تحقیق درمورد پاسخ‌های القائی دفاع گیاهان در برابر جویدن حشرات 6 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

پاسخ‌های القائی دفاع گیاهان در برابر جویدن حشرات

« سیگنالهای اتیلن مقاومت گیاه «اربید خسیس» را در برابر کرم پنبه مصری کاهش می‌دهند برابر حشره و یا بندک مقاومت یا تحمل گیاهان به حشرات گیاهخوار و بیماریزا از طریق مکانیزمهای ساختمانی یا پرامترهای محرک در میان می‌آید . پرامترهای وادار کردنی نقش بسیار مهمی را در باز گشت مقاومت در برابر گیاهان بیماریزا دارو و اثر آنها روی حشرات گیاهخوار می‌تواند شامل افزایش زهر، تاخیر در رشد لارو یا افزایش حمله توسط انگل‌ها باشد.

استدلال می‌شود که پرامترهای وادار کردنی کمتر موافق با تناسب گیاه است و ممکن است بیشتر از مکانیز مهای پرامترهای ساختمانی با دوام باشد. در طول مدت تکامل آنها، متخصصین گیاهخوار تو رفتگی‌های آکولوژیکی جدیدی را کشف کرده اند و با پرامترهای جدید شیمیایی گیاه وفق داده اند. بنابراین جای هیچ تعصبی نیست که متخصصین گیاهخوار غالبا به متابولیزمهای ثانویه میزبانشان حمله می‌کنند. (به عنوان مثال ، محصولات هیدرولیزی و گلوکوزیدی خورده می‌شود و جذابیتهای تخم گذاری برای متخصین است ولی برای حشرات تطبیق داده نشده جلوگیری می‌شود.) متخصصین گیاهخواران غالبا رفع مسمومیت می‌کنند و یا ترکیبات دفاعی گیاه را جدا می‌کنند شکل دوم تطبیق و سازش حتی می‌تواند از حفاظت در برابر انگل‌ها و تغذیه کننده‌ها حاصل شود. تفاوتهایی که در متابولیزم ترکیبات زهر دار وجود دارد ممکن است یکی از دلایل این باشد که چرا بعضی از پرامترهای القاء شده در برابر عموم محافظت می‌شود ولی در برابر متخصصین حشرات گیاهخوار نه.

چندین گذرگاه مشخص شده، شامل اسید جاسمونیک(JA) ، اسید سالیسیلک(SA) ، اتیلن و شاید هم پراکسید هیدروژن نتیجه دفاع را هماهنگ می‌کنند. مولکولهای سیگناسینکگ(SA) برای پاسخ‌های موضعی بسیار حساس و مقاومت بدنی حاصل در برابر خیلی از انگلهای گیاهان، بسیار قاطع هستند.

مقاومت در برابر گیاهخواری حشرات و برخی بیماریزاهای قارچی به سیگنامیک واکنش جراحت از طریق (JA) واتلین بستگی دارد. ذاتا خرابی بافت که توسط خوردن حشره ایجاد می‌شود یک سیگنانیگ پیوسته اکتادیکا نوید را که در بیوسنتز (JA) و تولید باز داردنده آنزیمهای آنتی فیدنت و دیگر مولکولهای دفاعی مفروشض به حداکثر می‌رسد، را فعال می کند . تغیراتی که تولید (JA) را کاهش می‌دهد ، در افزایش حساسیت گیاهخواران منتج می‌شود. مثلا تغیر پذیری یک گوجه، قادر به تبدیل اسید هیدروپرکسید لینولینک 13 به اسید اکسوفیتوریونیک 12 نیست، و به طور سریع PI ‌ها را در پاسخ به جراحت انباشته نمی کند و عمدتا مستعد پذیرش کرم شیپوری شکل توتون است تا یاهان نوع وحشی بطور مشابه، تغییر پذیری سه‌گانه اربید فسیس هم از کمبود بیوسنتز JA محرک زخم است و نتیجا بیشتر مستعد پذیرش پشه قارجی است. بر خلاف جراحات مکانیکی، صادر کنندگان حشره می‌تواند بخارهای گیاه که تغذیه کنندگان و انگلها را جذب می‌کند تا به حشرات گیاهخوار حمله کننده را خارج کنند.

در گیاهان دانه لوبیای بزرگ ترکیبات فرار ناشی از JA شبیه به آنهایی است که بوسیله کرمهای ریز عنکبوتی تحریک شده اند. اگر چه کرمهای ریز تغذیه کننده گیاهانی را ترجیح می‌دهند که بوسیله کرمهای عنکبوت مورد حمله قرار گرفته اند، تا هنگامی که فرصتی به آنها داده می‌شود گیاهان را به طور شیمیایی القا کنند. بنابراین به علاوه JA سیگنالهای ویژه حشره وجود دارند که برای جذب تغیذ یه کننده هدایت می‌شوند. بر خلاف اینکه به نظر می‌رسد گذرگاههای دفاعی وابسته به JA برای کاهش گیاهخواری حشره توسط افزایش انگل کرم صد پا در مزرعه کافی است، پیشنهاد می‌شود که JA بیشترین ، ولی نه، تنها، جزء پرامترهای القاء شده است. به علاوه خوراک حشره یا استعمال برگشت‌های روده از حشرات دوره گر می‌تواند شکل ژن را تغییر دهد. برای مثال تسریع شدن القاء RNA ‍‍‍‍‍‍Pi m به برگهایی که به طور مکانیکی زخمی شده اند بستگی دارد. بنابراین جراحات مکانیکی به تنهایی نمی توانئد تمام تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی را که در پاسخ به حمله حشره اتفاق می افتد را توضیح دهند. اتیلن هورمن گیاهی یکی دیگر از تنظیم کننده‌های پاسخ جراحت می‌باشد. مطالعات باز دارنده توصیه می‌کنند که JA یا توده Pi m RAN ناشی از زخم بستگی به اتیلن دارد. مشابها تغییر اربید فسیس ein2 JA القایی توده RNA دفاعی را مسدود می‌کند. اگر چه، فعل و انفعالات رقابت آمیز بین JA و اتیلن، لاکتین GSH گیاه آنتی فیدانت را در برگهایی که جراحات آنها موضعی است، تنظیم می‌کند. قابل توجه است خوراندن حشرات دوره گرو در یک افزایش در بیوسنتز اتیلن نتیجه می‌دهد که بیوسنتز نیکوتین JA القائی را در توتون رقیق کاهش می دهد. بنابراین

تحقیق در مورد ناخن جویدن کودکان 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ناخن جویدن کودکان

مقدمه

از بیشترین واکنش های عصبی که در عین حال اختلالی در رفتار نیز به حساب می آید واکنش ناخن جویدن یا اونیکوپاژی است. این امر که در بین همه تیپ از افراد تقریبا" در همه مراحل عمر و زندگی به چشم می خورد، در نزد کودکان به ویژه آنها که در سنین نوجوانی و بلوغ هستند بیشتر دیده می شود. این امر که در افراد نشانه ای از اضطراب و گاهی عادت است مخصوصا" به هنگامی پدید می آید که برای فرد مشکلی پدید آید و کار بر او سخت شود و یا به نیازهای مهم او رسیدگی نشده و آدمی را در شرایطی قرار دهد که به اندیشه برای حل و رفع مسائل فرو رود.

ناخن جویدن عادتی است که به نظر عده ای ناپسند می آید و هم از این بابت نگران کننده است که برخی تصور دارند این امر سبب ورود میکرب به دهان و بدن شده و امکان دارد گاهی تغییراتی برای زیبائی دندان پدید آورد. یا جویدن و کندن ناخن باعث زخمی شدن انگشت گردد و زمینه را برای دشواری ها بیشتر فراهم آورد.

کیفیت عملی

فرم ساده این عمل که کودک دائما" و به ویژه به هنگام سختی زندگی انگشت به دهان برده و شروع به جویدن ناخن می کند. این امر را ادامه می دهد تا به جائی که انگشت خود را زخمین می کند و زخم های کوچک و بزرگ پوستی در انگشتان او پدید می آید. ممکن است او یک ناخن را بجود و زخمین کند و شروع به ناخن بعدی کند. زمانی هم او به این امر پرداخته و آنگاه به زگیل پوستی انتهای انگشتان می پردازد و این امر همچنان ادامه می یابد تا جائیکه انگشت یا انگشتان او همه گاه مجروح است.

در حالات سخت و شدید آن دیده می شود که این امر به صورت ناخن کندن در می آید و صدمه های سخت و دردهای شدید و گاهی ابتلاآتی ایجاد می کند. بر اساس یک تحقیق از یکصد کودک مورد آزمایش که در سنین 16 ــ 11 بوده اند حدود 34 نفرشان ناخن را به حدی می جویدند که به گوشت می رسید و در تحقیق دیگری رقم این عده به 50% می رسید. کلا" کسانی که در این راه شیوه متعادلانه دارند حدود ربع عده است.

نشانه چیست

ناخن جویدن در کودک از چه امری حکایت می کند؟ پاسخ این است که آن نشانه ای از اضطراب است و از بیماری خاص نمی توان حرف زد. می توان با دیدی وسیعتر به مسئله مزبور نگریست و متذکر شد که ناخن جویدن:

ــ در مرحله اول نشانه نوعی عدم تعادل احساسات در کودک است.

ــ در مراحل شدیدتر حاکی از وجود نوعی تضاد درونی و یا فشارهای سخت و عصبی.

ــ حکایت از احساس تنهائی درباره خود و رنج خود دارد و آن را برای خویش ناخوشایند می شناسد.

ــ نشانه ای برای ابراز احساس رنج درباره مسئله ای خاص.

ــ نشانه ای از هیجان عصبی بسیار شدید است.

ــ گاهی ممکن است نشانه ای باشد از وجود ترسی مزمن که منشأ آن مهم یا جرئی است.

ــ نشانه وجود چیزی در ذهن است که برای کودک قابل حل و رفع به نظر نمی رسد.

ــ در مواردی این حالت حاکی از کمروئی است که طفل در حین برخورد با یک بیگانه، یا در حین پرسش معلم از او، از خود بروز می دهد.

ــ در کل اگر ناخن جویدن به علت یادگیری و عادت نباشد حاکی از نوعی نگرانی و ناراحتی است. او وضعی را احساس می کند که برای غلبه بر آن چاره ای نمی بیند جزء اینکه به خود بپیچد، با لباس خود بازی کند، انگشت به دهان فرو برد، مویش را بکند، اشیاء دور و بر را به دهانش برد و بمکد و ناخن بجود و ...

ماهیت آن

ماهیت آن را نوعی ناراحتی عصبی می دانند که در کودکان مضطرب و خجالتی بسیار است اگر چه در کودکان سالم و طبیعی نیز بیش یا کم وجود دارد و به صورت یادگیری در بین آنان شایع است.

برخی ناخن جویدن را معادل عملی پرخاشگرانه می دانند که در آن پرخاش و مبارزه علیه خود است و ناشی از اضطرابی غیر قابل تحمل می دانند که در آن به خود صدمه ای وارد می آورد. بعضی دیگر ماهیت آن را مکانیسمی برای کاهش فشار حاصل از نابسامانی و نیازمندی های شدید می دانند.

مضیقه های محیط آدمی را به تلاش و فعالیت و مبارزه برای حذف و رفع آن وامیدارد و در آنگاه که احساس کند عرضه و توان این کار را ندارد علیه خود می ایستد و ضد خود تلاش و کوشش می کند. او خود را تحت فشار و مخمصه قرار می دهد تا راهی باشد برای تسکین و آرامش خود.

در کل ناخن جویدن نوعی واکنش است، مستقیم و طبیعی، آمیخته با هیجان، ترس و فشار، نشانه ای از نیاز به انگشت مکیدن، به خود پیچیدن، شب ادراری، کندن مو و نشانه ای است از تحمل فشارهای روحی و مضیقه های محیطی و احساس صدمه بر شخصیت خود.

بهره کودک از آن

اما اینکه کودک از آن چه بهره ای می برد باید گفت که آن وسیله ای است برای پائین آوردن فشار درونی و از این بابت وسیله ای است برای کودک خوب و راحت کننده. کودک به هنگام احساس ناراحتی تنشی را در خود احساس می کند که پس از جویدن و گاهی کندن ناخن احساس آرامش می کند. جویدن ناخن به کودک مضطرب آسودگی خاطر و راحتی می دهد، با سرگرمی خاصی که برای او پدید می آورد لحظاتی از غم و درد راحت می کند و کودکان برای تخلیه فشار روانی و به صورتی ناخودآگاه از آن استفاده می کنند. البته این احساس آرامش چندان طولانی نیست او ناگزیر پس از ساعاتی به حالت اول خود بر می گردد.

تحقیق در مورد ناخن جویدن کودکان 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ناخن جویدن کودکان

مقدمه

از بیشترین واکنش های عصبی که در عین حال اختلالی در رفتار نیز به حساب می آید واکنش ناخن جویدن یا اونیکوپاژی است. این امر که در بین همه تیپ از افراد تقریبا" در همه مراحل عمر و زندگی به چشم می خورد، در نزد کودکان به ویژه آنها که در سنین نوجوانی و بلوغ هستند بیشتر دیده می شود. این امر که در افراد نشانه ای از اضطراب و گاهی عادت است مخصوصا" به هنگامی پدید می آید که برای فرد مشکلی پدید آید و کار بر او سخت شود و یا به نیازهای مهم او رسیدگی نشده و آدمی را در شرایطی قرار دهد که به اندیشه برای حل و رفع مسائل فرو رود.

ناخن جویدن عادتی است که به نظر عده ای ناپسند می آید و هم از این بابت نگران کننده است که برخی تصور دارند این امر سبب ورود میکرب به دهان و بدن شده و امکان دارد گاهی تغییراتی برای زیبائی دندان پدید آورد. یا جویدن و کندن ناخن باعث زخمی شدن انگشت گردد و زمینه را برای دشواری ها بیشتر فراهم آورد.

کیفیت عملی

فرم ساده این عمل که کودک دائما" و به ویژه به هنگام سختی زندگی انگشت به دهان برده و شروع به جویدن ناخن می کند. این امر را ادامه می دهد تا به جائی که انگشت خود را زخمین می کند و زخم های کوچک و بزرگ پوستی در انگشتان او پدید می آید. ممکن است او یک ناخن را بجود و زخمین کند و شروع به ناخن بعدی کند. زمانی هم او به این امر پرداخته و آنگاه به زگیل پوستی انتهای انگشتان می پردازد و این امر همچنان ادامه می یابد تا جائیکه انگشت یا انگشتان او همه گاه مجروح است.

در حالات سخت و شدید آن دیده می شود که این امر به صورت ناخن کندن در می آید و صدمه های سخت و دردهای شدید و گاهی ابتلاآتی ایجاد می کند. بر اساس یک تحقیق از یکصد کودک مورد آزمایش که در سنین 16 ــ 11 بوده اند حدود 34 نفرشان ناخن را به حدی می جویدند که به گوشت می رسید و در تحقیق دیگری رقم این عده به 50% می رسید. کلا" کسانی که در این راه شیوه متعادلانه دارند حدود ربع عده است.

نشانه چیست

ناخن جویدن در کودک از چه امری حکایت می کند؟ پاسخ این است که آن نشانه ای از اضطراب است و از بیماری خاص نمی توان حرف زد. می توان با دیدی وسیعتر به مسئله مزبور نگریست و متذکر شد که ناخن جویدن:

ــ در مرحله اول نشانه نوعی عدم تعادل احساسات در کودک است.

ــ در مراحل شدیدتر حاکی از وجود نوعی تضاد درونی و یا فشارهای سخت و عصبی.

ــ حکایت از احساس تنهائی درباره خود و رنج خود دارد و آن را برای خویش ناخوشایند می شناسد.

ــ نشانه ای برای ابراز احساس رنج درباره مسئله ای خاص.

ــ نشانه ای از هیجان عصبی بسیار شدید است.

ــ گاهی ممکن است نشانه ای باشد از وجود ترسی مزمن که منشأ آن مهم یا جرئی است.

ــ نشانه وجود چیزی در ذهن است که برای کودک قابل حل و رفع به نظر نمی رسد.

ــ در مواردی این حالت حاکی از کمروئی است که طفل در حین برخورد با یک بیگانه، یا در حین پرسش معلم از او، از خود بروز می دهد.

ــ در کل اگر ناخن جویدن به علت یادگیری و عادت نباشد حاکی از نوعی نگرانی و ناراحتی است. او وضعی را احساس می کند که برای غلبه بر آن چاره ای نمی بیند جزء اینکه به خود بپیچد، با لباس خود بازی کند، انگشت به دهان فرو برد، مویش را بکند، اشیاء دور و بر را به دهانش برد و بمکد و ناخن بجود و ...

ماهیت آن

ماهیت آن را نوعی ناراحتی عصبی می دانند که در کودکان مضطرب و خجالتی بسیار است اگر چه در کودکان سالم و طبیعی نیز بیش یا کم وجود دارد و به صورت یادگیری در بین آنان شایع است.

برخی ناخن جویدن را معادل عملی پرخاشگرانه می دانند که در آن پرخاش و مبارزه علیه خود است و ناشی از اضطرابی غیر قابل تحمل می دانند که در آن به خود صدمه ای وارد می آورد. بعضی دیگر ماهیت آن را مکانیسمی برای کاهش فشار حاصل از نابسامانی و نیازمندی های شدید می دانند.

مضیقه های محیط آدمی را به تلاش و فعالیت و مبارزه برای حذف و رفع آن وامیدارد و در آنگاه که احساس کند عرضه و توان این کار را ندارد علیه خود می ایستد و ضد خود تلاش و کوشش می کند. او خود را تحت فشار و مخمصه قرار می دهد تا راهی باشد برای تسکین و آرامش خود.

در کل ناخن جویدن نوعی واکنش است، مستقیم و طبیعی، آمیخته با هیجان، ترس و فشار، نشانه ای از نیاز به انگشت مکیدن، به خود پیچیدن، شب ادراری، کندن مو و نشانه ای است از تحمل فشارهای روحی و مضیقه های محیطی و احساس صدمه بر شخصیت خود.

بهره کودک از آن

اما اینکه کودک از آن چه بهره ای می برد باید گفت که آن وسیله ای است برای پائین آوردن فشار درونی و از این بابت وسیله ای است برای کودک خوب و راحت کننده. کودک به هنگام احساس ناراحتی تنشی را در خود احساس می کند که پس از جویدن و گاهی کندن ناخن احساس آرامش می کند. جویدن ناخن به کودک مضطرب آسودگی خاطر و راحتی می دهد، با سرگرمی خاصی که برای او پدید می آورد لحظاتی از غم و درد راحت می کند و کودکان برای تخلیه فشار روانی و به صورتی ناخودآگاه از آن استفاده می کنند. البته این احساس آرامش چندان طولانی نیست او ناگزیر پس از ساعاتی به حالت اول خود بر می گردد.

پاسخ‌های القائی دفاع گیاهان در برابر جویدن حشرات 6 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

پاسخ‌های القائی دفاع گیاهان در برابر جویدن حشرات

« سیگنالهای اتیلن مقاومت گیاه «اربید خسیس» را در برابر کرم پنبه مصری کاهش می‌دهند برابر حشره و یا بندک مقاومت یا تحمل گیاهان به حشرات گیاهخوار و بیماریزا از طریق مکانیزمهای ساختمانی یا پرامترهای محرک در میان می‌آید . پرامترهای وادار کردنی نقش بسیار مهمی را در باز گشت مقاومت در برابر گیاهان بیماریزا دارو و اثر آنها روی حشرات گیاهخوار می‌تواند شامل افزایش زهر، تاخیر در رشد لارو یا افزایش حمله توسط انگل‌ها باشد.

استدلال می‌شود که پرامترهای وادار کردنی کمتر موافق با تناسب گیاه است و ممکن است بیشتر از مکانیز مهای پرامترهای ساختمانی با دوام باشد. در طول مدت تکامل آنها، متخصصین گیاهخوار تو رفتگی‌های آکولوژیکی جدیدی را کشف کرده اند و با پرامترهای جدید شیمیایی گیاه وفق داده اند. بنابراین جای هیچ تعصبی نیست که متخصصین گیاهخوار غالبا به متابولیزمهای ثانویه میزبانشان حمله می‌کنند. (به عنوان مثال ، محصولات هیدرولیزی و گلوکوزیدی خورده می‌شود و جذابیتهای تخم گذاری برای متخصین است ولی برای حشرات تطبیق داده نشده جلوگیری می‌شود.) متخصصین گیاهخواران غالبا رفع مسمومیت می‌کنند و یا ترکیبات دفاعی گیاه را جدا می‌کنند شکل دوم تطبیق و سازش حتی می‌تواند از حفاظت در برابر انگل‌ها و تغذیه کننده‌ها حاصل شود. تفاوتهایی که در متابولیزم ترکیبات زهر دار وجود دارد ممکن است یکی از دلایل این باشد که چرا بعضی از پرامترهای القاء شده در برابر عموم محافظت می‌شود ولی در برابر متخصصین حشرات گیاهخوار نه.

چندین گذرگاه مشخص شده، شامل اسید جاسمونیک(JA) ، اسید سالیسیلک(SA) ، اتیلن و شاید هم پراکسید هیدروژن نتیجه دفاع را هماهنگ می‌کنند. مولکولهای سیگناسینکگ(SA) برای پاسخ‌های موضعی بسیار حساس و مقاومت بدنی حاصل در برابر خیلی از انگلهای گیاهان، بسیار قاطع هستند.

مقاومت در برابر گیاهخواری حشرات و برخی بیماریزاهای قارچی به سیگنامیک واکنش جراحت از طریق (JA) واتلین بستگی دارد. ذاتا خرابی بافت که توسط خوردن حشره ایجاد می‌شود یک سیگنانیگ پیوسته اکتادیکا نوید را که در بیوسنتز (JA) و تولید باز داردنده آنزیمهای آنتی فیدنت و دیگر مولکولهای دفاعی مفروشض به حداکثر می‌رسد، را فعال می کند . تغیراتی که تولید (JA) را کاهش می‌دهد ، در افزایش حساسیت گیاهخواران منتج می‌شود. مثلا تغیر پذیری یک گوجه، قادر به تبدیل اسید هیدروپرکسید لینولینک 13 به اسید اکسوفیتوریونیک 12 نیست، و به طور سریع PI ‌ها را در پاسخ به جراحت انباشته نمی کند و عمدتا مستعد پذیرش کرم شیپوری شکل توتون است تا یاهان نوع وحشی بطور مشابه، تغییر پذیری سه‌گانه اربید فسیس هم از کمبود بیوسنتز JA محرک زخم است و نتیجا بیشتر مستعد پذیرش پشه قارجی است. بر خلاف جراحات مکانیکی، صادر کنندگان حشره می‌تواند بخارهای گیاه که تغذیه کنندگان و انگلها را جذب می‌کند تا به حشرات گیاهخوار حمله کننده را خارج کنند.

در گیاهان دانه لوبیای بزرگ ترکیبات فرار ناشی از JA شبیه به آنهایی است که بوسیله کرمهای ریز عنکبوتی تحریک شده اند. اگر چه کرمهای ریز تغذیه کننده گیاهانی را ترجیح می‌دهند که بوسیله کرمهای عنکبوت مورد حمله قرار گرفته اند، تا هنگامی که فرصتی به آنها داده می‌شود گیاهان را به طور شیمیایی القا کنند. بنابراین به علاوه JA سیگنالهای ویژه حشره وجود دارند که برای جذب تغیذ یه کننده هدایت می‌شوند. بر خلاف اینکه به نظر می‌رسد گذرگاههای دفاعی وابسته به JA برای کاهش گیاهخواری حشره توسط افزایش انگل کرم صد پا در مزرعه کافی است، پیشنهاد می‌شود که JA بیشترین ، ولی نه، تنها، جزء پرامترهای القاء شده است. به علاوه خوراک حشره یا استعمال برگشت‌های روده از حشرات دوره گر می‌تواند شکل ژن را تغییر دهد. برای مثال تسریع شدن القاء RNA ‍‍‍‍‍‍Pi m به برگهایی که به طور مکانیکی زخمی شده اند بستگی دارد. بنابراین جراحات مکانیکی به تنهایی نمی توانئد تمام تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی را که در پاسخ به حمله حشره اتفاق می افتد را توضیح دهند. اتیلن هورمن گیاهی یکی دیگر از تنظیم کننده‌های پاسخ جراحت می‌باشد. مطالعات باز دارنده توصیه می‌کنند که JA یا توده Pi m RAN ناشی از زخم بستگی به اتیلن دارد. مشابها تغییر اربید فسیس ein2 JA القایی توده RNA دفاعی را مسدود می‌کند. اگر چه، فعل و انفعالات رقابت آمیز بین JA و اتیلن، لاکتین GSH گیاه آنتی فیدانت را در برگهایی که جراحات آنها موضعی است، تنظیم می‌کند. قابل توجه است خوراندن حشرات دوره گرو در یک افزایش در بیوسنتز اتیلن نتیجه می‌دهد که بیوسنتز نیکوتین JA القائی را در توتون رقیق کاهش می دهد. بنابراین