لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
فنآوریهای نوین در روابط عمومی
احمد یحیاییایلهای
الف: اطلاعات و اطلاعرسانی
قرن بیستم، قرن ارتباطات و قرن بیستویکم عصر اطلاعات است و ما در پایان قرن ارتباطات و آستانه عصر اطلاعات قرار گرفتهایم. از اینرو شناخت شبکههای اطلاعاتی، ایجاد بانکهای اطلاعاتی و جمعآوری اطلاعات امری ضروری است.
کشورهای جهان اول به دلیل داشتن نیروی متخصص و آموزشدیده و تکنولوژی اطلاعرسانی، جریان یکسویه اطلاعات را ایجاد کردهاند، بهطوری که اخبار از رسانههای این کشورها عمدتاً به کشورهای توسعه نیافته ارسال میشود. حتی اخبار جهان سوم ابتدا تهیه و دوباره به خودشان برگردانده میشود.
بدون شک جریان یکسویه اطلاعات نتیجه جریان آزاد اطلاعات است که کشورهای مسلح به تکنولوژی اطلاعات را بر کشورهای فقیر مسلط میکند. با گسترش تکنولوژی اطلاعات، جهان در حال قطع ارتباطات مستقیم است. نگاهی به تاریخ روابط عمومی نشان میدهد که روابط عمومی در جریان تاریخیرشد و نمو خود، سه مرحله اساسی را طی کرده است. روابط عمومی در ابتدا وظایفی سیاسی (ارشادی) بر عهده داشت، سپس بر بُعد اقتصادی (تبلیغ) تأکید شد و در حال حاضر از زاویه اجتماعی (اطلاعرسانی) انجام وظیفه میکند.
کارگزار روابط عمومی باید عمدهترین ویژگیهای اطلاعات را به شرح زیر بداند:
1. اطلاعات، ضروری و با اهمیت باشد.
2. تازه، جدید و سازمان یافته باشد.
3. با منافع، سلایق و مسایل مخاطبان مرتبط یا دارای حداقل تضاد باشد.
4. با دقت تنظیم شود و واضح و روشن باشد.
همچنین اطلاعرسان باید دارای این ویژگیهایی باشد:
1. صاحب تعصب و علاقه خاص نباشد.
2. دارای پیشینه و وجهه مورد قبول باشد.
3. با موضوع پیام آشنا باشد.
4. متوجه همه مخاطبان باشد.
عناصر اطلاعرسانی در نگاهی کلی همان عناصر خبری (که،کی، کجا، چه، چرا، چگونه) هستند، اما تأکید بیشتر، بر چه کسی (پیامرسان)، چه میگوید (پیام)، به چه کسی (پیامگیر)، از
چه راهی (رسانه یا کانال)، با چهتأثیری (عکسالعمل) استوار شده است. با آغاز عصر اطلاعات، روابط عمومی مسوولیتهایی را در این زمینه به دوش گرفته است که تعدادی را به شرح زیر میتوان عنوان کرد:
1. آگاه بودن از افکارعمومی و افکار مخاطبان
3. شفافسازی ارتباطی با تأکید بر اطلاعرسانی
3. جلب مشارکت و نظرخواهی در تصمیمگیریها
4. دوسویه کردن ارتباطات
5. پاسخگو کردن دستگاه
6. بستهبندی پیام، متناسب با مخاطبان و موضوعات
7. چندرسانهای عمل کردن
8. ضبط و ثبت اطلاعات
و... باید با ایجاد نظم اطلاعاتی، عمدهترین ضرورتهای اطلاعات بررسی و با در نظر گرفتن اولویتها تهیه و تولید شود.
رابطه ارتباطات و اطلاعات
بین ارتباطات و اطلاعات رابطه جزء و کل وجود دارد. هر اطلاعی ارتباط نیست، اما هر ارتباطی، اطلاع است و طی آن اطلاعاتی رد و بدل میشود. پس برای برقراری ارتباط، باید اطلاعاتی موجود باشد. بدون اطلاعات، ارتباط برقرار نمیشود و با اطلاعات ناقص و مجهول، ارتباط نیز ناقص و مجهول برقرار میشود. اطلاعات ناقص به ابهامات، شایعات و هیجانات میانجامد.
گردش اطلاعات در فضای مستبد و آزادیخواه
کدام راه را میپسندیم؟ جریان اطلاعات فقط از سوی ما انجام شود یا اینکه مخاطبان، راهبری ما را به عهده بگیرند؟ اندیشمندان ارتباطات معتقدند با اطلاعرسانی صرف که در واقع به تبلیغ تجاری نیز گرایش دارد، مدپرستی و سطحینگری در جامعه توسعه مییابد، اما اگر در جامعهای جریان دوسویه اطلاعات برقرار باشد و به خصوص وقتی جریان اطلاعات را خواستههای مخاطبان رهبری میکند، یگانگی عمیقی بین مخاطب و پیامرسان ایجاد میشود.
گردش اطلاعات در فضاهای مستبد و آزادیخواه
اطلاعات (بمباران اطلاعاتی)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
فنآوریهای نوین در روابط عمومی
احمد یحیاییایلهای
الف: اطلاعات و اطلاعرسانی
قرن بیستم، قرن ارتباطات و قرن بیستویکم عصر اطلاعات است و ما در پایان قرن ارتباطات و آستانه عصر اطلاعات قرار گرفتهایم. از اینرو شناخت شبکههای اطلاعاتی، ایجاد بانکهای اطلاعاتی و جمعآوری اطلاعات امری ضروری است.
کشورهای جهان اول به دلیل داشتن نیروی متخصص و آموزشدیده و تکنولوژی اطلاعرسانی، جریان یکسویه اطلاعات را ایجاد کردهاند، بهطوری که اخبار از رسانههای این کشورها عمدتاً به کشورهای توسعه نیافته ارسال میشود. حتی اخبار جهان سوم ابتدا تهیه و دوباره به خودشان برگردانده میشود.
بدون شک جریان یکسویه اطلاعات نتیجه جریان آزاد اطلاعات است که کشورهای مسلح به تکنولوژی اطلاعات را بر کشورهای فقیر مسلط میکند. با گسترش تکنولوژی اطلاعات، جهان در حال قطع ارتباطات مستقیم است. نگاهی به تاریخ روابط عمومی نشان میدهد که روابط عمومی در جریان تاریخیرشد و نمو خود، سه مرحله اساسی را طی کرده است. روابط عمومی در ابتدا وظایفی سیاسی (ارشادی) بر عهده داشت، سپس بر بُعد اقتصادی (تبلیغ) تأکید شد و در حال حاضر از زاویه اجتماعی (اطلاعرسانی) انجام وظیفه میکند.
کارگزار روابط عمومی باید عمدهترین ویژگیهای اطلاعات را به شرح زیر بداند:
1. اطلاعات، ضروری و با اهمیت باشد.
2. تازه، جدید و سازمان یافته باشد.
3. با منافع، سلایق و مسایل مخاطبان مرتبط یا دارای حداقل تضاد باشد.
4. با دقت تنظیم شود و واضح و روشن باشد.
همچنین اطلاعرسان باید دارای این ویژگیهایی باشد:
1. صاحب تعصب و علاقه خاص نباشد.
2. دارای پیشینه و وجهه مورد قبول باشد.
3. با موضوع پیام آشنا باشد.
4. متوجه همه مخاطبان باشد.
عناصر اطلاعرسانی در نگاهی کلی همان عناصر خبری (که،کی، کجا، چه، چرا، چگونه) هستند، اما تأکید بیشتر، بر چه کسی (پیامرسان)، چه میگوید (پیام)، به چه کسی (پیامگیر)، از
چه راهی (رسانه یا کانال)، با چهتأثیری (عکسالعمل) استوار شده است. با آغاز عصر اطلاعات، روابط عمومی مسوولیتهایی را در این زمینه به دوش گرفته است که تعدادی را به شرح زیر میتوان عنوان کرد:
1. آگاه بودن از افکارعمومی و افکار مخاطبان
3. شفافسازی ارتباطی با تأکید بر اطلاعرسانی
3. جلب مشارکت و نظرخواهی در تصمیمگیریها
4. دوسویه کردن ارتباطات
5. پاسخگو کردن دستگاه
6. بستهبندی پیام، متناسب با مخاطبان و موضوعات
7. چندرسانهای عمل کردن
8. ضبط و ثبت اطلاعات
و... باید با ایجاد نظم اطلاعاتی، عمدهترین ضرورتهای اطلاعات بررسی و با در نظر گرفتن اولویتها تهیه و تولید شود.
رابطه ارتباطات و اطلاعات
بین ارتباطات و اطلاعات رابطه جزء و کل وجود دارد. هر اطلاعی ارتباط نیست، اما هر ارتباطی، اطلاع است و طی آن اطلاعاتی رد و بدل میشود. پس برای برقراری ارتباط، باید اطلاعاتی موجود باشد. بدون اطلاعات، ارتباط برقرار نمیشود و با اطلاعات ناقص و مجهول، ارتباط نیز ناقص و مجهول برقرار میشود. اطلاعات ناقص به ابهامات، شایعات و هیجانات میانجامد.
گردش اطلاعات در فضای مستبد و آزادیخواه
کدام راه را میپسندیم؟ جریان اطلاعات فقط از سوی ما انجام شود یا اینکه مخاطبان، راهبری ما را به عهده بگیرند؟ اندیشمندان ارتباطات معتقدند با اطلاعرسانی صرف که در واقع به تبلیغ تجاری نیز گرایش دارد، مدپرستی و سطحینگری در جامعه توسعه مییابد، اما اگر در جامعهای جریان دوسویه اطلاعات برقرار باشد و به خصوص وقتی جریان اطلاعات را خواستههای مخاطبان رهبری میکند، یگانگی عمیقی بین مخاطب و پیامرسان ایجاد میشود.
گردش اطلاعات در فضاهای مستبد و آزادیخواه
اطلاعات (بمباران اطلاعاتی)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
فنآوریهای نوین در روابط عمومی
احمد یحیاییایلهای
الف: اطلاعات و اطلاعرسانی
قرن بیستم، قرن ارتباطات و قرن بیستویکم عصر اطلاعات است و ما در پایان قرن ارتباطات و آستانه عصر اطلاعات قرار گرفتهایم. از اینرو شناخت شبکههای اطلاعاتی، ایجاد بانکهای اطلاعاتی و جمعآوری اطلاعات امری ضروری است.
کشورهای جهان اول به دلیل داشتن نیروی متخصص و آموزشدیده و تکنولوژی اطلاعرسانی، جریان یکسویه اطلاعات را ایجاد کردهاند، بهطوری که اخبار از رسانههای این کشورها عمدتاً به کشورهای توسعه نیافته ارسال میشود. حتی اخبار جهان سوم ابتدا تهیه و دوباره به خودشان برگردانده میشود.
بدون شک جریان یکسویه اطلاعات نتیجه جریان آزاد اطلاعات است که کشورهای مسلح به تکنولوژی اطلاعات را بر کشورهای فقیر مسلط میکند. با گسترش تکنولوژی اطلاعات، جهان در حال قطع ارتباطات مستقیم است. نگاهی به تاریخ روابط عمومی نشان میدهد که روابط عمومی در جریان تاریخیرشد و نمو خود، سه مرحله اساسی را طی کرده است. روابط عمومی در ابتدا وظایفی سیاسی (ارشادی) بر عهده داشت، سپس بر بُعد اقتصادی (تبلیغ) تأکید شد و در حال حاضر از زاویه اجتماعی (اطلاعرسانی) انجام وظیفه میکند.
کارگزار روابط عمومی باید عمدهترین ویژگیهای اطلاعات را به شرح زیر بداند:
1. اطلاعات، ضروری و با اهمیت باشد.
2. تازه، جدید و سازمان یافته باشد.
3. با منافع، سلایق و مسایل مخاطبان مرتبط یا دارای حداقل تضاد باشد.
4. با دقت تنظیم شود و واضح و روشن باشد.
همچنین اطلاعرسان باید دارای این ویژگیهایی باشد:
1. صاحب تعصب و علاقه خاص نباشد.
2. دارای پیشینه و وجهه مورد قبول باشد.
3. با موضوع پیام آشنا باشد.
4. متوجه همه مخاطبان باشد.
عناصر اطلاعرسانی در نگاهی کلی همان عناصر خبری (که،کی، کجا، چه، چرا، چگونه) هستند، اما تأکید بیشتر، بر چه کسی (پیامرسان)، چه میگوید (پیام)، به چه کسی (پیامگیر)، از
چه راهی (رسانه یا کانال)، با چهتأثیری (عکسالعمل) استوار شده است. با آغاز عصر اطلاعات، روابط عمومی مسوولیتهایی را در این زمینه به دوش گرفته است که تعدادی را به شرح زیر میتوان عنوان کرد:
1. آگاه بودن از افکارعمومی و افکار مخاطبان
3. شفافسازی ارتباطی با تأکید بر اطلاعرسانی
3. جلب مشارکت و نظرخواهی در تصمیمگیریها
4. دوسویه کردن ارتباطات
5. پاسخگو کردن دستگاه
6. بستهبندی پیام، متناسب با مخاطبان و موضوعات
7. چندرسانهای عمل کردن
8. ضبط و ثبت اطلاعات
و... باید با ایجاد نظم اطلاعاتی، عمدهترین ضرورتهای اطلاعات بررسی و با در نظر گرفتن اولویتها تهیه و تولید شود.
رابطه ارتباطات و اطلاعات
بین ارتباطات و اطلاعات رابطه جزء و کل وجود دارد. هر اطلاعی ارتباط نیست، اما هر ارتباطی، اطلاع است و طی آن اطلاعاتی رد و بدل میشود. پس برای برقراری ارتباط، باید اطلاعاتی موجود باشد. بدون اطلاعات، ارتباط برقرار نمیشود و با اطلاعات ناقص و مجهول، ارتباط نیز ناقص و مجهول برقرار میشود. اطلاعات ناقص به ابهامات، شایعات و هیجانات میانجامد.
گردش اطلاعات در فضای مستبد و آزادیخواه
کدام راه را میپسندیم؟ جریان اطلاعات فقط از سوی ما انجام شود یا اینکه مخاطبان، راهبری ما را به عهده بگیرند؟ اندیشمندان ارتباطات معتقدند با اطلاعرسانی صرف که در واقع به تبلیغ تجاری نیز گرایش دارد، مدپرستی و سطحینگری در جامعه توسعه مییابد، اما اگر در جامعهای جریان دوسویه اطلاعات برقرار باشد و به خصوص وقتی جریان اطلاعات را خواستههای مخاطبان رهبری میکند، یگانگی عمیقی بین مخاطب و پیامرسان ایجاد میشود.
گردش اطلاعات در فضاهای مستبد و آزادیخواه
اطلاعات (بمباران اطلاعاتی)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 46
فنآوریهای نوین در روابط عمومی
احمد یحیاییایلهای
الف: اطلاعات و اطلاعرسانی
قرن بیستم، قرن ارتباطات و قرن بیستویکم عصر اطلاعات است و ما در پایان قرن ارتباطات و آستانه عصر اطلاعات قرار گرفتهایم. از اینرو شناخت شبکههای اطلاعاتی، ایجاد بانکهای اطلاعاتی و جمعآوری اطلاعات امری ضروری است.
کشورهای جهان اول به دلیل داشتن نیروی متخصص و آموزشدیده و تکنولوژی اطلاعرسانی، جریان یکسویه اطلاعات را ایجاد کردهاند، بهطوری که اخبار از رسانههای این کشورها عمدتاً به کشورهای توسعه نیافته ارسال میشود. حتی اخبار جهان سوم ابتدا تهیه و دوباره به خودشان برگردانده میشود.
بدون شک جریان یکسویه اطلاعات نتیجه جریان آزاد اطلاعات است که کشورهای مسلح به تکنولوژی اطلاعات را بر کشورهای فقیر مسلط میکند. با گسترش تکنولوژی اطلاعات، جهان در حال قطع ارتباطات مستقیم است. نگاهی به تاریخ روابط عمومی نشان میدهد که روابط عمومی در جریان تاریخیرشد و نمو خود، سه مرحله اساسی را طی کرده است. روابط عمومی در ابتدا وظایفی سیاسی (ارشادی) بر عهده داشت، سپس بر بُعد اقتصادی (تبلیغ) تأکید شد و در حال حاضر از زاویه اجتماعی (اطلاعرسانی) انجام وظیفه میکند.
کارگزار روابط عمومی باید عمدهترین ویژگیهای اطلاعات را به شرح زیر بداند:
1. اطلاعات، ضروری و با اهمیت باشد.
2. تازه، جدید و سازمان یافته باشد.
3. با منافع، سلایق و مسایل مخاطبان مرتبط یا دارای حداقل تضاد باشد.
4. با دقت تنظیم شود و واضح و روشن باشد.
همچنین اطلاعرسان باید دارای این ویژگیهایی باشد:
1. صاحب تعصب و علاقه خاص نباشد.
2. دارای پیشینه و وجهه مورد قبول باشد.
3. با موضوع پیام آشنا باشد.
4. متوجه همه مخاطبان باشد.
عناصر اطلاعرسانی در نگاهی کلی همان عناصر خبری (که،کی، کجا، چه، چرا، چگونه) هستند، اما تأکید بیشتر، بر چه کسی (پیامرسان)، چه میگوید (پیام)، به چه کسی (پیامگیر)، از
چه راهی (رسانه یا کانال)، با چهتأثیری (عکسالعمل) استوار شده است. با آغاز عصر اطلاعات، روابط عمومی مسوولیتهایی را در این زمینه به دوش گرفته است که تعدادی را به شرح زیر میتوان عنوان کرد:
1. آگاه بودن از افکارعمومی و افکار مخاطبان
3. شفافسازی ارتباطی با تأکید بر اطلاعرسانی
3. جلب مشارکت و نظرخواهی در تصمیمگیریها
4. دوسویه کردن ارتباطات
5. پاسخگو کردن دستگاه
6. بستهبندی پیام، متناسب با مخاطبان و موضوعات
7. چندرسانهای عمل کردن
8. ضبط و ثبت اطلاعات
و... باید با ایجاد نظم اطلاعاتی، عمدهترین ضرورتهای اطلاعات بررسی و با در نظر گرفتن اولویتها تهیه و تولید شود.
رابطه ارتباطات و اطلاعات
بین ارتباطات و اطلاعات رابطه جزء و کل وجود دارد. هر اطلاعی ارتباط نیست، اما هر ارتباطی، اطلاع است و طی آن اطلاعاتی رد و بدل میشود. پس برای برقراری ارتباط، باید اطلاعاتی موجود باشد. بدون اطلاعات، ارتباط برقرار نمیشود و با اطلاعات ناقص و مجهول، ارتباط نیز ناقص و مجهول برقرار میشود. اطلاعات ناقص به ابهامات، شایعات و هیجانات میانجامد.
گردش اطلاعات در فضای مستبد و آزادیخواه
کدام راه را میپسندیم؟ جریان اطلاعات فقط از سوی ما انجام شود یا اینکه مخاطبان، راهبری ما را به عهده بگیرند؟ اندیشمندان ارتباطات معتقدند با اطلاعرسانی صرف که در واقع به تبلیغ تجاری نیز گرایش دارد، مدپرستی و سطحینگری در جامعه توسعه مییابد، اما اگر در جامعهای جریان دوسویه اطلاعات برقرار باشد و به خصوص وقتی جریان اطلاعات را خواستههای مخاطبان رهبری میکند، یگانگی عمیقی بین مخاطب و پیامرسان ایجاد میشود.
گردش اطلاعات در فضاهای مستبد و آزادیخواه
اطلاعات (بمباران اطلاعاتی)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
چارچوب تحلیلی روابط خارجی ایران و روسیه
(از عصر صفوی تا کنون)
مقدمه
در صحبت ایران و همسایگان، روسیه از اهمیت و جایگاه ویژهای برخوردار بوده است.
ایران از عصر صفوی به عنوان یک واحد ملی منسجم ظاهر شده وبه لحاظ مجاورت با نواحی جنوبی روسیه به تعامل با آن کشور پرداخته است. بالطبع در تحلیل روابط خارجی این دو کشور باید به نقش متغیرهای مختلف داخلی، منطقهای و بین المللی توجه وافر داشت. شرایط قوت و ضعف داخلی معادلات و مناسبات منطقهای و نظام ساختار بین الملی همگی بر روابط ایران و روسیه تاثیر کذار بودهاند.
از عصر صفوی تا به امروز نشیب و فرازهای مختلفی برای روابط دوجانبه ایران و روسیه رخ داده و مناسبات آنها را تحت تأثیر قرار داده است. بنابراین در پاسخ به این سوال که چه علل و عواملی در جهتگیریها وسیاست خارجی متقابل ایران و روسیه تأثیر داشتهاند، باید گفت که این نوشته تعامل و پیوند متداخل متغیرهای سطوح ملی، منطقهای وبینالمللی در دورههای مختلف تاریخی را فرض میگیرد که بر الگوهای رفتاری و روابط ایران وروسیه تاثیرگذار بودهاند.
در بیان مطلب حاضر، ابتدا یک درآمد مختصر به مسائل نظری به عنوان اساس تئوریک بحث خواهیم داشت.
دربخش دوم به مرور کلی و مختصر مسائل وحوادث روابط خارجی ایران و روسیه در مقاطع مختلف خواهیم پرداخت.
دورة اول به دوران صفوی تا پایان حکومت زندیه، دورة دوم به عصر قاجاریه، دورة سوم به عصر پهلوی، دورة چهارم به دوران پس از انقلاب اسلامی تا فرو پاشی شوروی و بالاخره دوره ششم به دوران پس از فروپاشی شوروی اختصاص خواهند داشت. درپایان هم یک جمعبندی از مباحث ارائه خواهیم داد.
ملاحظات نظری
ادبیات غرب محور روابط بین الملل، معاهده صلح وستفالیا 1648 را نقطه آغار شکلگیری روابط بینالمللی به حساب میآورد. براساس پیامدهای این نظام جدید، شاهد نوعی برابری ونابرابری میان واحدهای مختلف جامعه بین المللی بودیم. دولتهای ملی روس، پروس، پرتقال، اسپانیا، فرانسه، انگلیس اصلیترین مؤسسین این نظام بودند و از نظر حقوقی و براساس اصل حاکمیت ملی برابر تلقی میشوند. این دولتهای اروپایی مسیحی، برخی از واحدهای اروپایی مثل لهستان راهم سطح خود نمیدانستند و برای تنظیم روابط و منافع خویش، حتی به حمله و تجزیه این کشورها میپرداختند. از طرف دیگر ممالک غیر اروپایی وغیر مسیحی را نیزهمشأن خود تلقی نکرده و خود را مجاز به دست اندازی درآنها می دانستند، تا در فرآیند استعمار وآبادانی، آنها را نیز اجتماعی گروه و به جرگه واحدهای برابر وارد سازند. سیر تحولات و رقابت این دول اروپایی در ممالک آمریکای لاتین، آفریقا وآسیا، انعقاد قراردهای تحت الحمایگی و کاپیتالاسیون هم در همین راستا بوده است.
نابرابری عملی میان دولتهای اروپایی آن دوره، برحسب مؤلفه قدرت و به صورت سلسله مراتبی تاهژمونی باعث شده بود تا هریک ازاین دولتها با ظهور خویش دورانی از عرصة رقابت را ساماندهی نماید. پرتقال، اسپانیا، هلند، بریتانیا، فرانسه و آلمان مهمترین واحدهایی بودند که درخارج از اروپا به فعالیت میپرداختند. روابط “ سطح تضاد و تعارض” بین اروپائیان به خارج از اروپا کشیده شد و آنها بین خود و در قبال غیراروپائیان روابط مبتنی بر رقابت ـ همکاری را بنیان نهادند.
براساس مؤلفههای قدرت در هردوره، توزیع تواناییها متفاوت بوده، اما در شرایط و موقعیتهای مختلف همواره سعی میشده است که به نوعی “ نظام موازنه” برقرار گردد. این توازن سیستیمی میتواند مبتنی بر توافقات مکتوب(عهدنامه، کنوانسیون و… ) و یا به صورت عرفی و نانوشته باشد. بنابراین، حالتی از رژیمهای بین المللی بین اعضا شکل میگرفت که آنها قادر به تأثیر گذاری بر یکدیگر بودند، ولی با واحدهای غیرتأثیرگذار روابط دیگری را دنبال می کردند.
با توجه به سطح و میزان قدرت و توانایی دولتها(نا برابری) بر حسب مؤلفههای نظامی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، می توان 5 سطح مختلف را در نظر گرفت : سطح ابر قدرت، سطح قدرتهای بزرگ ، قدرت متوسط، قدرت کوچک و بالاخره واحدهای ذره ای در کل جامعة بینالمللی مرکب از دولتها، تعدا د مختلفی از این 5 دسته دولتها میتوانند در منا طق مختلف جغرافیایی وجود داشته باشند.