چکیده
قیس با ظاهری آشفته و پریشان ، در کوچه و بازار ، اشک ریزان در وصف زیبایی های لیلی شعر می خواند ؛ آن چنان که کاملا به نام مجنون معروف می شود و قصه اش بر سر زبان ها می افتد . تنها دل خوشی او این است که شب ها پنهانی به محل زندگی لیلی برود و بوسه ای بر در دیوار آن جا بزند و برگردد .
پدر و خویشاوندان مجنون هرچه نصیحتش می کنند که از این رسوایی دست بردارد ؛ فایده ای نمی بخشد . بالاخره پدر قیس تصمیم می گیرد به خواستگاری لیلی برود . در قبیله ی لیلی پدر و اقوام او ، بزرگان بنی عامر را با احترام می پذیرند اما وقتی سخن از خواستگاری لیلی برای قیس می شود ؛ پدر لیلی می گوید : « وصلت دیوانه ای با خاندان ما پذیرفته نیست ؛ چون حیثیت و آبروی ما را در میان قبائل عرب بر باد می دهد و تا قیس اصلاح نشود و راه و رسم عاقلان را در پیش نگیرد او را به دامادی نمی پذیرم .»
پدر و خویشان مجنون ناامید برمی گردند و او را پند می دهند که از عشق این دختر صرف نظر کن زیرا که دختران زیباروی بسیاری در قبیله ی بنی عامر یا قبائل دیگر هستندکه حاضرند همسری تو را بپذیرند . اما مجنون آشفته تر از پیش سر به بیابان می گذارد و با جانوران و درندگان همدم می شود .
پدر مجنون به توصیه ی مردم پسرش را برای زیارت به کعبه می برد و از او می خواهد که دعا کند تا خدا او را از این عشق شوم رهایی دهد و شفا بخشد . اما مجنون حلقه ی خانه ی خدا را در دست می گیرد و از پروردگار می خواهد که لحظه به لحظه ، عشق لیلی را در دل او بیفزاید تا حدی که حتی اگر او زنده نباشد عشقش باقی بماند و آن قدر برای لیلی دعا می کند ؛ که پدرش درمی یابد این درد درمان پذیر نیست و مأیوس برمی گردد .
در این میان مردی از قبیله ی بنی اسد به نام « ابن سلام » دلباخته ی لیلی می شود و خویشانش را با هدایای بسیار به خواستگاری او می فرستد . پدر لیلی نمی پذیرد و از او می خواهد تا کمی صبر کند تا جواب قطعی را به او بدهد
روزی یکی از دلاوران عرب به نام نوفل در بیابان مجنون را غزل خوانان و اشک ریزان می بیند . از حال او می پرسد . وقتی ماجرای او و عشقش به لیلی را می شنود به حالش رحمت می آورد ؛ از او دلجویی می کند و قول می دهد او را به وصال لیلی برساند . پس با عده*ای از دلاوران و جنگ جویانش به قبیله ی لیلی می رود و از آنان می خواهد لیلی را به عقد مجنون درآورند . اما آنان نمی پذیرند و آماده*ی نبرد می شوند . نوفل جنگ و کشته شدن بی گناهان را صلاح نمی بیند و از درگیری منصرف میگردد . مجنون دل شکسته دوباره رهسپار کوه و بیابان می شود و . . .
تعداد صفحات:3
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
گل رز
تاریخچه:
Rosa در لاتین به معنای گل سرخ می باشد . از آغاز تاریخ ، گل سرخ بیش از همه گلها در قلوب بشر جای جای گرفته و از وقتی که مردم از زیبایی درخشان گل ، آگاهی یافته اند ، گل سرخ یک سرو گردن از آنها بلند تربوده است. گل سرخ میراث بزرگی از افسانه وتاریخ را به همراه دارد . این درختچه زیبا ، میلیونها سال قبل از بوجود آمدن بشر در روی زمین ، زیسته و زیبائی و عطر را در همه جا گسترده است فسیلهائی که از شکوفه های گل سرخ در آرگون (Oregon)و کولورادو(Colorado)بدست آمده ، محتملاً به 35 تا 70 میلیون سال قبل ، مربوط بوده است. رزهای خشکیده ای از 300 سال قبل ازمیلاد از گورهای مصریان بدست آمده تصور میرود که نشان اولین آشنائی مصریان با گل سرخ باشد. معهذا تحقیقات وسیعتر نشان می دهد که این گل بومی مصر نبوده ، بلکه از آسیای صغیر به آنجا آورده شده است.تاریخ افسانه وار گل سرخ طی قرنها توسط هنرمندان ، صنعتگران ، نویسندگان و درختکاران بوجود آمده که بوسیله این گل زیبا افسون شده اند و شرح فریفتگی شان را برای آیندگان نگه داشته اند تا از آن لذت ببرند . از جمله شاعرانی که افسانه های اساطیری پیرامون گل سرخ در مدایح و ستایشگرها گفته ، می توان به اثر اناکرئون (Anaceron) قرن 6 میلادی شاعر غزل سرای یونانی پی برد و رو نسازد (P.de Ronsard) 1585-1524، شاعر فرانسوی ، فرانسوادومالحرب (F.de Malherbe) 1555-1648 ، شاعر فرانسوی در باره هنری چهارم ولوئی سیزدهم و بالاخره غزلهای سلیمان (Cantiouses des cantiques) را می توان نام برد.اپوله (Apuless)180-125 نویسنده لانتی در داستان خر زرین می گوید، چگونه بصورت آدم در می آید گه گل سرخ می چرد . پیندار (Pindar)438-518 قبل از میلاد ، شاعر غزل سرای یونانی، دیونیزیوس باکوس (Diony sios Bacchus) گل سرخ را به رب النوع شراب یاد گشته است و در روم باستان ، گل سرخ مطلقاً وابسته و تقدیم به دیونیزیوس باکوس و ونوس محسوب میگشت ، برای مثال عید سالانه دختران شادی که در بهاران برگزار شده است ، در این روز که متعلق به ونوس (Venus Erycina) بوده، درباریان کوچه و خیابانها و باغات را با گل سرخ و مورد (Myrtus communis) تزئین می کردند. در میهمانیها جشن گل سرخ می گرفتند و همه جا را با این گل افسونگر می آراستند و از قدحها شربت گل سرخ می نوشیدند ، امپراطوران و همسرانشان روی تختخوابهایی از گل سرخ می خوابیدند و در حمامهایشان از عطر گل استفاده می کردند. در تراس ( Thrace) (محلی بین یونان و ترکیه ) گل سرخ به مانند سمبل ویژه اصلی خداوندی بوده است و در دوران تسلط رومیان در آن سرزمین ، یکی ازاعیاد دیونیزی باکوس ، بنام روزالیا (Rosalia) نام داشت. افسانه هایی که درباره گل سرخ نقل شده ، نسبت به سرزمینها ، نواحی ، عادات و رسوم، فرهنگها و معتقدات مردم زیاد و متنوع است . مسلمانان معتقدند که گل سرخ از قطره عرق جبین پیغمبر بوجود آمده است . بنا به افسانه ای ، گل سرخ در بهشت عدن برنگ سفید بوده است و هنگامی که حوا آنها را بوسید رنگشان قرمز شده و تا به حال بدان رنگ باقی مانده است. در افسانه های یونانی آمده است که گل سرخ از چند قطره خون افرودیت ، الهه ی زیبائی و عشق که در اثر خار و خس ها ( کیهه کوتی Ronce) جنایتکار مجروح گشته بود ، برنگ قرمز در آمده است. همچنین تعریف کرده اند که رنگ گل سرخ بر اثر خون ادونیس(Adonios) خدای زیبائی و جمال فینیقیان است که بوسیله خوک وحشی مجروح گشته و افرودیت او را بصورت گل شقایق نعمائی (Anemone)در آورده است . گل سرخ را یونانیها برای رومیها به ارمغان آورده اند که مجذوب آن شدند و پرورش داده و گلهای خوبی بار آوردند .در ایام نرون(Neron) استعمال تزئینی گل سرخ در جشنهای رومی به حد دیوانه وار رسیده بوده .چنانکه گویند ، نرون 40 میلیون سسترس (Sesterce) خرج تهیه گل سرخ برای یک مهمانی گل سرخ برای یک مهمانی کرده بوده. بطور کلی هر جائی که مراسم یا جش رومی بطورخصوصی یا عمومی برگزار می شد ، مشکل می نمود که گل سرخ جلب توجه نکند. گل سرخ را 40 قرن قبل از میلاد در آسیا روی سکه ها و 16 قرن قبل از میلاد مسیح در اروپا روی گچ بریها و سکه ها نقش می شد. نقش معماری گل رز در بابل و آسور نشان می دهد که این تمدنها ، گل سرخ را می شناخند .نسخه های خطی قبلی از پرورش گل سرخ را ملکه گلها می نامیدند . شعراء ، تاریخ نویسان ، گیاهشناسان یونان باستان احساس خود را از گل سرخ در نوشته هایشان ثبت کرده اند ، سافوی شاعره (Sappho) در 600 سال قبل از میلاد مسیح ، لقب ملکه گلها برخود نهاد . هومر در ادیسه از گل سرخ در توصیف سپیده دم نام می برد و در ایلیاد به روغن گل سرخ اشا ره می کند . شاعر حماسی سرای یونانی نیز فجر سحر گاهی (اورورAurore) را به مانند یک دختر جوان در حال پخش کردن گل سرخ نمایانده است. کلیساهای رومی مسیحی روم با روش استفاده رومیان از گل سرخ مخالفت کرده ولی بزودی آن را به عنوان نشانه تسلی جهت باز ماندگان مرده ها پذیرفت . از آن موقع گل سرخ در مراسم مذهبی ، نقاشی و نشانهای کلیسائی و مجسمه سازی بکار می رود . تابلوی"تولد ونوس"که توسط بوتیچلی (Botticelli) نقاشی شده ، افسانه ای را که باز می کند ، این است که گل سرخ هنگام ظاهر شده ونوس از دریا در نزدیک جزیره قبرس بوجود آمده تاکید می کند.در قرون وسطی ، در باغها و دیرهای انگلستان ، گل سرخ را برای مراسم و اجتماعات مذهبی پرورش می دادند ، روی شیشه های رنگی پنجره های کلیساها ، طرحها ، نقشهای گل سرخ به چشم می خورد.پنجره مشهوری از این توع در کلیساهای یورک میینستر(York Minster)امت اتحاد خانواده های یورک و لنکاستر(Lncaster) بعد از جنگ زرها است. گل سرخ طلائی کلیسائی روم از قرن چهارده باقی مانده است. رزهای "رزساندی " (Rose-Sunday) بوسیله پاپ متبرک و گاهی به اشخاص که در مذهب کاتولیک به مقام ارجمندی نائل شده اند، سپرده می شود . از اولین روزهای سلحشوری و قهرمانی ، گل سرخ به عنوان نشان نجات خانوارگی نیم تاجها ، پرچمها و سپردهای شوالیه ها و پادشاهان انگلیس نقش می شد . برخی از خانواده های سلطنتی انگلستان آن را به عنوان نشان اختیار کردند و هنوز هم نشان انگلستان است. گلهای سرخ در عروسها ، مراسم دفن ، آئین اعطای نشان های لشکری ، عطرسازی و پزشکی بکار می رفت . رسم عاشقان بود که حلقه ای از گل سرخ ترتیب داده ، به در خانه زنی مورد پسند و علاقه شان می آویختند. در مجموع می توان گفت در دوران قدیم ، گل سرخ سمبل عشق ، زیبایی و شادی محسوب می گشت. بطوریکه در داستانهای کهن و قدیم هندی گل سرخ به منزله دلپذیری ، خدای مهر (خورشید 9 معرفی شده بود. اما پس از پیدایش مسیحیت این سمبل تغییر یافته و مادونا (Madona) مریم مقدس همیشه باکره، در افسانه های ونوس یونان که فراموش شده بود ، جانشین گردید. گل سرخ را نشانه پاکیزگی معرفی گردیدو ماه ششم تقویم حیوانی ، سنبله را به ماه مریم باکره تبدیل کردند که برابر ماه مه میلادی یا اردیبهشت شمسی است و در آغاز نیز ماه گل سرخ می گفتند.در ایتالیا به عید بهاره پانته کوت (Pantecote) که نزد یهودیان تحت عنوان روزی است که خداوند قوانین یهود را بر موسی پیامبر انسان نازل کرده است که به آن عید الخمسین (عید انعصره) است. مدتها به نام پاسکو آروزاتا (Pasqua rosata) شهرت داشت و بزرگان دینی مسیحیان ، گل سرخ رزین را تغییر نام دادندو هم اکنون نیز زنان عابد و مقدسه ای مسیحی میوه های خشک و قرمز گل سرخ را به نخ کشیده ، همانند تسبیح با آن عبادت می کنند که روزیه (Rosaire) یا تسبیح دانه درشت گل سرخ نامید. به تدریج گل سرخ ارزش و مقام خدائی دیرینه ای را از دست داده و از آن در مراسم تشییع جنازه ها بیشتر استفاده می کنند و حتی در برخی نقاط آن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
رُز مینیاتور
اگر به انواع گل رُز ( گل سرخ ) علاقمند هستید ولی فضای کافی برای نگاهداری گل سرخ های معمولی را ندارید ، چرا به فکر پرورش رُز مینیاتور نمی باشید ؟.
رُزهای مینیاتور مانند رُزهای معمولی از خانواده گل سُرخیان میباشند که شامل درختچه های کوچک با برگهای ریزان و تقریبآ بدون خار میباشند . برگهای کوچک و مرکب آنها از پنج یا هفت برگچه بیضی شکل و دندانه دار تشکیل شده است . گلهای آن به صورت تکی یا جفت از غنچه های خوش فرم شکفته و باز می شوند.
عرض گلها تقریبا ۲ – ۴ سانتیمتر است .
غنچه ها به صورت خوشه ای یا دسته های کوچک در فروردین ماه آشکار شده و معمولا گل دادن آن دوباره تکرار می شود .
انواع زرد رنگ این گلها در تابش شدید آفتاب کم رنگ میشوند.
نیاز رویشی :
احتیاجات رُزهای مینیاتور ، مانند رُزهای معمولی است و عبارت از خاک حاصلخیز ، آفتاب کافی ، زهکشی خوب ، هَرَسِ منظم سبک و بالاخره محافظت در مقابل آفات آن به ویژه " کنه ، شته ن سفیدک رُز " می باشند . رُزهای مینیاتور را می توان در گلدانهای پلاستیکی که دارای منافذ زیادی برای رد کردن آب می باشند کاشت و به درون آپارتمان منتقل نمود و از آنها گلدانی با آرایش ۱۰ – ۱۲ سانتیمتر برای پشت پنجره اتاق ترتیب داد . تعویض گلدانها به طور سالیانه در ماههای اسفند یا فروردین انجام میگیرد .
در بهار زمانی که گلدانها به گل رفته اند میتوان گلدان را برای مدتی به داخل ساختمان آورد . چنانچه این مدن طولانی شود و نور به اندازه کافی نباشد ، ممکن است جوانه ها پوک شده و چروک خورده و منجر به ریزش برگها شود . طول زمان روشنایی برای این نوع رُز ۱۲ ساعت در روز است. گلدانهای رُز را در فصل زمستان در فضای باز گذاشته و برای جلوگیری از سرمازدگی پوششی از " پهن " یا " تورب " روی خاک گلدان و پای بوته داده میشود . از مصرف کودهای شیمیایی و به ویژه کودهائی که دارای مقدار زیادی ازت هستند خودداری شود، زیرا باعث ریزش گل و برگ میشود. جذابیت رُزهای مینیاتور زمانی چشمگیر است که بستر آنها در باغ کمی بلند تر از سطح خاک قرار گرفته و فاصله بوته ها ۱۵ – ۲۵ سانتیمتر از یکدیگر باشد .
رُزهای مینیاتور برای باغچه های سنگی مناسب نیستند .
روش ازدیاد :
رُزهای مینیاتور باید همیشه به وسیله قلمه زدن ازدیاد شوند .
اگر روی پایه های ریشه دار پیوند شوند ، حالت پاکوتاهی خود را از دست خواهند داد .قلمه ها پس از سه تا چهار ماه کامل خواهند شد .
گل سرخ ها
پرورش و نگهداری گل سرخ ها
گُل سُرخ ها
« رُزها »
LES ROSIERS
رُزها یا گل سُرخ ها یکی از مهمترین دسته گیاهان میباشد که انواع شناخته شده آن به بیش از ۲۰۰۰۰ گونه و واریته مختلف تخمین زده میشود .
رُز، یا گل سُرخ ، جنسی ازخانواده گل سُرخ ها یا(Rosacea) رُزاسِه میباشد که بوته هایش پاکوتاه و پا بلند و رونده با ساقه های چوبی است و در بعضی گونه ها برگهایش غیر دائمی و در برخی دائمی میباشد .
در اقسام اصلی و اولیه بوته ها صورت بدوی خود را داشته ، بصورت کُرپه و پُر تیغ و خار میباشد ، ولی پس از گشنگیری و بدست آوردن اقسام و جورهای تازه که بیشتر بوسیله پیوند روی پایه های اقسام وحشی درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه ای به میل پرورش دهندگان تغییر صورت داده به اشکال مختلف : کُرپه ، چتری ، مجنون ( آویزان ) و بقول فرانسویان ( گل رُز گریان ) و غیره درآمده است .
اشکالی که بیشتر مورد توجه و در باغات بوته های گل سُرخ را (بسته به وضعیت محل کاشت ) به آن صورت در می آورند ۵ شکل بشرح زیر میباشد :
۱ – گل سُرخ پاکوتاه : بوته هائیست که پیوند آنرا روی ریشه یا ساقه نزدیک بخاک زده و میگذارند از پیوند چند شاخه بیرون آید و در اثر هَرَس همه ساله آنرا کوتاه نگهمیدارند ، بطوری که بسته به جنس آن بلندی بوته ها از ۲۰ سانتیمتر تا یک متر بلند تر نمی شود .