تحقیق درمورد؛ صدمات و آسیبهای رباط صلیبی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

صدمات و آسیبهای رباط صلیبی

صدمات و آسیبهای رباط صلیبی خلفی نسبت به رباط صلیبی قدامی کمتر شایع می باشد. رباط صلیبی خلفی (PCL) پهن تر و قویتر از نوع قدامی بوده و می تواند نیروی کششی معادل 2000 نیوتن را تحمل کند. صدمات این رباط عمدتاً در نتیجه اعمال فشار به عقب روی قسمت فوقانی قدامی ساق در هنگامی که زانو خم شده است مثل برخورد پا به داشبورد در هنگام تصادف رانندگی رخ می دهد. همچنین باز شدن بیش از حد زانو و اعمال نیروهای چرخشی را به داخل و خارج زانو هم می تواتند سبب پارگی و صدمات این رباط شوند. آسی

می تواند محدود به این رباط یا در همراهی با صدمات سایر ساختارهای زانو باشد. پارگی های PCL می توانند کاملاً بی علامت باشند یا سبب ناپایداری شدید زانو شوند.

عملکرد اصلی رباط صلیبی خلفی جلوگیری از حرکت به سمت عقب استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران در محل مفصل زانو می باشد. همچنین این رباط در پایداری زانو در حرکات چرخشی نقش ایفا می کند.فرکانس میزان بروز دقیق این صدمه بخاطر اینکه بسیاری از آسیب های PCL بدون علامت اند و تشخیص داده نمی شوند مشخص نیست.

آناتومی کاربردی

رباط صلیبی خلفی از لبه تحتانی شکاف بین کوندیلهای استخوان ران شروع و به قسمت خلفی صفحه فوقانی استخوان درشت نی درست یک سانتیمتر زیر سطح مفصلی اتصال می یابد. PCL در جلو بزرگتر و پهن تر و در عقب نازکتر و کوچکتر می شود.

جزء قدامی آن در هنگام خم شدگی زانو سفت وکشیده و در هنگام باز شدن زانو شل می شود. برعکس فیبرهای قسمت خلفی آن در هنگام باز شدن زانو سفت و کشیده و در هنگام خم شدگی زانو ( بسته شدن زانو ) شل میشوند. به همین خاطر آسیبهای قسمت قدامی PCL عمدتاً در زمان خم شدگی زانو و آسیب های قسمت خلفی PCL در زمانی که در هنگام آسیب زانو بصورت باز است بیشتر رخ می دهد.

عملکرد رباط صلیبی خلفی را می توان بصورت مقاومت در برابر حرکت رو به عقب درشت نی نسبت به ران در محل مفصل زانو تعریف نمود. از سویی این رباط مانع از باز شدن بیش از حد زانو و نیز مقاومت در برابر چرخش به داخل زیاد از حد زانو می گردد.

بیومکانیک ویژه ورزش

***سایر عناوین:

*آسیب های ورزشی

*آسیب های تنه و کمر در ورزش

*آسیب های سروگردن در ورزش

*آسیب های اندام فوقانی در ورزش

*آسیب های اندام تحتانی در ورزش

*صدمات ورزشی زانو

آسیب و پارگی های رباط صلیبی خلفی معمولاً در وضعیتی که زانو کاملاً باز و مچ پا در وضعیت خم شدگی به بالا ( دورسی فلکسیون ) قراردارد رخ می دهد. یک اعمال نیرو به قسمت جلو و داخل قسمت فوقانی ساق هنگامی که زانو باز است ( مثلاً اصابت ضربه به ساق در هنگام تکل زدن در فوتبال ) با اعمال نیرویی به سمت عقب و خارج سبب جابجایی درشت نی نسبت به ران در جهت رو به عقب می گردد و می تواند به پارگی رباط صلیبی خلفی و نیز پارگی کپسول مفصل زانو در سمت عقب و خارج شود.

•  انجام تست فعالیتی چهار سر رانی :

- بیمار بر روی تخت به پشت خوابیده و زانو 90 درجه خم کرده و کف پا روی تخت قرار دارد. در این حالت عضله چهار سر ریلاکس و شل بوده و فعالیتی ندارد. در افرادی که PCL در آنها سالم است در این حالت درشت نی 10 میلی متر در جلوی کوندیل استخوان ران است اما در آنها که PCL پاره شده است جاذبه سبب می گردد که سر استخوان درشت نی مساوی یا در عقب انتهای تحتانی ران ( کوندیل ) قرار گیرد. حال معاینه گر پای بیمار را با دست نگه می دارد و از وی می خواهد تا عضله چهار سر ( جلوی ران ) را منقبض کند. در آنها که دچار آسیب و صدمه PCL می باشند با انقباض چهار سر رانی , درشت نی به سمت جلو حرکت می کند، اگر میزان این حرکت رو به جلو بیش از 2 میلیمتر باشد این قسمت را مثبت در نظر می گیریم و آسیب PCL مطرح می گردد.

• انجام تست  Post drawer :- این تست برای شناسایی صدمات PCL بسیار سودمند است.- بیمار روی تخت خوابیده و زانو را خم کرده و کف پا را روی تخت معاینه قرار می دهد. در جلوی بیمار ایستاده و قسمت خلفی فوقانی ساق را به سمت عقب فشار می دهیم اگر درشت نی نسبت به ران در محل زانو کمتر از 5 میلیمتر عقب رفت  آسیب را درجه 1 می گوئیم و اگر بین 10 – 5 میلی مترعقب رفت  آسیب را درجه 2 و اگر بیش از 10 میلی مترعقب رفت  آنرا درجه 3 می گوئیم.

علل آسیب و پارگی رباط صلیبی خلفی

- صدمات ورزشی در فوتبال

- صدمات ورزشی در دومیدانی

- حوادث وسایل موتوری

- سقوط برروی زانو خم شده

بررسی های تصویری

رادیوگرافی * صدمات حاد

تحقیق در مورد رباط,تاندون و عضله

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

پارگی ها و آسیب رباط,تاندون و عضله

کشیدگی و پارگی های رباط , تاندون ها و عضلاتحرکت ناشی از انقباض عضلات و انتقال این انقباضات به مفاصل است. هر عضله توسط یک نوار فیبری به نام تاندون به استخوانهای یک سمت مفصل اتصال دارد. کشیدگی های ایجاد شده در عضله یا تاندون آنرا strain می نامیم. پارگی ناشی از کشیدگی چه کامل باشد چه جزئی می تواند در عضله, محل اتصال عضله به تاندون یا در داخل تاندون اتفاق بیافتد که همگی اینها را strain می نامیم.پایداری مفاصل مرهون وجود نوارهای فیبری است که استخوانها را به هم اتصال می دهند و حرکات مفصل را در جهتی خاص امکانپذیر و در برخی جهات محدود می کنند این نوارهای فیبری را رباط می نامیم و به کشیدگی یا پارگی رباطها در اثر اعمال فشار یا ضربه هم sprain می گوییم.علل ایجاد strain و sprain - این دو صدمه دیدگی هنگامی رخ می دهد که بدن تحت فشار و استرس قرار گیرد. در جریان این فشار عضلات و رباطها در جهتی انقباض یا تحت فشار قرار می گیرند که برای آن جهت خاص یا آن مقدار خاص از نیرو توانایی کافی ندارند و این فشارهای خارج از توان منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. فشارهای وارده به بدن می توانند ناگهانی یا بصورت مزمن و در اثر انجام حرکات تکراری و غیر صحیح باشد.

علائم کشیدگی رباط و تاندون , عضله - درد مهمترین و اولین نشانه این آسیب است که می تواند بروز آسیب را بیان کند. در ورزش و تمرین بروز درد می تواند بدنبال یک حادثه خاص و ناگهانی و یا بتدریج و بدنبال حرکات مکرر و تکراری بصورت تدریجی رخ دهد.- تورم ناحیه آسیب دیده تقریباً‌ همیشه وجود دارد که ظهور آن می تواند ناگهانی یا بتدریج طی چند ساعت باشد. هرگاه فیبرهای تاندون, رباط یا عضله آسیب ببینند مقداری خونریزی رخ می دهد البته این خونریزی امکان دارد طول بکشد تا بطور واضح زیر پوست مشاهده شود ( کبودی ).- بخاطر درد و تورم معمولاً عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده دچار انقباض ( اسپاسم ) می شوند.- بدن با ایجاد درد, تورم و اسپاسم سبب می شود که از آن ناحیه کمتر استفاده شود تا روند بهبودی آن زودتر رخ دهد.

چه موقع به پزشک مراجعه شود - معمولاً در کشیدگی های عضله و رباط درد طی 2-1 روز اول کمی تشدید می شود و بعد به سمت بهبودی می رود. چنانچه بعد از استفاده از داروهای ضد درد یا انجام حمایتهای اولیه از محل آسیب ( بالا نگه داشتن محل, یخ درمانی, بانداژ محل و استراحت ) درد بهبود نیافت یا اگر درد شدیدتر شد باید به پزشک مراجعه نمود.- چنانچه در اطراف مفاصل بزرگ ( زانو, ران, آرنج و مچ دست ) بتدریج تورم ایجاد شود هم لازم است به پزشک مراجعه شود.- چنانچه مشکوک به شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل هستید.- چنانچه به دنبال آسیب دچار بی حسی و گزگز شده اید. ( بررسی آسیب عصبی )- چنانچه ناحیه صدمه دیده سرد یا دچار تغییر رنگ شده است ( بررسی آسیب عروقی )

معاینات و بررسی ها - در مورد مکانیسم پرسیده شود که در اثر اصابت ضربه بوده یا مقاومت در برابر کشش یا ... .- معاینه کامل محل آسیب از نظر حس, حساسیت در لمس و کبودی و تورم و ... .- بررسی مفصل بالا و پائین محل آسیب دیدگی .- شاید برای رد شکستگی همراه انجام رادیوگرافی توصیه شود. رادیوگرافی از بافت نرم ( عضله, تاندون, رباط ) تصویری نمی دهد.

درمان کشیدگی های رباطی, تاندونی, عضلانی • مراقبت های اولیه در خانه :- استراحت به ناحیه آسیب دیده- سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند.- بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند.- بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.- استفاده از داروهای ضد درد ( استامینوفن ) و ضد درد, ضد التهاب ( ایبوبروفن )

• درمان پزشکی :- گاهی بر حسب تشخیص پزشک برای کشیدگی های شدید و پاره شدگی ها استفاده از آتل لازم است.- چنانچه پاره شدگی کامل در عضله یا رباط داشته باشیم جراحی لازم می شود.

پیشگیری - گرم کردن کافی ( حداقل 15 دقیقه ) قبل از ورزش- انجام حرکات کششی مناسب ( که حداقل 20 ثانیه هر کشش طول بکشد ) بر روی عضلات درگیر در ورزش یا کار مربوطه.- عدم انجام فعالیتهایی که می توانند سبب آسیب شوند و بدن آمادگی آنها را ندارد مثل بلند کردن اجسام سنگین.پیش آگهی - هدف از درمان کشیدگی ها و پارگی های عضلانی, رباطی بازگشت به وضعیت قبل از آسیب دیدگی است لذا منظور این است که هدف بهبودی کامل است. زمان لازم برای بهبودی بستگی به شدت آسیب دارد. این زمان می تواند از چند روز در پیچ خوردگی مچ پا تا چند ماه در پارگی رباط زانو که جراحی شده است متفاوت باشد

آسیب دیدگی مچ پا Ankle Sprain

شایعترین ضایعه مچ پا اسپرین است. ابتدا اسپرین را تعریف می کنیم و سپس آن را در مچ پا بررسی می کنیم. Sprain اسپرین: زمانی که ساختمانی مانند لیگامان، جامعیت ساختمانی خود را از دست بدهد، از این واژه استفاده می گردد. از بین رفتن تمامیت ساختمانی گاهی به صورت پارگی tearing است که دو قسمت پاره شده کاملاً از هم جدا نشده اند. در صورت جدا شدن کامل Sprain به صورت Rupture است. Sprain را بر اساس دو معیار جامعیت ساختمانی لیگامانی و وجود ناپایداری در مفصل به 3 درجه تقسیم می کنیم: درجه1: پارگی خفیف وجود دارد به طوری که ساختمان لیگامانی تقریباً سالم است و ناپایداری وجود ندارد. درجه2: پارگی متوسط وجود دارد و ساختمان لیگامان تقریباً ناسالم است و ناپایداری تا حدی در مفصل وجود دارد. درجه3: پارگی کامل وجود دارد و ساختمان لیگامان کاملاً ناسالم است و ناپایداری کاملاً وجود دارد. در مچ پا دو دسته لیگامان مهم وجود دارد:

دانلود تحقیق در مورد رباط,تاندون و عضله

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

پارگی ها و آسیب رباط,تاندون و عضله

کشیدگی و پارگی های رباط , تاندون ها و عضلاتحرکت ناشی از انقباض عضلات و انتقال این انقباضات به مفاصل است. هر عضله توسط یک نوار فیبری به نام تاندون به استخوانهای یک سمت مفصل اتصال دارد. کشیدگی های ایجاد شده در عضله یا تاندون آنرا strain می نامیم. پارگی ناشی از کشیدگی چه کامل باشد چه جزئی می تواند در عضله, محل اتصال عضله به تاندون یا در داخل تاندون اتفاق بیافتد که همگی اینها را strain می نامیم.پایداری مفاصل مرهون وجود نوارهای فیبری است که استخوانها را به هم اتصال می دهند و حرکات مفصل را در جهتی خاص امکانپذیر و در برخی جهات محدود می کنند این نوارهای فیبری را رباط می نامیم و به کشیدگی یا پارگی رباطها در اثر اعمال فشار یا ضربه هم sprain می گوییم.علل ایجاد strain و sprain - این دو صدمه دیدگی هنگامی رخ می دهد که بدن تحت فشار و استرس قرار گیرد. در جریان این فشار عضلات و رباطها در جهتی انقباض یا تحت فشار قرار می گیرند که برای آن جهت خاص یا آن مقدار خاص از نیرو توانایی کافی ندارند و این فشارهای خارج از توان منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. فشارهای وارده به بدن می توانند ناگهانی یا بصورت مزمن و در اثر انجام حرکات تکراری و غیر صحیح باشد.

علائم کشیدگی رباط و تاندون , عضله - درد مهمترین و اولین نشانه این آسیب است که می تواند بروز آسیب را بیان کند. در ورزش و تمرین بروز درد می تواند بدنبال یک حادثه خاص و ناگهانی و یا بتدریج و بدنبال حرکات مکرر و تکراری بصورت تدریجی رخ دهد.- تورم ناحیه آسیب دیده تقریباً‌ همیشه وجود دارد که ظهور آن می تواند ناگهانی یا بتدریج طی چند ساعت باشد. هرگاه فیبرهای تاندون, رباط یا عضله آسیب ببینند مقداری خونریزی رخ می دهد البته این خونریزی امکان دارد طول بکشد تا بطور واضح زیر پوست مشاهده شود ( کبودی ).- بخاطر درد و تورم معمولاً عضلات اطراف ناحیه آسیب دیده دچار انقباض ( اسپاسم ) می شوند.- بدن با ایجاد درد, تورم و اسپاسم سبب می شود که از آن ناحیه کمتر استفاده شود تا روند بهبودی آن زودتر رخ دهد.

چه موقع به پزشک مراجعه شود - معمولاً در کشیدگی های عضله و رباط درد طی 2-1 روز اول کمی تشدید می شود و بعد به سمت بهبودی می رود. چنانچه بعد از استفاده از داروهای ضد درد یا انجام حمایتهای اولیه از محل آسیب ( بالا نگه داشتن محل, یخ درمانی, بانداژ محل و استراحت ) درد بهبود نیافت یا اگر درد شدیدتر شد باید به پزشک مراجعه نمود.- چنانچه در اطراف مفاصل بزرگ ( زانو, ران, آرنج و مچ دست ) بتدریج تورم ایجاد شود هم لازم است به پزشک مراجعه شود.- چنانچه مشکوک به شکستگی استخوان یا دررفتگی مفصل هستید.- چنانچه به دنبال آسیب دچار بی حسی و گزگز شده اید. ( بررسی آسیب عصبی )- چنانچه ناحیه صدمه دیده سرد یا دچار تغییر رنگ شده است ( بررسی آسیب عروقی )

معاینات و بررسی ها - در مورد مکانیسم پرسیده شود که در اثر اصابت ضربه بوده یا مقاومت در برابر کشش یا ... .- معاینه کامل محل آسیب از نظر حس, حساسیت در لمس و کبودی و تورم و ... .- بررسی مفصل بالا و پائین محل آسیب دیدگی .- شاید برای رد شکستگی همراه انجام رادیوگرافی توصیه شود. رادیوگرافی از بافت نرم ( عضله, تاندون, رباط ) تصویری نمی دهد.

درمان کشیدگی های رباطی, تاندونی, عضلانی • مراقبت های اولیه در خانه :- استراحت به ناحیه آسیب دیده- سرما درمانی با یخ در محل آسیب : کمک به کاهش تورم و اسپاسم می کند.- بانداژ کردن محل آسیب با باندهای نواری و کشی: به کاهش تورم کمک می کند.- بالا نگه داشتن محل آسیب بالاتر از سطح قلب.- استفاده از داروهای ضد درد ( استامینوفن ) و ضد درد, ضد التهاب ( ایبوبروفن )

• درمان پزشکی :- گاهی بر حسب تشخیص پزشک برای کشیدگی های شدید و پاره شدگی ها استفاده از آتل لازم است.- چنانچه پاره شدگی کامل در عضله یا رباط داشته باشیم جراحی لازم می شود.

پیشگیری - گرم کردن کافی ( حداقل 15 دقیقه ) قبل از ورزش- انجام حرکات کششی مناسب ( که حداقل 20 ثانیه هر کشش طول بکشد ) بر روی عضلات درگیر در ورزش یا کار مربوطه.- عدم انجام فعالیتهایی که می توانند سبب آسیب شوند و بدن آمادگی آنها را ندارد مثل بلند کردن اجسام سنگین.پیش آگهی - هدف از درمان کشیدگی ها و پارگی های عضلانی, رباطی بازگشت به وضعیت قبل از آسیب دیدگی است لذا منظور این است که هدف بهبودی کامل است. زمان لازم برای بهبودی بستگی به شدت آسیب دارد. این زمان می تواند از چند روز در پیچ خوردگی مچ پا تا چند ماه در پارگی رباط زانو که جراحی شده است متفاوت باشد

آسیب دیدگی مچ پا Ankle Sprain

شایعترین ضایعه مچ پا اسپرین است. ابتدا اسپرین را تعریف می کنیم و سپس آن را در مچ پا بررسی می کنیم. Sprain اسپرین: زمانی که ساختمانی مانند لیگامان، جامعیت ساختمانی خود را از دست بدهد، از این واژه استفاده می گردد. از بین رفتن تمامیت ساختمانی گاهی به صورت پارگی tearing است که دو قسمت پاره شده کاملاً از هم جدا نشده اند. در صورت جدا شدن کامل Sprain به صورت Rupture است. Sprain را بر اساس دو معیار جامعیت ساختمانی لیگامانی و وجود ناپایداری

دانلود تحقیق درباره ی پارگی رباط صلیبی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

پارگی رباط صلیبی؛چگونه اتفاق می افتد ، چگونه درمان می شود؟

مهمترین علل ایجاد آسیب در رباط صلیبی ، بر خلاف تصور ، آسیب های بدون برخورد است

سایت گل - پارگی رباط صلیبی ، اتفاقی است که در سال های اخیر بسیاری از فوتبالیست های ما را درگیر کرده است و اطلاعات دقیق و علمی هم در مورد آن به فوتبالدوستان و ورزشکاران داده نمی شود. در این مقاله این مساله به طور خلاصه مورد بررسی قرار می گیرد. زانو برای پایداری و قدرت در حرکاتش از 4 لیگامان برخوردار است . شایعترین لیگامانی که در فوتبالیست ها دچار آسیب می شود، لیگامان صلیبی قدامی (acl ) است . ضایعه در رباط صلیبی ، طیفی از یک کشیدگی تا پارگی کامل را در بر می گیرد . مهمترین علل ایجاد آسیب در رباط صلیبی ، بر خلاف تصور ، آسیب های بدون برخورد است . توقف ناگهانی هنگام دویدن ، چرخش ناگهانی، فرود آمدن از پرش با زانوی صاف علل شایع مجروح شدن acl است . اگرچه ضربات شدید از جلو به زانوی خم شده نیز می تواند موجب جراحت شود. از آنجا که جراحی acl تا مدت ها ورزشکاران را از میادین دور می کند و در دراز مدت ( مدت زمان بالای 10 سال ) احتمال ابتلا به آرتروز را به شدت ( 100 برابر عموم جامعه) افزایش می دهد یکی از مهمترین نکاتی که ورزشکاران حرفه ای و مربیان بدنساز باید به آن توجه کنند ، راهکارهای پیشگیری از این آسیب است . راه های پیشگیری:

گرم کردن و حرکات کششی قبل از تمرین ، تقویت عضلات همسترینگ ، افزایش تدریجی تمرینات سرعتی و قدرتی در برنامه های آماده سازی ( علت آسیب دیدگی های رباط صلیبی در تمرینات پیش از آغاز فصل در بعضی از باشگاه های ما عدم توجه به این نکته است ) ، استفاده از کفش مناسب ، تلفیق تمرینات قدرتی با حرکات تعادلی و آموزش با پای برهنه ( از آن جا که تقویت اعصاب منتقل کننده ی حس عمقی جلوی آسیب دیدگی را می گیرد ، تمرینات با پای برهنه می تواند این اعصاب را تقویت کند ، آن گونه که کریستف دام در لورکوزن بازیکنان را با پای برهنه مجبور به راه رفتن بر روی خرده شیشه می کرد بیش از تقویت تمرکز بر فایده ی جسمی چنین تمریناتی در جلوگیری از آسیب دیدگی تاکید دارد) .

درمان :

اگرچه در افراد عادی تنها آسیب دیدگی ها ی درجه 3 (شدید) رباط صلیبی نیاز به جراحی دارد، ورزشکاران حرفه ای که می خواهند به میادین بازگردند ، فارغ از درجه ی آسیب به لیگامان باید تحت عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی قرار گیرند . شانس موفقیت عمل جراحی در این آسیب به طور متوسط 80 تا 90 درصد است و به طور متوسط 6 تا 9 ماه ورزشکاران را دور از میادین نگاه می دارد. در صورتی که ورزشکاران تمرینات بازتوانی و فیزیوتراپی را که از دو روز بعد از جراحی آغاز می شود انجام دهند ، بازگشت به وضعیت اولیه دور از دسترس نخواهد بود و مطالعات بعد از دو سال از جراحی نشان داده اند که وضعیت زانوی عمل شده با زانوی مقابل تفاوت معناداری نمی کند.

بعد از جراحی هنگامی که قدرت عضله ی 4 سرران به 65 درصد قدرت عضله ی سمت مقابل برسد (معمولا بعد از 5 تا 8 هفته از جراحی) فعالیت های ورزشی سبک را شروع می کنند . هنگامی که قدرت عضله به 80 درصد قدرت سمت مقابل برسد ورزشکار به تمرینات عادی باز می گردد (که معمولا 3 تا 4 ماه بعد از شروع تمرینات سبک است ).

اگرچه بعد از بهبود بازیکنان به سطح سابق باز می گردند اما عدم دقت در فاز بعد از جراحی و زود بازگشتن به میدان احتمال پارگی دوباره ی رباط صلیبی را افزایش می دهد. همچنین طبق مطالعات صورت گرفته ، ظرف یک سال اول بعد از پارگی acl احتمال پارگی مجدد رباط صلیبی بسیار بالا است و در این مدت ورزشکاران باید با احتیاط بیش تر و تحت نظارت مداوم جراح و متخصص بازتوانی و فیزیوتراپی باشند.در ایران حضور جواد نکونام در یک باشگاه حرفه یی این امکان را به او داد با مربیان و پزشکانی سر و کار داشته باشد که فیزیولوژی ورزش و طب ورزش را می شناسند ، و او را در بهترین شرایط و مطمئن ترین زمان به میدان بفرستند . نکته ای که نادیده گرفتنش به اینجارسید که محسن خلیلی هنوز نتوانسته بعد از مدتها در میادین بدرخشد.دکتر رضا گلستانی