لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 55
دیابت دوران بارداری، ضریب هوشی را کاهش می دهد
آسیبهای مغزی و کاهش ضریب خوشی در سنین بالا، ناشی از عوارض دیابت در دوران بارداری است. دکتر محسن خوش نیست، فوق تخصص غدد و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب، اظهار کرد: مهمرتین عارضه دیابت در دوران بارداری، افزایش وزن جنین یا ماکروزومی است، که با وزن بیش از 4 هزار گرم در هنگام تولد همراه است و متعاقب آن احتمال ضربات و تروماهای زایمانی شامل در رفتگی شانه، آسیب اعصاب اندام های فوقانی و فلج شبکه های عصبی اندام فوقانی افزایش می یابد.
وی تاکید کرد:مرگ ناگهانی چنین در ماههای آخر بارداری، از دیگر عوارض قند خون کنترل نشده در دوران باردری است. میزان شیوع دیابت در دوران بارداری در جوامع مختلف تا 14 درصد گزارش شده، و به دلیل آن که با عوارض زیادی برای مادر و جنین همراه است، امروزه توصیه می شود همه زنان در دوران بارداری از نظر قند خون آزمایش شوند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد:دیابت در دوران بارداری با علایم ظاهری همراه نیست؛ بنابراین برای تشخیص این بیماری، تست قند خون در هفته های 24 تا 28 بارداری ضروری است. در این تست پس از مصرف 50 گرم گلوکز، قند خون ارزیابی می شود؛ در صورتی که قند خون بالاتر از 130 گزارش شود، تستهای تکمیلی تر همچون تست تحمل گلوکز به عمل می آید و پس از اثبات دیابت، به درمان آن مبادرت می ورزند.
دکتر خوش نیت تصریح کرد: داروی مجاز در دوران بارداری «انسولین» است و زنان باردار، مجاز به استفاده از قرصهای خوراکی نیستند.در صورتی که زنان باردار پیش از لقاح، قند خون کنترل نشده داشته باشند، احتمال بروز ناهنجاری های جنین در سیستم قلبی و عروقی، عصبی و اسکلتی وجود دارد.
به گفته وی، مادران چاق و ارادی که سابقه فامیلی دیابت در بستگان درجه اول خود دارند و نیز کسانی که سابقه جنین درشت، دوبار سقط و مرده زایی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت دوران بارداری قرار دارند. به دلیل عوارضی مظیر چاقی، دیابت نوجوانان و عوارض مامایی در حین تولد و پس از آن ضروری است دیابت بارداری خیلی سریع تشخیص داده شود و به طور دقیق درمان گردد.
دتر خوش نیت در خاتمه خاطرنشان کرد: علت دیابت در دوران بارداری ، ناشی از یک نارسایی خفبف در لوزالمعده است. در این دوران، هورمون های زیادی ترشح می شوند که ضد انسولین هستند، در صورتی که لوزالمعده مادر نتواند به مقدار زیاد انسولین ترشح کند، قند خون افزایش می یابد.
دوشنبه 4 خرداد 1383-4ربیع الثانی 1425-شماره2388
دیابت و آلزایمر
محققان مرکز طب دانشگاه «راشل» در شیکاگو با مطالعه بیش از 800 نفر در یک دوره پنج ساله به این نتیجه رسیدند که ابتلا به دیابت خطر بروز آلزایمر را تا 65 درصد افزایش می دهد. متخصصان انگلیسی اعلام کردند که برای شناسایی نحوه ارتباط میان دیابت و افزایش خطر بروز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
مقدمه
کلید معمای خوب زیستن در افرادی که مبتلا به بیماری قند به خصوص بیماری قند نوع دوم هستند رعایت «تغذیه مناسب» است.فرد مبتلا از طریق آموزش دانست که چه بخورد ،چگونه غذا را تهیه کند ،چه موقع و به چه اندازه بخورد،بخش عمده ی بیماری را مهار کرده است.
به امید اینکه دقت در اجرای این راه کارها و مهم تر از همه شناخت بیماری و نگرش بیمار نسبت به غذا یعنی «خوب خوردن و سالم خوردن» علاوه بر نگرانیها از بار هزینه های بی مورد درمانی بکاهد ،تا فرد بتواند همانند سایر افراد جامعه که بیماری قند ندارند،فردی فعال و مفید برای خود و جامعه شود و از کیفیت بالای زندگی برخوردار گردد.مهم تر اینکه از زندگی خود لذت ببرد و از تغذیه درست و اجرای اصول مراقبت های ویژه ،چشم،پوست،کلیه ،قلب و غیره ...سدی نفوذ ناپذیر در برابر بروز عوارض احتمالی بیماریها بسازد.
سلامت همه افراد به خصوص فرد مبتلا به دیابت ،مرواریدی است که فقط در عمق آبهای زلال آگاهی و مراقبت به دست خواهد آمد.
تعریف بیماری قند
این بیماری به میزان بالای قند موجود در خون اطلاق می شود و بالا رفتن میزان قند خون زمانی به وجود می آید که لوزالمعده انسولین ترشح نمی کند و یا این مقدار آن ناکافی و بی تأثیر است.انسولین هورمون محرک سلول بوده و آن را وادار به جذب و یا ذخیره قند خون می کند.بنابراین اگر انسولین کافی برای جذب و یا ذخیره گلوکز(قند)وجود نداشته باشد میزان قند خون به طور غیر طبیعی بالا رفته و در نتیجه منجر به بیماری قند می گردد.به بیان ساده تر می توانیم مقایسه کنیم یک انبار مواد غذایی که در پشت دربهای بسته آن فردی گرسنه نشسته که دسترسی به مود غذایی ندارد،قندی که از طریق تغذیه وارد بدن می شود و برای سوخت و ساز سلول لازم است،در پشت دربهای سلولها نشسته «یعنی داخل جریان خون»و سلولها با وجود داشتن منبع انرژی برای ترمیم ،خود «در قحطی به سر می برند»علایم بالا رفتن غیر طبیعی قند خون شامل ادرار زیاد،ضعف،خستگی و گرسنگی زیاد می باشد .اگر فرد متوجه نگردد و در صدد معالجه بر نیاید در دراز مدت تبدیل به بیماری قند کامل و کنترل نشده خواهد شد که صدمات و عوارض قلبی ،عروقی ،کلیوی،چشم(با احتمال کوری) را به دنبال خواهد داشت.
انواع بیماری قند
بیماری قند را به طور کلی می توان به دو دسته تقسیم نمود:
نوع اول:که به آن بیماری قند وابسته به انسولین نیز می گویند،این نوع بیماری قند وابسته به انسولین نیز می گویند،این نوع بیماری قند از نوع شدید و غیر معمول و شروع آن در کودکی و نوجوانی و افراد زیر35 سال دیده می شود .اصطلاحاً دیابت جوانان به آن اطلاق می شود .
نوع دوم:بیماری قند غیر وابسته به انسولین می باشد که در سنین بالاتر به وجود می آید.این نوع بیماری از بیماریهای است که سهم عمده درمان و کنترل به عهده ی خود بیمار گذاشته می شود.موفقیت این خود درمانی و مراقبت از خود در آموزش می باشد.یعنی فرد باید از فرایند بیماری خود آگاه باشد،با طبیعت بیماری آشنایی پیدا کند ،علایم خطر را شخصاً تشخیص دهد و به طور کلی اثر انسولین و یا قرصهای دیابت را فهمیده و طبق دستور و نیاز عمل کند .اهمیت ورزش و کم کردن وزن را درک کرده ،به نشانه های بالا رفتن یا پایین آمدن ناگهانی میزان قند خون و علل آن واقف باشد .فرد دیابتی بایستی همواره گوش به زنگ پی آمدهایی دراز مدت بیماری بوده و از بروز عوارض احتمالی پیشگیری کرده و یا تا حد امکان آن را به تعویض اندازد .برای رسیدن به یک هدف کلی و عمده - یعنی سلامت و خوب زیستن با وجود داشتن بیماری قند و داشتن زندگی عادی با کیفیت خوب ،فرد دیابتی بایستی در همه حال تحت نظر پزشکان متخصص قلب و عروق،زنان و مامایی(در مورد خانم ها )کلیه و چشم باشد.در دیابت نوع دوم به خصوص رکن اصلی مراقبت از خود درمانی درک صحیح بیمار از تغذیه ،خوب خوردن و درست خوردن و اثرات معجزه آسای آن در پیشگیری و کنترل اثر بیماریهای مزمن است.
بیماری قند نوع دوم و یا غیر وابسته به انسولین خطر وسیع تری است که جامعه را تهدید می کند .این نوع بیماری همه گیر تر بوده و در سنین بالای 40 سالگی شروع می شود .در این افراد لوزالمعده انسولین ترشح می کند ولی مقدار آن برای جذب و ذخیره قند در بدن کافی و مؤثر نیست.دلیل آن مقاومت سلول در برابر انسولین ارزیابی شده است .نود درصد بیماریهاییهای قند را بیماری نوع دوم تشکیل می دهد.در حدود 12 میلیون نفر در آمریکا و نیمی از این افراد از ابتلا به بیماری قند خود بی اطلاعند و زمانی متوجه می شوند که عونارض ناشی از آن آشکار می گردد .از آنجایی که آنچه می خوریم تأثیر به سزایی در مقدار و میزان قند خون و انسولین مورد نیاز دارد.بنابراین تغذیه مهمترین عامل شروع ،تشدید و کنترل این نوع بیماری قند می باشد.
عوامل خطر
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم هستند؟
1- افرادی که اضافه وزن داشته و یا چاق هستند.
2- سابقه بیماری قند در خانواده دارند.
3- افرادی که در دوران حاملگی دچار دیابت شده اند.
4- افرادی که نوزادان 5 کیلو به بالا به دنیا آورده اند.
5- افرادی که در معرض استرس یک بیماری قرار گرفته اند .
6- افرادی که فشار خون بالا دارند.
7- افرادی که سن 40 به بالا دارند.
توجه: اگر یکی از اعضای خانواده شما بیش از 3 عامل ذکر شده در بالا را داشته باشد باید به پزشک مراجعه کرده ،آزمایشات لازم را انجام داده و دستورات غذایی،ورزشی و دارویی مورد نیاز را به دست آورده و اجرا کند.
علایم و نشانه های بیماری قند نوع دوم غیر وابسته به انسولین
1-خستگی
2- عفونت های مکرر
3- دیر جوش خوردن زخم پا و یا بریدگیها
4- ضعف شدید دید
5- کم شدن انگیزه های جنسی
6- خشکی و خارش پوست
7- خواب رفتن و مور مور شدن دست ها و پاها
8- گرسنگی زیاد
9- تشنگی زیاد
10- تکرر ادرار- و زیاد شدن حجم آن
غذا،انسولین و عملکرد آنها برای تولید انرژی و حفظ سلامت بدن
هنگامی که غذا وارد معده می شود آنزیمهای گوارشی ،قند های مرکب آن را به گلوکز که همان قند معمولی است تبدیل می کند.
همزمان با آن لوزالمعده ترشح انسولین را آغاز می کند .انسولین در حقیقت وسیله ی حمل قند از جریان خون به داخل بافتها و سلولهای مختلف بدن به منظور تولید انرژی و ی ذخیره قند است .در گذشته ای نه چندان دور مردم عام بر این باور بودند که خوردن قند زیاد عامل اصلی تولید بیماری قند می باشد.در نظر داشته باشید که این بیماری بسیار پچیده بوده و عوامل متعددی که هنوز هم بیشتر آنها جزو ناشناخته های علم پزشکی و سایر علوم زیستی است باقی مانده است .همین اندازه می دانیم که بیماری قند شبانه به وجود نمی آید بلکه سالها لازم است که به صورت یک بیماری علایم آن ظهور کند.
«عوامل ژنتیکی که فرد را در معرض خطر ابتلا به بیماری قند قرار می دهند حائز اهمیت می باشند .اما بدون استثناء تمام یافته های تحقیقی در این مورد نشان داده است که نوع زندگی (Life Style ) عامل تعیین کننده ای در پیروزی یا مغلوب شدن حساسیت های ژنتیکی می باشد (یعنی ابتلا به بیماری قند و یا زندگی سالم.) پس عادات غذایی نادرست ،بی تحرکی ،وزن زیاد،عادات نادرست بهداشتی مجموعه ای است که نوع زندگی غیر سالم فرد را تشکیل می دهند».
هدف:هدف اولیه معالجه دیابت کنترل قند خون است یعنی سعی کنیم که میزان قند خون را هر چه بیشتر نزدیک به حد طبیعی آن نگه داریم.
اگر شما بیماری قند نداشته باشید بدن شما قند خونتان را بین 70 الی 115 میلی گرم بالا نگه می دارد(یعنی مقدار قند در هر دسی لیتر خون )و این میزان طبیعی قند خون در افراد غیر دیابتی است.در افراد دیابتی بدن شما به تنهایی نمی تواند این میزان را حفظ کند بلکه نیاز به کمک دارد .توجه داشته باشید که کنترل قند خون ضامن سلامت و شادابی بوده و از بروز عوارض متعدد به خصوص دیابت جلوگیری می کند.
یکی از روشهای کنترل قند خون آزمایش خون می باشد .لازم است به این نکات توجه شود.
کنترل خوب ،نگه داشتن قند خون به حالت طبیعی و نزدیک به طبیعی است .عوارض ناشی از قند خون بالا را کاهش داده و سلامت کامل را در دراز مدت تضمین می کند.
عوامل ششگانه معالجه دیابت به قرار زیر هستند:
1- آموزش:یادگیری و دانستن ،مهمترین وسیله ی معالجه ی دیابت می باشد.
یعنی اینکه یاد بگیرید چگونه از خودتان مراقبت کنید و مهارتهای لازم را برای این کار کسب کنید.
2- تنظیم برنامه غذایی:
انواع و اقسام مواد غذایی را که باید مصرف کنید
×حبوبات ،غلات،کربوهیدراتهای مرکب(ماکارونی،برنج ،سویا)،روغن زیتون ،ماهی،مرغ(بدون پوست و کاملاً بی چربی)
×وزن خود را در حد طبیعی مناسب با سن و قد خود نگه دارید.
×از مصرف چربی به خصوص چربی های حیوانی و اشباع شده پرهیز کنید.
×مواد غذا یی را بیشتر از سبزیها و میوه ها انتخاب کنید.
×شکر را به مقدار خیلی کم و یا اصلاً مصرف نکنید.
×نمک و سدیم را در حد محدود مصرف کنید.
مصرف مقدار مناسب غذا
اگر دیابت نوع اول دارید:بایستی همان اندازه غذا بخورید که اگر دیابت نداشتید مصرف می کردید.
میزان بالای قند خون ،کالریهای اضافی بدن را از طریق ادرار دفع می کند و هنگامی که دیابت (قند خون)کنترل نشود نگه داشتن وزن در حد طبیعی بسیار مشکل خواهد بود.
بنابراین خوردن مقدار غذای مناسب در هر روز و هر وعده ،هماهنگی مقدار انسولین را برای جذب مواد غذایی مصرف شده آسانتر می کند و این مهمترین قسمت برنامه ریزی غذایی برای دیابت نوع اول می باشد.
اکثر افرادی که وزن بالایی دارند و «چاق» می باشند مبتلا به دیابت نوع دوم می شوند .پس قدم اول کم کردن وزن که همان کاهش چربیهای اضافی بدن می باشد بایستی مورد توجه قرار گیردافرادی که به مدت 10 سال یا کمتر دیابت داشته اند بایستی بدان مساله توجه خاصی عنایت کنند. بنابر این کمتر خوردن و کاهش وزن مهمترین قسمت درمان در دیابت نوع دوم می باشد.
پس وزن اضافی را کم کنید و وزن خود را در همان حد متعادل پایین نگه دارید.
برای این کار بایستی :
×مقدار غذای هر وعده را کم کنید.
×غذاهای کم چربی مصرف کنید.
×مصرف قند و مواد قندی را کاهش دهید.
×فعالیتهای بدنی خود را افزایش دهید (ورزش - تحرک)
×سه وعده غذا را حتماً به طور منظم میل کنید.
×وعده های غذایی و بین غذایی را به موقع میل کنید.
وقت مناسب برای وعده های غذا
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
گونههای مرض قند
مرض قند نوع Ι (یا دیابت وابسته به انسولین IDDM)
مرض قند نوع ΙΙ (یا دیابت غیر وابسته به انسولین NIDDM)
دیابت بارداری
دیابت نوع یک
بدن مبتلایان به دیابت نوع یک توانایی تولید انسولین را ندارد و این امر موجب افزایش سطح قند خون میگردد. این امر به دلیل از دست رفتن سلولهای β جزایر لانگرهانس پانکراس اتفاق میافتد. دلیل اصلی از دست رفتن سلولهای β، حمله سلولهای لنفوسیت T به دلیل خودایمنی است. روش درمانی آن تزریق انسولین و کنترل دائمی میزان قند خون میباشد.
دیابت نوع دوم
در مرض قند نوع دوم بدن فرد مبتلا انسولین تولید میکند و حتی ممکن است غلظت انسولین در خون از مقدار معمول آن نیز بیشتر باشد اما گیرندههای یاختهای فرد نسبت به انسولین مقاوم شده و در حقیقت نمیگذارند انسولین وارد سلولها شده و اعمال طبیعی خود را انجام دهد. در این حالت میتوان با درمان رژیمی و ورزش غلظت قند خون را کاهش داد. شیوع این نوع در حال ازدیاد است. مرض قند نوع دوم در افراد چاق دیده میشود و درصد شیوع این بیماری در زنان بیش از مردان است.
دیابت بارداری
تجهیزات آزمایشات شخصی دیابت بارداری در آمریکا
دیابت بارداری مربوط به چند ماهه آخر دوران بارداری است و معمولاً سابقه خانوادگی در ابتلا به آن نقش دارد. کاهش مصرف کربوهیدراتها و محدود کردن دریافت قندهای خالص و افزایش تعداد وعدههای غذا و کاهش حجم وعدهها از جمله عوامل بهبود بخش میباشند. ناگفته پیداست که این نوع دیابت فقط در بانوان شیوع دارد.
مرض قند و انسولین
بسیاری از افراد پس از آغاز درمان و استفاده از تجویزهای دارویی حتی از قبل هم چاقتر میشوند و این بدان علت است که تقریباً تمام داروهایی که برای بهبود این افراد تجویز میشود آنها را گرسنه میکند و باعث میشود که کبد مازاد انرژی را به چربی تبدیل نماید.
لوزالمعده به منظور جلوگیری از افزایش ناگهانی قند خون پس از صرف غذا مقداری انسولین در خون وارد میکند و انسولین با راندن قندها به درون یاختهها از وقوع این امر جلوگیری میکند. اما انسولین و تمام داروهایی که از آن ساخته میشوند باعث میشوند که شما همواره احساس گرسنگی کنید و بداقبالی شما برای یک حمله قلبی را افزایش میدهد. بنابراین مهمترین هدف در تجویز انسولین این است که با کمترین میزان مصرف انسولین بتوانیم از بالا رفتن ناگهانی قند خون جلوگیری بعمل بیاوریم.
عوارض دیابت
دیابتیها در معرض آسیبهایی مانند حملات قلبی و مشکلات کلیوی و نابینایی و ناشنوایی و نشانگان پاهای سوزان هستند و این امر بعلت افزایش قند خون بعد از صرف غذا و چسبیدن این قندها به یاختهها و تبدیل آن به مادهای مضر به نام سوربیتول صورت میپذیرد. پزشکان بهوسیله انجام آزمایشی بنام هموگلوبین A۱C و اندازه گیری میزان قند چسبیده به سلولها به میزان آسیبهای عصبی وارد شده پی میبرند.
دیابت ممکن است منجر به اختلال در کارکرد سرخنای (مری) و تنبلی معده، اختلالات کیسه صفرا، اختلالات عملکرد کبدی و اختلال در عملکرد روده بزرگ و کوچک شود که هر کدام به نوع خود باعث بروز علائم ویژهای میشود.
مرض قند و پرهیز غذایی
بسیاری از افرادی که بعد از سن ۴۰ سالگی دچار دیابت میگردند با رعایت یک رژیم غذایی مشتمل بر مصرف سبزیجات, غلات کامل, حبوبات و ماهی ومحدود کردن شدید فراوردههای شیرینی پزی و شکر و محدود کردن دریافت گوشت، مرغ و تخم مرغ میتوانند حال خود را بهبود بخشند. بسیاری از کسانی که دچار دیابت شدهاند انسولین مصرف میکنند آنها توانایی کافی برای پاسخ دادن به انسولین را ندارند و این امر به علت وزن بالا و مصرف زیاد قندهای تصفیه شده از سوی آنهاست. اولین دستور برای برطرف کردن این حالت استفاده از دانههای کامل به جای فرآوردههای شیرینی و نان پزی است. این امر علاوه بر اینکه به شما احساس خوبی میدهد کمک خواهد کرد تا کمتر بخورید و همچنین باعث محدود کردن دریافت مهمترین منبع دریافت چربیها خواهد گردید.
برپایه پژوهشهایی که در اروپا انجام گرفتهاست نشان داده شده که دریافت مقادیر بسیار زیاد پروتئین به کلیههای یک فرد دیابتی آسیب وارد میکند بنابراین دیابتیها باید از مقادیر کمتر گوشت و ماکیان و تخم مرغ استفاده نمایند. همچنین تحقیقات اخیر نشان میدهد که کربوهیدراتهای تصفیه شده
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 18
دیابت
استاد:
خانم پیرمحمدی باغمیشه
ارائه دهنده :
مهلا مظفری
سال تحصیلی 88- 87
دیابت یا مرض قند
بیماری قند یا دیابت نوعی اختلال در سوخت و ساز است که به علل مختلف تظاهر می کند و با درجات مختلف از کمبود انسولین یا عدم پاسخ به انسولین همراه است. طبق این تعریف نقش مهم انسولین و تغییرات مهمی که بدنبال کمبود آن در سوخت و ساز ایجاد می شود بهتر مشخص می شود.
دیابت نوع 2 یا دیابت غیر وابسته به انسولین
این نوع دیابت تقریباٌ 85 تا 90 درصد کل بیماران دیابتی را تشکیل می دهد. در این نوع دیابت، زمینه ارثی دخالت دارد و در مقایسه با دیابت وابسته به انسولین بیشتر به صورت فامیلی مشاهده می شود. در فردی که دارای زمینه ارثی بیماری است، عوامل محیطی می توانند موجب بروز علائم بیماری شوند.
دیابت نوع 2 به دو گروه نقسیم می شود: 1- دیابت در افراد چاق 2- دیابت در افراد با وزن طبیعی
در کشورهای غربی ابتلاء به دیابت به میزان 60 تا 90 درصد مربوط به عامل دریافت کالری اضافی، چاقی و در نتیجه مقاومت نسبی به انسولین است. در بیمارانی که وزن طبیعی دارند، افزایش مختصر وزن از جمله افزایش وزن به طور طبیعی در دوره کودکی یا هنگام بلوغ، موجب افزایش عدم تحمل نسبت به گلوکز خواهد شد.
دیابت نوع 2، اغلب در بینافراد میانسال دیده می شود. در کودکان و نوجوانان، نوعی دیابت ظاهر می شود و به نام اختصاری مودی معروف است و به صورت ارثی منتقل می شود.
در دیابت نوع 2، کمبود انسولین به طور نسبی وجود دارد ولی مقاومت به انسولین می تواند در پیدایش بیماری اهمیت بیشتری داشته باشد. در این بیماران پاسخ انسولین به گلوکز ممکن است طبیعی یا بیش از طبیعی باشد. در این نوع دیابت فاصله غیر طبیعی شدن تست تحمل گلوکز تا نمود افزایش قند خون در حالت ناشتا ممکن است از چند سال تا چند دهه طول بکشد در حالی که در دیابت نوع 1، این فاصله چند ماه تا چند سال است، با کم کردن وزن بیمار در اوایل به انسولین را اصلاح کرد.در هر دو نوع دیابت عوارض مزمن بیماری وجود دارد.
ارتباط دیابت نوع 2 با رشد جنین و کودک شیرخوار
بروز بیماری های قلبی – عروقی در افراد بالغ با رشد آنها در دوره جنینی و شیرخوارگی ارتباط دارد. بیماری قلبی - عروقی را یک اثر برنامه ریزی شده از اختلال رشد در مراحل اولیه عمر می دانند. طی دوره های بحرانی در اوایل عمر در نتیجه یک عامل محرک یا مخرب کار با ساختار موجود زنده دچار تغییر دائمی یا طولانی می شود و به این دلیل چنین روندی به برنامه ریزی تعبیر می شود. شواهد این پدیده حدود 70 سال پیش مشاهده شده است به این صورت که در نواحی مختلف انگلستان و ولز بین مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی و مرگ و میر نوزادان، ارتباط نزدیکی به دست آمد. از آنجایی که مرگ و میر نوزادان بیشتر با کمی وزن آنان هنگام تولد همراه ایت، می توان چنین نتیجه گیری کرد که اختلال رشد جنین، در پیدایش بیماریهای قلبی – عروقی در سنین بالا مؤثر است.
بر اساس یک آمار در بین 5654 نفر مرد، بیشترین تعداد مرگ ناشی از نرسیدن خون به عضله قلب، شامل کسانی بوده که وزن آنان هنگام تولد تا یکسالی از حد طبیعی پایین تر بوده است و به این ترتیب میزان مرگ و میر در افرادی که وزن هنگام تولد آنها پایی بوده، سه برابر افزایش داشته است.
بررسی های بعدی نیز نشان داد که کمی وزن هنگام تولد مخصوصاٌ وقتی همراه با افزایش وزن جفت باشد با افزایش فشار خون و فیبرینوژن در سنین بالاتر ارتباط دارد، پس می توان نتیجه گیری کرد که اختلال در رشد بعضی از بافت ها مثل بافت عروقی – خونی و کبد در اثر شرایط نامناسب محیطی و در زمان بحرانی می تواند موجب بروز عوارض فوق الذکر در سنین بالاتر شود. همچنین با توجه به مطالب فوق می توان به نقش مهم تغذیه مادران باردار پی برد.
دیابت نوع 2 و اختلال در تحمل گلوکز اغلب با فشار خون و بیماریهای ایسکمیک قلبی تواماٌ دیده می شود. می دانیم سلولهای بتا در دوران جنینی به سرعت رشد می کنند و اشکال تغذیه جنین می تواند به اختلال در تحمل گلوکز منجر شود.
پس عواملی که در اوایل زندگی و دیابت نوع 2 و یا مخلوطی از آنها شودو البته این تغییرات بستگی دارد به اینکه اختلال رشد در جنین یا شیرخوار در چه زمانی از رشد و تکامل بوجود آید.
البته این موضوع که حوادث دو سال اول عمر موجب تغییراتی در 50 تا 70 سال بعد شود در ابتدای امر بعید به نظر می رسد ولی اگر از دریچه دیگری به موضوع نگاه کنیم ممکن است این مطلب کمتر موجب شگفتی شود. طبق محاسبه ای که انجام شده برای تبدیل سلول تخم به یک نوزاد رسیده به 42 دوره تقسیم سلولی نیاز است، در حالی که بعد از تولد برای تبدیل نوزاد به یک فرد بالغ فقط 5 دوره تقسیم سلولی دیگر لازم است. دفعات تقسیم سلولی و زمان آن در بافتهای مختلف بدن متفاوت است برای مثال در هنگام تولد سلولهای عصبی به طور کامل وجود دارند و حداقل نیمی از سلولهای بتای پانکراس تشکیل شده است. اثرات مخرب عوامل
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
دیابت و تاریخچه
مقدمه
دیابت قندی (Diabetes Mellitus) نوعی بیماری است که در اثر افزایش غلظت گلوکز خون ایجاد میگردد که این افزایش گلوکز در اثر نبود انسولین در خون یا نقصان گیرندههای انسولین در سلولهای جذب کننده گلوکز ، بوجود میآید. این بیماری حالت ارثی و اکتسابی دارد. دید کلی این بیماری دیابت فامیلی بوده و حدود 2 درصد مردم در جهان به آن مبتلا هستند. در این بیماران افزایش گلوکز به قدری است که از آستانه کلیوی گذشته و لذا نمیتواند مجددا جذب گردد. بنابراین در ادرار قند (Glocosuria) مشاهده میگردد. افزایش فشار اسمزی در ادرار سبب افزایش دفع آب یا همان ادرار (Polyuria) شده است. در دیابت با اینکه مقدار گلوکز خون زیاد است، ولی ذخیره گلیکوژن کم شده، لیپیدها و پروتئینها میسوزند، لذا شخص دیابتی دائما احساس گرسنگی میکند و پرخور (Polyhagia) میباشد. پس شخص دیابتی دارای سه علامت پرخوری ، عطش زیاد و تکرار ادرار میباشد. در این حالت به علت اینکه لیپیدها در بتا _ اکسیداسیون تجزیه میشوند، سرانجام استیل کوآنزیم A به مقدار زیاد حاصل مینمایند. این ترکیب در سنتز اجسام ستونی وارد شده و اجسام ستونی در خون و ادرار دیده میشوند. کاتیونها همراه ترشح آنیونی اجسام ستونی ، خنثی و از محیط خارج شده و در نتیجه یک ستواسیدوز حاصل میشود و بیمار به حالت اغما و مرگ میرود. اغلب سندورمهای حاد دیابتی ، در اثر نقصان انسولین بوده که آن را دیابت وابسته به انسولین گویند و با تجویز انسولین قابل کنترل میباشد. تاریخچه صدها سال است که بیماری دیابت با دفع قند از طریق ادرار شناخته شده است. آزمایشات سالهای 1800 میلادی ، نشان داده است که در حیواناتی که لوزوالمعدهشان ، با انجام عمل جراحی برداشته میشود، علائم بیماری فورا ظاهر میگردد. به هر حال تا سال 1921 که فردریک باتینگ و چارلز بست انسولین را از پانکراس حیوانات استخراج کردند و برای دیابت انسان مورد استفاده قرار دارند، درمان قطعی برای این بیماری وجود نداشت. دو نوع دیابت شیرین وابسته به انسولین و غیر وابسته به انسولین شناخته شده است.دیابت شیرین وابسته به انسولین (IDDM) در این دیابت که به دیابت جوانی (Insulin Dependent Diabets Mellitus) یا IDDM نیز معروف است، ضایعه معمولا در سلولهای بتا جزایر لانگرهانس لوزوالمعده بوده، لذا پس از صرف غذا (حاوی مواد قندی) ، انسولین ترشح نمیگردد. در این ضایعه ، در کبد فرایندهای گلوکونئوژنز و ستوژنز صورت گرفته و راههای گلیکولیز (تجزیه گلوکز) و لیپوژنز (تجزیه لیپیدها)، صورت نمیگیرد. در سلولهای دیگر بافتها ، به علت اینکه گلوکز نمیتواند وارد سلولها شود، لذا راه تولید قند از تجزیه پروتئینها و چربیها ، تحریک میشود. تجزیه لیپیدها در بافت چربی ، باعث آزاد شدن اسیدهای چرب شده که به کبد انتقال یافته و در سنتز اجسام ستونی شرکت میکنند که این فرایند تولید ستواسیدوز کرده و در نهایت بیمار را به اغما میبرد. آنزیم لیپو پروتئین لیپاز که در حضور انسولین فعال بوده و باعث صاف کردن خون از لیپیدها میشد، در فقدان انسولین ، غیر فعال بوده و غلظت لیپیدها و اسیدهای چرب در خون ، افزایش مییابد. پس در این نوع دیابت ، افزایش گلوکز خون ، میتواند به دو علت اصلی باشد: عدم وجود و یا نقصان انسولین که گلوگز نمیتواند وارد سلولهای مختلف گردد و دیگر اینکه در اثر شدت تولید قند از اسیدهای آمینه در کبد زیاد میشود که مقداری گلوکز به خون ریخته میشود و باعث افزایش غلظت گلوکز در خون میگردد. فنوتیپ و سیر طبیعی IDDM زودرسترین نشانه اختلال ، پیدایش آنتی بادیهای خودی ضد جزیره لانگرهانس در هنگامی است که گلوکز خون ، طبیعی است. متعاقب این دوره ، مرحله کاهش تحمل گلوکز ، اما طبیعی بودن گلوکز ناشتای خون است. با تداوم از دست رفتن سلولهای بتا پانکراس ، نهایتا افزایش گلوکز ناشتای خون بروز میکند، اما هنوز انسولین به میزان کافی جهت پیشگیری از ستوز تولید میشود. در طی این دوره بیماران دچار دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین میباشند. سرانجام تولید انسولین به زیر آستانه بحرانی میرسد و بیمار مستعد ستواسیدوز میگردد. بیماران جوانتر عموما سریعتر از بیماران مسنتر این مراحل را سپری میکنند. اداره بیمار مبتلا به IDDM پیوند پانکراس یا سلولهای جزیره لانگرهانس در صورت نبودن عوارض سرکوب ایمنی ، میتواند بیماری را معالجه کند. اداره اکثر بیماران ، بر کنترل قاطع سطح قند خون از طریق تزریق انسولین خارجی ، تاکید میکند. تجویز انسولین یا نیکوتین آمید ، ظاهرا بروز IDDM در برخی از بیماران را به تاخیر میاندازد. خطر توارث IDDM احتمال IDDM در جمعیت عمومی ، تقریبا 1 در 300 است. در صورت ابتلای یک خواهر یا برادر ، این خطر به 1 در 14 افزایش مییابد. با ابتلای دومین خویشاوند این احتمال به 1 در 6 میرسد. فرزندان مادران مبتلا به احتمال 1 در 100 دچار IDDM میشوند. دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین (NIDDM) برعکس دیابت جوانی ، انسولین در این بیماری که (Non Insulin Dependent Diabets Mellitus) یا NIDDM یا دیابت بالغین نیز نامیده میشود، وجود دارد. این دیابت در متوسط سن افراد چاق بوجود میآید. این دیابت در 80 تا 90 درصد دیابتیها دیده شده است. علت این ضایعه ممکن است در اثر نقصان گیرندههای انسولین بر روی غشا سلولی سلولهای هدف ، یعنی ماهیچه ، کبد و بافت چربی باشد. این افراد با یک افزایش قند (هیپرگلیسمی) و افزایش لیپیدها (هیپرتری گلیسریدمی) دیده میشوند، ولی ستواسیدوز که در دیابت شیرین وابسته به انسولین وجود داشت، در این بیماران وجود ندارد. علت افزایش تری گلیسرید ، احتمالا به علت سنتز فراوان تری گلیسریدهای کبد در اثر تحریک حاصل از افزایش گلوکز و انسولین میباشد. چاقی قبل از اینکه ، دیابت خود را نشان دهد، وجود دارد و یکی از مهمترین عوامل ایجاد کننده این نوع دیابت است. فنوتیپ و سیر طبیعی NIDDM NIDDM ، معمولا افراد چاق را در میانسالی را بعد از آن گرفتار می کند، هر چند با چاق شدن و بی تحرکی روز افزون کودکان و افراد جوانتر ، تعداد در حال افزایشی از آنها مبتلا میشوند. NIDDM تظاهر بی سروصدایی دارد به واسطه افزایش سطح گلوکز در بررسیهای روزمره تشخیص داده میشود. بطور کلی پیدایش NIDDM را به سه مرحله بالینی تقسیم میکنند: اول ، علیرغم مقاومت به انسولین ، گلوکز پلاسما طبیعی باقی میماند. دوم، علیرغم افزایش غلظت انسولین ، افزایش غلظت گلوکز در خون ، پس از صرف غذا ایجاد میشود. سوم ، کاهش ترشح انسولین باعث افزایش غلظت خون در حالت ناشتا و دیابت آشکار میگردد. علاوه بر افزایش غلظت گلوکز خون ، تنظیم نادرست متابولیزمی ناشی از اختلال عملکرد سلولهای بتا و مقاومت به انسولین سبب آترواسکلروز و بیماری کلیوی میشود. پیدایش این عوارض ، با زمینه ژنتیکی و میزان کنترل متابولیزمی ارتباط دارد. کنترل قاطع سطح گلوکز خون ، خطر عوارض را 35 تا 75 درصد کاهش میدهد.
اداره بیمار مبتلا به NIDDM کاهش وزن ، افزایش فعالیت بدنی و تغییرات رژیم غذایی با بهتر کردن چشمگیر حساسیت و کنترل آن ، به بسیاری از مبتلایان به NIDDM کمک میکند. متاسفانه بسیاری از بیماران نمیتوانند یا نمیخواهند نحوه زندگی خود را به حد کافی جهت انجام این کنترل ، تغییر دهند و نیاز به درمان با داروهای خوراکی پایین آورنده قند خون مانند سولفونیل دورهها) و بیگوانیدها دارند. برای نیل به کنترل قند خون و احتمالا کاهش خطر عوارض دیابت ، بعضی از بیماران نیاز به درمان با انسولین خارجی دارند. به هر حال انسولین درمانی با افزایش مقدار انسولین و چاقی ، مقاومت به انسولین را زیاد میکند. خطر توارث NIDDM خطر NIDDM در جمعیت عمومی ، بسیار وابسته به جمعیت تحت مطالعه است. در اکثر جمعیتها این خطر از 1 تا 5 درصد میباشد. هر چند در ایالات متحده ، 6 تا 7 درصد است. اگر بیمار یک خواهر یا برادر مبتلا داشته باشد، خطر به یک در 10 افزایش مییابد. اگر یک خواهر یا برادر و یک خویشاوند درجه اول دیگر مبتلا شوند، خطر یک در 5 است. از آنجا که برخی اشکال NIDDM ، پیش زمینه IDDM (وابسته به انسولین) هستند، فرزندان بیمارن دچار NIDDM به احتمال تجربی یک در 10 دچار IDDM میشوند.دیابت نوع 2دیابت نوع 2 یا دیابت شیرین غیر وابسته به انسولین (non-insulin-dependent diabetes mellitus) به عنوان یکی از مهم ترین چا لش های موجود بر سر راه سیستم های بهداشتی جوامع امروزی مطرح است .بروز این بیماری در سرتاسر جهان در حال افزایش است . این بیماری در اثر بر هم کنش متقابل عوامل وراثتی , محیطی و رفتاری در افراد به وجود می اید. اگر چه اثر عوامل ژنتیکی هنوز به طور کامل شناخته نشده است با این وجود بسیاری از دانشمندان از ان به عنوان یک risk factor مهم یاد می کنند. البته ارتباط ان با چندین ژن مهم نیز ثابت شده است از جمله ژن های : ,calpain 10 potassium inward-rectifier peroxisome proliferator-activated receptor γ , insulin receptor substrate-1 , 6•2 . در عین حال شواهد زیادی بیان کننده این مطلب اند که فاکتورهای خطر قابل تعدیل مانند چاقی و کم تحرکی به عنوان مهم ترین عوامل غیر ژنتیکی ایجاد این بیماری محسوب می شوند. این بیماری در حدود 8% بزرگسالان امریکایی دیده می شود. اگر چه درمان های پزشکی نقش مهمی در کاهش عوارض مخرب این بیماری دارد اما معمولا قادر به بر طرف کردن همه ان ها و هم چنین برگرداندن سطح گلوکز خون به حد نرمال نیستند. هم چنین تشخیص این بیماری معمولا با تاخیر و پس از بروز عوارض ان اتفاق می افتد. بنابر این تا زمان یافتن درمان موثر و کامل برای ان بهترین گزینه پیش رو, پیشگیری از بروز این بیماری است.این بیماری را می توان از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار داد. مثلا از نظر اپیدمیولوژی و میزان شیوع ان , و یا از نظرمکانیسم های ایجاد , عوارض جانبی و اثرات سوئ ان بر اندام ها و... . البته باید به این نکته توجه کرد که علی رغم همه پیشرفت های موجود در عرصه پزشکی متاسفانه هنوز درمان قطعی برای این بیماری یافت نشده است. به همین دلیل همان طور که گفته شد موثر ترین شیوه در مقابله با این بیماری پیشگیری از ان است. لازمه این امر شناخت هرچه بهتر مکانیسم های ایجاد و متعاقبا عوامل خطر (risk factor ) تاثیر گزار بر این مکانیسم هاست .به طوی که امروزه بخش اعظم و اصلی مطالعات انجام شده , بر روی روش های تشخیص به موقع و نیز یافتن عوامل خطر و گروهای در معرض خطر متمرکز شده است . برنامه جلوگیری از دیابت , استراتژی انجام تست های تشخیصی به منظور جلوگیری یا به تاخیر انداختن بروز دیابت نوع 2 در افراد با ریسک بالا ( high risk ) می باشد. در واقع چندین عامل می تواند شانس ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد از جمله : 1- غلظت بالای گلوکز پلاسما در حالت ناشتا یا گرسنگی(elevated plasma glucose concentrations in the fasting state) و 2- impaired glucose tolerance به معنی کم شدن توانایی بدن در کا هش سطح گلوگز خون پس از مصرف محلول گلوکز از طریق دهانی است 3- افزایش وزن 4- شیوه زندگی و کاهش میزان تحرک . در این میان نقش دو عامل اخر مهم تر از سایر گزینه هاست .به طوری که دانشمندان بر این باورند که می توان با روش های تداخلی ( intervention) در شیوه ی زندگی ( life style) ا فراد high risk از بروز این بیماری جلو گیری کرد. بر این اساس مطالعات زیادی انجام گرفته است. برای مثال در یک مطالعه که توسط Jaakko Tuomilehto و همکاررانش انجام گرفت به بررسی اثرات تغییر در شیوه های زندگی بر پیشگیری از دیابت نوع 2 در افراد با نقص در تحمل گلوکز ( Impaired Glucose Tolerance) پرداختند. در واقع نقص در تحمل گلوگز یک گروه بینابینی , ما بین “ تحمل طبیعی گلوگز” و دیابت است که می توان با انجام ازمایش oral glucose-tolerance test به این ویژگی پی برد. افراد با این نقص بیشتر از سایرین در خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند و به عنوان گروه هدف در این مطالعه بررسی شدند. روش کار به این صورت بود که تعداد 522 فرد میانسال ( با متو سط 55 سال ) و دارای اضافه وزن ( BMI=31) و نقص در تحمل گلوکز را در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم کرده اند. هر فرد در گروه مداخله تحت مشاوره رو در رو جهت کاهش وزن , کاهش در