تحقیق در مورد بزرگداشت حماسة عاشورا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

«بزرگداشت حماسة عاشورا»

هدف امام از بیان مسئلة عاشورا در وصایای خود یادآوری اهمیت زنده نگهداشتن و گرامیداشت حماسه عاشورا بوده است.

الف ـ عاشورا :

امام خمینی (ره) در وصیت نامة خود می‌نویسد : و از آن جمله، مراسم عزاداری ائمة اطهار و بویژه سید مظلومان و سرور شهیدان، حضرت ابی عبدالله الحسین صلوات و افسر الهی و انبیاء و ملائک و صلی بر روح بزرگ حماسی او باد هیچ گاه غفلت نکنند.

حماسة کربلا فراهم آور زمینة شورش مظلومان علیه متکبران بوده و هست. پیامبر اسلام صلی الله علیه واله از سید الشهدا به عنوان «زینت آسمانها و زمین» و نیز «چراغ هدایت» و «کشتی نجات» یاد کردند.

امام خمینی (ره) دربارة عزاداری ها و راز اصلی حفظ و اهمیت این حماسة تاریخ ساز خاطرنشان ساخته‌اند که : و بدانند آنچه دستور ائمه علیهم السلام برای بزرگداشت این حماسة تاریخی اسلام است و آنچه لعن و نفرین بر ستمگران آل بیت است، تمام، فریاد قهرمانة ملت‌ها است بر سر دمداران ستم پیشه در طول تاریخ الی الابد.

همانطور که می‌دانیم زنده نگهداشتن حماسة عاشورا عامل وحد مسلمانان خواهد بود حضرت امام (ره) در این باره فرموده‌اند : آنچه موجب وحدت بین مسلمین است این مراسم سیاسی است که حافظ ملیت مسلمین بویژه شیعیان ائمه اثنی عشر علیهم صلوات الله وسلم است.

ب ـ جاودانگی حماسة عاشورا :

راز اصلی این جاودانگی در مسائل زیر است :‌

1ـ برجستگی پیشوای نهضت: برجستگی قیام به برجستگی پدید آورنده و اهداف او بستگی نام دارد و برجستگی پیشوای قیام کربلا است که این قیام را جاودانگی بخشیده است.

2ـ ماهیت و راز اصلی نهضت: ماهیت هر قیام می‌تواند فلسفه و اهداف اصلی آن را تبعین کند قیام کربلا نهضتی کاملاً دینی و معنوی و ماهیت آن الهی و مذهبی است و فلسفة این انقلاب جز حمایت از حیات اسلام واستقرار نظام عدل اسلامی و کوبیدن نظام سلطة اموی نیست. توجه به ماهیت این قیام در هر دوره‌ای می‌تواند پیشوانه‌ای برای حرکت تاریخی امت اسلامی باشد.

3ـ اهداف آسمانی : می توان هدف اساسی قیام امام علیه‌السلام را به طور خلاصه این گونه بیان کرد :

الف ـ حاکمیت حق ب ـ حکومت قانون ج ـ کوتاه شدن دست هواپرستان از مملکت

تردیدی نیست که اهداف نهضت کربلا، یکی از عوامل جاودانگی این نهضت است زیرا هر انسان آزاده در جریان زندگی اجتماعی خود خواهان تحقق این اهداف است.

4ـ پیامهای شور آفرین و آزادی بخش: یکی از عوامل جاودانگی حماسة عاشورا این پیامها هستند از جمله پیام معروف کربلا «هیهات مناالذله» و کلام الهی عاشورا «رضانا اهل البیت» و شعار ارجمند پرچمدار کربلا «الامن کان فینا باذلاًَ مهجته موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا» می‌باشد و البته پیام مهم امام حسین علیه‌السلام این است که اگر نجات اسلام و سرنگون کردن پرچم اهریمنان، به اهدای خون و ایثار جان آدمی بستگی دارد، باید مضایق نکرد و دریغ روا نداشت.

5ـ درس‌ها و دستاوردهای نهضت عاشورا: این دستاوردهای شورآفرین قابل شمارش نیستند: بیداری اجتماعی، رسوایی گردانندگان نظام اموی و بر ملا شدن توطئة آنها، تحمل مشکلات برای تحقق آرمان‌های والا، گوشه‌ای از درسهای این حرکت شور آفرین است مهمترین دستاوردهای این قیام عبارتند از :

الف ـ وحدت کلمه ب ـ تقویت روح پرخاش گری در برابر اهریمنان ج ـ استواری در راه

دـ عمل به وظیفه : امام راحل می‌فرمود: کسی که درصد عمل به وظیفه است، کسی که خالصانه. جهت جلب رضای حق گام بر می‌دارد، از شکستهای مقطعی، یأسی به خود راه نمی‌دهد.

6ـ اهتمام امامان معصوم علیهم السلام: امامان معصوم (ع) در بزرگداشت خاطرة عاشورا و زنده نگهداشتن آن تلاش می‌کردند مثلاً کسی در محرم امامان معصوم را خندان نمی‌دید، اهتمام به زیارت قبر سید الشهدا و ترویج اقامة عزا برای سید الشهدا در میان شیعیان بنابراین تردیدی نیست که اهتمام امامان معصوم (ع) در جلوه‌های مختلف به حفظ و بزرگداشت حماسة عاشورا، یکی از عوامل جاودانگی این نهضت است.

نتیجه :

جاودانگی و عظمت حماسة عاشورا، همان وعدة الهی رسول خدا (ص) به فاطمه زهرا (س) در باب زندگی نسل‌های آینده تا روز قیامت است.

بزرگداشت معلم8ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

بزرگداشت معلم

تعلیم و تعلم از شئون الهی است و خداوند، این موهبت را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و چنین شد که تعلیم و تعلم به صورت سنت حسنه آفرینش درآمد.

انسان نیز با پذیرش این مسئولیت، نام خویش را در این گروه و در قالب واژه مقدس «معلم» ثبت کرده است. معلم، ایمان را بر لوح جان و ضمیرهای پاک حک می کند و ندای فطرت را به گوش همه می رساند. همچنین سیاهی جهل را از دل ها می زداید و زلال دانایی را در روان بشر جاری می سازد.

غدغه معلم همیشه این است که حیات بشر، بر مدار ارزش ها و کرامت انسانی بچرخد و شناخت خدا و مکتب و دین، همت اساسی آدمی باشد و هیچ بیگانه ای را مجال تجاوز به فرهنگ ارزشی دین و میهن فراهم نیاید.

در این مسیر خطیر، بزرگانی گام نهاده اند که نامشان بر تارک زمان می درخشد. علامه شهید استاد مرتضی مطهری (رحمه الله) از همین طایفه مقدس است که در سنگر تعلیم و تعلم، به قله های رفیعی دست یافت تا آنجا که معمار انقلاب اسلامی ـ که خود معلمی بزرگ است ـ همه آثارش را مفید می داند و بهره برداری از آنها را سفارش می کند ...

مفهوم علم

ـ امروزه در زبان پارسی و عربی کلمه «علم» به دو معنای متفاوت بکار برده می شود.

1- معنای اصلی و نخستین علم، دانستن در برابر ندانستن است. قرآن کریم به این معنا اشاره دارد که « هل یستوی الذین یعلمون و الذین لا یعلمون» «آیا یکسانند آنان که می دانند و آنان که نمی دانند.» (زمر/ 9)از این منظر به همه دانستنیها صرف نظر از نوع آنها علم گفته می شود مطابق این معنا، اخلاق، ریاضیات، فقه، ‌دستور زبان، مذهب، زیست شناسی و نجوم همه علم اند... کلمه Knowledge در انگلیسی و Connaissance در فرانسه معادل این معنا علم اند.

2-کلمه علم در معنای دوم منحصراً به دانستنی هایی اطلاق می شود که بر تجربه مستقیم حسی مبتنی باشند... علم در این جا در برابر همه دانستنیهایی قرار می گیرد که آزمون پذیر نیستند. اخلاق (دانش خوبی ها و بدیها) متافیزیک (دانش احکام و عوارض مطلق هستی) عرفان (تجارب درونی و شخصی) منطق (ابزار هدایت فکر) فقه، اصول، بلاغت، و ... همه بیرون از علم به معنای دوم آن قرار می گیرند و همه به این معنا غیر علمی اند کلمه SCIENCE در انگلیسی و فرانسه معادل این معنا علم اند.

دیده می شود که علم در این معنا بخشی ازعلم به معنای اول را تشکیل می دهد و به سخن دیگر علم تجربی نوعی از انواع دانستنیهای بسیاری است که در اختیار بشر می تواند قرار گیرد. رشد علم به معنای دوم عمدتا از آغاز دوره رنسانس به بعد است در حالیکه علم به معنای مطلق آگاهی (معنای اول) تولدش با تولد بشریت هم آغاز است. آیه قرآنی «خلق الانسان علمه البیان» (خداوند رحمن انسان را آفرید و بیان را به وی تعلیم داد/ رحمن/4و3) بهترین موید این معناست.

معنای عالم با توجه به دو تعریف از علم

ـ در نگاه اول به علم که نگاه ترکیبی به معرفت است خداوند معلم اول و پیامبر معلم ثانی است چرا که پس از تعلیم آدم توسط خداوند دستور «قال یا آدم اننبئهم باسمائهم» (ای آدم ملائکه را به این اسماء آگاه ساز/ بقره 33) آدم علیه السلام داده شده این بدان جهت است که اساساً هدف آفرینش انسان با علم و معرفت پیوند ناگستنی دارد در بیان رسا و جامع سید شهیدان امام حسین (ع) این معنا به خوبی روشن است که: «ما خلق العباد الا لیعرفوه،‌ فاذا عرفوه عبدوه» (بندگان را نیافرید مگر برای آن که او را بشناسند پس چون او را شناختن عبادتش خواهند کرد. ـ در این معنا هدف از ارسال معلم ثانی ارائه معرفتی است که انسان بواسطه آن به عبادت می رسد «هو الذی بعث فی الامیین رسولاً منهم تیلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه و ان کانوا من قبل لفی ضلال مبین» (اوست خدایی که پیامبر بزرگوار از میان شان برانگیخت تا بر آنان آیات وحی را تلاوت کند و آنان را پاک سازد و شریعت کتاب و حکمت الهی را بیاموزد که پیش از این همه در ورطة جهالت و گمراهی بودند (جمعه/2) در این آیه همه علوم از جمله بیان، اخلاق،‌ تعلیم کتاب و حکمت، برای رهایی از گمراهی و یافتن راه هدایت (عبادت) توسط پیامبر (ص) معرفی شده است. ـ در نگاه دوم که نگاه تفکیکی به شاخه ای معرفت است. معلم اول ارسطو است چرا که «وی نخستین واضع علم منطق بود ... و راه دلیل و برهان منطقی را باز نمود و معلم ثانی نیز ابونصر فارابی است بخاطر آنکه او اول بار کتب حکمت یونانی را که ارسطو و غیره تحریر کرده اند از یونانی به عربی ترجمه کرد و تعلیم داد....