تحقیق در مورد هنر و تمدن اسلامی در هند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

هنر و تمدن اسلامی در هندوستان

هنر و تمدن اسلامی در هندوستان

سرزمین هند از جمله کشورهایی است که تمدن با سابقه ای داشته و وجود ادیان بودائی و هند و ... باعث شده بود انواع معابد و پرستشگاهها ساخته شده و به دلیل قرار گرفتن این کشور در مسیر جاده ابریشم، از روزگاران قدیم مورد توجه تجار و بازرگانان باشد. در این میان ایرانیان سهم زیادی در ارتباط با هندیان به خود اختصاص داده بودند به گونه ای که مطالعه ریشه های زبانی و فرهنگی هندیان، جای پای ایرانیان را به وضوح نشان می دهد. این نکته در دوره اسلامی نمود بیشتری پیدا می کند. نفوذ زبان فارسی در زمان با بریان در هند به اوج می رسد و در این دوره، زبان فارسی، زبان اصلی دربار محسوب شده و شاعران و ادیبان پارسی گوی به تعداد زیادی افزایش می یابد. زبان اردو که لبریز از واژه ها و لغات فارسی است، در نتیجه اختلاط زبانهای فارسی و هندی بوجود آمده است.

زبان و خط فارسی در هند چنان ریشه دوانده بود که شاعری چون اقبال لاهوری هم به فارسی و هم به هندی شعر می سروده است. نیز در نتیجه این روابط سبکی به نام هندی در تقسیم بندی شعر و ادب ایران بوجود آمد و اکثریت سرایندگان اشعار هندی (سبک هندی)، در هند اقامت داشته و تحت تأثیر آنها قرار گرفته اند. اولین حکومت اسلامی در هند توسط غزنویان ایجاد شد. سلطان محمود غزنوی در قرن پنجم به هند هجوم آورد و معبد بزرگ سومنات در گجرات در نزدیک بمبئی را ویران نمود. وی به علم و هنر علاقه داشت، به همین خاطر با ورودش به هند، نویسندگان و بزرگانی چون ابوریحان را با خود همراه کرد. ابوریحان تحقیقات و بررسی هایی که درباره فرهنگ، زبان، ادبیات، اعتقادات و آداب و رسوم هندیان انجام داده بود را در کتاب خود با نام تحقیق ماللهند جمع آوری کرد و فرخی سیستانی که در آثار خود از خاطرات سفر با سلطان محمود غزنوی و فتح سومنات سخن می گوید، از جمله کسانی است که همراه سلطان غزنوی مدتی در هند اقامت داشته است.

بیشتر آثار مورد مطالعه غزنویان در افغانستان است و اطلاعات موجود بیشتر از طریق کتب و نگارشاتی است که توسط جهانگردان، شاعران، نویسندگان و محققان آن عهد مرقوم شده است.

به طور کلی دوره ا سلامی هند را می توان به دو بخش تقسیم کرد: یکی قبل از مغولها و دیگری مغولها.

در دوره اول تأثیرپذیری در معماری و هنر، بیشتر تحت تأثیر هندیان بوده اما دوره بعد یعنی زمان مغولان بابری، تأثیرات ایرانی هویداست.

غوریان

دومین سلسله اسلامی در هند، توسط ترکمنهای غوری ایجاد شد. قطب الدین ایبک، سردار ترک به هند حمله و رشد و با شکستن حصار بزرگ لعل کوت، اقتدار خود را بر هند تثبیت کرد. سلطان قطب الدین به هنر و فرهنگ علاقمند بود و بناهای زیادی از خود به یادگار گذاشت. در دربار وی، شاعران و هنرمندان زیادی گرد آمده بودند. امیر خسرو دهلوی از شاعران معروف این عهد است که به طوطی هند معروف بود. در قلب افغانستان منطقه ای به نام غود وجود داشت که از همین نقطه، غوریان بر مناطق وسیعی از دریای خزر تا شمال هند دست یافتند. در دوره غوریان، ثبات اسلامی در هند بیشتر می شود. اگرچه در دوره های مختلف حکومتهای اسلامی در هند، راجپوتها (حکومت هندی) در بخشی از مناطق هند حکومت می کردند.

مسجد قوه الاسلام: که قطب الدین نیز نامیده می شود از شاهکارهای هنری غوریان ترکمن است. بیشتر شهرت این بنا به مناره بلند 5/72 متری آن است که در قسمت فوقانی بارکتری شده و در فواصل معینی، ایوانهای راهرو مانند باریکی به صورت حلقه های افقی در آن مناره مذکور پنج طبقه تعبیه شده و هر طبقه رو به بالا دارای قطر کمتری است و با شیارهای عمودی تزئین شده است و

مقاله درمورد تاریخچه آنکارا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

تاریخچه آنکارا و اطراف آن به تمدن هیتی در دوران مفرغ برمیگردد. 2هزارسال قبل از میلادمسیح ، هیتی ها قدرت حاکم بر منطقه شدندوسپس اقوام فینیقی ، لیدی و پارسی آمدند . در قرن سوم پیش از میلاد مسیح ، نژادی سلتی بنام گالاتی آنکارا را به عنوان پایتخت خود ساختند. اسم آنکارا از واژه « آنکیرا » به معنای لنگر گرفته شده است .

آنکارا تحت رهبری آتاتورک در پایداری ملی همراه با جنگ جهانی اول اهمیت زیادی یافت . هنگامی که جنگ استقلال ملی ترکیه را از اشغال بیگانگان آزاد کرد ، آنکارا پایتخت جمهوری جدید ترکیه در 13 اکتبر سال 1923 گردید .

یکی از قسمتهای برجسته شهر آنیت کبیر است که مقبره ای مجلل به یاد بود آتاتورک ساخته اند . این ساختار که در سال 1953 تکمیل گردید، ترکیبی از مضامین معماری کهن ونو است ونشاندهندة زیبایی و استحکام معماری ترکیه ای است .

قدیمی ترین قسمت شهر اطراف قلعه قرار دارد .مسجد علاء الدین که در داخل دیوارها پیدا شده هنوز یکی از بهترین نمونه های هنر و هنروری بر روی چوب است ، علیرغم این حقیقت که این مسجد توسط عثمانی ها بازسازی شده است .این منطقه با بازسازی بسیاری از خانه های قدیمی مورد علاقه ترکیه ای ها احیا شده وگالری های هنزی و رستورانهای خوب که نمونه هایی از آشپزخانه های سنتی ترکیه ای هستند افتتاح شده است. نزدیک دورازه قلعه موزة تمدن آناتولی قرار دارد که بازسازی شده بسیار زیبای بازارقدیمی است . در این موزه مصنوعات گرانبهای متعلق به دوران نئولتیک و پالئولتیک و همچنین تمدنهای هستی ، هیتیتی ، اورارتو ورم وجود دارد. آنکارا فرهنگی زنده وحیاتی هنری با بسیاری گروههای رقص ، تئاتر ، اپرا و رقصهای سنتی دارد . ارکستر موسیقی دوستان شهر که همیشه می نوازند بسیار معروف است .

ناحیه ها :

آلتینداگ Altindag

این ناحیه در 1کیلومتری مرکز شهر است و از دوران پیش از تاریخ وجود داشته است . این ناحیه مرکزی مهم در دوران عثمانی و سلوکی بوده ومکانهای دیدنی زیادی برای بازدید کنندگان دارد. درمیان آنها می توان از قلعة آنکارا معبد آگوستس ، ستون جولیان ، حمام رومی ها ، یادبود عمومی ، موزه تمدنهای آناتاولی ، موزه ایالتی نقاشی و مجسمه ، موزه قوم شناسی ، موزه جنگ استقلال و موزه ملی نام برد . همچنین در این ناحیه ، مقبره های کاراکابی Karacabey آهی سرافتینA hi Serafettin هاکی بایرام Haci Bayram ولی افندی Veli Efendi کاریقدی Karyagdi گل بابا Gulbabaو گمزتین بابا Izzettin baba و مساجد Haci Bayram ، اصلان هان Aslanhane ، آهن الوان Ahi Elvan ، علاالدین Alaaddin ، زین سیرلی Zincirli وجود دارد .

کانکایا Cankaya

یکی از نواحی مهم آنکارا است . این ناحیه وسیع شامل مکانهای دیدنی بسیاری است . دریاچه ایمیر Eymir ، ساختمانهای الماج اسکای Elmadg Ski و مرکز تفریحی ورزشی آهلا تسلیبل همه در این ناحیه قرار دارند .

لیست جاذبه های توریستی شامل : آنیت کبیر ، موزه آتاتورک ، یادبود آتاتورک ، موزه تاریخ طبیعی MTA یادبود امنیتی ، یادبود قوم شناسی آتاتورک ، موزه تاریخ طبیعی ، موزه باستان شناسی دانشگاه تکنیکی خاورمیانه ، نمایشگاه مجسمه و نقاشی ، پارک یادبود ، باغ گیاهشناسی ، پارک عبدی ایپکی Abdi Ipekci ، پارک گوون Guven ، پارک کورتولوس Kurtulus پارک کوگولو ( قو ) پارک استقلال ملی ، پارک احمد عارف و ساختمانهای ورزشی مانند زمین اسکی روی یخ وابسته به شهرداری و استخر سرپوشیده است . همچنین موزه اسباب بازی (قسمت آموزش دانشگاه کبک - آنکارا ) یادبود هیتیتی ، ساختمانهای مجلس ملی ترکیه نیز از مناطق دیدنی هستند .

ککیورن Kecioren

این ناحیه یکی از نواحی مرکزی آنکارا و میزبان بزرگترین مرکز هواشناسی جهان وهمچنین ساختمانهای متعدد دانشگاههای آنکارا ، آکادمی نظامی پزشکی گولهین Gulhane است . همچنین در این ناحیه قدیمی ترین مدرسه کشاورزی آنکارا قرار دارد که توسط مصطفی کمال آتاتورک به عنوان مرکز فرماندهی نظامی در جنگ استقلال مورد استفاده قرار می گرفت و اکنون تبدیل به موزه شده است .

ینی محله Yenimahalle

این ناحیه درون شهر است و جاذبه هایی دارد که تاریخی غنی منطقه را منعکس می کند .مشخص ترین آنها پل آکوپرو Akkopru است که در سال 1222 توسط حاکم سلوکی علاء الدین کیقباد در طول جادة قدیمی بازرگانی بگدارت بر روی نهر آنکارا ساخته شده که دارای 4 آرک بزرگ و 3 آرک کوچک است .

خارج از شهر :

آکیرت Akyurt

این ناحیه در 33 کیلومتری مرکز شهر واقع شده و از ابتدای عهد مفرغ تا قرن14 مورد استفاده

مقاله درباره تمدن بین النهرین

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

تمدن بین النهرین

اولین تمدن در بین النهرین

بیشتر مورخان و باستانشناسان عقده دارند که بین النهرین محل پیدایش تمدن بوده است . وجود رودخانه پر آب ، آنرا مهد مهمترین تمدنهای رودخانه ای ساخت و موقعیت ارتباطی بسیار مناسب آن ، موجب تماس با سرزمین های دیگر و در نتیجه پیشرفت و انتشار تمدن گردید . چنانچه بعضی از علوم و از همه مهمتر احتملا پیدایش خط از بین النهرین باستان می باشد . نخستین شهر های مهم تاریخ نیز در همین سرزمین بوجود آمدند و بدنبال خود قواعد زندگی مدنی را پدید آوردند . برتری محسوس تمدن بین النهرین باستان ، آن سرزمین را کانون توجه اقوام همجوارش ساخته بود و از این رو رفت و آمد اقوام و درگیری میان آنان ، اگر چه از یک سو موجب پر تلاطم شدن تاریخ آن گردید از سوی دیگر موجب تنوع و توسعه فرهنگ نیز می شد . در پی این تاریخ پر فراز و نشیب در حالیکه بیش از 3000 سال از حیات تمدنی بین النهرین باستان می گذشت در حدود 500 ق . م حیات سیاسی آن به پایان رسید و جزئی از تاریخ ایران باستان گردید .

بین النهرین

رودهای دجله و فرات هر دو از کوهای پر برف مشرق آسیای صغیر سر چشمه می گیرند . این دو رود پس از پیچ و خم های فراوان به سمت جنوب جریان یافته و با پیمودن صدها کیلومتر به خلیج فارس وارد می شوند . این دو رود بسیار پر آب و بزرگ هستند . بخصوص در فصل بهار که برفهای نواحی کوهستانی آسیای صغیر آب می شوند ، آب آنها بسیار زیاد می شود که معمولا منجر به طغیان و سیلاب رود می گردد . جز نواحی علیای دجله و فرات ، بقیه مسیر آنها در دشت وسیعی جریان دارد که بین النهرین نامیده می شود و به معنای میان دو رود است .

تاریخ سیاسی بین النهرین

جنوب بین النهرین را سومر می نامیده اند . کشفیات باستان شناسان نشان می دهد که سومر از هزاران سال پیش ساکنانی داشته که کم کم فنون بهره برداری از آب رودخانه را فرا گرفته بودند . در حدود 5000 سال پیش مردمی به این سرزمین مهاجرت کردند که سومری نامیده می شوند . در مورد نژاد سومریان و اینکه ابتدا در کجا زندگی می کرده اند اطلاع دقیقی در دست نیست . طبق افسانه های سومری ، آنها از طریق دریا یعنی خلیج فارس به سومر وارد شده اند .

سومری ها با تسلط بر جنوب بین النهرین و با استفاده از تجارب ساکنان قدیمی آن سرزمین شیوه خشککردن باتلاقها ، حفر نهرها و کشاورزی را فرا گرفتن و بتدریج شهرهای بزرگ و آباد ایجاد کردند . شهرهای متعددی و بزرگ سومری نشان دهنده کشاورزی پر رونق سومریان و نیز تجارت گسترده آنان با سرزمین های اطراف می باشد .

شهر های سومر هر یک دارای دولتی مستقل بودند و از یک حکومت مرکزی اطاعت نمی کردند . هر شهر علاوه بر زمیبنهای زراعی ، شبکه آبیاری و دولت ، دارای یک معبد نیز بود . این معبد که به شکل ساختمانی پلکانی بود زیگورات نام داشت . معبد توسط شخصی به نام انسی اداره می شد . انسی علاوه بر مقام مذهبی ، فرمانروایی شهر را نیز بر عهده داشت

سومریان تاریخ خود را به دو دوره قبل از طوفان و بعد از طوفان تقسیم می کردند . نخستین شهر مهم آمنان اریدو نام داشت . در سال 4000 سال پیش اریدو شهری مهم بوده است . اما 3000 سال پیش شهر اور اهمیت بسیار یافت و طولی نکشید که شهر دیگری بنام نیپور شهرت بسیار یافت زیرا دارای معبد بسیار مهمی بود . هر یک از این شهرهاو شهرهای دیگر سومر ی برای مدتی توانستند قدرت خود را گسترش دهند و بر تمام یا قسمتی از آن سرزمین حاکم گردند . در نتیجه این جنگها دولت سومری را ضعیف کرد و سرانجام استقلال خود را در برابر اقوام که سرزمینشان را مورد حمله قرار داده بودند از دست دادند .

اکد

در اواسط هزاره سوم قبل از میلاد گروهی از اقوام سامی از صحرا به شمال سرزمین سومر وارد شدند و آنجا را تصرف کردند . این گروه از اقوام سامی اکدی نامیده می شدند . و بتریج صاحب دواتی نیرومند شدند که به دولت اکد معروف شده است .

کسی که دولت اکد را قدرتمند ساخت سارگن نام داشت . او با استفاده از جنگهای سومر توانست بر آن سرزمین غلبه کند و حتی سرزمین های مغرب بین النهرین تا سواحل مدیترانه را تصرف نماید . تا قرن 22 ق . م اکدی ها تا آن اندازه جذب فرهنگ سومری شده بودند که دیگر جزو سومریان محسوب می شدند . در نتیجه در این قرن سومریان بار دیگر فرصت یافتند که استقلال شهرهای خود را احیا نمایند . اما هجوم اقوام گوتی که در کوهستان زاگرس زندگی می کردند مانع از این امر شد و برای مدتی سومر دچار ویرانی و نابسامانی گردید .

پس از تهاجم گوتی ها ، سومریان برای مدتی به رهبری فرمانروایان شهر اور استقلال خود ار باز یافتند اما هجوم همسایه شرقی آنها یعنی دئلت ایلام که قلمرو آن در دشت خوزستان قرار داشت ضربه سختی بر سومر وارد ساخت . بدنبال آن حمله دسته جدیدی از اقوام صحرانشین در 2000 ق . م برای همیشه به حیات سیاسی سومر خاتمه داد .

بابل

مهاجماین که 2000 ق . م به سومر وارد شدند دسته ای از اقوام سامی بودند که آموری نام داشتند . آنان پس از تصرف سومر دولتی بوجود آوردند که به دولت بابل معروف شده است . زیرا پایتخت این دولت شهر بابل بود . بابلی ها با استفاده از دستاوردهای تمدن سومری دولت نیرومندی ساختند و تمامی ساکنان را به اطاعت خود در آوردند .

اوج قدرت دولت بابل در زمتان پادشاه معروف آن حمورابی بود . حورابی در قرن 18 ق . م حکومت می کرد و علاوه بر بین النهرین بعضی از نواحی اطراف آن را نیز در تصرف داشت . پایتخت او شهر بابل نیز بزرگ و آباد بود . بیشتر شهرت حمورابی به خاطر مجموعه قوانین و دستوراتی است که بدستور او بر سنگ استوانه ای شکلی نوشته شده و در مرکز شهر قرار داشته است تا همگان از آن مطلع شوند . این سنگ نوشته قدیمی ترین قانون مدون کشف شده بشمار می رود . مجموعه قوانین حمورابی درباره حقوق مالک ، پدر ، وظایف فرزندان و امثال آنها می باشد .

پس از حمورابی جانشینان او برای مدتی قدرت و قلمرو دولت بابل را حفظ کردند اما آنان به سختی موفق به انجام این کار شدند . هجوم اقوام مختلف از اطراف فرصت لازم برای تقویت دولت را بوجود نمی آورد . در قرن 16 ق . م قومی بنام هیتی از سمت شمال بابل را مورد تهاجم قرار داد . در همان قرن هجوم قوم کاسی که در کوهستانهای زاگرس بسر می بردند ، مقاومت دولت بابل را در هم شکست . کاسی ها بین النهرین را تاراج و تخریب نمودند و اگر چه نتوانستند تسلط خود را بر آن سرزمین حفظ کنند لیکن پس از آنان دولت مهاجمی به نام میتانی ضربات سخت تری بر بابل وارد ساخت . در چنین شرایطی دولت بابل قسمت های وسیعی از بین النهرین را از دست داد و سرانجام قلمرو آن محدود به نواحی جنوبی و ساحلی بین النهرین گردید . پس از آن دولت بابل تبدیل به دولتی کوچک و کم اهمیت گشت و شهر بابل بارها دستخوش هجوم و غارت شد در شرایطی که دولت بابل آخرین روزهای خود را می گذراند دسته ای از اقوام سامی بنام آشوریان از سمت صحرا به شمال بین النهرین وارد شدند و بنیان دولت جدیدی را نهادند .

آشور

آشوریان از جمله اقوامی سامی نژادی بودند که در هزاره دوم قبل از میلاد به بین النهرین وارد شدند . نام این قوم برگرفته از نام آشور رب النوع مورد پرستش آنان بود . از خصایص آشور جنگجویی و جنگ طلبیبود و آشوریان از ابتدا بنیان دولت خویش را بر کشور گشایی قرار دادند . دولت آشور که با غلبه بر مدعیان و تصرف بین النهرین قدرت گرفته بود ، ادامه فتوحات را اساس کار خود قرار داد . لذا از قرن 12 ق . م . که آغاز قدرت یافتن آشوریان است ، آنان را مدام در حال جنگ با همسایگان ، فتح سرزمی ها ، غارت شهرها و

تحقیق در مورد تمدن و فرهنگ ایران بعد از اسلام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 28 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بسمه تعالی

عنوان تحقیق :

تمدن و فرهنگ ایران بعد از اسلام

نام دبیر :

جناب آقای دلارام

محقق :

احمد نورزی

کلاس 202 انسانی

مدرسه شهید حمید کیخازاده

فهرست مطالب صفحه

نگاهی کلی به تاریخ 1

قدرت فرهنگی 1

فرهنگ ایران باستان 2

فرهنگ ایرانی – اسلامی 2

ایران باستان 3

هخامنشیان 5

تمدن و فرهنگ هخامنشی 6

لباس ویژه شاهنشاه 6

کشورداری 7

سپاه ایران 8

میراث تمدنهای گذشته 9

پایتخت هخامنشیان 10

بنای تخت جمشید توسط داریوش 11

پایتخت سلسله های بعدی 12

تخت جمشید 12

اسناد تخت جمشید و کارگران مزد بگیر 14

تصویری از عظمت کاخها 15

خط میخی هخامنشی 16

تاریخ خط میخی 17

کتیبه های داریوش 19

پیدایش خط میخی 20

منابع 21

نگاهی کلی به تاریخ

کشور و تمدنی بسیار پیچیده و شگفت انگیز ؛ با تاریخی بسیار درخشان و طولانی . از اولین مکان هایی که بشر زندگی دسته جمعی را بنا نهاد و شهرها و بناهای درخشان را به وجود آورد . کشوری در چهارراه تمدن های بزرگ بشری ، از یکسو هم مرز با هند و از سویی دیگر از سمت شمال شرقی و آسیای میانه در مراوده ای دائمی با فرهنگ و تمدن بزرگ چین . از سمت غرب هم مرز با یونان و امپراطوری روم شرقی و از سمت شمال در مراوده و مواجهه ای دائمی با روس ها و از سمت جنوب نیز اعراب . اعرابی که با معرفی اسلام به ایران زمین ، نقشی مهم و چشمگیر در تکامل فرهنگ ایرانی ـ اسلامی ایفا نمودند .

قدرت فرهنگی

شاید شگفت انگیزترین ویژگی ایرانی ، بقای فرهنگ خاص آن باشد . فرهنگی که با تکامل ها و تغییرات آن ، از دیرباز تا به امروز ادامه یافته است و در برهه هایی از زمان ، درخشان ترین محصولات تمدنی را به بشریت عرضه داشته است .

دانلود تخقیق در مورد فرهنگ و تمدن ایرانی 62 ص (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 59

مقدمه

« به خواست اهورا مزدا ، من چنینم که راستی را دوست دارم و از دروغ روی گردانم . دوست ندارم که ناتوانی از حق کشی در رنج باشد . هم چنین دوست ندارم که به حقوق توانا به سبب کارهای ناتوان آسیب برسد . آن چه را که درست است من آن را دوست دارم من دوست برده دروغ نیستم ، من بردة خشم نیستم ، حتی وقتی خشم مرا برمی انگیزاند ، آن را فرو می نشانم . من سخت بر هــوس

خود فرمانروا هستم »

« داریوش »

بی شک بخش عمده ای از فرهنگ و تمدن امروز ما ، به روزگاران و هزاره های دور باز می گردد . قرونی که بومیان فلات ایران و سپس مهاجرین به ویژه آریای ها ، با تلاش و کوششی در خور ستایش ، فرهنگ و تمدنی را آفریدند که در خدمت بشریت بوده و تمدنهای بسیاری را تا به امروز وام دار خود کرده است . روش زندگانی آنان در طی قرون موجب شکل گیری یک الگوی جهانی شد که امروزه آن را در قالب سازمان های وابسته به حقوق بشر مشاهده می کنیم .

در حقیقت فرهنگ و تمدن ایرانی و به ویژه ایران هخامنشی ، سهم به سزایی در این رابطه دارد . به درستی این مهم بدست نیامده ، مگر در سایة خردمندی و آزادی ، که مردم ایران شهر به آن باور داشته و برای پاسداری از آن و گسترشش ، حتی از ارزانی داشتن جان خود نیز دریغ نورزیدند .

در واقع می توان چنین برداشت کرد که فرهنگ و تمدن ایران باستان ، به گواهی مورخان داخلی و خارجی ، بر پایة اخلاق بنا شده بود . اخلاقی که از میراث سنتی آریایی ها و باورها و آموزه های زرتشت مایه می گرفت .

در کتب مقدس یهودیان ، از پادشاهان هخامنشی به عنوان فرمانروایان اهورایی که خداوند آنها را برای فرمانروایی بر زمین آفریده است ، یاد شده آنان معتقد بودند که کوروش بزرگ همان مسیح وعده داده شده ، در تورات است . و در قرآن نیز فرمانروایی آرمانی خدایی در شکل ذوالقرنین نمود پیدا می کند .

قالوا یا ذالقرنین یا جوج و ماجوج مفسدون فی الارض فهل نجعل و لک خرجا

علی ان تجعل بیننا و بینهم سدا .

« ( آن گروه به او ) گفتند : ای ذوالقرنین ! یأجوج و مأجوج در این سرزمین

فساد می کنند ، آیا ممکن است ما هزینه ای برای تو قرار دهیم که

میان ما و آنها سدی ایجاد کنی ؟ » « کهف /94 »

فهرست عناوین

مقدمه

1- سرفصل 1 – ذوالقرنین

2- تشکیلات

قوانین

3- آداب و رسوم

4- مراسم رسمی و جشن ها

5- هنر

قالیبافی

ریخته گری

کنده کاری بر روی فلزات

هنر نمایشی

6- ساختار اجتماعی

- اقتصاد

- خط و زبان

- دانش ها و علوم

- پوشاک

7- وسعت ایران هخامنشی

8- سخن آخر ( فرهنگ ملی )

9- منابع

ذوالقرنین که بود : ( کهف / 94 )

( من اعلام القرآن ) ، در این که ذوالقرنین ( صاحب دو قرن ) که در قرآن مجید آمده از نظر تاریخی چه کسی بوده است و بر کدام یک از مردان معروف تاریخ منطبق می شود ؟ در میان مفسران گفتگو بسیار زیاد است . نظریات مختلفی در این زمینه ابراز شده که مهمترین آنها سه نظریه زیر است :

اول : بعضی معتقدند او کسی جز « اسکندر مقدونی » نیست ، لذا بعضی او را به نام اسکندر ذوالقرنین می خوانند و معتقدند که او بعد از مرگ پدرش بر کشورهای روم و مغرب و مصر تسلط یافت و شهر اسکندریه را بنا نهاد ، سپس شام و بیت المقدس را در زیر سیطرة خود گرفت و از آن جا به ارمنستان رفت ، عراق و ایران را فتح کرد ، سپس قصد « هند » و « چین » کرد و از آن جا به خراسان بازگشت و شهرهای فراوانی را بنا نهاد و به عراق آمد و بعد از آن در شهر « زور » بیمار شد و از دنیا رفت و به گفته بعضی بیش از 36 سال عمر نکرد ، جسد او را به اسکندریه بردند و در آن جا دفن کردند ( بعضی گفته اند ، نخستین کسی که این نظریه را ابراز کرده شیخ ابوعلی سینا در کتاب الشفاء بوده است ) .

دوم : جمعی از مورخان معتقدند ذوالقرنین یکی از پادشاهان « یمن » بوده ( پادشاهان یمن به نام « تبع » خوانده می شدند که جمع آن « تبابعه » است و کلمه « ذو » عربی است و ذوالقرنین از لقب های عرب برای پادشاهان یمن بوده است . )

از جمله اصمعی در تاریخ عرب قبل از اسلام و ابن هشام در تاریخ معروف خود به نام سیره و ابوریحان بیرونی در الاثار الباقیه را می توان نام برد که از این نظریه دفاع کرده اند .