زمان کمتر از مبلغ مذکور شود باید ظرف یک سال از طریق افزایش سرمایه - سرمایه شرکت به حد مقرر برسد و در صورت عدم حصول شرکت سهامی عام باید به انواع شرکت های دیگر مصرح در قانون تجارت تبدیل شود و در غیر این صورت هر ذینفع ( سهامدار) می تواند انحلال شرکت سهامی عام را از دادگاه صلاحیتدار تقاضا نماید
شرایط تاسیس شرکت سهامی عام برای تاسیس شرکت سهامی عام موسسین در بدو امر بایستی حداقل ٢٠% سرمایه را شخصا تعهد و لااقل ٣٥% از مبلغ تعهدی را در حسابی بنام شرکت در شرف تاسیس نزدیکی از بانکها سپرده سپس اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه موسسین رسیده باشد به اداره ثبت شرکتها تسلیم ورسید دریافت دارند چنانچه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیر نقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنام و مدارک فوق الذکر به اداره ثبت شرکتها تسلیم دارند. اداره ثبت شرکتها بر اساس (ماده ١٠ ل.ا.ق.ت)پس از مطالعه اظهارنامه و ضمایم مربوطه و تطبیق مندرجات آن با قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود و اعلامیه پذیره نویسی توسط موسسین در جراید آگهی و در بانکی که تعهد سهام نزد آن بعمل آمده درمعرض دید علاقه مندان قرار می گیرد علاقه مندان به خرید سهام در ظرف مهلتی که اعلام شده به بانک مراجعه و ورقه تعهد سهام را امضا و مبلغی که باید نقدا پرداخت شود پرداخت ورسید دریافت خواهند داشت ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضای پذیره نویس یا قائم مقام قانونی وی خواهد رسید نسخه اول در بانک نگهداری و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضای بانک به پذیره نویس تسلیم می شود و در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخص دیگر به جای پذیره نویس امضا نماید باید سمت و نشانی و هویت کامل خود را در ورقه قید نماید و مدارک مزبور ضمیمه ورقه تعهد سهم خواهد شد امضای ورقه سهم نشانه قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهم خواهد بود پس ازا نقضای مهلت پذیره نویسی یا تمدید آن موسسین حداکثر در ظرف یکماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز تعهد صحیح سرمایه شرکت که اقلا ٣٥% آن پرداخت شده باشد مجمع عمومی موسس را دعوت خواهند نمود. مجمع عمومی موسس پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و پرداخت مبالغ لازم وارد شور شده و اساسنامه شرکت را تصویب و اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می نمایند و مدیران و بازرسان باید کتبا قبولی خود را اعلام و در این مرحله شرکت تشکیل شده محسوب می گردد آنگاه اساسنامه مصوبه مجمع عمومی موسس به ضمیمه صورتجلسه مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان و صورتجلسه هیات مدیره و سایر مدارک مورد نیاز جهت ثبت به اداره ثبت شرکتها تحویل گردد و چنانچه شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه به ثبت نرسد به درخواست هر یک از موسسین با پذیره نویسان اداره ثبت شرکتها گواهی نامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن بعمل آمده ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی را مسترد دارند و هر گونه هزنیه که برای تاسیس شرکت پرداخت شده بعهده موسسین می باشد.مدارک لازم جهت کسب اجازه پذیره نویسی شرکت در شرف تاسیس سهام عام از مرجع ثبت شرکتها١- دو نسخه طرح اظهارنامه شرکت سهامی عام ٢- دو نسخه طرح اساسنامه شرکت سهامی عام ٣- دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی ٤- گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل ٣٥% سرمایه تعهد شده توسط موسسین ٥- فتوکپی شناسنامه موسسین مدارک لازم جهت تاسیس شرکت سهام عام ١- دو نسخه اظهارنامه ٢- دو نسخه اساسنامه توضیح: اینکه از طرح اساسنامه این مجلد می توان بعنوان اساسنامه استفاده نمود ودر این مرحله در ماده ٦ اساسنامه سرمایه ای که در هنگام پذیره نویسی تعهد شده به اضافه ٢٠% سرمایه تعهد شده توسط موسسین قید گردد. ٣- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین ٤- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره ( تعداد مدیران حداقل پنج نفر میباشد) ٥- آگهی دعوت مجمع موسسین در روزنامه تعیین شده ٦- فتوکپی شناسنامه مدیران ( در مورد اشخاص حقوقی ارائه برگ نمایندگی الزامی است ) ٧- گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل ٣٥% سرمایه شرکت ٨- ارائه مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز یادآوریها: ١- حداقل سرمایه مبلغ پنج میلیون ریال باشد. ٢- حداقل ٢٠% سرمایه تعیین شده توسط موسسین تعهد گردد و ٣٥% از میزان تعهد شده پرداخت گردد.
٣- اظهارنامه و طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به امضای موسسین رسیده باشد. ٤- اخذ وارائه مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز
مسئولیت مدنی و جزائی راجع به تشکیل شرکت
طبق ماده ٢٧٠ (ل.ا.ق.ت) هرگاه در مورد تشکیل شرکت سهامی یا عملیات آن یا تصمیماتی که توسط هر یک از ارکان شرکت اتخاذ می گردد مقررات قانونی رعایت نشود بر حسب مورد بنا به درخواست هر ذینفع بطلان شرکت یا عملیات یا تصمیمات مذکور به حکم دادگاه اعلام خواهد شد. لیکن موسسین و مدیران و بازرسان و صاحبان شرکت نمی توانند در مقابل اشخاص ثالث به این بطلان استناد نمایند. چنانچه قبل از صدور حکم بطلان شرکت در مرحله بدوی موجبات بطلان مرتفع شده باشد دادگاه قرار سقوط دعوس بطلان را صادر خواهد کرد (ماده ٢٧١ ل.ا.ق.ت). همچنین برای رفع موجبات بطلان به درخواست خوانده مهلت ٦ ماهه ای در نظر گرفته شده است
در مورد مسئولیت جزائی باید گفت که هر کس عالمان و بر خلاف واقع پذیره نویسی سهام را تصدیق کند و یا بر خلاف مقررات این قانون اعلامیه پذیره نویسی منتشر نماید و یا مدارک خلاف واقع حاکی از تشکیل شرکت به مرجع ثبت شرکتها تسلیم کند و یا در عین ارزش آورده غیر نقد تقلب کند به حبس تادیبی از سه ماه تا ٢ سال یا به جزای نقدی از ٠٠٠/٢٠
ریال تا ٠٠/٢٠٠ ریال یا به هر دو مجازات محکوم می شود (ماده ٢٤٣ ل.ا.ق.ت) هرکس اعلامیه پذیره نویسی سهام یا
اطلاعیه انتشار اوراق قرضه شرکت سهامی را بدون امضاهای مجاز و نام و نشانی موسسین
نحوه انتخاب مدیران
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن .doc :
دانشگاه جامع علمی کاربردی
واحد 11 تهران
موضوع:
شرکتهای تعاونی
درس :
حقوق بازرگانی
استاد راهنما:
غلامی
گردآورنده:
هانیه خاکپور
سال تحصیلی 87-86
1- مقدمه
نظام تعاونی، بر بنیاد آرمان هایی استوار است که خصوصیات به مراتب انسانی و اجتماعی در آن وجود دارد . این نظام در ابتدا در ناحیه «و چدیل» انگلستان شکل گرفت و بعدها گسترش یافت. به طوری که در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز اقتصاد کشور به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی تقسیم شده است .
در ایران قانون تشکیل شرکت های تعاونی در تاریخ 16/3/1350 تصویب شد و «وزارت تعاون و امور روستاها» نیز به عنوان بانی بخش تعاونی کشور شناخته شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و انحلال وزارت تعاون و امور روستاها و بنا به ضرورت هایی اجتماعی مجدداً در سال 1370 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی به تصویب مجلس رسید که به موجب ماده 65 همین قانون، به منظور اعمال نظارت دولت در اجرای قوانین مقررات مربوط به بخش تعاونی و پشتیبانی از این بخش، وزارت تعاون تشکیل شد.
سازمان بین المللی کار (ILO) نیز در سال 1966 در تعریف شرکت تعاونی چنین اظهار داشت :
«شرکت تعاونی، جمعیتی است مرکب از اشخاصی که داوطلبانه برای وصول به هدفی مشترک گرد هم جمع شده، سازمانی اقصادی که بر اساس دمکراسی اداره می گردد، تشکیل می دهند و هر یک از اعضای آن ، به طور منصفانه در تأمین سرمایه لازم سهیم می شوند و نسبت به سهم خود، مسئولیت سود و زیان ناشی از عملیات و کارهایی را که خود به نحو موثر در آن شرکت داشته اند بر عهده می گیرند.
2- تعریف شرکت تعاونی
به موجب ماده (190) قانون تجارت ، شرکت تعاونی تولید، شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند و همین قانون درباره شرکت تعاونی مصرف اظهار می دارد: «شرکت تعاونی مصرف، شرکتی است که برای مقاصد زیر تشکیل می شود:»
فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از این که اجناس مذکور را شرکا ایجاد کرده یا خریده باشند.
تقسیم نفع و ضرر بین شرکا به نسبت خرید هر یک از آن ها.
اما ماده (2) قانون تشکیل شرکت های تعاونی مصرف 16/3/1350 اعلام داشته است: «شرکت تعاونی، شرکتی ست از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در این قانون مطرح است، تشکیل می شود، از طرف دیگر به موجب ماده (2) قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 «شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند.»
ماده اول قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، اهداف بخش تعاونی سیم اقتصادی ایران و شرکت های تعاونی به شرح زیر معرفی می کند:
ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که قادر به کارنرولی وسایل کار ندارند.
پیش گیری از تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه های خاص به منظور تحقق عدالت اجتماعی.
جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت.
قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منافع حاصله در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود.
پیش گیری از انحصار، تورم، احتکار، اضرار به غیر .
توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه ی مردم.
3- انواع شرکت تعاونی
در فصل پنجم قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، به دو نوع شرکت تعاونی اشاره می شود:
الف- تعاونی تولید ب- تعاونی توزیع