تحقیق/ طرح ملی CNG

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

طرح ملی CNG

بالا بودن متوسط سن ناوگان خودروهای کشور ، استفاده از تکنولوژی قدیمی و پرمصرف در تولید عمدۀ خودروهای تولیدی کشور ، ناکافی بودن زیرساخت های سایر مدهای اقتصادی تر حمل و نقل و قیمت به شدت یارانه ای سوخت ، باعث شده است که مصرف سوختهای فسیلی در بخش حمل و نقل فراتر از استانداردهای جهانی باشد. از سوی دیگر به دلیل ظرفیت محدود پالایشگاه های موجود ، بخش عمده ای از سوخت مصرفی خودروها از خارج کشور تامین می شود که این امر هزینه های گزافی را براقتصاد کشور تحمیل می نماید. بر این اساس وزارت نفت در راستای اجرای سیاست های استراتژیک کشور در بخش انرژی و جایگزینی سوخت خودروها با گاز طبیعی (CNG) از همان بدو تاسیس شرکت بهینه سازی مصرف سوخت، اجرای "طرح ملی CNG" را در دستور کار این سازمان قرار داد. مجریان طرح ملی CNG در تلاش هستند با مد نظر قراردادن اهداف و سیاست های ذیل، بهره گیری از CNG را بعنوان راهکار مناسب و منطقی تعدیل روند افزایش مصرف بنزین و گازوئیل در خودروها و کاهش واردات این فرآورده ها، معرفی و قدمی نیز در جهت بومی سازی صنعت CNG بردارند:  

استفاده از سوختهای جایگزین مناسب تر

کاهش واردات بنزین و جلوگیری از خروج ارز از کشور

کاهش آلاینده های زیست محیطی

تاریخچه احداث جایگاه های عرضه سوخت CNG

جایگاه های سوختگیری CNG در جهان

و شوک نفتی در سالهای 1974 و 1979 و پیرو آن بروز محدودیتهای ناشی از وابستگی به سوختهای متکی بر نفت عامل اصلی رونق استفاده از گازطبیعی در کشورهای مختلف بود. تا اواخر سال 1980، تعداد خودروهای تولید شده توسط سازندگان خودروهای گازسوز بسیار محدود بود، پس از آن انجمن انرژی جهان از سال 1995 در توکیو گازطبیعی را رسما به عنوان سوخت جایگزین سوختهای حمل و نقل اعلام کرد. با توجه به مسائل زیست محیطی و آلودگی هوا برنامه های مربوط به گازسوز نمودن خودروها در سطح اروپا، آمریکا و سایر کشورهای صنعتی به سرعت درحال گسترش می باشد. در حال حاضر طبق آخرین آمار منتشره توسط انجمن بین المللی خودروهای گاز سوز (IANGV) بیش از 5 میلیون خودرو با سوخت گازطبیعی در جهان درحال تردد می باشند .

تاریخچه استفاده از گازطبیعی در خودروها نشان می دهد که ایتالیا اولین کشوری است که از سال 1910 به فکر استفاده از گازطبیعی فشرده بعنوان سوخت در خودرو افتاده و اکنون دارای بیش از370000 خودروی گازطبیعی سوز و حدود 420 جایگاه CNG می باشد. سایر کشورها نیز در این زمینه فعالیت گسترده ای را آغاز نموده اند و تاکنون در رابطه با توسعه این صنعت از رشد قابل توجهی برخوردار بوده اند. کشورهای کانادا، نیوزلند، ایتالیا، ژاپن، روسیه، آمریکا، آرژانتین، برزیل، ترکیه، آذربایجان، هلند، چین و سایر کشورها در این زمینه تجربیات قابل قبولی دارند، بطوریکه حتی در روسیه و آمریکا و چند کشور دیگر استفاده از گازطبیعی فشرده در سوخت هواپیما دردست مطالعه است، در استرالیا و کانادا نیز از این سوخت برای محرکه کشتیها استفاده می شود. در حال حاضر بیش از 5 میلیون خودرو با سوخت گازطبیعی در جهان و بیش از 9000 جایگاه سوختگیری در سطح جهان موجود می باشد. با توجه به مسائل آلودگی هوا و مسائل زیست محیطی برنامه‎های مربوط به گازسوز کردن خودروها در سطح اروپا، آمریکا و سایر کشورهای صنعتی به سرعت در حال گسترش می‎باشد. قسمت عمده‎ای از خودروهای گاز طبیعی سوز به صورت دوگانه سوز می‎باشند به طوری که هم گاز طبیعی و هم بنزین مصرف می‎کنند، این عمل توسط کلیدی که در خودروها تعبیه شده است انجام می‎شود.

جایگاه های سوختگیری CNG در ایران

سال 1356 :

طرح گازسوز کردن خودروها به صورت آزمایشی در شهر شیراز با تبدیل 1200 دستگاه سواری به مرحله اجرا درآمد و دو ایستگاه سوختگیری برای سرویس دهی به این خودروها احداث گردید

سال 1366

در شهرستان مشهد نیز، طرح مذکور به اجرا درآمد.

سال 1367 :

یک ایستگاه سوختگیری در مشهد ساخته شد.

سال 1374 :

دومین ایستگاه سوختگیری در مشهد ساخته شد.

سال 1379 :

وزارت نفت در راستای اجرای سیاستهای راهبردی کشور در بخش انرژی وانجام وظایف محوله درچهار چوب قوانین بودجه سنواتی با هدف تحقق اهداف بلند مدت برنامه های اقتصادی کشور وبرنامه سوم توسعه اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی کشور، اقدام به تاسیس شرکت بهینه سازی مصرف سوخت کشور کرد تا با متمرکز کردن فعالیتهای خود در زمینه بهینه سازی مصرف انرژی تحولی اساسی را در ابعاد کمی وکیفی نحوه مصرف انرژی در کشور بوجود آورد. شرکت بهینه سازی مصرف سوخت کشور بعد از بررسی و مطالعات گسترده در ارتباط با وضعیت مصرف انرژی در سیستم حمل ونقل کشور، به خاطر وفور منابع طبیعی گاز وهمچنین کمبود درصد آلاینده های تولید شده در اثر سوخت گازطبیعی، سیاست جایگزینی خودروهای گازسوز به جای خودروهای بنزینی ودیزلی را در دستور کار خود قرار داد.

سال 1381 :

فاز اول احداث جایگاه آغاز گردید که سه جایگاه نمونه (PILOT) به نامهای تاکسیرانی شهید رجائی، تحقیقات موتور ایران خودرو و پارکینگ وزارت نفت با ظرفیت 80 متر مکعب در ساعت توسط شرکت بهینه سازی مصرف سوخت راه اندازی گردید که دو جایگاه اول از نوع سوختگیری آرام (SLOW FILL) و جایگاه سوم از نوع سوختگیری سریع (FAST FILL) میباشد. همچنین 6 جایگاه در شهرهای کرج (2)، مشهد (2)، شیراز(1) و لردگان(1) احداث گردید.

سال 1382 :

عملیات اجرای احداث 180 جایگاه در 15 شهر ایران، توسط شرکت بهینه سازی مصرف سوخت آغاز گردید که در شهرهای تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز، زنجان، قزوین، کاشان، رشت، قم، کرج و اراک و مسیرهای تهران- مشهد، قم –کاشان و کاشان- اصفهان راه اندازی شدند.

سال 1383 :

فاز دوم احداث جایگاه شامل احداث جمعا 510 ایستگاه در کل ایران می باشد که تا کنون ادامه دارد.

به خاطرتسریع در روند اجرائی ، واحد احداث جایگاه های شرکت بهینه سازی مصرف سوخت اقدامات ذیل رادردست