مقاله ای کامل در مورد ورزش کوهنوردی

این مقاله 10 صفحه ای در قالب word و قابل ویرایش میباشد و تمام صفحات آن دارای حاشیه و همچنین پس زمینه میباشد و به طور کامل و مفصل به شرح ورزش کوهنوردی از قبیل تاریخچه ، قوانین این ورزش و . . . پرداخته است.

قسمت هایی از مقاله :

مقدمه :

کوهنوردی یکی از ورزش‌ها یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.

پیمایش مسیرهای فنی در کوهستان، با استفاده از ابزارهای فنی و درگیر شدن با مسیرهای سنگی و یخی را کوه نوردی می‌نامند. کوه‌پیمایی به معنای راه پیمایی در کوه است و با کوه نوردی تفاوت دارد. به بالا رفتن یا پایین آمدن به صورت پیاده از ارتفاعات طبیعی کوه‌پیمایی گفته می‌شود. کوه: به ارتفاعات بیش از ۶۰۰ متر از زمین‌های اطراف هر منطقه کوه گفته می‌شود. قله: بلندترین قسمت هر کوه را قله می‌گویند. یک کوه می‌تواند یک یا چند قله داشته باشد که در یک خط الراس قرار گرفته‌اند. معمولاً به بلندترین قله، قلهٔ اصلی گفته می‌شود و سایر قلل در یک خط الراس را قله‌های فرعی می‌نامند. در کوهنوردی شرط سنی وجود ندارد. در ضمن این رشته ورزشی سن بازنشستگی هم ندارد. هر کسی با هر توانایی می‌تواند به عنوان تفریح یا انجام کار حرفه ایی به کوه برود.

-اصطلاحات تخصصی:

میدان: مکانهای مسطحی در ارتفاع باال و در کوهستانها.

بادپناه: هر مکانی که بتوان دور آن را سنگچین کرد و برای در امان ماندن از باد به آنجا پناه برد.

  و ادامه مقاله

کوهنوردی 129 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 129

کوهنوردی

کوهنوردی یکی از ورزش‌ها‌ یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.

به بالا رفتن یا پایین آمدن به صورت پیاده از ارتفاعات طبیعی کوهنوردی گفته می‌شود. کوهنوردی می‌تواند به صورت راهپیمایی،کوه روی ، کوهپیمایی و صعود به قلل مختلف و یا صخره‌نوردی انجام گیرد. کوه: به ارتفاعات بیش از 600 متر از زمین های اطراف هر منطقه کوه گفته می شود . قله : بلندترین قسمت هر کوه را قله می گویند . یک کوه می تواند یک یا چند قله داشته باشد .

معمولاً به بلندترین قله ، قله اصلی گفته می شود و سایر قلل در یک کوه را قله های فرعی می نامند .

در کوهنوردی شرط سنی وجود ندارد . در ضمن این رشته ورزشی سن بازنشستگی هم ندارد . هر کسی با هر توانایی می تواند به عنوان تفریح یا انجام کار حرفه ایی به کوه برود .

ابزار کوهنوردی

برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود ، منطقه مورد نظر ، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد . برخی از این وسایل کوهنوردی عبارت‌اند از:

کفش مخصوص کوه

کاپشن گورتکس

کاپشن پلار

کوله پشتی

باتوم کوهنودری

دستکش

کلاه مناسب فصل

بادگیر

جوراب کلفت

کیسه خواب

فلاسک چای

بطری آب

وسایل شخصی مانند قاشق و چنگال

عموماً برای کوهنوردی یا فتح قله ای به راهنما نیاز است.

برخی نکات پایه در کوهنوردی

 1-  هر نفر باید فهرست مکتوب وسایل را داشته باشد . بر اساس آن وسایل خودش را برای هر برنامه کنترل نماید تا دربرنامه چیزی کم نیاورد. تکیه به حافظه معمولأ پاسخگو نیست.

2-داشتن فنون سنگنوردی در حد کلاس کارآموزی واجب است.

3-رعایت مسائل زیست محیطی (به ویژه شیشه , فلز و پلاستیک را در محیط رها نکنیم ).

4-چه وسایلی را برداریم؟

   - لباس, کفش و گتر, کیسه خواب, چادر, کوله, زیرانداز, ظروف و وسایل گرمازائی وآشپزی متناسب با برنامه چراغ قوه کوچک.

   - در صورت درگیری با برف حتمأ کلنگ و عینک..

   - درهر شرایطی  یک طناب انفرادی و یک چراغ قوه کوچک .

   - در صورت احتمال هوای بد پرچم راهنما و عینک ضد طوفان.

   - در صورت احتمال یخ کرامپون.

  - با توجه به حساسیت و نوع برنامه ارتفاع سنج , قطب نما و نقشه.

5- چگونه لباس بپوشیم؟

      لباس باید لایه لایه باشد. فرمول کلاسیک آن به این ترتیب است:

      زیرترین لباس از جنس استرچ یا لباس کشی ترجیحأ زیپ دار(مخصوصأ در زمستان لباس زیر نخی نباشد ) , لایه بعدی از جنس پشم و لباس رویی از نوع گرم کن ( نوع پولار از بهترین نوع است ). کت پر , بادگیر نفس کش و لباس ضد آب (گورتکس )  در صورت موجود نبودن گورتکس از بادگیر معمولی و پانچو می توان استفاده نمود.

6- چگونه حرکت کنیم؟

      فرمول کلاسیک آن عبارتند از:

   - هماهنگی قدم با نفس , تنظیم سرعت حرکت با شیب و سختی مسیر.

   - در تابستان استراحت در فواصل معین و در جاهای بدون باد.

تحقیق در مورد کوهنوردی 129 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 129 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

کوهنوردی

کوهنوردی یکی از ورزش‌ها‌ یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.

به بالا رفتن یا پایین آمدن به صورت پیاده از ارتفاعات طبیعی کوهنوردی گفته می‌شود. کوهنوردی می‌تواند به صورت راهپیمایی،کوه روی ، کوهپیمایی و صعود به قلل مختلف و یا صخره‌نوردی انجام گیرد. کوه: به ارتفاعات بیش از 600 متر از زمین های اطراف هر منطقه کوه گفته می شود . قله : بلندترین قسمت هر کوه را قله می گویند . یک کوه می تواند یک یا چند قله داشته باشد .

معمولاً به بلندترین قله ، قله اصلی گفته می شود و سایر قلل در یک کوه را قله های فرعی می نامند .

در کوهنوردی شرط سنی وجود ندارد . در ضمن این رشته ورزشی سن بازنشستگی هم ندارد . هر کسی با هر توانایی می تواند به عنوان تفریح یا انجام کار حرفه ایی به کوه برود .

ابزار کوهنوردی

برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود ، منطقه مورد نظر ، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد . برخی از این وسایل کوهنوردی عبارت‌اند از:

کفش مخصوص کوه

کاپشن گورتکس

کاپشن پلار

کوله پشتی

باتوم کوهنودری

دستکش

کلاه مناسب فصل

بادگیر

جوراب کلفت

کیسه خواب

فلاسک چای

بطری آب

وسایل شخصی مانند قاشق و چنگال

عموماً برای کوهنوردی یا فتح قله ای به راهنما نیاز است.

برخی نکات پایه در کوهنوردی

 1-  هر نفر باید فهرست مکتوب وسایل را داشته باشد . بر اساس آن وسایل خودش را برای هر برنامه کنترل نماید تا دربرنامه چیزی کم نیاورد. تکیه به حافظه معمولأ پاسخگو نیست.

2-داشتن فنون سنگنوردی در حد کلاس کارآموزی واجب است.

3-رعایت مسائل زیست محیطی (به ویژه شیشه , فلز و پلاستیک را در محیط رها نکنیم ).

4-چه وسایلی را برداریم؟

   - لباس, کفش و گتر, کیسه خواب, چادر, کوله, زیرانداز, ظروف و وسایل گرمازائی وآشپزی متناسب با برنامه چراغ قوه کوچک.

   - در صورت درگیری با برف حتمأ کلنگ و عینک..

   - درهر شرایطی  یک طناب انفرادی و یک چراغ قوه کوچک .

   - در صورت احتمال هوای بد پرچم راهنما و عینک ضد طوفان.

   - در صورت احتمال یخ کرامپون.

  - با توجه به حساسیت و نوع برنامه ارتفاع سنج , قطب نما و نقشه.

5- چگونه لباس بپوشیم؟

      لباس باید لایه لایه باشد. فرمول کلاسیک آن به این ترتیب است:

      زیرترین لباس از جنس استرچ یا لباس کشی ترجیحأ زیپ دار(مخصوصأ در زمستان لباس زیر نخی نباشد ) , لایه بعدی از جنس پشم و لباس رویی از نوع گرم کن ( نوع پولار از بهترین نوع است ). کت پر , بادگیر نفس کش و لباس ضد آب (گورتکس )  در صورت موجود نبودن گورتکس از بادگیر معمولی و پانچو می توان استفاده نمود.

6- چگونه حرکت کنیم؟

      فرمول کلاسیک آن عبارتند از:

   - هماهنگی قدم با نفس , تنظیم سرعت حرکت با شیب و سختی مسیر.

   - در تابستان استراحت در فواصل معین و در جاهای بدون باد.

کوهنوردی 129 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 129

کوهنوردی

کوهنوردی یکی از ورزش‌ها‌ یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.

به بالا رفتن یا پایین آمدن به صورت پیاده از ارتفاعات طبیعی کوهنوردی گفته می‌شود. کوهنوردی می‌تواند به صورت راهپیمایی،کوه روی ، کوهپیمایی و صعود به قلل مختلف و یا صخره‌نوردی انجام گیرد. کوه: به ارتفاعات بیش از 600 متر از زمین های اطراف هر منطقه کوه گفته می شود . قله : بلندترین قسمت هر کوه را قله می گویند . یک کوه می تواند یک یا چند قله داشته باشد .

معمولاً به بلندترین قله ، قله اصلی گفته می شود و سایر قلل در یک کوه را قله های فرعی می نامند .

در کوهنوردی شرط سنی وجود ندارد . در ضمن این رشته ورزشی سن بازنشستگی هم ندارد . هر کسی با هر توانایی می تواند به عنوان تفریح یا انجام کار حرفه ایی به کوه برود .

ابزار کوهنوردی

برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود ، منطقه مورد نظر ، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد . برخی از این وسایل کوهنوردی عبارت‌اند از:

کفش مخصوص کوه

کاپشن گورتکس

کاپشن پلار

کوله پشتی

باتوم کوهنودری

دستکش

کلاه مناسب فصل

بادگیر

جوراب کلفت

کیسه خواب

فلاسک چای

بطری آب

وسایل شخصی مانند قاشق و چنگال

عموماً برای کوهنوردی یا فتح قله ای به راهنما نیاز است.

برخی نکات پایه در کوهنوردی

 1-  هر نفر باید فهرست مکتوب وسایل را داشته باشد . بر اساس آن وسایل خودش را برای هر برنامه کنترل نماید تا دربرنامه چیزی کم نیاورد. تکیه به حافظه معمولأ پاسخگو نیست.

2-داشتن فنون سنگنوردی در حد کلاس کارآموزی واجب است.

3-رعایت مسائل زیست محیطی (به ویژه شیشه , فلز و پلاستیک را در محیط رها نکنیم ).

4-چه وسایلی را برداریم؟

   - لباس, کفش و گتر, کیسه خواب, چادر, کوله, زیرانداز, ظروف و وسایل گرمازائی وآشپزی متناسب با برنامه چراغ قوه کوچک.

   - در صورت درگیری با برف حتمأ کلنگ و عینک..

   - درهر شرایطی  یک طناب انفرادی و یک چراغ قوه کوچک .

   - در صورت احتمال هوای بد پرچم راهنما و عینک ضد طوفان.

   - در صورت احتمال یخ کرامپون.

  - با توجه به حساسیت و نوع برنامه ارتفاع سنج , قطب نما و نقشه.

5- چگونه لباس بپوشیم؟

      لباس باید لایه لایه باشد. فرمول کلاسیک آن به این ترتیب است:

      زیرترین لباس از جنس استرچ یا لباس کشی ترجیحأ زیپ دار(مخصوصأ در زمستان لباس زیر نخی نباشد ) , لایه بعدی از جنس پشم و لباس رویی از نوع گرم کن ( نوع پولار از بهترین نوع است ). کت پر , بادگیر نفس کش و لباس ضد آب (گورتکس )  در صورت موجود نبودن گورتکس از بادگیر معمولی و پانچو می توان استفاده نمود.

6- چگونه حرکت کنیم؟

      فرمول کلاسیک آن عبارتند از:

   - هماهنگی قدم با نفس , تنظیم سرعت حرکت با شیب و سختی مسیر.

   - در تابستان استراحت در فواصل معین و در جاهای بدون باد.