دانلود مقاله درباره اندازه گیری محل و تهیۀ نقشۀ پایه 19 ص (فنی مهندسی-معماری)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

اندازه گیری محل و تهیۀ نقشۀ پایه

مقدمه

در فصل قبلی مطالبی پیرامون ملاقات با مشتری عنوان شد. همانطور که عنوان شد، این عمل یکی از اعمال متعددی است که در مرحله تحقیق و آماده سازی طرح بعد از ملاقات با مشتری و عقد قرارداد رسمی با وی صورت می گیرد. در این مقطع، طراح آماده انجام اندازه گیری محل و ترسیم baletheet و نقشۀ پایه می باشد. کار دیگر همچون ممیزی محل، آنالیز محل و تکمیل ایده های طراحی مستلزم انجام کامل این مرحله است. اندازه گیری محل و ترسیم نقشۀ پایه بعلت تأثیرات دقیقشان بر تمام کارهای بعدی، بسیار حائز اهمیت است.

بمنظور کمک به طراح جهت انجام حرفه ای و موفق این اعمال، در این وصل با مطالبی همچون اصطلاحات مربوط به این مرحله از کار، راهنمایی ها و روشهای ثبت اندازه گیری انجام شده و بالاخره روشهای ترسیم یک basesheet‌ و نقشه پایه آشنا می شوید.

اصطلاحات فنی

پاره ای از اصطلاحات فنی مربوط به اندازه گیری محل و ترسیم نقشۀ پایه وجود دارند که در تمام حرفه های مربوط به امر طراحی مورد استفاده قرار می گیرند و این عبارات علیرغم تعاریف متفاوتی که دارند، غالباً به جای هم بکار می روند. اهم این اصطلاحات عبارتند از : قطعه زمین ، طرح پلات ، طرح محل ، نقشۀ پایه ، و بالاخره base sheet . هریک از این اصطلاحات در واقع یک تعبیر مشترک بوده که برای توضیح نقشۀ پایۀ اولیه آماده شده برای یک پروژه طراحی مورد استفاده قرار می گیرند. علیرغم تشابه موجود، هریک از اصطلاحات مذکور به لحاظ اطلاعات خاصی که داشته و هدفی که دنبال می کند با دیگری فرق می کند.

قطعه زمین

هر محل مسکونی تک خانواری در یک قطعه ملک بنام «قطعه زمین» قرار دارد که غالباً آنرا با پارچه زمین نیز می نامند. برای دوری از ابهام با نقشه (غالباً موسوم به plat است) یا طرح یا طرح مخفی (غالباً pbt ) تنها یک قطعه محل مسکونی را بایستی قطعه (lot) بنامیم که شکل و اندازه این قطعات بسیار متغیر است. (تصویر 1-6) . علیرغم عدم وجود هیچ گونه استاندارد خاصی برای اینگونه قطعات، در عمل طراح با اندازه های نسبتاً متعارف و معمولی مواجه می شود که در زیر فهرست شده و در تصویر 2-6 خواهید دید.

قطعه کوچک 506 متر مربع

قطعه متوسط 1012 متر مربع

قطعه متوسط تا بزرگ 2025 متر مربع

قطعه بزرگ 4050 متر به بالا

تصویر 1-6 اشکال مختلف قطعه زمین تصویر 2-6 اندازه های متداول قطعات زمین ملکی

حدود مرز قطعات با خطوط اربعه (شمال، شرق، غرب (جنوب) از چهار طرف مشخص می شود. هر یک از خطوط اربعه ملک با فاصله و نسبت مشخص می شود، برحسب تعریف نسبت عبارتست از مسیر افقی هریک از خطوط اربعه ملک برحسب درجه شرقی یا غربی شمالی یا جنوبی و «فاصله» عبارتست از اندازه خطی افقی خط و مرز ملک . (تصویر 3-6) . گوشه های قطعه زمین را معمولاً با میخ های آهنی که دور تا دور زمین فرم می کنند مشخص می کنند.

تصویر 3-6 فاصله و نسبت جغرافیائی خطوط اربعه ملک

کروکی قطعه زمین (پلات)

بنا به تعریف، کروکی قطعه زمین عبارتست از ترسیم نقشۀ مقیاس بندی شده ای که محل دقیق هریک از خطوط ملک مسکونی را نشان می دهد. برحسب مورد هر کروکی حاوی اطلاعات زیر می باشد.

شکل قطعه زمین که توسط خطوط اربعۀ ملک تعریف می شود.

جهت جغرافیایی ملک نسبت به شمال حقیقی

نسبت و فاصله هریک از حدود اربعه

حق راه مشخص (راه قانونی)

راههای اصلی و فرعی

محدودیتهای قانونی همچون میزان عقب نشینی و easements

حق راه، عبارتست از منطقۀ عمومی زمین که در آن خیابان یا راه زده می شود که عرض آن بطور متوسط 180 سانت و حداقل 90 و حداکثر 360 سانت می باشد. (تصویر 4-6). حاشیه راه قانونی منطبق با خطوط جلوئی قطعۀ ملک شروع می شود. راههای قانونی توسط ادارات دولتی منطقه واقع در روستا، شهرستان، شهر یا حتی کشور تعیین و تنظیم می شود. بنابراین، برای تعیین قوانین و مشخصات مربوط به حق راه، باید با دفاتر دولتی مربوطه تماس گرفت.

تصویر 4-6 راه قانونی معمولی

راههای فرعی، صرفاً داخل راه قانونی تعبیه می شوند (تصویر 5-6) . در نتیجه، بسیاری از حدود اربعه و گوشه ها را در نزدیکی حاشیه این راه فرعی می توان یافت. اگر چه این راهها خارج از حدود و شعور واقعی ملک وجود دارند، رسیدگی و نگهداری اکثرشان به عهده مالک می باشد.

راه اصلی ، که غالباً آنرا berm یا tree lawn نیز می نامند، به نواری از زمین واقع بین کنار گذر و جدول خیابان گفته می شود (تصویر 6-6) . هرچند قسمت از

دانلود مقاله درباره اندازه گیری محل و تهیۀ نقشۀ پایه 19 ص (فنی مهندسی-معماری)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

اندازه گیری محل و تهیۀ نقشۀ پایه

مقدمه

در فصل قبلی مطالبی پیرامون ملاقات با مشتری عنوان شد. همانطور که عنوان شد، این عمل یکی از اعمال متعددی است که در مرحله تحقیق و آماده سازی طرح بعد از ملاقات با مشتری و عقد قرارداد رسمی با وی صورت می گیرد. در این مقطع، طراح آماده انجام اندازه گیری محل و ترسیم baletheet و نقشۀ پایه می باشد. کار دیگر همچون ممیزی محل، آنالیز محل و تکمیل ایده های طراحی مستلزم انجام کامل این مرحله است. اندازه گیری محل و ترسیم نقشۀ پایه بعلت تأثیرات دقیقشان بر تمام کارهای بعدی، بسیار حائز اهمیت است.

بمنظور کمک به طراح جهت انجام حرفه ای و موفق این اعمال، در این وصل با مطالبی همچون اصطلاحات مربوط به این مرحله از کار، راهنمایی ها و روشهای ثبت اندازه گیری انجام شده و بالاخره روشهای ترسیم یک basesheet‌ و نقشه پایه آشنا می شوید.

اصطلاحات فنی

پاره ای از اصطلاحات فنی مربوط به اندازه گیری محل و ترسیم نقشۀ پایه وجود دارند که در تمام حرفه های مربوط به امر طراحی مورد استفاده قرار می گیرند و این عبارات علیرغم تعاریف متفاوتی که دارند، غالباً به جای هم بکار می روند. اهم این اصطلاحات عبارتند از : قطعه زمین ، طرح پلات ، طرح محل ، نقشۀ پایه ، و بالاخره base sheet . هریک از این اصطلاحات در واقع یک تعبیر مشترک بوده که برای توضیح نقشۀ پایۀ اولیه آماده شده برای یک پروژه طراحی مورد استفاده قرار می گیرند. علیرغم تشابه موجود، هریک از اصطلاحات مذکور به لحاظ اطلاعات خاصی که داشته و هدفی که دنبال می کند با دیگری فرق می کند.

قطعه زمین

هر محل مسکونی تک خانواری در یک قطعه ملک بنام «قطعه زمین» قرار دارد که غالباً آنرا با پارچه زمین نیز می نامند. برای دوری از ابهام با نقشه (غالباً موسوم به plat است) یا طرح یا طرح مخفی (غالباً pbt ) تنها یک قطعه محل مسکونی را بایستی قطعه (lot) بنامیم که شکل و اندازه این قطعات بسیار متغیر است. (تصویر 1-6) . علیرغم عدم وجود هیچ گونه استاندارد خاصی برای اینگونه قطعات، در عمل طراح با اندازه های نسبتاً متعارف و معمولی مواجه می شود که در زیر فهرست شده و در تصویر 2-6 خواهید دید.

قطعه کوچک 506 متر مربع

قطعه متوسط 1012 متر مربع

قطعه متوسط تا بزرگ 2025 متر مربع

قطعه بزرگ 4050 متر به بالا

تصویر 1-6 اشکال مختلف قطعه زمین تصویر 2-6 اندازه های متداول قطعات زمین ملکی

حدود مرز قطعات با خطوط اربعه (شمال، شرق، غرب (جنوب) از چهار طرف مشخص می شود. هر یک از خطوط اربعه ملک با فاصله و نسبت مشخص می شود، برحسب تعریف نسبت عبارتست از مسیر افقی هریک از خطوط اربعه ملک برحسب درجه شرقی یا غربی شمالی یا جنوبی و «فاصله» عبارتست از اندازه خطی افقی خط و مرز ملک . (تصویر 3-6) . گوشه های قطعه زمین را معمولاً با میخ های آهنی که دور تا دور زمین فرم می کنند مشخص می کنند.

تصویر 3-6 فاصله و نسبت جغرافیائی خطوط اربعه ملک

کروکی قطعه زمین (پلات)

بنا به تعریف، کروکی قطعه زمین عبارتست از ترسیم نقشۀ مقیاس بندی شده ای که محل دقیق هریک از خطوط ملک مسکونی را نشان می دهد. برحسب مورد هر کروکی حاوی اطلاعات زیر می باشد.

شکل قطعه زمین که توسط خطوط اربعۀ ملک تعریف می شود.

جهت جغرافیایی ملک نسبت به شمال حقیقی

نسبت و فاصله هریک از حدود اربعه

حق راه مشخص (راه قانونی)

راههای اصلی و فرعی

محدودیتهای قانونی همچون میزان عقب نشینی و easements

حق راه، عبارتست از منطقۀ عمومی زمین که در آن خیابان یا راه زده می شود که عرض آن بطور متوسط 180 سانت و حداقل 90 و حداکثر 360 سانت می باشد. (تصویر 4-6). حاشیه راه قانونی منطبق با خطوط جلوئی قطعۀ ملک شروع می شود. راههای قانونی توسط ادارات دولتی منطقه واقع در روستا، شهرستان، شهر یا حتی کشور تعیین و تنظیم می شود. بنابراین، برای تعیین قوانین و مشخصات مربوط به حق راه، باید با دفاتر دولتی مربوطه تماس گرفت.

تصویر 4-6 راه قانونی معمولی

راههای فرعی، صرفاً داخل راه قانونی تعبیه می شوند (تصویر 5-6) . در نتیجه، بسیاری از حدود اربعه و گوشه ها را در نزدیکی حاشیه این راه فرعی می توان یافت. اگر چه این راهها خارج از حدود و شعور واقعی ملک وجود دارند، رسیدگی و نگهداری اکثرشان به عهده مالک می باشد.

راه اصلی ، که غالباً آنرا berm یا tree lawn نیز می نامند، به نواری از زمین واقع بین کنار گذر و جدول خیابان گفته می شود (تصویر 6-6) . هرچند قسمت از

تحقیق در مورد وسایل اندازه گیری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آمپر متر

ریشه لغوی

لغت (ammeter) از کلمه amper مشتق شده است. توجه کنید که حرف P در کلمه amper حذف شده است و فقط دو حرف اول این کلمه در لغت ammeter بکار رفته است.

دیدکلی

ما نمی‌توانیم الکترونها یا پروتونها را دیده یا لمس کنیم. به همین دلیل نمی‌توانیم آنها را بشماریم. در نتیجه به ابزاری احتیاج داریم تا بتوانیم آنها را بشماریم. شدت روشنایی لامپ مشخصاتی از شدت جریان را به ما نشان می‌دهد، ولی دو نقص اصلی دارد. اول اینکه نمی‌تواند شدت جریان را در واحدی که به آسانی قابل یادداشت و مقایسه با اندازه گیری شدت جریان در محلها و زمانهای دیگر است، اندازه بگیرد. همچنین در شدت جریانهای معین می‌توان از آن استفاده کرد. اگر مقدار شدت جریان خیلی کم باشد، لامپ روشن نمی‌شود و اگر شدت جریان خیلی زیاد باشد، لامپ می‌سوزد. برای رفع نقص اول به ابزاری احتیاج داریم که به ما نشان دهد، چند آمپر (چند کولن الکترون در هر ثانیه) در مدار جریان دارد. دستگاه مخصوصی که این اندازه گیری را انجام می‌دهد، آمپرمتر (ammetr) نامیده می‌شود.

طرز کار آمپرمتر

آمپرمتر مقدار شدت جریانی را که از آن می‌گذرد، بوسیله یک عقربه که در روی صفحه درجه بندی شده حرکت می‌کند، نشان می‌دهد. میزان انحراف عقربه آمپرمتر با تعداد الکترونهایی که از این دستگاه می‌گذرند، نسبت مستقیم دارد. یعنی نشان می‌دهد که چه مقدار بار الکتریکی در ثانیه از آن عبور می‌کند.

طرز استفاده از آمپرمتر

آمپرمتر از خیلی جهات شبیه کنتور آب است که میزان آب مصرف شده منازل را اندازه می‌گیرد. هر دو دستگاه (آمپرمتر و کنتور آب) باید طوری در مدار قرار گیرند که جریانهای الکتریسیته و آب از آنها بگذرد، تا بتوان شدت جریان را اندازه گرفت. تمام آبی که از لوله اصلی وارد خانه می‌شود، باید از کنتور آب عبور کند. آمپرمتر نیز باید طوری قرار گیرد که تمام جریان الکتریسته از ان بگذرد، تا بتوان تمام شدت جریان الکتریکی را بوسیله آن اندازه گرفت. این نوع اتصال را اتصال متوالی یا سری می‌گویند. یعنی اجزا تشکیل دهنده مدار در یک خط مستقیم (یک مسیر هدایت کننده) به یکدیگر اتصال دارند.

مراحل قرار دادن آمپرمتر در مدار

برای قرار دادن آمپرمتر در مدار متوالی به ترتیب زیر عمل کنید.

نیروی خارجی را که به مدار وارد می‌شود، قطع کنید.

آن قسمت از مدار را که آمپرمتر در آن قرار دارد، باز کنید یا ببرید.

انتهای مثبت آمپرمتر را به سیمی که به قطب مثبت پیل می‌رود، وصل کنید.

انتهای منفی آمپرمتر را به سیمی که به قطب منفی پیل می‌رود، وصل کنید.

مراحل 4 , 3 (که عبارتند از انتقال مثبت به مثبت ، منفی به منفی) را دقت در پلاریته می‌نامند و این امر مهم است. زیرا دستگاه اندازه گیری آمپرمتر شدت جریان را در یک جهت نشان می‌دهد. اگر دستگاه اندازه گیری را بطور عکس در مدار قرار دهیم، چون جریان در جهت عکس (که مناسب آمپرمتر نیست) از آن می‌گذرد و انحراف عقربه بوجود می‌آید که باعث شکسته شدن یا خم شدن آن می‌گردد. فیش قرمز را به جک قرمز آمپرمتر و فیش سیاه را به جک سیاه در بالای آمپرمتر وصل کنید.

خطای دستگاه اندازه گیری (Meter Tolrances)

باید توجه داشت که در یک مدار معین آمپرمترهای مختلف ، اندازه شدت جریان را با کمی اختلاف نشان می‌دهند. این امر بدان دلیل است که مقداری از انرژی که در مدار جریان دارد، برای بکار انداختن آمپرمتر مصرف می‌شود و همه آمپرمترها هم یکسان نیستند. همچنین به علت اختلافی که در ساختمان آمپرمتر و تلف شدن انرژی وجود دارد، شدت جریانی را که در روی آمپرمتر می‌خوانید، تقریبی است. دستگاه اندازه گیری درست است که حدود خطای آن 0± در صد اندازه واقعی باشد. یعنی اگر شدت جریان اصلی 100 آمپر باشد، روی دستگاه آمپرمتر حدود 9 تا 10 آمپر را می‌خوانید.

بکار بردن آمپرمتر

یک آمپرمتر ساده را بردارید. در انتخاب دستگاه اندازه گیری دقت کنید که شدت جریان مدار نباید بیش از حد تعیین شده برای اندازه گیری باشد. زیرا آمپرمتر بر حسب درجه بندی خود ، شدت جریانهای معینی را می‌تواند اندازه بگیرد. در مورد این آزمایش می‌توانید فرض کنید که آمپرمتر دارای توانایی کافی برای اندازه گیری شدت جریان می‌باشد.

فیش قرمز را به جک قرمز و فیش سیاه را به جک سیاه وصل کنید.

مطمئن شوید که به مدار انرژی داده نمی‌شود. کلید مدار باید باز باشد (به خاطر حفظ جان خود هیچگاه سعی نکنید که آمپرمتر را در مداری که انرژی الکتریکی در آن جریان دارد قرار دهید).

با جدا کردن سیم رابط بین T2 و T1 مدار را باز کنید. با قرار گرفتن آمپرمتر بین این دو نقطه مدار کامل می‌شود.

با رعایت پلاریته ، فیش سیاه را به T1 و فیش قرمز را به T2 وصل کنید. اگر پلاریته مناسب در نظر گرفته نشود، عقربه آمپرمتر به طرف چپ منحرف شده و این عمل موجب خرابی دستگاه اندازه گیری خواهد شد.

کلید مدار را ببندید و درجه‌ای را که آمپرمتر نشان می‌دهد بخوانید. همیشه از روبرو به صفحه درجه بندی شده آمپرمتر نگاه کنید و هیچوقت تحت هیچ زاویه‌ای درجه آمپرمتر را نخوانید.

درجه‌ای را که خوانده‌اید، یادداشت کنید.

کلید مدار را باز کنید.

تحقیق درباره تعیین مکان و اندازه dg آقای محمدی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 45

ACO Based Algorithm for Distributed for Distributed generation Sources Allocation and sizing in Distribution Systems.

مقدمه:

در این مقاله، مدلی جهت تعیین مکان و اندازه DG را در یک سیستم توزیع معرفی می گردد که حل با استفاده از بهینه سازی اجتماع مورچگان (ACO) به عنوان یک ابزار بهینه سازی صورت می گیرد. در این الگوریتم DGها به عنوان منابع توان ثابت(نظیر پیلهای سوختی) در نظر گرفته می شوند. بنابراین، اپراتور سیستم توزیع فقط می تواند منابع DG را روشن و خاموش کند و نمی تواند توان خروجی آنها را کم و زیاد کند.

II. فرمولبندی مساله:

در تابع هدف پیشنهادی برای یافتن اندازه و مکان مناسب منابع DG، موارد زیر در نظر گرفته می شود:

- هزینه سرمایه گذاری منابع DG.

- هزینه نگهداری و تعمیر و هزینه عملیاتی منابع DG.

- هزینه تلفات.

- هزینه خرید انرژی در شبکه انتقال.

تابع هدف به شکل معادله زیر فرمول بندی می شود:

(1)

(2)

(3)

که:

Z: مقدار تابع هدف ($)

ncd: شمار مکانهای کاندید برای نصب DG در شبکه.

nld: شمار سطح بار در سال

nss: شمار پستهای HV/MV در سیستم

nyr: دوره برنامه ریزی(سال)

CDGi: ظرفیت انتخاب شده DG برای نصب در گره i(MVA)

KIDG: هزینه سرمایه گذاری منابع DG($/MVA)

Pssl,j: توان ارسالی از پست j به باد را شامل تلفات شبکه(MV)

Cj,l: توان تولیدی توسط مبلغ DG نصب شده در گره j در سطح بار را(MV)

PW: ضریب ارزش فعلی

IntR: نرخ بهره

InrR: نرخ تورم

تابع هدف(1) ضمن رعایت محدودیتهای زیر حداقل می گردد:

- ظرفیت بخشهای فیدر:

توان انتقالی با هر بخش فیدر باید مساوی یا کمتر از ظرفیت حرارتی رساناهای آن باشد.

(4)

که حدهای پخش بار و حرارتی خط بخش i هستند.

- حد دامنه ولتاژ:

الگوریتم پخش بار وفقی اصلاح شده برای ارزیابی رفتار سیستم استفاده شده است. اول ولتاژ گره ها محاسبه می شود. معادله زیر محدودیت متناظر را توصیف می کند:

(5)

که Vi,l دامنه ولتاژ محاسبه شده i امین گره در سطح بار l است.

Vmax , Vmin، مینیمم و ماکزیمم ولتاژ عملیاتی مجاز است.

- حد کل ظرفیت DG:

این محدودیت، کل ظرفیت واحدهای DG نصب شده در سیستم توزیع را محدود می کند.

که CDGi ظرفیت DG انتخاب شده در iامین محل کاندید است. CDGi کل ظرفیت مجاز منابع DG است که در سیستم نصب می شود.

III. بهینه سازی اجتماع مورچه گان(ACO):

A. وجه عمومی الگوریتم ACO از رفتار مورچه ها به دست آمده است، همانطور که شکل 1 نشان می دهد. پروسه الگوریتم ACO زمانبندی سه عمل را مدیریت می کند.

گام اول ارزش دهی فرومن دنباله دار را شامل می شود. در تکرار(دومین بار) گام، هر مورچه یک حل کامل مساله را مطابق یک قانون حالت گذاری احتمالاتی می سازد. قانون حالت گذرا، اساسا به حالت فرومن وابستگی دارد. سومین گام، به روز کردن مقادیر فرومن است. به روز کردن فرومن در دو فاز اعمال می شود. اول فاز تبخیر است که کسری از فرومن تبخیر می شود(خشک می شود، بر باد می رود)، و سپس فاز تقویت شمار فرومن ها را روی مسیر با تعداد راه حل های بالا افزایش می دهد. این پروسه تکرار می شود تا به ملاک توقف برسد.

راه های مختلفی برای تفسیر اصول بالا به پروسه کامپیوتری جهت حل مساله بهینه سازی پیشنهاد می شود. روش بهینه سازی پیشنهادی برای این مقاله براساس الگوریتم ACO پیشنهاد شده در[18] است.

B. اعمال ACO با مساله جایابی DG

مراحل اصلی الگوریتم ACO پیشنهادی به شرح زیر است:

گام اول) نمایش گراف فضای جستجو

قبل از هر چیز، ما به دنبال تدبیری هستیم که ساختاری را نشان دهد که مناسب برای مورچه ها باید تا برای حل مساله جستجو کنند. فضای جستجوی مساله در شکل 2 آمده است.

همه مقادیر ظرفیت کاندید محتمل در مکان n با طبقانی در فضای جستجو تا طبقه n با طبقاتی در فضای جستجو تا طبقه n معرفی می گردند. شمار طبقات برای هر سطح بار مساوی شمار گره های کاندید سیستم توزیع برای مکان DG است. بنابراین، شمار کل طبقات(nldxncd) است. یک حل مساله بعد از فرآیند تصمیم گیری مورچه برای شکل گیری زیر مسیرهای یک نوبت تکمیل می گردد.

گام 2) ارزش دهی ACO

در آغاز الگوریتم ACO، مقادیر فرومن کناره ها در فضای تحقیق، همه به یک مقدار ثابت() ارزش دهی می شوند. این مقدار دهی باعث می شود که مورچه گان مسیر خودشان را به صورت اتفاقی انتخاب کنند و بنابراین، فضای حل به طور موثرتری جستجو می شود.

گام 3) پخش شدن مورچه گان

در این مرحله، مورچه ها پخش می شوند و راه حل ها براساس سطح فرومن لبه ها شکل می گیرد. هر مورچه تور خود را از خانه شروع می کند و یکی از حالتها را در طبقه بعدی انتخاب می کند تا احتمال جهش زیر: (7)

که کل فرومن های امانی روی کناره ij در تکرار t، و مجموعه لبه های در دسترس که مورچه در حالت i می تواند انتخاب کند می باشد.

بعد از اینکه هر مورچه تور خود را به انتها برد، یک راه حل جدید برای مکان DG تولید می شود که با استفاده از تابع برازندگی ارزیابی می گردد.

گام 4) تابع برازندگی

در این گام، برازندگی تورهای تولید شده توسط مورچه ها براساس تابع برازندگی ارزیابی می شود. تابع برازندگی

مقاله درباره روشهای اندازه گیری ارتفاع در سیستمهای هوایی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

فن آوری ساخت حسگر ارتفاع سنج هواپیما

چکیده

چکیده در این مقاله با روشهای اندازه گیری ارتفاع در سیستمهای هوایی آشنا می شویم. سپس با مقایسة آنها با هم به بررسی ارتفاع سنج آنروئیدی می پردازیم. اساس کار این نوع ارتفاع سنج بر پایة کارکرد حسگر می باشد. دقت ارتفاع سنج کاملاً بستگی به عملکرد این حسگر می باشد. دقت ارتفاع سنج کاملاً بستگی به عملکرد در این گزارش به نحوة ساخت قطعات و مونتاژ آن پرداخته شده است. . و در پایان نحوة تست حسگر طبق استاندارد نظامی آورده شده است.

واژه های کلیدی : ارتفاع سنج – آنروئید – حسگر – دیافراگم

سمبل ها، علائم و اختصارات و واحدها

P فشار (N/M2)

( جرم مخصوص (kg/M3)

T دما (k)

( نرخ انحراف درجه حرارت (C/km)

h ارتفاع (km)

مقدمه

یک نوع از ارتفاع سنج هایی که روی سیستم های هوایی ایران بکار می رود ارتفاع سنج آنروئیدی است. البته در چند سال اخیر به دلیل خرابی بعضی از آنها، از ارتفاع سنج های جدیدتری استفاده شده است که نتوانسته جای ارتفاع سنج های آنروئیدی را بگیرد.

مهمترین قسمت این ارتفاع سنج ، حسگر آن می باشد که تولید، آن فن آوری خاصی را می طلبد و عملکرد ارتفاع سنج وابسته به این قسمت است.

بدلیل نیاز نیروی هوایی به این حسگر و مشکلات خرید آن از کشورهای خارجی اقدام به ساخت آن نمودیم و توانستیم نمونه هایی از آن تولید نمائیم و طبق استاندارد آن، چند تست روی آن انجام دهیم که نتایج قابل قبولی بدست آمد.

بدلیل اینکه فن آوری تولید حسگر قابل دسترسی نبود بنابراین طبق یک برنامة مشخص و با روشهای مختلف شروع به ساخت نمونة مهندسی و همزمان تهیه و تدوین فن آوری آن نمودیم.

در این گزارش شرح کاملی از این فن آوری، همچنین وسایل و تجهیزات مورد نیاز جهت تولید، مونتاژ و تست ذکر گردیده است.

2- تغییرات خواص فیزیکی اتمسفر در اثر تغییر ارتفاع

درجه حرارت، فشار و جرم مخصوص در اتمسفر با ارتفاع تغییر می کند. علاوه بر این خواص اتمسفر در روزها و فصلهای مختلف نیز یکسان نیست. بنابراین برای اینکه بتوانیم خواص عملکردی سیستم های هوایی را بر حسب ویژگیهای اتمسفر بیان کنیم لازم است یک سری شرایط استاندارد بعنوان مرجع تعریف کنیم.

2-1 اتمسفر استاندارد

در حال حاضر چندین استاندارد برای اتمسفر تعریف شده است که دو مورد متداول آن عبارتند از :

استاندارد مرکز تحقیق و توسعه آرنولد 1959

استاندارد آمریکایی 1962

استانداردهای فوق شرایط تقریبی اتمسفر را در عرض جغرافیایی بین 40 تا 45 درجة شمالی بیان می کند.

شرایط اتمسفر استاندارد که بطور رایج شرایط سطح دریا در نظر گرفته می شود عبارتند از :

R=287m2/See2.k

P=013/1(105N/m2

(=23/1 kg/m3

T = 15 C+273=288K

2-2 نمودارهای تغییرات خواص فیزیکی اتمسفر

تغییرات درجه حرارت، فشار و جرم مخصوص تا ارتفاع km 20 بالای سطح دریا را در نمودار 1 نشان داده شده است و خواص در سطوح خیلی بالاتر در جدول 1 نشان داده شده است.

نمودار 1 – خواص اتمسفر تا ارتفاع km 20 بالای سطح دریا جدول 1- خواص اتمسفر در سطوح بالاتر

2-3 معادلات حاکم بر اتمسفر

معادلات 1و2 در اتمسفر جهت محاسبه فشار (p) و جرم مخصوص (() حاکم می باشند که اثبات آنها در ضمیمه A آمده است.

(1) P(z)= P0(1-(z/T0)g/R( (2) ((Z)=(0(1-(z/T0)-1+g/Ra

در این معادلات :

P0 و (0 و T0 به ترتیب فشار و جرم مخصوص و درجه حرارت در سطح دریا (Z=0) است.

( : نرخ انحراف درجه حرارت و مقدار آن در سطح دریا برابر C/km 5/6 است.