دانلود تخقیق در مورد فردوسی (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 49

«بسم‌الله الرحمن الرحیم»

موضوع تحقیق:

شاعران ایران

گردآورندگان:

میرزایی

احمدیان

خلجی

رادان

دبیر مربوطه:

جناب آقای حیدری

سال تحصیلی 86 –85

دبیرستان فروغ شهادت

فهرست:

عنوان

صفحه

فردوسی

4

نظم داستانهای حماسی

7

عطار نیشابوری

20

آثار عطار

25

منظومه‌ها

25

فوت عطار

26

فردوسی

از آغاز بــایــد کـه دانـی درست سرمـــایــه گوهران از نخست

کـــه یــزدان ز ناچیز چیز آفرید بـــدان تـــا توانایی آرد پدید

سـرمـایه گــوهران این چــــهار بـرآورده بی‌رنج و بی‌روزگار

یــــکی آتشی بــر شده تـابناک میان آب و باد از بر تیره خاک

نخستین که آتش به جنبش دمـید زگرمیش پس خشکی آمد پدید

وزان پـس ز آرام سردی نــــمود ز سردی همان بــازتر می‌فزود

چو این چار گوهر بــه جای آمدند ز بــــهر سپنجی سرای آمدند

گــــهرها یــک انــدر دگر ساخته ز هــــر گونه گردن برافراخته

پـــدیـــد آمـد این گــنبد تـیزرو شگفتی نــماینده نــو بـه نـو

ابـر ده و دو هفت شد کـــدخــدای گـــرفتند هر یـک سزاوار جای

در بـ‌ــخشش و دادن آمـــد پدیــد بـبخشید دانا چنان چون سزید

فلکـها یــک انــدر دگــر بسته شد بـجنبید چون کار پیوسته شـد

چودریاوچون‌کوه‌وچون‌دشت‌وراغ زمین شد به کردار روشن چراغ

ابوالقاسم فردوسی از لحاظ زنده کردن تاریخ و داستان ملی و از جهت نفس تازه دمیدن به زبان فارسی بی شبهه بزرگترین شاعر ایران زمین است. و دیگر سرایندگان و گویندگان ما در این هنر به پایة او نمی‌رسند استادی به بزرگی تاریخ که دریچه‌ای به جهان ادبیات گشود هم او بود که پارسی را زنده کرد و با شیوایی سخن، ادبیات را ماندگار کرد. تا آنجا که آوازه‌اش تا کرانها پیچید.

فردوسی یکی از ستارگان درخشان آسمان ادب فارسی و از مفاخر نام‌آور ملت ایران است و به سبب همین عظمت مقاوم و مرتبت، زندگی او مانند سایر بزرگان درجه اول ایرانی با افسانه‌ها و روایات مختلف آمیخته شده است.

دریغا شخصی بدین بزرگی و مقام، شرح حال و تاریخ زندگی‌اش ناقص و مجهول است و آنچه بر ما معلوم است اندکی از بسیار است. تولد او در سال 329 در قریه باژ از ناحیه طبران طوس بوده یعنی همان جا که امروزه آرامگاه اوست. فردوسی مردی وطن‌پرست و در میهن پرستی استوار بود. این مطلب را می‌توان در جای جای شاهنامه و خصوصاً از شور و عشقی که فردوسی در ستایش ایران و نژاد ایرانی دارد به خوبی دریافت. وی سی و پنج سال برای سرودن شاهنامه رنج برد و تمام دارایی خود را از دست داد و در پایان عمر تهیدست شد چرا که عشق به ایران و ایرانی تا آنجا در وجودش رسوخ کرده بود که بر آن شد تاریخ میهن خود و افتخارات گذشته آن را که در خطر نیستی و فراموشی می‌دید احیا کند و بتواند از بلاغت و فصاحت معجزه‌آسا و شیوایی سخن خود بهره‌مند شود و آن را از زوال و