تحقیق در مورد انواع نامه نگاری 111 ص (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 111

بخش چهارم این نوشته ها با توجّه به اعتبارهای مختلفی چون مقاله، گزارش، داستان نامه و غیره تقسیم می شود که با توجه به اهمّیت آنها در نمودار زیر آورده می شود:

علمی

ادبی

اداری

روزنامه ای

گفتاری

کودکانه

انواع نوشته ها

دینی و مذهبی

ادبی و هنری

سیاسی و اجتماعی

فلسفی و عرفانی

تعلیمی و اخلاقی

علمی و فنّی

ورزشی

جدی

طنز

مقاله

گزارش

نامه

داستان

خبر

قطعه ادبی

نمایشنامه، فیلمنامه

مردم عادی

متخصّصان و کارشناسان

دانش آموزان

کودکان

کوتاه

متوسط

بلند

تعریف مکاتبات اداری:

به مجموعه ی مبادلات اداری در شکل های مختلف، مکاتبات اداری می گویند. درتعریف دیگر، به کلیّه ی مکاتباتی گفته می شود که در اداره ها و سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی نوشته و ردّ و بدل می شود. گونه های مختلف مکاتبات اداری شامل نامه، حکم، بخش نامه، دستور العمل، صورتجلسه، آگهی، اطلاعیّه، احکام اداری، اسناد و نوشته های حقوقی می باشد.

نامه:

انواع نامه ها:

بطور کلی نامه ها را به دو دسته ی نامه های رسمی و غیررسمی تقسیم می کنند.

نامه های غیررسمی:

این نامه ها معمولاً میان دوستان و بستگان ردّ و بدل می وشد. و بیشتر حاوی مسایل شخصی و دوستانه و خانوادگی است اساسی ترین ویژگی این نامه ها آن است که تقلیدی و کلیشه ای نبوده و لحن آن خودمانی است. نویسنده ی نامه های خصوصی، شخصی حقیقی است.

نامه های رسمی:

اینگونه نامه ها بطور رسمی و با آداب خاص نوشته می شوند. نامه های رسمی از سوی افراد، سازمانها و نهادها و مؤسّسات دولتی و خصوصصی و بالعکس نوشته شده و مبادله می شوند و معمولاً از الگوهایی همانند و اصطلاحات خاص استفاده می شود، لحن نویسنده رسمی و جدی است و مقصود با صراحت و روشنی بیان می شوند.

نکته: نامه های اداری وقتی در یک اداره وارد و در دفترهای اداری ثبت می شوند رسمی تلقی می شوند. بنابراین انواع مکاتبات رسمی اعم از بخش نامه، آیین نامه، حکم صورتجلسه، دستورالعمل، گزارش، اساس نامه، صورتحساب ها و یا حتی مناقصه، مزایده، تبریک و تسلیت، ....... و به محض ثبت در دفاتر اداری، رسمی تلقی می شود. نویسنده نامه های اداری شخصی و حقوقی می باشد.

تمامی مکاتبات در دبیرخانه ثبت وضبط و بایگانی می شوند و از لحاظ ارزش و اعتبار جزو اسناد دولتی محسوب می شوند و در مواردی نیز از اعتبار حقوقی برخوردار بوده و قابل استناد هستند. این مکاتبات به اعتبار مکان نگارش و عرضه و اجرای آن که در مؤسّسات است.« اداری» و به اعتبار ثبت و ضبط در دفاتر اداری« رسمی» نامیده می شوند.

نامه های درون سازمانی:

کلّیه مکاتبات و مراسلاتی است که در د اخل یک اداره و یا یک سازمان و بین واحدهای مختلف آن انجام می شود. این نامه ها ممکن است بین دو و احد هم سطح و یا از سطح بالا و پائین به بالا انجام گیرد. نامه هایی که از سطوح بالاتر به سطوح پایین تر ارسال می گردد اغلب به شکل دستورالعمل، ابلاغ، بخش نامه و پی نوشت. مأموریت، تشویق نامه ها و توبیخ های اداری است. نامه هایی که از سطوح پائین تر به سطوح بالاتر ارسال می شود یا در پاسخ به مقام بالاتر است که شکل گزارش ارائه می شود و یا در خواست انجام کار که در این صورت باید به صورت مستدل و همراه با مدارک کافی ارائه شود.

تحقیق در مورد انواع نامه نگاری 111 ص (2) (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 111

بخش چهارم این نوشته ها با توجّه به اعتبارهای مختلفی چون مقاله، گزارش، داستان نامه و غیره تقسیم می شود که با توجه به اهمّیت آنها در نمودار زیر آورده می شود:

علمی

ادبی

اداری

روزنامه ای

گفتاری

کودکانه

انواع نوشته ها

دینی و مذهبی

ادبی و هنری

سیاسی و اجتماعی

فلسفی و عرفانی

تعلیمی و اخلاقی

علمی و فنّی

ورزشی

جدی

طنز

مقاله

گزارش

نامه

داستان

خبر

قطعه ادبی

نمایشنامه، فیلمنامه

مردم عادی

متخصّصان و کارشناسان

دانش آموزان

کودکان

کوتاه

متوسط

بلند

تعریف مکاتبات اداری:

به مجموعه ی مبادلات اداری در شکل های مختلف، مکاتبات اداری می گویند. درتعریف دیگر، به کلیّه ی مکاتباتی گفته می شود که در اداره ها و سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی نوشته و ردّ و بدل می شود. گونه های مختلف مکاتبات اداری شامل نامه، حکم، بخش نامه، دستور العمل، صورتجلسه، آگهی، اطلاعیّه، احکام اداری، اسناد و نوشته های حقوقی می باشد.

نامه:

انواع نامه ها:

بطور کلی نامه ها را به دو دسته ی نامه های رسمی و غیررسمی تقسیم می کنند.

نامه های غیررسمی:

این نامه ها معمولاً میان دوستان و بستگان ردّ و بدل می وشد. و بیشتر حاوی مسایل شخصی و دوستانه و خانوادگی است اساسی ترین ویژگی این نامه ها آن است که تقلیدی و کلیشه ای نبوده و لحن آن خودمانی است. نویسنده ی نامه های خصوصی، شخصی حقیقی است.

نامه های رسمی:

اینگونه نامه ها بطور رسمی و با آداب خاص نوشته می شوند. نامه های رسمی از سوی افراد، سازمانها و نهادها و مؤسّسات دولتی و خصوصصی و بالعکس نوشته شده و مبادله می شوند و معمولاً از الگوهایی همانند و اصطلاحات خاص استفاده می شود، لحن نویسنده رسمی و جدی است و مقصود با صراحت و روشنی بیان می شوند.

نکته: نامه های اداری وقتی در یک اداره وارد و در دفترهای اداری ثبت می شوند رسمی تلقی می شوند. بنابراین انواع مکاتبات رسمی اعم از بخش نامه، آیین نامه، حکم صورتجلسه، دستورالعمل، گزارش، اساس نامه، صورتحساب ها و یا حتی مناقصه، مزایده، تبریک و تسلیت، ....... و به محض ثبت در دفاتر اداری، رسمی تلقی می شود. نویسنده نامه های اداری شخصی و حقوقی می باشد.

تمامی مکاتبات در دبیرخانه ثبت وضبط و بایگانی می شوند و از لحاظ ارزش و اعتبار جزو اسناد دولتی محسوب می شوند و در مواردی نیز از اعتبار حقوقی برخوردار بوده و قابل استناد هستند. این مکاتبات به اعتبار مکان نگارش و عرضه و اجرای آن که در مؤسّسات است.« اداری» و به اعتبار ثبت و ضبط در دفاتر اداری« رسمی» نامیده می شوند.

نامه های درون سازمانی:

کلّیه مکاتبات و مراسلاتی است که در د اخل یک اداره و یا یک سازمان و بین واحدهای مختلف آن انجام می شود. این نامه ها ممکن است بین دو و احد هم سطح و یا از سطح بالا و پائین به بالا انجام گیرد. نامه هایی که از سطوح بالاتر به سطوح پایین تر ارسال می گردد اغلب به شکل دستورالعمل، ابلاغ، بخش نامه و پی نوشت. مأموریت، تشویق نامه ها و توبیخ های اداری است. نامه هایی که از سطوح پائین تر به سطوح بالاتر ارسال می شود یا در پاسخ به مقام بالاتر است که شکل گزارش ارائه می شود و یا در خواست انجام کار که در این صورت باید به صورت مستدل و همراه با مدارک کافی ارائه شود.

تحقیق در مورد تحقیق درس برنامه ریزی 23 ص (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

روزنامه نگاری دیروز و روزنامه نگاری امروز

روزنامه نگاری در سالهای گذشته به عنوان حرفه وجود نداشت و تنها برخی از افراد که ذوق ادبی داشتند قسمتی از اوقات خود را صرف نگارش مطالب در روزنامه می کردند . و چون هیچ آموزشی درباره ی کار خود ندیده بودند و آموزش رسمی هم وجود نداشت اینان تنها با تجربه ی شخصی که در ادبیات و نگارش داشتند کار روزنامه نگاری را انجام می دادند . و مطالبی را برای خوانندگان روزنامه خود می نوشتند . بدون آنکه از کار روزنامه نگاری اطلاع یا آگاهی داشته بانشد کار نوشتن را انجام می دادند .

اما امروزه تخصصی شدن روزنامه نگاری سبب شده است تا در دانشگاهها رشته های مربوط به این حرفه گسترش یابد و هر ساله تعداد زیادی از دانش آموزان با انتخاب این رشته تحصیلی در دانشگاه و با بدست آوردن تخصص لازم در این زمینه وارد بازار کار مطبوعات شوند .

امروزه روزنامه نگاران علاوه بر تحصیلات دانشگاهی ، در دوره های مختلف آموزشی و فنی مربوط به کار خود شرکت می کنند و آموزشهای لازم را برای کار روزنامه نگاری فرا می گیرند . و می توانند با تسلط بیشتری مسئولیتهای مختلف را به عهده بگیرند . در ایران اولین دوره ی رسمی آموزش روزنامه نگاری در سال 1317 در دانشکده حقوق دانشگاه تهران آغاز شد . و اولین کتاب مربوط به روزنامه نگاری در سال 1333 در تهران به چاپ رسید . از همین سالها بود که روزنامه نگاری به عنوان آموزش رسمی در دانشگاههای ایران تدریس شده و به عنوان رشته ای تحصیلی در میان رشته های مختلف شاخه ی علوم انسانی جای گرفت . هم اکنون تعداد زیادی دانشجو در دانشگاههای دولتی و آزاد در رشته علوم ارتباطات اجتماعی که دو شاخه‌ی روزنامه نگاری و روابط عمومی را دارد مشغول به تحصیل هستند .

با نموداریکه در زیر رسم شده است شروع دوره ی آموزش روزنامه نگاری مشخص شده است .

البته لازم به ذکر می باشد که کلیه ی رشته های متوسطه نظری مجاز به انتخاب رشته دانشگاهی روزنامه نگاری می باشند .

مهارتهای حرفه ای روزنامه نگاری

برای موفقیت بیشتر در هر شغلی کسب مهارتهای لازم و کاربردی برای پیشرفت کار و کیفیت بخشیدن به امور بسیار ضروری است .

در زمینه ی روزنامه نگاری هم کسب مهارتهای خاص و تخصصی برای انجام کار هر کدام از قسمت های مختلف روزنامه بسیار مهم و لازم است . به عنوان مثال عکاسی در مطبوعات یکی از حرفه هایی است که همه به دانش عکاسی در سطح عالی نیازمند می باشد . و هم اینکه باید تجربه عملی را هم کسب کرده باشد .

با ورود کامپیوتر و کاربردهای آن امروزه روزنامه نگاران با استفاده از این وسیله توانسته اند کار گردش روزنامه را به صورت فنی و تخصصی انجام دهند . که این امر نیازمند آموزشهای لازم می باشد تا روز نامه نگاران بتوانند تخصص لازم کار با کامپیوتر در امر ویرایش روزنامه را پیدا کنند . در غیر این صورت اگر قرار باشد کار روزنامه نگاری مانند گذشته و بدون کسب مهارت و آموزش و اطلاعات کافی در امر کار روزنامه نگاری انجام شود . مسلماً روزنامه دوران ترقی را طی نمی کند و ممکن است به عنوان یک حرفه روزنامه نگاری از میدان مشاغل خارج شود .

بنابراین باید با پیشرفت تکنولوژی در زمینه های مختلف کار روزنامه نگاری هم با پیشرفت علم مراحل رشد و ترقی خود را طی کند تا بتواند با کسب مهارتها و کاربرد آن در امر روزنامه نگاری باعث پیشرفت روزنامه شود . تا بتواند خوانندگان بیشتری را به خود جلب کند . زیرا با پیشرفت تکنولوژی سطح توقعات مردم نیز بیشتر شده است و نیازمند دریافت اطلاعات مفید و جامع از سراسر جهان می باشند . بنابراین باید روزنامه نگاران مهارتها و آموزشهای لازم را همه ساله بیاموزند تا با تحولاتی که در جهان انجام می گیرد این تغییرات را در روزنامه خود نیز انجام دهند و خود باعث شوند تا تحولاتی در مطبوعات و چاپ و انتشار روزنامه بوجود آورنده تا بتوانند سرعت انتقال اطلاعات را در دنیای امروز افزایش دهند .

دانلود مقاله تاریخچه روزنامه و روزنامه نگاری 16 ص (علوم انسانی-مدیریت)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

تاریخچه روزنامه و روزنامه نگاری

روزنامه ها رااکنون در همه جا پیدا میتوانید ، در دورترین نقاط جهان، در خیابان های شهرهای بزرگ، ‌در کوچه‌های باریک، در هواپیما، در هوتلهاورستورانها و کشتی‌هاودرایستگاه های بس .

آن‌ها لوله‌شده دست به دست می‌شوند و گاه حکم پوشش را دارند که به کار شب‌های سرد در پارک‌ها می‌خورند.

رسانه‌ای که قرار بود دنیا را تغییر دهد، نخستین پرتو خود را در یکی از روزهای سال 1605 در استراسبورگ آشکار ساخت)یک جمهوری آزاد در قرن شانزدهم(.

یوهان کارولس‌ (Johann carolus) نمی‌دانست روزنامه چنین کارکردی خواهد یافت. او روزنامه رلیشن (Relation) را به چاپ رساند. رلیشن یک واژه لاتین است که از relatio به معنی گزارش دادن مشتق می‌شود و او به همین دلیل این نام را برای روزنامه‌اش برگزیده بود. او چهار فرمان رسانه‌های مدرن را جاری ساخت. نخست آن‌که رلیشن نخستین روزنامه موضوعی بود و طیفی از موضوعات را پوشش می‌داد و بنابراین جهانی بود، دوم آن‌که متمرکز بر عامه مردم بود که مسوولیت ورسالت آگاهی داشت و بالاخره تعیین‌کننده‌ترین فاکتوری که رلیشن را به اولین روزنامه مدرن تبدیل ساخت، تداوم آن در انتشار بود.

رلیشن نخستین روزنامه‌ای بود که به صورت هفتگی و به مدت هفتاد سال به زندگی خود ادامه داد. اما به هر حال، رلیشن از بسیاری جهات شبیه روزنامه‌های امروزی نبود. در آن دوران پستچی‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در گردآوری اخبار داشتند، چرا که آن‌ها بودند که خبرها را از پیک‌های سواره می‌گرفتند و از آن‌جایی که در آن دوران خبرها به مفهوم اخص کلمه چندان زیاد نبودند، هر چیزی که می‌رسید به دست چاپ سپرده می‌شد، بی‌آن‌که حتی ویرایش شود. مقالات به‌طور عمده با حروف سربی چیده می‌شدند و با ماشین‌هایی که از چوب ساخته شده بودند، به چاپ می‌رسیدند.

چند سال طول کشید تا روزنامه‌ها در سایر کشورها هم پدیدار شوند. نخستین روزنامه فرانسه تحت عنوان گزت (Gazette) در سال 1631 منتشر شد. روزنامه‌ دیگری با همین نام در سال 1665 در انگلیس منتشر شد که در آغاز آکسفورد گزت (Oxford Gazette) خوانده می‌شد. آکسفورد گزت در آکسفورد یعنی در جایی که دربار انگلیس از ترس طاعون در آنجا مستقر شده بود، منتشر می‌شد. اما وقتی دربار پس از یک سال به پایتخت بازگشت، این روزنامه نیز نام خود را به لندن گزت تغییر داد.

در سوئدن نخستین روزنامه با نام‌ Post-och inrikes Tidningar در سال 1645 انتشار یافت. این روزنامه سوئدنی قدیمی‌ترین روزنامه‌ای است که هنوز تا امروز و ظاهراً بدون وقفه به انتشار خود ادامه داده است. پنجاه سال بعد پای روزنامه‌ به آمریکا باز شد و آن زمانی بود که روزنامه پابلیک اکرنسز (Public Occurrences) در سال 1690 در بوستون انتشار یافت.

بدبختانه این روزنامه‌ تنها یک شماره انتشار یافت و به سرعت توقیف شد و به همین دلیل است که تاریخ آ‌غاز انتشار روزنامه‌های مدرن آمریکا را سال 1734 می‌دانند، یعنی زمانی که ژورنال هفتگی نیویارک

(New York Weekly Journal) منتشر شد . هجده سال دیگر هم گذشت تا این‌که کانادایی‌ها در سال 1752 به نخستین روزنامه خود یعنی هالیفکس گزت (Halifax Gazette) رسیدند.

اما نخستین روزنامه‌ها در بخش شرقی جهان در قرن نوزدهم با عنوان سیدنی گزت و نیوساوت ادورتایزر (New South advertiser) در سال 1803 در استرالیا منتشر شدند، یعنی درست 15 سال پس از تشکیل تبعیدگاه‌های جزایی در این سرزمین.

اما روزنامه بمبئی ساماچار (Bombay samachar) از سال 1822 در هند منتشر شد.

این روزنامه به دو زبان انگلیسی و گجراتی که زبان شمال غربی هند است،‌ منتشر می‌شود.

جاپانی‌ها هم نخستین روزنامه خود را با نام نیچی- نیچی (Nichi-Nichi) در سال 1872 منتشر ساختند.

اما انتشار روزنامه و به عبارت بهتر تولد روزنامه به مفهوم امروزین آن در سال 1650 در لایپزیگ آلمان و با انتشار اینکومند زایتونگن (Einkommende Zeitungen) صورت گرفت. اینکومند زایتونگن 6 روز در هفته منتشر می‌شد، چهار صفحه داشت و ابعاد آن حدود 5/31 در 17سانتی‌متر بود .

اگرچه انتشار روزنامه‌‌ها در آغاز از نظر تعداد چشم‌گیر نبود، اما آلمانی‌‌زبان‌ها به حدی که بخواهند بخوانند، روزنامه در اختیار داشتند. در پایان قرن هفدهم حدود هفتاد روزنامه آلمانی زبان در آلمان منتشر می‌شد که کمی بیشتر از تمام روزنامه‌های منتشره در بقیه اروپا در آن دوران بود.

این روزنامه‌ها که تیراژهایی در حدود 300 تا 400 نسخته داشتند، توسط 200هزار تا 250 هزار نفر خوانده می‌شدند. از آن‌جا که همه مردم قدرت خرید روزنامه نداشتند، روزنامه‌خوانی در آن دوره یک تجربه مشترک بود و علاوه بر این، یک سوم جمعیت قادر به خواندن و نوشتن بودند. آنان‌که روزنامه می‌خریدند در هوتلها ، خانه‌ها و قرائت‌خانه‌ها (reading rooms) برای دیگران روزنامه می‌خواندند و درباره آخرین خبرها و تحولات با هم بحث می‌کردند. پروفیسورها، استادان و معلمین هم از گزارش‌های روزنامه‌ها برای دروس و سخنرانی‌های خود استفاده می‌کردند.

ارتقای سطح سواد و آموزش منجر به استقبال بیشتر از روزنامه‌ها شد و مردم برای هزینه کردن در مورد رسانه‌ای که عطش آن‌ها را نسبت به اطلاعات فرو می‌نشاند، رغبت و تمایل بیشتری از خود نشان دادند. حدود سال 1800 بود که‌ Hamburger Unpartheyische Correspondent برای خود 51 هزار مشتری دست و پا کرد. چهارهزار نسخه از این روزنامه هامبورگی که برای اروپایی‌ها به یک منبع معتبر خبری تبدیل شده بود، به کشورهای دورونزدیک ارسال می‌شد و این روزنامه توانست نخستین روزنامه‌نگارانی را که فقط از طریق روزنامه‌نویسی امرار معاش می‌کردند، گرد خود جمع کند.

دانلود تحقیق درمورد کارآموزی روزنامه نگاری و چاپ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 122

نگاهی کوتاه به روزنامه نگاری،به مناسبت 400 ساله شدن نخستین روزنامه چاپی جهان

به مناسبت گذشت چهارصد سال از انتشار نخستین روزنامه چاپی جهان که دارای همه گونه مطلب بود و اختصاص به یک طبقه و گروه نداشت (و طبق تعاریف تازه، عمومی و جامع بود) نگاهی کوتاه داریم به تاریخچه، و وضعیت روزنامه ها در جهان امروز که درعین حال پاسخی است به پرسشهای متعدد از نگارنده روزنامک در این زمینه. روزنامه ارتباط و یا «ریلیشن» در ماه ژوئن سال 1605 در شهر استراسبورگ آلمان آن زمان و فرانسه امروز پا به عرصه وجود نهاد. ریلیشن نخستین روزنامه جهان نبوده است، ولی اولین نشریه عمومی است که اختصاص به اخبار دربار پادشاه، دولت محلی و مدح این و آن نداشت، و همه گونه مطلب درباره هرکس را که احساس می کرد کاری کرده و یا این می توانسته کاری بکند ولی نکرده بود منتشر می ساخت و نشریه ای بود فروشی و با بهای معین. تاریخچه انتشار روزنامه در جهان خیلی قدیمی تر از «ریلیشن» است. در زمان حکومت ژولیوس سزار (دوهزار و اندی سال پیش) به ابتکار او روزنامه ای در شهر رم منتشر می شد به نام «اکتا دیوما» که در آن در آغاز کار، تنها کارها و تصمیمات سزار درج می شد که بعدا فعالیت های سنا و دولت هم بر آنها اضافه شد. این نشریه دستنویس برای مطالعه باسوادها در چند نقطه عمومی شهر و در جایی محفوظ از باد و باران نصب می شد. در سده سوم میلادی، به ابتکار اردشیر پاپکان شاه وقت ایران، کارنامه ای تحت نام «روزنامک (ک = ه)» فعالیت های انجام شده دربار، دولت و موبدان موبد (روحانی ارشد آیین زرتشت که این آیین، از سوی اردشیر دین رسمی ایران اعلام و وارد امور دولت شده بود) را درج و برای مقامات و رجال خاصی ارسال می شد (بمانند نشریه ویژه خبرگزاری های دولتی). این کار تا اواسط حکومت خسرو پرویز ادامه داشت. در سال 713 میلادی (نزدیک به یک قرن پس از توقف روزنامک دولتی ایران) در پکن (شهر بیژینگ پایتخت چین) روزنامه ای به همان شکل روزنامک ساسانیان انتشار یافت. با این تفاوت که گاهی هم مطلبی مربوط به مردم عادی داشت. این نشریه که نخست دستنویس بود بعدا به صورت چاپ بلوکی (مهر) منتشر می شد. به این ترتیب که مطالب بر تخته نوشته می شد و اطراف نوشته را خالی می کردند و به صورت مهر در می آوردند، آن را به مرکب آغشته می کردند و روی کاغذ می زدند و تکثیر می کردند. چینی ها قبل از آن با ساخت کاغذ و مرکب آشنا بودند. در دائرة المعارف کتاب و چاپ، نام این روزنامه «کای یووان» نوشته شده است که گویا از نام ماه انتشار آن گرفته شده است. سپس نوبت به «ریلیشن» رسید که «یوهان کارولوس» آن را در نخستین هفته از ماه ژوئن سال 1605 در استراسبورگ به دست چاپ سپرد و مادر روزنامه های امروز بشمار می رود. در سال 1621 در لندن نشریه عمومی «کورنت» به چاپ رسید. نخستین روزنامه به زبان فرانسه «گازت» بود که در سال 1631 کار انتشار آن آغاز شده بود. در سال 1646 در سوئد روزنامه ای به نام « پست اینریکس تیدنینگار» انتشار یافت که پس از 359 سال، همچنان منظما منتشر می شود. از سال 1701 روزنامه نگاری امر عادی و به تدریج به صورت یک حرفه درآمد و دارای اصول و قاعده شد و بعدا عنوان قوه چهارم دمکراسی را به خود اختصاص داد که یکی از تکالیف آن دفاع عمومی از ملت و وطن است.سالهاست که انجمن جهانی روزنامه ها ( اختصارا: وان) کنوانسیون سالانه خود را به مناسبت ولادت روزنامه «ریلیشن» در شهر