لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
دانشگاه علوم پزشکی اراک
دانشکده پرستاری خمین
واحد: اصول آموزش به بیمار
نوع بیماری: آنژین صدری
نوع آموزش: طرز مصرف TNG
استاد راهنما: استاد سراجی
نام دانشجو: سید هاشم بهشتی
شماره دانشجویی: 851633001
ترم: سوم
سال تحصیلی:
87-1386 (اردیبهشت)
منابع:
1- لاکمن سورنس. پرستاری داخلی جراحی(پرستاری بیماری های قلبی عروقی)
مترجمین: دکتر محمد علی شاکری راد. معصومه ذاکری مقدم. تهران. نشر و تبلیغ بشری 1373.
2- برونر- سودارث/ پرستاری داخلی جراحی(بیماری های قلب و عروق). ترجمه دکتر محسن کفاشی- مروت گیوی. تهران: خسرو تبلیغ بشری 1379.
3- هاریسون 1998(قلب- عدد- تنفس- عفونی- رومانولوژی. ترجمه: دکتر حمید موید. دکتر افشین صدیق. دکتر محمد غفاری. تهران. موسسه فرهنگی نور دانش 1377.
4- داروهای ژنریک ایران. تالیف محمد آبگون. چاپ 16-1385. موسسه فرهنگی. انتشاراتی نور دانش.
هدف کلی:
افزایش اطلاعات و آگاهی بیمار در رابطه با بیماری(آنژین صدری) و مصرف صحیح قرص زیر زبانی نیتروگلیسرین(TNG) به نحوی که دارو کاملا اثر خود را نشان دهد و بیمار دچار مشکل نشود.
اهداف جزئی:
1- بیمار بتواند درباره بیماری خود اطلاعاتی بدست آورد.
2- عوامل موثر بر بیماری( تخفیف دهنده- تشدید کننده) را بشناسد.
3- راههای مصرف اشکال دارویی نیتروگلیسرین را بشناسد.
4- به طور تئوری بتواند طرز مصرف TNG را بشناسد.
استراتژیهای آموزشی:
آموزش در رابطه با بیماری به طوری که قابل فهم برای فرد باشد.
ذکر عواملی که باعث تخفیف و تشدید بیماری می شوند.
آموزش راههای پیش گیری از عود بیماری
آموزش مصرف صحیح TNG.
برآیند مورد انتظار(هدفهای رفتاری)
1- بیمار بتواند توضیحاتی درباره بیماری بیان کند.
2- بیمار عواملی را که باعث تخفیف و تشدید بیماری می شوند را نام ببرد.
3- بیمار راههای پیشگیری از عود بیماری را بیان کند.
4- بیمار به طور تئوری مصرف صحیح TNG را بازگو کند.
5- بیمار بتواند به طور عملی مصرف صحیح TNG را انجام دهد.
شیوه مورد استفاده در آموزش:
1- سخنرانی 2- پرسش و پاسخ
رسانه ای که در آموزش مورد استفاده قرار گرفت
1- تصاویر 2- تلویزیون
فعالیت فراگیر:
بیمار در زمانی که آموزش بدوی داده می شد به آموزشات گوش می کرد و توجه لازم را داشت و در حین آموزش سوالاتی می پرسید و به سوالاتی که از او پرسیده می شد پاسخ می داد.
عنوان آموزش:
آموزش در مورد بیماری در حد درک بیمار:
به بیمار آموزش داده شد که آنژین صدری یک بیماری قلبی است که علت آن مربوط به رگهای قلبی می شود و به صورت درد در قفسه سینه بروز می کند و در افرادی که افزایش فشار خون دارد بیشتر بروز می کند.
آموزش عوامل خطر بیماری:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
موضوع:
آشنایی با رشته پزشکی
محقق:
فاطمه احمدی
بهار 1387
فهرست مطالب
مقدمه 2
خصوصیات پزشک عمومی 2
دوره های نظام آموزش پزشکی عمومی 3
مراحل دوره آموزش دکترای حرفهای پزشکی 3
تواناییهای فارغالتحصیلان 4
مراحل دوره پزشکی 5
آینده شغلی ، بازار کار ، درآمد 6
تواناییهای مورد نیاز و قابل توصیه 7
وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر 7
دوره علوم پایه 8
دوره فیزیوپاتولوژی (نشانه شناسی) 9
دوره کارآموزی (استاژری) 9
دوره کارورزی (انترنی) 10
تواناییهای فارغالتحصیلان دوره دکترای تخصصی پزشکی و فرصتهای شغلی آنان 10
آشنایی با رشته پزشکی
مقدمه :
مطلب قابل بیان در خصوص رشته پزشکی، طول دوره این رشته است. پشتکار درونی و حقیقی عامل موفقیت و حفظ نشاط در سپری کردن این رشته با ارزش هست، تأمل و دقت در انتخاب این رشته جایگاه ویژه ای دارد که با انتخاب آگاهانه می توان به وظایف سنگین این انتخاب به خوبی عمل کرد و در پایان سرافراز و پیروز به درجه دکتری رسید.
پزشک عمومی با خصوصیات زیر است:
۱) در راه آشنایی بیشتر با مکتب و تزکیه و تعالی روح کوشا باشد. کمک به تامین بهداشت و درمان دردهای مردم را وسیلهای برای رضای خدا و تقرب به او بداند.۲) با فرهنگ اﻳران آشنا باشد و خود را ملزم به رعایت قوانین و مقررات حاکم به جامعه بداند. ۳) از شناخت مسائل عمده بهداشت و درمان و نظام ارائه خدمات بهداشتی و درمانی کشور به قدر کافی برخوردار و از مسئولیتها و وظایف خود در این نظام آگاه باشد.۴) قابلیت علمی و عملی کافی در تشخیص بیماریها و ارجاع بیماران به سطوح بالاتر بهداشتی و درمانی کشور و شرکت در برنامههای پیشگیری و بهداشت عمومی را دار باشد.۵) قادر به استفاده از آخرین منابع علمی و بهرهگیری از اطلاعات جدید کار خود باشد.
- نظام آموزش پزشکی عمومی شامل ۵ دوره است:
۱-علوم پایه
۲-فیزیوپاتولوژی۳-کارآموزی بالینی
۴-کارورزی بالینی
۵- کارورزی
دوره آموزش دکترای حرفهای پزشکی شامل مراحل زیر است:
الف ) علوم پایه : این دوره ضمن آشنانمودن دانشجویان با مباحث پایه، آمادگی لازم را برای یادگیری علوم بالینی در آنان بوجود می آورد.
طول این دوره ۲ سال است که در پایان این دوره دانشجو در آزمونی شامل کلیه دروس این دوره شرکت میکند و در صورت موفقیت به دوره بعدی راه مییابد. هر دانشجو حداکثر دوبار میتواند در این آزمون شرکت کند.ب) فیزیوپاتولوژی : آگاهی از مبانی فیزیولوژیک، شناخت مکانیزم بیماریها و عوامل موثر در آنها نشانه های بیماریها و تشخیص و درمان آنها مطالبی است که شما می توانید آنها را فرا بگیرید.
طول این دوره ۶ ماه است و طی آن دانشجو ضمن آگاهی از مبانی فیزیولوژیک ، با مکانیزم بیماریها و عوامل موثر در آنها به طریق تحلیل گرانه آشنا میشود و نشانههای بیماریها و تشخیص و درمان آنها را یاد میگیرد.ج ) کارآموزی بالینی : شناخت آثار و علائم بیماریها از دیدگاه بالینی و آزمایشگاهی و بدست آوردن توانائی های لازم در به کار بردن اندیشه، استدلال و نتیجه گیری سریع در طراحی عملیات پیشگیری و درمان است.
طول این دوره ۲۰ ماه است و هدف شناخت آثار و علائم بیماریها از دیدگاه بالینی و آزمایشگاهی به دست آوردن تواناییهای لازم در به کاربردن اندیشه ، استدلال و نتیجهگیری سریع، به منظور برخورد منطقی و صحیح با بیمار و طراحی عملیات پیشگیری درمانی است.
د) کارورزی بالینی : پرورش مهارت ها، تقویت قدرت تصمیم گیری در مقابل با مسائل بهداشتی و درمانی و قبول مسئولیت در مقابل اقدام لازم هدف های این دوره مهم است.
طول دوره ۱۸ ماه است و هدف پرورش مهارتها، تقویت قدرت تصمیمگیری ، افزایش اتکاء به نفس و تکمیل پرورش اندیشه از طریق رویارویی مستقیم کارورز با مسائل بهداشتی ، درمانی و تقبل مسئولیت مستقیم امور بهداشتی، درمانی به عهده همه است.هـ ) کارورزی : دانشجویان قبل از شروع مرحله کارورزی ، در کنکور کارورزی که شامل کلیاتی از دروس پایه و اصلی و عمومی فیزیولوژی علوم بالینی است و به طور سراسری برگزار میشود شرکت میکنند چون گذراندن موفقیتآمیز این آزمون برای راهیابی به دوره کارورزی ضروری است. فارغالتحصیلان ملزم به خدمت در مناطق محروم کشور هستند.
تواناییهای فارغالتحصیلان
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 28
استفاده از لیزر در پزشکی
لیزر به عنوان یک منبع قوی انرژی، در پزشکی نیز به کار گرفته شده است. بخصوص در آمریکا که زادگاه لیزر بوده و هنوز هم موطن آن است. به عقیدهی برخی جراحان، لیزر برای بریدن اعضایی که رگهای خونی بسیار پیچیده دارد مانند مغز، فوق العاده مناسب است. تابهی لیزر در حین قطع کردن رگهای خونی، یا سوزاندن، دهانهی آنها را میبندد. از آنجا که جراحان معمولاً وقت زیادی را صرف بستن یا گره زدن مویرگها میکنند و همیشه سعی بر این است که زمان جراحی را حتی الامکان کوتاهتر کرد، این کاربرد لیزر بسیار مهم است.
یکی از جراحان لندن امکان پاک کردن جرم شریانهای اکلیلی (شریانهایی که خون را به ماهیچههای قلب میرساند) را با استفاده از هدایت نور لیزر به وسیله الیاف شیشهای بررسی کرد. این روش ممکن است سودمند باشد، گرچه هنوز در عمل پیاده نشده است. پزشکان همچنین کوشیدهاند که از لیزر برای سوزاندن سلولهای سرطانی استفاده کنند، خصوصاً در ملانوما (تومورهای بدخیمی که از رشد رنگدانهها ایجاد میشود. رنگدانهها بیش از بافتهای سالم دیگر، نور را جذب میکنند. به ادعای برخی از پزشکان، نتایج امیدوار کنندهای از کاربرد لیزر در این زمینه حاصل شده است.
از کاربرد لیزر در پزشکی، بیش از چند سال نمیگذرد و در مورد سرطان، نکته بریدن تومور نیست. بلکه این است که آیا میتوان آنرا چنان ریشهکن کرد که امکان ظهور مجددش نباشد و درعین حال چندان آسیبی هم به بافتهای سالم وارد نشود. چون از شروع درمان سرطان با لیزر، زمان نسبتاً کوتاهی میگذرد، هنوز زود است که در مورد کارآیی این روش، در مقایسه با سایر روشهای متداول از قبیل عمل جراحی یا رادیوتراپی، قضاوت شود. برخی از پزشکان هماکنون مدعیاند که با تابش مستقیم نور لیزر به بافت بدخیم ممکن است بعضی از یاختههای سرطانی بیآنکه از بین بروند، به اطراف پراکنده شوند و به این ترتیب زمینهی بازگشت شدیدتر بیماری، فراهم آید. لیزر ممکن است جای خود را در جراحی و درمان سرطان باز کند، اما شاید کارآییاش محدودتر از آن باشد که گهگاه ادعا میشود . نخستین لیزر طبی به نام Robust که در قالب یک ماشین ثابت با حجمی سنگین و در اندازهای بزرگ طراحی شده بود در درمانهای جراحی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن جهان طب شاهد تکامل سریع و غیر منتظره در تولید انواع لیزر طبی و ارائه شدن نسلهای مختلف لیزر به جامعه پزشکی بوده به رغم اشکال متنوع و چند کاره بودن دستگاه لیزر در حوزههای مختلف پزشکی یک اصل اساسی از ابتدا تا کنون هرگز تغییر نکرده و آن بکار گیری بهینه از انرژی حاصل از لیزر در حوزههای مختلف علمی ، پزشکی ، جراحی و زیباسازی پوست میباشد.
استفاده از لیزر در درمان بیماریها
• کاربرد در درماتولوزی: درمان سوختگیها و زخمهای مقاوم به درمان آکنه ، اگزما ، پسوریاسیس ، ضایعات و اقدامات پیشگیرانه مثل جلوگیری از پیر شدن پوست توسط لیزر امکان پذیر شده است. • بیماریهای عضلانی - اسکلتی و ارتوپدی: در درمان کشیدگیهای تاندونی آرتریت روماتوئید ، رفع اختلالات موجود در اتصالات عضلانی کمر دردها و کشیدگیها بکار میرود. • بیماریهای دهان و دندان: درمان پوسیدگیهای دندانی پریودنتیتها بیماریهای مخاط دهان اختلالات جویدن و … توسط لیزر صورت میپذیرد. • در حوزه عصبی:درمان سردردها و میگرن توسط لیزر امکان پذیر میباشد. • بیماریهای عروقی:درمان واریسهای وریدی ضایعات عروقی حاصله از بدو تولد و … .
انواع لیزرهای پزشکی کم توان یا Low Out Put Lasers
انواع معمول لیزرهای درمانی و طول موج آنها
He Ne Laser (633nm)
InGa Al P Laser (633-635 nm)
Ga Al As Laser (780-830 nm)
Ga As Laser (904 nm)
لیزر هلیوم - نئون (He – Ne )
قدیمی ترین نوع لیزر برای استفاده در LLLT بوده که شامل یک تیوب لیزر بزرگ شیشه ای حاوی مخلوطی از گاز با فشار پایین است که به منبع ولتاژ بالا متصل می باشد و نور مرئی با طول موج 633 nm از خود ساطع میکند. این نوع لیزر عموماً نور پیوسته دارد ولی می تواند با وسایلی به حالت پالسی نیز تابش نماید که در این صورت نصف قدرت آن از بین می رود. ( اگرduty cycle آن 50% باشد ). خروجی طبیعی آن 1 – 10 mw بطور مستقیم و یااز طریق فیبر نوری به موضع درمان میرسد. لیزرهای هلیوم – نئون بخاطر تیوب شیشه ای آن معمولاً شکننده و بزرگ می باشند. تیوب های لیزری نیز وجود دارند که به خوبی با مواد خاصی محافظت شده اند ولی اندازه آن هنوز هم مشکل ساز است. در وسایل درمانی نور لیزر هلیوم – نئون باید با فیبر نوری هدایت شود. اتلاف نور در این وسایل هدایتی هم 20 تا 50 % بسته به نوع آن می باشد. هدایت کننده های با کیفیت خوب وجود دارند ولی قیمتی نسبتاً گران دارند. پس همانطور که می بینیم لیزرهای هلیوم-نئون دارای معایبی هستند. عمق نفوذ مفید لیزر هلیم – نئون بین 8-6 میلی متر در توان 3.5 میلی وات و 10- 8 میلی متر در توان 7 میلی وات (در حالتی که پروب را به پوست بچسبانیم) می باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 28
استفاده از لیزر در پزشکی
لیزر به عنوان یک منبع قوی انرژی، در پزشکی نیز به کار گرفته شده است. بخصوص در آمریکا که زادگاه لیزر بوده و هنوز هم موطن آن است. به عقیدهی برخی جراحان، لیزر برای بریدن اعضایی که رگهای خونی بسیار پیچیده دارد مانند مغز، فوق العاده مناسب است. تابهی لیزر در حین قطع کردن رگهای خونی، یا سوزاندن، دهانهی آنها را میبندد. از آنجا که جراحان معمولاً وقت زیادی را صرف بستن یا گره زدن مویرگها میکنند و همیشه سعی بر این است که زمان جراحی را حتی الامکان کوتاهتر کرد، این کاربرد لیزر بسیار مهم است.
یکی از جراحان لندن امکان پاک کردن جرم شریانهای اکلیلی (شریانهایی که خون را به ماهیچههای قلب میرساند) را با استفاده از هدایت نور لیزر به وسیله الیاف شیشهای بررسی کرد. این روش ممکن است سودمند باشد، گرچه هنوز در عمل پیاده نشده است. پزشکان همچنین کوشیدهاند که از لیزر برای سوزاندن سلولهای سرطانی استفاده کنند، خصوصاً در ملانوما (تومورهای بدخیمی که از رشد رنگدانهها ایجاد میشود. رنگدانهها بیش از بافتهای سالم دیگر، نور را جذب میکنند. به ادعای برخی از پزشکان، نتایج امیدوار کنندهای از کاربرد لیزر در این زمینه حاصل شده است.
از کاربرد لیزر در پزشکی، بیش از چند سال نمیگذرد و در مورد سرطان، نکته بریدن تومور نیست. بلکه این است که آیا میتوان آنرا چنان ریشهکن کرد که امکان ظهور مجددش نباشد و درعین حال چندان آسیبی هم به بافتهای سالم وارد نشود. چون از شروع درمان سرطان با لیزر، زمان نسبتاً کوتاهی میگذرد، هنوز زود است که در مورد کارآیی این روش، در مقایسه با سایر روشهای متداول از قبیل عمل جراحی یا رادیوتراپی، قضاوت شود. برخی از پزشکان هماکنون مدعیاند که با تابش مستقیم نور لیزر به بافت بدخیم ممکن است بعضی از یاختههای سرطانی بیآنکه از بین بروند، به اطراف پراکنده شوند و به این ترتیب زمینهی بازگشت شدیدتر بیماری، فراهم آید. لیزر ممکن است جای خود را در جراحی و درمان سرطان باز کند، اما شاید کارآییاش محدودتر از آن باشد که گهگاه ادعا میشود . نخستین لیزر طبی به نام Robust که در قالب یک ماشین ثابت با حجمی سنگین و در اندازهای بزرگ طراحی شده بود در درمانهای جراحی مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن جهان طب شاهد تکامل سریع و غیر منتظره در تولید انواع لیزر طبی و ارائه شدن نسلهای مختلف لیزر به جامعه پزشکی بوده به رغم اشکال متنوع و چند کاره بودن دستگاه لیزر در حوزههای مختلف پزشکی یک اصل اساسی از ابتدا تا کنون هرگز تغییر نکرده و آن بکار گیری بهینه از انرژی حاصل از لیزر در حوزههای مختلف علمی ، پزشکی ، جراحی و زیباسازی پوست میباشد.
استفاده از لیزر در درمان بیماریها
• کاربرد در درماتولوزی: درمان سوختگیها و زخمهای مقاوم به درمان آکنه ، اگزما ، پسوریاسیس ، ضایعات و اقدامات پیشگیرانه مثل جلوگیری از پیر شدن پوست توسط لیزر امکان پذیر شده است. • بیماریهای عضلانی - اسکلتی و ارتوپدی: در درمان کشیدگیهای تاندونی آرتریت روماتوئید ، رفع اختلالات موجود در اتصالات عضلانی کمر دردها و کشیدگیها بکار میرود. • بیماریهای دهان و دندان: درمان پوسیدگیهای دندانی پریودنتیتها بیماریهای مخاط دهان اختلالات جویدن و … توسط لیزر صورت میپذیرد. • در حوزه عصبی:درمان سردردها و میگرن توسط لیزر امکان پذیر میباشد. • بیماریهای عروقی:درمان واریسهای وریدی ضایعات عروقی حاصله از بدو تولد و … .
انواع لیزرهای پزشکی کم توان یا Low Out Put Lasers
انواع معمول لیزرهای درمانی و طول موج آنها
He Ne Laser (633nm)
InGa Al P Laser (633-635 nm)
Ga Al As Laser (780-830 nm)
Ga As Laser (904 nm)
لیزر هلیوم - نئون (He – Ne )
قدیمی ترین نوع لیزر برای استفاده در LLLT بوده که شامل یک تیوب لیزر بزرگ شیشه ای حاوی مخلوطی از گاز با فشار پایین است که به منبع ولتاژ بالا متصل می باشد و نور مرئی با طول موج 633 nm از خود ساطع میکند. این نوع لیزر عموماً نور پیوسته دارد ولی می تواند با وسایلی به حالت پالسی نیز تابش نماید که در این صورت نصف قدرت آن از بین می رود. ( اگرduty cycle آن 50% باشد ). خروجی طبیعی آن 1 – 10 mw بطور مستقیم و یااز طریق فیبر نوری به موضع درمان میرسد. لیزرهای هلیوم – نئون بخاطر تیوب شیشه ای آن معمولاً شکننده و بزرگ می باشند. تیوب های لیزری نیز وجود دارند که به خوبی با مواد خاصی محافظت شده اند ولی اندازه آن هنوز هم مشکل ساز است. در وسایل درمانی نور لیزر هلیوم – نئون باید با فیبر نوری هدایت شود. اتلاف نور در این وسایل هدایتی هم 20 تا 50 % بسته به نوع آن می باشد. هدایت کننده های با کیفیت خوب وجود دارند ولی قیمتی نسبتاً گران دارند. پس همانطور که می بینیم لیزرهای هلیوم-نئون دارای معایبی هستند. عمق نفوذ مفید لیزر هلیم – نئون بین 8-6 میلی متر در توان 3.5 میلی وات و 10- 8 میلی متر در توان 7 میلی وات (در حالتی که پروب را به پوست بچسبانیم) می باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 17
اخلاق پزشکی
نگاه اجمالی
مکارم اخلاقی وجه امتیاز و شرافت انسان است. ارزش هر انسان بستگی به انصاف و آراستگی او به سجایا و اخلاق حسنه دارد. هدف و فلسفه بعثت پیامبران الهی نیز تکامل اخلاقی بشری بوده است. حاکمیت اخلاق کریمه در جوامع انسانی نیز نشانه تعالی و تمدن واقعی آن جامعه تلقی میشود.
پیشرفتهای علمی بشری زمانی برای نوع بشر مفید و ثمربخش است که از پشتوانه اخلاقی برخوردار باشد. علم و تخصص بدون بهرهمندی از اخلاقیات پاسخگوی نیازهای فطری بشر نبوده و گاهی نقض غرض است، زیرا هر نوع پیشرفت باید دارای جهت و هدف باشد و اخلاق به پیشرفت علمی جهت و هدف میبخشد. پیشرفت علمی عاری از مکارم و سجایای اخلاقی حرکت در تاریکی است. اخلاق چراغ هدایت هر حرکت محسوب میشود.
اخلاق در پزشکی
در عرصه پزشکی نیز این حکم صادق است و اساسا حرکت طب بر محور اخلاق بوده و پایههای آن بر مبانی اخلاقی استوار است. کوشش برای نجات جان انسانها و اعاده حیات و سلامت به آنان و درمان بیماریها و تشقی و تسکین آلام دردمندان و تلاش در بقای نسل و سالم سازی محیط انسانی خود از ارزشهای اخلاقی است.
اگر تکاپو و مساعی متصدیان امور پزشکی برای دستیابی و نیل به اهداف مقدس فوق باشد، خدمات ارزنده آنان جنبه عبادی به خود میگیرد و زیباترین کمالات اخلاقی به منصه ظهور میرسد، زیرا عالیترین تظاهر عواطف بشری ، چون تعهد ، علم و تخصص ، فداکاری و ایثار ، نجات ، التیام و آرام بخشی و عشق و دلسوزی در این نوع خدمات پزشکی متبلور است.
جلوهگاه اخلاق در منظر پزشکی
جلوهگاه این کرامت اخلاقی در دنیای پزشکی در مرحله حساس و سرنوشتساز برخورد پزشک با بیمار است. هر قدر این برخورد انسانی ، اخلاقی ، عاطفی و صمیمانه ، شکوهمند و شرافتمندانه و احترام آمیز باشد، حصول آرمانهای مقدس پزشکی و امنیت روانی و جسمی بیمار و رضایت خاطر او و اطرافیانش قطعیتر خواهد بود.
عواقب عدم مراعات جنبههای اخلاقی
ممکن است پزشک از دیدگاه علمی و فنی به وظیفه خود عمل و حتی بیمار را معالجه نماید. لیکن عدم مراعات جنبههای اخلاقی و انسانی در برخورد با بیمار او را از هدف عالی پزشکی دور کند و کوچکترین غفلت ، مسامحه و لغزش از موازین اخلاقی و وجدانی و بیحرمتی نسبت به شخصیت بیمار و اطرافیان او سبب عدم امنیت خاطر ، دلشکستگی ، آشفتگی و تکدر روحی بیمار و سلب اعتماد او از پزشک معالج گردد.
به نظر میرسد این مهم ، یعنی نحوه برخورد پزشکان با بیماران ، میبایست سرلوحه خدمات پزشکی قرار گیرد تا از رهگذر این اصول به اهداف متعالی پزشکی که نجات جان و مداوا و حفظ حیات و سلامت آنان و ایجاد امنیت جسمی و روانی افراد جامعه و جلب رضایت مردم و لازمه رضایت خالق است، محقق گردد.
اخلاق پزشکی در ایران
این مقدمه بر شما روشن می شود که من طرفدار اخلاق نوع سوم هستم. به نظر می آید خدمتی که فلاسفه اخلاق می توانند به پزشکی بکنند کمتر است تا خدمتی که پزشکان و البته بیماران می توانند به فلسفه اخلاق بکنند.
یکی از جنبه های اصلی اخلاق پزشکی این است که ما عاقبت می توانیم بر مسأله حساسی انگشت بگذاریم که به زندگی کردن و زیستن در این جهان مربوط می شود. بنا به اخلاق من که چنین زندگی می کنم و در این شرایط تاریخی زندگی می کنم، آگاهی از مرگ، امر حیاتی است.
من نمی توانم به زندگی ام معنی بدهم مگر آنکه مرگ آگاه باشم، مگر اینکه بدانم خواهم مرد، مگر اینکه تا حدودی نوعش را هم انتخاب کنم. در نتیجه برای یک آدم حتی خودکشی می تواند موجه باشد. از نظر یک آدم، اگر پزشک به او دروغ بگوید، یا بیمار را آگاه نکند که در معرض مرگ فوری است، عمل غیر اخلاقی انجام داده است، ولی از نظر یک آدم دیگر شاید چنین نباشد.
او ممکن است از پزشکش حتی انتظار شنیدن حقیقت را نداشته باشد. پزشک نمی تواند از یک اصل همگانی حقیقت گویی تبعیت کند و نمی کند. پزشک نمی داند که به بیمارش می تواند راست بگوید یا نه.
بسیاری از آدم ها مثل من ادعا می کنند که از مرگ نمی ترسند و دلشان می خواهد بدانند که کی می میرند، اما وقتی به آنها می گویی که سرطان داری و بزودی خواهی مرد، از هم می پاشند. این باعث می شود که پزشکان خود به خود جنبه های خاص را در نظر بگیرند و عام بودن فلسفه اخلاق نزد آنها کم رنگ شود.
در عرض چهار پنج سال گذشته دعوایی بین نویسندگان فلسفه اخلاق و کسانی که در پزشکی کار می کنند درگیر شده که کدام اینها بر دیگری حاکم است؛ زیست اخلاق یعنی بایوایتک ( Bioethics ) یا اخلاق پزشکی؟
اصل داستان این است که ما با هر دو رو بروییم و باید بتوانیم هم اینها را از هم متمایز کنیم و هم حلقه های ارتباطی شان را پیدا کنیم. در دو سه دهه اخیر مسائل عظیمی در زمینه زیست اخلاق یا اخلاق علوم زیستی، اخلاقی که به خاطر پیشرفت علوم زیستی پدید آمده، پیش روی ما قرار گرفته است.
به نظر می آید ما دو انقلاب بزرگ زیست شناسی را در قرن بیستم از سر گذرانده ایم. یکی در دهه ۳۰ که به کشف پنی سیلین منجر شد که انبوهی از بیماری های عفونی را درمان کرد.
انقلاب دوم که خیلی وسیع تر است در دهه ۸۰ و ۹۰ اتفاق افتاد و آن پیشرفت عظیم ژنتیک بود. پیشرفتی که تأثیر آن بر زندگی تک تک آدم ها محسوس است. از ساده ترین امور مثل یک عمل جراحی زیبایی، تا پیچیده ترین امور مثل انتخاب جنسیت جنینی که قرار است