لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
تب مالت یا بیماری هزار چهره
از شایعترین بیماری های مشترک بین انسان و دام بیماری تب مالت یا بیماری هزار چهره است که میزان ابتلا به آن در چند سال گذشته افزایش پیدا کرده است. دکتر زهرا احمدی نژاد، متخصص بیماریهای عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت و گو با خبرنگار سرویس بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشکی تهران گفت: بیماری های مشترک بین انسان و دام بیماری هایی هستند که عامل بیماری در درجه اول در حیوان ایجاد بیماری کرده و انسان به طور اتفاقی در معرض ابتلا به آن قرار می گیرد.وی افزود: این بیماری های مشترک گاهی به طور مستقیم و بدون واسطه از دام به انسان منتقل می شوند مانند تب مالت و گاهی از طریق یک واسطه که به عنوان مثال از طریق کنه که دام آلوده را نیش زده به انسان منتقل می شوند مانند تب کریمه کنگو و گاهی از هر دو طریق امکان آلودگی انسان وجود دارد. وی با بیان اینکه یکی از مهم ترین بیماریهای مشترک بین انسان و دام که در ایران نیز شیوع قابل توجهی دارد تب مالت است گفت: تب مالت که راه عمده انتقالش مصرف لبنیات محلی به خصوص شیر و پنیر است از طریق تماس مستقیم با ترشحات یا نسوج آلوده حیوان و یا از طریق آلودگی اتفاقی در آزمایشگاه (در هنگام کار با میکروب بروسل لا) و یا به ندرت از طریق تزریق خون نیز قابل انتقال است.دکتر احمدی نژاد ادامه داد: از نظر علائم بالینی تب مالت به بیماری هزار چهره معروف است، بنابراین، این بیماری می تواند هر تظاهر بالینی داشته باشد و قسمتهای مختلف بدن به ویژه سیستم استخوان و مفصل، کبد، طحال و مغز استخوان را گرفتار کند.وی افزود: این بیماری برخلاف نامش (تب مالت) الزاماً در تمامی بیماران بروز تب را ندارند و الزاماً بیماران مبتلا به آن ساکن جزیره مالت نیستند، بنابراین تب مالت با علائم متنوع و مختلف و در افراد ساکن مناطق مختلف مشاهده می شود اما یافته های بالینی شایع آن خستگی زودرس، ضعف، بی حالی، تعریق (به ویژه تعریق شبانه) دردهای پراکنده استخوانی، عضلانی، بی اشتهایی و کاهش وزن می باشد. این متخصص بیماریهای عفونی اظهار داشت: در صورت تأخیر در تشخیص، احتمال جایگزین میکروب در احشاء داخلی و دریچه های قلب نیز وجود دارد که در این صورت برای بیمار مشکلات بالینی جدی ایجاد شده و حتی در موارد عفونت دریچه ممکن است منجر به فوت بیمار شود. عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تشخیص این بیماری براساس یافته های بالینی و شواهدی دال بر مصرف لبنیات محلی و یا سرو کار داشتن با دام و یافته های آزمایشگاهی می باشد و اصول درمان آن درمانی دراز مدت (حداقل 2 ماه) و با استفاده از چند دارو (حداقل 2 دارو) می باشد و از اقدامات اساسی جهت پیشگیری این بیماری نیز می توان به کنترل بیماری در دام، پرهیز از مصرف لبنیات محلی و درمان بیماران مبتلا به بروسلوز نام برد.
مقدمه و اهمیت موضوع
تأمین سلامت و ارتقای سطح بهداشتی جامعه یکی از اصول برنامههای اجتماعی و اقتصادی کشور میباشد، که با کاهش بیماریها و معلولیتهای ناشی از آن و پرورش انسانهایی با توانایی بالای جسمی و روحی و جامعه سالم شکل خواهد گرفت.
بیماری تب مالت در حیوان به نام بیماری سقط جنین واگیر موسوم میباشد و با نامهای دیگری نظیر تب مواج، تب دیوانه و تب مدیترانهای نیز نامیده میشود.
امروزه تب مالت در کشور ما یکی از شایعترین بیماریهای مشترک انسان و دام بوده و به عنوان یکی از مشکلات اقتصادی ـ بهداشتی جامعه نیز مطرح میباشد. صدمات اقتصادی این بیماری در دامها، منحصر به سقط جنین، کاهش وزن و کمبود شیر نبوده، بلکه مانع تجارت بین المللی به عنوان مسألهای عمده در اقتصاد دولتها به حساب میآید.
عامل بیماری
عامل بیماری به نام بروسلا، یک کوکو باسیل کوچک، غیر متحرک، گرم منفی و بدون اسپور میباشد که در محیط هوازی رشد مینماید. در مقابل خشک شدن نسبتاً مقاوم بوده و مدت طولانی در دمای پایین و مواد بیولژیکی زنده میماند. مواد ضد عفونی کننده مانند فرمالوئید، هیپوکلریت، فنل و... ارگانیسم را از بین میبرند. این میکرب با پاستوریزاسیون نیز کشته میشود.
وضعیت بیماری در جهان
بیماری در تمام جهان، به خصوص در کشورهای اطراف مدیترانه (اروپای جنوبی، شمال و شرق آفریقا)، خاورمیانه، هندوستان و آسیای مرکزی مشاهده میشود. تا به حال 17 کشور (جزایر دریای مانش، نروژ، سوئد، فنلاند، دانمارک، سوئیس، چک و اسلواکی، رومانی، انگلستان، ولز، اسکاتلند، هلند، ژاپن، اتریش، لوکزامبورگ، قبرس، بلغارستان، ایسلند و مجمع الجزایر ویرجینیا) این بیماری را ریشه کن کردهاند.
وضعیت بیماری در ایران
این بیماری در ایران، از سالیان پیش، به صورت بومی وجود داشته و نخستین بار بروسلا توسط کارشناسان انستیتو پاستور ایران در سال 1311، از خون یک بیمار جدا شد. از آن سال به بعد پژوهشهای زیادی به منظور تعیین تنگناها و مشکلات مربوط به این بیماری صورت گرفته و پیشرفتهای قابل ملاحظهای در زمینه تهیه انواع واکسنهای دامی بروسلا به دست آمده است. نتیجه کلی آخرین بررسیها نشان میدهد:
1ـ بیماری در تمام سنین وجود دارد، ولی وفور آن در سنین 45- 15 سالگی میباشد. یعنی نیروی فعال و کارآمد کشور در معرض خطر این بیماری هستند.
2ـ بیماری در هر دو جنس دیده میشود، ولی با اختلاف کمی در مردان (55%) بیشتر از زنان (45%) میباشد.
3ـ این بیماری را نمیتوان منحصراً یک بیماری شغلی محسوب نمود، ولی شغل به عنوان یک عامل خطر در ابتلا به بیماری مطرح میباشد.
4ـ این بیماری در تمام فصول وجود دارد، اما در فصل بهار و تابستان، یعنی فصل زایش و شیردهی دامها بیشتر دیده میشود.
5ـ پراکندگی بیماری در استانهای مختلف کشور به شرح زیر میباشد:
الف) استانهای با آلودگی شدید (بروز بیش از 225 درصد هزار):
لرستان، ایلام، همدان
ب) استانهای با آلودگی متوسط (بروز کمتر از 225 درصد هزار و بیشتر از 114 درصد هزار):
چهار محال و بختیاری، مرکزی، کرمانشاه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
تب مالت یا بیماری هزار چهره
از شایعترین بیماری های مشترک بین انسان و دام بیماری تب مالت یا بیماری هزار چهره است که میزان ابتلا به آن در چند سال گذشته افزایش پیدا کرده است. دکتر زهرا احمدی نژاد، متخصص بیماریهای عفونی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت و گو با خبرنگار سرویس بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران واحد علوم پزشکی تهران گفت: بیماری های مشترک بین انسان و دام بیماری هایی هستند که عامل بیماری در درجه اول در حیوان ایجاد بیماری کرده و انسان به طور اتفاقی در معرض ابتلا به آن قرار می گیرد.وی افزود: این بیماری های مشترک گاهی به طور مستقیم و بدون واسطه از دام به انسان منتقل می شوند مانند تب مالت و گاهی از طریق یک واسطه که به عنوان مثال از طریق کنه که دام آلوده را نیش زده به انسان منتقل می شوند مانند تب کریمه کنگو و گاهی از هر دو طریق امکان آلودگی انسان وجود دارد. وی با بیان اینکه یکی از مهم ترین بیماریهای مشترک بین انسان و دام که در ایران نیز شیوع قابل توجهی دارد تب مالت است گفت: تب مالت که راه عمده انتقالش مصرف لبنیات محلی به خصوص شیر و پنیر است از طریق تماس مستقیم با ترشحات یا نسوج آلوده حیوان و یا از طریق آلودگی اتفاقی در آزمایشگاه (در هنگام کار با میکروب بروسل لا) و یا به ندرت از طریق تزریق خون نیز قابل انتقال است.دکتر احمدی نژاد ادامه داد: از نظر علائم بالینی تب مالت به بیماری هزار چهره معروف است، بنابراین، این بیماری می تواند هر تظاهر بالینی داشته باشد و قسمتهای مختلف بدن به ویژه سیستم استخوان و مفصل، کبد، طحال و مغز استخوان را گرفتار کند.وی افزود: این بیماری برخلاف نامش (تب مالت) الزاماً در تمامی بیماران بروز تب را ندارند و الزاماً بیماران مبتلا به آن ساکن جزیره مالت نیستند، بنابراین تب مالت با علائم متنوع و مختلف و در افراد ساکن مناطق مختلف مشاهده می شود اما یافته های بالینی شایع آن خستگی زودرس، ضعف، بی حالی، تعریق (به ویژه تعریق شبانه) دردهای پراکنده استخوانی، عضلانی، بی اشتهایی و کاهش وزن می باشد. این متخصص بیماریهای عفونی اظهار داشت: در صورت تأخیر در تشخیص، احتمال جایگزین میکروب در احشاء داخلی و دریچه های قلب نیز وجود دارد که در این صورت برای بیمار مشکلات بالینی جدی ایجاد شده و حتی در موارد عفونت دریچه ممکن است منجر به فوت بیمار شود. عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: تشخیص این بیماری براساس یافته های بالینی و شواهدی دال بر مصرف لبنیات محلی و یا سرو کار داشتن با دام و یافته های آزمایشگاهی می باشد و اصول درمان آن درمانی دراز مدت (حداقل 2 ماه) و با استفاده از چند دارو (حداقل 2 دارو) می باشد و از اقدامات اساسی جهت پیشگیری این بیماری نیز می توان به کنترل بیماری در دام، پرهیز از مصرف لبنیات محلی و درمان بیماران مبتلا به بروسلوز نام برد.
مقدمه و اهمیت موضوع
تأمین سلامت و ارتقای سطح بهداشتی جامعه یکی از اصول برنامههای اجتماعی و اقتصادی کشور میباشد، که با کاهش بیماریها و معلولیتهای ناشی از آن و پرورش انسانهایی با توانایی بالای جسمی و روحی و جامعه سالم شکل خواهد گرفت.
بیماری تب مالت در حیوان به نام بیماری سقط جنین واگیر موسوم میباشد و با نامهای دیگری نظیر تب مواج، تب دیوانه و تب مدیترانهای نیز نامیده میشود.
امروزه تب مالت در کشور ما یکی از شایعترین بیماریهای مشترک انسان و دام بوده و به عنوان یکی از مشکلات اقتصادی ـ بهداشتی جامعه نیز مطرح میباشد. صدمات اقتصادی این بیماری در دامها، منحصر به سقط جنین، کاهش وزن و کمبود شیر نبوده، بلکه مانع تجارت بین المللی به عنوان مسألهای عمده در اقتصاد دولتها به حساب میآید.
عامل بیماری
عامل بیماری به نام بروسلا، یک کوکو باسیل کوچک، غیر متحرک، گرم منفی و بدون اسپور میباشد که در محیط هوازی رشد مینماید. در مقابل خشک شدن نسبتاً مقاوم بوده و مدت طولانی در دمای پایین و مواد بیولژیکی زنده میماند. مواد ضد عفونی کننده مانند فرمالوئید، هیپوکلریت، فنل و... ارگانیسم را از بین میبرند. این میکرب با پاستوریزاسیون نیز کشته میشود.
وضعیت بیماری در جهان
بیماری در تمام جهان، به خصوص در کشورهای اطراف مدیترانه (اروپای جنوبی، شمال و شرق آفریقا)، خاورمیانه، هندوستان و آسیای مرکزی مشاهده میشود. تا به حال 17 کشور (جزایر دریای مانش، نروژ، سوئد، فنلاند، دانمارک، سوئیس، چک و اسلواکی، رومانی، انگلستان، ولز، اسکاتلند، هلند، ژاپن، اتریش، لوکزامبورگ، قبرس، بلغارستان، ایسلند و مجمع الجزایر ویرجینیا) این بیماری را ریشه کن کردهاند.
وضعیت بیماری در ایران
این بیماری در ایران، از سالیان پیش، به صورت بومی وجود داشته و نخستین بار بروسلا توسط کارشناسان انستیتو پاستور ایران در سال 1311، از خون یک بیمار جدا شد. از آن سال به بعد پژوهشهای زیادی به منظور تعیین تنگناها و مشکلات مربوط به این بیماری صورت گرفته و پیشرفتهای قابل ملاحظهای در زمینه تهیه انواع واکسنهای دامی بروسلا به دست آمده است. نتیجه کلی آخرین بررسیها نشان میدهد:
1ـ بیماری در تمام سنین وجود دارد، ولی وفور آن در سنین 45- 15 سالگی میباشد. یعنی نیروی فعال و کارآمد کشور در معرض خطر این بیماری هستند.
2ـ بیماری در هر دو جنس دیده میشود، ولی با اختلاف کمی در مردان (55%) بیشتر از زنان (45%) میباشد.
3ـ این بیماری را نمیتوان منحصراً یک بیماری شغلی محسوب نمود، ولی شغل به عنوان یک عامل خطر در ابتلا به بیماری مطرح میباشد.
4ـ این بیماری در تمام فصول وجود دارد، اما در فصل بهار و تابستان، یعنی فصل زایش و شیردهی دامها بیشتر دیده میشود.
5ـ پراکندگی بیماری در استانهای مختلف کشور به شرح زیر میباشد:
الف) استانهای با آلودگی شدید (بروز بیش از 225 درصد هزار):
لرستان، ایلام، همدان
ب) استانهای با آلودگی متوسط (بروز کمتر از 225 درصد هزار و بیشتر از 114 درصد هزار):
چهار محال و بختیاری، مرکزی، کرمانشاه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
تب نزله ای بدخیم گاوهایا MCF
این بیمار حاد کشنده با واگیری محدود ، مختص گاو است . بین حیوانات اهلی تنها گاو و گومیش به این بیماری مبتلا شده و علائم ظاهری را از خود نشان می دهند و در سایر نشخوار کنندگان علائم بیماری دیده نمی شود . گاو در تمام سنین به این بیماری مبتلا می شود افزایش فصلی بیماری نشان می دهد که ویروس به وسیله واسطه ای چون گوسفند بیشتر باعث ابتلا می شود و در جاهایی که گاو و گوسفند باهم نگهداری می شوند بیماری بیشتر دیده شده است .
شانیهای ظاهری در دام بیمار
مرحله نهتفتگی بیماری در حالتهای طبیعی بین 3 تا 8 هفته متغیر است ، ولی شکل عادی بیماری بسیار شایع و تشخیص آن هم آسان است ، این شکل باتب 40 تا 41.5 درجه به طور ناگهانی و بیحالی مفرط آغاز می شود ریزش آب از بینی ابتدا مخاطی سپس چرکی و بعد زرد رنگ شده و به زودی تشکیل کبره می دهد ، پوست پوزه حیوان بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته و ملتهب و نقاط نکروزه وزخمهای سطحی روی مخاط بینی دیده می شود .
ریزش آب از چشم با ورم کم و بیش مشخص و تورم پلکها ، پر خونی مویرگهای سفیده چشم و کدر شدن قرنیه از علائم مشخصه بیماری است .
همچنین زخمهای داخل دهان و زخم روی لبها و سطح داخلی لثه به خوبی قابل رویت می باشد .
در این بیماری غدد لنفاوی متورم شده و قابل دیدن می شوند . در شکل عادی بیماری نشانی های عصبی به ویژه ناهماهنگی دستگاه حرکتی ، لرزش ماهیچه ها و ضعف دست و پا دیده می شود . از دیگر علائم بیماری دام ابتدا به یبوست مبتلا شده و بعد به اسهال دچار می گردد که در هر حالت دفع مدفوع با درد فراوان همراه است و در این حالت دفع ادرار به صورت قرمز رنگ می باشد .
آثار کالبد شکافی
در کالبد گشایی دام تلف شده به مخاط شکمبه و نگاری و هزارلا آسیب زیادی وارد نمی شود اما ممکن است سرخی خونریزی و یا زخم را در آن مشاهده نمود .
بر عکس ضایعات شیردان واضح تر از پیش معده است . مخاط داخل روده ها بسیار پر خون و متورم و زخم هایی در آن دیده می شود . احتمال دارد ضایعات فوق در نای و نایژه ها وجود داشته باشد . در این حالت ریه یا جگر سفید ممکن است که سالم بماند اما کبد متورم می شود که به صورت واضح قابل مشاهده است .
در مغز و پرده های آن خونریزی دیده می شود ، پر خونی در مخچه کاملاً قابل رویت است و بالاخره دام در اثر تنگی نفس ، تب شدید و التهاب پرده های مغز تلف می شود .
پیشگیری و درمان
برای مبارزه با این بیماری واکسنی تهیه نشده و درمان اختصاصی هم وجود ندارد ، لذا دامداران گرامی جهت عدم ابتلای دامهایشان به این بیماری لازم است که مسائل بهداشتی را کاملاً رعایت نموده و در صورت مشاهده بروز نشانه های ظاهری بیماری دام بیمار را از دیگر دامها جدا نگهداری کنند . چون مخزن بروز بیماری ناشناخته مانده و احتمال بروز بیماری از طریق گوسفند زیاد است بهترین روش پیشگیری جدا نگه داشتن گاوها به خصوص گاوهای دو رگ و اصیل از گوسفندان است ، زیرا گفته می شود که این بیماری توسط گوسفند به گاو منتقل می شود ولی از خود هیچ گونه علامتی را بروز نمی دهد .
در پایان توصیه می شود که به دلیل تشابه بعضی از علائم بیماری تب نزله ای بدخیم گاوها با بیماری طاعون گاوی و اسهال ویروسی بهتر است که در صورت مشاهده علائم بیماری سریعاً با مراجعه به نزدیکترین دامپزشکی موضوع را با کارشناسان در میان گذاشته تا نسبت به شناسایی بیماری اقدام نمایند .
بیماری طاعون شتر
در روز پنجم جولای ۲۰۰۴ خبرگزاری ترکمنستان اعلام کرد که بیماری خطرناک وواگیری در بین دام های منطقه مرزی قزاقستان واوزبکستان که کاراکورت Kara Kurt نامیده می شود ، دیده شده است وتعدادی نیز از دام های صحرای توپ کاراگان Tupkaragan در کشور قزاقستان درگیر بیماری شده اند . قابل ذکر است که این صحرا محل پرورش ونگهداری ۴۰۰۰ نفر شتر است وبنابر اظهارات مقامات محلی بر اثر شیوع بیماری بیش از ۱۰۰ نفر شتر تلف شده اند .
در گزارش دیگری مشخص شد که در ماه مه ۲۰۰۴ اپیدمی بیماری طاعون انسانی در ترکمنستان ظاهر شده ومنجر
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
تب بی دوام گاوی (Bovine Ephemeral Fever)
واژه شناسی (Terminology):
در زبان انگلیسی معادل های زیادی برای تب بی دوام گاوی (BEF) وجود دارد که عبارتند از :
Bovine Epizootic Fever Thre- day Sickness
Three- day stiff sickness Dragon Boot Disease
Bovine در زبان انگلیسی دو جایگاه اسم و صفت را دارد. لیکن اغلب موارد نقش صفت غالب است که در جملات یا واژگان به کار می رود :
1- صفت نسبی گاوی, یعنی گاو (Pertaining to bos)
2- گاو مانند ـ گاو منش ـ معانی مجازی آن یعنی : کند ذهن و آهسته ـ انسان کم خرد
3- به هر یک از گونه های جنس Bos از نشخوارکنندگان تهی شاخ را Bovine می گویند.
واژه ephemeral در زبان انگلیسی دارای چهار معنی تقریباً مرتبط با هم می باشند که عبارتند از:
1- تک روزه ـ یک روزه
2- موقت ـ کوته زمان
3- ناپایدار ـ گذرا ـ بی دوام
4- چند روزه ـ کوته زی
5- در حشره شناسی به معنی حشره کوته زی , گونه هایی که از راسته بالداران افمروپترا (Ephemeroptera) که از چند ساعت تا چند روز بیشتر عمر نمی کنند که به این حشرات کوته زی mayfly هم گفته می شود .
پس معادل های واژه شناسی این بیماری عبارتند از:
تب بی دوام گاوی ـ تب سه روزه گاوی ـ بیماری سه روزه گاوی ـ تب گذرای گاوی ـ اما در این مجموعه,بیشتر از اختصار زبان انگلیسی آن یعنی BEF استفاده می شود.
1- تعریف (Definition):
تب بی دوام گاوی (BEF) یک بیماری ویروسی,بند پا برد (arthropod-borne) همه گیر , غیر واگیر دار (non contagious- not transmissible by contact) است که صرفاً در گاو و گاومیش بروز می کند. مشخصه بیماری آماس بافت های مزودرم است که با بروز ناگهانی تب ,افسردگی , جمود مفصلی و لنگش خود را نشان می دهد نکته بسیار جالب و منحصر به فرد در BEF این است که شدت بالینی بیماری با بهبود سریع متعاقب علایم بالینی در اکثر حیوانات مبتلا,ناسازگار و متناقض است.
2- سبب شناسی (etiology):
ویروس BEF یک رابدویروس آربورویروسی ( از خانواده ویروس های عامل هاری و وزیکولار و استوماتیت) که از نظر تیپ گونه ای جنس افمروویروس (Ephemerovirus) است. ویروس مذکور یک ویروس RNA دار یگانه, حساس به اتر و دارای پنج ساختمان پروتئینی (G Protein) است. افمرو ویروس از نظر پادگنی با حداقل سه ویروس غیر بیماریزا برای گاو, دارای قرابت است,که این سه ویروس عبارتند از: کیمبرلی , بیریسه و ویروس رودخانه آدلآید و همچنین دو ویروس دیگر که درگاو بیماری شبه تب بی دوام گاوی ایجاد می کنند,که این دو ویروس کوتون کاو در آفریقا و پوچونگ در مالزی است.
3- دامنه میزبانی (host Range):
علایم بالینی بیماری صرفاًدر گاو و گاومیش آبی (water buffaloes) بروز می ک ند . اگر چه پادتن های خنثی کننده (Neutralizing antibodies) بر علیه ویروس BEF در گاومیش دماغه امید (Syncerus caffer) گاومیش بومی آفریقای جنوبی) گونه های گوزن و آنتلوپ آفریقایی و گوزن استرالیایی دیده شده است . پادتن های BEF می تواند کوچک آزمایشگاهی ,متعاقب تزریق وریدی و زیر جلدی هم ایجاد شوند.
4- گسترش جغرافیایی(geographic Distribution)
5-1- گسترش جغرافیایی در جهان:
تب سه روزه اولین بار در سال 1906 در آفریقای جنوبی شناخته شد, اگر چه قبل از این تاریخ در سال 1867 به صورت خلاصه توسط شروین فورث (Schwein furth) توضیح داده شده بود, بصورتیکه در سال 1895 در مصر تب سه روزه اعلام شده بود. بیماری امروزه در یک کمربند پهنی در مناطق حاره , تحت حاره و معتدله وجود دارد که در کشورهای سه قاره آسیا , آفریقا و استرالیا و همچنین بیماری شبیه به این بعنوان تب اپی زئوتیک گاوی در ژاپن بروز می کند. کشورهایی که در دو طرف استوا در دو قاره آسیا و افریقا قرار دارند و تب سه روزه در آنها گزارش شده است عبارتند از :
سوریه , فلسطین اشغالی, عراق,ایران , پاکستان , هند , بنگلادش , مناطق جنوبی و مرکزی چین,جنوب ژاپن , جنوب شرقی آسیا تا استرالیا این نوار کشیده می شود. تاکنون بیماری از اروپا,آمریکای شمالی و جنوبی, نیوزیلند و جزایر حوزه اقیانوس آرام گزارش نشده است.
5-2- گسترش جغرافیایی در ایران:
تا قبل از پدیده ال نینو و لانینو, تب سه روزه بصورت همه گیری های کانونی (Focal outbrcaks) منحصراً در استان های فارس و ایلام گزارش می گردید. در سایر نقاط کشور بصورت موارد استثنایی و منفرد و یا اینکه رخدادBEF به شکل غیر قابل تشخیص حادث می شدند, اصولاً تشخیص موارد انفرادی BEF دشوار است و اولین گام در تشخیص بیماری تب سه روزه, داشتن آگاهی های لازم همه گیری شناسی , بالینی و تشخیص افتراقی توسط کلینیسین ها می باشد( بویژه در مناطق پرخطر BEF اما در سال جاری (فصل تابستان سال 81) علاوه بر استان فارس همه گیری هایی در استانهای تهران,قم , خراسان , یزد و خوزستان بروز کرده است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 16
تب بی دوام گاوی
تب بی دوام گاوی
واژه شناسی : (Terminology) در زبان و ادبیات انگلیسی واژهٔ bovine هم اسم و هم صفت است، البته در جمله بیشتر جایگاه صفت دارد و به معانی ذیل به کار می آید : ۱) صفت نسبی گاو، یعنی گاو (Pertaining to Bos) ۲) گاو مانند- گاو منش- معانی مجازی آن یعنی : کندذهن و آهسته ۳) به هر یک از گونه های جنس Bos از نشخوارکنندگان تهی شاخ را Bovine می گویند. واژهٔ ephemeral در زبان و ادبیات انگلیسی دارای چهار معنی تقریباً مرتبط با هم می باشند که عبارتند از : ۱) تک روزه - یک روزه ۲) موقت - کوته زمان ۳) ناپایدار- گذرا- بی دوام ۴) چند روزه- کوته زی ۵) در حشره شناسی به معنی گونه هایی که از راستهٔ بالداران اِفمروپترا که از چند ساعت تا چند روز بیشتر عمر نمی کنند که به این حشرات کوته زی همچنین mayfly هم گفته می شود. ▪ پس معادلهای واژه شناسی این بیماری عبارتند از : تب بی دوام گاوی- تب سه روزه گاوی- بیماری سه روزه گاوی- تب گذرای گاوی- اما در این مجموعه، بیشتر از اختصار زبان انگلیسی آن یعنی BEF استفاده می شود. ● تعریف : (Definition) تب بی دوام گاوی (BEF) یک بیماری ویروسی، بندپابُرد (arthropod- borne) همه گیر، غیرواگیردار (non contagious- not transmissible by contact) است که صرفاً در گاو و گاومیش بروز می کند. مشخصهٔ بیماری بروز ناگهانی تب، افسردگی، جمود مفصلی و لنگش است. نکتهٔ بسیار جالب و منحصر به فرد در BEF این است که، شدت بالینی بیماری با بهبود سریع متعاقب علایم بالینی در اکثر حیوانات تحت تأثیر واقع شده (affected animals)، ناسازگار و متناقض است. ● - سبب شناسی : (Etiology) ویروس BEF ، یک رابدویروس آربوویروسی که از نظر تیپ گونه ای جنس افمروویروس (Ephemerovirus) است. ویروس مذکور یک ویروس RNA دار یگانه، حساس به اتر و دارای پنج ساختمان پروتئینی(G Protein) است. افمروویروس از نظر پادگنی با حداقل سه ویروس غیربیماریزا برای گاو، دارای قرابت است، که این سه ویروس عبارتند از : کیمبرلی، بیریمه و ویروس رودخانهٔ آدلآید، و همچنین دو ویروس دیگر که در گاو بیماری شبه تب بی دوام گاوی ایجاد می کنند، که این دو ویروس کوتون کان در آفریقا و پوچونگ در مالزی است. ارتباط پادگنی ویروس BEF با سایر رابدوویروس هایی که در گاو ایجاد عفونت می نمایند دارای اهمیت می باشد، زیرا که این رابدو ویروس ها موجب افزایش پاسخ پادتنی در گاو متعاقب BEF بالینی می شوند. محافظت زودگذر بر علیه BEF می تواند ناشی از ویروس های آکابان، آینو و سایر آربوویروس ها باشد، بدین معنی که عفونت این چنین آربوویروسی می تواند دام را بر علیه BEF به صورت موقتی ایمن نماید. این پدیده در ماکرو اپیدمیولوژی بروز تب سه روزه از اهمیت خاصی می تواند برخوردار باشد. ● دامنهٔ میزبانی : (Host Range) علایم بالینی بیماری صرفاً در گاو و گاومیش آبی (Water buffaloes) بروز می کند. اگر چه پادتن های خنثی کننده (Neutralizing antibodies) برعلیه ویروس BEF در گاومیش دماغهٔ امید- Syncerus caffer) گاومیش بومی آفریقای جنوبی) ، گونه های گوزن و آنتلوپ آفریقایی و گوزن استرالیایی دیده شده است پادتن های BEF می تواند در حیوانات کوچک آزمایشگاهی، متعاقب تزریق وریدی و زیرجلدی هم ایجاد شوند. ● گسترش جغرافیایی : (Geographic Distribution) ▪ گسترش جغرافیایی در جهان : تب سه روزه اولین بار در سال ۱۹۰۶ در آفریقای جنوبی شناخته شد، اگر چه قبل از این تاریخ در سال ۱۸۶۷ به صورت خلاصه توسط شووین فورث (Schweinfurth) توضیح داده شده بود، بصورتیکه در سال ۱۸۹۵ در مصر تب سه روزه اعلام شده بود. بیماری امروزه در یک کمربند پهنی در مناطق حاره، تحت حاره و معتدله وجود دارد، که در کشورهای سه قارهٔ آسیا، آفریقا و استرالیا و همچنین بیماری شبیه به این، بعنوان تب اپی زئوتیک گاوی در ژاپن بروز می کند. کشورهایی که در دو طرف استوا در دو قارهٔ آسیا و آفریقا قرار دارند و تب سه روزه در آنها گزارش شده است عبارتند از : سوریه، فلسطین اشغالی، عراق، ایران، پاکستان، هند، بنگلادش، مناطق جنوبی و مرکزی چین، جنوب ژاپن، جنوب شرقی آسیا تا استرالیا این نوار کشیده می شود. تاکنون بیماری از اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی، نیوزیلند و جزایر حوزهٔ اقیانوس آرام گزارش نشده است. ▪ گسترش جغرافیایی در ایران : تا قبل از پدیدهٔ ال نینو و لانینو، تب سه روزه بصورت همه گیری های کانونی (Focal outbreaks) منحصراً در استان های فارس و ایلام گزارش می گردید. در سایر نقاط کشور بصورت موارد استثنایی و منفرد و یا اینکه در اصل هم تشخیص داده نمی شدند. اصولاً تشخیص موارد انفرادی BEF دشوار است و اولین گام در تشخیص بیماری تب سه روزه، داشتن آگاهی های لازم همه گیری شناسی، بالینی و تشخیص افتراقی توسط کلینیسین ها می باشد (بویژه در مناطق پرخطر BEF ). اما در سال جاری (فصل تابستان سال ۸۱) علاوه بر استان فارس همه گیری هایی در استانهای تهران، قم، خراسان و یزد و خوزستان بروز کرده است. ● انتقال : (Transmission) بیماری تب بی دوام گاوی می تواند به صورت تجربی در گاو و صرفاً از راه تزریق، وریدی ویروس BEF ایجاد شود. چون ویروس ارتباط نزدیک با بخش پلاکت- لکوسیت خون دارد، از این رو تزریق زیرجلدی یا داخل عضلانی در ایجاد تجربی بیماری ناموفق است. شواهد همه گیری شناسی دلالت بر این امر مهم می کنند که ویروس BEF در طبیعت تنها از طریق نیش حشرات گسترش می یابد. حشرات می توانند عفونت را در طی یک هفته بعد از خونخواری از دام های آلوده منتقل کنند. از نظر مخزن (reservoir) در بین حیوانات، تاکنون غیر از گاو، هیچ حیوان دیگری بعنوان مخزن مشخص نشده است بیماری از طریق تماس مستقیم دام با دام، آئروسل، ترشحات بدن دام بیمار، و حتی انتقال و یا تزریق اگزودا و ترشحات دام های بیمار به دام سالم، صورت نمی پذیرد. به عبارت دیگر یک بیماری عفونی غیرواگیردار (non contagious) است و تنها راه انتقال بیماری از طریق نیش ناقلین (Vector&#۰۳۹;s) است. انتقال بیماری عمدتاً مستقل از نقل و انتقالات دامی است. BEF از طریق منی و تلقیح داخل رحمی هم انتقال پیدا نمی کند.گوشت نمی تواند یک منبع خطر برای انتقال بیماری باشد، زیرا ویروس در PH حدود ۵ کاملاً غیرفعال می شود. این درجه اسیدیته در لاشهٔ گاو، سریعاً پس از کشتار بوجود می آید. نکتهٔ مهم دیگر این است که ضدعفونی (جایگاه، بدن دام و ...) بهیچ وجه نقشی در کنترل انتقال بیماری ندارد. همه گیری تب سه روزه در تابستان، در مناطق معتدله، سه قاره آفریقا، آسیا و استرالیا بروز می کنند و با شروع فصل سرد، این همه گیری ها کاملاً ناپدید می شوند. در آفریقا، چین و استرالیا بیماری تب سه روزه سریعاً در فواصل طولانی منتقل می شود اما همیشه جهت آن بصورت گریز از خط استوا است. این حرکت ماکرو اپیدمیولوژی BEF عمدتاً به جمعیت حشرات ناقل و همچنین نیرو و جهت بادهای بیش ورز (Prevailing winds) بستگی دارد، که در فاصلهٔ کوتاه مدت زمانی، به دلیل تبعات پدیده های ال نینو و لانینو، توده های حشرات ناقل فواصل مکانی طولانی را طی می کنند. (در شرق آفریقا در فاصلهٔ ۲۴ ساعت تا ۷۰۰ کیلومتر جابجایی برای ناقلین تب درهٔ ریفت، گزارش شده است.) در شرق آفریقا بویژه کنیا همه گیری های تب سه روزه متعاقب باران های سیل آسا گزارش شده است. در سالهای اخیر، علیرغم اینکه کارهای علمی و پژوهشی در سطح وسیع برروی ناقلین BEF شده است، لیکن هنوز به درستی و به شکل واضح لیست ناقلین تب سه روزه مشخص نشده است. اما احتمالاً پشه های جنس آاِدس، کولکس، آنوفلس و پشه ریز نیش زن، از