تحقیق درباره مرخصی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

مرخصی‌ها موضوع مواد 47 و 48 و 49 قانون استخدام کشوری در سازمان آموزش و پرورش

مرخصی استحقاقی، مرخصی استعلاجی، مرخصی بدون حقوق

فصل یکم (مرخصی استحقاقی)

1- مستخدمین رسمی دولت به استناد ماده 47 قانون استخدام کشوری سالی یک ماه حق استفاده از مرخصی استحقاقی با حقوق و فوق‌العاده‌های مربوطه را دارا می‌باشند و این نوع مرخصی صرفاً شامل کارکنان کادر اداری می‌باشد.

2-مرخصی استحقاقی از اولین ماه خدمت به نسبت مدت خدمت به او تعلق می‌گیرد.

3- مرخصی کمتر از یک روز (مرخصی ساعتی) جزو مرخصی استحقاقی منظور می‌شود و حداکثر مدت مرخصی فوق در یکسال تقویمی بیش از 12 روز مجاز نمی‌باشد.

4-حداکثر مدت استفاده از مرخصی استحقاقی همان سال و مرخصی ذخیره شده جمعاً 4 ماه می‌باشد لذا در صورت استفاده از باقی‌مانده مرخصی ذخیره می‌بایست مستخدم حداقل یکسال تمام وقت اشتغال داشته باشد.

5- به استناد ماده سه آیین‌نامه مرخصی‌ها تعطیلات رسمی بین مرخصی استحقاقی تقاضا شده جزو مرخصی استحقاقی منظور می‌گردد.

مثال: همکاری که روز پنجشنبه و شنبه را تقاضای مرخصی استحقاقی می‌نماید جمعه هم جزو مرخصی استحقاقی وی منظور می‌گردد.

6- کارگزینی‌های مناطق مکلفند در فروردین ماه هر سال میزان مرخصی‌های استفاده شده و یا ذخیره مرخصی را به همکاران اعلام نمایند و بدیهی است جمع مرخصی ساعتی و روزانه در صورت نداشتن ذخیره مرخصی نبایستی از 30 روز در یک سال تقویمی تجاوز نماید.

7- به استناد شیوه‌نامه شماره 55/17792 – 20/12/82 در خصوص ماده 17 آیین‌نامه مرخصی‌ها استفاده یک ماه مرخصی استحقاقی برای مشمولین طرح طبقه‌بندی مشاغل معلمان صرفاً برای یک بار در طول خدمت به منظور انجام مناسک حج تمتع (حج واجب) و تشرف به مکه مکرمه بلامانع می‌باشد.

8- کارکنان کادر آموزشی که از تعطیلات فصلی تابستان و ایام عید نوروز استفاده می‌نماید دارای مرخصی استحقاقی نمی‌باشند.

9- مرخصی کارکنانی که جهت پست سازمانی مناطق پیشنهاد می‌شود صرفاً از تاریخ انتصاب می‌تواند از مرخصی استحقاقی بهره‌مند گردند.

10-استفاده از مرخصی استحقاقی منوط به درخواست کتبی ذینفع و موافقت کتبی رییس واحد مربوطه و در غیاب او معاون وی خواهد بود.

11-حفظ سمت سازمانی مستخدم در طول مرخصی استحقاقی الزامی است.

فصل دوم (مرخصی استعلاجی):

1- به استناد ماده 48 قانون استخدام کشوری و ماده 21 آیین‌نامه مرخصی‌‍‌ها هر گاه مستخدم شاغل بیمار شود و آن بیماری مانع از خدمت او شود باید مراتب را در کوتاه‌ترین مدت ممکن به واحد مربوطه و اداره متبوع اطلاع دهد.

2- مستخدم باید گواهی پزشکی مبنی‌بر بیماری و عدم حضور خود را به واحد مربوطه جهت ارجاع به کارگزینی یا امور اداری ارایه دهد.

3- کارگزینی یا امور اداری مکلف است گواهی پزشکی مستخدم را برای اظهار نظر به پزشک معتمد مؤسسه دولتی (تا 21 روز) ارسال نماید تا در صورت تأیید مرخصی استعلاجی صادر گردد.

4- گواهی پزشکی مازاد بر 21 روز تا سقف 4 ماه می‌بایست جهت تأیید به شورای پزشکی کارکنان مستقر در درمانگاه مرکزی فرهنگیان ارسال گردد.

5- مدارک پزشکی مازاد بر 4 ماه می‌بایست جهت تأیید مدت معذوریت پزشکی به شورای عالی پزشکی ارسال گردد.

6- به استناد ماده 24 آیین‌نامه مرخصی‌ها تشخیص ابتلاء مستخدم به بیماری صعب‌العلاج و تعیین مدت معذوریت وی به عهده کمیسیون پزشکی شورای عالی پزشکی است و حداکثر مدت این معذوریت در هر نوبت 6 ماه و قابل تمدید خواهد بود.

7- به استناد ماده 27 آیین‌نامه مرخصی‌ها به مستخدمی که از مرخصی استعلاجی استفاده می‌نماید تا 4 ماه و در صورتی که به علت ابتلاء به بیماری صعب‌العلاج بیش از 4 ماه باشد تا سقف یکسال حقوق و فوق‌العاده‌های مربوطه و به مدت زاید بر یکسال تا هنگامیکه مشمول ماده 79 قانون استخدام کشوری قرار نگرفته فقط حقوق پرداخت می‌گردد.

8- به استناد تبصره 2 ماده 14 آیین‌نامه استخدام پیمانی تصویب‌نامه شماره 52282/ت664 – 15/6/68 پرداخت حقوق تا 3 روز به عهده دستگاه مربوطه و مازاد بر 3 روز تا خاتمه بیماری به عهده قانون تأمین می‌باشد.