تحقیق درمورد آفات و بیماریهای زیتون

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

آفات و بیماریهای زیتون

1- آفات زیتون

1-1- شپشک سیاه زیتون saiaaetiaOleae Bernard

1-1-1- شکل شناسی: بدن شپشک ماده کامل، کروی و کمی کشیده به طول 5/5 -3 و عرض 5/4 -1 و بلندی 4-5/2 میلیمتر است. رنگ آن قهوه ای متمایل به سیاه، کوتیکول یا پوست پشتی حشره سفت و دارای نقش برجسته آشکاری مثل H است.

بدن ماده جوان دارای برآمدگی کمتر و به رنگ خاکی یا قهوه ای روشن بوده که با آغاز تخمریزی کم کم برآمدگی پشتی آنها بیشتر و رنگشان تیره تر می شود. تخمها بیضی شکل به طول 3/0 میلیمتر و رنگ آنها ابتدا سفید مرواریدی بوده و بعد کم کم نارنجی و در موقع تفریخ سرخ کم رنگ می شود. در پشت بدن پوره های سن دوم به تدریج نقش (H) پدیدار می شود.

1-1-2- زیست شناسی: زمستان گذرانی شپشک سیاه در باغهای رودبار به صورت پوره سن یک و یا سن دو و بیشتر در پشت برگها و در کنار رگبرگها صورت می گیرد. تعداد تخمهای این حشره بر روی زیتون در رودبار 750-400 عدد شمارش شده است. دوره جنینی بسته به درجه حرارت هوا 30-15 روز ممکن است طول بکشد ظهور پوره ها در رودبار از اواسط مرداد آغاز و تا پایان مهر ماه ادامه دارد. این حشره در رودبار یک نسل و در کنار دریای مازندران دو نسل در سال دارد.

1-1-3- اهمیت و نحوه خسارت: پوره شپشک سیاه در سرتاسر سال روی برگها و سر شاخه های جوان و گاهی شاخه های کلفت مشغول فعالیت می باشد و با مکیدن شیره گیاهی موجب ضعیف شدن گیاه و کاهش راندمان محصول و کیفیت روغن گردیده و نیز با ترشح عسلک، موجب جذب و رشد و نمو قارچ فوماژین (دوده) می شود. تغذیه آفت به همراه دوده موجب بروز اختلال در فیزیولوژی گیاه و ریزش برگها و میوه و خشک شدن سرشاخه می شود. شپشک سیاه به عنوان آفت قرنطینه ای داخلی زیتون شناخته شده و در حال حاضر مهمترین خسارت آن ایجاد محدودیت در تهیه قلمه از باغات آلوده و تأمین نهال مورد نیاز مناطق توسعه کاشت زیتون می باشد.

1-1-4- کنترل

1- در باغهای زیتون بارده و نیز جدید الاحداث : بهترین موقع مبارزه زمانی است که پوره ها از تخم خارج شده باشند که در این صورت از سموم فسفره توصیه شده مانند دیازینون گوزاتیون و دورسبان و همچنین از سموم کاربامات مانند سوین استفاده می شود. علاوه بر آن در اواخر پاییز انجام سمپاشی با محلول 3-2 درصد از روغن ولک همراه با سموم توصیه شده بر علیه پوره های زمستان گذران توصیه می گردد.

2- در باغهای مادری: حذف باغهای مادری آلوده به این آفت از چرخه قلمه گیری.

3- در جایگاه قلمه گیری: علیرغم تهیه قلمه از باغهای مادری کنترل شده، انجام ضد عفونی قلمه ها به طریق غوطه ور کردن آنها در محلول 5/1-1 در هزار سموم توصیه شده به مدت 5 دقیقه الزامی است.

4- ممنوعیت اکید نقل و انتقال نهال و اندام های آلوده زیتون به خارج از مناطق آلوده.

دشمنان طبیعی: تفشد وزشها – بالتوری chrysopa carnea .

شکارگر شپشکهای گیلان – لارواین بالتوری از پوره های سن اول تغذیه می کند.

1-2- پروانه برگخوار (جوانه خوار) زیتون

1-2-1- شکل شناسی: حشره بالغ هنگام استراحت مثلثی شکل، رنگ بدن سفید رنگ پریده، بالها نیمه شفاف و به رنگ سفید اطلسی ، بالهای جلو در حاشیه قهوه ای با دو لکه سیاه رنگ در وسط ، تخم بیضی مسطح، سفید مایل به زرد، مشبک و به طول یک و به عرض 5/0 میلی متر، لاروها اول سفید و بعد از رشد سبز رنگ می شوند. طول لاروها در رشد کامل 18-20 میلی متر است و شفیره قهوه ای و زبر می باشد.

1-2-2- زیست شناسی: زیتون، یاسمن، زبان گنجشک و برگ نو میزبان این آفت می باشند. بهترین شرایط ظهور و جفت گیری حشرات بالغ وجود دمای 5/27 درجه دیده می شوند دوره لاروی 15 روز در تابستان و 23 روز در زمستان می باشد، زمستان گذرانی این حشره به صورت لارو بوده (سنین 2 و 3) و درمناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری فعالتر می باشند. این آفت در مناطق حوزه دریای مدیترانه 2-3 نسل در سال دارد. در شرایط فعلی در مورد مبدأ و علل افزایش جمعیت و دوره های زیستی و نیز توان خسارت زایی آن در مناطق مختلف کشور، اطلاعات کافی وجود ندارد.

1-2-3- خسارت: بر روی میزان محصول خسارت اقتصادی مهمی ندارد.

1-2-4- کنترل:

الف – حذف پاجوشها (پاجوشها مهمترین کانون های آلودگی را تشکیل می دهند).

ب – انجام مبارزه شیمیایی در باغات مادری به منظور کنترل این آفت قبل از شروع عملیات قلمه گیری و حذف باغهای آلوده از چرخه قلمه گیری.

ج – استفاده از قلمه ها و نهالهای سالم ضدعفونی شده.

د – در صورت بروز آلودگی در نهالستان و باغ مادری سمپاشی با سوین 85 درصد با دز 2-5/1 در هزار و یا دیمتوات یک در هزار به فاصله 15 روز، تا رفع آلودگی.

ز – خودداری از انتقال نهالهای آلوده به مناطق عاری از آلودگی .

دشمنان طبیعی زنبورهای پارازیت- مگس شکارچی

1-3- کنه گالی زیتون (Nalepa) Aceria oleae

کنه گالی زیتون در مناطق گرم و خشک فعال تر می باشد. لکه های گرد و برآمده در روی میوه و سطح زیرین برگ می شود و مهمترین میزبان آن پاجوشها می باشد. این کنه رشد نهالها را متوقف و یا حداقل بطئی کرده و موجب ریزش برگها می شود. انتقال این آفت عمدتاً توسط قلمه ها و نهالهای آلوده صورت می گیرد.

1-3-1- کنترل:

- تهیه قلمه های سالم و ضدعفونی شده با استفاده از زینب یا مانکوزب دو در هزار.

- سمپاشی درختان آلوده با کنه کشهای اختصاصی مانند بروموپروپیلات (نئورون) دو در هزار و یا گوگرد پودر و تابل 2-3 در هزار.

1-4- پسیل زیتون Euohyllura olivina costa

تحقیق درمورد آفات و بیماریهای زیتون 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

آفات و بیماریهای زیتون

1- آفات زیتون

1-1- شپشک سیاه زیتون saiaaetiaOleae Bernard

1-1-1- شکل شناسی: بدن شپشک ماده کامل، کروی و کمی کشیده به طول 5/5 -3 و عرض 5/4 -1 و بلندی 4-5/2 میلیمتر است. رنگ آن قهوه ای متمایل به سیاه، کوتیکول یا پوست پشتی حشره سفت و دارای نقش برجسته آشکاری مثل H است.

بدن ماده جوان دارای برآمدگی کمتر و به رنگ خاکی یا قهوه ای روشن بوده که با آغاز تخمریزی کم کم برآمدگی پشتی آنها بیشتر و رنگشان تیره تر می شود. تخمها بیضی شکل به طول 3/0 میلیمتر و رنگ آنها ابتدا سفید مرواریدی بوده و بعد کم کم نارنجی و در موقع تفریخ سرخ کم رنگ می شود. در پشت بدن پوره های سن دوم به تدریج نقش (H) پدیدار می شود.

1-1-2- زیست شناسی: زمستان گذرانی شپشک سیاه در باغهای رودبار به صورت پوره سن یک و یا سن دو و بیشتر در پشت برگها و در کنار رگبرگها صورت می گیرد. تعداد تخمهای این حشره بر روی زیتون در رودبار 750-400 عدد شمارش شده است. دوره جنینی بسته به درجه حرارت هوا 30-15 روز ممکن است طول بکشد ظهور پوره ها در رودبار از اواسط مرداد آغاز و تا پایان مهر ماه ادامه دارد. این حشره در رودبار یک نسل و در کنار دریای مازندران دو نسل در سال دارد.

1-1-3- اهمیت و نحوه خسارت: پوره شپشک سیاه در سرتاسر سال روی برگها و سر شاخه های جوان و گاهی شاخه های کلفت مشغول فعالیت می باشد و با مکیدن شیره گیاهی موجب ضعیف شدن گیاه و کاهش راندمان محصول و کیفیت روغن گردیده و نیز با ترشح عسلک، موجب جذب و رشد و نمو قارچ فوماژین (دوده) می شود. تغذیه آفت به همراه دوده موجب بروز اختلال در فیزیولوژی گیاه و ریزش برگها و میوه و خشک شدن سرشاخه می شود. شپشک سیاه به عنوان آفت قرنطینه ای داخلی زیتون شناخته شده و در حال حاضر مهمترین خسارت آن ایجاد محدودیت در تهیه قلمه از باغات آلوده و تأمین نهال مورد نیاز مناطق توسعه کاشت زیتون می باشد.

1-1-4- کنترل

1- در باغهای زیتون بارده و نیز جدید الاحداث : بهترین موقع مبارزه زمانی است که پوره ها از تخم خارج شده باشند که در این صورت از سموم فسفره توصیه شده مانند دیازینون گوزاتیون و دورسبان و همچنین از سموم کاربامات مانند سوین استفاده می شود. علاوه بر آن در اواخر پاییز انجام سمپاشی با محلول 3-2 درصد از روغن ولک همراه با سموم توصیه شده بر علیه پوره های زمستان گذران توصیه می گردد.

2- در باغهای مادری: حذف باغهای مادری آلوده به این آفت از چرخه قلمه گیری.

3- در جایگاه قلمه گیری: علیرغم تهیه قلمه از باغهای مادری کنترل شده، انجام ضد عفونی قلمه ها به طریق غوطه ور کردن آنها در محلول 5/1-1 در هزار سموم توصیه شده به مدت 5 دقیقه الزامی است.

4- ممنوعیت اکید نقل و انتقال نهال و اندام های آلوده زیتون به خارج از مناطق آلوده.

دشمنان طبیعی: تفشد وزشها – بالتوری chrysopa carnea .

شکارگر شپشکهای گیلان – لارواین بالتوری از پوره های سن اول تغذیه می کند.

1-2- پروانه برگخوار (جوانه خوار) زیتون

1-2-1- شکل شناسی: حشره بالغ هنگام استراحت مثلثی شکل، رنگ بدن سفید رنگ پریده، بالها نیمه شفاف و به رنگ سفید اطلسی ، بالهای جلو در حاشیه قهوه ای با دو لکه سیاه رنگ در وسط ، تخم بیضی مسطح، سفید مایل به زرد، مشبک و به طول یک و به عرض 5/0 میلی متر، لاروها اول سفید و بعد از رشد سبز رنگ می شوند. طول لاروها در رشد کامل 18-20 میلی متر است و شفیره قهوه ای و زبر می باشد.

1-2-2- زیست شناسی: زیتون، یاسمن، زبان گنجشک و برگ نو میزبان این آفت می باشند. بهترین شرایط ظهور و جفت گیری حشرات بالغ وجود دمای 5/27 درجه دیده می شوند دوره لاروی 15 روز در تابستان و 23 روز در زمستان می باشد، زمستان گذرانی این حشره به صورت لارو بوده (سنین 2 و 3) و درمناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری فعالتر می باشند. این آفت در مناطق حوزه دریای مدیترانه 2-3 نسل در سال دارد. در شرایط فعلی در مورد مبدأ و علل افزایش جمعیت و دوره های زیستی و نیز توان خسارت زایی آن در مناطق مختلف کشور، اطلاعات کافی وجود ندارد.

1-2-3- خسارت: بر روی میزان محصول خسارت اقتصادی مهمی ندارد.

1-2-4- کنترل:

الف – حذف پاجوشها (پاجوشها مهمترین کانون های آلودگی را تشکیل می دهند).

ب – انجام مبارزه شیمیایی در باغات مادری به منظور کنترل این آفت قبل از شروع عملیات قلمه گیری و حذف باغهای آلوده از چرخه قلمه گیری.

ج – استفاده از قلمه ها و نهالهای سالم ضدعفونی شده.

د – در صورت بروز آلودگی در نهالستان و باغ مادری سمپاشی با سوین 85 درصد با دز 2-5/1 در هزار و یا دیمتوات یک در هزار به فاصله 15 روز، تا رفع آلودگی.

ز – خودداری از انتقال نهالهای آلوده به مناطق عاری از آلودگی .

دشمنان طبیعی زنبورهای پارازیت- مگس شکارچی

1-3- کنه گالی زیتون (Nalepa) Aceria oleae

کنه گالی زیتون در مناطق گرم و خشک فعال تر می باشد. لکه های گرد و برآمده در روی میوه و سطح زیرین برگ می شود و مهمترین میزبان آن پاجوشها می باشد. این کنه رشد نهالها را متوقف و یا حداقل بطئی کرده و موجب ریزش برگها می شود. انتقال این آفت عمدتاً توسط قلمه ها و نهالهای آلوده صورت می گیرد.

1-3-1- کنترل:

- تهیه قلمه های سالم و ضدعفونی شده با استفاده از زینب یا مانکوزب دو در هزار.

- سمپاشی درختان آلوده با کنه کشهای اختصاصی مانند بروموپروپیلات (نئورون) دو در هزار و یا گوگرد پودر و تابل 2-3 در هزار.

1-4- پسیل زیتون Euohyllura olivina costa

تحقیق درمورد آفات و بیماریهای برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

آفات و بیماریهای برنج

کرم ساقه خوار برنج chilo suppressalis walker

کرم ساقه خوار برنج حشره‌ای است که اولین بار در سال 1863 در دنیا شناخته شده این پروانه در ایران نیز اولین بار در شهریور ماه 1351 در مزارع تنکابن و رامسر طغیان کرد و در مدت کوتاهی با افزایش جمعیت و طغیان خود و ایجاد خسارت اقتصادی شدید، نظر همگان را جلب نمود.

مناطق انتشار: برای اولین بار در سال 1906 از این حشره بعنوان یکی از خطرناکترین آفات برنج در دنیا نام برده شد و مدتهای بسیار زیادی است که حدود 35 کشور، کشاورزان در مزارع خود خسارت از این آفت می‌بینند.

این آفت در کشورهایی از قبیل: ژاپن، تایوان، استرالیا، برمه، بنگلادش، چین، هند، ایتالیا، کره، مالزی، نپال، فیلین، اسپانیا، تایلند، مصر، سری‌لانکا ویتنام، کامبوج، پرتغال و جزایر هاوائی شیوع دارد. به طوری که شالیکاران بعضی از کشورهای آسیایی نظیر ژاپن و تایوان این حشره را در ردیف مهمترین آفات محصول برنج مناطق خود می‌دانند.

مرفولوژی (شکل شناسی):

پروانه‌های ماده به رنگ زرد روشن و یا متمایل به قهوه‌ای و پروانه‌های نر، تقریباً خاکستری هستند. در هر دو جنس رنگ بالهای عقبی سفید بوده و روی بالهای جلویی چند لکه نقره فام وجود دارد. طول بدن از 10 تا 13 میلی‌متر متغیر بوده و عرض پروانه‌های نر با بالهای باز 20 تا 23 میلی‌متر و پروانه‌های ماده تا 30 میلی‌متر می‌رسد.

تخم‌های تازه گذارده شده سفید متمایل به زرد بوده که به مرور به خاکستری و سپس تیره تغییر رنگ می‌دهند. تخم‌ها در امتداد رگبرگهای گذارده می‌شود.

لارو: بدن لاروها به رنگ قهوه‌ای متمایل به خاکستری بوده و در لاروهای مسن کپسول سر دارای رنگ قهوه‌ای تیره می‌باشد و در سایر سنین زرد متمایل به قهوه‌ای است. در پشت لارو پنج نوار طولی قهوه‌ای رنگ وجود دارد. عموماً طول لاروهای کامل 26 میلی‌متر و عرض آنها 7/2 میلی‌متر است.

شفیره: طول شفیره 12 تا 15 میلی‌متر و قطر آن 5/2 تا 5/3 میلی‌متر بوده و رنگ آن از قهوه‌ای روشن به قهوه‌ای تیره تبدیل می‌شود.

یک سوم انتهای شفیره بطرف پشت خمیده است و دو زایده قلاب مانند نیز در انتهای بدن شفیره مشاهده می‌شود.

زیست شناسی و طرز خسارت:

کرم ساقه‌خوار که به ساقه برنج حمله می‌کند، در زمستان بصورت لارو کامل در داخل ساقه‌های خشک برنج و یا علف‌های هرز اطراف مزارع به سر می‌برد در اوایل اردیبهشت هنگامیکه درجه حرارت حداقل 10 درجه سانتیگراد باشد متغیره‌ها در داخل ساقه‌های باقی مانده برنج سال قبل و یا علفهای هرز مزرعه در اطراف سوراخهای ایجاد شده توسط لاروها تشکیل می‌گردد مدت شفیرگی بسته به درجه حرارت محیط متفاوت بوده و بین 6 تا 12 روز متغیر است.

بطور متوسط حدود 10 روز بعد، یعنی حدود بیستم اردیبهشت. اولین پروانه‌ها ظاهر می‌شوند و در اواسط خرداد به حداکثر مقدار خود می‌رسند. این پروانه‌ها شب پرواز بوده و بیشترین میزان فعالیت آنها در ساعت 9 شب است.

پروانه‌های نر و ماده 24 ساعت پس از خروج جفتگیری می‌نمایند و تخمهای خود را بصورت دسته‌های 3 تا 250 عددی روی ساقه یا قسمت رویی یا زیرین برگهای فوقانی، برگهای پائینی و یا زمینهای اصلی می‌گذارند.

عمر پروانه‌ها حداکثر یک هفته می‌باشد و در این مدت به طور متوسط 230 عدد تخم توسط هر پروانه گذارده می‌شود تفریخ تخمها درجه حرارت حداقل 10 تا 12 درجه سانتی‌گراد بمدت 5 تا 11 روز، بسته به درجه حرارت محیط انجام می‌گیرد.

لاروها پس از تفریخ در ابتدا مختصری از پارانشیم برگ تغذیه نموده و سپس از محل غلاف با ایجاد سوراخ، وارد ساقه می‌شوند و با تغذیه از درون ساقه باعث خشکیدگی جوانه‌های مرکزی برنج می‌گردد و به تدریج که لاروها رشد می‌نمایند، ساقه‌های اطراف را نیز آلوده می‌نمایند.

لاروهای کامل قبل از تبدیل شدن به حالت شفیره، برای خروج پروانه از ساقه، سوراخ بزرگی در آن ایجاد می‌نمایند. لاروها پس از 21 تا 37 روز تبدیل به متغیره شده و هفت روز بعد پروانه‌های نسل دوم از آن خارج می‌گردد که این موقع حدود اواسط تیرماه است.

کرم ساقه‌خوار در سال 2 تا 3 نسل دارد. موقع ظهور این نسل به شرح زیر است:

نسل اول: از بیستم اردیبهشت ماه تا اواخر خرداد ماه ظاهر می‌شود (زمان نشاء‌کاری)

نسل دوم: از اواسط تیرماه شروع و در اواخر تیر تا اوایل مرداد ماه به حداکثر می‌رسد (زمان خوشه دادن)

نسل سوم: این نسل اغلب در هنگام برداشت برنج ظهور می‌نماید.

نسل دوم و حتی نسل سوم در ارقام ویروس برنج که همزمان با خوشه کردن و گل دادن برنج است، پدید می‌آید که در این صورت باعث عدم تشکیل خوشه شده و در نتیجه خوشه‌ها (پانیکول‌ها) خشک می‌شوند. در این صورت پانیکول‌های برنج به رنگ سفید در می‌آیند که این حالت را white heads می‌گویند.

اگر حمله آفت دیرتر اتفاق افتد، یعنی در مرحله شروع تشکیل دانه بوده و منجر به سفید شدن پانیکول‌ها نگردد، در این صورت باعث لاغری دانه‌ها گردیده و این نوع برنج‌ها در هنگام برنجکوبی شکسته شده و از کیفیت محصول بدست آمده کاسته می‌شود.

نسل‌های اول آفت نیز به نشاء‌های برنج حمله نموده و باعث خشکیدگی برگهای میانی نشاء‌ها در مراحل اولیه رشد برنج می‌گردد.

تحقیق درمورد آفات و بیماری گیاهان – نگهداری فضای سبز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 55

دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین – پیشوا

دانشکدة کشاورزی، گروه گیاهپزشکی

گزارش کارآموزی

موضوع: آفات و بیماری گیاهان – نگهداری فضای سبز

مکان: شهرداری منطقه 1 تحت پوشش ناحیه 4 پارک جمشیدیه

استاد راهنما: دکتر سید محمد اشکان

سرپرسن کارآموزی: آقای مهندس مهنوش آزاده

تهیه کننده: هنگامه چلاجور

سال تحصیلی 83-1382

بنام هستی بخش یکتا

تاریخچه پارک:

ـــــــــــــــــــــــــ

ـــــــــــــــــــــــــ

ـــــــــــــــــــــــــ

محل کارآموزی: پارک جمشیدیه تحت پوشش ناحیة 4 زمان بهره برداری 1359

نحوه آبیاری پارک: به صورت بارانی – نهری

وضعیت کفپوش خیابانهای پارک به صورت سنگفرش

وضعیت روشنایی پارک: پروژکتور – پایه چراغn150 – تعداد شعله 120

مصرف برق ماهیانه «kwh»

مساحت پارک 6900 2m - چمنکاری 200 2m

گلکاری 2500 2m - معابر 2300 2m

زمین بازی کودکان 70 2m - درختکاری 66200 2m

مساحت استخر 650 2m - ساختمانهای اداری 250 2m

رستوران 7 2m - بوفه 9 2m

نوع حفاظ: نرده ای فلزی - آبخوری 5 عدد سنگی

سطل زباله 60 عدد سنگی - قفس پرنده دارد

تلفن عمومی: یک ععدد جلوی درب شرق - تعداد درب: سه درب ماشین رو به شرق

(م- آزاده- 1370 اطلاعات چارت پارک) یک عدد درب کوچک

سرویس بهداشتی: سه دستگاه شیوة طراحی پارک: سنگی

مرکز ورزشی دارد نیمکت 20 عدد چوبی – 8 عدد آلاچیق

مراکز فروش فرهنگی شامل نگارستان، آمفی تأتر

نمایشگاه یا پارکینگ ندارد

گلخانه و تولیدات گیاهی دارد

سیستم پخش صوت دارد (م- آزاده- 1370 اطلاعات چارت پارک)

پارک جمشیدیه در محدودة شمال تهران واقع در خیابان شهید باهنر اتست مساحت آن حدود 2m6900 است و در سال 1356 احداث شد و در سال 1359 مورد بهره برداری قرار گرفت. قفس پرندگان و برکه و آلاچیق و خلوتگاه و دریاچه و بازی شطرنج قرار دارد. در غرب پارک رستوران و استخر و دفتر پارک و سرویس های عمومی قرار دارد. در شرق پارک آب نما، زمین بازی قائم کودکام – گلخانه – آبخوری سنگی می باشد – در جنوب پارک موتور برق، آب نما شوفاژخانه (3 دستگاه یکی مربوط به دفتر پارک و یکی مال رستوران و دیگری برای گلخانه است.

این پارک وسیع و زیبا از شمال به کوه ختم می شود و دارای آب و هوای بسیار خنک و تمیزی است مورد توجه عموم مردم خصوصاً ورزشکاران و هنردوستان می باشد.

موقعیت جغرافیایی:

از شمال به کوه کلکچال ختم شده، از سمت جنوب به منظریه ختم شده. از غرب به جاده کلکچال ختم شده از شرق به خ جمشیدیه

کروکی پارک

طرح و توسعه: شروع 1376 5000 2m

تحقیق درمورد آفات مهم گیاهان زراعی زنجره های چغندر قند 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

بیماری لکه نواری جو

pyrenophora graminea

سطح انتشار بیماری

بیماری لکه نواری جواز بسیاری از مناطق جوخیز جهان از جمله هندوستان, شوروی, نروژ, ایتالیا, انگلستان, کانادا, امریکا و نیوزلند گزارش گردیده است. در ایران این بیماری در آذربایجان، مناطق اطراف دریای خزر, کرج, ورامین, تهران و خوزستان مشاهده شده است. در آذربایجان شرقی در تمام نقاط زیر کشت جو و در آذربایجان غربی در ماکو, خوی, و سلماس وجود دارد این بیماری همه ساله و با شدت قابل ملاحظه ای در سطح استان آذربایجان شرقی مشاهده می گردد.

اهمیت اقتصادی بیماری

در نقاط مختلف جهان, خسارت وارده از بیماری لکه نواری به محصول جواز 70 تا 100% گزارش شده است. امروزه از بین رفتن صد در صد محصول در گیاهان آلوده مورد قبول پژوهشگران بوده و در تخمین ها درصد خسارت به محصول یک مزرعه یا یک منطقه را برابر درصد گیاهان آلوده به بیماری لکه نواری در نظر می گیرند در مطالعات سال 1365, خسارت این بیماری به محصول جواستان آذربایجان شرقی تقریبا 16% (برابر 34 هزار تن) وبه ارزش حدود چهار میلیارد ریال بر آوردن شده.

علائم بیماری

مشخص ترین علائم بیماری وجود لکه های نواری برنگهای زرد, قهوه ای, و نکروزه در روی برگها می باشند. معمولا علائم بیماری ابتدا در روی برگها دوم یا سوم گیاهچه ظاهر شده و سپس در روی سایر برگهای دیده می شوند. اما ممکن است در تمام گیاهان آلوده علائم بیماری در مراحل اولیه رشد مشهود نگردند. نوارهای زرد در برگهای تازه تولید شده بویژه در روی قسمت پائین پهنگ برگ و غلاف ظاهر می شوند. این نوارها بتدریج در تمام طول برگ توسعه یافته و نکروزه می گردند. این لکه ها معمولا بهم پیوسته و تمامی برگ می میرد. در حین تباهی بافتها, برگها در قسمت نوک پاره می شوند. گیاهان آلوده معمولا کوتوله می مانند در بوته های آلوده یا خوشه ای ظاهر نمی گردد یا خوشه های حاصل بصورت پیچ خورده, خشک شده, و قهوه ای رنگ می گردند. خوشه های آلوده اغلب دانه ای تولید نمی کنند و در صورت تولید, دانه ها ریز, چروکیده, .و قهوه ای هستند. در بعضی از گیاهان آلوده خوشه ها بطور طبیعی ظاهر شده و دانه های تولید شده علائمی از بیماری نشان نمی دهند. ظهور و نوع علائم بیماری و شدت آنها به قدرت بیمار یزائی (ویرولانس) قارچ, حساسیت میزبان, و شرایط جوی بستگی دارد.

عامل بیماری

عالم این بیماری قارچ pyrnopra graminea Ito @kurib است که متعلق به آسکومیست ها بوده و تولید پریتیس می نماید پریتیس های این قارچ, که در پائیز روی کلشهای باقیمانده جو در مزرعه تولید می شوند. در طبیعیت بندرت مشاهده می گردند. پریتیس ها در سطح کلشها و یا کم و بیش فرو رفته در آنها تولید می گردند و اندازه آنها 726-576*572-442 میکرون می باشد. آسکها بشکل کیسه های چماقی یا استوانه ای بوده و در قاعده دارای پایه کوتاه و در انتها مدور می باشند. آسکوسپرها برنگ زرد قهوه ای, به اندازه های 61-43*28-18 میکرون, بیضوی شکل, باسه دیواره عرضی, و یا (گاهی دو) دیواره طولی در سلول وسطی می باشند. محققین عقیده دارند که آسکوسپرها نقشی در تکمیل سیکل بیماری ندارند (8)

Drechlera graminea (Rab). Shoem . مرحله غیر جنسی این قارچ

(Syn. Helminthosporium gramineum Rabh.)

می باشد. در این حالت قارچ تولید کننده یوفرو کنیدی می نماید. کنیدیها در انتها جوانب انتهایی نکنید یوفرها و بصورت خوشه های سه تا پنج تائی تولید می شوند. کندیخها راست, در هر دو انتها مدور, دارای تا هفت دیواره عرضی, به اندازه های 115-30*24-11 میکرون و برنگ قهوه ای زرد می باشند. تمام سلولهای کنیدی قادر به تندش می باشند. تولید پیکنید توسط این قارچ نیز گزارش شده است ولی پیکنید در طبیعت بندرت یافت می شود.

در روی بافتهای آلوده گیاه کنیدیها بطور فراوان تولید می شوند. در محیط های کشت آزمایشگاهی, میسیلویوم قارچ خاکستری تا زیتونی بوده و اغلب عقیم می باشد. قرار دادن قطعاتی از برگ جو در محیط کشت آگار (Water Agar) و استقرار محیط کشت در شرایط متناوب نور و تاریکی و سپس در یک محیط سرد ممکن است منجر به تولید کنیدیها در محیط کشت گردد.

سیکل بیماری

لکه نواری جو منحصرا یک بیماری بذر زی (Seed-Borne) می باشد. قارچ عامل بیماری زمستان را بصورت میسیلیوم در پوست و پریکارپ دانه می گذارند ولی جنین دانه آلوده نمی گردد. هیف موجود در دانه رشد کرده و گیاهچه را آلوده می سازد. در زمان خوشه دهی, و در شرایط رطوبی, کندیهای تولید شده روی برگها توسط با دبر روی خوشه های گیاهان مجاور انتقال یافته و دانه ها را آلوده می افتد., ولی شدیدترین آلودگی دانه ها و جود آب در روی خوشه ها ضرورت نداشته و گزارشات نشان می دهند که آلودگی دانه ها در صورت فقدان آب در روی آنها شدیدتر بوده است. آلودگی دانه ها در حرارت بین 10 تا 33 درجه سانتگراد صورت می گیرد. دانه ها آلوده معمولا علائمی از خود نشان نداده و سالم به نظر می رسند.

حرارت و رطوبت خاک در آلوده شدن گیاهچه ها از طریق بذور آلوده تاثیر می گذارد. بیشترین درصد آلودگی گیاهچه ها در حرارت 12 درجه سانتیگراد بوموقع می پیوندد و در بالاتر از 15 درجه سانتیگراد آلودگی کاهش یافته یا اتفاق نمی افتد. آلودگی گیاهچه ها در رطوبت متوسط خاک (پتانسیل آب منهای 7 بار) بیشتر از آلودگی آنها در رطوبت بیشتر (منهای 1 بار) یا رطوبت کمتر (منهای 13 بار) گزارش شده است. حساسترین مراحل آلودگی