برنامه اجرایی در ویندوز XPRegistry 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

تاریخچه ریجستری

کاربران رایانه های اولیه بر اساس سیستم عامل DOS وبرنامه هایی که ساخته می شد بالتبع تحت این سیستم فعالیت می کردند. سیستم عامل DOS و برنامه های تحت آن برای ورود و خروج به برنامه. راهی خاص ودر بیشتر موارد منحصر بفرد را در اختیار کاربر قرار می دادند و کاربر برای اجرا و استفاده از این نرم افزارها مجبور به طی کردن مسیرهای مشخص بود وبرای رسیدن به منو و پنجره جدید حتماً باید منو و پنجره قدیم را پشت سر می گذاشت ,به همین دلیل کاربر هیچگونه اختیای در تنظیم منو, پنجره ها ویا تغییر آنها نداشت . این خاصت سیستم عامل DOS باعث می شد اکثر تنظیمات و ویژگیهای محیّط برنامه در Source برنامه (متن برنامه اصلی )در نظر گرفته شود و احتیاجی به ثبت آنها در جای دیگری نباشد . با وجود این سیستم عامل DOS , با استفاده از 3 فایل Config.sys ,MsDos.sys, Autoexec.bat بعضی از تنظیمات برنامه ها, مانند CDRom اختصاص Buffer وغیره را در این فایلهای ثابت نگهداری می کرد. در حقیقت این فایل ها وظیفه محضر خانه سیستم عامل را بر عهد داشتند که به آنها Registery گفته شد . پس از سیستم عامل DOS , شرکت مایکروسافت Windows 3x را به بازار عرضه کرد. Windows 3x بر پایه سیستم عامل DOS بنا شده بود , ولی تفاوتهای بسیار چشم گیری با سیستم عامل DOS پیدا کرده بود . ظاهر زیباتر و جذاب تر, دسترسی راحتر به اطلاعات ونیز در اندازه , ظاهر ورنگ پنجرها و شیوه ظاهر شدن آنها و حتی اجرا شدن برنامه ها , همه توانایی هایی بود که در این سیستم عامل نوظهور گنجانده شده بود. بدیهی است که این ویژگیها و تغییرات باید در جایی ثبت می شد تا در راه اندازی مجدد رایانه این تغییرات به حالت اولیه برنگردند.از طرفی فایل های Msdos.sys Config.sys, Autoexec.Bat, فایل های Boot کننده بودند و اگر قرار بود تغییرات در این فایل ها ظبط شود ممکن بود به ساختار آنها صدمه وارد شود. به همین منظور در Windows 3x فایل هایی با پسوند ini را برای این کار در نظر گرفتند که مهمترین آنها win.ini , system.ini , control.ini بودند. اطلاعات سیستم عامل را برعهده داشتند .

در نهایت نسل سوم Registery از زمانی شروع شد که سیستم عامل Windows سری 9x آن به بازار عرضه شد. این سیستم عامل با ساختار وظاهری کاملاً متفاوت ایجاد شده بود و نقطه قوت آن استفاده از رابط گرافیکی (GUI) برای کیفیت برتر نمایش بود . این سیستم عامل توانایی پشتیبانی و استفاده از سخت افزارهای مختلف را داشته و برنامه های کاربردی زیادی تحت این ویندوز نوشته شد. یک سیستم عامل خوب باید هر نوع سلیقه ای را ارضا، کند, شرکت مایکرو سافت برای رسیدن به این هدف در سری جدید سیستم عامل خود , تقریباٌ اجازه هر نوع تغییری را با توجه به سلیقه های مختلف به کاربرویندوزمیداد . طبیعی است این تغییرات که مقدار آن بسیار زیاد است احتیاج به ثبت در Registery بزرگی دارد واز طرفی فایل های win.ini, system.ini, control.ini از نوع فایلهای متنی بودند و در صورت ظبط تغییرات در این فایلها حجم این فایلها بسیار زیاد و بالتبع Load شدن آن سیستم عامل زمان زادی طول می کشید. به همین منظور این تغییرات روی دو فایل system.dat , user.dat بنانهادند واین دو فایل بر اساس اعداد باینری و اعداد مبنا 16 ساخته شدند.که هم امنییت بیشتری داشتند و هم حجم کمتری اشغال می کردند.در ویندوز های سری 9x و بالاتر وظیفه رجیستری به عهده دو فایل system.dat , user.dat است .این دو فایل به طور مستقیم از سوی کاربر قابل دسترسی نیستند به همین منظور ویندوز برنامه اجرایی Regedit.exe را که در پوشه windows قرار دارد در اخیار کاربران قرار داده تا در صورت لزوم تنظیمات و مقدارهای جدید را در آن ثبت کنند.

هر تغییری در رجیستری بسرعت اعمال می شود و هیچگونه تاُییدی را از کاربر نمی گیرد, به همین منظور باید توجه داشت در صورت عدم وجود آگاهی کافی در باره ریجستری به هیچ وجه نباید دستورها و مقدارهای آن را تغییر داد .

ساختمان و نحوه عملکرد ریجستری 

* ساختمان رجیستری :

برای اجرای Regedit از منو Start گزینه Run را انتخاب کرده و کلمه regedit.exe را تایپ کنید و Ok را بزنید .این برنامه دارای دو پنجره میباشد که پنجره سمت چپ دربرگیرنده شاخه ها و ریشه های رجیستری و پنجره سمت راست شامل دستورات و مقادیر آن است .

در پنجره سمت چپ یک ریشه به نام MyComputer و چهار ریشه به نامهای زیر وجود دارد :۱- HKEY_CLASSES_ROOT : شامل تناظر پسوند فایلها و تنظیمات سیستم است .2- HKEY_CURRENT_USER : شامل تنظیماتی است که مختص کاربر فعلی است .3- HKEY_LOCALL_MACHINS : شامل تنظیماتی که به صورت سراسری اعمال میشود و به کاربر وابسته نیست .4- HKEY_USERS : شامل تنظیمات کاربران از جمله کاربر فعلی است .5- HKEY_CURRENT_CONFIG : شامل تنظیمات سخت افزار موجود میباشد . این ۵ شاخه به نوبه خود دارای زیرشاخه هایی است که مقادیر آن در پنجره سمت راست رجیستری نشان داده میشود که مقادر این شاخه ها به سه دسته نوشتاری، عددی و باینری تقسیم میشوند .

* نحوه ساختن یک دستور و انتخاب نوع آن :

۱- ابتدا مسیر دستور را از پنجره سمت راست انتخاب کنید .(انتخاب مسیر)۲- در پنجره سمت راست، راست کلیک کرده و از گزینه New یکی از سه نوع String Value, DWORD Value و Binary Value را مشخص کنید. (انتخاب نوع مقدار )۳- سپس نام دستور را به جای New Value #1 تایپ کرده و Enter را بزنید.(تایپ دستور)روی نام دستور دو بار کلیک کرده و مقدار مورد نظر را در پنجره ظاهر شده وارد کنید و Ok را بزنید.(مقدار) * نحوه ساختن یک کلید در زیرکلید دیگر :

هر یک از اجزای سمت راست پنجره رجیستری را کلید و شاخه هایی که زیر هر کلید قرار دارد را زیر کلید می نامند .برای ساختن یک زیر کلید :۱- بر روی کلید مورد نظر راست کلیک کنید .۲- وارد منوی New و سپس گزینه Key را انتخاب کنید .۳- نام کلید را به جای New Value #1 وارد کرده و Enter را میزنیم تا کلید ثبت شود .

توجه :1- برای پاک کردن هر مقدار و یا دستور کافی است روی آن کلیک کرده و دکمه Del را بزنیم .2- برای مشاهده تغییرات رجیستری باید ویندوز را Restart کنیم

برنامه SQL Server

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

برنامه SQL Server

مقادیر قابل قبول   انواع داده

  مقادیر عددی 

مقادیر اعداد صحیح از 63^2- تا1-63^2      bight

مقادیر اعداد صحیح از 31^2- تا 1-31^2      Int

مقادیر اعداد صحیح از 15^2- تا 1-15^2      Smallint

مقادیر اعداد صحیح از 0 تا 255      Tinyint

مقادیر اعداد صحیح با ارزش 0 و 1     bit

مقادیر مقیاس با دقت ثابت شده از 1+38^10 تا 1-38^10     decimal

مقادیر  Decimal همچنین می تواند تعریف شود به صورتNumeric  ، دامنه مقادیر یکسان می باشد.

مقادیر Monetary (مالی) از 63^2- تا 1-63^2 (مقادیر Money تا 0.0001 از هرواحد دقت دارد). Money

مقادیرMonetary از 3648 . 748 . 214- تا 3647 . 748 . 214 می باشد Smallmoney

(مقادیر Small Monetary تا 0001/0 واحد دقیق می باشد).

مقادیر صحیح شناور (متغیر) از 308+E1.79- تا 308+E1.79 (مقادیر Float فقط تقریبی می باشد) Float  

مقادیر صحیح شناور متغیر از 38+E3.40- تا 38+E3.40 می باشند (مقادیر real فقط تقریبی می باشد) real 

مقادیر تاریخ و زمان از 1.1753 ژانویه تا 31.9999 دسامبر می باشد datetime  

(مقادیر Date Time تا 3 هزارم ثانیه یا 3.33 میلی ثانیه دقت دارد)   Smalldatedtime  

مقادیر تاریخ و زمان از 1 ژانویه و 1900 تا 6 ژوئن و 2079 می باشد (مقادیرSmalldatetime  تا 1 دقیقه دقت دارند)

 مقادیر کاراکتری  

مقادیر حرفی کدگذاری نشده با طول ثابت با طول حداکثر 8000 حرف می باشد.    Char

مقادیر حرفی کدگذاری نشده با طول متغیر با طول حداکثر 8000 حرف می باشد.   Varchar

داده کدگذاری شده با طول متغیر با طول حداکثر 1-31^2 (647 . 741 . 073 . 1) حرف می باشد. Text

داده کدگذاری شده با طول ثابت با طول حداکثر 4000 حرف می باشد     Nchar

داده کدگذاری نشده با طول متغیر با حداکثر طول 4000 حرف می باشد       nvarchar

داده کدگذاری شده با طول متغیر با حداکثر طول 1-30^2 (823 . 741 . 073 . 1) حرف می باشد ntext

  مقادیر باینری (1 و 0)

داده باینری با طول ثابت با حداکثر طول 8000 بایت می باشد    binary

داده باینری با طول متغیر با حداکثر طول 8000 بایت می باشد     Varbinary

داده باینری با طول متغیر با حداکثر طول 1-31^2 (647 . 783 . 147 . 2) بایت می باشد Image  

  مقادیر دیگر

یک مرجع مبناء برای یک Cursor می باشد (یکCursor  یک ماهیتی است که یک مرجع مبناء را برای یک سطر مشخص در یک Result Set نشان می دهد.    Cursor 

یک شمار واحد پایگاه داده است که به هنگام می شود هر زمانی که یک سطر به هنگام شود. (نوع داده  rowversion در نسخه قبلی از Timestamp SQL Server نامیده می شود) rowversion

مقادیری از هر نوع غیر از text ، ntext ، rowversion (timestamp) و sql - variant می باشد. یک معرف واحد کلی GUID می باشد.  Uniqveidentifier

guid

Guid که از GloballyUniqueIdentifier گرفته شده، یک مقادیر باینری (1 و 0) 16 بایتی می باشد که هیچ کامپیوتر دیگری در دنیا نخواهد مقدار آن را تولید کند. نوع داده uniqueidentifier برای ذخیره کردن Guids استفاده می شود. SQL Server به طور خودکار مقادیر Guid را از همان راهی که مقادیر Identity ایجاد می شود، فراهم نمی کند. زیرا یک جدول می تواند شامل Guids چندگانه باشد، اما فقط یک Identity منحصر به فرد باشد. اگر چه، تابع NEWID که SQL Server آن را به صورت پیش فرض در نظر می گیرد زمانی که خصوصیات IsrowGuid ، Yes می شود. یک Guid جدید بر خواهد گشت زمانی که سطر قرار داده می شود.

ایجاد کردن ستونهای محاسباتی

علاوه بر اینکه ستونها به طرز ساده اطلاعات را در جداول Underlying و نماها نشان می دهد، همچنین Query تان می تواند شامل ستونهایی باشد که محاسبه شده اند بر اساس داده های Underlying ، توابع SQL Server یا هر ترکیب دوتایی. ستون محاسباتی به وسیله مشخص کردن یک عبارت به عنوان ستون ایجاد می گردد.

ما به عبارات Transact-SQL در Detail در درس 21 "The Transact-SQL Language" می پردازیم. بنابراین در این تمرین ما فقط یک جفت از عبارات ساده که بر اساس اپراتور الحاق رشته Transact-SQL که دو رشته و تابع GETDATE را که داده ها و زمان سیستم جاری را باز می گرداند اضافه می کنیم.

ایجاد کردن یک ستون محاسباتی با استفاده از قاب Grid

1- قاب SQL را پنهان کرده و قابGrid را به وسیله کلیک کردن دکمه روی نوار ابزار Query Designer نشان می دهیم.

2- در هر سل ستون خالی در قاب Grid کلیک کرده و Oil Name +' – '+ Latin Name را تایپ می کنیم.

راهنمایی: شما می توانید سل ها را در قاب Grid به وسیله درج کردن خطوط تقسیم بین سر ستونها عریض تر سازید.

3- کلید Tab را فشار می دهیم. SQL Server ، 1 Expr را به عنوان نام مستعار ستون پیشنهاد می دهد.

4- نام مستعار را برای Extended Name تغییر می دهیم.

5- دکمه Run را برای به کارگیری مجدد Query کلیک می کنیم. Query Designer ستون جدید را در قاب Results نشان می دهد.

ایجاد کردن یک ستون محاسباتی با استفاده از قاب SQL

1- قاب Grid را پنهان کرده و قاب SQL را به وسیله کلیک کردن دکمه ها روی نوار ابزار  Query Designer نشان می دهیم.

2- GETDATE را به عنوان [ Today’s Data ] برای لیست ستون از شروط Select اضافه می کنیم.

راهنمایی: کاما را قبل از GETDATE فراموش نکنید.

3- دکمه Run را در نوار ابزار Query Designer برای به کارگیری مجدد Query کلیک می کنیم.  SQL Server تاریخ جاری در هر سطر را نشان می دهد.

استفاده کردن از شرط Top n

زمانی که شما دستور Return Top را از منوی متن جدول انتخاب می کنید. SQL Server شرط Top n را در پایین پوششها برای ایجاد صفحه نمایش در Query Designer استفاده می کند. علاوه بر اینکه یک شماره مشخصی از سطرها را مشخص می کنید شما می توانید همچنین یک درصد از سطرها را به وسیله استفاده کردن از شرط Top n Percent نشان دهید. همان طوری که شما ممکن است انتظار داشته باشید درصدی از سطرهای مشخص شده را باز می گردانیم.

نشان دادن سطرهای Top s

1- Top 5 را قبل از اولین کلمه در Column-List از شروط Select در قاب SQL اضافه می کنیم.

2- دکمه Run را در نوار ابزار Query Designer برای به کارگیری مجدد Query کلیک می کنیم.  SQL Server فقط 5 سطر اول را نشان می دهد.

نشان دادن Top 5 درصد از سطرها

1- کلمه Percent را بعد از Top 5 در قاب SQL اضافه می کنیم.

2- دکمه Run را در نوار ابزار Query Designer برای به کارگیری Query کلیک می کنیم. SQL Server فقط 5 درصد اول از سطرها را در SQL Server نشان می دهد.

شرط WHERE

با استفاده از شرط اختیاری WHERE از حالت SELECT شما می توانید یک زیر مجموعه از سطرها که باز گردانده می شوند را مشخص کنید. برای مثال شما ممکن است بخواهید فقط مشتریهایی که بیش از $1000 در 12 ماه قبل خرج کرده اند را ببینید یا اینکه فقط نامهای Oil که با حرف R شروع می شوند را ببینید. شما این ملاکها را با استفاده از شرط WHERE مشخص خواهید کرد.

شرط WHERE BASIC

Operator Meaning

 مساویست با   =

 بزرگتر از   <

 کوچکتر از   >

بزرگتر یا مساویست با     =<

کوچکتر یا مساویست با   =>

 مساوی نیست با   <>

کلید برای شرط WHERE یک ملاک انتخابی می باشد که مشخص می کند که کدام سطرها باز خواهند گشت. ساختار پایه ای از یک شرط WHERE ، WHERE می باشد. SQL Server یک حدود کاملی از اپراتورهای مقایسه ای را به طوری که در جدول B-1 نشان داده شده فراهم می سازد.

برنامه nero

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

Nero چیست ؟

Nero محبوبترین و یکی از قدرتمندترین نرم افزارهای رایت سی دی در دنیاست که با توجه به قابلیتهای فراوان آن هر روز بر تعداد کاربران خود در سراسر دنیا افزوده است آشنایی با محیط نرم افزار در حالت Nero Burning Rom بعد از نصب نرم افزار و ثبت آن از زیر مجموعه نرم افزارهای ویندوز خود برای ورود در حالت Nero Burning Rom به دنبال مسیر ذیل بروید : Start > programs > Nero > Nero 6 Ultra Edition > Nero Burning ROM بعد از باز کردن Nero برای اولین بار پنجره New Compilation ظاهر میگردد که مهمترین پنجره برنامه بوده و شما قادر خواهید بود از طریق آن نوع فرمتی که میخواهید برای رایت استفاده کنید را انتخاب کنید . انتخاب نوع فرمت از کادر محاوره ای سفید رنگ سمت چپ و فشاور دادن دکمه New بالا سمت راست امکان پذیر خواهد بود . رایت به صورت Data : اصولا کلیه فایلهای کامپیوتر Data میگوئیم و مهمترین و اصلی نوع حالت رایت خواهد بود . برای رایت به صورت Data بعد از باز کزدن برنامه Nero و در پنجره New Compilation از کادر محاوره ای سمت چپ گزینه CD-ROM(ISO) را انتخاب و سپس New بزنید . نکته : اگر CD شما خام و برای اولین باراقدام به رایت بر روی آن مینمائید در پنجره New Compilation و از قسمت Multisession گزینه Start Multisession Disk را انتخاب و در غیر این صورت گزینه Continue Multisession Disk را جهت رایت مجدد انتخاب و از پنجره ظاهر شده با نام Select track آخرین Session را انتخاب و OK بزنید .

نرو بله همان نرم افزاری که اکثر کاربران نام آن را شنیده و یا با آن سرو کار داشته اند. نرو در نسخه جدید خود امکانات قابل توجهی قرار داده که به شما توصیه میکنیم این نسخه را حتما روی کامپیوتر خود نصب کنید .(نسخه ultra edition)پس از نصب در منوی استارت در شاخه neroنرم افزارهای این مجموعه به صورت تفکیک شده مشخصند .اما شما با انتخاب گزینه nero start smart این نرم افزار را مدیریت کنید. در منوی باز این گزینه شش ایتم وجود دارد. اولین ایتم favorite است که نمایش دهنده نرم افزارهای پر کااربرد این نسخه نرو است.مثلا گزینه های ساخت سی دی اطلاعاتی یا ساخت سی دی audio یا ساخت vcd, و تهیه نسخه پشتیبان است. در گزینه بعد نوع سی دی که میخواهیم رایت کنیم مشخص میکنیم ( صوتی audio -ویدئویی video-فایلهایی که نه صوتی نه تصویری است data) پس از انتخاب هر گزینه به nero express میشوید .روی گزینه add کلیک کنید ( میتوانید بدون گزینه add فایل رااز my computer به داخل nero بکشید ) اگر فایلی اضافه یا اشتباه انتخاب کرده اید را میتوانید با گزینه delet حذف کنید.سپس گزینه next را بزنید در قسمت اول نام رایتر خود را انتخاب کنید بعد از انتخاب recorder در قسمت بعد باید نام سی دی را انتخاب نمایید که پیش فرض my disk میباشد .در قسمت writing speed سر عت رایت را مشخص میکنید .ترجیحا پایین تر از 24 را انتخاب کنید .تیک زدن گزینه allow files to be به شما اجازه میدهد بعد ها هم فایل جدیدی به سی دی اضافه کنید.تیک زدن verify data on اطلاعات پس از رایت بازرسی میشود . ترجیحا در هنگام رایت پوشه ها نام فارسی انتخاب نکنید. حالا گزینه burn را انتخاب کنید تا کار رایت شروع شود .حال شما وارد محیط اصلی Nero در حالت Data شده اید . در قسمت سمت راست شما به کلیه درایوهای هارد دیسکت و اطلاعات مربوط به آن و در قسمت چپ نیز شما به اطلاعات و محتوای سی دی داخل رایتر خود دسترسی خواهید داشت . شما با انتخاب فایل و یا پوشه مورد نظر از سمت راست(1) و پائین نگه داشتن موس و انتقال آن به قسمت سمت چپ (2) قادر به دراگ گردن (انتقال داده ها) به سی دی خواهید بود . توجه داشته باشید که محتوای پوشه ها و یا فایلها نباید از حجم سی دی بالاتر باشد . در غیر این صورت عمل رایت صورت نمیگیرد . شما از قسمت پائین برنامه نرو (3) میتوانید به میزان حجم باقسمانده سی دی در حالت دراگ کردن برنامه ها باشید . ( نمایش در حالت آبی = عادی – زرد = اضطراری – قرمز = غیرطبیعی و غیر قابل رایت ) حال از منوهای بالا برنامه Nero ابتدا File و سپس Compilation Properties را انتخاب و از پنجره ظاهر شده که مربوط به تنظیمات مربوط به رایت میباشد به زبانه Born رفته و از قسمت Write Speed سرعت عمل رایت را انتخاب و OK بزنید و منظر بمانید تا عملیات رایت پایان پذیرد . رایت سی دی صوتی : مجدد به پنجره New Compilation باز رفته ( کلید های ترکیبی Ctrl+N در محیط برنامه ) و از کادر محاوره ای سمت چپ گزینه Audio CD را انتخاب و New بزنید . حال ضمن در نظر داشتن میزان حجم انتقال داده ها از روی هارد دیسک نسبت به دراگ کردن فایلهای صوتی تان از قبیل Mp3 – Wav و ... به

برنامه Disk defragmenter 14 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

برنامه Disk defragmenter (بهینه سازی فضای دیسک) چیست؟

بی شک تاکنون به برنامه Disk Defragmenter که در ابزارهای سیستمی ویندوز خودنمایی می کند، برخورد کرده اید. اما این که این برنامه به چه کاری می آید و چگونه می توان از آن استفاده کرد برای شما سئوال بوده است. در این مقاله سعی داریم عملکرد و چگونگی استفاده از این ابزار را بررسی کنیم.

هدف این ابزار سازماندهی فضای اشغال شده از هارد دیسک است که توسط ویندوز ایجاد می شود. به طوری که هر فایل در بخش های مربوط به هم بر روی دیسک نوشته می شود. نکته قابل توجه اینجاست که ویندوز فایل ها را به طور دسته به دسته بر روی ساختمان آزاد دیسک می نویسد. در این میان ویندوز سعی می کند فضا های مجاور آزاد بزرگ را بر روی دیسک بیابد. یک فایل بزرگ می تواند به راحتی به بیش از ناحیه های آزاد موجود برروی دیسک تقسیم شود و این زمانی رخ می دهد که حجم ناحیه های آزاد کمتر از حجم فایل است. در اکثر موارد، هر بخش از یک فایل در مکان های مختلفی از دیسک قرار می گیرد.

برای مثال فرض می کنیم شما یک فایل بزرگ دارید و بر روی دیسک شما بر روی سه ناحیه آزاد تقسیم شده است. بخش اول فایل می تواند در ابتدای هارد دیسک، بخش دوم در انتها و بخش سوم در میان آن واقع شود. هر زمان که شما این فایل را باز می کنید اطلاعات باید از سه قسمت ابتدایی،انتهایی و میانی دیسک فراخوانی شود و این موجب می شود زمان بیشتری برای باز کردن فایل تلف شود یا به عبارتی فایل دیرتر اجرا شود. بنابراین برای بازیابی سرعت گشودن فایل گه گاهی نیاز دارید که فایل های موجود بر روی دیسک را مرتب کنید. این عمل تنها برای فایل های اطلاعاتی صادق نیست بلکه برای همه فایل های موجود برروی دیسک امکان پذیر است.

هدف اصلی ابزار Disk Defragmenter

هدف اصلی ابزار Disk Defragmenter قرار دادن هر فایل در فضاهای مرتب و کنار هم بر روی دیسک است. به گونه ایی که هنگام پردازش فایل، از یک مسیر بر روی دیسک قابل خواندن باشد. این ابزار برای تشخیص وسعت پراکندگی فایل ها حجم دیسک را آنالیز می کند. البته باید این نکته را در نظر گرفت که نوع آنالیز برحسب نوع پارتیشن دیسک FAT/FAT32 و NTFS متفاوت خواهد بود که شرح آن در این حوصله نمی گنجد.

بعد از آنالیز کردن نوبت به مرحله ایی می رسد که آن را چیدمان فایل می نامیم. در این بخش هر فایل با توجه به اندازه اش و ناحیه ای که برای آن اختصاص داده شده، بر روی دیسک سازماندهی می شود. اساس کار بر این است که فایل های مشابه از لحاظ اندازه، به هم نزدیک تر باشند.

شاید بعد از اتمام کار، شما از اینکه فضای آزاد دیسک بیشتر نشده است، تعجب کنید. این طبیعی است زیرا همانطور که گفته شد این برنامه دیسک را مجدد سازماندهی می کند نه اینکه فایل ها را فشرده کند تا فضای آزاد دیسک بیشتر شود. در واقع مرتب سازی دیسک، کارایی سیستم شما را بهبود می بخشد. زیرا سرعت پردازش فایل ها بیشتر می شود.

Disk Defragmenter همیشه تمام فایل ها را مرتب نمی کند و چنانچه عملیات مرتب سازی با سرعت تمام شد یا پیغامی مبنی بر لازم نبودن مرتب سازی توسط برنامه صادر شد، جای هیچگونه تعجبی نیست. چون ممکن است فایل های شما نسبت به ظرفیت دیسک سایز کمی داشته باشند. البته قبل از شروع توضیحات مربوط به کارکردن با برنامه، لازم است برخی از محدودیت های این ابزار را خاطر نشان کنیم:

تنهای زمانی این برنامه اجرا می شود که مجوزهای لازم توسط Administrator داده شده باشد، نمی تواند آن را برای دیسک هایی که حالت شبکه دارند به کار برد. تنها برای دیسک های local یا محلی قابل اجراست، در یک زمان خاص عملیات مذکور تنها بر روی یک دیسک قابل اجراست، زمانی کامل اجرا خواهد شد که حداقل 30% دیسک خالی باشد، تنها از طریق کنسول ویندوز قابل اجراست. البته نسخه دیگری تحت نام defrag برای محیط های دستوری ارائه شده است و خیلی از محدودیت های دیگر. لازم به ذکر است که Disk Defragmenter برای پلتفرم ویندوز NT تحت نظر مایکروسافت توسط Executive Software ارائه شده است.

برنامه های در سیستم عامل ویندوز که وظیفه یکپارچه سازی هارد دیسک را بر عهده دارد.

در هر سیستم کامپیوتر اگر شما برنامه های متعددی نصب کنید و فایلها و پوشه ها و برنامه

برنامه ++c

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

سی (زبان برنامه‌نویسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

(تغییر مسیر از زبان برنامه‌نویسی C)

پرش به: ناوبری, جستجو

زبان برنامه‌نویسی C، زبانی همه منظوره، ساخت یافته و روندگرا می باشد که در سال ۱۹۷۲ توسط دنیس ریچی در آزمایشگاه بل ساخته شد.[۱]

تاریخچه

برای بررسی تاریخچه زبان C باید به سال ۱۹۶۷ بازگردیم که مارتین ریچاردز زبان BCPL را برای نوشتن نرم افزارهای سیستم عامل و کامپایلر در دانشگاه کمبریج ابداع کرد. سپس در سال ۱۹۷۰ کن تامپسون زبان B را بر مبنای ویژگی‌های زبان BCPL نوشت و از آن برای ایجاد اولین نسخه های سیستم عامل یونیکس در آزمایشگاه‌های بل استفاده کرد. زبان C در سال ۱۹۷۲ توسط دنیس ریچی از روی زبان B و BCPL در آزمایشگاه بل ساخته شد و ویژگی‌های جدیدی همچون نظارت بر نوع داده ها نیز به آن اضافه شد. ریچی از این زبان برای ایجاد سیستم عامل یونیکس استفاده کرد اما بعدها اکثر سیستم عاملهای دیگر نیز با همین زبان نوشته شدند. این زبان با سرعت بسیاری گسترش یافت و چاپ کتاب "The C Programming Language" در سال ۱۹۷۸ توسط کرنیگان و ریچی باعث رشد روزافزون این زبان در جهان شد.

متاسفانه استفاده گسترده این زبان در انواع کامپیوترها و سخت افزارهای مختلف باعث شد که نسخه‌های مختلفی از این زبان بوجود آید که با یکدیگر ناسازگار بودند. در سال ۱۹۸۳ انستیتوی ملی استاندارد آمریکا (ANSI) کمیته ای موسوم به X3J11 را را مأمور کرد تا یک تعریف فاقد ابهام و مستقل از ماشین را از این زبان تدوین نماید. در سال ۱۹۸۹ این استاندارد تحت عنوان ANSI C به تصویب رسید و سپس در سال ۱۹۹۰، سازمان استانداردهای بین المللی (ISO) نیز این استاندارد را پذیرفت و مستندات مشترک آنها تحت عنوان ANSI/ISO C منتشر گردید.

در سالهای بعد و با ظهور روشهای برنامه‌نویسی شئ‌گرا نسخه جدیدی از زبان C بنام C++ توسط بیارنه استراوستروپ در اوایل ۱۹۸۰ در آزمایشگاه بل توسعه یافت. در C++ علاوه بر امکانات جدیدی که به زبان C اضافه شده است، خاصیت شئ‌گرایی را نیز به آن اضافه شده‌است.

با گسترش شبکه و اینترنت، نیاز به زبانی احساس شد که برنامه‌های آن بتوانند برروی هر ماشین و هر سیستم عامل دلخواهی اجرا گردد. شرکت سان مایکروسیستمز در سال ۱۹۹۵ میلادی زبان جاوا را برمبنای C و C++ ایجاد کرد که هم اکنون از آن در سطح وسیعی استفاده می‌شود و برنامه های نوشته شده به آن برروی هر کامپیوتری که از چاوا پشتیبانی کند (تقریباً تمام سیستم‌های شناخته شده) قابل اجرا می‌باشد. شرکت مایکروسافت در رقابت با شرکت سان، در سال 2002 زبان جدیدی بنام C# (سی شارپ) را ارائه داد که رقیبی برای Java بشمار می‌رود.

برنامه نویسی ساخت یافته

در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسعه نرم‌افزار دچار مشکلات عدیده‌ای شد. در آن زمان سبک خاصی برای برنامه نویسی وجود نداشت و برنامه‌ها بدون هیچگونه ساختار خاصی نوشته می‌شدند. وجود دستور پرش (goto) نیز مشکلات بسیاری را برای فهم و درک برنامه توسط افراد دیگر ایجاد می‌کرد، چرا که جریان اجرای برنامه مرتبا دچار تغییر جهت شده و دنبال کردن آن دشوار می‌گردید. لذا نوشتن برنامه ها عملی بسیار زمان بر و پرهزینه شده بود و معمولاً اشکال زدایی، اعمال تغییرات و گسترش برنامه ها بسیار مشکل بود. فعالیتهای پژوهشی در این دهه باعث بوجود آمدن سبک جدیدی از برنامه نویسی بنام روش ساخت‌یافته گردید؛ روش منظمی که باعث ایجاد برنامه‌هایی کاملاً واضح و خوانا گردید که اشکال‌زدایی و خطایابی آنها نیز بسیار ساده‌تر بود.

اصلی‌ترین نکته در این روش عدم استفاده از دستور پرش (goto) است. تحقیقات بوهم و ژاکوپینی نشان داد که می‌توان هر برنامه ای را بدون دستور پرش و فقط با استفاده از ۳ ساختار کنترلی ترتیب، انتخاب و تکرار نوشت.

ساختار ترتیب، همان اجرای دستورات بصورت متوالی (یکی پس از دیگری) است که کلیه زبانهای برنامه نویسی در حالت عادی بهمان صورت عمل می‌کنند.

ساختار انتخاب به برنامه‌نویس اجازه می‌دهد که براساس درستی یا نادرستی یک شرط، تصمیم بگیرد کدام مجموعه از دستورات اجرا شود.

ساختار تکرار نیز به برنامه نویسان اجازه می‌دهد مجموعه خاصی از دستورات را تا زمانیکه شرط خاصی برقرار باشد، تکرار نماید.

هر برنامه ساخت‌یافته از تعدادی بلوک تشکیل می‌شود که این بلوکها به ترتیب اجرا می‌شوند تا برنامه خاتمه یابد (ساختار ترتیب). هر بلوک