تحقیق در مورد تاریخچه چاروقدوزی 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه :

چاروق دوزی هنر سنتی و دستی شهرستانهای قوچان و بجنورد می باشد و چاروق به نوعی پاپوش گفته می شود که شبیه به قایق بوده و در محل انگشتان پا با قوسی به طرف بالا برگشته است که درگذشته مورد مصرف عموم بوده با این تفاوت که چاروق برای طبقه اعیان دارای تزئینات بوده و مردم عادی بدون تزئین و ساده آن را استفاده می کردند

هدف از انجام این گزارش و تحقیق دراین مورد خاص ، نشان دادن این وصنعت بودکه مخصوص بجنورد است . ضمن آنکه بعد از تحقیق دراین مورد و دیدن مراحل کار خودم بیش از پیش به این حرفه مورد علاقمند شدم و امید آن دارم که بتوانم فرهنگ و آداب و رسوم سنتی منطقه خود را به خوبی بشناسانم .

عمده تحقیق میدانی بود به جز مواردی اندک که لازم بود از مقالات بهره گرفت .لازم است از استادکاران گرامی ،آقایان حسینعلی محمد زاده و حسین محمد زاده ، کمال تشکر و قدردانی راداشته باشم که در رجوع برای این تحقیق ،نهایت راهنمایی را برای من داشتند . همینطور از استاد گرامی ام ، سرکار خانم شریفی نیا که باعث شدند دید من نسبت به صنایع دستی کشور و فرهنگم بازتر شود .

مواد اولیه

چرم دباغی شدة گاو و گوساله قالبهای چوبی ،نخ ابریشم ، نخ گلابتون ،نخ قندی ، ابزارکار کفاشی مانند مشته ، صیقال ،سوراخ کن و ............

دباغ خانه چرم

ساخت خودچرم سنتی است . چرم مورد نیاز برای ساخت چاروق را دباغی شده فراهم می کنند . قدیم دربجنورد ، دو دباغ خانه وجود داشته که چرم مورد نیاز چاروق دوزان را فراهم می کرده است . ولی الان در بیشتر از سه , چهار شهر کشور ، دباغ خانه وجود ندارد که می توان اصفهان ،همدان و زنجان را نام برد و کارگاه های آنها به همان صورت سبک قدیم است .

(( تهیه چرم دباغی به این ترتیب است که پــوست حیــوانی مانندگاو و یا گوسفند را بعد از ذبح از گوشت جدا کرده و پــشت ورویـش را درخمیر

آرد جو می خوابانند و بعـد از30-20 روزآن را خارج می کنـندکه بعد از این مدت ،موهـای پوست به راحتی با کاردک کنده می شــودو بعد از کنـــدن مــو و خشک شدن ، آن را درون خــــوراک مـازو قـــرار مـــی دهند که این مازو از میوه درختی درکردستـــــان تهـیه می شود و این میـــــوه شبیه به فندق بوده که میوه را کوبیـــــده و به آرد تبدیــل می کنند و درون آب حــــل می کنند و بعد از آن چــرم را درونش قرار می دهند و بعد از خارج نمـــودن از مازو , چرم را شسته و خشک می کنند و رنگ گیاهی روی سطح خــــارجی آن می مالند تابه رنگ نارنجی تا قرمز در آید و سپس این چرم دبــاغی شده را به شکل مثلث یا مستطیـــل برش می دهند .))

تعریفی از چاروق

چاروق نوعی کفش سنتی مخصوص شمال خراسان است . حدود 50-40 سال قبل استفاده می شد . از 40 سال به این طرف، کم کم با آمدن ماشین و کفش های جدید ، استفاده نشد تا حدود سال 60 که آقای حسین محمد زاده ، به آن جنبه تزئینی بیشتری دادند . و انواع مختلفی از آن ساختند که دیگر از بین نرود و به واسطه ارتباطی که با ادارات مختلف ازجمله جهاد ، صنایع دستی ، میراث فرهنگی ،ارشاد همبنطور شرکت در نمایشگاهها داشتند باعث شدکه بمانند . در میدان شهید بجنورد ، بازارچه ای است که درقدیم به بازار کفاشان معروف بوده که در آن همه استاد چاروق دوز و نوعی کفش های سنتی دیگر بود ولی امروزه اغلب مغازه ها ی این بازارچه به محل فروش هنرهای دستی ترکمن اختصاص دارد . درخصوص استادکاران قدیمی این بازارچه ،آقای حسین محمد زاده می گویند : قدیمی ترین استادکاران آن بازارچه پدر ما است . 5 تا پسر داشته که من کاراو را ادامه دادم .

نقش هاو مراحل ساخت ، همان طرز قدیم است تمامی مراحل ساخت چاروق از ابتدا تا انتها یعنی ساخت رویه وزیره و .......... توسط خود این دو استاد کار انجام می شود .

ویژگی چاروق اصیل که نکته بسیار جالبی است ،این است که :

دو لنگ کفش ، چپ و راست ندارند .

کلاً زیره ، رویه و پشت آن از یک تکه چرم است یعنی محل دوخت آن فقط ازیک قسمت به نام شیرازه است .مواد اولیه آن ، چرم طبیعی گاو و گوساله است . نوع گاوی آن درکفش های زنانه و مردانه استفاده می شود و نوع گوساله آن برای کفش های بچه گانه . ودلیل آنکه از چرم گوساله و یا قسمتهای نرم گاو برای چاروق بچه گانه استفاده می شود ، آنست که نرم تر است و پا را اذیت نمی کند .

برش ها اکثراً ذهنی است والگوزیاد استفاده نمی کنند . نخ هایی هم که برای تزئین استفاده می شود بیشتر نخ ابریشم و گلابتون است .

بیشتر قالبهای قدیم را استفاده می کنند که از چوب چنار است و دست ساز هستند ولی نوع های جدید آن کارخانه ای هستند . درقدیم چون آب و هوا خیلی سرد بوده و برف نسبتاً زیاد بوده است , چاروق ها را با جوراب