تحقیق در مورد رابطه انسان با خدا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

رابطه انسان با خدا

«عرصه عاشورا برای مجاهدان عرصه‌ای برای نزدیکی و ایمان به خدا و شناخت او و عشق ورزیدن به خدا و شوق و تلاش و امید به دیدار او است.

در این شب مبارک قصد دارم در مورد شناخت خدا سخن بگویم که در طول تاریخ نمادهای بزرگی داشته و از بزرگ‌ترین این نمادها، حادثه کربلا بود.

در شب‌های گذشته در مورد انسان و کرامت و مسئولیت و مقام او سخن گفتم ولی امشب در مورد رابطه انسان با خدا و ایمان به او سخن بگویم.

قبل از هر چیز باید بگویم که هر انسان باید بداند و ایمان داشته باشد که خداوند قادر و توانا و مدیر این دنیا را به وجود آورده و بر همه چیز آن سیطره کامل داشته و خداوندگار واقعی است. این نوع از شناخت در حقیقت نیاز به تلاش ندارد چرا که به فطرت و طبیعت انسان باز می‌گردد. از ابتدای زمان خلقت انسان چیزی به نام ایمان به خدا و عظمت خدا و توحید وجود نداشته و این مشکلی جدید است.

در کتاب‌های الهی و آسمانی می‌بینیم که ابلیس به عنوان اولین کسی که از دایره ایمان خارج شد، وجود خدا را تکذیب نکرد و تنها دچار تکبر و حسادت شد. هنگامی که ابلیس به خدا در مورد سجده بر انسان اعتراض کرد، به مقام خداوند اعتراف کرده و گفت تو مرا از آتش آفریدی و انسان را از خاک. بنا بر این در ابتدا مشکل، انکار خداوند نبود. حتی پس از اتفاقات میان ابلیس و آدم و سپس هبوط آدم به زمین، مشکلات انسان از انکار به خدا سرچشمه نمی‌گرفت. فرق میان انسان‌ها در صداقت و میزان اخلاص نسبت به خدا بود. سپس شاهد بودیم که فرزند آدم برادرش را کشت که این نیز از تکذیب خداوند سرچشمه نمی‌گرفت بلکه ناشی از حسد بود.

مرحله دوم در ایمان، شناخت صحیح خداوند است. مردم با توجه به فطرت خود به خوبی می‌دانند که خداوندی وجود دارد که امور این زندگی را اداره می‌کند ولی در اینجا اشتباهی معرفتی مرتکب می‌شوند و خداوند واقعی را نمی‌شناسد. در طول تاریخ این مشکل وجود داشته و هنوز نیز ادامه دارد. برخی از انسان‌ها در تاریخ و حتی در شرایط کنونی (مثلا در آفریقا و آمریکای جنوبی) خورشید را عبادت می‌کردند که این امر ناشی از آن بود که خورشید را بزرگ و قوی و نیرومند و پرنور می‌دانستند و آن را عبادت می‌کردند یا برخی دیگر ماه و ستاره‌ها را عبادت می‌کردند یا حتی برخی حیوانات را پرستش می‌کنند و مثلا در برابر تمساح احساس ضعف می‌کنند و سپس به عبادت آن روی می‌آوردند. برخی دیگر از انسان‌ها بت‌ها و سنگ‌ها را می‌پرسند و عده‌ای نیز انسان‌های دیگر را مثل نمرود و فرعون می‌پرستند.

این گونه از پرستش‌ها و گم کردن خدای اصلی در طول تاریخ وجود داشته و هنوز نیز ادامه دارد. طبیعی است که دلایلی برای این امر وجود دارد که از جمله آنها می‌تواند جهل و نادانی و فریب شیطان و اهداف سیاسی و مالی و هوس شخصی پادشاهان یا حتی روحانیون را نام برد.

کسانی وجود داشتند که مردم را دعوت به پرستش بت‌ها می‌کردند و از این امر سود می‌بردند یا پادشاهانی که مردم را وادار به پرستش خود می‌کردند. برخی از امور تحلیل متفاوتی دارد، مثل پرستش سنگ و بت بطوریکه این عده از ابتدا به خدا ایمان داشتند ولی می‌گفتند که خدا دیده نمی‌شود و ما این بت‌ها را آفریده و به نمایندگی از خدا یا به جای خدا آنها را عبادت می‌کنیم.

اینجا باید به یک اشتباه رایج در مورد بت‌ها اشاره کنم. امروز بسیاری از مسلمانان وجود دارند که مثلا مرقد پیامبر اکرم (ص) و ائمه را زیارت می‌کنند و عده‌ای نیز این امر را بت‌پرستی می‌دانند. طیبعی است که این امر اشتباه است، زیرا در اسلام تضمین‌های عقیدتی و تربیتی و ایمانی وجود دارد و این عده مشغول زیارت این مراقد هستند در حالیکه برای صاحبان آن مقام خداوندی قائل نیستند. آیا کعبه جز مجموعه‌ای از سنگ است؟ می‌بینیم که این کعبه از 1400 سال قبل برای مسلمانان تبدیل به بت نشده است و مسلمانان در تمامی این سال‌ها به سوی آن سجده کرده و تبدیل به بت نیز نشده است. همین امر در مورد مراقد پیامبران و ائمه نیز وجود دارد.

اگر به زیارت‌نامه‌ها بازگردیم می‌بینیم که در این زیارت‌نامه‌ها تضمین‌های فکری و عقیدتی و معرفتی وجود دارد. مثلا امام خمینی می‌گوید اگر شما می‌خواهید وارد مرقد پاک و مطهری بشوید ثواب دارد که در هنگام ورود ذکر بگویید و این تاکیدات در ابتدای زیارت برای دفع شیطان و کنار زدن اوهام از قلب و فکر این انسان است که مبادا از طرف شیطان فریب بخورد که این مقامی که مشغول زیارت آن است، خداست.

در این روزها نیز هنگامی که می‌گوییم «اشهد انک قد اقمت الصلوة» به این مفهوم نیست که به خداوندی او شهادت می‌دهیم بلکه شهادت می‌دهیم که امام حسین (ع) در راه خدا بوده و به او ایمان داشته است.

بنا بر این مقایسه در این زمینه صد در صد اشتباه است و رواج اینگونه امور باعث می‌شود انسان‌ها از آنچه واقعا به آن نیاز دارند غافل شوند.

نیاز اصلی انسان شناخت اصلی خدا و حرکت به سمت او و خودداری از پرستش خداوندهای دروغین است.

انبیاء از ابتدا تلاش داشتند خداوند حقیقی را به مردم معرفی کرده و مردم را به سمت او هدایت