دانلود تخقیق در مورد مرثیه (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

مرثیه :نوحه

در ادبیات روم و یونان مرثیه نشانه هر شعری است که بر وزن مرثیه (اندوهناک) نوشته می شود. (یک در میان خطوط شش ضربی و پنج ضربی)

این اصطلاح هم چنین مربوط می شود بر موضوعات و وجه هایی که اغلب به شکل نثرهای مرثیه ای بیان می شوند اغلب گلایه کردن در مورد عشق است . در اروپا و انگلیس این کلمه به دلیل استفاده بی ثبات (متغیر ) از دوره رنسانس دوباره از سر گرفته شده است . برای مثال ، مرثیه های جان دان ، اشعار عاشقانه اند اما در طول قرن هفدهم ، دوره مرثیه به استفاده های حال حاضر محدود شد : مرثیه ای رسمی و مداوم در نثر برای مرگ (از دست دادن ) شخصی خاص اغلب با نتیجه ای مد انتها . مثال هایی همچون آلفرد شاهزاده تنیسون در کتاب مموریم (1850) در سوگ از دست دادن آرتور هالام و نوشته آدن به خاطر یات در سال 1940 اغلب این اصطلاح احساس عظیمی از تاملات اندوهگین برای مرثیه های انگلستان باستان مورد استفاده قرار می گرفت (کتاب آدم آواره ، ملوان) ومرثیه توماس گدای ک در صحن کلیسا (کشور چارچ یارد) در سال 1751 نوشته شده قائل است . مرثیه های دانیو در سالهای (1912-1922 ) در مورد شاعر آلمانیرایند ماریا ریلک هم چنین مرثیه هاییر با همین حس عظیم است. موضوع آن ها در مورد بی ثباتی شعر او چیزهای معنوی (دنیا دوست ) که آن ها در شعرهایش در مورد آن می نویسند.

نوحه هم گفته ای به نظم بر آمده دراندوه از دست دادن شخصی خاص است . اما تفاوتش با مرثیه این است که نوحه کوتاه کمی غیر رسمی معمولا متنی است که برای نوحه سرایی بیان می شود برای مثال کتاب Full fathom fire they father اثر شکسپیر و یا کتاب A song from shakespears cy mbeline اثر ویلیام کالین در سال 1794

Threndy حالا اساسا معدلی است برای نوحه و mondy معادلی است برای مرثیه یا نوحه ای که سخن باشد یک از یک شخص بیان می شود . جان میلتون زیر نویس در کتابش (ly cidas درز سال 1683

کلمه mondy را بیان می کند که در آن نویسنده از دوستی فرهیخته شکوه می کند متیو آرنولد مرثیه خودش را که برای کلاف سروده با نام theysis در سال 1866 و یک monody بیان می کند

نوع

زیر گونه مهم مرثیه مذهبی است که هم عزادار و هم شخصی که عزاداتر ی می کند که معمولا شاعر که مانند چوپان (کلمه لاتیندبرای چوپان paton است ) ابارا توصیف می کند .

این نوع شاعرامنه که از شخص (شاعری ) مصری سیلیسی گرفته شده ، توسط ویر جیل رومی ادامه پیدا کرد در طول دوره رنسانس توسط کشورهای مختلف اروپایی مرثیه سولیان برجسته مذهبی انگلستان عبارت اند از : کتاب لیسیداس از میلتون ، آدونیاس از شرلی سال (1821) و در زمان ویکتوریا ، ترسیس از آرلوندمرثیه سرایان مذهبی یونانی در دوران رنسانس ، توافق نامه های پیچیده (مفصلی ) را گسترش دارند که در اینجا به آن اشاره می کنیم از کتاب مرجع (lycidas)

از این گذشته (بعلاوه ) نمونه های غیر واقعی از هر دو آن ها یعنی سوگوار و موضوعی به عنوان چوپانان ترغیب می کند گروههای آنان را (برگرفته از خطوط 23 تا 36 و بقیه خطوط ) و ما هم چنین این توافق نامه را پیدا کردیم :

1- گوینده غزل (غزل سرا ) شروع می کنند با یاری طلبیدن از قریحه شاعری ادامه می دهند برای ساختن منابع فراوان برای دیگر صنایه ادبی از اسطوره شناسی کلاسیک (خطوط 15 تا 22 و بقیه )

2- تمام جهان معلق می شوند در صبح به مرگ چوپان (خطوط 37 تا 49)

(منتقدان اخیر که به اسطوره و آئین اصل گونه هابی شعری ادعا می کنند که این شکل هست یک بازمانده ای از غم های ابتدایی برای از دست دادن توماس آدونسیس ، یا دیگر حدادیان گیاهان که در پائیز می میرند و در بهار دوباره زنده می شوند (دوباره متولد می شوند به منتقدان اسطوره مراجعه کنید)

3- عزاداران بی توجهی پری های و یا نگهبانان مرگ چوپانان را می پذیرند (خطوط 50تا 63)

4- گروهی از سوگواران شایسته وجود دارند (خطوط 88 تا 111)

5- شاعر سوالاتی را مطرح می کند در مورد مجازات (قضاوت ) تقدیر ،‌مشیت الهی و یا به شرایط فاسد زمان خودش اشاره دارد (خطوط 64 تا 84 و 112 تا 131) چنین متن هایی را خارج شدن از موضوع می نامیم ، مکملی برای ارزیابی انکار سوگواران در lycidas هستند.

دانلود تخقیق در مورد مرثیه نوحه 9 ص (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

مرثیه :نوحه

در ادبیات روم و یونان مرثیه نشانه هر شعری است که بر وزن مرثیه (اندوهناک) نوشته می شود. (یک در میان خطوط شش ضربی و پنج ضربی)

این اصطلاح هم چنین مربوط می شود بر موضوعات و وجه هایی که اغلب به شکل نثرهای مرثیه ای بیان می شوند اغلب گلایه کردن در مورد عشق است . در اروپا و انگلیس این کلمه به دلیل استفاده بی ثبات (متغیر ) از دوره رنسانس دوباره از سر گرفته شده است . برای مثال ، مرثیه های جان دان ، اشعار عاشقانه اند اما در طول قرن هفدهم ، دوره مرثیه به استفاده های حال حاضر محدود شد : مرثیه ای رسمی و مداوم در نثر برای مرگ (از دست دادن ) شخصی خاص اغلب با نتیجه ای مد انتها . مثال هایی همچون آلفرد شاهزاده تنیسون در کتاب مموریم (1850) در سوگ از دست دادن آرتور هالام و نوشته آدن به خاطر یات در سال 1940 اغلب این اصطلاح احساس عظیمی از تاملات اندوهگین برای مرثیه های انگلستان باستان مورد استفاده قرار می گرفت (کتاب آدم آواره ، ملوان) ومرثیه توماس گدای ک در صحن کلیسا (کشور چارچ یارد) در سال 1751 نوشته شده قائل است . مرثیه های دانیو در سالهای (1912-1922 ) در مورد شاعر آلمانیرایند ماریا ریلک هم چنین مرثیه هاییر با همین حس عظیم است. موضوع آن ها در مورد بی ثباتی شعر او چیزهای معنوی (دنیا دوست ) که آن ها در شعرهایش در مورد آن می نویسند.

نوحه هم گفته ای به نظم بر آمده دراندوه از دست دادن شخصی خاص است . اما تفاوتش با مرثیه این است که نوحه کوتاه کمی غیر رسمی معمولا متنی است که برای نوحه سرایی بیان می شود برای مثال کتاب Full fathom fire they father اثر شکسپیر و یا کتاب A song from shakespears cy mbeline اثر ویلیام کالین در سال 1794

Threndy حالا اساسا معدلی است برای نوحه و mondy معادلی است برای مرثیه یا نوحه ای که سخن باشد یک از یک شخص بیان می شود . جان میلتون زیر نویس در کتابش (ly cidas درز سال 1683

کلمه mondy را بیان می کند که در آن نویسنده از دوستی فرهیخته شکوه می کند متیو آرنولد مرثیه خودش را که برای کلاف سروده با نام theysis در سال 1866 و یک monody بیان می کند

نوع

زیر گونه مهم مرثیه مذهبی است که هم عزادار و هم شخصی که عزاداتر ی می کند که معمولا شاعر که مانند چوپان (کلمه لاتیندبرای چوپان paton است ) ابارا توصیف می کند .

این نوع شاعرامنه که از شخص (شاعری ) مصری سیلیسی گرفته شده ، توسط ویر جیل رومی ادامه پیدا کرد در طول دوره رنسانس توسط کشورهای مختلف اروپایی مرثیه سولیان برجسته مذهبی انگلستان عبارت اند از : کتاب لیسیداس از میلتون ، آدونیاس از شرلی سال (1821) و در زمان ویکتوریا ، ترسیس از آرلوندمرثیه سرایان مذهبی یونانی در دوران رنسانس ، توافق نامه های پیچیده (مفصلی ) را گسترش دارند که در اینجا به آن اشاره می کنیم از کتاب مرجع (lycidas)

از این گذشته (بعلاوه ) نمونه های غیر واقعی از هر دو آن ها یعنی سوگوار و موضوعی به عنوان چوپانان ترغیب می کند گروههای آنان را (برگرفته از خطوط 23 تا 36 و بقیه خطوط ) و ما هم چنین این توافق نامه را پیدا کردیم :

1- گوینده غزل (غزل سرا ) شروع می کنند با یاری طلبیدن از قریحه شاعری ادامه می دهند برای ساختن منابع فراوان برای دیگر صنایه ادبی از اسطوره شناسی کلاسیک (خطوط 15 تا 22 و بقیه )

2- تمام جهان معلق می شوند در صبح به مرگ چوپان (خطوط 37 تا 49)

(منتقدان اخیر که به اسطوره و آئین اصل گونه هابی شعری ادعا می کنند که این شکل هست یک بازمانده ای از غم های ابتدایی برای از دست دادن توماس آدونسیس ، یا دیگر حدادیان گیاهان که در پائیز می میرند و در بهار دوباره زنده می شوند (دوباره متولد می شوند به منتقدان اسطوره مراجعه کنید)

3- عزاداران بی توجهی پری های و یا نگهبانان مرگ چوپانان را می پذیرند (خطوط 50تا 63)

4- گروهی از سوگواران شایسته وجود دارند (خطوط 88 تا 111)

5- شاعر سوالاتی را مطرح می کند در مورد مجازات (قضاوت ) تقدیر ،‌مشیت الهی و یا به شرایط فاسد زمان خودش اشاره دارد (خطوط 64 تا 84 و 112 تا 131) چنین متن هایی را خارج شدن از موضوع می نامیم ، مکملی برای ارزیابی انکار سوگواران در lycidas هستند.

تحقیق در مورد اوزان نوحه ها 65 ص (2) (با فرمت word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 66

به نام خدا

معاونت محترم پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

با ا حترام اینجانب تقی وحیدیان کامیار عضو هیات علمی دانشگاه گروه زبان و ادبیات فارسی به استحضار می رساند که طی سالیان دراز تحقیق در وزن و قافیه شعر فارسی و نوشتن کتابهایی در این زمینه از جمله :

1. بررسی وزن شعر عامیانه فارسی از انتشارات آگاه

2. بررسی منشا وزن شعر فارسی انتشارات آستان قدس رضوی

3. کتاب وزن و قافیه دبیرستان وزارت آموزش و پرورش

4. کتاب وزن و قافیه دانشگاه انتشارات نشر دانشگاهی

5. فرهنگ اوزان شعر فارسی دانشگاه فردوسی ‌‌(جهت ویراستاری برای چاپ ارسال گردید )

6. مقاله در مجلات مختلف در مورد وزن و قافیه

مدتی پیش بر آن شد که اوزان نوحه ها را بررسی کند . چون نوحه ها گنجینه گرانبهایی از اوزان شعر فارسی بسیار متنوع و ارزنده . لذا آنرا به عنوان طرحی پژوهی در دانشگاه آزاد ارائه داد ، متاسفانه بعلت اینکه کتاب نوحه در دسترس نبود وقفه ای در کا ر رخ داد و سرانجام مشکل حل گردید . اینک این کارپر زحمت با استخراج 95 وزن خاص از کتابهای مختلف نوحه تقدیم می گردد .

تقی وحیدیان کامیار

طرح پژوهشی بررسی اوزان نوحه ها

نوحه به معنی اخص کلمه به اشعاری گفته می شود که در مراسم سوگواری امامان شیعه علیهم السلام با صوت حزین و ناله و زاری خوانده می شود . سرایندگان این اشعار اغلب مردمی ساده و بی سواد هستند که درس شاعری نیاموخته اند و ادعای شاعری هم ندارند و تنها از روی ذوق و سوز دل و عشق و ایمان شعر گفته اند و بهتر است بگوئیم عقده دل گشوده اند .

شاعر نوحه سرای خوش ذوق وقتی ستم هایی را که برخاندان پیامبر گرامی (ص) رفته است در نظر می آورد و برناروائیهایی که جباران و ستمگران دنیاپرست بر این عزیزان ، بویژه بر سرور ازادگان امام حسین (ع)و اهل بیت و یارانش روا داشته اند می اندیشد چنان دلش به درد می آید و جانش آزرده می شود که از خود بی خود می گردد و تاب و تحمل از کف می دهد و بی اختیار عقده دل می گشاید و شعر بر لبش می نشیند و زمزمه کنان در رثای آنان نوحه می سراید . نوحه شعری ساده است و دور از هر تکلف ، و بی آلایش و پاک ، و چه باک اگر ادیبانه نباشد .نوحه از دل برمیخیزد و لاجرم بر دل می نشیند . از طرفی این اشعار امتیازات و ویژگیهایی دارند که شعر رسمی فارسی با همه عظمتش در مواردی دست نیاز به سوی آنها دراز کرده و از آنها بهره برده است .

نوحه ها را از دیدگاه های مختلف مثل مضمون ، زبان ، تصویر سازی ، قالب ، قافیه و وزن می توان بررسی کرد . اما آنچه از همه مهمتر و غنی تر و متنوع تر و زیباتر است اوزان نوحه هاست که ما در این گفتار به بررسی آنها می پردازیم .

سرایندگان نوحه ها گرچه عروض نمی دانند اما از روی ذوق لطیف و سرشار خود تنها اوزان تازه و دلنشین می آفرینند بلکه شیوه های تازه ای نیز در وزن ابداع کرده اند که هرگز به فکر ادیبان و شاعران گذشته هم نرسیده است . این ویژگیهای اوزان نوحه ها را می توان به سه گونه تقسیم کرد :

کوتاهی و بلندی مصرع ها .

تغییر وزن به اقتضای مضمون و آهنگ

اوزان نو

اینک به بررسی اینها می پردازیم :

کوتاهی و بلندی مصرع ها

در شعر فارسی تمام مصرع های یک شعر از نظر طول مساوی هستند فی المثل تمام صد و بیست هزار مصرع شا هنامه فردوسی از نظر تعداد هجاها برابرند .بنابراین اگر یک مصرع آن مثل "به نام خداوند جان آفرین " را در نظر بگیریم تمام مصرع های دیگر همین تعداد هجارا دارند (البته قالب مستزاد و بحر طویل عامیانه وضعی متفاوت و مخصوص به خود دارد و از طرفی کاربرد آنها بسیار کم بوده است ) . البته مساوی آوردن طول مصرع ها کاریست غیر طبیعی ، زیرا طول جمله های زبان با هم برابر نیستند و اینکه شاعران ما مجبور بودند به تبعیت از سنت ، مصرع های هر شعر را مساوی بیاورند کاری نادرست و برخلاف طبیعی و واقعیت زبان است و افتخار بزرگ " نیما یوشیج " در این است که سنت رعایت تساوی طول مصرع ها را شکست و اشعارش را به اقتضای مضمون در مصرع های کوتاه و بلند سرود . نیما احتمالا "ایده" کوتاهی و بلند آوردن مصرع ها را باید از نوحه ها یا اشعار عامیانه و ترانه ها الهام گرفته باشد زیرا در بسیاری از این گونه اشعارعدم تساوی مصرع ها دیده می شود .

مقصود از کوتاهی و بلندی مصرع ها اینست که شاعر نظم میان هجاهای کوتاه و بلند را حفظ می کند اما طول مصرع ها را به اقتضای مضمون با موسیقی و جز اینها کوتاه یا بلند می آورد فی المثل اگر هجای کوتاه را با علامت "u" و هجای بلند را با علام "-" نشان بدهیم (1) ممکن است نظم وزن شعری به صورت - u - - (یعنی به ترتیب یک هجای بلند + یک هجای کوتاه + دو هجای بلند ) باشد . حال اگر شاعر ، سنت گرا است در هر شعرش تعداد هجاهای هر مصرع نیز باید برابر باشد اما شاعر نوپرداز نظم میان هجاها را همه جا رعایت می کند ولی طول مصرع هایش به اقتضای معنی و جز آن متغیر است . یعنی هر یک از مصرع ها از یک یا چند – ن - - تشکیل می شود و حتی ممکنست مصرعی از یک – u - - هم کوتاهتر باشد یعنی یک یا چند هجا از آخر آن حذف شود چنانکه در این شعر می بینیم *

هان کجاست = - u –

پایتخت این کج آئین قرن دیوانه ؟ = - u - - / - u - - /- u - - / -

یا شبان روشنش چون روز = - u - - /- u - - / -

روزهای تنگ و تارش چون شب اندر قعر افسانه

- u - - / - u - - / - u - - / - u - - / - (2)

(اخوان ثالث)

کوتاهی یا بلندی مصرع ها در نوحه ها به صورت های مختلف دیده می شود ولی اغلب به صورت مستزاد یا مستزاد گونه است ، مثل شعر زیر که نظم هجاهای آن به صورت - - ن – است :

ای خفته اندر خاک و خون ، بابا علی اکبر

ای شبه پیغمبر

اندرعزایت نوحه گر نالم برای تو

ای غرقه خون جگر

ای مه لقاء ای غرقه خون ، بهرتو گریانم

آرام جانم ای علی ، با آه و فغان.... (کاروان کربلا) (3)

یا این نوحه :

اصغر ز قربانگه ، خونین بدن آمد

این مرغ خونین پر، اندرچمن آمد

اصغر ز میدان شد روان

مادر بر او سینه زنان

دارد بر او آه و فغان

گرید که واویلا ، گل پیرهن آمد ...(کاروان کربلا)

یانوحه زیر که نظم آن به صورت - - u u است :

حاضر ز پی دادن جان در ره داور

شد حر دلاور

با دیده گریان به برسط پیمبر

شد حر دلاور

گفتا به شه تشنه جگر حر وفادار

با ناله بسیار

تحقیق در مورد مرثیه نوحه 9 ص (ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

مرثیه :نوحه

در ادبیات روم و یونان مرثیه نشانه هر شعری است که بر وزن مرثیه (اندوهناک) نوشته می شود. (یک در میان خطوط شش ضربی و پنج ضربی)

این اصطلاح هم چنین مربوط می شود بر موضوعات و وجه هایی که اغلب به شکل نثرهای مرثیه ای بیان می شوند اغلب گلایه کردن در مورد عشق است . در اروپا و انگلیس این کلمه به دلیل استفاده بی ثبات (متغیر ) از دوره رنسانس دوباره از سر گرفته شده است . برای مثال ، مرثیه های جان دان ، اشعار عاشقانه اند اما در طول قرن هفدهم ، دوره مرثیه به استفاده های حال حاضر محدود شد : مرثیه ای رسمی و مداوم در نثر برای مرگ (از دست دادن ) شخصی خاص اغلب با نتیجه ای مد انتها . مثال هایی همچون آلفرد شاهزاده تنیسون در کتاب مموریم (1850) در سوگ از دست دادن آرتور هالام و نوشته آدن به خاطر یات در سال 1940 اغلب این اصطلاح احساس عظیمی از تاملات اندوهگین برای مرثیه های انگلستان باستان مورد استفاده قرار می گرفت (کتاب آدم آواره ، ملوان) ومرثیه توماس گدای ک در صحن کلیسا (کشور چارچ یارد) در سال 1751 نوشته شده قائل است . مرثیه های دانیو در سالهای (1912-1922 ) در مورد شاعر آلمانیرایند ماریا ریلک هم چنین مرثیه هاییر با همین حس عظیم است. موضوع آن ها در مورد بی ثباتی شعر او چیزهای معنوی (دنیا دوست ) که آن ها در شعرهایش در مورد آن می نویسند.

نوحه هم گفته ای به نظم بر آمده دراندوه از دست دادن شخصی خاص است . اما تفاوتش با مرثیه این است که نوحه کوتاه کمی غیر رسمی معمولا متنی است که برای نوحه سرایی بیان می شود برای مثال کتاب Full fathom fire they father اثر شکسپیر و یا کتاب A song from shakespears cy mbeline اثر ویلیام کالین در سال 1794

Threndy حالا اساسا معدلی است برای نوحه و mondy معادلی است برای مرثیه یا نوحه ای که سخن باشد یک از یک شخص بیان می شود . جان میلتون زیر نویس در کتابش (ly cidas درز سال 1683

کلمه mondy را بیان می کند که در آن نویسنده از دوستی فرهیخته شکوه می کند متیو آرنولد مرثیه خودش را که برای کلاف سروده با نام theysis در سال 1866 و یک monody بیان می کند

نوع

زیر گونه مهم مرثیه مذهبی است که هم عزادار و هم شخصی که عزاداتر ی می کند که معمولا شاعر که مانند چوپان (کلمه لاتیندبرای چوپان paton است ) ابارا توصیف می کند .

این نوع شاعرامنه که از شخص (شاعری ) مصری سیلیسی گرفته شده ، توسط ویر جیل رومی ادامه پیدا کرد در طول دوره رنسانس توسط کشورهای مختلف اروپایی مرثیه سولیان برجسته مذهبی انگلستان عبارت اند از : کتاب لیسیداس از میلتون ، آدونیاس از شرلی سال (1821) و در زمان ویکتوریا ، ترسیس از آرلوندمرثیه سرایان مذهبی یونانی در دوران رنسانس ، توافق نامه های پیچیده (مفصلی ) را گسترش دارند که در اینجا به آن اشاره می کنیم از کتاب مرجع (lycidas)

از این گذشته (بعلاوه ) نمونه های غیر واقعی از هر دو آن ها یعنی سوگوار و موضوعی به عنوان چوپانان ترغیب می کند گروههای آنان را (برگرفته از خطوط 23 تا 36 و بقیه خطوط ) و ما هم چنین این توافق نامه را پیدا کردیم :

1- گوینده غزل (غزل سرا ) شروع می کنند با یاری طلبیدن از قریحه شاعری ادامه می دهند برای ساختن منابع فراوان برای دیگر صنایه ادبی از اسطوره شناسی کلاسیک (خطوط 15 تا 22 و بقیه )

2- تمام جهان معلق می شوند در صبح به مرگ چوپان (خطوط 37 تا 49)

(منتقدان اخیر که به اسطوره و آئین اصل گونه هابی شعری ادعا می کنند که این شکل هست یک بازمانده ای از غم های ابتدایی برای از دست دادن توماس آدونسیس ، یا دیگر حدادیان گیاهان که در پائیز می میرند و در بهار دوباره زنده می شوند (دوباره متولد می شوند به منتقدان اسطوره مراجعه کنید)

3- عزاداران بی توجهی پری های و یا نگهبانان مرگ چوپانان را می پذیرند (خطوط 50تا 63)

4- گروهی از سوگواران شایسته وجود دارند (خطوط 88 تا 111)

5- شاعر سوالاتی را مطرح می کند در مورد مجازات (قضاوت ) تقدیر ،‌مشیت الهی و یا به شرایط فاسد زمان خودش اشاره دارد (خطوط 64 تا 84 و 112 تا 131) چنین متن هایی را خارج شدن از موضوع می نامیم ، مکملی برای ارزیابی انکار سوگواران در lycidas هستند.

تحقیق در مورد اوزان نوحه ها 65 ص (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 66

به نام خدا

معاونت محترم پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

با ا حترام اینجانب تقی وحیدیان کامیار عضو هیات علمی دانشگاه گروه زبان و ادبیات فارسی به استحضار می رساند که طی سالیان دراز تحقیق در وزن و قافیه شعر فارسی و نوشتن کتابهایی در این زمینه از جمله :

1. بررسی وزن شعر عامیانه فارسی از انتشارات آگاه

2. بررسی منشا وزن شعر فارسی انتشارات آستان قدس رضوی

3. کتاب وزن و قافیه دبیرستان وزارت آموزش و پرورش

4. کتاب وزن و قافیه دانشگاه انتشارات نشر دانشگاهی

5. فرهنگ اوزان شعر فارسی دانشگاه فردوسی ‌‌(جهت ویراستاری برای چاپ ارسال گردید )

6. مقاله در مجلات مختلف در مورد وزن و قافیه

مدتی پیش بر آن شد که اوزان نوحه ها را بررسی کند . چون نوحه ها گنجینه گرانبهایی از اوزان شعر فارسی بسیار متنوع و ارزنده . لذا آنرا به عنوان طرحی پژوهی در دانشگاه آزاد ارائه داد ، متاسفانه بعلت اینکه کتاب نوحه در دسترس نبود وقفه ای در کا ر رخ داد و سرانجام مشکل حل گردید . اینک این کارپر زحمت با استخراج 95 وزن خاص از کتابهای مختلف نوحه تقدیم می گردد .

تقی وحیدیان کامیار

طرح پژوهشی بررسی اوزان نوحه ها

نوحه به معنی اخص کلمه به اشعاری گفته می شود که در مراسم سوگواری امامان شیعه علیهم السلام با صوت حزین و ناله و زاری خوانده می شود . سرایندگان این اشعار اغلب مردمی ساده و بی سواد هستند که درس شاعری نیاموخته اند و ادعای شاعری هم ندارند و تنها از روی ذوق و سوز دل و عشق و ایمان شعر گفته اند و بهتر است بگوئیم عقده دل گشوده اند .

شاعر نوحه سرای خوش ذوق وقتی ستم هایی را که برخاندان پیامبر گرامی (ص) رفته است در نظر می آورد و برناروائیهایی که جباران و ستمگران دنیاپرست بر این عزیزان ، بویژه بر سرور ازادگان امام حسین (ع)و اهل بیت و یارانش روا داشته اند می اندیشد چنان دلش به درد می آید و جانش آزرده می شود که از خود بی خود می گردد و تاب و تحمل از کف می دهد و بی اختیار عقده دل می گشاید و شعر بر لبش می نشیند و زمزمه کنان در رثای آنان نوحه می سراید . نوحه شعری ساده است و دور از هر تکلف ، و بی آلایش و پاک ، و چه باک اگر ادیبانه نباشد .نوحه از دل برمیخیزد و لاجرم بر دل می نشیند . از طرفی این اشعار امتیازات و ویژگیهایی دارند که شعر رسمی فارسی با همه عظمتش در مواردی دست نیاز به سوی آنها دراز کرده و از آنها بهره برده است .

نوحه ها را از دیدگاه های مختلف مثل مضمون ، زبان ، تصویر سازی ، قالب ، قافیه و وزن می توان بررسی کرد . اما آنچه از همه مهمتر و غنی تر و متنوع تر و زیباتر است اوزان نوحه هاست که ما در این گفتار به بررسی آنها می پردازیم .

سرایندگان نوحه ها گرچه عروض نمی دانند اما از روی ذوق لطیف و سرشار خود تنها اوزان تازه و دلنشین می آفرینند بلکه شیوه های تازه ای نیز در وزن ابداع کرده اند که هرگز به فکر ادیبان و شاعران گذشته هم نرسیده است . این ویژگیهای اوزان نوحه ها را می توان به سه گونه تقسیم کرد :

کوتاهی و بلندی مصرع ها .

تغییر وزن به اقتضای مضمون و آهنگ

اوزان نو

اینک به بررسی اینها می پردازیم :

کوتاهی و بلندی مصرع ها

در شعر فارسی تمام مصرع های یک شعر از نظر طول مساوی هستند فی المثل تمام صد و بیست هزار مصرع شا هنامه فردوسی از نظر تعداد هجاها برابرند .بنابراین اگر یک مصرع آن مثل "به نام خداوند جان آفرین " را در نظر بگیریم تمام مصرع های دیگر همین تعداد هجارا دارند (البته قالب مستزاد و بحر طویل عامیانه وضعی متفاوت و مخصوص به خود دارد و از طرفی کاربرد آنها بسیار کم بوده است ) . البته مساوی آوردن طول مصرع ها کاریست غیر طبیعی ، زیرا طول جمله های زبان با هم برابر نیستند و اینکه شاعران ما مجبور بودند به تبعیت از سنت ، مصرع های هر شعر را مساوی بیاورند کاری نادرست و برخلاف طبیعی و واقعیت زبان است و افتخار بزرگ " نیما یوشیج " در این است که سنت رعایت تساوی طول مصرع ها را شکست و اشعارش را به اقتضای مضمون در مصرع های کوتاه و بلند سرود . نیما احتمالا "ایده" کوتاهی و بلند آوردن مصرع ها را باید از نوحه ها یا اشعار عامیانه و ترانه ها الهام گرفته باشد زیرا در بسیاری از این گونه اشعارعدم تساوی مصرع ها دیده می شود .

مقصود از کوتاهی و بلندی مصرع ها اینست که شاعر نظم میان هجاهای کوتاه و بلند را حفظ می کند اما طول مصرع ها را به اقتضای مضمون با موسیقی و جز اینها کوتاه یا بلند می آورد فی المثل اگر هجای کوتاه را با علامت "u" و هجای بلند را با علام "-" نشان بدهیم (1) ممکن است نظم وزن شعری به صورت - u - - (یعنی به ترتیب یک هجای بلند + یک هجای کوتاه + دو هجای بلند ) باشد . حال اگر شاعر ، سنت گرا است در هر شعرش تعداد هجاهای هر مصرع نیز باید برابر باشد اما شاعر نوپرداز نظم میان هجاها را همه جا رعایت می کند ولی طول مصرع هایش به اقتضای معنی و جز آن متغیر است . یعنی هر یک از مصرع ها از یک یا چند – ن - - تشکیل می شود و حتی ممکنست مصرعی از یک – u - - هم کوتاهتر باشد یعنی یک یا چند هجا از آخر آن حذف شود چنانکه در این شعر می بینیم *

هان کجاست = - u –

پایتخت این کج آئین قرن دیوانه ؟ = - u - - / - u - - /- u - - / -

یا شبان روشنش چون روز = - u - - /- u - - / -

روزهای تنگ و تارش چون شب اندر قعر افسانه

- u - - / - u - - / - u - - / - u - - / - (2)

(اخوان ثالث)

کوتاهی یا بلندی مصرع ها در نوحه ها به صورت های مختلف دیده می شود ولی اغلب به صورت مستزاد یا مستزاد گونه است ، مثل شعر زیر که نظم هجاهای آن به صورت - - ن – است :

ای خفته اندر خاک و خون ، بابا علی اکبر

ای شبه پیغمبر

اندرعزایت نوحه گر نالم برای تو

ای غرقه خون جگر

ای مه لقاء ای غرقه خون ، بهرتو گریانم

آرام جانم ای علی ، با آه و فغان.... (کاروان کربلا) (3)

یا این نوحه :

اصغر ز قربانگه ، خونین بدن آمد

این مرغ خونین پر، اندرچمن آمد

اصغر ز میدان شد روان

مادر بر او سینه زنان

دارد بر او آه و فغان

گرید که واویلا ، گل پیرهن آمد ...(کاروان کربلا)

یانوحه زیر که نظم آن به صورت - - u u است :

حاضر ز پی دادن جان در ره داور

شد حر دلاور

با دیده گریان به برسط پیمبر

شد حر دلاور

گفتا به شه تشنه جگر حر وفادار

با ناله بسیار